Gezondheid
alle pijlers
Behandeling van angststoornis
maandag 23 augustus 2021 om 09:56
Lieve forum genoten ,
Ik zou graag om jullie advies en of ervaringen willen vragen.
Ik ben een vrouw van 38 en heb in mijn leven best veel voor mijn kiezen gehad maar weet er gelukkig goed mee te dealen en ben over het algemeen een gelukkig en bevoorrecht mens.
Ik heb 9 maanden geleden na een lange relatie waarin ik de laatste jaren erg ongelukkig was voor mijzelf gekozen , in het begin was het erg wennen om weer op mijn eigen benen te staan maar heb hier inmiddels mijn draai gevonden.
Nu heb ik sinds 2 maanden ontzettende last en hinder van heftige angst/paniek aanvallen waarbij ik ook hyperventileer , ze komen op de meeste vreemde momenten binnen en verlammen me op dat moment heel erg. Heb dan het gevoel of ik ieder moment het leven laat en heb het gevoel dat ik stik.. Nadat ik na een aantal minuten besef dat ik er nog steeds ben en leef trekt de heftigheid opzich wel weg en sluimert het nog wel een poosje na.
Aangezien ik er veel aan doe om er mee om te kunnen gaan/ vanaf te raken raak ik een beetje radeloos want het komt nu dagelijks op vele momenten terug , ik doe tot nu toe alles nog ik werk 40 uur per week onderhoudt mijn sociale vriendschappen en zie mijn familie geregeld , ik ga er ook op uit met vrienden en kies dan graag een uitje die rustig voor mij is zodat ik er van kan genieten. Ik heb de mensen in mijn omgeving verteld wat ik heb en er wordt gelukkig rekening mee gehouden. Ik ben bij de huisarts geweest en daar heb ik 5 pilletjes oxazepam gekregen voor als de aanval erg heftig is. Heb tot nu toe 2x een kwartje genomen en de heftigheid zakte inderdaad een beetje weg maar de sluimering bleef.
Ik heb over 2 weken een gesprek met de praktijk ondersteunende en zij zou mij meer over dit proces kunnen vertellen en mij tips kunnen geven.
Mijn vraag aan jullie is , hebben jullie hier ervaring mee ? Zo ja , wat hebben jullie eraan gedaan en welke behandeling was voor jou echt effectief ? Heb je ook medicijnen gebruikt ?
Ik wil graag jullie reacties lezen in de hoop dat er wat tussen zit waar ik ook wat aan heb , want deze stoornis verziekt inmiddels toch een groot stuk leven.
Liefs!
Ik zou graag om jullie advies en of ervaringen willen vragen.
Ik ben een vrouw van 38 en heb in mijn leven best veel voor mijn kiezen gehad maar weet er gelukkig goed mee te dealen en ben over het algemeen een gelukkig en bevoorrecht mens.
Ik heb 9 maanden geleden na een lange relatie waarin ik de laatste jaren erg ongelukkig was voor mijzelf gekozen , in het begin was het erg wennen om weer op mijn eigen benen te staan maar heb hier inmiddels mijn draai gevonden.
Nu heb ik sinds 2 maanden ontzettende last en hinder van heftige angst/paniek aanvallen waarbij ik ook hyperventileer , ze komen op de meeste vreemde momenten binnen en verlammen me op dat moment heel erg. Heb dan het gevoel of ik ieder moment het leven laat en heb het gevoel dat ik stik.. Nadat ik na een aantal minuten besef dat ik er nog steeds ben en leef trekt de heftigheid opzich wel weg en sluimert het nog wel een poosje na.
Aangezien ik er veel aan doe om er mee om te kunnen gaan/ vanaf te raken raak ik een beetje radeloos want het komt nu dagelijks op vele momenten terug , ik doe tot nu toe alles nog ik werk 40 uur per week onderhoudt mijn sociale vriendschappen en zie mijn familie geregeld , ik ga er ook op uit met vrienden en kies dan graag een uitje die rustig voor mij is zodat ik er van kan genieten. Ik heb de mensen in mijn omgeving verteld wat ik heb en er wordt gelukkig rekening mee gehouden. Ik ben bij de huisarts geweest en daar heb ik 5 pilletjes oxazepam gekregen voor als de aanval erg heftig is. Heb tot nu toe 2x een kwartje genomen en de heftigheid zakte inderdaad een beetje weg maar de sluimering bleef.
Ik heb over 2 weken een gesprek met de praktijk ondersteunende en zij zou mij meer over dit proces kunnen vertellen en mij tips kunnen geven.
Mijn vraag aan jullie is , hebben jullie hier ervaring mee ? Zo ja , wat hebben jullie eraan gedaan en welke behandeling was voor jou echt effectief ? Heb je ook medicijnen gebruikt ?
Ik wil graag jullie reacties lezen in de hoop dat er wat tussen zit waar ik ook wat aan heb , want deze stoornis verziekt inmiddels toch een groot stuk leven.
Liefs!
maandag 23 augustus 2021 om 10:10
Ik heb ook een fobie gehad en heb cognitieve gedragstherapie gevolgd, een paar jaar gesprekken volgen. Ik durfde daarvoor mijn huis niet meer uit, zo bang was ik.
Het was een sociale fobie ofwel pleinvrees. De therapie heeft goed geholpen. Ik heb bijna geen pillen geslikt, alleen in het begin wat st Janskruid en valeriaan.
Het was een sociale fobie ofwel pleinvrees. De therapie heeft goed geholpen. Ik heb bijna geen pillen geslikt, alleen in het begin wat st Janskruid en valeriaan.
maandag 23 augustus 2021 om 10:20
dinsdag 24 augustus 2021 om 14:55
Ik kan er niet van af komen. Al vanaf mijn negende niet. En ik ben nu 36. Heb heel veel therapieën geprobeerd en ook vrijwel alle medicatie die zou moeten helpen bij angsten.
Het is in periodes erger en naarmate ik ouder word, worden de tijden dat het goed gaat steeds korter.
Maar iedereen is anders en bij iedereen hebben therapie en medicatie een ander effect. Ik vind je klachten nog vrij mild klinken in vergelijking met die van mij zelf. Dus ik verwacht eigenlijk wel dat je er met goede hulp en ondersteuning min of meer vanaf gaat komen. Je zult wellicht periodes hebben dat het weer oplaait, maar ook veel stabiele periodes, verwacht ik.
Het is in periodes erger en naarmate ik ouder word, worden de tijden dat het goed gaat steeds korter.
Maar iedereen is anders en bij iedereen hebben therapie en medicatie een ander effect. Ik vind je klachten nog vrij mild klinken in vergelijking met die van mij zelf. Dus ik verwacht eigenlijk wel dat je er met goede hulp en ondersteuning min of meer vanaf gaat komen. Je zult wellicht periodes hebben dat het weer oplaait, maar ook veel stabiele periodes, verwacht ik.
dinsdag 24 augustus 2021 om 14:59
Soms is angst een stoornis en kun je het wegtherapieen. Vaker is angst een symptoom en moet je op zoek naar de oorzaak. Als je zegt dat je al veel hebt meegemaakt, zou het goed kunnen dat al die opgestapelde emoties / spanning / indrukken er nu als paniekaanvallen uitkomen. Je lichaam vraagt om rust en herstel & verwerkingstijd. Trek aan de bel bij de huisarts en laat je doorverwijzen naar een goede (lichaamsgerichte) therapeut. Mogelijk met kennis van traumaherstel. Je hoofd & lichaam zijn één, alleen cognitief aanpakken heeft geen zin.
dinsdag 24 augustus 2021 om 19:41
@Saivash ,
Bedankt voor je antwoord , heftig om te horen dat je er niet vanaf bent gekomen en er al heel veel aan hebt gedaan en niets hebt geholpen.
Ik heb dit nooit eerder zo heftig meegemaakt en soms twijfel ik ook of het of het ooit nog helemaal 'goedkomt'
Werk je wel ? In welke dingen beperkt het jou in het dagelijkse leven?
Ik vind het in ieder geval super dapper dat je je ervaring met me wilt delen!
Succes
Bedankt voor je antwoord , heftig om te horen dat je er niet vanaf bent gekomen en er al heel veel aan hebt gedaan en niets hebt geholpen.
Ik heb dit nooit eerder zo heftig meegemaakt en soms twijfel ik ook of het of het ooit nog helemaal 'goedkomt'
Werk je wel ? In welke dingen beperkt het jou in het dagelijkse leven?
Ik vind het in ieder geval super dapper dat je je ervaring met me wilt delen!
Succes
gig83 wijzigde dit bericht op 24-08-2021 20:03
0.58% gewijzigd
dinsdag 24 augustus 2021 om 19:47
@Friezin71
Bedankt voor je reactie!
Ik snap wat je bedoelt ik denk ook zeker dat het met die opgekropt emoties te maken heeft , nu ik sinds een paar maanden echt voor mezelf heb gekozen en tot rust kom uit het zich op deze manier. De huisarts denkt hier ook zeker aan en ik hoop dat de praktijk ondersteunde volgende week me meer kan vertellen wat voor therapie of iets dergelijks me verder kan helpen. Het is zo intens angstaanjagend om het mee maken
Maar ik probeer zeker positief te blijven en ben overtuigd dat deze heftige periode ook zal overgaan..
