![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Herkent iemand zich hierin? Tips/adviezen zijn welkom!
zondag 12 september 2021 om 02:04
Ik weet niet zo goed onder welk topic dit zou moeten vallen, dus ik heb maar voor (mentale) gezondheid gekozen.
Ik zit met het volgende:
Het lijkt alsof niks me wil lukken. Alles kost heel veel moeite en energie. Ik heb het dan met name over school, het huishouden en persoonlijke verzorging.
Ik heb van binnen wel motivatie om alles gewoon op gang te krijgen en bij te houden, maar als het moment daar is dan lijkt het als het ware alsof ik een soort van verlamd ben. Ik kan niet gewoon opstaan en het gaan doen. Dit heeft als resultaat dat ik een enorme strijd met mezelf heb en me uiteindelijk schuldig/waardeloos vind. Wat op zulke momenten vaak door me heen gaat is ''waarom ben jij zo? Waarom kan je niet gewoon als een normaal mens je dingen op orde krijgen en houden?''. Het is heel frustrerend omdat ik weet dat het anders kan en ik dit ook graag wil. Tot ongeveer een week geleden lukte het me ook om m'n huis opgeruimd en schoon te houden. Dat was bijna dwangmatig, ik MOEST van mezelf elke dag een bepaalde routine volgen, anders werd ik onrustig. Dit deed ik dan ook en eigenlijk beviel dat prima, het was op z'n minst opgeruimd. Totdat ik uit m'n routine raakte en het overzicht langzaam kwijt begon te raken. Het is erg frustrerend dat ik het dan niet gewoon weer kan oppakken.
Qua studie lukt het me ook niet om er lekker in te komen. Ik merk dat anderen helemaal opgeladen zijn en echt zin hebben in het nieuwe schooljaar. Ikzelf heb dat absoluut niet. Dit heeft misschien ook wel te maken met het feit dat ik mijn studie zelf niet zo heel leuk vind. Ik vind het werkveld daarentegen wel heel leuk, dus ik moet wel even doorzetten.
Als bovenstaande (huishouden, studie) niet lekker loopt heb ik ook direct de neiging om minder goed voor mezelf te gaan zorgen, terwijl ik dat juist op zulke momenten iets meer zou moeten doen. Ik merk ook dat ik weinig tot geen plezier meer haal uit de dingen waar ik vroeger wel heel blij van werd en energie van kreeg. Ik spendeer eigenlijk uren achter m'n telefoon, een beetje doelloos scrollen. Dit heeft ook weer als resultaat dat ik me schuldig ga voelen omdat ik heel goed weet dat er een heleboel andere dingen zijn die ik op dat moment zou moeten doen.
Wat werk betreft heb ik hier wat minder last van. Ik ga gewoon naar m'n werk en doe m'n ding. Dat loopt gelukkig wel allemaal goed.
Ik merk dat ik mezelf ook veel vergelijk met anderen, zoals bijvoorbeeld mijn teamleider. Zij heeft een druk gezinsleven overdag en werkt daarnaast ook fulltime in de avonden. Als ik haar dagindeling hoor dan denk ik bij mezelf, mens je moet je niet zo aanstellen. Zij kan het ook makkelijk met 4 uurtjes slaap per nacht, dan heb jij het nog makkelijk. Ditzelfde heb ik als ik kijk naar bepaalde vriendinnen die het ook erg druk hebben en gewoon lekker hun ding doen.
Ik heb het hier met een aantal vrienden over gehad en ze denken allemaal iets anders. De een denkt dat ik hoog functionerend depressief ben, de ander vermoed ADHD/ADD of autisme en weer een ander denkt vitamine tekort en een slecht slaapritme. Ik weet het zelf allemaal niet zo goed en neem hun ''diagnoses'' natuurlijk niet te serieus omdat het natuurlijk geen artsen zijn. Toch begin ik te denken dat er wel iets mis met me moet zijn, omdat dit een terugkerend probleem is. Ik kan alleen m'n vinger er niet op leggen wat het nou precies is en waarom het elke keer terug komt. Ik heb zelf nog geen contact opgenomen met de huisarts omdat ik eerst wil kijken of er nog andere opties mogelijk zijn.
