Gezondheid alle pijlers

de ongemakken van de overgang

22-08-2016 13:44 3831 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.

De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.

Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.

De psychische kant vind ik veel erger.

Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.

Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.

Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.

Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.



Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?

Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Die geestelijke gesteldheid. Dat is echt vreselijk. Ik heb sinds het stoppen met de pil veel klachten gekregen, maar de angst voor ziektes is prominent aanwezig. Elk pijntje triggert dat. Idioot gewoon.
Het is net of vrouwen na de vruchtbare periode een reset krijgen. Je bent onnodig, het bruikbare is eraf, en alles is daarna kut.
Alle reacties Link kopieren
RockOla schreef:
28-12-2021 11:20
Die geestelijke gesteldheid. Dat is echt vreselijk. Ik heb sinds het stoppen met de pil veel klachten gekregen, maar de angst voor ziektes is prominent aanwezig. Elk pijntje triggert dat. Idioot gewoon.
Het is net of vrouwen na de vruchtbare periode een reset krijgen. Je bent onnodig, het bruikbare is eraf, en alles is daarna kut.
Ja vreselijk die angsten.
Ik ben heel erg bezig met de dood. Heel bang dat ik zelf of een dierbare overlijdt.
Ook bang dat ik wat onder de leden heb.
Hoe ga jij ermee om?
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie op Videoland de docu van Caroline Tensen gezien? Het heet volgens mij 'het verboden woord'. Zij heeft het enorm zwaar (gehad) tijdens de overgang. Vooral mentaal.

Niet dat het geruststellend was ofzo ;-D , maar ik hoop wel dat het een beetje uit het 'verdomhoekje' gaat komen en dat er meer begrip voor de overgang komt. Helaas wordt het zelfs door vrouwen nog gebagatelliseerd en dan met name door vrouwen die zelf nauwelijks klachten hebben ervaren.

Ik slik de pil op advies van gynaecoloog. Af en toe soort van opvlieger (denk ik), maar merk dat ook ik met name mentaal klachten ervaar. Ik word steeds meer een doemdenker. Zie overal 'gevaar' in en ben een lichte smetvrees aan het ontwikkelen, lijkt het wel (wie had dat ooit gedacht). Maar goed, dit alles kan ook met stressvolle en verdrietige gebeurtenissen in de afgelopen jaren te maken hebben.
Alle reacties Link kopieren
MarindaH schreef:
28-12-2021 09:22
Wat vreselijk dat je je zo voelt elninjaa. Dit klinkt idd als een typische overgangskwaal. Ik heb zelf veel aan goede voeding, marjoleine dubbers volg ik daarvoor.

Hier geen doorlekproblemen, ik ben al zeker een half jaar niet ongesteld geworden (46 jaar). Toevallig ook meteen na de eerste vaccinatie, dus dacht eerst dat het daar aan lag. Of misschien is het wel een combi. Vind ik wel vroeg hoor.
Ik merk dat te veel suiker negatieve gedachten en stressgevoel triggert. Ben blij dat bijna alle zoetigheid van deze maand op is. Nu weer op gezondere tour.

Ik had vreselijke bloedingen ondanks pil. Bloedarmoede tot gevolg. Sinds vaccinaties is het bloedverlies geminimaliseerd. Heel bizar en kan ook toeval zijn natuurlijk...
Alle reacties Link kopieren
minnimouse schreef:
28-12-2021 12:02
Ja vreselijk die angsten.
Ik ben heel erg bezig met de dood. Heel bang dat ik zelf of een dierbare overlijdt.
Ook bang dat ik wat onder de leden heb.
Hoe ga jij ermee om?
Gelukkig heb ik een lieve begripvolle man die me erg steunt. Maar het grijpt me evengoed soms naar de keel. Ik probeer bezig te blijven, afleiding helpt me wel. En genieten van de kleine dingen, zoals mijn katten en de vogels in de tuin. Een kopje koffie of lunchen ergens. Maar ja..corona. :| En praten over dit soort ellende met mijn vriendin die even oud is helpt ook. En niet teveel nieuws en ellende om mijn hoofd, daar kan ik totaal niet meer tegen.
Alle reacties Link kopieren
RockOla schreef:
28-12-2021 12:18
Gelukkig heb ik een lieve begripvolle man die me erg steunt. Maar het grijpt me evengoed soms naar de keel. Ik probeer bezig te blijven, afleiding helpt me wel. En genieten van de kleine dingen, zoals mijn katten en de vogels in de tuin. Een kopje koffie of lunchen ergens. Maar ja..corona. :| En praten over dit soort ellende met mijn vriendin die even oud is helpt ook. En niet teveel nieuws en ellende om mijn hoofd, daar kan ik totaal niet meer tegen.
Fijn dat je mensen om je heen hebt die naar je luisteren.
Ik heb gelukkig ook een lieve en begripvolle man en kan mijn ei ook kwijt bij hem, maar evengoed zitten die gedachten in mijn hoofd en word ik er af en toe helemaal gek van.

