![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Geen Donor dan ook geen recht op Organen
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:21
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:23
Niet gevaccineerd willen worden is iets heel anders dan wappie zijn en/of covid ontkennen.
Je kunt toch ook kiezen om je niet te vaccineren maar je telkens te laten testen als je iets gaat doen? Dan neem je evengoed je verantwoordelijkheid maar op een andere manier.
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:26
Het gaat niet altijd om het rekken van een leven hoor. Het gaat soms ook over het verbeteren van een leven.kerst schreef: ↑05-10-2021 11:50Ik heb laten registreren geen donor te willen zijn. En nee, ik hoef ook geen orgaan van een ander.
Geen zin in een leven dat gerekt wordt met een vreemd orgaan en elke dag medicijnen slikken tegen afstoting. En na 15 jaar weer op zoek naar een nieuw orgaan.
Ik heb geen kinderen en die komen er ook niet. De familie moet zich maar redden als ik doodga. En de kat gaat naar mijn broer.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:27
Het is ook lekker vaag natuurlijk. Ik weet niet wat er met je ziel gebeurt, maar ik denk dat die een paar dagen nodig heeft om rustig dood te gaan. Met zo min mogelijk drukte eromheen.
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:28
Ik heb toen ik op cardiologie werkte een tijdje een transplantatiepatiënt begeleid. Ze stond al drie jaar op de wachtlijst… Moest alle onderzoeken dan weer opnieuw doen. Uiteindelijk was er een hart voor haar in ons eigen ziekenhuis. Ik mocht bij de explantatie zijn. Ik vond dat heel bijzonder. En wat gingen de artsen ontzetten respectvol om met de donor, ook al hersendood, werd als gewone patiënt behandeld, tegen gesproken enz. Er was nog iemand die een gebed uitsprak. Ik krijg nog steeds een brok in mijn keel als ik eraan terugdenk.poldervrouw schreef: ↑05-10-2021 13:03och dan krijg je weer de rare verhalen over orgaan donatie. Dat ze zonder pijnstilling organen uitnemen etc etc. Terwijlk al 100 x is aangetoond dat uitnemen van organen op zeer zorgvuldige wijze gebeurd en vanuit mensen in de zorg weet ik ook dat dit heel zorgvuldig gebeurd
De ontvanger stuurde mij onlangs nog een bericht dat het nog steeds goed gaat, nu 21 jaar verder.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:30
Kijk, dat vind ik dan wel mooi om te horen. Zou het overal zo gaan? Want dan verander ik misschien nog van mening.
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:39
Dank je voor je antwoorden, duidelijk wat je bedoelt!
Vind het een interessant iets; of je een lichaam en een ziel hebt, of dat je 'ziel' simpelweg je hersenen zijn zeg maar.
Maar dat is een heel andere discussie.
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:39
Ik snap dit nooit zo.. In Nederland mag je er vanuit gaat dat het heel zorgvuldig en respectvol gebeurd. We wonen niet in een bananen republiek waar organen op de zwarte markt te koop zijn hoor..
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:43
Idem bij orgaandonor: de discussie hier wordt vervuild door te doen alsof het gaat om de geschiktheid om donor te zijn. De essentie is natuurlijk de bereidheid om donor te zijn.
Ik vraag me al jaren hetzelfde af als TO: wat zijn de overwegingen rondom Pia Dijkstra's wetswijziging geweest om niet een "orgaan-vereniging" te maken. Ik heb er nooit iets over gehoord.
Bij iedereen die vanaf zijn 18e zijn paspoort komt verlengen (of zo'n soort moment) laat je tekenen voor:
- Ik ben bereid organen te doneren (en ontvangen)
- Ik ben niet bereid organen te doneren en ik sta daarom achteraan de lijst mocht ik ze willen ontvangen.
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:44
Naar mijn eigen overtuiging verlaat de ziel het lichaam zodra het lichaam overleden is. Dat baseer ik op wat ik zie tijdens het stervensproces (wat ik helaas al meerder keren heb mogen meemaken).. De overgang naar het laatste stukje is , naar mijn eigen waarneming, heel goed te zien en ik ervaar dit als het verlaten van de ziel .. Bij mijn vader was dit heel duidelijk en mijn moeder, die 4 weken geleden is overleden, idem.. De allerlaatste momenten waarin de rust in het gezicht te zien is, dat is voor mij het moment van daadwerkelijk sterven.. En dan is het er alleen nog het lichaam.. Bij orgaan donatie waarin men hersendood is, dan is de ziel er voor mijn gevoel al uit.. die is al overgegaan op het moment dat er geen hersenfunctie meer is, geen bewustzijn.
