Geld & Recht
alle pijlers
Wel of niet doen?
donderdag 15 april 2010 om 22:17
Hallo, ik ben een alleenstaande moeder van een kindje van 1. Toen mijn kindje 3 maanden oud was ben ik weggegaan bij mijn ex. Mijn ex, samen gekozen voor deze zwangerschap, veranderde compleet toen ik net zwanger was. Verkeerde vrienden weer opzoeken, drank, drugs, weekenden weg telefoon uit, agressie, in het weekend een totaal ander (onberijkbaar, onmenselijk) persoon dan door de weeks. Getopt maar na 3 maanden weggegaan. Sindsdien zoekt hij geen contact en is hij verder gegaan met dit leven. Zijn moeder is altijd erg bang geweest dat dit naar buiten zou komen, haar zoon is immers perfect. Maakt mij nu zwart, mijn ex verteld iedereen dat hij zijn zoon niet mag zien. Pijnlijke situtatie. Veel haat vanuit hun kant. Hij mag zijn zoon ten alle tijden zien maar dan bij mij of een onafhankelijke plek, dit weigert hij. Ik weiger hem af te geven in dat 'drugshol' waar hij nu woont.
Nu is het zo dat ik onwijs moet aanpoten rond te komen. Eigen huis, werk, kinderdagverblijf, geen terugvalbasis. Ik wil allimentatie eisen maar ben erg bang dat hij dan bezoekrecht krijgt in de vorm van dat ik mijn kind 1 weekend in de 2 weken daar heen breng. Hij kent zijn kind totaal niet heeft hem daarna nooit meer willen zien. Zou hem niet herkennen. Weet niet hoe hij met hem om moet gaan en het belangrijkst dit is geen stabiele basis voor mijn kind. Ik heb nooit aangifte gedaan van de gebeurtenissen. Hij heeft wel een strafblad wegens mishandeling en is bekend met openbare dronkenschap.
Wat is slim? Is het het waard..
Nu is het zo dat ik onwijs moet aanpoten rond te komen. Eigen huis, werk, kinderdagverblijf, geen terugvalbasis. Ik wil allimentatie eisen maar ben erg bang dat hij dan bezoekrecht krijgt in de vorm van dat ik mijn kind 1 weekend in de 2 weken daar heen breng. Hij kent zijn kind totaal niet heeft hem daarna nooit meer willen zien. Zou hem niet herkennen. Weet niet hoe hij met hem om moet gaan en het belangrijkst dit is geen stabiele basis voor mijn kind. Ik heb nooit aangifte gedaan van de gebeurtenissen. Hij heeft wel een strafblad wegens mishandeling en is bekend met openbare dronkenschap.
Wat is slim? Is het het waard..
donderdag 15 april 2010 om 22:18
donderdag 15 april 2010 om 22:31
Maar stel dat mijn ex allimentatie gaat betalen. En daarna het bezoekrecht aanvecht. Staat hij dan sterker. Nu laat hij het helemaal zitten maar miss gooi ik wel een put open. Ik ben gewoon echt heel erg bang. Hoe bepalen ze allimentie, moeten we dan naar de rechtbank. Mijn ex heeft trouwens geen gezag wel erkent.
donderdag 15 april 2010 om 22:43
Hij heeft erkend, dus hij is juridisch vader. Dat geeft hem omgangsrecht en verzorgingsplicht.
Plicht tot verzorgen (alimentatie) zal zonder meer worden vastgesteld. Omgang zal alleen worden vastgesteld als het in het belang van het kind is. En dat is al snel, mits de omgang veilig is. Dat kan ook begeleid zijn.
Plicht tot verzorgen (alimentatie) zal zonder meer worden vastgesteld. Omgang zal alleen worden vastgesteld als het in het belang van het kind is. En dat is al snel, mits de omgang veilig is. Dat kan ook begeleid zijn.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 15 april 2010 om 22:49
quote:sjesjet schreef op 15 april 2010 @ 22:31:
Maar stel dat mijn ex allimentatie gaat betalen.
Dat is inderdaad nog maar de vraag, denk je dat hij dat gaat doen? Heeft hij uberhaupt een vast inkomen? Als hij weinig verdient wordt het bedrag op een minimum gesteld, als hij het vertikt om te betalen kun je nog het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage inschakelen (al kunnen die van een kale kip ook weinig plukken), maar dat levert als hij geen vaste baan heeft meer gedoe dan geld op.
Als ik je omschrijving van zijn leven lees, zou ik liever voor de rust kiezen en het zonder hem regelen.
Maar stel dat mijn ex allimentatie gaat betalen.
Dat is inderdaad nog maar de vraag, denk je dat hij dat gaat doen? Heeft hij uberhaupt een vast inkomen? Als hij weinig verdient wordt het bedrag op een minimum gesteld, als hij het vertikt om te betalen kun je nog het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage inschakelen (al kunnen die van een kale kip ook weinig plukken), maar dat levert als hij geen vaste baan heeft meer gedoe dan geld op.
