Gezondheid
alle pijlers
alvleesklierkanker
woensdag 7 augustus 2019 om 10:51
Bij moeder is gisteren de afschuwelijke diagnose vastgesteld, alvleesklierkanker met uitzaaiing naar de lever.
Een maand terug begon mijn moeder klachten van vermoeidheid en pijn in haar rug te krijgen.
Ook viel zij ineens veel af (6 kilo in 3 weken)
Naar de huisarts, bloedonderzoek waaruit alleen iets gevonden was bij haar galblaas, dus huisarts vermoedde galstenen.
Gisteren met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan voor een echo, en nog geen 2 uur erna belde de huisarts dat hij langs zou komen.
Dit nieuws sloeg in als een bom, en nu nog steeds.
Alles voelt zo onwerkelijk.
Helaas weet ik dat de kans op genezing vrijwel nihil is, maar ik wil zo graag hopen voor mijn ouders.
Zoveel dingen die door mijn hoofd gaan nu.
Naast mijn moeder is mijn vader ook nog eens hulpbehoevend, en mijn moeder zorgt altijd voor hem.
Wetend dat wij waarschijnlijk niet alleen onze moeder gaan verliezen, maar straks ook nog naar een verpleeghuis voor onze vader moeten gaan zoeken.
Ik schrijf hier maar, om zo een beetje mijn ei kwijt te kunnen de komende tijd.
Een maand terug begon mijn moeder klachten van vermoeidheid en pijn in haar rug te krijgen.
Ook viel zij ineens veel af (6 kilo in 3 weken)
Naar de huisarts, bloedonderzoek waaruit alleen iets gevonden was bij haar galblaas, dus huisarts vermoedde galstenen.
Gisteren met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan voor een echo, en nog geen 2 uur erna belde de huisarts dat hij langs zou komen.
Dit nieuws sloeg in als een bom, en nu nog steeds.
Alles voelt zo onwerkelijk.
Helaas weet ik dat de kans op genezing vrijwel nihil is, maar ik wil zo graag hopen voor mijn ouders.
Zoveel dingen die door mijn hoofd gaan nu.
Naast mijn moeder is mijn vader ook nog eens hulpbehoevend, en mijn moeder zorgt altijd voor hem.
Wetend dat wij waarschijnlijk niet alleen onze moeder gaan verliezen, maar straks ook nog naar een verpleeghuis voor onze vader moeten gaan zoeken.
Ik schrijf hier maar, om zo een beetje mijn ei kwijt te kunnen de komende tijd.
woensdag 4 september 2019 om 11:25
Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve woorden.
Juflena en evy-23 jullie ook heel veel sterkte.
Ik zelf zit er nu even helemaal doorheen.
Ben moe, heb overal pijn.
Van alles al geregeld, vandaag nog een gesprek met de begrafenisondernemer gehad.
Maar alsof het allemaal niet genoeg is.
Mijn vader begint opeens met iedereen ruzie te maken.
Gisteren maakte hij eerst knallende ruzie met mijn broer, omdat hij zijn computer niet meteen goed geïnstalleerd kreeg.
Probeerde zelf nog mijn vader bij zinnen te krijgen, maar toen wilde hij mij ook al de deur uit jagen.
Ben vanochtend voor mijn moeder en het gesprek geweest, maar hij negeert nu alles en iedereen (zelfs de begrafenisondernemer)
Dan begint de schoolpsycholoog van mijn zoontje weer moeilijk te doen.
Wilt niet een gesprek met de therapeut van mijn zoontje aangaan, die school hele goede tips kan geven.
En eist continu een gesprek met alleen ons.
Therapeut weet van de thuissituatie en neemt voor ons nu contact met school op.
Ik kan nu alleen maar huilen, en trillen van woede en onmacht.
Juflena en evy-23 jullie ook heel veel sterkte.
Ik zelf zit er nu even helemaal doorheen.
Ben moe, heb overal pijn.
Van alles al geregeld, vandaag nog een gesprek met de begrafenisondernemer gehad.
Maar alsof het allemaal niet genoeg is.
Mijn vader begint opeens met iedereen ruzie te maken.
Gisteren maakte hij eerst knallende ruzie met mijn broer, omdat hij zijn computer niet meteen goed geïnstalleerd kreeg.
Probeerde zelf nog mijn vader bij zinnen te krijgen, maar toen wilde hij mij ook al de deur uit jagen.
Ben vanochtend voor mijn moeder en het gesprek geweest, maar hij negeert nu alles en iedereen (zelfs de begrafenisondernemer)
Dan begint de schoolpsycholoog van mijn zoontje weer moeilijk te doen.
Wilt niet een gesprek met de therapeut van mijn zoontje aangaan, die school hele goede tips kan geven.
