Gezondheid
alle pijlers
Hartkatheterisatie onder plaatselijke verdoving
maandag 1 juli 2019 om 18:00
Ha forummers,
Ik krijg binnenkort een hartkatheterisatie. Ik heb de afgelopen maanden in de medische molen gezeten, omdat ik vanuit het niets ineens een herseninfarct kreeg begin dit jaar. Ik ben nog geen 40, dus de neuroloog vond dit wat ongebruikelijk. Uit de verdere onderzoeken bleek dat er een gaatje in m’n hart zit en dit gaan ze nu middels een katheterisatie dicht maken (hier kan dus een bloedprop door veroorzaakt worden, die door het gaatje direct doorschiet je hersenen in). Middels een hartkatheterisatie schieten ze dan een “parapluutje” in m’n hart om het gaatje te dichten.
Ze gaan dit via m’n lies doen met plaatselijke verdoving. Ik ben nadrukkelijk niet op zoek naar medisch advies (mag hier sowieso natuurlijk niet en ik heb vertrouwen in de cardioloog en neuroloog), maar wellicht is hier een ervaringsdeskundige? Ik zie best tegen de ingreep op, ondanks de onderzoeken die ik afgelopen maanden gehad heb en die me uiteindelijk doorgaans meegevallen zijn. Ik vind het een naar idee dat ik bij alles wakker ben (want plaatselijk verdoofd) en dat er dan iets m’n hart in gaat + dat er tijdens de ingreep een slang m’n slokdarm in moet om te kijken of het parapluutje wel goed op z’n plek zit.
De cardioloog vond een narcose niet per se het beste alternatief; ik kan dan niet ter plaatse zeggen wat ik voel en daarbij hebben ze voor een ingreep onder narcose wachtlijsten die oplopen tot een maand of 4, 5. En ik wil dan toch liever vlot geholpen worden. Nog een paar maanden wachten is voor mij geen optie; dat herseninfarct was voor mij een erg angstige ervaring. Ik wil liever alle risico-factoren dan maar zo snel mogelijk uitgesloten hebben.
Iemand van jullie wellicht ervaring hiermee?
Ik krijg binnenkort een hartkatheterisatie. Ik heb de afgelopen maanden in de medische molen gezeten, omdat ik vanuit het niets ineens een herseninfarct kreeg begin dit jaar. Ik ben nog geen 40, dus de neuroloog vond dit wat ongebruikelijk. Uit de verdere onderzoeken bleek dat er een gaatje in m’n hart zit en dit gaan ze nu middels een katheterisatie dicht maken (hier kan dus een bloedprop door veroorzaakt worden, die door het gaatje direct doorschiet je hersenen in). Middels een hartkatheterisatie schieten ze dan een “parapluutje” in m’n hart om het gaatje te dichten.
Ze gaan dit via m’n lies doen met plaatselijke verdoving. Ik ben nadrukkelijk niet op zoek naar medisch advies (mag hier sowieso natuurlijk niet en ik heb vertrouwen in de cardioloog en neuroloog), maar wellicht is hier een ervaringsdeskundige? Ik zie best tegen de ingreep op, ondanks de onderzoeken die ik afgelopen maanden gehad heb en die me uiteindelijk doorgaans meegevallen zijn. Ik vind het een naar idee dat ik bij alles wakker ben (want plaatselijk verdoofd) en dat er dan iets m’n hart in gaat + dat er tijdens de ingreep een slang m’n slokdarm in moet om te kijken of het parapluutje wel goed op z’n plek zit.
De cardioloog vond een narcose niet per se het beste alternatief; ik kan dan niet ter plaatse zeggen wat ik voel en daarbij hebben ze voor een ingreep onder narcose wachtlijsten die oplopen tot een maand of 4, 5. En ik wil dan toch liever vlot geholpen worden. Nog een paar maanden wachten is voor mij geen optie; dat herseninfarct was voor mij een erg angstige ervaring. Ik wil liever alle risico-factoren dan maar zo snel mogelijk uitgesloten hebben.