Als ik je omschrijving van zijn leven lees, zou ik liever voor de rust kiezen en het zonder hem regelen.
donderdag 15 april 2010 om 23:04
quote:Vlindertje87 schreef op 15 april 2010 @ 23:01:
@Banba: Koopflat kan hij ook rare zaakjes hebben hoor, wil niet zeggen dat hij dan keurig is. Misschien is het wel een vies, niet onderhouden huis.Ja ok, dan kan TO mening of beleving natuulijk zijn. Ik ben alleen bang dat een rechter een man met een goede baan, een koopflat en 'alleen' een strafblad met de vermelding van openbaar drokenschap en mishandeling, geen directe reden ziet om het kind bij vader weg te houden.
@Banba: Koopflat kan hij ook rare zaakjes hebben hoor, wil niet zeggen dat hij dan keurig is. Misschien is het wel een vies, niet onderhouden huis.Ja ok, dan kan TO mening of beleving natuulijk zijn. Ik ben alleen bang dat een rechter een man met een goede baan, een koopflat en 'alleen' een strafblad met de vermelding van openbaar drokenschap en mishandeling, geen directe reden ziet om het kind bij vader weg te houden.
The time is now
donderdag 15 april 2010 om 23:07
Nee klopt, heb je ook gelijk in. Die rechter ziet het gewoon eventjes kort door de bocht. Je zou dan wel met ' bewijs' moeten komen waaruit je kan zien dat het echt niet te doen is voor een kind. Lastige zaak hoor, en het heeft zeker ook geen zin om met je ex te praten? Lastig hoor die familie ook erbij..
donderdag 15 april 2010 om 23:16
donderdag 15 april 2010 om 23:23
quote:sjesjet schreef op 15 april 2010 @ 23:18:
Praten heeft totaal geen zin. Vele malen geprobeerd.
En praten met zijn moeder? Ik begrijp dat de drempel hoog is, maar zij maakt zich ongetwijfeld ook zorgen over haar zoon. Misschien is er een oplossing te bedenken waarin je ex jullie zoontje bij zijn moeder ziet?
Ik weet dat jullie contact moeizaam is, maar het contact tussen je zoon en zijn vader is wel belangrijk. In mijn ogen zou je je zoon iig de kans moeten geven zijn vader te leren kennen om zelf een mening over hem te vormen. Uiteraard niet ten koste van alles of in omstandigheden die niet gezond/veilig voor hem zijn.
Praten heeft totaal geen zin. Vele malen geprobeerd.
En praten met zijn moeder? Ik begrijp dat de drempel hoog is, maar zij maakt zich ongetwijfeld ook zorgen over haar zoon. Misschien is er een oplossing te bedenken waarin je ex jullie zoontje bij zijn moeder ziet?
Ik weet dat jullie contact moeizaam is, maar het contact tussen je zoon en zijn vader is wel belangrijk. In mijn ogen zou je je zoon iig de kans moeten geven zijn vader te leren kennen om zelf een mening over hem te vormen. Uiteraard niet ten koste van alles of in omstandigheden die niet gezond/veilig voor hem zijn.
The time is now
donderdag 15 april 2010 om 23:25
donderdag 15 april 2010 om 23:36
Ik wil dat mijn zoon op een veilige stabiele manier een band opbouwt met zijn vader. Ben alleen heel bang dat hij mijn zoon teleur zal stellen en niet dat belangrijk vind dat belangrijk is. In mijn ex zijn leven draait alles om hem. Voorbeeld. Hij was 2 maanden geleden jarig. Ik gesmst: Lijkt t je leuk miss met je verjaardag je zoon weer eens te zien op een onafhankelijke plek met iemand erbij. Dat wilde hij want zoals hij zei zijn zoon mist echt alles. Op de dag van zijn verjaardag totaal niks laten horen, telefoon niet opgenomen. Toen belde ik die dag erna en toen zei hij ik had het druk, logische op mijn verjaardag! Ik wil ontzettend graag een vader voor mijn zoon. En daarbij vind ik dat hij mee moet betalen aangezien hij het geld er voor heeft.
donderdag 15 april 2010 om 23:44
Je hebt helemaal gelijk wbt het meebetalen van je ex. Ik ben alleen bang dat je niet zo heel veel in te brengen hebt wat betreft de houding en opvattingen van je ex.
Natuurlijk is het heel jammer dat hij er niet verantwoordelijker mee omgaat, maar dat is niet jouw schuld en ook niet jouw verantwoordeljkheid. Misschien is het inderdaad wel zo dat je zoon later teleurgesteld gaat worden door zijn vader, ik denk niet dat dat iets is wat jij kunt voorkomen.
