Gezondheid
alle pijlers
Baarmoederverwijdering op mijn 36e.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:22
Hoi allemaal,
12 september wordt ik geholpen aan een baarmoederverwijdering. Ik heb een baarmoeder met een tussenschot erin. Hierdoor heb ik mijn beide kinderen te vroeg gekregen. Gelukkig waren en zijn ze gezond. Ik heb diabetes type 1 en de artsen dachten dat die vroeggeboortes door mijn diabetes kwamen.
Laatste tijd hele erge menstruatie en ovulatiepijnen. Als ik menstrueer heb ik alleen maar hypo's. Ook aan sex beleef ik geen enkel plezier meer omdat mijn baarmoeder zeer doet.
Gynacoloog adviseerd om mijn baarmoeder te verwijderen. Zo heb ik geen menstraties meer en daardoor geen hypos. Hypo's zijn op den duur ook niet bevordelijk voor je gezondheid.
Maar nu begin ik te twijfelen over alles. Ik voel me erg down..... ben bang dat ik niet de juiste beslissing heb genomen. Ik weet als ik er niets aan laat doen dat de poliepen misschien ernstig kunnen worden. In eens denk ik dat ik nog een kind wil. Die behoefte van een derde kind heb ik nu weer erg nu ik weet dat mijn baarmoeder eruit gaat. Mijn man heeft zich drie jaar terug laten steriliseren omdat we zeker wisten dat het voor mijn gezondheid beter was om het bij twee kinderen (jongen en meisje) te houden.
Wie herkent deze twijfels..... wie kan me enigszins helpen of geruststellen?
12 september wordt ik geholpen aan een baarmoederverwijdering. Ik heb een baarmoeder met een tussenschot erin. Hierdoor heb ik mijn beide kinderen te vroeg gekregen. Gelukkig waren en zijn ze gezond. Ik heb diabetes type 1 en de artsen dachten dat die vroeggeboortes door mijn diabetes kwamen.
Laatste tijd hele erge menstruatie en ovulatiepijnen. Als ik menstrueer heb ik alleen maar hypo's. Ook aan sex beleef ik geen enkel plezier meer omdat mijn baarmoeder zeer doet.
Gynacoloog adviseerd om mijn baarmoeder te verwijderen. Zo heb ik geen menstraties meer en daardoor geen hypos. Hypo's zijn op den duur ook niet bevordelijk voor je gezondheid.
Maar nu begin ik te twijfelen over alles. Ik voel me erg down..... ben bang dat ik niet de juiste beslissing heb genomen. Ik weet als ik er niets aan laat doen dat de poliepen misschien ernstig kunnen worden. In eens denk ik dat ik nog een kind wil. Die behoefte van een derde kind heb ik nu weer erg nu ik weet dat mijn baarmoeder eruit gaat. Mijn man heeft zich drie jaar terug laten steriliseren omdat we zeker wisten dat het voor mijn gezondheid beter was om het bij twee kinderen (jongen en meisje) te houden.
Wie herkent deze twijfels..... wie kan me enigszins helpen of geruststellen?
donderdag 21 augustus 2008 om 09:36
Poe, naar allemaal.
Ik heb geen ervaring met het verwijderen van m'n baarmoeder, ik heb ook geen kinderwens. Maar ik begrijp je wel.
Een paar jaar geleden heb ik me laten steriliseren. Zoals gezegd, ik heb geen kinderwens, dus voor mij was dat een uitgemaakte zaak.
Echter, de weken voor de operatie heb ik me een partij getwijfeld, ik wist niet wat me overkwam. Ik was er toch zeker van, ik wilde geen kids, nooit gewild ook, waarom dan opeens twijfelen?
Tot ik me bedacht dat het eigenlijk wel heel logisch is dat je twijfelt over een dergelijke operatie. Het is een onomkeerbare ingreep (ja medisch gezien kan het ongedaan gemaakt maar dat was voor mij geen optie. als ik dat in mijn achterhoofd zou hebben dan zou ik me niet laten steriliseren) en het is nogal wat.
Ik denk dat jij je twijfels ook in dat licht moet zien. Je stata voor een hele ingrijpende gebeurtenis.
Ook al heeft je man zich al laten steriliseren, ook al weet je verstandelijk dat een 3e eigenlijk geen optie is, door het verwijderen van je baarmoeder is de laatste 'mogelijkheid' ook afgesloten. En dat is haske moeilijk, dat snap ik best.
Ik ga niet zeggen dat je het reëel moet bekijken, ik ga niets zeggen over dat jouw gezondheid voor moet gaan. Dat heeft je gyn allang gezegd en ook Qzegt dat heel goed.
Voor mij geld; na die sterilisatie had ik rust in m'n kop. En niet zo'n beetje ook. Het kon gewoon niet meer, klaar.
Daarvoor was er altijd de angst toch zwanger te worden (ik was niet zo'n goeie pilslikker op het laatst, spiraaltje was een drama en de geknapte condooms niet te tellen) en tegen de operatie was er die gekmakende twijfel of ik wel het juiste deed.
Onze situatie is totaal tegenovergesteld, dat snap ik best. Maar in de kern wel hetzelfde, daarom vertel ik het. Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Sterkte ermee.
Ik heb geen ervaring met het verwijderen van m'n baarmoeder, ik heb ook geen kinderwens. Maar ik begrijp je wel.
Een paar jaar geleden heb ik me laten steriliseren. Zoals gezegd, ik heb geen kinderwens, dus voor mij was dat een uitgemaakte zaak.
Echter, de weken voor de operatie heb ik me een partij getwijfeld, ik wist niet wat me overkwam. Ik was er toch zeker van, ik wilde geen kids, nooit gewild ook, waarom dan opeens twijfelen?
Tot ik me bedacht dat het eigenlijk wel heel logisch is dat je twijfelt over een dergelijke operatie. Het is een onomkeerbare ingreep (ja medisch gezien kan het ongedaan gemaakt maar dat was voor mij geen optie. als ik dat in mijn achterhoofd zou hebben dan zou ik me niet laten steriliseren) en het is nogal wat.
Ik denk dat jij je twijfels ook in dat licht moet zien. Je stata voor een hele ingrijpende gebeurtenis.
Ook al heeft je man zich al laten steriliseren, ook al weet je verstandelijk dat een 3e eigenlijk geen optie is, door het verwijderen van je baarmoeder is de laatste 'mogelijkheid' ook afgesloten. En dat is haske moeilijk, dat snap ik best.
Ik ga niet zeggen dat je het reëel moet bekijken, ik ga niets zeggen over dat jouw gezondheid voor moet gaan. Dat heeft je gyn allang gezegd en ook Qzegt dat heel goed.
Voor mij geld; na die sterilisatie had ik rust in m'n kop. En niet zo'n beetje ook. Het kon gewoon niet meer, klaar.
Daarvoor was er altijd de angst toch zwanger te worden (ik was niet zo'n goeie pilslikker op het laatst, spiraaltje was een drama en de geknapte condooms niet te tellen) en tegen de operatie was er die gekmakende twijfel of ik wel het juiste deed.
Onze situatie is totaal tegenovergesteld, dat snap ik best. Maar in de kern wel hetzelfde, daarom vertel ik het. Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Sterkte ermee.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
