Gezondheid
alle pijlers
Aan het eind van mijn latijn.
woensdag 7 april 2021 om 14:35
Ik weet even niet waar te beginnen! Het voelt alsof ik aan het eind van mijn latijn ben. Volledig opgebrand!
Ben aan het werk, thuis achter mn laptop. Maar er komt niks uit mn vingers. Zit naar het scherm te staren. Kan me niet concentreren en het lijkt alsof ik niks opneem.
Het is me snel te veel afgelopen weken. Ik heb een kort londje en schiet van kleine dingen uit mn slof.
Ik ben moe! Zelfs na een goede nacht slapen wordt ik niet uitgerust wakker.
Hoe kom ik weer in de positieve flow? Ik herken mezelf bijna niet terug.
Ik vind het thuiswerken helemaal niks en alles waarvan ik normaal zo kon genieten gaat niet door de Corona maatregelen (een uurtje banen trekken in t zwembad, een kop koffie in het park terwijl de kids lekker speen, dagje winkelen of wellness met vriendinnen).
Misschien herkent iemand het? En hebben jullie tips.
Ben aan het werk, thuis achter mn laptop. Maar er komt niks uit mn vingers. Zit naar het scherm te staren. Kan me niet concentreren en het lijkt alsof ik niks opneem.
Het is me snel te veel afgelopen weken. Ik heb een kort londje en schiet van kleine dingen uit mn slof.
Ik ben moe! Zelfs na een goede nacht slapen wordt ik niet uitgerust wakker.
Hoe kom ik weer in de positieve flow? Ik herken mezelf bijna niet terug.
Ik vind het thuiswerken helemaal niks en alles waarvan ik normaal zo kon genieten gaat niet door de Corona maatregelen (een uurtje banen trekken in t zwembad, een kop koffie in het park terwijl de kids lekker speen, dagje winkelen of wellness met vriendinnen).
Misschien herkent iemand het? En hebben jullie tips.
donderdag 8 april 2021 om 19:31
Dit klopt heel erg, maar idd des te confronterender. Want zie het patroon maar eens te doorbreken. Het gedrag waarvan je dacht dat het zo goed was heeft je genekt. Ja en dan?Wattenbolleke schreef: ↑08-04-2021 17:15Die blog schrijft: Een vaak gehoorde uitspraak geldt ten zeerste voor burn-out: het gedrag dat je in een probleem heeft gebracht (zeer langdurige wilskracht) zal nooit het gedrag zijn dat jou er ook uit zal kunnen halen. Het gaat vooral om het loslaten van het vechten en omarmen van een andere mindset of benadering naar jezelf en je klachten. Allereerst om gewoon te kunnen herstellen en uit die hoge versnelling van gespannenheid te kunnen komen. Dit is een noodzakelijke tussenstap die niet overgeslagen kan worden. En natuurlijk zit hier ergens ook een wezenlijke verandering in verborgen.
En dat klopt echt heel erg.
Goed dat je naar de ha bent gegaan Feliz. Heel moedige beslissing! De vraag hoe je man je het beste kan ondersteunen is ook heel moeilijk en zeker in deze fase. Ik voelde toen alweer gelijk de druk van het moeten nemen van de verantwoordelijkheid om anderen handvatten te geven hoe met mij om te gaan. Dikke vette no go dus. Dus dat antwoord kun en hoef je niet te geven. Daar is het nog te vroeg voor.
Ik ben nu bijna 20 weken zwanger, maar dit speelde vorig jaar al. Rond oktober klapte het.
Veel sterkte in ieder geval!
vrijdag 9 april 2021 om 07:13
Of als je dat fijner vind naar je huisarts. Ik ben geen psycholoog maar ben het wel eens met Kaatje dat dat erger klinkt dan alleen een dipje.Kaaaaaaaatje schreef: ↑07-04-2021 16:34@TO, dit klinkt niet alsof je even een dipje hebt. Dit klinkt alsof je een behoorlijke dip hebt. Volgens mij moet je contact opnemen met de arbo arts en op je werk aangeven dat als je nu geen actie onderneemt je straks een burn out of andere stress gerelateerde klachten hebt en je langdurig uit gaat vallen.
Ik heb toevallig de afgelopen 2 weken ook wat uren opgenomen omdat ik anders echt om ging vallen. In overleg met mijn werk de helft van de uren voor mij en de helft van de uren van mijn werk. Want het is helemaal niet gek dat het even allemaal niet zo goed lukt op dit moment. Werken, Zorgen, Huishouden is waar mijn leven om lijkt te draaien op dit moment. Ik zou af en toe iets voor mezelf moeten doen, maar dat voelt allemaal zo geforceerd, want de dingen die ik het liefste doe kan ik niet doen. Dus dat obligate rondje buiten, BLEGH, ik wil het niet, ik wil andere dingen doen, dingen waar ik echt van oplaadt, maar ik kon het ook allemaal even niet meer bedenken. Die paar dagen vrij hielp me heel erg om even weer wat tot rust te komen en vanaf hier weer de stijgende lijn te gaan zoeken.