Misschien kan het je helpen om het initiatief tot bezoek helemaal bij je ex te laten. Dus ook niet voorstellen om hem op te zoeken op zijn verjaardag. Doordat jij zelf dit initiatief neemt (wat ik me trouwens heel goed kan voorstellen), wek je ook bepaalde verwachtingen bij jezelf, waardoor je weer teleurgesteld wordt.
Natuurlijk is het heel jammer dat hij er niet verantwoordelijker mee omgaat, maar dat is niet jouw schuld en ook niet jouw verantwoordeljkheid. Misschien is het inderdaad wel zo dat je zoon later teleurgesteld gaat worden door zijn vader, ik denk niet dat dat iets is wat jij kunt voorkomen.
Misschien kan het je helpen om het initiatief tot bezoek helemaal bij je ex te laten. Dus ook niet voorstellen om hem op te zoeken op zijn verjaardag. Doordat jij zelf dit initiatief neemt (wat ik me trouwens heel goed kan voorstellen), wek je ook bepaalde verwachtingen bij jezelf, waardoor je weer teleurgesteld wordt.
The time is now
vrijdag 16 april 2010 om 00:00
Ik wil dat ook nooit meer vragen. Maar soms heel even bekruipt me het gevoel dat hij gewoon de verantwoordelijkheid niet aan kon en dat hij dat nooit heeft geleerd, Bedenk de gekste excuses ik heb ze aan hem gekoppeld. Maar moet ik de allimentatie dan maar laten gaan. Zo moeilijk, kon ik maar in de toekomst kijken. En buiten dit alles word mijn zoon ook teleurgesteld wanneer zijn vader nooit aandacht in hem heeft gestoken. Wat we wonen miss een km bij hem vandaag en zullen hem vaak tegenkomen.
vrijdag 16 april 2010 om 00:11
quote:sjesjet schreef op 16 april 2010 @ 00:00:
Ik wil dat ook nooit meer vragen. Maar soms heel even bekruipt me het gevoel dat hij gewoon de verantwoordelijkheid niet aan kon en dat hij dat nooit heeft geleerd, Bedenk de gekste excuses ik heb ze aan hem gekoppeld. Maar moet ik de allimentatie dan maar laten gaan. Zo moeilijk, kon ik maar in de toekomst kijken. En buiten dit alles word mijn zoon ook teleurgesteld wanneer zijn vader nooit aandacht in hem heeft gestoken. Wat we wonen miss een km bij hem vandaag en zullen hem vaak tegenkomen.
Ik begrijp je twijfel heel goed. Je wilt alleen het beste voor je zoon. Een vader die er voor hem is, leuke dingen met hem doet en actief deel neemt aan de opvoeding. Het lijkt er alleen op dat je ex deze dingen niet kan of wil bieden.
Hoe rot dat ook is, daar kun jij niks aan veranderen. Zijn vader is zoals hij is. Je kunt niet voorkomen dat je zoontje zich misschien wel eens rot gaat voelen over het (ontbreken aan) contact.
Als ik dit zo lees, maak je een goede kans om het recht op allimentatie te krijgen. Of je dat wilt, is natuurlijk helemaal aan jou. Als je het goed kunt gebruiken en je zoon er beter van wordt, zou ik het zeker doen. Je ex is er al op zoveel manieren niet voor je zoon, dan kan hij iig nog dit doen om iets bij te dragen.
Ik wil dat ook nooit meer vragen. Maar soms heel even bekruipt me het gevoel dat hij gewoon de verantwoordelijkheid niet aan kon en dat hij dat nooit heeft geleerd, Bedenk de gekste excuses ik heb ze aan hem gekoppeld. Maar moet ik de allimentatie dan maar laten gaan. Zo moeilijk, kon ik maar in de toekomst kijken. En buiten dit alles word mijn zoon ook teleurgesteld wanneer zijn vader nooit aandacht in hem heeft gestoken. Wat we wonen miss een km bij hem vandaag en zullen hem vaak tegenkomen.
Ik begrijp je twijfel heel goed. Je wilt alleen het beste voor je zoon. Een vader die er voor hem is, leuke dingen met hem doet en actief deel neemt aan de opvoeding. Het lijkt er alleen op dat je ex deze dingen niet kan of wil bieden.
Hoe rot dat ook is, daar kun jij niks aan veranderen. Zijn vader is zoals hij is. Je kunt niet voorkomen dat je zoontje zich misschien wel eens rot gaat voelen over het (ontbreken aan) contact.
Als ik dit zo lees, maak je een goede kans om het recht op allimentatie te krijgen. Of je dat wilt, is natuurlijk helemaal aan jou. Als je het goed kunt gebruiken en je zoon er beter van wordt, zou ik het zeker doen. Je ex is er al op zoveel manieren niet voor je zoon, dan kan hij iig nog dit doen om iets bij te dragen.
The time is now
