Gezondheid alle pijlers

ervaringen burn out en uwv?

15-12-2021 15:05 16 berichten
lege OP
anoniem_654df3e0e10b5 wijzigde dit bericht op 01-09-2022 07:51
98.71% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het is extreem druk bij het UWV, er zijn veel achterstanden. Wanneer je ziek uit dienst gaat bij je eigen werkgever, dan is de kans groot dat je voor nu in het ziektewetvangnet wordt geaccepteerd. Het UWV moet volgens wetgeving een beoordeling doen wanneer je ongeveer 1 jaar ziek ben, maar aan die 'eerstejaarsziektewetbeoordeling' komen ze ook niet altijd toe.

Ik zou het wat meer los proberen te laten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Daar valt niet zoveel over te zeggen.
Je zult gewoon de beoordeling af moeten wachten, hoe zenuwslopend dat ook is.
Ik hoor ook horrorverhalen, maar mijn keuringen vielen tot op heden altijd mee. (Wel meer aan de hand dan een burn-out, maar ook ziek uit dienst vanwege psychische problemen).
Alle reacties Link kopieren
Ja zelfde gehad ziek uit dienst burn out totaal 4 maanden ziektewet gekregen wel nog een jaar lang ziek geweest in ww tijd. Na 5 jaar weer op oude niveau terug maar wel rekening houdend met energie level.
Je bent in behandeling en dat kan je aantonen. Ik denk dat het wel goed komt vanuit het uwv,
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen uwv tip maar wel een andere gouden. Lees deze blog: https://www.isamupsychologen.nl/de-eers ... nctioneel/

Nu keihard werken aan herstel heeft geen zin. Je moet tot rust komen.
Sterkte. Ik weet waar je doorheen gaat.
Wattenbolleke schreef:
15-12-2021 16:29
Ik heb geen uwv tip maar wel een andere gouden. Lees deze blog: https://www.isamupsychologen.nl/de-eers ... nctioneel/

Nu keihard werken aan herstel heeft geen zin. Je moet tot rust komen.
Sterkte. Ik weet waar je doorheen gaat.
Bedankt voor de link. Schrok ervan, omdat ik mezelf erin herken. Het halve dagen werken, om... ja wat eigenlijk. Zou nog 5 ochtenden moeten werken kan het gewoon niet meer opbrengen... fuck it.

Lezen gaat ook moeilijker mijn ogen trekken constant of willen gewoon niet helemaal focussen en ik vergeet gewoon steeds vaker kleine dingen.
Helaas is helemaal niets doen geen optie het huishouden moet door en het eten moet op tafel staan.
Mijn partner werkt fulltime en denk dat hij niet pikt of trekt om ook nog gehele huishouden op zich te nemen.
Dus dan maak ik maar wat makkelijks een tosti, blik soep en soms stamppot. In weekend kookt hij.
Hier en daar doet hij wel wat klusjes en steeds vaker gelukkig, maar altijd met lichte tegenzin.
Alle reacties Link kopieren
suikerspinx schreef:
15-12-2021 16:46
Bedankt voor de link. Schrok ervan, omdat ik mezelf erin herken. Het halve dagen werken, om... ja wat eigenlijk. Zou nog 5 ochtenden moeten werken kan het gewoon niet meer opbrengen... fuck it.

Lezen gaat ook moeilijker mijn ogen trekken constant of willen gewoon niet helemaal focussen en ik vergeet gewoon steeds vaker kleine dingen.
Helaas is helemaal niets doen geen optie het huishouden moet door en het eten moet op tafel staan.
Mijn partner werkt fulltime en denk dat hij niet pikt of trekt om ook nog gehele huishouden op zich te nemen.
Dus dan maak ik maar wat makkelijks een tosti, blik soep en soms stamppot. In weekend kookt hij.
Hier en daar doet hij wel wat klusjes en steeds vaker gelukkig, maar altijd met lichte tegenzin.
Je probeert jezelf nog in de lucht te houden. En dat is logisch maar helpt je niet.
Ik heb die blogs ook talloze keren gelezen. Zoveel herkenning gevonden. Zo duidelijk en compleet heb ik het niet ergens anders gelezen.
Stel je even voor dat je met beide armen en benen in het gips zit. Zou je dan verhongeren? Nee natuurlijk niet!
Partner 'pikt' niet dat hij het huishouden zou moeten doen?

Hebben jullie beiden door dat je ziek bent?
Je burnout is als een gebroken been. Je kunt met veel moeite en pijn doorlopen, maar dat belemmert je herstel, het duurt alleen maar langer. Been omhoog en compleet ontlasten dus.

Partner kan heus wel een paar weken het eten en huishouden verzorgen.
GreenLadyFern schreef:
15-12-2021 17:29
Partner kan heus wel een paar weken het eten en huishouden verzorgen.
Snap je punt, maar hij ziet het niet zo. En om het thuis nog beetje leuk te houden doe ik het maar. Als ik het opsplit is het wel te doen elke dag 1 klein dingetje in het huishouden.

De douche, boodschappen en stofzuigen doet hij. Afruimen ook en mee helpen met de vaat uitruimen. We zijn gelukkig met 2 dus zo vies wordt het niet.
Ik denk dat we beide nog niet echt het besef hebben dat ik ziek ben.
Hij heeft pas verwerkt dat ik uwv in ga ziek.
Nee hij is geen hork hij doet zijn best.
Ik ben zelf ook nog zoekende jn wat het beste voor mij is.
Alle reacties Link kopieren
Je originele vraag: ik heb tijdens mijn burn-out (en van die in mijn omgeving) geen een hork gezien. Tegenwoordig wordt er serieuzer naar een burn-out gekeken dan vroeger. Ik denk als je nu een hork treft, je er ook gewoon pech mee hebt een uitzondering getroffen te hebben.

Het huishouden: kan er een huishoudster vanaf? Tevens tijd voor een gesprek met je man, eventueel samen bij de POH GGZ bij je huisarts.
StevieNicks schreef:
15-12-2021 18:01
Het huishouden: kan er een huishoudster vanaf? Tevens tijd voor een gesprek met je man, eventueel samen bij de POH GGZ bij je huisarts.
Helaas geen geld voor een huishoudster die weten tegenwoordig de prijzen ook wel. Ik krijg straks nog maar 70% van mijn salaris wat ook geen vet pot is.
We zullen het samen moeten oplossen. En in de toekomst keer mee naar psycholoog is geen gek idee zat jk zelf ook al wel aan te denken, maar dat zien we dan allemaal wel weer.
Een keer de douche niet schoon maken of keer niet stofzuigen gaan we ook niet dood van.
Alle reacties Link kopieren
GreenLadyFern schreef:
15-12-2021 17:29
Stel je even voor dat je met beide armen en benen in het gips zit. Zou je dan verhongeren? Nee natuurlijk niet!
Partner 'pikt' niet dat hij het huishouden zou moeten doen?

Hebben jullie beiden door dat je ziek bent?
Je burnout is als een gebroken been. Je kunt met veel moeite en pijn doorlopen, maar dat belemmert je herstel, het duurt alleen maar langer. Been omhoog en compleet ontlasten dus.

Partner kan heus wel een paar weken het eten en huishouden verzorgen.

Dat is ook wel heel makkelijk gezegd.
Zit die straks ook met een burn-out, zijn ze nog verder van huis.
Daarmee wil ik niet zeggen dat TO het dan maar moet doen, maar misschien moet er dan gekeken worden naar hulp van buitenaf. Alles bij partner die ook fulltime werkt op het bordje lijkt me niet handig.
Alle reacties Link kopieren
OohBoy schreef:
15-12-2021 18:44
Dat is ook wel heel makkelijk gezegd.
Zit die straks ook met een burn-out, zijn ze nog verder van huis.
Daarmee wil ik niet zeggen dat TO het dan maar moet doen, maar misschien moet er dan gekeken worden naar hulp van buitenaf. Alles bij partner die ook fulltime werkt op het bordje lijkt me niet handig.
Moet je echt voor waken inderdaad. Man en ik zijn er beiden heel gevoelig voor en meer dan eens volgden we elkaar op met op het randje van overspannenheid te balanceren. Dat is een heel vervelende situatie waar je niet in wil belanden.
OohBoy schreef:
15-12-2021 18:44
Dat is ook wel heel makkelijk gezegd.
Zit die straks ook met een burn-out, zijn ze nog verder van huis.
Daarmee wil ik niet zeggen dat TO het dan maar moet doen, maar misschien moet er dan gekeken worden naar hulp van buitenaf. Alles bij partner die ook fulltime werkt op het bordje lijkt me niet handig.
Ik zeg ook niet dat partner alles 100% draaiende moet houden, die douche kan idd overgeslagen worden, een blik soep is ook prima, maar dat kan partner ook doen.
Ik ben zelf al enkele jaren ziek dus snap dat een partner moet waken voor de eigen grenzen, maar het valt me wel op dat met fysieke klachten vaak meer hulp komt - zelfs vanuit de partner - dan met psychische klachten. En ook vanuit de zieke zelf trouwens.
Ik wilde even wat tegengeluid geven, dat is alles :)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb enorm fijne ervaringen met het uwv. Na 2 jaar ziekte werd ik gekeurd voor de wia en was enorm bang, mede door alle horrorverhalen die je leest en hoort.
Nou het is me enorm meegevallen. Erg fijne verzekeringsarts en arbeidsdeskundige. Zeiden of vroegen niks raars. Gingen uit van mijn klachten en diagnoses. Als ik dit eerder had geweten had ik zoveel minder stress gehad.

Hopelijk helpt je dit wat. Sterkte!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven