Gezondheid
alle pijlers
Chronische pijn - vervolg
zaterdag 16 maart 2019 om 21:02
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
maandag 29 april 2019 om 18:43
Ik vind dit best moeilijk. Want ik snap dat ze het niet snapt. Maar ik vind ook dat ik zoiets uit moet kunnen leggen van “hooh wacht even, dat is geen lange zomervakantie he, je krijgt er al deze klachten bij”. (Ze zegt ook wel eens dat ze even een dagje zou willen ruilen, ik roep dan altijd meteen heel enthousiast deal. En ik ben er ook een keer op doorgegaan van, stel dat je met elkaar ruilt. Hoeveel van je geest neem je dan eigenlijk mee, want mijn angstklachten en lalala).
En zo word ik voor mijn gevoel uiteindelijk door veel mensen best wel gezien als iemand die op iedere slak zout legt uiteindelijk, of met weinig humor. Terwijl dat best wel meevalt maar ik vind dat je over sommige dingen ook best na mag denken.
En zo word ik voor mijn gevoel uiteindelijk door veel mensen best wel gezien als iemand die op iedere slak zout legt uiteindelijk, of met weinig humor. Terwijl dat best wel meevalt maar ik vind dat je over sommige dingen ook best na mag denken.
maandag 29 april 2019 om 20:00
Ik zelf ben gestopt met uitleggen.
Ik zou iets reageren als, lekker tactische opmerking van jou weer.
Of gewoon. Ik vind het een vervelende opmerking.
Als ze dan reageert net waarom? Zou ik zeggen, als je dat nu nog niet weet, heeft het geen zin om nogmaals uit te leggen
Mijn ervaring is dat of mensen het snappen (eventueel na 1x uitleg) of mensen het niet snappen.
Ik heb geen energie en zin het uit te leggen. Heb aan de ene kant erg respect voor bijvoorbeeld organisaties die meer begrip willen kweken onder mensen, maar zou het zelf niet aankunnen.
Kost zoveel energie.
Ik heb zelf 2 vrienden vaarwel gezegd, ze kwamen steeds met suffe tips en gewoon het gevoel van je stelt je aan.
Aan de ene kant jammer, heb nu weinig vrienden. Aan de andere kant, heb ik nu minder maar wel contacten die mij snappen. Uiteindelijk wil je gewoon jezelf kunnen zijn.
Ik zou zelf dus niks meer uitleggen. En reageren net een, lekker tactisch ben je weer. Of zeggen dat je het vervelend vind.
Maar nogmaals uitleggen, nee.
Ik zou iets reageren als, lekker tactische opmerking van jou weer.
Of gewoon. Ik vind het een vervelende opmerking.
Als ze dan reageert net waarom? Zou ik zeggen, als je dat nu nog niet weet, heeft het geen zin om nogmaals uit te leggen
Mijn ervaring is dat of mensen het snappen (eventueel na 1x uitleg) of mensen het niet snappen.
Ik heb geen energie en zin het uit te leggen. Heb aan de ene kant erg respect voor bijvoorbeeld organisaties die meer begrip willen kweken onder mensen, maar zou het zelf niet aankunnen.
Kost zoveel energie.
Ik heb zelf 2 vrienden vaarwel gezegd, ze kwamen steeds met suffe tips en gewoon het gevoel van je stelt je aan.
Aan de ene kant jammer, heb nu weinig vrienden. Aan de andere kant, heb ik nu minder maar wel contacten die mij snappen. Uiteindelijk wil je gewoon jezelf kunnen zijn.
Ik zou zelf dus niks meer uitleggen. En reageren net een, lekker tactisch ben je weer. Of zeggen dat je het vervelend vind.
Maar nogmaals uitleggen, nee.
maandag 29 april 2019 om 20:14
Wel kan ik soms mijn kleine manier van leven wel als positief zien. Ik kies bijvoorbeeld wat ik ECHT leuk vind en ben veel kritischer op leuke contacten en uitjes.
De 'normale' mens gaat wellicht naar 'verplichte' verjaardagen van achter nichten of een suf buurtfeest waar je je niet prettig voelt.
