
Frozen shoulder en veel pijn... wie heeft de gouden tip?
maandag 5 mei 2025 om 13:43
Een maand geleden hebben de HA en fysio een frozen shoulder geconstateerd.
Fase 1, dus moet het eerst nog verder fucked up zijn voordat ik aan verbetering kan gaan denken.
Het is wat het is, maar het wordt een langdurig feestje en ik verga nou al van de pijn.
Gelukkig de linkerkant, dus mijn kont afvegen kan ik zelf, voor de rest is beweging en strijd.
Wie heeft hier ervaring mee en/ of heeft een gouden tip?
(NOOT: medisch advies heb ik al gehad
tips niet)
Fase 1, dus moet het eerst nog verder fucked up zijn voordat ik aan verbetering kan gaan denken.
Het is wat het is, maar het wordt een langdurig feestje en ik verga nou al van de pijn.
Gelukkig de linkerkant, dus mijn kont afvegen kan ik zelf, voor de rest is beweging en strijd.
Wie heeft hier ervaring mee en/ of heeft een gouden tip?
(NOOT: medisch advies heb ik al gehad

Huts!
maandag 5 mei 2025 om 19:12
Ja dat heb ik ook!
Ik voel diep mee als ik hoor/lees dat iemand het heeft, wetende wat een ellende het is.
En de omgeving begrijpt het ook niet altijd even goed, je ziet niks aan je verder maar hebt wel pijn.
En in de menigte lopen was ik altijd bang dat iemand tegen me aanstootte (aarrrghhhh!). Ik liet mijn man altijd aan die kant van me lopen, als we op pad gingen.
Hoorde ook wel es dat iemand dan een mitella droeg, zodat mensen dan (hopelijk) wat voorzichtiger zijn.
Maar die afgrijselijke pijnscheuten….kan het me nog zo goed voor de geest halen.
Vergeet ook nooit meer dat ik een pak melk vroeg aan een medewerker in de supermarkt, ik het wil aanpakken dus mijn arm vooruit strekte (fout!!) en vervolgens met tranen in mijn ogen stond van de pijn. Die medewerker stond me raar aan te kijken….maar zoiets lulligs ging dan dus ineens fout. Altijd als je niet voorbereid bent zeg maar. Of iets dat uit de kast valt willen vangen….pfftttt…de deur achter je dicht gooien en een zwieper geven…..
Van die gewone dingen die dan ineens te onverwachte bewegingen zijn en je vergaat van de pijn…
Oksels ontharen kon ik ook niet, liet ik mijn man doen als ik liggend op bed lag en mijn arm zoveel mogelijk omhoog deed.
Ik voel diep mee als ik hoor/lees dat iemand het heeft, wetende wat een ellende het is.
En de omgeving begrijpt het ook niet altijd even goed, je ziet niks aan je verder maar hebt wel pijn.
En in de menigte lopen was ik altijd bang dat iemand tegen me aanstootte (aarrrghhhh!). Ik liet mijn man altijd aan die kant van me lopen, als we op pad gingen.
Hoorde ook wel es dat iemand dan een mitella droeg, zodat mensen dan (hopelijk) wat voorzichtiger zijn.
Maar die afgrijselijke pijnscheuten….kan het me nog zo goed voor de geest halen.
Vergeet ook nooit meer dat ik een pak melk vroeg aan een medewerker in de supermarkt, ik het wil aanpakken dus mijn arm vooruit strekte (fout!!) en vervolgens met tranen in mijn ogen stond van de pijn. Die medewerker stond me raar aan te kijken….maar zoiets lulligs ging dan dus ineens fout. Altijd als je niet voorbereid bent zeg maar. Of iets dat uit de kast valt willen vangen….pfftttt…de deur achter je dicht gooien en een zwieper geven…..