Dit topic is overigens absoluut niet bedoeld om te zeuren/zeiken of omdat ik mezelf zo zielig vind. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik het heel goed heb en het altijd erger kan. Ik zit alleen een beetje vast en ik wil hier graag uitkomen.
Voor jullie beeldvorming: Ik ben een 24 jarige fulltime student, ik werk daarnaast vijf dagen in de week in de avonden en ik woon op mezelf.
Herkent iemand zich hierin? En zo ja, heb je tips/adviezen wat zou kunnen werken?
Alvast bedankt en excuses als het geen samenhangend verhaal is om te lezen
Ik zit met het volgende:
Het lijkt alsof niks me wil lukken. Alles kost heel veel moeite en energie. Ik heb het dan met name over school, het huishouden en persoonlijke verzorging.
Ik heb van binnen wel motivatie om alles gewoon op gang te krijgen en bij te houden, maar als het moment daar is dan lijkt het als het ware alsof ik een soort van verlamd ben. Ik kan niet gewoon opstaan en het gaan doen. Dit heeft als resultaat dat ik een enorme strijd met mezelf heb en me uiteindelijk schuldig/waardeloos vind. Wat op zulke momenten vaak door me heen gaat is ''waarom ben jij zo? Waarom kan je niet gewoon als een normaal mens je dingen op orde krijgen en houden?''. Het is heel frustrerend omdat ik weet dat het anders kan en ik dit ook graag wil. Tot ongeveer een week geleden lukte het me ook om m'n huis opgeruimd en schoon te houden. Dat was bijna dwangmatig, ik MOEST van mezelf elke dag een bepaalde routine volgen, anders werd ik onrustig. Dit deed ik dan ook en eigenlijk beviel dat prima, het was op z'n minst opgeruimd. Totdat ik uit m'n routine raakte en het overzicht langzaam kwijt begon te raken. Het is erg frustrerend dat ik het dan niet gewoon weer kan oppakken.
Qua studie lukt het me ook niet om er lekker in te komen. Ik merk dat anderen helemaal opgeladen zijn en echt zin hebben in het nieuwe schooljaar. Ikzelf heb dat absoluut niet. Dit heeft misschien ook wel te maken met het feit dat ik mijn studie zelf niet zo heel leuk vind. Ik vind het werkveld daarentegen wel heel leuk, dus ik moet wel even doorzetten.
Als bovenstaande (huishouden, studie) niet lekker loopt heb ik ook direct de neiging om minder goed voor mezelf te gaan zorgen, terwijl ik dat juist op zulke momenten iets meer zou moeten doen. Ik merk ook dat ik weinig tot geen plezier meer haal uit de dingen waar ik vroeger wel heel blij van werd en energie van kreeg. Ik spendeer eigenlijk uren achter m'n telefoon, een beetje doelloos scrollen. Dit heeft ook weer als resultaat dat ik me schuldig ga voelen omdat ik heel goed weet dat er een heleboel andere dingen zijn die ik op dat moment zou moeten doen.
Wat werk betreft heb ik hier wat minder last van. Ik ga gewoon naar m'n werk en doe m'n ding. Dat loopt gelukkig wel allemaal goed.
Ik merk dat ik mezelf ook veel vergelijk met anderen, zoals bijvoorbeeld mijn teamleider. Zij heeft een druk gezinsleven overdag en werkt daarnaast ook fulltime in de avonden. Als ik haar dagindeling hoor dan denk ik bij mezelf, mens je moet je niet zo aanstellen. Zij kan het ook makkelijk met 4 uurtjes slaap per nacht, dan heb jij het nog makkelijk. Ditzelfde heb ik als ik kijk naar bepaalde vriendinnen die het ook erg druk hebben en gewoon lekker hun ding doen.