Wat betreft het Corona-gedoe, ik snap je helemaal, ik begin het ook behoorlijk saai te vinden allemaal. Gelukkig werk ik weer een paar dagen per week op kantoor maar toen ik nog volledig thuiswerkte vond ik dat ook erg lastig en ik snap nogmaals heel goed dat je daar last van hebt.
We weten niet hoe lang het nog allemaal duurt en het gaat echt stom worden.
Anyway ik zou wel aan de bel trekken met je klachten, en ik heb ook tips voor je om het wat dragelijker te maken (Maar ik denk niet dat je dan in 1 x van je klachten af bent): ga online yoga doen en ga iedere dag even naar buiten, minstens 20 minuten.
(En ik wandel al jaren maar ik begin het ook saai en stom te vinden hoor want het is een van de weinige dingen die mogelijk zijn en ik begin er echt ook genoeg van te krijgen)
Sterkte TO
!
vrijdag 9 april 2021 om 11:30
Ik vind het echt heel moeilijk om er aan toe te geven. Ik lig op de bank te niksen terwijl mijn hoofd maar blijft gaan: normaal doe ik op vrijdag de bedden en maak ik alvast een boodschappen lijstje om savonds boodschappen te doen. En ga zo maar door.
We hadden voor zaterdag en zondag afspraken staan, deze heb ik afgezegd. Vind ik ook lastig, maar wel even beter zo.
Airesopure wat heftig zeg ook omdat de zwangerschap vaak ook al veel met je doet qua hormonen ed. Bij mij tenminste.
We hadden voor zaterdag en zondag afspraken staan, deze heb ik afgezegd. Vind ik ook lastig, maar wel even beter zo.
Airesopure wat heftig zeg ook omdat de zwangerschap vaak ook al veel met je doet qua hormonen ed. Bij mij tenminste.
vrijdag 9 april 2021 om 11:33
vrijdag 9 april 2021 om 12:56
Goed dat je hulp gezocht hebt! (Als je yoga niks vindt, dan niet doen, je moet het vooral leuk vinden. Ga wel iedere dag minstens een half uur naar buiten.Feliz1990 schreef: ↑09-04-2021 11:33Phoebe1982 ik ben gister bij de huisarts geweest en ik kan volgende week terecht bij de praktijkondersteuner.
Nu eerst proberen wat in de rust te komen en nog niet te veel bezig zijn met herstel.
Yoga heeft mij nooit echt aangetrokken maar zal er eens naar kijken als ik er aan toe ben.
Bedankt.
En ik snap heel goed dat je het moeilijk vind. Ik kan ook niet goed op mn kont zitten maar ben wel chronisch vermoeid dus ik moet soms gewoon en ik vind dat ook lastig.
vrijdag 9 april 2021 om 13:04
Ja heel moeilijk, maar eraan toegeven (aan het niks doen) is zeker in het begin belangrijk. Wat Phoebe zegt is wijs: als je yoga niet leuk vindt, doe het dan (nu) niet. Ik kreeg ook van alle kanten adviezen over allerlei rustgevende activiteiten, maar ik hou daar helemaal niet van. De enige rustgevende activiteit is tv/series kijken. Verder zijn mijn favoriete activiteiten ook gewoon actievere dingen. Niet breien of yoga of kleurboeken ofzo. Ik werd er alleen maar geirriteerd van ("ik móet rust hebben en dit zijn rustgevende dingen dus ik móet dit doen"). Doe dus vooral wat je wél leuk vindt.Feliz1990 schreef: ↑09-04-2021 11:30Ik vind het echt heel moeilijk om er aan toe te geven. Ik lig op de bank te niksen terwijl mijn hoofd maar blijft gaan: normaal doe ik op vrijdag de bedden en maak ik alvast een boodschappen lijstje om savonds boodschappen te doen. En ga zo maar door.
We hadden voor zaterdag en zondag afspraken staan, deze heb ik afgezegd. Vind ik ook lastig, maar wel even beter zo.
Airesopure wat heftig zeg ook omdat de zwangerschap vaak ook al veel met je doet qua hormonen ed. Bij mij tenminste.
Elke dag minimaal een half uurtje naar buiten is wel aan te raden!