Van die gewone dingen die dan ineens te onverwachte bewegingen zijn en je vergaat van de pijn…
Oksels ontharen kon ik ook niet, liet ik mijn man doen als ik liggend op bed lag en mijn arm zoveel mogelijk omhoog deed.
maandag 5 mei 2025 om 19:36
maandag 5 mei 2025 om 20:09
Zelf gelukkig geen ervaring mee, wel van dichtbij gezien hoe vreselijk pijnlijk het kan zijn. Die persoon heeft er veel te lang mee doorgelopen door te luisteren naar haar personal trainer, niet medisch onderlegd, want ze moest gewoon lekker doorgaan met krachttraining. Ik dacht toen, ook niet medisch onderlegd, dat kan nooit goed zijn. Uiteindelijk kon ze helemaal niks meer en heeft het echt heel lang geduurd tot het weer een beetje behapbaar was.
Naast dat ik je veel sterkte wil wensen, wil je als tip meegeven je goed te laten begeleiden door specialisten op dit vlak.
Naast dat ik je veel sterkte wil wensen, wil je als tip meegeven je goed te laten begeleiden door specialisten op dit vlak.
maandag 5 mei 2025 om 20:17
Dankjewel allemaal voor alle fijne tips en hart onder de riem.
Ik ben dus niet gek dat ik soms even niet weet waar ik het zoeken moet.
Die erkenning doet me veel goed!
Autorijden gaat gelukkig goed en ik kan en wil aan het werk blijven, anders word ik helemaal depressief.
Dank ook voor de praktische tips waar ik nog niet aan gedacht heb (deo, sjaals, begeleiding etc.)
Ik ben dus niet gek dat ik soms even niet weet waar ik het zoeken moet.
Die erkenning doet me veel goed!
Autorijden gaat gelukkig goed en ik kan en wil aan het werk blijven, anders word ik helemaal depressief.
Dank ook voor de praktische tips waar ik nog niet aan gedacht heb (deo, sjaals, begeleiding etc.)
Huts!
maandag 5 mei 2025 om 20:24
Krachttraining ... Hoe flik ik dat met een kapotte schouderMousse28 schreef: ↑05-05-2025 20:09Zelf gelukkig geen ervaring mee, wel van dichtbij gezien hoe vreselijk pijnlijk het kan zijn. Die persoon heeft er veel te lang mee doorgelopen door te luisteren naar haar personal trainer, niet medisch onderlegd, want ze moest gewoon lekker doorgaan met krachttraining. Ik dacht toen, ook niet medisch onderlegd, dat kan nooit goed zijn. Uiteindelijk kon ze helemaal niks meer en heeft het echt heel lang geduurd tot het weer een beetje behapbaar was.
Naast dat ik je veel sterkte wil wensen, wil je als tip meegeven je goed te laten begeleiden door specialisten op dit vlak.

Laat mij 10 minuten mijn fietsstuur al fietsend vastnemen en mijn schouder begint al te protesteren.
Laat staan dat ik een beetje met kracht zou moeten staan zwaaien.
Hier een soort van frozen light. Links. Al een maand of 3.
Een pak minder erg dan wat ik hier lees.
Intussen weet ik zo ongeveer wat ik moet vermijden qua houdingen.
Wat ik niet of nauwelijks kan.
Of waar ik sowieso pijn van ga hebben.
(Ik loop standaard naar mijn werk met een rugzak. Die onderweg 3 keer op en af moet. Doet elke keer "geen deugd" om mijn arm daar weer eens in te moeten wringen.)
En toch is er elke dag wel iets waar ik tegenaan loop en waarvan de pijn tot in mijn vingertoppen of door mijn hele lijf gaat.
"Oh ja, dat kan ik dus voorlopig ook maar beter vermijden."
De pijn zit hier overigens vrij standaard niet meer zozeer in mijn schouder maar meer in mijn bovenarm.
Het begon in mijn schouder, het trekt geregeld naar mijn nek, het zit nog altijd af en toe in mijn schouder, maar die bovenarm is het meest irritant. Waarbij het na een slechte nacht ook soms naar mijn onderarm uit lijkt te stralen.
Mijn vader heeft hetzelfde, loopt al een jaar bij een fysio en die helpt nauwelijks.
Aan dat parcours begin ik dus tijd-technisch gewoon niet.
