![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Even verhaal kwijt, op zoek naar lotgenoten (hyperventilatie
zaterdag 5 maart 2022 om 14:54
Hoi allemaal,
Ik merk dat ik toch even mijn verhaal kwijt moet en op zoek ben naar mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt. Eergisteren heb ik in de nacht namelijk een dermate heftige hyperventilatie-aanval gehad (waarschijnlijk) waardoor ik op de spoedafdeling van het ziekenhuis terecht ben gekomen.
Ik ging slapen, werd midden in de nacht wakker en voelde me enorm slap. Kreeg mn armen moeilijk omhoog. Besloot even naar het toilet te gaan maar voelde dat ik slap op mijn benen stond, alsof mijn spieren van pap waren. Een behoorlijk beangstigend gevoel, ik was even bang dat ik bijvoorbeeld een TIA had. Terwijl ik terug naar mijn slaapkamer liep, steeg mijn hartslag enorm en brak het zweet me uit. Ik werd helemaal licht in mijn hoofd en had het gevoel dat ik elk moment flauw kon vallen. Het was geen ‘gewone’ duizeligheid, maar meer het gevoel dat mijn hoofd door de zwaartekracht naar beneden werd geduwd. Bewegen ging moeilijk, mn hartslag bleef maar hoog en leek erg zwak en tegelijkertijd kreeg ik een rare druk op mijn borst. Het feit dat ik alleen thuis was en dat de klachten niet af leken te nemen, maakten dat ik 112 gebeld heb. Terwijl ik aan de telefoon was, begon het trillen. Ik merkte ook dat angst zich meester van me maakte. Ik dacht daadwerkelijk dat ik op het punt stond in elkaar te storten of wellicht te sterven. Dacht aan al mijn dierbaren, was in paniek. Voelde een enorme pijn in mijn borst, die opsteeg naar mijn keel. Na wat leek een eeuwigheid, was de ambulance er. Ze hebben me ontzettend goed geholpen en naar het ziekenhuis gebracht, dit omdat er een kleine afwijking in mijn ECG te zien was en een ruisje op mijn ademhaling.
Eenmaal in het ziekenhuis leken de klachten gelukkig steeds minder te worden. Wel een erg droge mond en vreemd pijnlijke en opgezwollen buik, dat na pakweg een uur weer wegtrok. Ik ben onderzocht door bloedafname en röntgenfoto en daarin en daarop was daadwerkelijk niks afwijkends te zien. Geen afwijkingen in het ECG. Enorm opgelucht natuurlijk. Maar ik bleef wel achter met de vraag “ wat is dit geweest”. Behandelend arts zei dat het zeer waarschijnlijk een hyperventilatie-aanval is geweest, of misschien een soort vermoeidheidsnasleep van covid (net achter de rug) maar drukte me wel op het hart gewoon weer aan de bel te trekken als zoiets weer gebeurd of als ik het niet vertrouw.
Al met al ben ik gerustgesteld dat het zeer waarschijnlijk niet iets ernstigs is als een hartinfarct of longembolie (waar eerst aan gedacht werd). Maar ik ben behoorlijk geschrokken hiervan. Heb ooit eerder, enkele jaren geleden, wat momenten van nachtelijke hyperventilatie gehad maar nooit zo heftig als dit. Zijn er mensen die dit soort aanvallen herkennen? Mag ook overdag zijn…
Ik merk dat ik toch even mijn verhaal kwijt moet en op zoek ben naar mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt. Eergisteren heb ik in de nacht namelijk een dermate heftige hyperventilatie-aanval gehad (waarschijnlijk) waardoor ik op de spoedafdeling van het ziekenhuis terecht ben gekomen.
Ik ging slapen, werd midden in de nacht wakker en voelde me enorm slap. Kreeg mn armen moeilijk omhoog. Besloot even naar het toilet te gaan maar voelde dat ik slap op mijn benen stond, alsof mijn spieren van pap waren. Een behoorlijk beangstigend gevoel, ik was even bang dat ik bijvoorbeeld een TIA had. Terwijl ik terug naar mijn slaapkamer liep, steeg mijn hartslag enorm en brak het zweet me uit. Ik werd helemaal licht in mijn hoofd en had het gevoel dat ik elk moment flauw kon vallen. Het was geen ‘gewone’ duizeligheid, maar meer het gevoel dat mijn hoofd door de zwaartekracht naar beneden werd geduwd. Bewegen ging moeilijk, mn hartslag bleef maar hoog en leek erg zwak en tegelijkertijd kreeg ik een rare druk op mijn borst. Het feit dat ik alleen thuis was en dat de klachten niet af leken te nemen, maakten dat ik 112 gebeld heb. Terwijl ik aan de telefoon was, begon het trillen. Ik merkte ook dat angst zich meester van me maakte. Ik dacht daadwerkelijk dat ik op het punt stond in elkaar te storten of wellicht te sterven. Dacht aan al mijn dierbaren, was in paniek. Voelde een enorme pijn in mijn borst, die opsteeg naar mijn keel. Na wat leek een eeuwigheid, was de ambulance er. Ze hebben me ontzettend goed geholpen en naar het ziekenhuis gebracht, dit omdat er een kleine afwijking in mijn ECG te zien was en een ruisje op mijn ademhaling.
