Gezondheid
alle pijlers
Baarmoederverwijdering op mijn 36e.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:22
Hoi allemaal,
12 september wordt ik geholpen aan een baarmoederverwijdering. Ik heb een baarmoeder met een tussenschot erin. Hierdoor heb ik mijn beide kinderen te vroeg gekregen. Gelukkig waren en zijn ze gezond. Ik heb diabetes type 1 en de artsen dachten dat die vroeggeboortes door mijn diabetes kwamen.
Laatste tijd hele erge menstruatie en ovulatiepijnen. Als ik menstrueer heb ik alleen maar hypo's. Ook aan sex beleef ik geen enkel plezier meer omdat mijn baarmoeder zeer doet.
Gynacoloog adviseerd om mijn baarmoeder te verwijderen. Zo heb ik geen menstraties meer en daardoor geen hypos. Hypo's zijn op den duur ook niet bevordelijk voor je gezondheid.
Maar nu begin ik te twijfelen over alles. Ik voel me erg down..... ben bang dat ik niet de juiste beslissing heb genomen. Ik weet als ik er niets aan laat doen dat de poliepen misschien ernstig kunnen worden. In eens denk ik dat ik nog een kind wil. Die behoefte van een derde kind heb ik nu weer erg nu ik weet dat mijn baarmoeder eruit gaat. Mijn man heeft zich drie jaar terug laten steriliseren omdat we zeker wisten dat het voor mijn gezondheid beter was om het bij twee kinderen (jongen en meisje) te houden.
Wie herkent deze twijfels..... wie kan me enigszins helpen of geruststellen?
12 september wordt ik geholpen aan een baarmoederverwijdering. Ik heb een baarmoeder met een tussenschot erin. Hierdoor heb ik mijn beide kinderen te vroeg gekregen. Gelukkig waren en zijn ze gezond. Ik heb diabetes type 1 en de artsen dachten dat die vroeggeboortes door mijn diabetes kwamen.
Laatste tijd hele erge menstruatie en ovulatiepijnen. Als ik menstrueer heb ik alleen maar hypo's. Ook aan sex beleef ik geen enkel plezier meer omdat mijn baarmoeder zeer doet.
Gynacoloog adviseerd om mijn baarmoeder te verwijderen. Zo heb ik geen menstraties meer en daardoor geen hypos. Hypo's zijn op den duur ook niet bevordelijk voor je gezondheid.
Maar nu begin ik te twijfelen over alles. Ik voel me erg down..... ben bang dat ik niet de juiste beslissing heb genomen. Ik weet als ik er niets aan laat doen dat de poliepen misschien ernstig kunnen worden. In eens denk ik dat ik nog een kind wil. Die behoefte van een derde kind heb ik nu weer erg nu ik weet dat mijn baarmoeder eruit gaat. Mijn man heeft zich drie jaar terug laten steriliseren omdat we zeker wisten dat het voor mijn gezondheid beter was om het bij twee kinderen (jongen en meisje) te houden.
Wie herkent deze twijfels..... wie kan me enigszins helpen of geruststellen?
woensdag 6 augustus 2008 om 09:31
Tineke, wat onzettend lastig. Alvast een knuffel
Ik herken je twijfels niet omdat ik niet in een zelfde situatie zit of heb gezeten. Wat ik me wel kan voorstellen is hoe moeilijk het is. Het is een belangrijk deel van je vrouwelijkheid. Hoe vervelend die baarmoeder en alles eromheen ook is.
Baarmoederverwijdering is een abrupte stop op de stiekeme droom die je misschien nog had. Misschien was je er niet vaak mee bezig met die droom. Maar toch had hij wel een plekje in je hart. Waarschijnlijk had je langzaam aan afscheid genomen van hem maar daarvoor had je veel tijd. Normale factoren zoals leeftijd etc. zouden ervoor zorgen dat je rustig afscheid kon nemen.
Is het zo dat dat het voorstel van de arts plotseling is gekomen? Neem de tijd om afscheid te nemen Tineke!
Ik herken je twijfels niet omdat ik niet in een zelfde situatie zit of heb gezeten. Wat ik me wel kan voorstellen is hoe moeilijk het is. Het is een belangrijk deel van je vrouwelijkheid. Hoe vervelend die baarmoeder en alles eromheen ook is.
Baarmoederverwijdering is een abrupte stop op de stiekeme droom die je misschien nog had. Misschien was je er niet vaak mee bezig met die droom. Maar toch had hij wel een plekje in je hart. Waarschijnlijk had je langzaam aan afscheid genomen van hem maar daarvoor had je veel tijd. Normale factoren zoals leeftijd etc. zouden ervoor zorgen dat je rustig afscheid kon nemen.
Is het zo dat dat het voorstel van de arts plotseling is gekomen? Neem de tijd om afscheid te nemen Tineke!
woensdag 6 augustus 2008 om 09:36
Zelf als geen kinder-willer is mijn baarmoeder mij alleen maar een grote overlast vanaf 't moment dat ik ongesteld begon te worden. Maar de stap te zetten om 'm te laten verwijderen heb ik nog niet gedaan. Toch lijkt mij het ideaal om NOOIT meer ongesteld te hoeven worden, niet meer bang te zijn om zwanger te worden en ook geen pil meer te hoeven slikken.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:47
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2008 @ 09:36:
Zelf als geen kinder-willer is mijn baarmoeder mij alleen maar een grote overlast vanaf 't moment dat ik ongesteld begon te worden. Maar de stap te zetten om 'm te laten verwijderen heb ik nog niet gedaan. Toch lijkt mij het ideaal om NOOIT meer ongesteld te hoeven worden, niet meer bang te zijn om zwanger te worden en ook geen pil meer te hoeven slikken.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.
Beetje inleven in het verdriet van een ander met andere gevoelens lijkt mij hier wel op zijn plaats.
Tineke ineens wordt alles heel definitief. Wie weet heb je even tijd nodig om een en ander te verwerken en een plaats te kunnen geven.
Zelf als geen kinder-willer is mijn baarmoeder mij alleen maar een grote overlast vanaf 't moment dat ik ongesteld begon te worden. Maar de stap te zetten om 'm te laten verwijderen heb ik nog niet gedaan. Toch lijkt mij het ideaal om NOOIT meer ongesteld te hoeven worden, niet meer bang te zijn om zwanger te worden en ook geen pil meer te hoeven slikken.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.
Beetje inleven in het verdriet van een ander met andere gevoelens lijkt mij hier wel op zijn plaats.
Tineke ineens wordt alles heel definitief. Wie weet heb je even tijd nodig om een en ander te verwerken en een plaats te kunnen geven.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:48
woensdag 6 augustus 2008 om 09:51
quote:maxem schreef op 06 augustus 2008 @ 09:47:
[...]
Beetje inleven in het verdriet van een ander met andere gevoelens lijkt mij hier wel op zijn plaats..Haar man heeft zich laten steriliseren, dat zal ie niet voor niets hebben gedaan neem ik aan dus kindertjes zaten er toch al niet meer in. Wees blij dat je van dat pijnlijke orgaan vanaf komt dus.
[...]
Beetje inleven in het verdriet van een ander met andere gevoelens lijkt mij hier wel op zijn plaats..Haar man heeft zich laten steriliseren, dat zal ie niet voor niets hebben gedaan neem ik aan dus kindertjes zaten er toch al niet meer in. Wees blij dat je van dat pijnlijke orgaan vanaf komt dus.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:53
quote:himalaya schreef op 06 augustus 2008 @ 09:48:
@Elninjoo: ik gebruik Implanon (al een jaar of 5), zo'n staafje wat in je arm gaat als anticonceptie. En ben sinds die er in zit misschien nog maar 2x heeeel licht een dagje ongesteld geweest. Misschien ook iets voor jou?Ik heb een paar jaar de prikpil gebruikt, werd toen helemaal niet ongesteld (hoera!), maar daar werd ik heel dik van (vocht) dus dat weerhoudt me ook van zulke andere permanentere hormoonpreparaten. Baarmoederverwijdering lijkt me dus eigenlijk het meest ideale.
@Elninjoo: ik gebruik Implanon (al een jaar of 5), zo'n staafje wat in je arm gaat als anticonceptie. En ben sinds die er in zit misschien nog maar 2x heeeel licht een dagje ongesteld geweest. Misschien ook iets voor jou?Ik heb een paar jaar de prikpil gebruikt, werd toen helemaal niet ongesteld (hoera!), maar daar werd ik heel dik van (vocht) dus dat weerhoudt me ook van zulke andere permanentere hormoonpreparaten. Baarmoederverwijdering lijkt me dus eigenlijk het meest ideale.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:59
woensdag 6 augustus 2008 om 10:06
quote:Aruba schreef op 06 augustus 2008 @ 09:55:
Zucht... Elninjoo, jij zegt af en toe echt ontzettend ondoordachte dingen...
Nee, met allemaal oh en ah roepen over 'n orgaan wat je goed kunt missen wat iemand pijn bezorgt scoor je lekker: NOT
Gaat zo iemand nog langer in de twijfelmodus en blijft nog langer met pijnklachten rondlopen. Haar man is duidelijk daadkrachtiger, die heeft er bij hem gewoon 'n knoop in laten leggen. Lijkt me toch 'n duidelijke zaak dat het voor hem gewoon klaar is. Misschien is het verstandiger dat TO met haar man praat, dat hij haar duidelijk maakt dat haar twijfels nergens toe leiden, alleen hooguit tot 'n langere tijd blijven sukkelen met de pijnklachten die de relatie vast ook geen goed doen.
Zucht... Elninjoo, jij zegt af en toe echt ontzettend ondoordachte dingen...
Nee, met allemaal oh en ah roepen over 'n orgaan wat je goed kunt missen wat iemand pijn bezorgt scoor je lekker: NOT
Gaat zo iemand nog langer in de twijfelmodus en blijft nog langer met pijnklachten rondlopen. Haar man is duidelijk daadkrachtiger, die heeft er bij hem gewoon 'n knoop in laten leggen. Lijkt me toch 'n duidelijke zaak dat het voor hem gewoon klaar is. Misschien is het verstandiger dat TO met haar man praat, dat hij haar duidelijk maakt dat haar twijfels nergens toe leiden, alleen hooguit tot 'n langere tijd blijven sukkelen met de pijnklachten die de relatie vast ook geen goed doen.
woensdag 6 augustus 2008 om 10:14
Gaat het hier om scoren op het forum? Volgens mij gaat het om inleven in iemands verhaal.
Wat een onzin dat haar man daadkrachtiger is, zoiets doe je in overleg Elninjoo. En hoe weet jij dat het voor hem klaar is? Heb je hem gesproken?
Ik vind dat je echt veel te veel dingen invult die helemaal niet in te vullen zijn door jou.
En ik lees dat TO om iets heel anders vraagt dan wat jij allemaal rondstrooit. Als je dat niet kan inzien, dat vermogen hebt om het "gevoel" uit de post te halen kan je volgens mij beter niets zeggen.
Wat een onzin dat haar man daadkrachtiger is, zoiets doe je in overleg Elninjoo. En hoe weet jij dat het voor hem klaar is? Heb je hem gesproken?
Ik vind dat je echt veel te veel dingen invult die helemaal niet in te vullen zijn door jou.
En ik lees dat TO om iets heel anders vraagt dan wat jij allemaal rondstrooit. Als je dat niet kan inzien, dat vermogen hebt om het "gevoel" uit de post te halen kan je volgens mij beter niets zeggen.
woensdag 6 augustus 2008 om 10:14
Bedankt voor jullie reacties. Kijk de pil enzo heb ik niet nodig want mijn man is toch gesteriliseerd. Ik hoopte dat ik iemand zou treffen hier die dit ook heeft moeten ondergaan en die twijfel op het laatste moment herkent.
Ik menstrueer altijd ontzettend erg en daardoor krijg ik heel veel hypo's. En inderdaad die baarmoeder brengt me momenteel alleen maar ellende dan goeie dingen.
Ik menstrueer altijd ontzettend erg en daardoor krijg ik heel veel hypo's. En inderdaad die baarmoeder brengt me momenteel alleen maar ellende dan goeie dingen.
woensdag 6 augustus 2008 om 10:17
quote:Aruba schreef op 06 augustus 2008 @ 09:31:
Tineke, wat onzettend lastig. Alvast een knuffel
Ik herken je twijfels niet omdat ik niet in een zelfde situatie zit of heb gezeten. Wat ik me wel kan voorstellen is hoe moeilijk het is. Het is een belangrijk deel van je vrouwelijkheid. Hoe vervelend die baarmoeder en alles eromheen ook is.