Tja, mijn hormonen werken zéker niet mee. Niet fysiek en niet mentaal.
zondag 11 april 2021 om 10:37
Ik ben vooral heel moe! En alle prikkels komen zo heftig aan. De geluiden van het speelgoed van de kinderen, een auto die langsrijd en claxonneert of de blaffende hond van de buren.
Gister en afgelopen nacht even weg geweest. Echt even alleen zijn en niks aan mn hoofd. Beetje op bed tv kijken, in bad en de sauna. Zit nu aan mn ontbijtje en ga zo weer naar huis.
Was een idee van man. Ik dacht eerst nee joh, waarom. Maar ik ben heel blij dat ik ben gegaan. Hij is vanmiddag met de kinderen naar z’n ouders dus kom ook rustig thuis.
Gister en afgelopen nacht even weg geweest. Echt even alleen zijn en niks aan mn hoofd. Beetje op bed tv kijken, in bad en de sauna. Zit nu aan mn ontbijtje en ga zo weer naar huis.
Was een idee van man. Ik dacht eerst nee joh, waarom. Maar ik ben heel blij dat ik ben gegaan. Hij is vanmiddag met de kinderen naar z’n ouders dus kom ook rustig thuis.
zondag 11 april 2021 om 21:53
Heb ik laatst ook gedaan echt heerlijk. Fijn dat dat kon.Feliz1990 schreef: ↑11-04-2021 10:37Ik ben vooral heel moe! En alle prikkels komen zo heftig aan. De geluiden van het speelgoed van de kinderen, een auto die langsrijd en claxonneert of de blaffende hond van de buren.
Gister en afgelopen nacht even weg geweest. Echt even alleen zijn en niks aan mn hoofd. Beetje op bed tv kijken, in bad en de sauna. Zit nu aan mn ontbijtje en ga zo weer naar huis.
Was een idee van man. Ik dacht eerst nee joh, waarom. Maar ik ben heel blij dat ik ben gegaan. Hij is vanmiddag met de kinderen naar z’n ouders dus kom ook rustig thuis.
Heeft je huisarts ook bloedgeprikt op vitamines. Die extreme overprikkeling hen ik vooral als ik een vit d tekort heb. (Kan ook door andere dingen komen) of ben je veel buiten?
maandag 12 april 2021 om 14:38
Hoort er ook bij, helaas. Tenminste, dat lees ik veel. Ik slaap gelukkig relatief goed. Maar ik lees van mensen die nog maar een paar uurtjes per nacht kunnen slapen.
dinsdag 4 mei 2021 om 02:23
Hi Ladies,
Hoe gaat het met jullie? Hier helaas weinig vooruitgang. Gesprekken met de POH lopen wel maar er zijn regelmatig omstandigheden waardoor ik niet toe kom aan mezelf en het opladen van mijn batterij.
Lig helaas ook regelmatig nachten wakker, zoals nu!
Volgens de POH wil ik te veel te snel. Maar ik vindt het moeilijk.
Hoe gaat het met jullie? Hier helaas weinig vooruitgang. Gesprekken met de POH lopen wel maar er zijn regelmatig omstandigheden waardoor ik niet toe kom aan mezelf en het opladen van mijn batterij.
Lig helaas ook regelmatig nachten wakker, zoals nu!
Volgens de POH wil ik te veel te snel. Maar ik vindt het moeilijk.
dinsdag 4 mei 2021 om 07:30
Hier gaat het langzaam beter (ruim 4 maanden na de ‘diagnose’) . Ik krijg wat meer energie. Nog heel snel overprikkeld helaas. Ik moet m’n films echt zonder geluid kijken en de kinderen zijn heel veel weg. Dit helpt heel erg. Die dagen merk ik echt verbetering.Feliz1990 schreef: ↑04-05-2021 02:23Hi Ladies,
Hoe gaat het met jullie? Hier helaas weinig vooruitgang. Gesprekken met de POH lopen wel maar er zijn regelmatig omstandigheden waardoor ik niet toe kom aan mezelf en het opladen van mijn batterij.
Lig helaas ook regelmatig nachten wakker, zoals nu!
Volgens de POH wil ik te veel te snel. Maar ik vindt het moeilijk.
Ik heb vorige week weer een uurtje gewerkt.
Waar loop je tegenaan in dat je geen tijd voor jezelf kunt hebben?
dinsdag 4 mei 2021 om 08:38
Fijn! Lukt het je om echt niks te doen? Bankhangen?
Werk was prima. Maar mijn werk is niet mijn grootste stressbron. Dus daar zijn zorgt niet voor extra stress. Ik kon alleen maar heel weinig. Dat viel me tegen.