Ik heb het hier met een aantal vrienden over gehad en ze denken allemaal iets anders. De een denkt dat ik hoog functionerend depressief ben, de ander vermoed ADHD/ADD of autisme en weer een ander denkt vitamine tekort en een slecht slaapritme. Ik weet het zelf allemaal niet zo goed en neem hun ''diagnoses'' natuurlijk niet te serieus omdat het natuurlijk geen artsen zijn. Toch begin ik te denken dat er wel iets mis met me moet zijn, omdat dit een terugkerend probleem is. Ik kan alleen m'n vinger er niet op leggen wat het nou precies is en waarom het elke keer terug komt. Ik heb zelf nog geen contact opgenomen met de huisarts omdat ik eerst wil kijken of er nog andere opties mogelijk zijn.
Dit topic is overigens absoluut niet bedoeld om te zeuren/zeiken of omdat ik mezelf zo zielig vind. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik het heel goed heb en het altijd erger kan. Ik zit alleen een beetje vast en ik wil hier graag uitkomen.
Voor jullie beeldvorming: Ik ben een 24 jarige fulltime student, ik werk daarnaast vijf dagen in de week in de avonden en ik woon op mezelf.
Herkent iemand zich hierin? En zo ja, heb je tips/adviezen wat zou kunnen werken?
Alvast bedankt en excuses als het geen samenhangend verhaal is om te lezen
![Smile :)](./../../../smilies/smile.gif)
Might be a bitch in the morning so catch me at nighttime
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 12 september 2021 om 03:14
Mijn tip zou toch zijn: naar de huisarts. Zelfs een klein probleem zoals ijzertekort kan al dit soort problemen opleveren.
Alle overige tips die ik kan bedenken zou je zelf vast ook wel al bedacht hebben (meer regelmaat, ook in eetpatroon) maar als je de fut ontbreekt weet ik uit eigen ervaring dat het blijft bij mooie schema’s op papier maar 0,0 uitvoering. Want geen fut.
Alle overige tips die ik kan bedenken zou je zelf vast ook wel al bedacht hebben (meer regelmaat, ook in eetpatroon) maar als je de fut ontbreekt weet ik uit eigen ervaring dat het blijft bij mooie schema’s op papier maar 0,0 uitvoering. Want geen fut.
zondag 12 september 2021 om 03:21
zondag 12 september 2021 om 05:12
Wil je alsjeblieft naar je huisarts gaan?
Ervaringsdeskundige hier en ik herken alles wat je schrijft. Dit moet je niet in je eentje willen oplossen. Ook niet afwachten. Je zit er al veel te diep in.
Afglijden gaat zo ongemerkt en zo snel. Opklimmen duurt zoveel langer en kost zo veel moeite.
Zoek hulp want je hebt het echt nodig.
Ervaringsdeskundige hier en ik herken alles wat je schrijft. Dit moet je niet in je eentje willen oplossen. Ook niet afwachten. Je zit er al veel te diep in.
Afglijden gaat zo ongemerkt en zo snel. Opklimmen duurt zoveel langer en kost zo veel moeite.
Zoek hulp want je hebt het echt nodig.
zondag 12 september 2021 om 05:41
zondag 12 september 2021 om 07:21
Ik heb het hier met een aantal vrienden over gehad en ze denken allemaal iets anders. De een denkt dat ik hoog functionerend depressief ben, de ander vermoed ADHD/ADD of autisme en weer een ander denkt vitamine tekort en een slecht slaapritme. Ik weet het zelf allemaal niet zo goed en neem hun ''diagnoses'' natuurlijk niet te serieus omdat het natuurlijk geen artsen zijn. Toch begin ik te denken dat er wel iets mis met me moet zijn, omdat dit een terugkerend probleem is. Ik kan alleen m'n vinger er niet op leggen wat het nou precies is en waarom het elke keer terug komt. Ik heb zelf nog geen contact opgenomen met de huisarts omdat ik eerst wil kijken of er nog andere opties mogelijk zijn.
Die laatste zin, wees even heel eerlijk: wat wil je daarmee bereiken?
zondag 12 september 2021 om 07:40
Ik moet zeggen dat ik dit heel erg herken en ik was in die periode depressief en ik heb ADD (ja, beiden officieel gediagnostiseerd).
Zoek inderdaad alsjeblieft hulp! Mij heeft het zo ontzettend veel geholpen. Herkenning en heel veel tips om ermee om te gaan.
Je kan een gesprek met je dokter aangaan en je laten doorverwijzen.
Laat trouwens ook je bloed prikken. Ik had een vitamine D tekort en daar kan je je ook minder goed door voelen.
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Bij mij heeft het een tijd geduurt voordat ik alles een beetje op orde had. Soms moet je ook accepteren dat je "anders" bent. Daar is niks mis mee! Jij bent weer goed in andere dingen. Ik ben ruim volwassen en het lukt me nu pas een beetje om mijn huis op orde te houden. Soms ook niet, maar als er bezoek komt is het in ieder geval netjes. Niet te streng zijn voor jezelf.
Zoek inderdaad alsjeblieft hulp! Mij heeft het zo ontzettend veel geholpen. Herkenning en heel veel tips om ermee om te gaan.
Je kan een gesprek met je dokter aangaan en je laten doorverwijzen.
Laat trouwens ook je bloed prikken. Ik had een vitamine D tekort en daar kan je je ook minder goed door voelen.
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Bij mij heeft het een tijd geduurt voordat ik alles een beetje op orde had. Soms moet je ook accepteren dat je "anders" bent. Daar is niks mis mee! Jij bent weer goed in andere dingen. Ik ben ruim volwassen en het lukt me nu pas een beetje om mijn huis op orde te houden. Soms ook niet, maar als er bezoek komt is het in ieder geval netjes. Niet te streng zijn voor jezelf.
![Heart :heart:](./../../../smilies/red_heart_face.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 12 september 2021 om 08:36
Het zou al die genoemde dingen kunnen zijn, dus huisarts kan geen kwaad. En Google ook eens op ‘uitstelgedrag’, dan vind je veel praktische tips om de eerste hobbel te nemen.
En dat je je studie niet leuk vindt, speelt natuurlijk ook een grote rol. Hoe lang moet je nog? Zijn er onderdelen die je wel leuk vindt? Kun je het leuk maken?
Ik vind 5 dagen in de week werken + een fulltime studie trouwens ook veel. Dan zou ik ook geen puf meer hebben voor het huishouden of koken.
En dat je je studie niet leuk vindt, speelt natuurlijk ook een grote rol. Hoe lang moet je nog? Zijn er onderdelen die je wel leuk vindt? Kun je het leuk maken?
Ik vind 5 dagen in de week werken + een fulltime studie trouwens ook veel. Dan zou ik ook geen puf meer hebben voor het huishouden of koken.
zondag 12 september 2021 om 08:45
Wat je schrijft vind ik herkenbaar, toch heb ik nooit een diagnose als depressie, ADD of iets dergelijks gehad. Er zijn twee dingen die me opvallen in de OP:
- je studie vind je niet zo leuk
- je bent fulltime student en werkt daarnaast 5 avonden
Ik heb een tijdje in precies dezelfde situatie gezeten met als verschil dat ik nog thuis woonde en me dus geen zorgen hoefde te maken over de was, boodschappen, avondeten etc. En zelfs toen vond ik het al behoorlijk pittig. Ik verlangde ook nog van mezelf dat ik twee keer per week ging sporten en ik vond sociale dingen altijd erg belangrijk. Voor mij zat de sleutel in balans. Ik ging een andere studie doen met veel minder contacturen en die ik veel leuker vond. Ik vond een andere baan waarbij ik nog maar 12 uur werkte en waarbij ik ook bijvoorbeeld op zondagochtend 4 uur kon werken. En toen was ik ineens een stuk gemotiveerder en kwam er heel wat meer uit mijn handen.
Problemen met het huishouden heb ik nog steeds wel eens. Helaas heeft mijn partner precies hetzelfde. Als er visite komt is het altijd wel netjes, maar zelf doen we kennelijk liever andere dingen of scrollen we eindeloos op onze telefoon (procrastination noemen de Engelsen dat zo mooi).
- je studie vind je niet zo leuk
- je bent fulltime student en werkt daarnaast 5 avonden
Ik heb een tijdje in precies dezelfde situatie gezeten met als verschil dat ik nog thuis woonde en me dus geen zorgen hoefde te maken over de was, boodschappen, avondeten etc. En zelfs toen vond ik het al behoorlijk pittig. Ik verlangde ook nog van mezelf dat ik twee keer per week ging sporten en ik vond sociale dingen altijd erg belangrijk. Voor mij zat de sleutel in balans. Ik ging een andere studie doen met veel minder contacturen en die ik veel leuker vond. Ik vond een andere baan waarbij ik nog maar 12 uur werkte en waarbij ik ook bijvoorbeeld op zondagochtend 4 uur kon werken. En toen was ik ineens een stuk gemotiveerder en kwam er heel wat meer uit mijn handen.
Problemen met het huishouden heb ik nog steeds wel eens. Helaas heeft mijn partner precies hetzelfde. Als er visite komt is het altijd wel netjes, maar zelf doen we kennelijk liever andere dingen of scrollen we eindeloos op onze telefoon (procrastination noemen de Engelsen dat zo mooi).
![Afbeelding](https://wp-media.familytoday.com/2016/07/featuredImageId8905-484x434.png)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 12 september 2021 om 08:54
Ik denk dat je veel van jezelf verwacht en (te) weinig tijd neemt om echt uit te rusten.
Waar gaat het mis in de persoonlijke verzorging?
(Bij mij is dat flossen. Om een of ander reden heb ik daar een gruwelijke hekel aan en ervaar ik het als een Grote Taak)
Ik vraag het omdat het ook een moment kan zijn om tot jezelf te komen. Warme douche met lekker ruikende zeep, lekker en gezond eten...
Waar gaat het mis in de persoonlijke verzorging?
(Bij mij is dat flossen. Om een of ander reden heb ik daar een gruwelijke hekel aan en ervaar ik het als een Grote Taak)
Ik vraag het omdat het ook een moment kan zijn om tot jezelf te komen. Warme douche met lekker ruikende zeep, lekker en gezond eten...
zondag 12 september 2021 om 09:02
Ik zet in op ADD. Heb ik zelf ook en ik herken veel uit je verhaal.
Vooral het wel wíllen maar een soort van verlamd lijken en het dwangmatig vast moeten houden van routine om hetgeen gelukt is (tijdelijk) vast te kunnen houden.
En het jezelf lui voelen omdat dingen niet lukken wat anderen wel kunnen (terwijl je zelf de hele dag door bezig bent).
Ga naar de huisarts! Wat het ook is, dit krijg je zelf niet opgelost. Het is geen kwestie van harder je best doen!
Vooral het wel wíllen maar een soort van verlamd lijken en het dwangmatig vast moeten houden van routine om hetgeen gelukt is (tijdelijk) vast te kunnen houden.
En het jezelf lui voelen omdat dingen niet lukken wat anderen wel kunnen (terwijl je zelf de hele dag door bezig bent).
Ga naar de huisarts! Wat het ook is, dit krijg je zelf niet opgelost. Het is geen kwestie van harder je best doen!
zondag 12 september 2021 om 09:10
viva-amber schreef: ↑12-09-2021 07:16Medische diagnoses mag je hier niet vragen.
Je bent afwisselend actief en lui?
Problemen met executieve functies hebben niks met luiheid te maken.
En een student die vijf avonden in de week erbij werkt lui noemen?!
zondag 12 september 2021 om 10:44
zondag 12 september 2021 om 11:01
Dat je leidinggevende het op 4 uur slaap per nacht allemaal kan doen, betekent niet dat dat voor jou ook zou moeten gelden. Een voltijdse studie en 5 avonden werken vind ik persoonlijk te druk, ondanks dat er veel mensen zijn die dit prima aankunnen.
Dat je je zo voelt kan inderdaad aan van alles liggen, van ijzer-/vitaminetekort tot (dreigende) depressie of iets in de richting van AD(H)D. Daarvoor is de huisarts toch echt je eerste aanspreekpunt.
Een praktische tip: kijk waar je je taken kunt vereenvoudigen. Boodschappen doen bijvoorbeeld: maak een lijstje en koop elke week als basis dezelfde producten. Koken: kook vooruit (ik woon alleen en kook maar 2 keer per week, heb daar 4 maaltijden + een dag kliekjes van en 1x doe ik iets makkelijks als diepvriespizza). Je huis netjes houden: kijk of je met minder spullen toekan, hoe minder spullen, hoe minder rommel je kunt maken.
Ook kun je elke dag je grootste ergernis proberen op te lossen (bijvoorbeeld die volle prullenbak legen of het doucheputje ontstoppen of dat enge telefoontje plegen) en soms lukt het dan door de energie die je daarvan krijgt, om daarna nog wat dingen te doen. Zo niet, heb je toch je grootste ergernis opgelost.
Dat je je zo voelt kan inderdaad aan van alles liggen, van ijzer-/vitaminetekort tot (dreigende) depressie of iets in de richting van AD(H)D. Daarvoor is de huisarts toch echt je eerste aanspreekpunt.
Een praktische tip: kijk waar je je taken kunt vereenvoudigen. Boodschappen doen bijvoorbeeld: maak een lijstje en koop elke week als basis dezelfde producten. Koken: kook vooruit (ik woon alleen en kook maar 2 keer per week, heb daar 4 maaltijden + een dag kliekjes van en 1x doe ik iets makkelijks als diepvriespizza). Je huis netjes houden: kijk of je met minder spullen toekan, hoe minder spullen, hoe minder rommel je kunt maken.
Ook kun je elke dag je grootste ergernis proberen op te lossen (bijvoorbeeld die volle prullenbak legen of het doucheputje ontstoppen of dat enge telefoontje plegen) en soms lukt het dan door de energie die je daarvan krijgt, om daarna nog wat dingen te doen. Zo niet, heb je toch je grootste ergernis opgelost.
zondag 12 september 2021 om 13:04
Ik herken je verhaal enorm en ben officieel gediagnosticeerd met ADD. Wil niet zeggen dat jij dat ook hebt, maar je zou je er eens in kunnen verdiepen. Ik heb Ritalin gebruikt en dat werkte o.a. voor het overzicht houden en mezelf tot taken aanzetten fantastisch. Helaas vanwege hele nare bijwerkingen moeten stoppen. Ik probeer het nu maar te accepteren, want veranderen gaat het niet vanzelf.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 12 september 2021 om 13:18
Ik herken het gedeeltelijk en heb als tip: ga niet eerst zitten bedenken wat je hebt, ga oplossingen proberen. Dus wel naar de huisarts, wel naar de psycholoog. Hoeft niet allemaal tegelijk, gewoon ergens beginnen en proefondervindelijk kom je er wel achter wat jou helpt.
Ik heb veel gehad aan een mix van therapieen voor dit deel uit je verhaal: als iets niet lukt, ga je jezelf mentaal zitten afkatten, voel je je schuldig en nog slechter en zie je het allemaal helemaal niet meer zitten. Dat kan anders, je kunt jezelf mentaal leren ondersteunen, juist op moeilijke momenten. Klinkt nu heel simpel maar was voor mij moeilijk om te leren.
Ik heb veel gehad aan een mix van therapieen voor dit deel uit je verhaal: als iets niet lukt, ga je jezelf mentaal zitten afkatten, voel je je schuldig en nog slechter en zie je het allemaal helemaal niet meer zitten. Dat kan anders, je kunt jezelf mentaal leren ondersteunen, juist op moeilijke momenten. Klinkt nu heel simpel maar was voor mij moeilijk om te leren.
zondag 12 september 2021 om 15:20
Ik heb ook problemen met executieve functies (in mijn geval door ASS). Plannen maken gaat nog enigszins, maar de uitvoering.. soms helpt het om een koptelefoon op te zetten en gewoon ergens te beginnen. Een luisterboek zorgt er dan voor dat ik niet teveel na ga denken of afgeleid raak door wat ik tegenkom en dan blijf ik wel bezig met waarmee ik begonnen was. Werkt ook niet altijd, maar het valt te proberen.
zondag 12 september 2021 om 15:45
Dan heb je misschien wat meer rust en structuur nodig? Waarom vraag het hier?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 12 september 2021 om 16:33
viva-amber schreef: ↑12-09-2021 15:45Dan heb je misschien wat meer rust en structuur nodig? Waarom vraag het hier?
Wat is jouw probleem? Ik ben niet TO hoor.