Gezondheid
alle pijlers
Angst oksel borsten
zondag 13 februari 2022 om 13:44
Hoi hoi, even van me afschrijven omdat het leven momenteel langs me heen gaat. Ik heb een angst om ziek te worden. Twee keer per jaar checkt mijn huisarts mijn borsten. Dit heeft ze vorige week gedaan en alles was goed. Ik heb vaak pijn, jeuk,steken, en een brandend gevoel in beide borsten en tepels. Nu heb ik sinds 2 dagen ineens last van mn rechteroksel, de borstpijntjes zijn momenteel ook aanwezig. Maar ineens giert de angst door mn lijf: waarom voel ik pijntjes in mn oksel? Weer de huisarts bellen? Of hoort okselpijn(tjes) bij mijn bekende borstenpijn(tjes)? Is er iemand die deze stralende zondag mij gerust kan stellen? Zodat ik ook wat kan genieten van de zondag?
zaterdag 19 februari 2022 om 17:11
Lieve Minke,
Ik herken het zo wat je omschrijft! Ik ben ook heel bang voor borstkanker en voel van alles in mijn borsten. Heb al een tijdje therapie tegen mijn hypochondrie maar het helpt niet echt.
Afgelopen weekend was ik weg met een vriendin die precies hetzelfde heeft als ik heb. Denkt steeds van alles te voelen en te hebben. Het gekke is dat we elkaar wel kunnen adviseren, maar de adviezen niet op onszelf kunnen toepassen. Mijn vriendin maakte de opmerking: "Maar als het borstkanker is dan zit het er toch al en kun je er maar beter op tijd bij zijn."
Een supersimpele opmerking maar het zette mij wel aan het denken.
De huisarts heeft regelmatig mijn borsten onderzocht en voelt dan alleen klierweefsel. Maar ik mocht altijd een mammografie laten maken ter geruststelling. Maar dat durfde ik nog niet al kreeg ik er 1000 euro bij. Het wachten op de uitslag leek mij killing!! Het onderzoek zelf interesseerde mij weinig. Ik heb weleens vaker op een uitslag moeten wachten en dan kan ik gewoon nauwelijks slapen en eten. Liefst zit ik dan de hele periode binnen tot ik de uitslag heb. Verschrikkelijk!
Maar na dat weekendje weg was ik zo klaar met dat elke dag voelen en mijn borsten in de spiegel bekijken dat ik de huisarts heb gebeld. En ik kreeg meteen een doorverwijzing. Ik kon de volgende dag terecht maar toen kon ik niet en werd het vrijdag. Gisteren dus. En het gekke was dat sinds ik de afspraak had staan, ik mij opeens veel rustiger voelde. Een soort van: Nu weet ik tenminste binnenkort waar ik aan toe ben. Heb ook helemaal niet meer gevoeld aan mijn borsten sinds ik de afspraak had staan. Natuurlijk was ik gisteren was wel superzenuwachtig! Vooral het wachten na de mammografie. Maar al snel kwam het bericht dat er geen verder onderzoek maar nodig was en de huisarts de definitieve uitslag krijgt. En ja, dan gaat er weer van alles door mijn hoofd. De stomste dingen. Iedereen zegt dat verder onderzoek positief is en er dus niks te zien viel. Maar ik denk dat dat mijn borsten misschien wel vol kanker zitten en verder onderzoek niet nuttig is en dat ze daarom gisteren verder niks bekeken. Ik ben pas gerusts wanneer de huisarts zegt dat er niks te zien was. En dan nog zal ik niet 100% gerust zijn. Maar wel dat ik weet dat de dingen die ik voel dus onschuldig zijn. Maar hypochondrie is een bitch....
Je mag mij altijd een pb sturen. Contact met lotgenoten scheelt gewoon al een hoop vind ik!! Succes!
Ik herken het zo wat je omschrijft! Ik ben ook heel bang voor borstkanker en voel van alles in mijn borsten. Heb al een tijdje therapie tegen mijn hypochondrie maar het helpt niet echt.
Afgelopen weekend was ik weg met een vriendin die precies hetzelfde heeft als ik heb. Denkt steeds van alles te voelen en te hebben. Het gekke is dat we elkaar wel kunnen adviseren, maar de adviezen niet op onszelf kunnen toepassen. Mijn vriendin maakte de opmerking: "Maar als het borstkanker is dan zit het er toch al en kun je er maar beter op tijd bij zijn."
Een supersimpele opmerking maar het zette mij wel aan het denken.
De huisarts heeft regelmatig mijn borsten onderzocht en voelt dan alleen klierweefsel. Maar ik mocht altijd een mammografie laten maken ter geruststelling. Maar dat durfde ik nog niet al kreeg ik er 1000 euro bij. Het wachten op de uitslag leek mij killing!! Het onderzoek zelf interesseerde mij weinig. Ik heb weleens vaker op een uitslag moeten wachten en dan kan ik gewoon nauwelijks slapen en eten. Liefst zit ik dan de hele periode binnen tot ik de uitslag heb. Verschrikkelijk!
Maar na dat weekendje weg was ik zo klaar met dat elke dag voelen en mijn borsten in de spiegel bekijken dat ik de huisarts heb gebeld. En ik kreeg meteen een doorverwijzing. Ik kon de volgende dag terecht maar toen kon ik niet en werd het vrijdag. Gisteren dus. En het gekke was dat sinds ik de afspraak had staan, ik mij opeens veel rustiger voelde. Een soort van: Nu weet ik tenminste binnenkort waar ik aan toe ben. Heb ook helemaal niet meer gevoeld aan mijn borsten sinds ik de afspraak had staan. Natuurlijk was ik gisteren was wel superzenuwachtig! Vooral het wachten na de mammografie. Maar al snel kwam het bericht dat er geen verder onderzoek maar nodig was en de huisarts de definitieve uitslag krijgt. En ja, dan gaat er weer van alles door mijn hoofd. De stomste dingen. Iedereen zegt dat verder onderzoek positief is en er dus niks te zien viel. Maar ik denk dat dat mijn borsten misschien wel vol kanker zitten en verder onderzoek niet nuttig is en dat ze daarom gisteren verder niks bekeken. Ik ben pas gerusts wanneer de huisarts zegt dat er niks te zien was. En dan nog zal ik niet 100% gerust zijn. Maar wel dat ik weet dat de dingen die ik voel dus onschuldig zijn. Maar hypochondrie is een bitch....
Je mag mij altijd een pb sturen. Contact met lotgenoten scheelt gewoon al een hoop vind ik!! Succes!
zaterdag 19 februari 2022 om 17:23
Maar goed, ik heb dus ook allerlei pijntjes en dingetjes, maar het is niks. In 2014 ook een mammografie gehad omdat ik een verharding voelde achter mijn tepel. Die ik pas voelde na lang voelen. De reden dat ik zo grondig en hard duwend voelde was dat er een moeder van school borstkanker bleek te hebben na iets achter haar tepel te hebben gevoeld. En een ander borstkankergeval pas geleden van een andere moeder was nu weer de reden om (te grondig) te gaan voelen. En dan dus denken iets te voelen. Ik probeer al de media te vermijden die vaak gaat over borstkanker (bv Linda), maar deze berichten in je directe omgeving zijn helaas niet te vermijden...
zaterdag 19 februari 2022 om 17:23
Ik herken mijzelf hier ook wel in. Regelmatig als ik een pijntje oid heb denk ik snel dat er iets aan de hand is, maar vaak zit het in je hoofd en soms is er geen geldige reden voor (misschien te gemakkelijk gezegd). Maar ik las ooit dat sommige pijntjes niet te verklaren zijn, ze niet ernstig zijn, maar dat het gewoon menselijk is als je iets voelt. Dit heeft mij wel geholpen te relativeren.
Als bij mij een pijntje langer dan 2 weken aanhoud dan ga ik langs de dokter om het even te laten checken. Tot nu toe is het allemaal logisch verklaarbaar: soms te weinig beweging of verkeerd zitten etc. Na de bevestiging ben ik ook gerustgesteld.
Met een praktijkondersteuner van de huisarts kan je vaak op een laagdrempelige manier gesprekken voeren over psychische klachten of angsten etc. Misschien kan dat je helpen!
Als bij mij een pijntje langer dan 2 weken aanhoud dan ga ik langs de dokter om het even te laten checken. Tot nu toe is het allemaal logisch verklaarbaar: soms te weinig beweging of verkeerd zitten etc. Na de bevestiging ben ik ook gerustgesteld.
Met een praktijkondersteuner van de huisarts kan je vaak op een laagdrempelige manier gesprekken voeren over psychische klachten of angsten etc. Misschien kan dat je helpen!
zaterdag 19 februari 2022 om 17:23
Jeetje, ik schrik best een beetje van hoeveel impact die (irrationele) angsten op jullie hebben.
Ik heb zelf wel bk gehad, met de hele rambam erbij, en dat was kut.
Maar ik heb helemaal geen last van 'uhoh! zie je wel?' en ik bevoel ze echt veel meer dan nodig.
Hypochondrie is a bitch, big time! Ik zeg het nu weer (te) makkelijk want ik ken het niet, maar moeten jullie dan niet dáár iets aan proberen te doen?
En kijken jullie wel uit dat je elkaars angsten niet gaat versterken? Dan levert het wellicht begrip op, maar maak je elkaar en jezelf alleen maar gek.
Ik heb zelf wel bk gehad, met de hele rambam erbij, en dat was kut.
Maar ik heb helemaal geen last van 'uhoh! zie je wel?' en ik bevoel ze echt veel meer dan nodig.
Hypochondrie is a bitch, big time! Ik zeg het nu weer (te) makkelijk want ik ken het niet, maar moeten jullie dan niet dáár iets aan proberen te doen?
En kijken jullie wel uit dat je elkaars angsten niet gaat versterken? Dan levert het wellicht begrip op, maar maak je elkaar en jezelf alleen maar gek.
zaterdag 19 februari 2022 om 17:59
zaterdag 19 februari 2022 om 18:01
Gaat het nu weer goed met je? En dat vraag ik niet vanuit mijn hypochondrie haha, maar is een vraag uit interesseGrobbekuiken_ schreef: ↑19-02-2022 17:23Jeetje, ik schrik best een beetje van hoeveel impact die (irrationele) angsten op jullie hebben.
Ik heb zelf wel bk gehad, met de hele rambam erbij, en dat was kut.
Maar ik heb helemaal geen last van 'uhoh! zie je wel?' en ik bevoel ze echt veel meer dan nodig.
zondag 20 februari 2022 om 17:05
Ja hoor. Relatief tenminste. Heb nog veel 'late gevolgen' maar dat schijnt normaal te zijn. Mijn geheugen is een gatenkaas, en ik ben tijdens de chemo hevig in de overgang geraakt en daar heb ik nu het meeste last van.
Maar ik werk en functioneer (enigszins) en er zijn nog vage klachten waar ik me geen zorgen over hoef te maken en dus ook niet doe.
Dit is iets wat nu gewoon bij Grob hoort, een stuk uit mijn leven met gevolgen.
Maar ik weet ook dat ik door de precaire eerste 5 jaar heen ben.
Kan het nog terugkomen? Ja, maar is niet gezegd. Ik loop weer mee in het stramien van elke andere vrouw, behalve dat ik weet hoe het is.
zondag 20 februari 2022 om 19:37
Heel fijn dat je je leven voor een heel eind weer hebt kunnen oppikken. Ik zie het in mijn omgeving gelukkig ook. Vrouwen die toch weer bijna alles kunnen en doen net als voor dat ze ziek werden. Maar die toch weer even zo'n besefmoment hebben wanneer het tijd is voor de controlescan. Maar dat is logisch. En gelukkig blijft het goed met ze gaan en zijn de scans ook steeds goed!Grobbekuiken_ schreef: ↑20-02-2022 17:05Ja hoor. Relatief tenminste. Heb nog veel 'late gevolgen' maar dat schijnt normaal te zijn. Mijn geheugen is een gatenkaas, en ik ben tijdens de chemo hevig in de overgang geraakt en daar heb ik nu het meeste last van.
Maar ik werk en functioneer (enigszins) en er zijn nog vage klachten waar ik me geen zorgen over hoef te maken en dus ook niet doe.
Dit is iets wat nu gewoon bij Grob hoort, een stuk uit mijn leven met gevolgen.
Maar ik weet ook dat ik door de precaire eerste 5 jaar heen ben.
Kan het nog terugkomen? Ja, maar is niet gezegd. Ik loop weer mee in het stramien van elke andere vrouw, behalve dat ik weet hoe het is.
zondag 20 februari 2022 om 21:04
Toch wel herkenbaar dus voor jullie. Ja het is echt een bitch die hypochonder, maar ja ze is er nu eenmaal, dus ik probeer haar te temmen. Met de tips van mijn POH: het zijn maar gedachten, je kunt het loslaten je hebt huisarts laten chekken. Niet op de gedachte ingaan en focussen op het nu, dit moet ik per dag zo’n 1000 doen. En vooral de ochtend is de hel, ik wordt heeel vroeg wakker in paniek en dan kan ik niet meer slapen. Paniek op zn hoogst niet te doen. Maar ik probeer (citeer probeer) het maar te zien als angst net zoals een ander hoofdpijn of jeuk heeft. Het is maar een gevoel… en wbt verder onderzoek, mijnPOH zegt dat dat mijn angst alleen maar voedt…
maandag 21 februari 2022 om 17:20
En weet je wat ook heel eng is? Dat je niet weet wat je in je lijf hebt. Iedereen kan wel wat mankeren, maar alleen mij (en helaas meer angsthaasjes) wat maakt dat een ander dit wel loslaat en ik niet? Er zijn zat 40ers (ik ben 39) die nooit een borstonderzoek bij de huisarts hebben gehad, en die hier niet eens over na denken. Ik wil er ook niet meer over nadenken, ik wil mijn leven terug. Ik wil niet meer elke seconde van de dag bang zijn….
woensdag 23 februari 2022 om 08:48
Ik werd dus helemaal gek van die gedachten en het checken de hele dag dat ik toch maar de huisarts had gebeld voor een mammografie. Maandag kreeg ik de definitieve uitslag en alles was goed. Ik had verwacht er toch niet helemaal gerust op te zijn (is het onderzoek wel goed gegaan enz. enz.), maar ik ben enorm opgelucht nu en heb een soort van besloten te gaan genieten en dat lukt ook!! Het is zo'n fijn gevoel niet meer steeds met mijn borsten bezig te zijn. En ik had best wat klachten zoals een jeukende tepel, klein deukje in borst, harde knobbeltjes. Maar het is dus niks!
Maar wat je zegt; hoezo maken anderen zich niks druk over wat je allemaal kunt mankeren? Van de andere kant schiet je er helemaal niks mee op en ben je straks 80 en kijk je terug op een leven waar je je alleen maar zorgen hebt gemaakt. Dat is ook eeuwig zonde. En heel veel ziektes zijn gewoon goed te genezen. Het zijn altijd die uitzonderingen die je leest in de media.
Ik ben het niet eens met dat onderzoek je angsten alleen maar voedt. Bij mij heeft het een boel angsten weggenomen... Ik pieker niet meer voordat ik ga slapen en ik word niet meer angstig wakker. En het zal altijd wel een trigger blijven, maar mijn grootste angst borstkanker is weggenomen.
Maar wat je zegt; hoezo maken anderen zich niks druk over wat je allemaal kunt mankeren? Van de andere kant schiet je er helemaal niks mee op en ben je straks 80 en kijk je terug op een leven waar je je alleen maar zorgen hebt gemaakt. Dat is ook eeuwig zonde. En heel veel ziektes zijn gewoon goed te genezen. Het zijn altijd die uitzonderingen die je leest in de media.
Ik ben het niet eens met dat onderzoek je angsten alleen maar voedt. Bij mij heeft het een boel angsten weggenomen... Ik pieker niet meer voordat ik ga slapen en ik word niet meer angstig wakker. En het zal altijd wel een trigger blijven, maar mijn grootste angst borstkanker is weggenomen.
woensdag 23 februari 2022 om 11:52
woensdag 23 februari 2022 om 18:58
Nou, dat is precies wat ik eerder schreef. Nadat ik die afspraak had gemaakt was ik opeens veel rustiger. Maar echt supergoed van je dat je het hebt gedaan!
Weet je of je meteen de uitslag krijgt? En fijn dat het meteen morgen in de ochtend is. Het zal morgen even spannend zijn maar de rust die je erna ervaart wanneer alles goed is is zoooo fijn! Heel veel succes, het komt goed!
Weet je of je meteen de uitslag krijgt? En fijn dat het meteen morgen in de ochtend is. Het zal morgen even spannend zijn maar de rust die je erna ervaart wanneer alles goed is is zoooo fijn! Heel veel succes, het komt goed!
woensdag 23 februari 2022 om 20:40
Tja weet je. Ik ben gewoon niet zo bang voor de dood. En dus ook niet om ziek te worden. En dus ook niet dat ik kanker krijg. Ik denk namelijk dat dat er onder zit bij jullie, een extreme angst voor de dood.minke82 schreef: ↑21-02-2022 17:20Dat je niet weet wat je in je lijf hebt. Iedereen kan wel wat mankeren, maar alleen mij (en helaas meer angsthaasjes) wat maakt dat een ander dit wel loslaat en ik niet? Er zijn zat 40ers (ik ben 39) die nooit een borstonderzoek bij de huisarts hebben gehad, en die hier niet eens over na denken.
En ik vind doodgaan gewoon niet zo heel eng. Ik bedoel, het is best rot voor mijn kinderen en mijn lief en mijn moeder enzo maar voor mezelf vind ik het wel lekker rustig eigenlijk.
En het boeit me dus ook niet zo wat er allemaal in mijn lijf zit. Ik ben 50 plus en compleet ongecheckt.
Als ik iets eng vind dan denk ik "wat is het ergste dat kan gebeuren?" Antwoord, "dat ik doodga"
Realytycheck, "maar ik vind de dood niet eng".
Antwoord, "o ja".
.
woensdag 23 februari 2022 om 21:05
Het idee dat we ooit een keer doodgaan kan mij inderdaad soms aanvliegen. Dan krijg ik het heel warm en benauwd en heb ik een tel het idee gek te worden. Maar ik kan mezelf weer redelijk snel kalmeren en denk dan aan de mensen die ik ken die wat ouder zijn en dat zij er een soort vrede mee hebben dat het einde nadert. Dus ik bedenk dan maar dat ik nog minstens 40 jaar te leven heb en het tegen die tijd waarschijnlijk wel best vind.
En eerlijk denk ik dat wanneer ik geen jonge kinderen zou hebben ik minder angstig zou zijn. Maar ik wil gewoon niet dat wanneer ze onder de, pak 'm beet, 20 jaar zijn ze hun moeder al moeten verliezen.
En eerlijk denk ik dat wanneer ik geen jonge kinderen zou hebben ik minder angstig zou zijn. Maar ik wil gewoon niet dat wanneer ze onder de, pak 'm beet, 20 jaar zijn ze hun moeder al moeten verliezen.
woensdag 23 februari 2022 om 21:17
Dat wil niemand en toch gebeurt het soms. En die kinderen overleven het ook.
Begrijp me goed, ik geef je geen touw en trapgat maar ik vind het zo jammer om te lezen dat je je hele levensgeluk in de wilgen gooit voor een angst voor iets waar toch niet zoveel aan te doen is. Maar ik heb makkelijk praten, hypochondrie staat heel ver van me af.
En dat is maar goed ook voor mij.
Begrijp me goed, ik geef je geen touw en trapgat maar ik vind het zo jammer om te lezen dat je je hele levensgeluk in de wilgen gooit voor een angst voor iets waar toch niet zoveel aan te doen is. Maar ik heb makkelijk praten, hypochondrie staat heel ver van me af.
En dat is maar goed ook voor mij.
.
woensdag 23 februari 2022 om 22:11
Ik vind het zelf ook heel vervelend en nergens op slaan. Nja, heb wel heel veel meegemaakt met één van mijn kinderen en mijn vader was zwaar hypochonder. Dus ik kan het wel herleiden. Maar ik wil het niet voelen want ik ben verder hartstikke gelukkig met mijn leven en heb alles wat ik mij maar kan wensen!
Maar sinds de goede mammografie ben ik absoluut een stuk geruster en ik hoop dat dat zo blijft! En heel fijn dat hypochondrie iets is dat ver afstaat van jou. Ik gun het niemand.
Maar sinds de goede mammografie ben ik absoluut een stuk geruster en ik hoop dat dat zo blijft! En heel fijn dat hypochondrie iets is dat ver afstaat van jou. Ik gun het niemand.
donderdag 24 februari 2022 om 08:47
Nou het is geweest. Eerst een mammografie en daarna een echo. De arts wil de mammografie nog even goed beoordelen, dus ik ben nog steeds in paniek. Maar de echo zag hij niks op. Ik moest me niet teveel zorgen maken zei hij, makelijk praten! Hij ging nog kijken naar kalkspatjes en kleine afwijkingen.
donderdag 24 februari 2022 om 08:55
Hè, wat rot dat je nog geen definitieve uitslag hebt. Wanneer weet je meer?
Ik weet dat er naast mij in de wachtkamer iemand zat te huilen omdat de arts nog iets beter moest beoordelen. Ik had het daarover met de verpleegkundige en zij zei ook dat die vrouw zich waarschijnlijk voor niks zorgen maakte en dat het heel vaak voorkomt dat een arts iets nog even beter wil bekijken en het bijna altijd goed zit. Maar wanneer je die spanning hebt dan is rationeel denken gewoon even lastig.
Hopelijk ben je snel verlost van je spanning!!
Ik weet dat er naast mij in de wachtkamer iemand zat te huilen omdat de arts nog iets beter moest beoordelen. Ik had het daarover met de verpleegkundige en zij zei ook dat die vrouw zich waarschijnlijk voor niks zorgen maakte en dat het heel vaak voorkomt dat een arts iets nog even beter wil bekijken en het bijna altijd goed zit. Maar wanneer je die spanning hebt dan is rationeel denken gewoon even lastig.
Hopelijk ben je snel verlost van je spanning!!
donderdag 24 februari 2022 om 15:16
