
alvleesklierkanker
woensdag 7 augustus 2019 om 10:51
Bij moeder is gisteren de afschuwelijke diagnose vastgesteld, alvleesklierkanker met uitzaaiing naar de lever.
Een maand terug begon mijn moeder klachten van vermoeidheid en pijn in haar rug te krijgen.
Ook viel zij ineens veel af (6 kilo in 3 weken)
Naar de huisarts, bloedonderzoek waaruit alleen iets gevonden was bij haar galblaas, dus huisarts vermoedde galstenen.
Gisteren met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan voor een echo, en nog geen 2 uur erna belde de huisarts dat hij langs zou komen.
Dit nieuws sloeg in als een bom, en nu nog steeds.
Alles voelt zo onwerkelijk.
Helaas weet ik dat de kans op genezing vrijwel nihil is, maar ik wil zo graag hopen voor mijn ouders.
Zoveel dingen die door mijn hoofd gaan nu.
Naast mijn moeder is mijn vader ook nog eens hulpbehoevend, en mijn moeder zorgt altijd voor hem.
Wetend dat wij waarschijnlijk niet alleen onze moeder gaan verliezen, maar straks ook nog naar een verpleeghuis voor onze vader moeten gaan zoeken.
Ik schrijf hier maar, om zo een beetje mijn ei kwijt te kunnen de komende tijd.
Een maand terug begon mijn moeder klachten van vermoeidheid en pijn in haar rug te krijgen.
Ook viel zij ineens veel af (6 kilo in 3 weken)
Naar de huisarts, bloedonderzoek waaruit alleen iets gevonden was bij haar galblaas, dus huisarts vermoedde galstenen.
Gisteren met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan voor een echo, en nog geen 2 uur erna belde de huisarts dat hij langs zou komen.
Dit nieuws sloeg in als een bom, en nu nog steeds.
Alles voelt zo onwerkelijk.
Helaas weet ik dat de kans op genezing vrijwel nihil is, maar ik wil zo graag hopen voor mijn ouders.
Zoveel dingen die door mijn hoofd gaan nu.
Naast mijn moeder is mijn vader ook nog eens hulpbehoevend, en mijn moeder zorgt altijd voor hem.
Wetend dat wij waarschijnlijk niet alleen onze moeder gaan verliezen, maar straks ook nog naar een verpleeghuis voor onze vader moeten gaan zoeken.
Ik schrijf hier maar, om zo een beetje mijn ei kwijt te kunnen de komende tijd.
zondag 15 september 2019 om 15:10
dinsdag 17 september 2019 om 20:45
Jeetje trikkie, wat is het snel gegaan. Gecondoleerd.
Mijn mama is twee weken voor de jouwe overleden.
Ik hoop dat je iets van troost kan halen uit het feit dat ze iig niet lang geleden heeft.
Het snelle tempo, nog sneller dan bij mij van diagnose naar sterven... Jeetje wat een sneltreinvaart. Ik kan me goed voorstellen dat het je ook allemaal teveel wordt en het echte verwerken van alles nog moet komen.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je ook mensen om je heen hebt om te helpen met je zorgen om je vader en die jou ook steun geven.
Mijn mama is twee weken voor de jouwe overleden.
Ik hoop dat je iets van troost kan halen uit het feit dat ze iig niet lang geleden heeft.
Het snelle tempo, nog sneller dan bij mij van diagnose naar sterven... Jeetje wat een sneltreinvaart. Ik kan me goed voorstellen dat het je ook allemaal teveel wordt en het echte verwerken van alles nog moet komen.
