Gezondheid
alle pijlers
herstellen na operatie
dinsdag 7 april 2009 om 16:16
Hallo!
Ik heb half februari een kijkoperatie gehad in mijn buik/baarmoeder. Na deze operatie heb ik een inwendige bloeding gekregen en is er de dag na de 1e operatie via dezelfde "sneetjes" bijna 3 liter bloed uit mijn buikholte gezogen. Er is nog ruim een liter achtergebleven maar daar konden ze niet bij uit angst om nog een bloeding te veroorzaken. Ik heb de eerste avond (tijdens de bloeding) in shock gelegen en ik heb alles gehoord wat er gebeurde, ik kon alleen niet reageren en/of bewegen, alsof ik verdoofd was....Ik heb 3 liter bloed gekregen (donorbloed), de rest moest mijn lichaam zelf weer aanmaken.
Het is nu bijna 2 maanden terug maar ik ik ben nogsteeds zooo moe, heb last van duizelingen, vaak koortsig (geen echte koorts maar wel warm/koud en zweterig), slaap onrustig en heb alles is me teveel. Mijn HB is inmiddels 8, dus wel weer op peil.
Herkennen jullie dit? Waren jullie ook zo moe na een operatie? Ik heb er dan wel 2 achter elkaar gehad (volledige narcose allebei) maar je zou toch zeggen dat je 2 maanden later wel weer wat energie krijgt?
Alvast bedankt, liefs littlemissy
Ik heb half februari een kijkoperatie gehad in mijn buik/baarmoeder. Na deze operatie heb ik een inwendige bloeding gekregen en is er de dag na de 1e operatie via dezelfde "sneetjes" bijna 3 liter bloed uit mijn buikholte gezogen. Er is nog ruim een liter achtergebleven maar daar konden ze niet bij uit angst om nog een bloeding te veroorzaken. Ik heb de eerste avond (tijdens de bloeding) in shock gelegen en ik heb alles gehoord wat er gebeurde, ik kon alleen niet reageren en/of bewegen, alsof ik verdoofd was....Ik heb 3 liter bloed gekregen (donorbloed), de rest moest mijn lichaam zelf weer aanmaken.
Het is nu bijna 2 maanden terug maar ik ik ben nogsteeds zooo moe, heb last van duizelingen, vaak koortsig (geen echte koorts maar wel warm/koud en zweterig), slaap onrustig en heb alles is me teveel. Mijn HB is inmiddels 8, dus wel weer op peil.
Herkennen jullie dit? Waren jullie ook zo moe na een operatie? Ik heb er dan wel 2 achter elkaar gehad (volledige narcose allebei) maar je zou toch zeggen dat je 2 maanden later wel weer wat energie krijgt?
Alvast bedankt, liefs littlemissy
dinsdag 7 april 2009 om 17:25
Ja, ik heb dat ook gehad. Ik ben eind augustus vorig jaar geopereerd aan een acute blindedarmontsteking, en ik was pas na een week of 8 weer een beetje de oude. Ik kon de hele godganse dag wel slapen! En dan ben ik maar een uurtje onder zeil geweest.
Bij jou is het ook nog maar 2 maanden geleden. Geef het tijd, het gaat echt heus wel weer over. Maar je lichaam krijgt nogal een opdonder van een narcose. Jij hebt er zelfs twee gehad, vlak na elkaar, en het heeft dus ook wel even tijd nodig om te herstellen. Mag ik vragen hoe oud je bent?