Iemand van jullie wellicht ervaring hiermee?
maandag 1 juli 2019 om 23:12
Ik heb een hartonderzoek gehad via een katheter in mijn lies. Ik vond het vantevoren toch wel een beetje spannend, maar de ingreep zelf was geen probleem. Alleen het zetten van de verdoving in mijn lies voelde ik, het openen van de ader daarna niet meer. Je voelt wel soms dat er iets beweegt in je lijf, maar het doet geen pijn. Ik vond het fascinerend om mee te kunnen kijken op de schermen. Ik werd goed in de gaten gehouden, er zat een team achter de schermen mee te kijken/observeren. Ik was eerst met een verpleegkundige en de arts, later alleen met de arts. Die verteld bij elke stap wat er gebeurt.
De wond werd dichtgemaakt met een "plugje". Ik heb wel een nabloeding gehad, maar omdat ik was gewaarschuwd om regelmatig te controleren, kwam ik daar snel achter. Ik kon daardoor wel pas later naar huis. De dagen erna vielen me wel tegen, ik had gedacht dat ik snel weer op de been zou zijn, maar heb toch een paar dagen op de bank gelegen.
Maak je geen zorgen, ze doen dit zo vaak. Ik wens je beterschap!
De wond werd dichtgemaakt met een "plugje". Ik heb wel een nabloeding gehad, maar omdat ik was gewaarschuwd om regelmatig te controleren, kwam ik daar snel achter. Ik kon daardoor wel pas later naar huis. De dagen erna vielen me wel tegen, ik had gedacht dat ik snel weer op de been zou zijn, maar heb toch een paar dagen op de bank gelegen.
Maak je geen zorgen, ze doen dit zo vaak. Ik wens je beterschap!
dinsdag 2 juli 2019 om 12:33
Dank je wel voor je ervaring! Dat naakt onder het operatiekleed had ik me nog niet eens gerealiseerd... Hmm, lijkt me ook wel raar, idd! Ik hoef niet zo nodig mee te kijken; heb liever dat ze het scherm van me afdraaien.PlayingTheAngel schreef: ↑01-07-2019 20:13Twee keer gekatheterisserd, toen ik 19 en 21 was. Lag helemaal naakt onder t operatiekleed, dat was wel even raar. Denk dat ik ook n infuus had, maar dat weet ik niet meer. Huid verdoofd en vd prik(ken) voel je dus niets. Geen zenuwen bij je aderen, dus dat voel je niet. Wel heel raar op op het scherm te kunnen zien hoe ze naar je hart gaan. Raar genoeg zat er bij t binnengaan van het hart bij mij wel een pijnlijk plekje, daar schrok ik even van. Soms moeten ze ook je hart op hol laten slaan oid, iig in mijn geval met een ritmestoornis. Dat is heel raar liggend, niet zo fijn, maar niet pijnlijk.
Meestal zijn zulke ingrepen in 20/30 min klaar. Daarna krijg je een stevig verband en moet je nog urenlang platliggen, omdat de aderen dicht moeten gaan. Ik ging daarna te snel zitten en ging van mn stokkie, dus doet t rustig aan.
Je mag de dagen erna een niet fietsen, en het werd bij mij goed bont en blauw bij de prikplek. Nu zitten er hele klein littekens, die je niet ziet als je het niet weet.
Oh en door t op hol laten slaan van mn hart voelde het na de ingreep alsof ik een marathon had gelopen. Heb een paar dagen heel veel geslapen.
Zo, vast nog dingen vergeten, maar dit is wat ik me herinner. Heb geen pilletje genomen trouwens, alleen pijnstiller voor erna, al was dat niet echt nodig.
dinsdag 2 juli 2019 om 12:34
Thanks, Amanthe! Fijn dat het hem meegevallen is! 4x een katheterisatie lijkt me overigens niet niks, zeg!Amanthe schreef: ↑01-07-2019 20:17Mijn vader heeft in de afgelopen 2 maanden 4x een katheterisatie gehad beide via de lies en pols tegelijk ivm een hartaanval. Hij vond er niks geks aan en het leuk om mee te kijken. Hij moet aanstaande vrijdag voor z’n 5e stent en vindt het stil liggen erna het meest vervelend.
dinsdag 2 juli 2019 om 12:36
Dank je wel, Desalniette-. De cardioloog zei ook al dat dit voor hem een routine-ingreep was. Wel balen dat de dagen erna tegenvielen; wij hebben in principe vanaf zaterdag een week vakantie gepland staan (ik word op woensdag geopereerd). Ik hoop maar dat dit lukt dan. Gelukkig wel in NL, dus hoeven niet te vliegen (daar was ik sowieso niet aan begonnen).Desalniette- schreef: ↑01-07-2019 23:12Ik heb een hartonderzoek gehad via een katheter in mijn lies. Ik vond het vantevoren toch wel een beetje spannend, maar de ingreep zelf was geen probleem. Alleen het zetten van de verdoving in mijn lies voelde ik, het openen van de ader daarna niet meer. Je voelt wel soms dat er iets beweegt in je lijf, maar het doet geen pijn. Ik vond het fascinerend om mee te kunnen kijken op de schermen. Ik werd goed in de gaten gehouden, er zat een team achter de schermen mee te kijken/observeren. Ik was eerst met een verpleegkundige en de arts, later alleen met de arts. Die verteld bij elke stap wat er gebeurt.
De wond werd dichtgemaakt met een "plugje". Ik heb wel een nabloeding gehad, maar omdat ik was gewaarschuwd om regelmatig te controleren, kwam ik daar snel achter. Ik kon daardoor wel pas later naar huis. De dagen erna vielen me wel tegen, ik had gedacht dat ik snel weer op de been zou zijn, maar heb toch een paar dagen op de bank gelegen.
Maak je geen zorgen, ze doen dit zo vaak. Ik wens je beterschap!
dinsdag 2 juli 2019 om 15:47
Thanks, ik zou zelf nooit aan YouTube gedacht hebben. Goeie tip!Anoniem262821034 schreef: ↑02-07-2019 14:12@TO, op YouTube zijn er best wat filmpjes te zien van hoe zo’n procedure (hartcatheterisatie) eruit ziet. Zowel ‘live’ (dan kan je goed zien hoe de ruimte eruit kan zien, de schermen enzo), als schematisch (animaties).
dinsdag 2 juli 2019 om 16:46
Hoi, ik heb hier ervaring mee, maar dan andersom. Ik heb hartfalen en ze hebben bij mij een gaatje in mijn hart gemaakt. Daarbij hebben ze een parapluutje geplaatst die het gaatje open houdt. En daarbij heb ik een slang in mijn slokdarm gekregen om te kijken of het parapluutje goed zit. Dit is in 2015 geweest.
Als je wil, kan ik je een pb sturen.
Als je wil, kan ik je een pb sturen.
dinsdag 2 juli 2019 om 16:54
Dit zijn zeker routine ingrepen.AnnBritt79 schreef: ↑02-07-2019 12:36Dank je wel, Desalniette-. De cardioloog zei ook al dat dit voor hem een routine-ingreep was. Wel balen dat de dagen erna tegenvielen; wij hebben in principe vanaf zaterdag een week vakantie gepland staan (ik word op woensdag geopereerd). Ik hoop maar dat dit lukt dan. Gelukkig wel in NL, dus hoeven niet te vliegen (daar was ik sowieso niet aan begonnen).
Zelf ben ik ook hartpatiënt. Nog geen katheterisatie gehad, maar wel andere ingrepen waarbij ik op zaal lag met mensen die wel een katheterisatie kregen. Ze waren allemaal gespannen vooraf en konden allemaal zeggen dat het enorm meeviel.
dinsdag 2 juli 2019 om 16:55
Graag, terrasje10!terrasje10 schreef: ↑02-07-2019 16:46Hoi, ik heb hier ervaring mee, maar dan andersom. Ik heb hartfalen en ze hebben bij mij een gaatje in mijn hart gemaakt. Daarbij hebben ze een parapluutje geplaatst die het gaatje open houdt. En daarbij heb ik een slang in mijn slokdarm gekregen om te kijken of het parapluutje goed zit. Dit is in 2015 geweest.
Als je wil, kan ik je een pb sturen.
dinsdag 2 juli 2019 om 18:53
Ik heb 2 keer een hartkatheterisatie gehad via m,n lies en ben ook gedotterd via m,n lies,ik was ook heel zenuwachtig maar het viel achteraf allemaal heel erg mee.
Wat ik wel vervelend vond was de plug die ik naderhand in m,n lies kreeg,daar werd heel erg hard op geduwd om het bloeden te stoppen,dit vond ik wel pijnlijk.
En ik heb 6 uur plat moeten liggen
Ook idd naakt onder een lakentje en zelf mee kunnen kijken op het scherm hoe de 2 stends in mijn kransslagader werden geplaatst.
Mijn linkse kransslagader bleek voor 98 % dicht te zitten en ben geholpen in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven
Sterkte en succes !!
Wat ik wel vervelend vond was de plug die ik naderhand in m,n lies kreeg,daar werd heel erg hard op geduwd om het bloeden te stoppen,dit vond ik wel pijnlijk.
En ik heb 6 uur plat moeten liggen
Ook idd naakt onder een lakentje en zelf mee kunnen kijken op het scherm hoe de 2 stends in mijn kransslagader werden geplaatst.
Mijn linkse kransslagader bleek voor 98 % dicht te zitten en ben geholpen in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven
Sterkte en succes !!
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
dinsdag 2 juli 2019 om 19:37
Dank je, cavalier. Als ik het allemaal zo lees, vind ik het eigenlijk best vervelend dat ik zo weinig geïnformeerd word vanuit het ziekenhuis. Voor mij zijn dat naakt onder een lakentje liggen, dat geduw in je lies en urenlang plat liggen daarna wel een “ding”.cavalier schreef: ↑02-07-2019 18:53Ik heb 2 keer een hartkatheterisatie gehad via m,n lies en ben ook gedotterd via m,n lies,ik was ook heel zenuwachtig maar het viel achteraf allemaal heel erg mee.
Wat ik wel vervelend vond was de plug die ik naderhand in m,n lies kreeg,daar werd heel erg hard op geduwd om het bloeden te stoppen,dit vond ik wel pijnlijk.
En ik heb 6 uur plat moeten liggen
Ook idd naakt onder een lakentje en zelf mee kunnen kijken op het scherm hoe de 2 stends in mijn kransslagader werden geplaatst.
Mijn linkse kransslagader bleek voor 98 % dicht te zitten en ben geholpen in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven
Sterkte en succes !!
Ik word niet geholpen in het Catharina ziekenhuis, maar wel in een ander bekend ziekenhuis voor hartproblemen. Zal daar niet anders gaan, denk ik.
Fijn dat het al met al toch meeviel!
dinsdag 2 juli 2019 om 19:43
Niet hetzelfde maar mijn zoontje heeft al vaak een hartkatheterisatie gehad. Ik weet niet eens meer hoe vaak. Bij jonge kinderen gaat het wel onder algehele narcose maar als ze klaar zijn is hij meestal gelijk weer wakker. Hij heeft meer last van de narcose dan van de HC zelf.
Kinderen moeten trouwens wel die dag blijven liggen. Hij heeft dan drukverbanden in zijn liezen. Weet niet of dat voor volwassenen ook zo is.
Kinderen moeten trouwens wel die dag blijven liggen. Hij heeft dan drukverbanden in zijn liezen. Weet niet of dat voor volwassenen ook zo is.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
dinsdag 2 juli 2019 om 19:51
Dag AnnBrit,
Ik heb zelf een HC (hartchatetarisatie) gehad, twee keer.
De eerste keer via de lies, de tweede keer via de pols.
(dat heeft 'gewoon' te maken met het gegeven dat de cardioloog links- of rechtshandig is)
Beide cardiologen dus hetzelfde: vandaar de pols en de lies.
Wil je meer weten, mail me dan. ( @gmail.com achter mijn naam)
Je voelt NIETS. En dat komt weer doordat er geen zenuwen in je adres zitten.
Dus maak je qua beleving van een HC nergens zorgen om.
Succes.
Ik heb zelf een HC (hartchatetarisatie) gehad, twee keer.
De eerste keer via de lies, de tweede keer via de pols.
(dat heeft 'gewoon' te maken met het gegeven dat de cardioloog links- of rechtshandig is)
Beide cardiologen dus hetzelfde: vandaar de pols en de lies.
Wil je meer weten, mail me dan. ( @gmail.com achter mijn naam)
Je voelt NIETS. En dat komt weer doordat er geen zenuwen in je adres zitten.
Dus maak je qua beleving van een HC nergens zorgen om.
Succes.
dinsdag 2 juli 2019 om 19:56
Dat naakt onder een lakentje was ik vergeten, maar ik geloof dat dat bij mij ook zo ging. Je ligt in een operatiekamer waar, indien nodig, direct ingegrepen kan worden. Vandaar dat je naakt bent, als er iets mis gaat is er geen tijd om je kleding open te knippen. Gewoon een voorzorgsmaatregel.
Na de operatie moet je een aantal uren blijven liggen. Ik moest na een tijd echt plassen, maar ik kan dat niet op een steek. Toen mocht ik toch op de wc, de zuster reed mijn bed naar de badkamer zodat ik niet hoefde te lopen. Het luchtte enorm op
maar misschien heb ik daar dan toch die nabloeding van gekregen.
Ach weet je, liever even dit, dan nog een rondzwevende bloedprop in je systeem, toch?
Na de operatie moet je een aantal uren blijven liggen. Ik moest na een tijd echt plassen, maar ik kan dat niet op een steek. Toen mocht ik toch op de wc, de zuster reed mijn bed naar de badkamer zodat ik niet hoefde te lopen. Het luchtte enorm op
maar misschien heb ik daar dan toch die nabloeding van gekregen.Ach weet je, liever even dit, dan nog een rondzwevende bloedprop in je systeem, toch?
woensdag 3 juli 2019 om 09:03
Ik ben een pro , 20 keer dit onderzoek heb ik al zeker op de teller staan.
Het idee is enger dan de uitvoering.
De omgeving met de apparatuur en artsen zorgt ervoor dat het er wat spannender uitziet, maar het onderzoek valt mij altijd reuze mee.
Ik vind het totaal geen pijn doen. Alleen een raar gevoel om dat slangetje te voelen kriebelen in je lichaam en het overslaan van het hart kan soms vervelend voelen.
De mensen om je heen stellen je gerust tijdens het onderzoek.
Het lange stilliggen erna is wel even lastig. Maar niet meer dan dat.
, 20 keer dit onderzoek heb ik al zeker op de teller staan.Het idee is enger dan de uitvoering.
De omgeving met de apparatuur en artsen zorgt ervoor dat het er wat spannender uitziet, maar het onderzoek valt mij altijd reuze mee.
Ik vind het totaal geen pijn doen. Alleen een raar gevoel om dat slangetje te voelen kriebelen in je lichaam en het overslaan van het hart kan soms vervelend voelen.
De mensen om je heen stellen je gerust tijdens het onderzoek.
Het lange stilliggen erna is wel even lastig. Maar niet meer dan dat.
woensdag 3 juli 2019 om 09:15
Mijn partner werkt op de afdeling waar ze de hele dag hartkatheterisatie doen. Dat gaat nooit met een narcose.
Hij vertelt altijd dat mensen heel zenuwachtig zijn maar dat het ze altijd reuze meevalt. Er zit altijd iemand bij jou om te te vertellen wat er gebeurd en aan wie je vragen kan stellen. Het is niet pijnlijk.
Ik heb het zelf natuurlijk niet gehad, maar als ik zijn dagelijkse werkverhalen erover hoor denk ik niet dat je bang hoeft te zijn al blijft het natuurlijk hartstikke spannend.
Hij vertelt altijd dat mensen heel zenuwachtig zijn maar dat het ze altijd reuze meevalt. Er zit altijd iemand bij jou om te te vertellen wat er gebeurd en aan wie je vragen kan stellen. Het is niet pijnlijk.
Ik heb het zelf natuurlijk niet gehad, maar als ik zijn dagelijkse werkverhalen erover hoor denk ik niet dat je bang hoeft te zijn al blijft het natuurlijk hartstikke spannend.
woensdag 3 juli 2019 om 11:22
Ik sluit me bij de rest aan.
Ik ben (wegens dezelfde reden, alleen ik was nog jonger toen ik een cva kreeg) ook gekatheteriseerd en heb daarna nog een keer een ablatie gehad via mijn lies. Ik vond het prima te doen (en vond het wel leuk om mee te kijken
). Het liggen daarna was inderdaad het meest vervelende.
Ik heb een enorm sterke kokhalsreflex en echo via de slokdarm gaat bij mij niet zonder roesje. Die heb ik toen dus ook even gehad daarvoor.
Het viel mij echt alles mee, al moet ik eerlijk zeggen dat ik er ook niet echt tegenop zag. Succes!
Ik ben (wegens dezelfde reden, alleen ik was nog jonger toen ik een cva kreeg) ook gekatheteriseerd en heb daarna nog een keer een ablatie gehad via mijn lies. Ik vond het prima te doen (en vond het wel leuk om mee te kijken
). Het liggen daarna was inderdaad het meest vervelende.Ik heb een enorm sterke kokhalsreflex en echo via de slokdarm gaat bij mij niet zonder roesje. Die heb ik toen dus ook even gehad daarvoor.
Het viel mij echt alles mee, al moet ik eerlijk zeggen dat ik er ook niet echt tegenop zag. Succes!
donderdag 4 juli 2019 om 13:27
Nieuwegein?AnnBritt79 schreef: ↑02-07-2019 19:37Dank je, cavalier. Als ik het allemaal zo lees, vind ik het eigenlijk best vervelend dat ik zo weinig geïnformeerd word vanuit het ziekenhuis. Voor mij zijn dat naakt onder een lakentje liggen, dat geduw in je lies en urenlang plat liggen daarna wel een “ding”.
Ik word niet geholpen in het Catharina ziekenhuis, maar wel in een ander bekend ziekenhuis voor hartproblemen. Zal daar niet anders gaan, denk ik.
Fijn dat het al met al toch meeviel!
Heb je geen foldertje gekregen over de katheterisatie?
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
zaterdag 6 juli 2019 om 18:31
Dat is al snel, zeg! Ik moet een beetje lachen om “was ‘ie even vergeten te zeggen”. Dat relativeert wel weer
. Voor mij is het nu een heel ding, maar ik moet zeggen dat ik ook niet veel gewend ben qua ziekenhuis. 1 keer amandelen geknipt (toen was ik 6) en 1 keer een kaakspoeling (op m’n 10e). Ik vind het gewoon heel spannend nu, maar besef me ook dat ik niet moet klagen. Ik maak me snel zorgen en ben wat neurotisch van aard, maar (de meeste van) jullie verhalen stellen me gerust.
zaterdag 6 juli 2019 om 18:36
Hatchi, Simone en Duufje; jullie ook dank voor de reactie! Ik laat het maar over me heen komen. Ik ben echt al een stuk geruster door de reacties die ik hier gekregen heb, ook via de pb’s. De ingreep zelf duurt een uurtje, zeiden ze in het ziekenhuis. Ik vermoed dat het allemaal wel mee zal vallen, nu. En mocht ik dat niet zo ervaren, dan trek ik een uurtje toeters en bellen uiteindelijk ook wel, natuurlijk.