En wat is een ziel ? Dat is iets wat niet tastbaar is.. wat overblijft.. En waar het blijft ? Geen idee.. ergens..
Zweverig ? Best wel maar ik weet het anders niet zo goed te omschrijven..
Ik geloof niet in hemel en hel maar wel in iets..
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:50
Maar ook niet in een samenleving waar gemiddeld genomen veel respect is voor religie en rituelen.poldervrouw schreef: ↑05-10-2021 13:39Ik snap dit nooit zo.. In Nederland mag je er vanuit gaat dat het heel zorgvuldig en respectvol gebeurd. We wonen niet in een bananen republiek waar organen op de zwarte markt te koop zijn hoor..
dinsdag 5 oktober 2021 om 13:59
Dan moet je ook nog even zorgen die mensen op passende wijze dood gaan, zodat je ook nog iets aan die organen hebt. Vanuit de opbrengst geredeneerd gaan er gewoon te weinig mensen dood onder geschikte donatieomstandigheden. We kunnen wel denken dat de wereld maakbaar is en we voldoende organen beschikbaar moeten maken, maar zo werkt het nou eenmaal niet helemaal.Ceder schreef: ↑05-10-2021 13:43Idem bij orgaandonor: de discussie hier wordt vervuild door te doen alsof het gaat om de geschiktheid om donor te zijn. De essentie is natuurlijk de bereidheid om donor te zijn.
Ik vraag me al jaren hetzelfde af als TO: wat zijn de overwegingen rondom Pia Dijkstra's wetswijziging geweest om niet een "orgaan-vereniging" te maken. Ik heb er nooit iets over gehoord.
Bij iedereen die vanaf zijn 18e zijn paspoort komt verlengen (of zo'n soort moment) laat je tekenen voor:Of:
- Ik ben bereid organen te doneren (en ontvangen)
Volgens mij zou dat pas echt zoden aan de dijk zetten.
- Ik ben niet bereid organen te doneren en ik sta daarom achteraan de lijst mocht ik ze willen ontvangen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:01
Maar goed.Ceder schreef: ↑05-10-2021 13:43Idem bij orgaandonor: de discussie hier wordt vervuild door te doen alsof het gaat om de geschiktheid om donor te zijn. De essentie is natuurlijk de bereidheid om donor te zijn.
Ik vraag me al jaren hetzelfde af als TO: wat zijn de overwegingen rondom Pia Dijkstra's wetswijziging geweest om niet een "orgaan-vereniging" te maken. Ik heb er nooit iets over gehoord.
Bij iedereen die vanaf zijn 18e zijn paspoort komt verlengen (of zo'n soort moment) laat je tekenen voor:Of:
- Ik ben bereid organen te doneren (en ontvangen)
Volgens mij zou dat pas echt zoden aan de dijk zetten.
- Ik ben niet bereid organen te doneren en ik sta daarom achteraan de lijst mocht ik ze willen ontvangen.
Meestal sta je jarenlang op de wachtlijst voor een orgaan, heb ik me laten vertellen.
Dus als je een orgaan nodig zou hebben, kun je dus eerst jezelf als orgaandonor aanbieden en dan op de wachtlijst. Je weet dan ook dat je waarschijnlijk ongeschikt bent als donor, dus het is puur een theoretisch aanbod.
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:05
Gecondoleerd..poldervrouw schreef: ↑05-10-2021 13:44Naar mijn eigen overtuiging verlaat de ziel het lichaam zodra het lichaam overleden is. Dat baseer ik op wat ik zie tijdens het stervensproces (wat ik helaas al meerder keren heb mogen meemaken).. De overgang naar het laatste stukje is , naar mijn eigen waarneming, heel goed te zien en ik ervaar dit als het verlaten van de ziel .. Bij mijn vader was dit heel duidelijk en mijn moeder, die 4 weken geleden is overleden, idem.. De allerlaatste momenten waarin de rust in het gezicht te zien is, dat is voor mij het moment van daadwerkelijk sterven.. En dan is het er alleen nog het lichaam.. Bij orgaan donatie waarin men hersendood is, dan is de ziel er voor mijn gevoel al uit.. die is al overgegaan op het moment dat er geen hersenfunctie meer is, geen bewustzijn.
En wat is een ziel ? Dat is iets wat niet tastbaar is.. wat overblijft.. En waar het blijft ? Geen idee.. ergens..
Zweverig ? Best wel maar ik weet het anders niet zo goed te omschrijven..
Ik geloof niet in hemel en hel maar wel in iets..
Dat lijkt me heel heftig, om je ouders te zien sterven. Maar hoe jij het omschrijft ergens ook mooi. Dat je ziet dat er rust komt. En dat je ook denkt dat er iets meer is. Lijkt me rustgevend.
Ik hoop dat er iets meer is, maar ik heb niks meegemaakt waardoor ik dat zou denken. Ik heb altijd gedacht dat als er iets meer zou zijn, ik wel een seintje of iets zou krijgen wanneer mijn moeder overleden is. We zijn een aantal jaar verder en helaas niks.
In mijn optiek zou de rust die je bij jouw ouders hebt zien komen, ook het sterven van de hersenen kunnen zijn. En dat de hersenen nog even snel hun potje serotonine legen.
Maar ik hoop dat jij gelijk hebt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:05
Wellicht is er ook met een "orgaan-vereniging" een tekort, maar het zal veul minder zijn dan voorheen. Je ondervangt namelijk 2 groepen mensen:ldp schreef: ↑05-10-2021 13:59Dan moet je ook nog even zorgen die mensen op passende wijze dood gaan, zodat je ook nog iets aan die organen hebt. Vanuit de opbrengst geredeneerd gaan er gewoon te weinig mensen dood onder geschikte donatieomstandigheden. We kunnen wel denken dat de wereld maakbaar is en we voldoende organen beschikbaar moeten maken, maar zo werkt het nou eenmaal niet helemaal.
- "Ik wil geen keuze maken": prima, doe je niet mee.
- "Ik wil niet geven maar wel ontvangen". Deze groep heb je ook nog altijd.
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:18
Ik ben als verpleegkundige meerdere malen bij de uitname van weefsels voor transplantatie geweest (geen organen), maar alle keren werd er zeer respectvol met het lichaam van de donor omgegaan en werd er ook heel goed gekeken wat wel en niet mogelijk was om een goede opbaring mogelijk te maken.
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:22
De groep die geen keus wil maken, is nu dus wel donor. Dat beslist de overheid dan.Ceder schreef: ↑05-10-2021 14:05Wellicht is er ook met een "orgaan-vereniging" een tekort, maar het zal veul minder zijn dan voorheen. Je ondervangt namelijk 2 groepen mensen:
- "Ik wil geen keuze maken": prima, doe je niet mee.
De groep mensen die zowel wil geven als ontvangen gaat er echt veel op vooruit hoor.
- "Ik wil niet geven maar wel ontvangen". Deze groep heb je ook nog altijd.
Het lukt me niet om een keus te maken. En dus ben ik nu donor.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:39
Dat klopt, en gelukkig maar: die groep was nogal groot. Paar kanttekeningen:
- De wet is er nog niet zo heel lang, maar ik hoop dat hij ook consequent uitgevoerd gaat worden. Ik heb me de laatste tijd niet verdiept in de situaties waar de familie posthuum de bezwaar gaat maken.
- De "nee-zeggers" worden nog altijd niet achteraan de lijst gezet. Daarmee laat je een mogelijkheid tot wellicht 30% kortere wachttijden liggen.
dinsdag 5 oktober 2021 om 14:45
Toen mijn dochter overleed wilde ik niet dat haar organen gedoneerd werden.
'Gelukkig' bleken haar organen niet geschikt.
Wat ik zeggen wil: dit soort ideeën zijn in theorie allemaal prachtig, ik ben groot voorstander van orgaandonatie. Maar je weet pas echt wat je doet als je in die situatie komt.
Ik was verbaasd over en teleurgesteld in mezelf, maar no way dat een ander kind een deel van mijn kind kreeg.