Als het gemiddeld 1.5 jaar duurt ... Nog 1 jaar en 3 maanden uitzweten.
Aan mij heb je dus niets, behalve dat ik mee wil aftellen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 5 mei 2025 om 20:50
Bij mij zat een groot gedeelte van de pijn uiteindelijk ook in m'n bovenarm. Dat was een constante, hele vervelende pijn. Schouder waren echt die pijnsteken die bij verkeerde beweging kwamen.
Ik sprong een keer een zwembad in, niet nadenkend over de armbeweging die ik zwemmend ging maken. Zoveel pijn!
Ik sprong een keer een zwembad in, niet nadenkend over de armbeweging die ik zwemmend ging maken. Zoveel pijn!
maandag 5 mei 2025 om 21:10
Dit. Ik heb er ook veel te lang mee doorgelopen. Fysio hielp niet veel. De injectie welnoa schreef: ↑05-05-2025 19:36Ik heb het gehad en liep 1,5 jaar bij de fysiotherapeut, maar dat hielp niet echt. Uiteindelijk een injectie in mijn schouder gehad en halleluja, de pijn was vrijwel meteen weg.
Jaren later weer gehad en toen heb ik vrij snel weer een injectie gekregen en dat hielp weer heel snel.
maandag 5 mei 2025 om 21:13
maandag 5 mei 2025 om 22:46
maandag 5 mei 2025 om 22:55
Begin 2020 ook helaas een frozen shoulder gehad. Ook links.
De fysio kon er op dat moment niets mee, omdat de schouder helemaal vast zat.
Het advies was afwachten en later terugkomen.
Vanwege corona en het afstand houden ben ik toen op internet op zoek gegaan naar meer informatie, en kwam op youtube uit bij de filmpjes van Ask Doctor Jo. De "Frozen Shoulder Stretches & Exercises" hebben ongetwijfeld bijgedragen aan herstel, maar het heeft ook gewoon tijd nodig.
Sterkte!
De fysio kon er op dat moment niets mee, omdat de schouder helemaal vast zat.
Het advies was afwachten en later terugkomen.
Vanwege corona en het afstand houden ben ik toen op internet op zoek gegaan naar meer informatie, en kwam op youtube uit bij de filmpjes van Ask Doctor Jo. De "Frozen Shoulder Stretches & Exercises" hebben ongetwijfeld bijgedragen aan herstel, maar het heeft ook gewoon tijd nodig.
Sterkte!
maandag 5 mei 2025 om 23:17
Hier heeft het gelukkig minder dan een jaar geduurd. Nu nog een hele kleine bewegingsbeperking achterwaarts.
Wat ik me nog kan herinneren is bijv. oksels ontharen met ontharingscreme. Dat kreeg ik er net tussen gefriemeld.
Zwemmen lukte wel. Ik had aan 1 arm genoeg, met de andere arm kon ik dan net nog een mini-schoolslag doen (maar ik kan ook schoolzwemmen zonder mijn armen te gebruiken).
Fiets in een fietsenrek krijgen lukte alleen 'onderhands'.
Haren kammen deed ik met links (de goede arm), of met mijn hoofd naar voren hangend. Dan kon ik er met mijn slechte arm bij.
Om te kunnen slapen heb ik van alles geprobeerd met bijvoorbeeld mijn arm op een kussen, met wisselend succes.
Hoe meer ik typ, hoe meer herinneringen er terug komen
Wat ik me nog kan herinneren is bijv. oksels ontharen met ontharingscreme. Dat kreeg ik er net tussen gefriemeld.
Zwemmen lukte wel. Ik had aan 1 arm genoeg, met de andere arm kon ik dan net nog een mini-schoolslag doen (maar ik kan ook schoolzwemmen zonder mijn armen te gebruiken).
Fiets in een fietsenrek krijgen lukte alleen 'onderhands'.
Haren kammen deed ik met links (de goede arm), of met mijn hoofd naar voren hangend. Dan kon ik er met mijn slechte arm bij.