Dat zie ik dan als positief, dat de energie die ik heb, ik besteed aan dingen die ik echt wil.
Kunnen jullie dit soms ook zien?
Daarnaast is het gewoon k**te om ziek te zijn. Wel merk ik dat iedereen zijn eigen leed heeft. Want iemand die maar door rent, van werk, naar sport, naar verplicht sociaal. Is die eigenlijk wel 'gezond'?
Die kijkt misschien later terug, naar alles wat ze maar onbewust heeft gedaan. En misschien kijken wij meer bewust.
En het gras lijkt altijd mooier aan de overkant. Ik ken eigenlijk geen mensen die het echt makkelijk hebben. Als je echt met mensen praat is er achter elke voordeur wel wat. Maar het is nog steeds niet normaal hier open over te zijn, lijkt het wel.
Hopelijk heb ik het goed verwoord.
De 'normale' mens gaat wellicht naar 'verplichte' verjaardagen van achter nichten of een suf buurtfeest waar je je niet prettig voelt.
Dat zie ik dan als positief, dat de energie die ik heb, ik besteed aan dingen die ik echt wil.
Kunnen jullie dit soms ook zien?
Daarnaast is het gewoon k**te om ziek te zijn. Wel merk ik dat iedereen zijn eigen leed heeft. Want iemand die maar door rent, van werk, naar sport, naar verplicht sociaal. Is die eigenlijk wel 'gezond'?
Die kijkt misschien later terug, naar alles wat ze maar onbewust heeft gedaan. En misschien kijken wij meer bewust.
En het gras lijkt altijd mooier aan de overkant. Ik ken eigenlijk geen mensen die het echt makkelijk hebben. Als je echt met mensen praat is er achter elke voordeur wel wat. Maar het is nog steeds niet normaal hier open over te zijn, lijkt het wel.
Hopelijk heb ik het goed verwoord.
maandag 29 april 2019 om 20:51
Ik ben zo'n type, dat ondanks de pijn , toch naar die suffe buurtfeestje gaat. Of verjaardagen waar ik eigenlijk liever niet wil zijn.
Die zich uit de naad rent om het ieder maar naar de zin te maken.
Dat wil ik dus niet meer.
En geen idee of ik het kan veranderen, en of het lukken gaat, maar ik ben bijna 50 en ga nu eens voor mezelf kiezen.
Ik wist dat mijn man het er niet mee eens was maar heb vanmiddag tóch de stap gezet.
Durven zetten. En ik was best bang voor zijn reactie. Die uiteindelijk best meeviel.
Ik ben erg benieuwd of ik een kans maak.
En of ik het ga redden.
Desnoods probeer ik het volgend jaar nog een keer om ertussen te komen.
Maar als ik niks probeer, ga ik ook nooit ergens komen.
Die zich uit de naad rent om het ieder maar naar de zin te maken.
Dat wil ik dus niet meer.
En geen idee of ik het kan veranderen, en of het lukken gaat, maar ik ben bijna 50 en ga nu eens voor mezelf kiezen.
Ik wist dat mijn man het er niet mee eens was maar heb vanmiddag tóch de stap gezet.
Durven zetten. En ik was best bang voor zijn reactie. Die uiteindelijk best meeviel.
Ik ben erg benieuwd of ik een kans maak.
En of ik het ga redden.
Desnoods probeer ik het volgend jaar nog een keer om ertussen te komen.
Maar als ik niks probeer, ga ik ook nooit ergens komen.
lientje69 wijzigde dit bericht op 29-04-2019 21:29
0.35% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 29 april 2019 om 20:52
maandag 29 april 2019 om 21:02
Ik ben al een poosje over de 'verplichte verjaardag' heen gelukkig. Het is gewoon veel te druk en te veel prikkels.
Ik heb mezelf vanochtend nog moeten verdedigen. Hoe 'eerlijk' het zou zijn dat ik mijn rolstoel mee nam naar de Ikea, dat ik vorige week 4km kon lopen. Waarom ik hem dan mee wilde nemen. We kunnen je ook duwen in zo'n ding dat ze daar hebben.