Heb ik dan mijn 'recht' verspeeld op een donororgaan? Of heb ik het onmenselijke drama meegemaakt van het verliezen van een kind, waardoor het mij niet kwalijk genomen kan worden?
Kortom: oordeel niet zo makkelijk.
'Gelukkig' bleken haar organen niet geschikt.
Wat ik zeggen wil: dit soort ideeën zijn in theorie allemaal prachtig, ik ben groot voorstander van orgaandonatie. Maar je weet pas echt wat je doet als je in die situatie komt.
Ik was verbaasd over en teleurgesteld in mezelf, maar no way dat een ander kind een deel van mijn kind kreeg.
Heb ik dan mijn 'recht' verspeeld op een donororgaan? Of heb ik het onmenselijke drama meegemaakt van het verliezen van een kind, waardoor het mij niet kwalijk genomen kan worden?
Kortom: oordeel niet zo makkelijk.
Onsterfelijk Verheven
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 15:06
Openhartig verhaal uit de praktijk; altijd leerzaam. Je kind overleven is akelig.Solomio schreef: ↑05-10-2021 14:45Toen mijn dochter overleed wilde ik niet dat haar organen gedoneerd werden.
'Gelukkig' bleken haar organen niet geschikt.
Wat ik zeggen wil: dit soort ideeën zijn in theorie allemaal prachtig, ik ben groot voorstander van orgaandonatie. Maar je weet pas echt wat je doet als je in die situatie komt.
Ik was verbaasd over en teleurgesteld in mezelf, maar no way dat een ander kind een deel van mijn kind kreeg.
Heb ik dan mijn 'recht' verspeeld op een donororgaan? Of heb ik het onmenselijke drama meegemaakt van het verliezen van een kind, waardoor het mij niet kwalijk genomen kan worden?
Kortom: oordeel niet zo makkelijk.
Je legt wel een verband dat er denk ik niet is: je donorkeuze voor een (minderjarig?) kind koppel je aan de donorkeuze voor je eigen lichaam.
Verder vind ik het juist goed dat de overheid het onderwerp op deze manier ter sprake brengt: juist door er van tevoren rustig over te praten kun je ter plekke veel narigheid voorkomen. En ervaringen zoals de jouwe dragen bij aan dat goede gesprek: dank daarvoor.
dinsdag 5 oktober 2021 om 15:12
Mijn ervaring heeft ervoor gezorgd dat ik de beslissing aan mijn nabestaanden wil overlaten. Zij moeten met die keus verder leven.Ceder schreef: ↑05-10-2021 15:06Openhartig verhaal uit de praktijk; altijd leerzaam. Je kind overleven is akelig.
Je legt wel een verband dat er denk ik niet is: je donorkeuze voor een (minderjarig?) kind koppel je aan de donorkeuze voor je eigen lichaam.
Verder vind ik het juist goed dat de overheid het onderwerp op deze manier ter sprake brengt: juist door er van tevoren rustig over te praten kun je ter plekke veel narigheid voorkomen. En ervaringen zoals de jouwe dragen bij aan dat goede gesprek: dank daarvoor.
En idd wordt mijn ervaring in zo'n gesprek betrokken.
Onsterfelijk Verheven
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 15:23
De optie "ik laat het aan mijn nabestaanden over" (10%) ontdekte ik ook pas toen ik net cijfers opzocht. Jouw argument is het geldigste denk ik: zij moeten ermee verder leven, alhoewel dat natuurlijk praktisch gezien (!) beperkte invloed heeft.
Het past alleen lastig in mijn "donor-vereniging"-idee, aangezien de beslissing voor donorschap per definitie in de tijd na het eventuele acceptorschap ligt.
De vraagstelling wellicht anders maken op het gemeentehuis:
- Ik wil in aanmerking komen voor orgaanacceptatie. Daarom geef ik bij deze aan ook orgaandonor te zijn.
- Ik wil niet in aan merking komen voor orgaanacceptatie. Ik ben wel/niet orgaandonor. (Doorhalen wat van toepassing is).
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 5 oktober 2021 om 16:04
Ja, dat kan ik me ook wel voorstellen. Fijn dat het hier wel wettelijk vastgelegd kan worden. Hopelijk komt het in Nederland ook nog eens zo ver.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)