Bij jou is het ook nog maar 2 maanden geleden. Geef het tijd, het gaat echt heus wel weer over. Maar je lichaam krijgt nogal een opdonder van een narcose. Jij hebt er zelfs twee gehad, vlak na elkaar, en het heeft dus ook wel even tijd nodig om te herstellen. Mag ik vragen hoe oud je bent?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
dinsdag 7 april 2009 om 19:28
Ik heb binnen een jaar tijd twee operaties gehad, en na de eerste had ik nergens last van. Laatste keer ben ik eind december geopereerd en heb ook nog steeds last van moeheid. Dat kan heel goed, de rotzooi die in je lichaam komt met narcose is pas na een jaar uit je lichaam. Je kan dus nog wel tot een jaar na de operatie last hebben van moeheid. Maar ik zou toch even naar een dokter gaan hoor!!!
dinsdag 7 april 2009 om 22:10
Ik heb in de afgelopen 8 jaar 13 operaties gehad. Van kleine ingrepen, tot lange grote operaties. (ook een aantal bloedtransfusies) Ik heb er eigenlijk nooit zo'n last van gehad. Maar het is absoluut waar dat het narcose spul lang in je lichaam blijft zitten voordat het afgebroken wordt.
In jouw geval lijkt het me ook heel normaal om nog moe te zijn. Het is niet niks wat je meegemaakt hebt. Vooral omdat je zoveel bloed verloren bent. Gewoon rustig aan doen. Neem aan dat je nog wel op controle moet bij de chirurg? Ik zou het hem even vragen of het normaal is nog zo moe te zijn.
In jouw geval lijkt het me ook heel normaal om nog moe te zijn. Het is niet niks wat je meegemaakt hebt. Vooral omdat je zoveel bloed verloren bent. Gewoon rustig aan doen. Neem aan dat je nog wel op controle moet bij de chirurg? Ik zou het hem even vragen of het normaal is nog zo moe te zijn.
woensdag 8 april 2009 om 10:52
Bedankt voor jullie reacties.
Setter, ik ben 28 dus dat moet het probleem niet zijn!
Lauwa, ik ben bij de huisarts geweest en die wist ook niet zo goed wat ze ermee moest. Mijn Hb was weer op normaal niveau (8 geloof ik) dus daarmee is haar "taak" gedaan....
@ Wohman, jee wat een boel operaties zeg! Ik ben niet meer onder controle bij de chirurg (gyn in dit geval). Moest 2 weken na de operatie nog bij hem komen om de uitslag van de operatie te horen maar daar houd de nazorg dan ook mee op....Kan ook niet echt tevreden zijn met de gang van zaken in het ziekenhuis.
Alles werd een beetje lacherig afgedaan, mijn ouders (die serieus dachten dat ik op het kritieke punt niet meer wakker zou worden) waren aanstellers en ik mocht zodra het infuus eruit was alweer naar huis! Plus dat ze nogsteeds niet weten waar de bloeding vandaan is gekomen....dus ook niet of het een fout van het ziekenhuis is of van mijn lichaam.
Anyway, ik wil gewoon graag weer in mijn ritme. Kindjes weer de hele dag om me heen kunnen "handelen" en weer lekker aan het werk. Terwijl mijn gevoel nu zegt dat dat nog maanden kan duren....blegh!
Setter, ik ben 28 dus dat moet het probleem niet zijn!
Lauwa, ik ben bij de huisarts geweest en die wist ook niet zo goed wat ze ermee moest. Mijn Hb was weer op normaal niveau (8 geloof ik) dus daarmee is haar "taak" gedaan....
@ Wohman, jee wat een boel operaties zeg! Ik ben niet meer onder controle bij de chirurg (gyn in dit geval). Moest 2 weken na de operatie nog bij hem komen om de uitslag van de operatie te horen maar daar houd de nazorg dan ook mee op....Kan ook niet echt tevreden zijn met de gang van zaken in het ziekenhuis.
Alles werd een beetje lacherig afgedaan, mijn ouders (die serieus dachten dat ik op het kritieke punt niet meer wakker zou worden) waren aanstellers en ik mocht zodra het infuus eruit was alweer naar huis! Plus dat ze nogsteeds niet weten waar de bloeding vandaan is gekomen....dus ook niet of het een fout van het ziekenhuis is of van mijn lichaam.
Anyway, ik wil gewoon graag weer in mijn ritme. Kindjes weer de hele dag om me heen kunnen "handelen" en weer lekker aan het werk. Terwijl mijn gevoel nu zegt dat dat nog maanden kan duren....blegh!
