Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
dinsdag 13 november 2018 om 09:43
Zoals ik hierboven al zei heb ik een aantal klachten al sinds de zwangerschappen. Pijn, stijfheid, enz. Ruim 10 jaar terug kreeg ik de diagnose fibromyalgie. Als ik jullie verhalen lees, vraag ik me nu af of ik niet gewoon al 15 jaar in de overgang zit 
Helaas hielp de pil bij mij dus niet. Werd alles alleen maar erger van. Mirena helpt deels, maar stijfheid, pijn, jeuk, migraine, pijn, menstruatieproblemen, nog meer jeuk, nachtelijk zweten, koud.. ik heb er al jaren last van, weet niet eens hoe het zonder is.
Helaas hielp de pil bij mij dus niet. Werd alles alleen maar erger van. Mirena helpt deels, maar stijfheid, pijn, jeuk, migraine, pijn, menstruatieproblemen, nog meer jeuk, nachtelijk zweten, koud.. ik heb er al jaren last van, weet niet eens hoe het zonder is.
Later is nu
dinsdag 13 november 2018 om 11:23
Mag ik hier ook af en toe mijn beklag doen 
Ik ben aan het aftellen tot de daadwerkelijke menopauze, 12 december is het een jaar geleden dat ik voor het laatst ongesteld ben geweest.
En ik heb al jaren allerlei vage klachten, maar sinds een half jaar echt veel last van opvliegers, emotionele incontinentie (en ik huilde vrijwel nooit), tintelende armen/handen en voeten, gewrichtsklachten, maagklachten etc.
Bijkomend nadeel voor mij: Er komt een erfelijke aandoening in mijn familie voor waardoor ik beslist geen hormonen mag. Zelfs hormoonzalf geeft al verhoogde risico's op trombose. Ik zal er dus gewoon doorheen moeten.
En als ik naar mijn moeder kijk word ik niet blij. Die is inmiddels 72 en heeft nog steeds opvliegers zo af en toe. En slikt al sinds het begin van de overgang antidepressiva.
Ik lees al een tijdje mee hier, veel is wel heel erg herkenbaar en daarom ook wel geruststellend. Maar ik ben het soms zo ongehoord zat. Ik wil mijn gezonde lijf en mijn energie terug verdraaid!
Ik ben aan het aftellen tot de daadwerkelijke menopauze, 12 december is het een jaar geleden dat ik voor het laatst ongesteld ben geweest.
En ik heb al jaren allerlei vage klachten, maar sinds een half jaar echt veel last van opvliegers, emotionele incontinentie (en ik huilde vrijwel nooit), tintelende armen/handen en voeten, gewrichtsklachten, maagklachten etc.
Bijkomend nadeel voor mij: Er komt een erfelijke aandoening in mijn familie voor waardoor ik beslist geen hormonen mag. Zelfs hormoonzalf geeft al verhoogde risico's op trombose. Ik zal er dus gewoon doorheen moeten.
En als ik naar mijn moeder kijk word ik niet blij. Die is inmiddels 72 en heeft nog steeds opvliegers zo af en toe. En slikt al sinds het begin van de overgang antidepressiva.
Ik lees al een tijdje mee hier, veel is wel heel erg herkenbaar en daarom ook wel geruststellend. Maar ik ben het soms zo ongehoord zat. Ik wil mijn gezonde lijf en mijn energie terug verdraaid!
vallen we dan toch op een gegeven moment uit elkaar 
dinsdag 13 november 2018 om 19:12
Precies.
Ik zag ook graag het leven maakbaar. EN misschien, als je kunt zorgen voor een gezonde conditie, dat je dan een aantal tegenvallers, lichamelijk en geestelijk, makkelijker aankan. Maar niet alles is maakbaar. Ik denk ook dat, helaas, je leefstijl als jongere al invloed heeft. De opbouw van je lichaam, de rust die je je lichaam als twintiger hebt gegeven, om volledig te herstellen, gezonde voeding (niet altijd lijnen ivm mogelijke tekorten) enz.
Daar kunnen we nu niet zoveel meer mee en voor die jongeren is het allemaal nog zover weg.
Later is nu
dinsdag 13 november 2018 om 22:00
Nou het klinkt zeer plausibel, ik heb een leven met depressies en eetstoornissen achter de rug, dus een gezonde levensstijl kan je het niet noemen. Hoewel ik wel veel sportte en een fantastisch mooi lichaam had, ja had en verd*mme zag ik dat toen maar
dinsdag 13 november 2018 om 22:05
En als je je handen nu eerst warm wrijft met lekkere olie? En masseert. Helpt dat niet? Of een ander dat bij je laten doen. Ik deed dat vaak bij mijn moeder dat hielp enorm.
woensdag 14 november 2018 om 06:48
Als mijn handen koud zijn helpt niets eigenlijk. Net als mijn voeten trouwens...Alleen een hete douche helpt, maar soms worden ze dan toch weer koud even later. Moet wel zeggen dat ik een trage hartslag heb. In rust 's avonds maar 44/45 slagen per minuut. Dat zal ook wel meetellen denk ik, hoewel het de laatste jaren wel erger is geworden. En met kouder vochtiger weer altijd dode witte vingertoppen. Wat dat betreft was deze zomer erg goed voor mij, ik heb er amper last van gehad. Nu begint het weer.Kleurfoutje schreef: ↑13-11-2018 22:05En als je je handen nu eerst warm wrijft met lekkere olie? En masseert. Helpt dat niet? Of een ander dat bij je laten doen. Ik deed dat vaak bij mijn moeder dat hielp enorm.
woensdag 14 november 2018 om 09:23
Momenteel in de stopweek van de pil, dus opvliegers. Overdag niet zo heel erg, dan zijn ze niet zo heftig. En bovendien ben ik normaal gesproken een koukleum op mijn werk, maar nu dus even niet. Kan ik mee leven.
's Nachts daarentegen... om 04.00 uur werd ik wakker omdat ik het zo warm had. Dekbed van me af gegooid. Na 5 minuten weer in slaap gevallen... om na 10 minuten wéér wakker te worden omdat ik het zo koud had. Grrrrrrr.
Overigens heb ik de opvliegers en het nachtzweten ook wel als ik gewoon de pil slik, alleen in wat mindere mate. Doorslikken is niet echt een optie, daar krijg ik andere bijwerkingen van (pijnlijke borsten o.a.).
's Nachts daarentegen... om 04.00 uur werd ik wakker omdat ik het zo warm had. Dekbed van me af gegooid. Na 5 minuten weer in slaap gevallen... om na 10 minuten wéér wakker te worden omdat ik het zo koud had. Grrrrrrr.
Overigens heb ik de opvliegers en het nachtzweten ook wel als ik gewoon de pil slik, alleen in wat mindere mate. Doorslikken is niet echt een optie, daar krijg ik andere bijwerkingen van (pijnlijke borsten o.a.).
The owls are not what they seem
woensdag 14 november 2018 om 10:31
Heb je je schildklierwaardes weleens laten prikken? Een trage schildklier kan de oorzaak zijn van een lage hartslag, droge huid (jeuk), koude handen en voeten. Je kunt er ook spier- en gewrichtsklachten van krijgen.RockOla schreef: ↑14-11-2018 06:48Als mijn handen koud zijn helpt niets eigenlijk. Net als mijn voeten trouwens...Alleen een hete douche helpt, maar soms worden ze dan toch weer koud even later. Moet wel zeggen dat ik een trage hartslag heb. In rust 's avonds maar 44/45 slagen per minuut. Dat zal ook wel meetellen denk ik, hoewel het de laatste jaren wel erger is geworden. En met kouder vochtiger weer altijd dode witte vingertoppen. Wat dat betreft was deze zomer erg goed voor mij, ik heb er amper last van gehad. Nu begint het weer.
woensdag 14 november 2018 om 11:47
woensdag 14 november 2018 om 12:07
zondag 18 november 2018 om 19:06
Ik ben een tijdje geleden door de medische molen gehaald hoor...alles ok. Wat mij nu erg helpt (dankzij dit forum, dank voor de tips) is een week voor de menstruatie elke dag naproxen slikken. Ook ca 10 dagen voor ik ongesteld moet worden schrap ik suiker, alcohol en koffie. De menstruatie is nog steeds heftig qua vloeien maar niet meer zo extreem en een stuk minder buikpijn. Nog steeds verre van aangenaam maar ik kan nog redelijk functioneren. Ook stress proberen te reduceren helpt. Ik zeg vaker nee, privé en op het werk en gun mezelf meer rust. Heb het blijkbaar gewoon nodig. Veel sterkte allemaal want ik herken zoveel...van gewrichtsklqchten tot nachtzweten tot superiors lontje. Als ik het ooit een jaar niet meer ben ga ik een weekend in een super-de-luxe hotel. Leg ik nu elke maand held voor opzij
maandag 19 november 2018 om 14:01
De opvliegers neem ik inmiddels voor lief. Mijn gezicht trekt wit weg ongeveer een kwartier voor hij op komt zetten dus zie ik (of mijn omgeving) hem aankomen. Soms een paar keer per dag, soms dagen niet. Soms een paar keer per nacht tot op de onderbroek doorweekt, dan weer dagen niet. De geur van koffie kan ik vaak niet meer uitstaan maar het ergste..... obstipatie. Echt soms 5 dagen achter elkaar tot ik krom loop van de pijn en niets helpt. Ik eet genoeg vezels. Zelfs laxeermiddel via de huisarts doet geen moer. Nu vandaag eindelijk ontlasting en dus opluchting. Ik denk dat ik die het ergst vind. In het begin vond ik de moeheid heel erg. Ik lag er dus echt elke avond rond 20:00-20:30 in. Op was ik gewoon. Dat is gelukkig over nu
maandag 19 november 2018 om 15:35
Hoe zit het bij jullie met spiertrillingen? Hier om de haverklap spiertrekkingen/ zenuwtrekjes op verschillende plaatsen. Voor een paar weken terug bij mijn linkerknie, nu is het verplaatst naar mijn rechter elleboog. En af en toe ook op andere plekken. Op google zeggen ze magnesium gebruiken, maar dat doe ik al jaren. En natuurlijk lees je van alles over ALS, MS enz..dat staat er altijd als eerste, een enge ziekte. Daar wordt je dan ook weer zo blij en rustig van. Ik wou dat ik gewoon eens een opvlieger of zo had...maar ik heb alleen de enge dingen. 
maandag 19 november 2018 om 19:02
Spiertrillinkjes heb ik ook regelmatig, vooral die aan mijn ogen vind ik vreselijk. Bang dat iemand het kan zien.
En krampen, dan trekt mijn voet helemaal naar buiten en lijkt het of mijn been ook op een onnatuurlijke manier naar buiten buigt, wat niet kan. Maar pijnlijk brrrr. Ik slik ook magnesium
En krampen, dan trekt mijn voet helemaal naar buiten en lijkt het of mijn been ook op een onnatuurlijke manier naar buiten buigt, wat niet kan. Maar pijnlijk brrrr. Ik slik ook magnesium
dinsdag 20 november 2018 om 06:20
Echt, af en toe heb ik zo de neiging om aan hormonen te beginnen..eigenlijk geheel tegen mijn principes. En 's nachts wakker worden met doemgedachten, allemaal dood,verderf en gruwel. En dat gejaagde opgefokte gevoel, ik wil weer gewoon chill zijn!
Bij mij slaat het allemaal gewoon erg op mijn spieren, de vraag is natuurlijk of dat beter zou worden door hormoongebruik. Als ik het zeker wist deed ik het denk ik.
Een vriendin is weer aan de pil begonnen omdat ze een paar opvliegers had..mens, ik wou wel ruilen. Ik loop al zeker 4 jaar af te takelen. En net als mijn menstruatie al vele maanden weg is gebleven dient het zich weer vrolijk aan..
Bij mij slaat het allemaal gewoon erg op mijn spieren, de vraag is natuurlijk of dat beter zou worden door hormoongebruik. Als ik het zeker wist deed ik het denk ik.
Een vriendin is weer aan de pil begonnen omdat ze een paar opvliegers had..mens, ik wou wel ruilen. Ik loop al zeker 4 jaar af te takelen. En net als mijn menstruatie al vele maanden weg is gebleven dient het zich weer vrolijk aan..
dinsdag 20 november 2018 om 12:55
Ik ben wel aan de hormonen gegaan, was doodmoe van de gebroken nachten. Ik slaap in ieder geval zoals ik in geen jaren meer heb geslapen. Kan ook gewoon ‘s nachts slapen met een t shirt aan, vroeger was alles te warm. Mijn hoofd is ook minder mistig geworden, wat ik ook erg fijn vind. Ook geen pijn meer in mijn heupen ‘s nachts. En zo nog wat dingen. Bij mij heeft ook meegewogen dat er redelijk wat alzheimer in de familie zit en dat tijdig starten met HST toch wat beschermend werkt voor de hersenen.
dinsdag 20 november 2018 om 13:01
Ik twijfel ook om even tijdelijk aan de hormoonpleisters te gaan. Volgende week dinsdag een afspraak bij de huisarts hierover. Ik kwam na mijn baarmoederoperatie (ondanks behoud eierstokken, maar die hadden de operatie daarvoor en tijdens die baarmoederverwijdering een flinke optater gehad) meteen knetterhard in de overgang. Last van onregelmatige menstruatie had ik dus gelukkig niet. Geen baarmoeder, geen menstruatie.
Maar een half jaar na de operatie begonnen de opvliegers, en meteen een paar per dag. Veel misselijk. Ontzettend moe, trillende spiertjes inderdaad, die enorme kut obstipatie nu al 6 dagen en de zakjes poeder van de huisarts werken nog niet (dat duurt een dag of twee) dus ik loop krom van de pijn momenteel. En ik ben zo emotioneel als een halfbakken garnaal. Ik loop werkelijk om alles vanuit het niets te janken. Kwam ineens spontaan kilo's aan! Waardeloos. Die zijn er inmiddels weer af. Ik word al misselijk als ik de geur van koffie ruik terwijl ik daar echt echt gek op was. Maar ik weet inmiddels koffie triggert meteen een opvlieger. Dat moeten we dus niet doen, ookal heb ik een setje extra kleren in de auto voor het geval dat.
Mijn hersenen lijken wel gemaakt van pap, ik vergeet werkelijk alles. Ik sta in de supermarkt omdat ik bewust iets moet hebben en weet gewoon echt niet meer wat. Ik ben mijn bril kwijt terwijl die gewoon op mijn hoofd staat, alsof het een grote grijze puree is geworden daarboven. Zwangerschapsdementie is er werkelijk helemaal niets bij. Ik maak nu dus maar lijstjes, maar die lijstjes raak ik dus weer kwijt.
Slapen gaat waardeloos omdat ik drie keer per nacht mijn nest uit moet omdat ik alles weer kletsnat heb gezweet en me weer moet omkleden en een nieuwe dekbedovertrek om mijn dekbed moet doen, Ik slaap op een handdoek en met een handdoek op mijn kussen. En ik lag er gisteren dus maar weer om 20:00 in om toch wat uurtjes te pakken.
En toen ik eindelijk doodvermoeid in slaap viel, sliep ik zo diep dat ik blijkbaar droomde dat ik naar de wc ging want toen heb ik in mijn slaap ook nog eens in mijn bed gepiest. Kon ik er weer uit om alles te verschonen. Heb toen maar weer een potje naast het bed zitten janken. Vandaag is op de obstipatie na alles weer normaal. Geen opvliegers en geen moodswings. Ga wel om 15:00 naar huis. Het voelt alsof mijn darmen scheuren en of ik een enorme trap in mijn buik heb gekregen door die obstipatie en ga onder een fleecje met een kruik op de bank even een uur mijn ogen dicht doen.
Dan heb ik een beste vriendin ook in de overgang, en er al bijna helemaal doorheen en die heeft bijna geen enkele klacht gehad. Strontjaloers ben ik er op.
Maar een half jaar na de operatie begonnen de opvliegers, en meteen een paar per dag. Veel misselijk. Ontzettend moe, trillende spiertjes inderdaad, die enorme kut obstipatie nu al 6 dagen en de zakjes poeder van de huisarts werken nog niet (dat duurt een dag of twee) dus ik loop krom van de pijn momenteel. En ik ben zo emotioneel als een halfbakken garnaal. Ik loop werkelijk om alles vanuit het niets te janken. Kwam ineens spontaan kilo's aan! Waardeloos. Die zijn er inmiddels weer af. Ik word al misselijk als ik de geur van koffie ruik terwijl ik daar echt echt gek op was. Maar ik weet inmiddels koffie triggert meteen een opvlieger. Dat moeten we dus niet doen, ookal heb ik een setje extra kleren in de auto voor het geval dat.
Mijn hersenen lijken wel gemaakt van pap, ik vergeet werkelijk alles. Ik sta in de supermarkt omdat ik bewust iets moet hebben en weet gewoon echt niet meer wat. Ik ben mijn bril kwijt terwijl die gewoon op mijn hoofd staat, alsof het een grote grijze puree is geworden daarboven. Zwangerschapsdementie is er werkelijk helemaal niets bij. Ik maak nu dus maar lijstjes, maar die lijstjes raak ik dus weer kwijt.
Slapen gaat waardeloos omdat ik drie keer per nacht mijn nest uit moet omdat ik alles weer kletsnat heb gezweet en me weer moet omkleden en een nieuwe dekbedovertrek om mijn dekbed moet doen, Ik slaap op een handdoek en met een handdoek op mijn kussen. En ik lag er gisteren dus maar weer om 20:00 in om toch wat uurtjes te pakken.
En toen ik eindelijk doodvermoeid in slaap viel, sliep ik zo diep dat ik blijkbaar droomde dat ik naar de wc ging want toen heb ik in mijn slaap ook nog eens in mijn bed gepiest. Kon ik er weer uit om alles te verschonen. Heb toen maar weer een potje naast het bed zitten janken. Vandaag is op de obstipatie na alles weer normaal. Geen opvliegers en geen moodswings. Ga wel om 15:00 naar huis. Het voelt alsof mijn darmen scheuren en of ik een enorme trap in mijn buik heb gekregen door die obstipatie en ga onder een fleecje met een kruik op de bank even een uur mijn ogen dicht doen.
Dan heb ik een beste vriendin ook in de overgang, en er al bijna helemaal doorheen en die heeft bijna geen enkele klacht gehad. Strontjaloers ben ik er op.