Nee. Ik wil mijn eigen stoel meenemen. Ik kan daar zelf een eind hoepelen, aangezien alles vlak is. Ik wil niet constant geduwd worden, en ik weet ook wel dat ik de ene dag meer kan dan de andere, maar dat is juist het kutte aan HSD.
Het wisselt zo ongelofelijk veel, soms wel meerdere keren per dag, hoeveel pijn ik heb, en hoeveel ik kan. Nee, je kan dan lopen dus je moet het nu ook maar kunnen.
Zij zien me niet janken van de pijn als ik in bed lig, en vergeten ook regelmatig dat ik gewoon zware pijnstillers nodig heb om me door de dag heen te slepen.
Dusja, ziek zijn/chronische pijn hebben is vreselijk oneerlijk.
Ok, dat was het wel, ik ga naar m'n bed.
Ik heb mezelf vanochtend nog moeten verdedigen. Hoe 'eerlijk' het zou zijn dat ik mijn rolstoel mee nam naar de Ikea, dat ik vorige week 4km kon lopen. Waarom ik hem dan mee wilde nemen. We kunnen je ook duwen in zo'n ding dat ze daar hebben.
Nee. Ik wil mijn eigen stoel meenemen. Ik kan daar zelf een eind hoepelen, aangezien alles vlak is. Ik wil niet constant geduwd worden, en ik weet ook wel dat ik de ene dag meer kan dan de andere, maar dat is juist het kutte aan HSD.
Het wisselt zo ongelofelijk veel, soms wel meerdere keren per dag, hoeveel pijn ik heb, en hoeveel ik kan. Nee, je kan dan lopen dus je moet het nu ook maar kunnen.
Zij zien me niet janken van de pijn als ik in bed lig, en vergeten ook regelmatig dat ik gewoon zware pijnstillers nodig heb om me door de dag heen te slepen.
Dusja, ziek zijn/chronische pijn hebben is vreselijk oneerlijk.
Ok, dat was het wel, ik ga naar m'n bed.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 29 april 2019 om 21:20
Wow wat is er veel gepost.
Lientje wat goed dat je een opleiding wilt gaan doen! Ik denk dat dit de perfecte manier is om binnen te komen n de zorg. Toen ik mijn 1e opleiding deed, waren er ook klasgenoten van 40/50 jaar. En die werken nu nog steeds in de zorg
Mijn 1e werkdag zit erop. Was heel fijn werken.
Vanmiddag nog asperges gegeten bij familielid, ik had er eigenlijk wel spijt van dat dat vandaag was, eigenlijk zou het vorige week zijn. Maar dat kwam niet uit bij familielid.
Anyway, ik heb mezelf wel voorgenomen om op tijd naar huis te gaan. En dat is gelukt. Even kort gedoucht en nu op de bank.
Lientje wat goed dat je een opleiding wilt gaan doen! Ik denk dat dit de perfecte manier is om binnen te komen n de zorg. Toen ik mijn 1e opleiding deed, waren er ook klasgenoten van 40/50 jaar. En die werken nu nog steeds in de zorg
Mijn 1e werkdag zit erop. Was heel fijn werken.
Vanmiddag nog asperges gegeten bij familielid, ik had er eigenlijk wel spijt van dat dat vandaag was, eigenlijk zou het vorige week zijn. Maar dat kwam niet uit bij familielid.
Anyway, ik heb mezelf wel voorgenomen om op tijd naar huis te gaan. En dat is gelukt. Even kort gedoucht en nu op de bank.
maandag 29 april 2019 om 21:33
Kwebbeltje , ik hoop zó dat het je goed zal blijven bevallen op je werkplek.
Om gekozen te worden voor de opleiding heb ik een officieel sollicitatiegesprek.
Geen idéé wat ik ervan moet verwachten of wat zij van mij verwachten. Ik ga maar gewoon mijn eerlijke spontane zelf zijn denk ik.
De sollicitatieprocedure was al gesloten eigenlijk maar ze hebben mij ertussen geperst na mijn spontane actie van vanmiddag.
Ik zal dus wel iets goeds gedaan of gezegd hebben.
Om gekozen te worden voor de opleiding heb ik een officieel sollicitatiegesprek.