Afleiding zoeken is idd goed. Ik merk dat ik af en toe enorm lusteloos ben. Een schop onder mijn kont zou kunnen helpen.

Grappig wat je zegt over de ellende in de wereld. Dat heb ik ook; ik sla sommige nieuwsberichten bewust over omdat ik het gewoon niet meer wil en kan lezen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kijk veel minder naar het nieuws dan voorheen. Ik kan het ook vaak gewoon niet meer aan.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de sterktewensen, dat doet toch goed :) Ik heb de docu van Caroline ook gezien, wat een afzien. Ze boft wel met zulke lieve mensen om zich heen. Maar dat is niet alleen wat helpt, ze heeft ook wel (hormoon) therapie gehad begreep ik. Wat makreel ook zegt met alleen praten voel je je in veel gevallen niet per se beter. Misschien toch ook eens verdiepen in hormoonsuppletie. Wil ook wel weten hoe het zit met de Mirena, want die heb ik dus al. las ergens dat je die moet 'balansen' met oestrogeen (de mirenaspiraal geeft progesteron af). Iemand daar nog ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al bijna 51 en nog steeds ongesteld.... Zit te wachten op de laatste.... Pffff. Klaar mee
Ben vooral zo zo zo stijf..... En geen motivatie om meer yoga te doen....
En angstig idd.... Achterop de scooter bij zoon, zit ik te gillen, vorige week nieuwe kozijnen.... Heb me opgesloten op mijn kamer om dat ik bang ben dat misging


Rare emoties waar ik me voor schaam....
Alle reacties Link kopieren
Die overgang hakt er erg in, nu met die corona erbij maakt het extra zwaar.
'S nachts een paar keer wakker piekeren en drijf in mijn bed, overdag moe . Pijnlijke spieren , magnesium gaan slikken helpt een beetje maar die enorme stijfheid blijft.
Vermoeidheid door het slechte slapen ook, vitamine pillen ben ik mee bezig al heel lang. En helpt een klein beetje. Maar heb zo ook vandaag nergens zin in. Baal van die dikke buik, voel sterke emoties. Dan komen de tranen.Vindt het een doffe ellende.
Alle reacties Link kopieren
Knuffel Huisvrouw!
oh ja die buik, daar word ik depri van.....
Alle reacties Link kopieren
Serieus, ik epileer elke dag wel een paar heksenharen uit mijn kin, die fuckers zitten er binnen een dag! Verder ontstaat op plaatsen waar haar moet groeien armoede..futloos en dor. Mijn huid wordt perkament, mijn spieren worden op sommige plaatsen slap. Maar in mijn nek en schouders zitten spierknopen zo groot als een walnoot en er zit heel veel spanning. Pijn in mijn rug, al maanden spierpijn in mijn linkerkuit. Ik begin echt slecht te zien ook nog. Zonder bril ben ik verloren in o.a. de supermarkt. Ik slaap beroerd, veel doemdenken ook. WTF! Ik ben net 50! Ik baal er zo van. :@
Alle reacties Link kopieren
Hier één bak ellende, slecht slapen, nergens zin in, boos, depri, sinds februari niet meer ongesteld 51. Mis het enorm. Dat gevoel op de eerste dag. Nu heb ik chronisch pms

Heb hormonen geprobeerd maar kreeg angstaanvallen. Misschien toch weer een lagere dosis proberen. Doemdenken. Droge huid. Alles is kut.

Zo dat lucht op! Het weer is ook kut, lockdown bah.

Ga zo douchen, maskertje doen. Scrubben. Vooral het nergens zin in hebben, breekt me op. Wil snel weer naar huis.
elninjaa schreef:
28-12-2021 13:29
Dank voor de sterktewensen, dat doet toch goed :) Ik heb de docu van Caroline ook gezien, wat een afzien. Ze boft wel met zulke lieve mensen om zich heen. Maar dat is niet alleen wat helpt, ze heeft ook wel (hormoon) therapie gehad begreep ik. Wat makreel ook zegt met alleen praten voel je je in veel gevallen niet per se beter. Misschien toch ook eens verdiepen in hormoonsuppletie. Wil ook wel weten hoe het zit met de Mirena, want die heb ik dus al. las ergens dat je die moet 'balansen' met oestrogeen (de mirenaspiraal geeft progesteron af). Iemand daar nog ervaring mee?
Ik heb een mirena want bleef maar doorbraak bloedingen houden met de pleisters en de progesteron. Mij bevalt dat een stuk beter. Kan nog steeds niet veel oestrogeen hebben, maar voel me er stuk beter mee dan zonder.
Alle reacties Link kopieren
Louise70 schreef:
28-12-2021 16:59
Hier één bak ellende, slecht slapen, nergens zin in, boos, depri, sinds februari niet meer ongesteld 51. Mis het enorm. Dat gevoel op de eerste dag. Nu heb ik chronisch pms

Heb hormonen geprobeerd maar kreeg angstaanvallen. Misschien toch weer een lagere dosis proberen. Doemdenken. Droge huid. Alles is kut.

Zo dat lucht op! Het weer is ook kut, lockdown bah.

Ga zo douchen, maskertje doen. Scrubben. Vooral het nergens zin in hebben, breekt me op. Wil snel weer naar huis.
Een beetje goed voor jezelf zorgen. :hug:
Ik denk dat ik me vanavond maar eens door mijn man laat masseren. ;-D
Wat een herkenning. Ik heb weinig fysieke klachten, maar ik ben zo lusteloos.
Als ik het aan mij ligt, zou ik het liefste de hele dag op de bank zitten. Ik moet mijzelf echt tot dingen zetten en inderdaad: nergens zin in. Werk ook: alleen het idee al dat ik nog 17 jaar moet. En dan ineens van die enorm sombere gedachten, terwijl ik van mijzelf altijd heel optimistisch was.
Cyclus is ook rommelig: ik ben al twee keer een jaar niet meer ongesteld geweest en dan ineens weer een paar maanden wel.

En dan heb ik (nog) niet eens opvliegers of emotionele buien. Maar libido: wat is dat? (Niet meer dus, gewoon echt niet meer).

En ik heb echt weinig zin in zorgen meer. Wat enorm onhandig is i.v.m. mantelzorg en kinderen. En stel dat een van (schoon)ouders komt te overlijden. Hoe gaan we dat doen? Ik heb helemaal geen energie meer daarvoor en kan daar helemaal van in paniek raken.

Als ik de tijd 5 jaar door kon spoelen: graag!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Alecta, ga daarover praten met iemand (huisarts?) en probeer of hormonen of misschien iets anders (psycholoog, homeopathische druppels, sporten en bewegen) iets voor je doet. Dit is zo'n gluiperig gedoe, zo op kousenvoeten sluip je zomaar een lekkere depressie binnen.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Stijfheid herken ik inderdaad. Magnesium, goeie reminder. Wanneer slik je dat, na ontbijt, avondeten? Of maakt dat niet uit?

En zonder leesbril ben ik ook niks meer :(
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
28-12-2021 17:40
Wat een herkenning. Ik heb weinig fysieke klachten, maar ik ben zo lusteloos.
Als ik het aan mij ligt, zou ik het liefste de hele dag op de bank zitten. Ik moet mijzelf echt tot dingen zetten en inderdaad: nergens zin in. Werk ook: alleen het idee al dat ik nog 17 jaar moet. En dan ineens van die enorm sombere gedachten, terwijl ik van mijzelf altijd heel optimistisch was.
Cyclus is ook rommelig: ik ben al twee keer een jaar niet meer ongesteld geweest en dan ineens weer een paar maanden wel.

En dan heb ik (nog) niet eens opvliegers of emotionele buien. Maar libido: wat is dat? (Niet meer dus, gewoon echt niet meer).

En ik heb echt weinig zin in zorgen meer. Wat enorm onhandig is i.v.m. mantelzorg en kinderen. En stel dat een van (schoon)ouders komt te overlijden. Hoe gaan we dat doen? Ik heb helemaal geen energie meer daarvoor en kan daar helemaal van in paniek raken.

Als ik de tijd 5 jaar door kon spoelen: graag!