Eenmaal in het ziekenhuis leken de klachten gelukkig steeds minder te worden. Wel een erg droge mond en vreemd pijnlijke en opgezwollen buik, dat na pakweg een uur weer wegtrok. Ik ben onderzocht door bloedafname en röntgenfoto en daarin en daarop was daadwerkelijk niks afwijkends te zien. Geen afwijkingen in het ECG. Enorm opgelucht natuurlijk. Maar ik bleef wel achter met de vraag “ wat is dit geweest”. Behandelend arts zei dat het zeer waarschijnlijk een hyperventilatie-aanval is geweest, of misschien een soort vermoeidheidsnasleep van covid (net achter de rug) maar drukte me wel op het hart gewoon weer aan de bel te trekken als zoiets weer gebeurd of als ik het niet vertrouw.
Al met al ben ik gerustgesteld dat het zeer waarschijnlijk niet iets ernstigs is als een hartinfarct of longembolie (waar eerst aan gedacht werd). Maar ik ben behoorlijk geschrokken hiervan. Heb ooit eerder, enkele jaren geleden, wat momenten van nachtelijke hyperventilatie gehad maar nooit zo heftig als dit. Zijn er mensen die dit soort aanvallen herkennen? Mag ook overdag zijn…
zaterdag 5 maart 2022 om 15:01
Hoi, wat een rotervaring zeg. Zo heftig dat ik in het ziekenhuis terechtgekomen ben heb ik het gelukkig nooit meegemaakt. Maar ik heb door trauma lang last gehad van hyperventilatie. Wat voor mij hielp was de wetenschap dat het in mijn hoofd veroorzaakt werd en niet in mijn lijf. Dat haalt de eerste paniek er een beetje af. En een heel apart trucje heeft de rest gedaan: je ademhaling wordt in verschillende delen van je hersenen aangestuurd als je praat/gewoon je ding doet en als je zingt. Mocht je nog een keer een soortgelijk gevoel op voelen komen dan is de kans dus groot dat je het kunt laten verdwijnen door een liedje te zingen.
zaterdag 5 maart 2022 om 15:06
zaterdag 5 maart 2022 om 15:14
Ik heb dit eens gehad in combinatie met mijn menstruatie.
Anderhalf uur kon ik me amper bewegen, enorm duizelig. Was om ca 5 uur snachts.
inderdaad ook gevoel dat mijn hoofd naar beneden werd gedrukt.
En de telefoon lag natuurlijk weer eens beneden
Diezelfde dag nog naar huisarts geweest, maar hartslag, bloeddruk en saturisatie waren weer nogmaal.
Anderhalf uur kon ik me amper bewegen, enorm duizelig. Was om ca 5 uur snachts.
inderdaad ook gevoel dat mijn hoofd naar beneden werd gedrukt.
En de telefoon lag natuurlijk weer eens beneden
![Confused :-?](./../../../smilies/icon_e_confused.gif)
Diezelfde dag nog naar huisarts geweest, maar hartslag, bloeddruk en saturisatie waren weer nogmaal.
zaterdag 5 maart 2022 om 15:26
Ja, ik herken dit, en ben ook wel eens op de eerste hulp terecht gekomen met het soort klachten dat je beschrijft. Mij stelde het destijds gerust dat er niets uit de onderzoeken kwam. Als er iets was hadden ze het toen wel gevonden. Toen ik weer klachten kreeg zakten ze al snel weg omdat ik wist dat er niets fysiek mis met me was.
Maar het is behoorlijk angstaanjagend, zeker als je alleen bent. Heb je iemand die je kan bellen als het nog een keer gebeurt? Bij mij had het ook met stress te maken. Het kan misschien helpen om na te gaan of er iets in je leven speelt waar je je druk om maakt.
Maar het is behoorlijk angstaanjagend, zeker als je alleen bent. Heb je iemand die je kan bellen als het nog een keer gebeurt? Bij mij had het ook met stress te maken. Het kan misschien helpen om na te gaan of er iets in je leven speelt waar je je druk om maakt.
zaterdag 5 maart 2022 om 15:27
onbewust misschien wel ja. Maar eigenlijk zit ik voornamelijk de laatste weken niet lekker in mijn vel. Druk op werk maar dat is niet erg. Ik worstel alleen heel erg met mijn liefdesleven en dat dat telkens niet lukt. Net een relatiebreuk achter de rug die er denk ik toch wel inhakt, moe en moedeloos van het daten. Ik voel me eenzaam, somber. Kan bijvoorbeeld ineens beginnen te huilen, heb niet zoveel zin in alles als ik voorheen had. Ik hou dat goed in de gaten hoor, probeer er al actief aan te werken door mijn gedachten te veranderen, rust te pakken en goed te bewegen en te eten. Ik weet niet goed of nachtelijk hyperventilatie ook kan komen doordat je even niet lekker in je vel zit?
zaterdag 5 maart 2022 om 16:02
Ik heb dit ook eens gehad toen ik erg gestresst was, dat heeft best een lange tijd gekost voor ik er overheen was. Achteraf gezien was ik al een hele tijd waarschuwingen van mijn lichaam aan het negeren en ging ik steeds over fysieke en psychische grenzen. Ik ben daar een tijd mee bezig geweest om dat weer op de rit te krijgen.
zaterdag 5 maart 2022 om 16:04
Wel nog gehyperventileerd, maar gaandeweg had ik er steeds minder last van. De triggers heb ik pas jaren later aan kunnen pakken. Daarna verdween ook de hyperventilatie.
zaterdag 5 maart 2022 om 17:04
Ja, herkenbaar, alsof ik out ging en daarna was ik bekaf en had het vreselijk koud. Achteraf bekeken was het pure spanning (door omstandigheden) en compleet verkeerd gaan ademhalen, hoog en oppervlakkig ipv bewust via je buik. Het nare hieraan is, is dat je steeds vaker in situaties denkt 'als ik maar niet' en dan gaat het mis, kan een willekeurige situatie zijn, vaatwasser uitruimen, douchen, niet durven gaan slapen, afspreken met vrienden, soort kortsluiting in je hoofd. Heel naar. Is overigens al lang geleden, denk aan eind vorige eeuw
.
Als je de oorzaak weet, aanpakt en je ademhaling kunt reguleren/aanpassen, zal dat een hoop gaan schelen.
Sterkte!
Aanvulling: TO, ik heb nog eens je OP gelezen alleen lees ik vooral je beschrijving van de gebeurtenissen, niets over waarvan je denkt dat je hyperventilatie aan ten grondslag ligt. Wil/kun je dat toelichten, als je een idee hebt?
Nog eens gelezen en je denkt dat het aan Covidvermoeidheid ligt? Hoe keek je tegen Covid aan?
![Wink ;)](./../../../smilies/wink.gif)
Als je de oorzaak weet, aanpakt en je ademhaling kunt reguleren/aanpassen, zal dat een hoop gaan schelen.
Sterkte!
Aanvulling: TO, ik heb nog eens je OP gelezen alleen lees ik vooral je beschrijving van de gebeurtenissen, niets over waarvan je denkt dat je hyperventilatie aan ten grondslag ligt. Wil/kun je dat toelichten, als je een idee hebt?
Nog eens gelezen en je denkt dat het aan Covidvermoeidheid ligt? Hoe keek je tegen Covid aan?
iceteapeach wijzigde dit bericht op 05-03-2022 18:01
30.96% gewijzigd
wij slapen nooit.
zaterdag 5 maart 2022 om 17:42
Metallover schreef: ↑05-03-2022 16:05Wat gek -en angstig- dat dit zomaar kan gebeuren en dat er dan niks uitkomt qua onderzoeken.
Als je verkeerd ademt dan verandert de samenstelling en de zuurgraad van je bloed. Dat kan allerlei effecten geven door het hele lichaam, maar als je weer normaal gaat ademen trekt het ook heel snel weer weg. Er zijn dan ook geen vreemde waarden meer te meten.
Mijn ademhaling wordt 's nachts ook wel eens ontregeld, met name doordat ik slapend bij mijn partner aanhaak die veel sneller ademt dan ik. Ik word dan wakker met tintelende vingers, een droge keel, een raar hoofd, pijn op de borst en nog zo wat dingen. Een heel vreemde gewaarwording, maar als ik opsta en gewoon mijn ding ga doen is het zo weer weg. Maar dus wel fijn om te weten dat het niks ernstigs is, want het kan wel echt een beetje zorgelijk aanvoelen. Ik heb trouwens ook wel eens op de huisartsenpost gezeten hiermee, ze hebben toen ook vanalles gecheckt en daarna vooral geprobeerd me ervan te overtuigen dat ik voorlopig nog niet dood ga
![Wink ;-)](./../../../smilies/icon_e_wink.gif)
zaterdag 5 maart 2022 om 18:01
Toevallig recent met dezelfde klachten bij de spoedpost geweest. Wij hadden net gegeten en daarna dacht ik ‘even op de bank liggen want ik ben wat licht in m’n hoofd’. Dat werd al vrij snel gevoel van wegvallen, slappe benen en trillen.
Hier werd het ook hyperventilatie genoemd. Al herken ik het helemaal niet als zodanig. Geen snelle ademhaling, geen verkrampte vingers. Bovendien heb ik met hyperventileren ook niet dat rare gevoel in m’n hoofd. Maargoed. Bloeddruk was ok. Pols een beetje hoog. Saturatie ok. Dus weer naar huis. Paar dagen later een kleine herhaling gehad.
Ikzelf vermoed dat een allergie een rol gespeeld heeft. Ik val wel meer flauw als er veel fijnstof in de lucht zit. Bijvoorbeeld in een nagelsalon. En die avond was er een reden om hieraan te denken.
De tip van de arts was om bij hyperventilatie juist een inspanning te leveren: Even een paar kniebuigingen. Zingen lijkt me makkelijker.
Vermoedelijk was het is ook bij jou niks ernstigs. Ze hebben je beter nagekeken dan mij. Wel vervelend een lijf dat opeens rare dingen doet. Sterkte!
Hier werd het ook hyperventilatie genoemd. Al herken ik het helemaal niet als zodanig. Geen snelle ademhaling, geen verkrampte vingers. Bovendien heb ik met hyperventileren ook niet dat rare gevoel in m’n hoofd. Maargoed. Bloeddruk was ok. Pols een beetje hoog. Saturatie ok. Dus weer naar huis. Paar dagen later een kleine herhaling gehad.
Ikzelf vermoed dat een allergie een rol gespeeld heeft. Ik val wel meer flauw als er veel fijnstof in de lucht zit. Bijvoorbeeld in een nagelsalon. En die avond was er een reden om hieraan te denken.
De tip van de arts was om bij hyperventilatie juist een inspanning te leveren: Even een paar kniebuigingen. Zingen lijkt me makkelijker.
![Wink happy ;-D](./../../../smilies/1_wink.gif)
Vermoedelijk was het is ook bij jou niks ernstigs. Ze hebben je beter nagekeken dan mij. Wel vervelend een lijf dat opeens rare dingen doet. Sterkte!
zaterdag 5 maart 2022 om 18:20
ippy schreef: ↑05-03-2022 18:01Toevallig recent met dezelfde klachten bij de spoedpost geweest. Wij hadden net gegeten en daarna dacht ik ‘even op de bank liggen want ik ben wat licht in m’n hoofd’. Dat werd al vrij snel gevoel van wegvallen, slappe benen en trillen.
Hier werd het ook hyperventilatie genoemd. Al herken ik het helemaal niet als zodanig. Geen snelle ademhaling, geen verkrampte vingers. Bovendien heb ik met hyperventileren ook niet dat rare gevoel in m’n hoofd. Maargoed. Bloeddruk was ok. Pols een beetje hoog. Saturatie ok. Dus weer naar huis. Paar dagen later een kleine herhaling gehad.
Ikzelf vermoed dat een allergie een rol gespeeld heeft. Ik val wel meer flauw als er veel fijnstof in de lucht zit. Bijvoorbeeld in een nagelsalon. En die avond was er een reden om hieraan te denken.
De tip van de arts was om bij hyperventilatie juist een inspanning te leveren: Even een paar kniebuigingen. Zingen lijkt me makkelijker.![]()
Vermoedelijk was het is ook bij jou niks ernstigs. Ze hebben je beter nagekeken dan mij. Wel vervelend een lijf dat opeens rare dingen doet. Sterkte!
Jezelf weten af te leiden kan zeker helpen ja. Zingen, dansen, opruimen, alles wat je gedachte afhaalt van 'ojee, daar komt het weer'. Het is ook vaak een vicieuze cirkel. Ik voelde het aankomen bijv. en dan wist ik, ik haal weer verkeerd adem. Ook al is de oorzaak van de spanning weg, het kan een fikse nasleep hebben.
wij slapen nooit.
zondag 6 maart 2022 om 09:38
Ik herken dit ook wel. Niet dat ik naar het ZH ben geweest maar heb wel een aantal keer zo'n soort aanval gehad. Nasleep duurt idd erg lang.. Ben er zelfs voor in therapie geweest. Dat hielp toen wel een tijdje maar het lijkt net of mijn lichaam toch in die stand van paraatheid blijft staan. Nu dus in de periode dat ik rationeel gezien precies weet hoe het werkt maar mijn lichaam moet dat ook nog ff leren haha.
Ik heb veel gehad aan het werkboek hyperventilatie van Nicole Smits.
Ik heb veel gehad aan het werkboek hyperventilatie van Nicole Smits.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)