Om te kunnen slapen heb ik van alles geprobeerd met bijvoorbeeld mijn arm op een kussen, met wisselend succes.
Hoe meer ik typ, hoe meer herinneringen er terug komen

maandag 5 mei 2025 om 23:37
Sinds kort, ik durf het bijna niet te typen, ben ik eindelijk aan het herstellen van een frozen shoulder. Ik heb dus met je te doen.
Die vreselijke pijn (pijnscheuten), het niet kunnen slapen, huishouden niet/nauwelijks kunnen doen, mijn kont niet kunnen afvegen etc. Ik ben er 5 kg van aangekomen, want ik ging van ellende maar eten.
Bij mij zat de pijn vanaf het begin in de bovenarm en als ik iets uitstrekte, kwamen er lelijke pijnscheuten. Nadat ik de arm steeds minder kon gebruiken (haren wassen ging niet meer), besloot ik naar de huisarts te gaan. Die stelde frozen shoulder vast.
Op advies van huisarts ging ik naar de fysio toe, waar ik behandeld werd met shockwave (5x). Die behandelingen deden flink pijn en leverden niets op. De fysio gaf aan dat ik beter kon gaan sporten bij hen met het Egym apparatuur a 70 euro per maand.
Ik zag dat totaal niet voor me, met zoveel pijn en amper de mogelijkheid tot het omhoog doen van mijn arm, zou heel dat sporten niet lukken. Gelukkig dat advies in de wind geslagen.
Mijn redding is het bezoek aan een osteopaat geweest. Door die behandelingen (6x nu geweest) nam geleidelijk de pijn af en de stijfheid neemt ook steeds meer af. De osteopaat behandelde mijn schouderkom, maar ook nek, achterhoofd en andere schouder. Het gebied er omheen dus ook.
Ik kan nu weer wat van een hoge plank pakken in de supermarkt. Dagelijks doe ik een oefening die de osteopaat gegeven heeft. Het advies daarbij is steeds, stop zodra je ook maar iets voelt qua pijn. Want bij frozen shoulder moet je dus NIET door de pijngrens gaan, want dan duurt het herstel langer!
Ik geniet nu weer van dingen en het is zalig dat er geen pijn meer is. Vaak geloof ik het zelf nog niet, wat onwerkelijk is het om geen pijnscheuten meer te hebben bij uitstrekken etc.
Veel sterkte en hou vol!
Die vreselijke pijn (pijnscheuten), het niet kunnen slapen, huishouden niet/nauwelijks kunnen doen, mijn kont niet kunnen afvegen etc. Ik ben er 5 kg van aangekomen, want ik ging van ellende maar eten.
Bij mij zat de pijn vanaf het begin in de bovenarm en als ik iets uitstrekte, kwamen er lelijke pijnscheuten. Nadat ik de arm steeds minder kon gebruiken (haren wassen ging niet meer), besloot ik naar de huisarts te gaan. Die stelde frozen shoulder vast.
Op advies van huisarts ging ik naar de fysio toe, waar ik behandeld werd met shockwave (5x). Die behandelingen deden flink pijn en leverden niets op. De fysio gaf aan dat ik beter kon gaan sporten bij hen met het Egym apparatuur a 70 euro per maand.
Ik zag dat totaal niet voor me, met zoveel pijn en amper de mogelijkheid tot het omhoog doen van mijn arm, zou heel dat sporten niet lukken. Gelukkig dat advies in de wind geslagen.
Mijn redding is het bezoek aan een osteopaat geweest. Door die behandelingen (6x nu geweest) nam geleidelijk de pijn af en de stijfheid neemt ook steeds meer af. De osteopaat behandelde mijn schouderkom, maar ook nek, achterhoofd en andere schouder. Het gebied er omheen dus ook.
Ik kan nu weer wat van een hoge plank pakken in de supermarkt. Dagelijks doe ik een oefening die de osteopaat gegeven heeft. Het advies daarbij is steeds, stop zodra je ook maar iets voelt qua pijn. Want bij frozen shoulder moet je dus NIET door de pijngrens gaan, want dan duurt het herstel langer!
Ik geniet nu weer van dingen en het is zalig dat er geen pijn meer is. Vaak geloof ik het zelf nog niet, wat onwerkelijk is het om geen pijnscheuten meer te hebben bij uitstrekken etc.
Veel sterkte en hou vol!
Op vrijdagen ben ik net nog een beetje leuker
maandag 5 mei 2025 om 23:49
Herkenbaar: ik beschouw mijn blessure dankzij dit topic ook maar als Frozen Shoulder-light, want zoveel pijn heb ik gelukkig nooit gehad. Wel ook vooral pijn in mijn bovenarm, en dan vooral bij onverwachtse bewegingen: even in het voorbijgaan in mijn huis een lichtknopje indrukken en dan Au!!!! Maar ik kon wel krachttraining doen, alleen trek-bewegingen, maar niet duwen (push ups waren onmogelijk). Slapen kon ik ook alleen nog op rechts (de pijn zat links). Het heeft in totaal ruim anderhalf jaar geduurd voordat het over was, en gelukkig heb ik geen restschade: alles werkt weer als vanouds.Wissewis schreef: ↑05-05-2025 20:24Krachttraining ... Hoe flik ik dat met een kapotte schouder?
Laat mij 10 minuten mijn fietsstuur al fietsend vastnemen en mijn schouder begint al te protesteren.
Laat staan dat ik een beetje met kracht zou moeten staan zwaaien.
Hier een soort van frozen light. Links. Al een maand of 3.
Een pak minder erg dan wat ik hier lees.
Intussen weet ik zo ongeveer wat ik moet vermijden qua houdingen.
Wat ik niet of nauwelijks kan.
Of waar ik sowieso pijn van ga hebben.
(Ik loop standaard naar mijn werk met een rugzak. Die onderweg 3 keer op en af moet. Doet elke keer "geen deugd" om mijn arm daar weer eens in te moeten wringen.)
En toch is er elke dag wel iets waar ik tegenaan loop en waarvan de pijn tot in mijn vingertoppen of door mijn hele lijf gaat.
"Oh ja, dat kan ik dus voorlopig ook maar beter vermijden."
De pijn zit hier overigens vrij standaard niet meer zozeer in mijn schouder maar meer in mijn bovenarm.
Het begon in mijn schouder, het trekt geregeld naar mijn nek, het zit nog altijd af en toe in mijn schouder, maar die bovenarm is het meest irritant. Waarbij het na een slechte nacht ook soms naar mijn onderarm uit lijkt te stralen.
Mijn vader heeft hetzelfde, loopt al een jaar bij een fysio en die helpt nauwelijks.
Aan dat parcours begin ik dus tijd-technisch gewoon niet.
Als het gemiddeld 1.5 jaar duurt ... Nog 1 jaar en 3 maanden uitzweten.
Aan mij heb je dus niets, behalve dat ik mee wil aftellen.
dinsdag 6 mei 2025 om 07:23
Mousse28 schreef: ↑05-05-2025 20:09Zelf gelukkig geen ervaring mee, wel van dichtbij gezien hoe vreselijk pijnlijk het kan zijn. Die persoon heeft er veel te lang mee doorgelopen door te luisteren naar haar personal trainer, niet medisch onderlegd, want ze moest gewoon lekker doorgaan met krachttraining. Ik dacht toen, ook niet medisch onderlegd, dat kan nooit goed zijn. Uiteindelijk kon ze helemaal niks meer en heeft het echt heel lang geduurd tot het weer een beetje behapbaar was.
Naast dat ik je veel sterkte wil wensen, wil je als tip meegeven je goed te laten begeleiden door specialisten op dit vlak.
Zoals je in de reacties van mensen die het zelf hebben gehad kunt lezen, helpt er niet veel en moet je het gewoon uitzitten. Zelfs de schouderfysio en orthopeed zeiden dat ze niets konden doen. ‘Bewegen op geleide van de pijn’. Nou, dat was dus heel weinig.
Welke ‘specialisten op dit vlak’ had jij bedacht, en wat kunnen zij?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in