Baarmoederverwijdering is een abrupte stop op de stiekeme droom die je misschien nog had. Misschien was je er niet vaak mee bezig met die droom. Maar toch had hij wel een plekje in je hart. Waarschijnlijk had je langzaam aan afscheid genomen van hem maar daarvoor had je veel tijd. Normale factoren zoals leeftijd etc. zouden ervoor zorgen dat je rustig afscheid kon nemen.
Is het zo dat dat het voorstel van de arts plotseling is gekomen? Neem de tijd om afscheid te nemen Tineke!
Ik weet het. De poliepen en vleesbomen die in mijn baarmoeder zijn aangetroffen zouden kunnen worden weggehaald maar dan nog denkt de dok dat ik over een jaar weer bij hem zit met klachten die alleen maar erger zullen worden.
Volgens mij heb ik medisch gezien niet veel keus... alleen het afscheid nemen valt me nu erg zwaar.
Tineke, wat onzettend lastig. Alvast een knuffel
Ik herken je twijfels niet omdat ik niet in een zelfde situatie zit of heb gezeten. Wat ik me wel kan voorstellen is hoe moeilijk het is. Het is een belangrijk deel van je vrouwelijkheid. Hoe vervelend die baarmoeder en alles eromheen ook is.
Baarmoederverwijdering is een abrupte stop op de stiekeme droom die je misschien nog had. Misschien was je er niet vaak mee bezig met die droom. Maar toch had hij wel een plekje in je hart. Waarschijnlijk had je langzaam aan afscheid genomen van hem maar daarvoor had je veel tijd. Normale factoren zoals leeftijd etc. zouden ervoor zorgen dat je rustig afscheid kon nemen.
Is het zo dat dat het voorstel van de arts plotseling is gekomen? Neem de tijd om afscheid te nemen Tineke!
Ik weet het. De poliepen en vleesbomen die in mijn baarmoeder zijn aangetroffen zouden kunnen worden weggehaald maar dan nog denkt de dok dat ik over een jaar weer bij hem zit met klachten die alleen maar erger zullen worden.
Volgens mij heb ik medisch gezien niet veel keus... alleen het afscheid nemen valt me nu erg zwaar.
woensdag 6 augustus 2008 om 12:00
woensdag 6 augustus 2008 om 12:27
Tineke, allereerst geef ik je een . Bij twijfel zoals anderen al zeggen neem rustig afscheid, het is en blijft een vrouwelijk orgaan. Dat je alleen weg laat halen als het nodig is, door al die vleesbomen en poliepen. Nooit doordat je evt geen kinderen wilt, anders had ik hem allang weglaten halen.
Heel veel sterkte met het verlies van een vrouwelijk orgaan.
Heel veel sterkte met het verlies van een vrouwelijk orgaan.
woensdag 6 augustus 2008 om 12:55
@ Elninjoo: ik ben met met je eens al breng je je mening wat ongenuanceerd. Ik snap best dat TO verdriet heeft van het feit dat een derde kind er niet meer in zit, maar aan de andere kant: je man heeft zich laten steriliseren. Dat hebben jullie toen niet voor niks afgesproken toch? Je hebt een gezonde zoon en dochter. Geniet daarvan in plaats van te kijken naar wat je had kunnen hebben.
woensdag 6 augustus 2008 om 13:02
quote:elninjoo schreef op 06 augustus 2008 @ 09:36:
Zelf als geen kinder-willer is mijn baarmoeder mij alleen maar een grote overlast vanaf 't moment dat ik ongesteld begon te worden. Maar de stap te zetten om 'm te laten verwijderen heb ik nog niet gedaan. Toch lijkt mij het ideaal om NOOIT meer ongesteld te hoeven worden, niet meer bang te zijn om zwanger te worden en ook geen pil meer te hoeven slikken.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.Alhoewel ik het met de strekking van je verhaal eens ben, formuleer je het wat dubbel. Want aangezien jij TO aanraadt, aangezien ze al is voorzien van kinderen, om de operatie wel te doen, wíl jij niet voorzien worden van kinderen maar heb je het zelf nog niet laten doen. Wat is het verschil? Waarom laat jij de operatie dan niet doen? Ook bij jou namelijk " alleen maar voordelen".
Zelf als geen kinder-willer is mijn baarmoeder mij alleen maar een grote overlast vanaf 't moment dat ik ongesteld begon te worden. Maar de stap te zetten om 'm te laten verwijderen heb ik nog niet gedaan. Toch lijkt mij het ideaal om NOOIT meer ongesteld te hoeven worden, niet meer bang te zijn om zwanger te worden en ook geen pil meer te hoeven slikken.
En als je al voorzien bent van kinderen zie ik het probleem dus ook niet. Alleen maar voordelen.Alhoewel ik het met de strekking van je verhaal eens ben, formuleer je het wat dubbel. Want aangezien jij TO aanraadt, aangezien ze al is voorzien van kinderen, om de operatie wel te doen, wíl jij niet voorzien worden van kinderen maar heb je het zelf nog niet laten doen. Wat is het verschil? Waarom laat jij de operatie dan niet doen? Ook bij jou namelijk " alleen maar voordelen".
woensdag 6 augustus 2008 om 13:39
Het is ook een hele stap, en je weet dat het een zware operatie is. 27 Augustus ga ik naar het ziekenhuis en het is goed zo. Ben een paar jaar ouder dan jij en na 10 jaar lopen rommelen met menstruaties ben ik het meer dan zat. Door omstandigheden kan ik geen pil, mirena of prikpil gebruiken, dus is dit de beste oplossing. Maar waarom moet het in zo een snel tempo. Neem de tijd om je erop voor te bereiden. Ik ben vanaf januari hier mee bezig. Eerst naar de ha, toen de gynecoloog, die stuurde me naar de internist, die weer terug naar de gyn. En toen kwam het bevrijdende woord, we gaan je baarmoeder eruit halen. Is gewoon de beste oplossing. Ik ben iedere 15 dagen 6 dagen ongesteld, en stevig ook. Dus het is goed zo. Ik denk dat je voor jezelf vrede met de situatie moet krijgen, en dan pas gaan opereren. Heel veel sterkte met je beslissing.
Waren al die roddels over mij maar waar.
woensdag 6 augustus 2008 om 15:16
Tineke,
Eerlijk gezegd denk ik dat er medisch nog best andere opties zijn en mocht het toch niet lukken: je baarmoeder eruit kan altijd nog! Ik zou ook zeggen: bij twijfel niet doen. Je kan ook de pil doorslikken en gebruiken als medicijn ipv als anticonceptie. Je mag m 6 maanden achtereen slikken, dan een stopweek en dan weer 6 maanden enz. Je bent dan af van de ovulatiepijnen en menstruaties. Of implanon.
Poliepen verdwijnen na de overgang dus worden uiteindelijk minder, mocht de situatie toch eerder onhoudbaar worden bestaat er een techniek om een bloedvat naar de poliep af te sluiten zodat de poliep weggaat, baarmoederbesparend. En nogmaals, het is wat betreft de baarmoederverwijdering niet "nu of nooit", het kan altijd nog.
Ik zou echt nog andere mogelijkheden overwegen! Zeker omdat je zo twijfelt, als de baarmoederverwijdering als een opluchting zou voelen zou het wat anders zijn.
Heel veel sterkte!
Eerlijk gezegd denk ik dat er medisch nog best andere opties zijn en mocht het toch niet lukken: je baarmoeder eruit kan altijd nog! Ik zou ook zeggen: bij twijfel niet doen. Je kan ook de pil doorslikken en gebruiken als medicijn ipv als anticonceptie. Je mag m 6 maanden achtereen slikken, dan een stopweek en dan weer 6 maanden enz. Je bent dan af van de ovulatiepijnen en menstruaties. Of implanon.
Poliepen verdwijnen na de overgang dus worden uiteindelijk minder, mocht de situatie toch eerder onhoudbaar worden bestaat er een techniek om een bloedvat naar de poliep af te sluiten zodat de poliep weggaat, baarmoederbesparend. En nogmaals, het is wat betreft de baarmoederverwijdering niet "nu of nooit", het kan altijd nog.
Ik zou echt nog andere mogelijkheden overwegen! Zeker omdat je zo twijfelt, als de baarmoederverwijdering als een opluchting zou voelen zou het wat anders zijn.
Heel veel sterkte!