En eist continu een gesprek met alleen ons.
Therapeut weet van de thuissituatie en neemt voor ons nu contact met school op.
Ik kan nu alleen maar huilen, en trillen van woede en onmacht.
woensdag 4 september 2019 om 12:21
Ik kan me zo goed voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit. De manier waarop jouw vader reageert is waarschijnlijk ook vanuit onmacht en verdriet. Niet dat het het er beter op maakt maar dit is een stressvolle tijd voor jullie allemaal.
Fijn dat de therapeut contact opneemt met de school. Laat dat nu maar even los.
Veel sterkte, Trikkie. Dit is gewoon @#$!!
Fijn dat de therapeut contact opneemt met de school. Laat dat nu maar even los.
Veel sterkte, Trikkie. Dit is gewoon @#$!!
donderdag 5 september 2019 om 00:26
Arme Trikkie...
Fijn dat de therapeut nu zelf contact opneemt met de schoolpsycholoog.
Mijn schoonvader reageerde ook zo sterk op stress. Hij heeft daar tijdelijk medicijnen voor gekregen die goed hielpen. Ik geloof angstremmers en antidepressiva. Is dat iets om te bespreken met de huisarts / geriater?
Probeer het zo min mogelijk persoonlijk op te nemen. Makkelijk gezegd, ik weet het
Sterkte. Er komt inderdaad veel op je af in te korte tijd.
Fijn dat de therapeut nu zelf contact opneemt met de schoolpsycholoog.
Mijn schoonvader reageerde ook zo sterk op stress. Hij heeft daar tijdelijk medicijnen voor gekregen die goed hielpen. Ik geloof angstremmers en antidepressiva. Is dat iets om te bespreken met de huisarts / geriater?
Probeer het zo min mogelijk persoonlijk op te nemen. Makkelijk gezegd, ik weet het
Sterkte. Er komt inderdaad veel op je af in te korte tijd.
vrijdag 13 september 2019 om 20:19
Is idd allemaal heel snel gegaan.
5 weken geleden kreeg zij het eerste slechte nieuws te horen.
Vorige week woensdag nog samen met haar en de begrafenisondernemer, haar wensen over de uitvaart besproken.
En vrijdag merkte ik ineens dat zij wel heel vaak dingen zij die niet klopte.
Zaterdag ging het helemaal niet meer goed, zij reageerde heel erg onrust en verward.
En ik kon duidelijk zien dat zij pijn had.
De medicijnen kreeg zij ook niet meer doorgeslikt.
's avonds nog de huisartsenpost gebeld, en gelukkig kwam haar eigen huisarts.
Hij heeft haar morfine en slaapmedicatie via een injectie gegeven.
De volgende dag zouden hun een morfinepomp regelen.
Dit was echter niet meer nodig.
's ochtends kwam ik bij mijn ouders (mijn vader sliep nog) en trof ik mijn moeder aan.
Zij was in haar slaap overleden.
Ben wel blij voor haar dat zij niet te lang heeft hoeven te lijden, en dat zij rustig heen is gegaan.
5 weken geleden kreeg zij het eerste slechte nieuws te horen.
Vorige week woensdag nog samen met haar en de begrafenisondernemer, haar wensen over de uitvaart besproken.
En vrijdag merkte ik ineens dat zij wel heel vaak dingen zij die niet klopte.
Zaterdag ging het helemaal niet meer goed, zij reageerde heel erg onrust en verward.
En ik kon duidelijk zien dat zij pijn had.
De medicijnen kreeg zij ook niet meer doorgeslikt.
's avonds nog de huisartsenpost gebeld, en gelukkig kwam haar eigen huisarts.
Hij heeft haar morfine en slaapmedicatie via een injectie gegeven.
De volgende dag zouden hun een morfinepomp regelen.
Dit was echter niet meer nodig.
's ochtends kwam ik bij mijn ouders (mijn vader sliep nog) en trof ik mijn moeder aan.
Zij was in haar slaap overleden.
Ben wel blij voor haar dat zij niet te lang heeft hoeven te lijden, en dat zij rustig heen is gegaan.
zaterdag 14 september 2019 om 16:23
Och Trikkie, wat erg voor jullie! Ik heb het ook allemaal kort geleden meegemaakt. Aan de ene kant zo fijn, dat het lijden niet onnodig lang heeft geduurd, aan de andere kant ga je nog vaak denken: nog een paar maanden langer, wat hadden we allemaal nog kunnen doen en zeggen en genieten...
Het is vast nog heel onwerkelijk allemaal. Heel veel sterkte, hopelijk vinden jullie veel troost bij elkaar
Het is vast nog heel onwerkelijk allemaal. Heel veel sterkte, hopelijk vinden jullie veel troost bij elkaar