Ik kan je helaas uit ervaring vertellen dat je dat gewoon lukt, je schakelt over op een soort nood-modus. Adrenaline. Mijn eigen angsten staan nu wel op een veel lager pitje, wellicht ook daardoor.
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Sterrenstof74 schreef:
28-12-2021 12:02
Hebben jullie op Videoland de docu van Caroline Tensen gezien? Het heet volgens mij 'het verboden woord'. Zij heeft het enorm zwaar (gehad) tijdens de overgang. Vooral mentaal.

Niet dat het geruststellend was ofzo ;-D , maar ik hoop wel dat het een beetje uit het 'verdomhoekje' gaat komen en dat er meer begrip voor de overgang komt. Helaas wordt het zelfs door vrouwen nog gebagatelliseerd en dan met name door vrouwen die zelf nauwelijks klachten hebben ervaren.

Ik slik de pil op advies van gynaecoloog. Af en toe soort van opvlieger (denk ik), maar merk dat ook ik met name mentaal klachten ervaar. Ik word steeds meer een doemdenker. Zie overal 'gevaar' in en ben een lichte smetvrees aan het ontwikkelen, lijkt het wel (wie had dat ooit gedacht). Maar goed, dit alles kan ook met stressvolle en verdrietige gebeurtenissen in de afgelopen jaren te maken hebben.
Dit vind ik zo herkenbaar, ik ben nu ineens bang in het donker...echt zo raar.

Mag ik jou vragen buiten je mentale gesteldheid, merk jij dat je, je lichamelijk beter voelt door het slikken van de pil?
Alle reacties Link kopieren
MarindaH schreef:
28-12-2021 19:31
Stijfheid herken ik inderdaad. Magnesium, goeie reminder. Wanneer slik je dat, na ontbijt, avondeten? Of maakt dat niet uit?

En zonder leesbril ben ik ook niks meer :(
Ik slik magnesium bij het ontbijt.
Alle reacties Link kopieren
feniks02 schreef:
28-12-2021 13:37
Ik ben al bijna 51 en nog steeds ongesteld.... Zit te wachten op de laatste.... Pffff. Klaar mee
Ben vooral zo zo zo stijf..... En geen motivatie om meer yoga te doen....
En angstig idd.... Achterop de scooter bij zoon, zit ik te gillen, vorige week nieuwe kozijnen.... Heb me opgesloten op mijn kamer om dat ik bang ben dat misging


Rare emoties waar ik me voor schaam....
Ook zo herkenbaar allemaal, nergens geen zin in en ik doe wat ik MOET doen. Net 53 geworden en ook nog steeds ongesteld.

Alles komt tegenwoordig veel harder binnen en van het sociale mens wat ik ooit was is weinig over.
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
28-12-2021 19:39
Ook zo herkenbaar allemaal, nergens geen zin in en ik doe wat ik MOET doen. Net 53 geworden en ook nog steeds ongesteld.

Alles komt tegenwoordig veel harder binnen en van het sociale mens wat ik ooit was is weinig over.
Ik ben vanaf heel lang al niet meer ongesteld. Wel mega veel opvliegers in de nacht en dat helpt mijn humeur niet overdag. Wel is het hoe warmer hoe meer gedoe. Nu weer erger dan bij die kou dat was heerlijk. Hoe warmer hoe meer opvliegers. Ik mag geen hormonale medicatie.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, 50 jaar nog steeds ongesteld, het laatste jaar twee dagen migraine als ik ongesteld word. Een Heksenhaar uit mijn kin gehaald, nacht zweten, stijve spieren.. door kut lockdown niet kunnen sporten, ouders overleden alleen nog een schoonmoeder die continu klaagt en aan dacht eist wat ik niet meer trek.. thuis werken daardoor stijve nek en rug.. altijd slank geweest nu 10 kilo erbij.. het leven is een groot feest... Sorry moest ik even kwijt..
Alle reacties Link kopieren
Sjaantje37 schreef:
28-12-2021 19:37
Dit vind ik zo herkenbaar, ik ben nu ineens bang in het donker...echt zo raar.

Mag ik jou vragen buiten je mentale gesteldheid, merk jij dat je, je lichamelijk beter voelt door het slikken van de pil?
Ik slik de pil ivm grote vleesboom en extreem bloedverlies. Ik weet niet of ik nu zonder de pil meer fysieke klachten zou hebben...

Stom, he, dat je ineens angstig gaat worden voor dingen waar je voorheen nauwelijks over nadacht...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven