Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
zondag 28 maart 2021 om 19:21
Hallo dames,
Mag ik hier ook meepraten? Ik denk dat ik hier hoor:)
Ik word dit jaar 43 jaar en heb al twee jaar een onregelmatigere cyclus. (zo tussen de 21 en 30 dagen, met vorig jaar een uitschieter van slechts 14 dagen) Normaal was ik op de dag nauwkeurig sinds mijn 16e. Ook geen pil gebruikt.
Mijn moeder had haar laatste menstruatie al op haar 38e. Op zich ben ik dus al superblij dat ik op dit moment nog menstrueer.
Het laatste jaar heb ik een soort aanloop naar de menstruatie toe...een week voordat het echte feest losbarst heb ik al (bruin) bloedverlies wat een beetje komt en gaat. Ook het humeur is niet echt zonnig hahaha. Daarna breekt het helderrode bloed pas door maar dit duurt nog maar een dag of drie. Minimaal bloedverlies dus.Dan ben ik gelukkig wel weer gewoon mezelf.
Verder heb ik veel last van mijn borsten op de meest rare momenten in de cyclus. Er is geen pijl meer op te trekken. Ook vaker hoofdpijn.
Mijn laatste menstruatie begon op 12 maart maar tijdens die menstruatie leek ik al weer bezig te zijn met een eisprong (ik heb dat dat typische slijmverlies, sorry voor de details
en ja hoor, gisteren al weer wat roze afscheiding en vandaag weer ongesteld op dag 17 van de cyclus. Iemand die dit bekend voorkomt.
Kun je eigenlijk ovuleren tijdens de menstruatie ? Of heb je dan , door een net te laag oestrogeen level de eisprong net gemist misschien? Ik merk dat ik graag wil weten wat er precies in mijn lijf gebeurt. Dat geeft rust of zoiets.
Ben ook wel benieuwd of er vrouwen zijn die zo zijn begonnen en hoe lang dat heeft geduurd. Uiteindelijk zal je toch een keer een menstruatie over moeten slaan.
Ik denk niet dat ik nu direct een huisarts hoef te bezoeken. Ik hoef geen hulp bij mijn klachten en denk ook niet dat het iets ernstigs is. Mijn uitstrijkje van vorig jaar was prima in orde. Ik heb veel meer aan ervaringen van anderen. Ging het bij jullie ook zo?
Mag ik hier ook meepraten? Ik denk dat ik hier hoor:)
Ik word dit jaar 43 jaar en heb al twee jaar een onregelmatigere cyclus. (zo tussen de 21 en 30 dagen, met vorig jaar een uitschieter van slechts 14 dagen) Normaal was ik op de dag nauwkeurig sinds mijn 16e. Ook geen pil gebruikt.
Mijn moeder had haar laatste menstruatie al op haar 38e. Op zich ben ik dus al superblij dat ik op dit moment nog menstrueer.
Het laatste jaar heb ik een soort aanloop naar de menstruatie toe...een week voordat het echte feest losbarst heb ik al (bruin) bloedverlies wat een beetje komt en gaat. Ook het humeur is niet echt zonnig hahaha. Daarna breekt het helderrode bloed pas door maar dit duurt nog maar een dag of drie. Minimaal bloedverlies dus.Dan ben ik gelukkig wel weer gewoon mezelf.
Verder heb ik veel last van mijn borsten op de meest rare momenten in de cyclus. Er is geen pijl meer op te trekken. Ook vaker hoofdpijn.
Mijn laatste menstruatie begon op 12 maart maar tijdens die menstruatie leek ik al weer bezig te zijn met een eisprong (ik heb dat dat typische slijmverlies, sorry voor de details
en ja hoor, gisteren al weer wat roze afscheiding en vandaag weer ongesteld op dag 17 van de cyclus. Iemand die dit bekend voorkomt. Kun je eigenlijk ovuleren tijdens de menstruatie ? Of heb je dan , door een net te laag oestrogeen level de eisprong net gemist misschien? Ik merk dat ik graag wil weten wat er precies in mijn lijf gebeurt. Dat geeft rust of zoiets.
Ben ook wel benieuwd of er vrouwen zijn die zo zijn begonnen en hoe lang dat heeft geduurd. Uiteindelijk zal je toch een keer een menstruatie over moeten slaan.
Ik denk niet dat ik nu direct een huisarts hoef te bezoeken. Ik hoef geen hulp bij mijn klachten en denk ook niet dat het iets ernstigs is. Mijn uitstrijkje van vorig jaar was prima in orde. Ik heb veel meer aan ervaringen van anderen. Ging het bij jullie ook zo?
zondag 28 maart 2021 om 19:24
Oh daar is de dokter nog niet aan toeredbulletje schreef: ↑28-03-2021 15:06Je kunt beter die hele baarmoeder er uit laten jassen. Je kunt er maar vanaf zijn!
zaterdag 17 april 2021 om 10:24
Mamasinds2008 schreef: ↑28-03-2021 19:21Hallo dames,
Mag ik hier ook meepraten? Ik denk dat ik hier hoor:)
Ik word dit jaar 43 jaar en heb al twee jaar een onregelmatigere cyclus. (zo tussen de 21 en 30 dagen, met vorig jaar een uitschieter van slechts 14 dagen) Normaal was ik op de dag nauwkeurig sinds mijn 16e. Ook geen pil gebruikt.
Mijn moeder had haar laatste menstruatie al op haar 38e. Op zich ben ik dus al superblij dat ik op dit moment nog menstrueer.
Het laatste jaar heb ik een soort aanloop naar de menstruatie toe...een week voordat het echte feest losbarst heb ik al (bruin) bloedverlies wat een beetje komt en gaat. Ook het humeur is niet echt zonnig hahaha. Daarna breekt het helderrode bloed pas door maar dit duurt nog maar een dag of drie. Minimaal bloedverlies dus.Dan ben ik gelukkig wel weer gewoon mezelf.
Verder heb ik veel last van mijn borsten op de meest rare momenten in de cyclus. Er is geen pijl meer op te trekken. Ook vaker hoofdpijn.
Mijn laatste menstruatie begon op 12 maart maar tijdens die menstruatie leek ik al weer bezig te zijn met een eisprong (ik heb dat dat typische slijmverlies, sorry voor de details
Kun je eigenlijk ovuleren tijdens de menstruatie ? Of heb je dan , door een net te laag oestrogeen level de eisprong net gemist misschien? Ik merk dat ik graag wil weten wat er precies in mijn lijf gebeurt. Dat geeft rust of zoiets.
Ben ook wel benieuwd of er vrouwen zijn die zo zijn begonnen en hoe lang dat heeft geduurd. Uiteindelijk zal je toch een keer een menstruatie over moeten slaan.
Ik denk niet dat ik nu direct een huisarts hoef te bezoeken. Ik hoef geen hulp bij mijn klachten en denk ook niet dat het iets ernstigs is. Mijn uitstrijkje van vorig jaar was prima in orde. Ik heb veel meer aan ervaringen van anderen. Ging het bij jullie ook zo?
Ja hoor, herkenbaar. Was altijd braaf om de 28 dagen ongesteld. Toen zat er ineens 6 weken tussen, dan weer twee. Dan één dag heftig ongesteld, de volgende keer een hele week een beetje. Toen ineens een half jaar niet. Toen weer wel. Pijnlijke tepels, vreselijk. Hoofdpijn check, een hele week ervoor. Ook ontzettende pms.
Welkom!
Such fun!1
zaterdag 17 april 2021 om 12:14
Hoe wisten jullie dat je in de overgang zat? In mijn maandelijkse stopweek heb ik al jaren hooguit wat afscheiding. Ben daar 15 jaar terug voor naar de gynaecoloog geweest en dat kan gewoon als het slijmvlies heel stabiel is. Huisarts zegt: komen als er een jaar lang iets anders is dan anders aan je menstruatie. Maar ja, hoe merk je het dan op!?
Heb de laatste tijd al vaak opmerkingen gekregen in de trant van: oh dat had ik ook toen ik in de overgang raakte. Ik zweet ‘ s nachts veel en heb plots een heksenhaar op mijn kin.
Ik menstrueerde al ruim voor mijn tiende, houdt het dan ook eerder op? Ik ben halverwege de dertig maar zie er ondanks een gezonde leefstijl extreem veel ouder uit (mijn hele leven al). Misschien verouder ik sneller?
Heb de laatste tijd al vaak opmerkingen gekregen in de trant van: oh dat had ik ook toen ik in de overgang raakte. Ik zweet ‘ s nachts veel en heb plots een heksenhaar op mijn kin.
Ik menstrueerde al ruim voor mijn tiende, houdt het dan ook eerder op? Ik ben halverwege de dertig maar zie er ondanks een gezonde leefstijl extreem veel ouder uit (mijn hele leven al). Misschien verouder ik sneller?
zaterdag 17 april 2021 om 18:52
Opvliegers, slecht humeur en laatste tijd ook menstruatiecyclus 20 dagen.
zaterdag 17 april 2021 om 19:44
Die cyclus bij mij niet, maar mijn humeur en energie wel!
zaterdag 17 april 2021 om 20:14
Die gynaecoloog is niet oké en het antwoord van je arts is nog vager. Als je pas halverwege de 30 ben dan is dat heel erg vroeg. Toch een afspraak maken met een gynaecoloog en anders de "vrouwenpoli", zij kunnen je hormoonspiegel bekijken en dan weet je meteen of het zo is en waarom. In de overgang daalt de hoeveelheid oestrogeen en dat hormoon activeert de aanmaak van collageen, als jij er ouder uitziet en eigenlijk nooit echt gemenstrueerd hebt, dan zou ik echt bij arts zo'n test eisen.Kaascracker schreef: ↑17-04-2021 12:14Hoe wisten jullie dat je in de overgang zat? In mijn maandelijkse stopweek heb ik al jaren hooguit wat afscheiding. Ben daar 15 jaar terug voor naar de gynaecoloog geweest en dat kan gewoon als het slijmvlies heel stabiel is. Huisarts zegt: komen als er een jaar lang iets anders is dan anders aan je menstruatie. Maar ja, hoe merk je het dan op!?
Heb de laatste tijd al vaak opmerkingen gekregen in de trant van: oh dat had ik ook toen ik in de overgang raakte. Ik zweet ‘ s nachts veel en heb plots een heksenhaar op mijn kin.
Ik menstrueerde al ruim voor mijn tiende, houdt het dan ook eerder op? Ik ben halverwege de dertig maar zie er ondanks een gezonde leefstijl extreem veel ouder uit (mijn hele leven al). Misschien verouder ik sneller?
De overgang begint niet pas op je 50ste (waarom dat gerucht nog steeds rond gaat....? maar halverwege je 30ste is te jong. Je gaat er niet dood aan hoor maar met hormoonsuppleties kunnen ze echt een hoop. Ik vraag me wel af of je kinderen hebt(biologische).
zaterdag 17 april 2021 om 20:29
Oh ze kunnen het zien in je bloed of zo? Ah!Geronimo2 schreef: ↑17-04-2021 20:14Die gynaecoloog is niet oké en het antwoord van je arts is nog vager. Als je pas halverwege de 30 ben dan is dat heel erg vroeg. Toch een afspraak maken met een gynaecoloog en anders de "vrouwenpoli", zij kunnen je hormoonspiegel bekijken en dan weet je meteen of het zo is en waarom. In de overgang daalt de hoeveelheid oestrogeen en dat hormoon activeert de aanmaak van collageen, als jij er ouder uitziet en eigenlijk nooit echt gemenstrueerd hebt, dan zou ik echt bij arts zo'n test eisen.
De overgang begint niet pas op je 50ste (waarom dat gerucht nog steeds rond gaat....? maar halverwege je 30ste is te jong. Je gaat er niet dood aan hoor maar met hormoonsuppleties kunnen ze echt een hoop. Ik vraag me wel af of je kinderen hebt(biologische).
Ik heb vroeger echt horrormenstruaties gehad, en toen ik eenmaal de juiste pil had, werd het juist heel weinig. Toch meermaals gehoord van specialisten dat dat gewoon kan, in een klein aantal gevallen - en alles beter dan hoe het daarvoor was! De pil zorgt er ook voor dat hevige moodswings achterwege blijven, en dat mijn acne nu weg is. Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet.
Kortom: stoppen met de pil en kijken wat er dan gebeurt lijkt me niet handig.
Nu alleen nog langs de cerberus van de huisarts komen, die vond wat zweten en een extra haar nog geen reden voor een afspraak. En omdat er ook geen verandering in mijn cyclus was, nog minder reden. Maar ja, bij gebrek aan cyclus ...
zaterdag 17 april 2021 om 20:48
Wees Heracles en voedt het op. Gebruik de standaard zin:"dat is uw mening en toch wil ik een afspraak en u mag mij de toegang tot zorg niet ontzeggen". Het laatste gedeelte van de zin allen doen als ze heel vervelend doet.Kaascracker schreef: ↑17-04-2021 20:29Oh ze kunnen het zien in je bloed of zo? Ah!
Ik heb vroeger echt horrormenstruaties gehad, en toen ik eenmaal de juiste pil had, werd het juist heel weinig. Toch meermaals gehoord van specialisten dat dat gewoon kan, in een klein aantal gevallen - en alles beter dan hoe het daarvoor was! De pil zorgt er ook voor dat hevige moodswings achterwege blijven, en dat mijn acne nu weg is. Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet.
Kortom: stoppen met de pil en kijken wat er dan gebeurt lijkt me niet handig.
Nu alleen nog langs de cerberus van de huisarts komen, die vond wat zweten en een extra haar nog geen reden voor een afspraak. En omdat er ook geen verandering in mijn cyclus was, nog minder reden. Maar ja, bij gebrek aan cyclus ...
zaterdag 17 april 2021 om 21:42
Ja.
maandag 27 december 2021 om 18:34
Hoe gaat het met jullie dames? Ik heb inmiddels na alle ongemakken van het doorlekken sinds twee weken een mirena laten plaatsen. Nu wel ongesteld, maar een heel stuk minder gelukkig. Nu is een supertampon niet meer na 3 kwartier bomvol met doorlekken tot gevolg, maar na 3 uurtjes. Een verademing. Maar wel echt flinke buikpijn, maar dat blijkt er bij te horen en moet na 3 tot 6 maanden verdwijnen.
Ik wilde eerst de NovaSure laten doen, maar dat duurde wel even voordat ik aan de buurt was. Eerst dus voor de mirena spiraal gegaan. Andere dames ook ervaring mee? Mocht het mij niet bevallen dan laat ik hem verwijderen.
Ik wilde eerst de NovaSure laten doen, maar dat duurde wel even voordat ik aan de buurt was. Eerst dus voor de mirena spiraal gegaan. Andere dames ook ervaring mee? Mocht het mij niet bevallen dan laat ik hem verwijderen.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
dinsdag 28 december 2021 om 08:24
@jennie77, ik heb sinds 2019 een Mirena, bij het plaatsen was ik 41,5. Het bevalt me op zich prima, het werkt waar ik ‘ m voor gezet had (anticonceptie) en als bijkomend voordeel bloed ik niet meer. Dat stopte een maand na plaatsen helemaal, dat is top.
Nu met bijna 44 denk ik dat ik vol in de pre-menopauze zit. Lichamelijk doordat ik zeer pijnlijke borsten heb en het af en toe ontzettend warm krijg. Ik dacht altijd dat opvliegers inhielden dat je knalrood werd en zweette. Ik heb dat niet, ik heb het enkel heel warm alsof ik van binnen ‘aan’ ben gezet. Nu zweet ik normaal ook nooit. Dus dat past dan wel bij mij.
Maar wat bij mij de alarmbel laat afgaan is mijn geestelijke gesteldheid. Ik weet het eerst aan de pandemie maar er is meer aan de hand. Ik voel me ontzettend eenzaam. En ook onzeker: nutteloos. Ik ben een imposter en kan niets; waarom ben ik nog niet ontslagen. Niemand zit op me te wachten. Elke ochtend als ik wakker word denk ik: ik hoef niet meer zo nodig. (Oh ik vind het heel erg dat ik dit zo moet opschrijven). Niks raakt me meer.
Dus nu wel in dubio; wat ga ik doen. Naar een psycholoog zoals m’n man voorstelt of naar de huisarts?
Nu met bijna 44 denk ik dat ik vol in de pre-menopauze zit. Lichamelijk doordat ik zeer pijnlijke borsten heb en het af en toe ontzettend warm krijg. Ik dacht altijd dat opvliegers inhielden dat je knalrood werd en zweette. Ik heb dat niet, ik heb het enkel heel warm alsof ik van binnen ‘aan’ ben gezet. Nu zweet ik normaal ook nooit. Dus dat past dan wel bij mij.
Maar wat bij mij de alarmbel laat afgaan is mijn geestelijke gesteldheid. Ik weet het eerst aan de pandemie maar er is meer aan de hand. Ik voel me ontzettend eenzaam. En ook onzeker: nutteloos. Ik ben een imposter en kan niets; waarom ben ik nog niet ontslagen. Niemand zit op me te wachten. Elke ochtend als ik wakker word denk ik: ik hoef niet meer zo nodig. (Oh ik vind het heel erg dat ik dit zo moet opschrijven). Niks raakt me meer.
Dus nu wel in dubio; wat ga ik doen. Naar een psycholoog zoals m’n man voorstelt of naar de huisarts?
dinsdag 28 december 2021 om 08:34
Ik lees dit en hoewel het heel lang geleden is en je dit niet meteen leest, maar dit is ook precies hoe ik me voel. Dikke knuffel voor jou en ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat met je.Delite_ schreef: ↑12-03-2021 22:47
Ik word er echt gek van. Ik ben dus moe, maar ook gewoon lusteloos en ongemotiveerd. Mijn werk kan me geen ruk meer schelen, en op mijn vrije dagen zit ik alleen maar op de bank. Als een vriendin appt of ik koffie wil drinken voelt het als een enorme verplichting. Ik denk erover een schoonmaakster te zoeken, want ik kan me er niet toe zetten. Ik werk 32 uur, het is niet alsof ik geen tijd heb.
Ik ben het allemaal zo zat, het liefst koop ik een eilandje, en ga daar in mijn uppie zitten, zonder verplichtingen en dingen die moeten. Ik ben 48, als ik eraan denk dat ik nog 17 jaar moet werken tot mijn pensioen, kan ik wel janken.
En dat is ook zoiets, het ene moment boos, het volgende moment verdrietig. Ik herken mezelf gewoon niet.
Bah, kutovergang.
dinsdag 28 december 2021 om 09:22
Wat vreselijk dat je je zo voelt elninjaa. Dit klinkt idd als een typische overgangskwaal. Ik heb zelf veel aan goede voeding, marjoleine dubbers volg ik daarvoor.
Hier geen doorlekproblemen, ik ben al zeker een half jaar niet ongesteld geworden (46 jaar). Toevallig ook meteen na de eerste vaccinatie, dus dacht eerst dat het daar aan lag. Of misschien is het wel een combi. Vind ik wel vroeg hoor.
Hier geen doorlekproblemen, ik ben al zeker een half jaar niet ongesteld geworden (46 jaar). Toevallig ook meteen na de eerste vaccinatie, dus dacht eerst dat het daar aan lag. Of misschien is het wel een combi. Vind ik wel vroeg hoor.
Such fun!1
dinsdag 28 december 2021 om 09:39
Hier komen er alleen maar meer klachten bij. Meer opvliegers, maar mijn spieren zijn het ergst. Nek, schouders, rug...En ik mag ook wel naar een dokter voor verwijzing bekkenbodemspecialist. Tijdens seks voelt het allemaal als een schaafplek. Wat een drama, daar mag je ook al geen plezier meer aan beleven in de overgang. 
dinsdag 28 december 2021 om 09:51
Even een vraagje. Ik heb al veel kwaaltjes doorstaan (van het zweten naar de heksenhaar, naar de moodswings, ...) en alles leek rustiger te worden. Dacht dat ik er bijna klaar mee was (geen cyclus meer sinds augustus).
Nu heb ik al 3x bacteriele vaginose gehad. Met een kuurtje van de drogist gaat het weg, maar na enkele weken is het weer zo ver. Het is super vervelend in elk geval en ik begin me af te vragen of ik er niet een keer mee naar de dokter moet.
Nu heb ik al 3x bacteriele vaginose gehad. Met een kuurtje van de drogist gaat het weg, maar na enkele weken is het weer zo ver. Het is super vervelend in elk geval en ik begin me af te vragen of ik er niet een keer mee naar de dokter moet.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 28 december 2021 om 10:14
Herkenbaar.elninjaa schreef: ↑28-12-2021 08:24@jennie77, ik heb sinds 2019 een Mirena, bij het plaatsen was ik 41,5. Het bevalt me op zich prima, het werkt waar ik ‘ m voor gezet had (anticonceptie) en als bijkomend voordeel bloed ik niet meer. Dat stopte een maand na plaatsen helemaal, dat is top.
Nu met bijna 44 denk ik dat ik vol in de pre-menopauze zit. Lichamelijk doordat ik zeer pijnlijke borsten heb en het af en toe ontzettend warm krijg. Ik dacht altijd dat opvliegers inhielden dat je knalrood werd en zweette. Ik heb dat niet, ik heb het enkel heel warm alsof ik van binnen ‘aan’ ben gezet. Nu zweet ik normaal ook nooit. Dus dat past dan wel bij mij.
Maar wat bij mij de alarmbel laat afgaan is mijn geestelijke gesteldheid. Ik weet het eerst aan de pandemie maar er is meer aan de hand. Ik voel me ontzettend eenzaam. En ook onzeker: nutteloos. Ik ben een imposter en kan niets; waarom ben ik nog niet ontslagen. Niemand zit op me te wachten. Elke ochtend als ik wakker word denk ik: ik hoef niet meer zo nodig. (Oh ik vind het heel erg dat ik dit zo moet opschrijven). Niks raakt me meer.
Dus nu wel in dubio; wat ga ik doen. Naar een psycholoog zoals m’n man voorstelt of naar de huisarts?
Ik vraag me idd af wie ik ben; sommige mentale klachten had ik al van te voren. Maar worden ze nu versterkt of is dit gewoon wie ik ben?
Ik sta op de wachtlijst bij een psycholoog.
Voor een verwijzing moet je sowieso eerst naar de huisarts. Dat zou ik je daarom ook adviseren.
Veel sterkte!
dinsdag 28 december 2021 om 11:00
elninjaa wat vervelend die klachten. Ik zou een psycholoog gewoon proberen. Mocht het niet bevallen kun je altijd stoppen. Sterkte.
Ik voel mij niet down, maar wel vind ik mezelf niks aan(ik voel me lelijk) maar dat heb ik altijd voordat ik ongesteld moet worden en dat ben ik dan nu ook ondanks de mirena. En op dit moment kan mijn man niks goed doen (zo sneu), dan ik wel een s achteraf waarom doe je nou zo. Hij is er gelukkig vrij nuchter onder en weet dat hij mij het beste even met rust kan laten. Hij heeft het ook niet echt makkelijk met al die vrouwen thuis en dan moeten ze ook nog eens in hun periode zitten.
Ik word nu wel gek van de flinke steken in mijn buik, maar dat schijnt normaal te zijn.
Hier bijna 45 jaar trouwens. Nog vrij normaal. Mijn moeder was 37 en al in de overgang. Dus wat dat betreft volg ik netjes de lijn.
Ik voel mij niet down, maar wel vind ik mezelf niks aan(ik voel me lelijk) maar dat heb ik altijd voordat ik ongesteld moet worden en dat ben ik dan nu ook ondanks de mirena. En op dit moment kan mijn man niks goed doen (zo sneu), dan ik wel een s achteraf waarom doe je nou zo. Hij is er gelukkig vrij nuchter onder en weet dat hij mij het beste even met rust kan laten. Hij heeft het ook niet echt makkelijk met al die vrouwen thuis en dan moeten ze ook nog eens in hun periode zitten.
Ik word nu wel gek van de flinke steken in mijn buik, maar dat schijnt normaal te zijn.
Hier bijna 45 jaar trouwens. Nog vrij normaal. Mijn moeder was 37 en al in de overgang. Dus wat dat betreft volg ik netjes de lijn.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
dinsdag 28 december 2021 om 11:14
Dit herken ik van hoe ik me voelde toen ik de pil ging gebruiken. Ik voelde me nutteloos, waardeloos en ik werd nergens meer echt warm of koud van. Wat jij schrijft: voor mij hoeft het niet meer zo nodig. Het duurde even voordat ik dacht dat het wel eens door die hormonen zou kunnen komen. Ik zou contact opnemen met de huisarts, die kan je altijd doorverwijzen. Als het door je hormonen komt, kun je met een psycholoog praten tot je een ons weegt, maar dan blijft toch het probleem hetzelfde.elninjaa schreef: ↑28-12-2021 08:24@jennie77, ik heb sinds 2019 een Mirena, bij het plaatsen was ik 41,5. Het bevalt me op zich prima, het werkt waar ik ‘ m voor gezet had (anticonceptie) en als bijkomend voordeel bloed ik niet meer. Dat stopte een maand na plaatsen helemaal, dat is top.
Nu met bijna 44 denk ik dat ik vol in de pre-menopauze zit. Lichamelijk doordat ik zeer pijnlijke borsten heb en het af en toe ontzettend warm krijg. Ik dacht altijd dat opvliegers inhielden dat je knalrood werd en zweette. Ik heb dat niet, ik heb het enkel heel warm alsof ik van binnen ‘aan’ ben gezet. Nu zweet ik normaal ook nooit. Dus dat past dan wel bij mij.
Maar wat bij mij de alarmbel laat afgaan is mijn geestelijke gesteldheid. Ik weet het eerst aan de pandemie maar er is meer aan de hand. Ik voel me ontzettend eenzaam. En ook onzeker: nutteloos. Ik ben een imposter en kan niets; waarom ben ik nog niet ontslagen. Niemand zit op me te wachten. Elke ochtend als ik wakker word denk ik: ik hoef niet meer zo nodig. (Oh ik vind het heel erg dat ik dit zo moet opschrijven). Niks raakt me meer.
Dus nu wel in dubio; wat ga ik doen. Naar een psycholoog zoals m’n man voorstelt of naar de huisarts?
Wat eten we vanavond?