Bedankt voor je reactie!
Ik snap wat je bedoelt ik denk ook zeker dat het met die opgekropt emoties te maken heeft , nu ik sinds een paar maanden echt voor mezelf heb gekozen en tot rust kom uit het zich op deze manier. De huisarts denkt hier ook zeker aan en ik hoop dat de praktijk ondersteunde volgende week me meer kan vertellen wat voor therapie of iets dergelijks me verder kan helpen. Het is zo intens angstaanjagend om het mee maken
Maar ik probeer zeker positief te blijven en ben overtuigd dat deze heftige periode ook zal overgaan..
dinsdag 24 augustus 2021 om 20:43
Ahhh wat een lieve reactieGig83 schreef: ↑24-08-2021 19:41@Saivash ,
Bedankt voor je antwoord , heftig om te horen dat je er niet vanaf bent gekomen en er al heel veel aan hebt gedaan en niets hebt geholpen.
Ik heb dit nooit eerder zo heftig meegemaakt en soms twijfel ik ook of het of het ooit nog helemaal 'goedkomt'
Werk je wel ? In welke dingen beperkt het jou in het dagelijkse leven?
Ik vind het in ieder geval super dapper dat je je ervaring met me wilt delen!
Succes
Je hebt het over of het ooit helemaal zal “goedkomen”. Probeer zo niet te denken. Wat is helemaal goedkomen? Dat je nooit meer obstakels ervaart, nooit meer onzekerheden of angsten?
Probeer het per periode te zien of zelfs per dag. Dan zijn er altijd momenten dat het goedkomt
Nogmaals, als ik jouw verhaal lees, ben ik zeker hoopvol. Ik noem dit nog relatief mild en daarbij lijk je veel inzicht te hebben in de situatie en in hoe het werkt bij je. Dat er momenten blijven bestaan dat je je zwakke puntjes af en toe tegen komt, is okee. Ik weet bijna zeker dat je sowieso uit dit dal zal weten te klimmen, in de zin van; je bent en blijft wellicht gevoelig voor angst, maar het zal je in elk geval niet beperken op de vervelende manier zoals dat het nu doet. Gewoon weer lekker alles kunnen doen zonder steeds bang te zijn dat die paniek toeslaat.
Om nog antwoord te geven op je vraag, nee, ik ben al erg lang volledig arbeidsongeschikt door de verlammende angsten en energie zuigende dwang die daar uit voorkomt.
Eerder was daar redelijk goed mee te leven, maar de laatste jaren begin ik de hoop een beetje te verliezen.
Bij de dag leven, is alles wat ik kan doen.
Ik vind mezelf niet zielig. Heb ook echt genoeg periodes gehad dat het leven prachtig was en er wordt ook intens van me gehouden. Dus ik prijs mezelf over het algemeen best gelukkig.
dinsdag 24 augustus 2021 om 21:34
Ja inderdaad goedkomen in de zin van dat ik alles kan doen zonder dat die nare angst zo op de loer ligt , stel dit en stel dat dat gebeurt dat ontzettende nadenken. Maar ik weet dat ik het zelf veroorzaak dus ben ik eigenlijk ook wel overtuigd dat ik dat zelf weer kan 'uitschakelen' alleen de vraag hoe, maar hopelijk krijg ik daar binnenkort hulp bij .
Wat super naar om te horen dat het bij jou zo verlammend werkt dat het je al een poos zo beperkt
Fijn om te horen dat je er ondanks dat het zo zwaar is toch kunt beseffen hoe mooi het ook kan zijn en je liefhebbende mensen om je heen hebt!
Het is en blijft een raar gegeven dat ons brein ons zo op de proef kan stellen terwijl we het aan de andere kant zelf in handen hebben maar het blijkbaar ook sterker kan zijn..
Nogmaals dank voor je reactie! Veel succes en we komen er wel
Wat super naar om te horen dat het bij jou zo verlammend werkt dat het je al een poos zo beperkt
Fijn om te horen dat je er ondanks dat het zo zwaar is toch kunt beseffen hoe mooi het ook kan zijn en je liefhebbende mensen om je heen hebt!
Het is en blijft een raar gegeven dat ons brein ons zo op de proef kan stellen terwijl we het aan de andere kant zelf in handen hebben maar het blijkbaar ook sterker kan zijn..
Nogmaals dank voor je reactie! Veel succes en we komen er wel