Geen idéé wat ik ervan moet verwachten of wat zij van mij verwachten. Ik ga maar gewoon mijn eerlijke spontane zelf zijn denk ik.
De sollicitatieprocedure was al gesloten eigenlijk maar ze hebben mij ertussen geperst na mijn spontane actie van vanmiddag.
Ik zal dus wel iets goeds gedaan of gezegd hebben.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 29 april 2019 om 21:43
Lientje: ik vind het echt helemaal geweldig dat je deze stap gezet hebt!
Heel veel succes!
Kohaku: sterkte! Ik begrijp dat je van zo’n overlijden van slag bent.
Er is veel geschreven vandaag en het gaat me niet lukken om op iedereen te reageren. Ik heb jullie wel allemaal gelezen.
Fijne avond iedereen!
Heel veel succes!
Kohaku: sterkte! Ik begrijp dat je van zo’n overlijden van slag bent.
Er is veel geschreven vandaag en het gaat me niet lukken om op iedereen te reageren. Ik heb jullie wel allemaal gelezen.
Fijne avond iedereen!
maandag 29 april 2019 om 21:47
Welke opleiding ga je doen Lientje?
Ja ik hoop het ook. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik ben al bekend in dat wereldje en bij die werkgever, dat scheelt al denk ik.
En al is het werk onder mijn niveau, ik geniet er van dat ik veel meer contact met de cliënten heb. En lichamelijk is het ook minder zwaar.
Ja ik hoop het ook. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik ben al bekend in dat wereldje en bij die werkgever, dat scheelt al denk ik.
En al is het werk onder mijn niveau, ik geniet er van dat ik veel meer contact met de cliënten heb. En lichamelijk is het ook minder zwaar.
maandag 29 april 2019 om 21:55
Nou nog niks kwebbeltje. Ik moet eerst de sollicitatieprocedure doorlopen. Maar als ik daar door kom ga ik als zij-instromer de verkorte opleiding verzorgende ig doen ( niveau 3)
Ik heb al een mbo 4 diploma en kan goed leren dus dat moet een makkie zijn. Alleen de uren praktijk en de combinatie werken/ leren/ gezin en mijn pijnlevel gaat wellicht een probleem worden. Maar dat kan ik dus écht niet inschatten. Werk wat ik nu doe is volgens diverse mensen die in de zorg werken zwaarder.
Of dat ook écht zo is, zal ik moeten ondervinden.
Als ik tenminste word aangenomen voor de werk- leerplek.
Ik heb al een mbo 4 diploma en kan goed leren dus dat moet een makkie zijn. Alleen de uren praktijk en de combinatie werken/ leren/ gezin en mijn pijnlevel gaat wellicht een probleem worden. Maar dat kan ik dus écht niet inschatten. Werk wat ik nu doe is volgens diverse mensen die in de zorg werken zwaarder.
Of dat ook écht zo is, zal ik moeten ondervinden.
Als ik tenminste word aangenomen voor de werk- leerplek.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 30 april 2019 om 00:25
Ik lig nog steeds wakker.
Gewoon te malen.
en daardoor pijn natuurlijk.
Hoe heb ik dit zomaar gedurfd.
En zou ik het allemaal wel kunnen.
En word ik überhaupt wel aangenomen. Wat voor vragen gaan ze stellen. En....en....
Ik ben af en toe echt een beetje gestoord.
De wekker staat op half 6! Gelukkig kan ik daarna nog een tijdje terug mijn bed in.
Gewoon te malen.
en daardoor pijn natuurlijk.Hoe heb ik dit zomaar gedurfd.
En zou ik het allemaal wel kunnen.
En word ik überhaupt wel aangenomen. Wat voor vragen gaan ze stellen. En....en....
Ik ben af en toe echt een beetje gestoord.
De wekker staat op half 6! Gelukkig kan ik daarna nog een tijdje terug mijn bed in.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 30 april 2019 om 05:59
Kwart over 1 in slaap gevallen en nog 4 keer wakker geweest.
Nu man uitzwaaien ( heeft weer voor een tijdje werk in de buurt waarvoor hij niet in de kost hoeft omdat hij zich zorgen om me maakte, ik schijn er vorige keer dat hij thuis was niet al te florissant uit te hebben gezien)
Zoon roepen. En dan kruip ik nog een paar uur mijn bed in.
Nu man uitzwaaien ( heeft weer voor een tijdje werk in de buurt waarvoor hij niet in de kost hoeft omdat hij zich zorgen om me maakte, ik schijn er vorige keer dat hij thuis was niet al te florissant uit te hebben gezien)
Zoon roepen. En dan kruip ik nog een paar uur mijn bed in.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 30 april 2019 om 06:52
Misschien moet je een keer aangeven dat zo'n opmerking je echt pijn doet. Want het klinkt voor een gezond iemand misschien inderdaad wel als een grapje, maar als je geen keuze hebt, is het helemaal niet grappig. Gewoon écht niet grappig.YellowLemon schreef: ↑29-04-2019 18:43Ik vind dit best moeilijk. Want ik snap dat ze het niet snapt. Maar ik vind ook dat ik zoiets uit moet kunnen leggen van “hooh wacht even, dat is geen lange zomervakantie he, je krijgt er al deze klachten bij”. (Ze zegt ook wel eens dat ze even een dagje zou willen ruilen, ik roep dan altijd meteen heel enthousiast deal. En ik ben er ook een keer op doorgegaan van, stel dat je met elkaar ruilt. Hoeveel van je geest neem je dan eigenlijk mee, want mijn angstklachten en lalala).
En zo word ik voor mijn gevoel uiteindelijk door veel mensen best wel gezien als iemand die op iedere slak zout legt uiteindelijk, of met weinig humor. Terwijl dat best wel meevalt maar ik vind dat je over sommige dingen ook best na mag denken.
Later is nu
dinsdag 30 april 2019 om 06:55
Ah.. wat lief van man. Dat hij dat zag sowieso. Heeft hij je ook meer rust gelaten?lientje69 schreef: ↑30-04-2019 05:59Kwart over 1 in slaap gevallen en nog 4 keer wakker geweest.
Nu man uitzwaaien ( heeft weer voor een tijdje werk in de buurt waarvoor hij niet in de kost hoeft omdat hij zich zorgen om me maakte, ik schijn er vorige keer dat hij thuis was niet al te florissant uit te hebben gezien)
Zoon roepen. En dan kruip ik nog een paar uur mijn bed in.
Ik heb meer napijn dan ik verwacht had. Best vervelend. Vooral traplopen doet erg zeer. Eens kijken wie ik kan charteren voor m'n koffie en thee vandaag.
Later is nu
dinsdag 30 april 2019 om 08:00
Hallo Allemaal,
Leuk dat jullie reageren en meekijken/denken.
@lientje69. Het wordt door mijn zorgverzekering niet vergoedt, maar er zijn veel fysiotherapeuten die het ook doen en dan kun je via de fysiotherapie wel weer aanmerking komen voor vergoeding. Misschien is dat een idee.
Ik ga zelf in Lelystad, overmorgen al... Degene die het daar doet geeft er ook les in op de opleiding, dus ga ervan uit dat ze wel wat in huis heeft. Ik ben heel benieuwd, maar vind het ook spannend... Er kan ook van alles emotioneel loskomen, en hoewel ik weet dat dat nodig is, is dat soms best wel zwaar...
Na donderdag( misschien nog wat langer erna als ik echt uitwerking voel) laat ik horen hoe het was.
Liefs Flevokit
Leuk dat jullie reageren en meekijken/denken.
@lientje69. Het wordt door mijn zorgverzekering niet vergoedt, maar er zijn veel fysiotherapeuten die het ook doen en dan kun je via de fysiotherapie wel weer aanmerking komen voor vergoeding. Misschien is dat een idee.
Ik ga zelf in Lelystad, overmorgen al... Degene die het daar doet geeft er ook les in op de opleiding, dus ga ervan uit dat ze wel wat in huis heeft. Ik ben heel benieuwd, maar vind het ook spannend... Er kan ook van alles emotioneel loskomen, en hoewel ik weet dat dat nodig is, is dat soms best wel zwaar...
Na donderdag( misschien nog wat langer erna als ik echt uitwerking voel) laat ik horen hoe het was.
Liefs Flevokit
