
Hoe oud was/ben jij toen je in de overgang kwam?
woensdag 30 januari 2019 om 12:41
Leeftijd van je moeder zegt niet alles. Mijn oma was 40 toen ze al niet meer menstrueerde. Mijn moeder menstrueerde op haar 55e nog.
Ik was 36 toen ik in de overgang terecht kwam. 10 jaar nog meer migraine ellende, daarna niet meer ongesteld èn nauwelijks meer migraine.
woensdag 30 januari 2019 om 12:51
ik hoop inderdaad ook dat de migraine minder word of misschien zelfs helemaal weggaat....Dolfine schreef: ↑30-01-2019 12:41Leeftijd van je moeder zegt niet alles. Mijn oma was 40 toen ze al niet meer menstrueerde. Mijn moeder menstrueerde op haar 55e nog.
Ik was 36 toen ik in de overgang terecht kwam. 10 jaar nog meer migraine ellende, daarna niet meer ongesteld èn nauwelijks meer migraine.
Nu hopen dat het niet 10 jaar duurt zoals bij jou....
woensdag 30 januari 2019 om 12:55
wat raar, het kan toch ook zonder opvliegers?
Ik heb juist wel last van opvliegers en nachtzweten.
Heel irritant. Ik trek al laagjes kleding aan om dingen uit en aan te kunnen trekken. Als de opvlieger weer voorbij is, dan koelt het zweet af en krijg ik het koud..
woensdag 30 januari 2019 om 13:07
Ik gebruik al 15 jaar geen anticonceptie meer.redbulletje schreef: ↑30-01-2019 10:41Waarom? Zolang je nog maar anticonceptie blijft gebruiken gebeurt er niets raars.
Twijfel al enige tijd: is geen ongesteldheid meer, reden om de huisarts te bellen ? Ben niet zo’n dokterganger. “Heg gaat wel weer over” is mijn insteek meestal. En dat de menstruatie nu al even wegblijft, kan ik geen seconde rouwig om zijn. Hoop dat het nooit meer terugkomt.
woensdag 30 januari 2019 om 13:08
Ga dan naar de huisarts.
Het werd een stuk hanteerbaarder toen mijn (nieuwe) huisarts voorstelde om een beta blocker te proberen. Werkte dat niet, dan wilde ze me doorverwijzen naar een neuroloog die gespecialiseerd was in migraine.
i.p.v om de dag had ik toen nog maar 1 x per week migraine.
De huisarts die ik er voor had, schreef imigran voor, maar dat mag je geen 3 a 4 x per week gebruiken. Bij mij is de migraine-ellende begonnen toen ik ooit aan de pil begon. Daar heb ik echt zoveel spijt van gehad.
De eerste 8 jaar heb ik echt uitgezeten met om de dag migraine, ik weet echt niet hoe ik dat heb volgehouden met een drukke baan.
Als mijn man thuis kwam van zijn werk en mijn auto schots en scheef voor de deur zag staan en zag dat ik jas, tas en sleutels ergens neer had gegooid, dan wist hij wel weer hoe laat het was.
Het trekt een zware wissel op je (prive)-leven en op je relatie.
Maar ik ben gezegend met een man die het heel erg vervelend vond, maar accepteerde dat het was zoals het was (ook als er voor de zoveelste keer plannen niet door gingen).
woensdag 30 januari 2019 om 13:11
Was het maar waar.............redbulletje schreef: ↑30-01-2019 10:41Waarom? Zolang je nog maar anticonceptie blijft gebruiken gebeurt er niets raars.
Dat geldt helaas niet voor iedereen.
Mijn overgangsklachten, m.n. de migraine, braken door de pil heen.
Huisarts zei wel dat dat niet vaak voor komt, maar het kan dus wel.
woensdag 30 januari 2019 om 13:19
Dolfine schreef: ↑30-01-2019 12:41Leeftijd van je moeder zegt niet alles. Mijn oma was 40 toen ze al niet meer menstrueerde. Mijn moeder menstrueerde op haar 55e nog.
Ik was 36 toen ik in de overgang terecht kwam. 10 jaar nog meer migraine ellende, daarna niet meer ongesteld èn nauwelijks meer migraine.
Volgens mijn huisarts gaat het om de leeftijd van je oma ipv je moeder.
Such fun!1
woensdag 30 januari 2019 om 13:30
woensdag 30 januari 2019 om 13:47
Ik heb alles al geprobeerd tegen migraine. Via de neuroloog ook beta blokkers, maar ik heb een lage bloeddruk en hartslag en dus dat was neit handig. Ook werd mijn koppijn er niet minder van.Dolfine schreef: ↑30-01-2019 13:08Ga dan naar de huisarts.
Het werd een stuk hanteerbaarder toen mijn (nieuwe) huisarts voorstelde om een beta blocker te proberen. Werkte dat niet, dan wilde ze me doorverwijzen naar een neuroloog die gespecialiseerd was in migraine.
i.p.v om de dag had ik toen nog maar 1 x per week migraine.
De huisarts die ik er voor had, schreef imigran voor, maar dat mag je geen 3 a 4 x per week gebruiken. Bij mij is de migraine-ellende begonnen toen ik ooit aan de pil begon. Daar heb ik echt zoveel spijt van gehad.
De eerste 8 jaar heb ik echt uitgezeten met om de dag migraine, ik weet echt niet hoe ik dat heb volgehouden met een drukke baan.
Als mijn man thuis kwam van zijn werk en mijn auto schots en scheef voor de deur zag staan en zag dat ik jas, tas en sleutels ergens neer had gegooid, dan wist hij wel weer hoe laat het was.
Het trekt een zware wissel op je (prive)-leven en op je relatie.
Maar ik ben gezegend met een man die het heel erg vervelend vond, maar accepteerde dat het was zoals het was (ook als er voor de zoveelste keer plannen niet door gingen).
Tot een jaar of 2 geleden had ik het 6 jaar echt heel vaak. Meerdere keren per week. Vaak kon ik de dag wel uitzitten (net als jij), maar bij thuiskomst stort je dan in.
Toen ik de eerste keer bij de neuroloog kwam vroeg zei of ik aan de pil zat en of het daar kon komen. Toen dacht ik nog dat dat niet kon zijn omdat ik de pil al jaren slikte, al ver voordat de migraine zoveel erger werd.
Maar die vraag bleef me toch bij. En ineens realiseerde ik me dat ik wel wat gewisseld heb met pilgebruik. Een tijdje de prikpil, toen weer niet, toen weer wel. En de pil altijd doorslikken.
Naar mate je ouder wordt verandert er natuurlijk sowieso wat in je hormoonhuishouding, dus wellicht dat het toch invloed had?
Ik ben 3 jaar geleden gestopt met de pil en sindsdien al een stuk minder last van migraine, maar het is nog niet over.
woensdag 30 januari 2019 om 19:41
Wat kan het toch verschillen per vrouw...mijn moeder was vlak na haar 40e al door de ovegang heen met amper klachten. Alleen opvliegers, daar had ze wel wat last van. Ik ben wel al 5 jaar aan het klieren, maar de spierpijnen in mijn nek en schouders veroorzaken bij mij de meeste ellende. Duizelingen, raar gevoel in mijn hoofd en oorsuizen..die spieren in mijn nek/ schouders willen niet ontspannen. Soms erg pijnlijke plekken in mijn nek/ schouders, net of er ergens een ontsteking in mijn spieren zit. En niks wat helpt verdomme. 
Ik ben nu 47 overigens.

Ik ben nu 47 overigens.

woensdag 30 januari 2019 om 20:24
Met 4u begon het en ik heb de hele bingokaart...enorm vloeien, onregelmatig, hoogtepunt was drie weken non stop vloeien tot ik flauw viel van de bloedarmoede. PMS enorm vergroot, huilbuien, spierpijn, zere kaken, gewricktklachten. Nagekeken. Door de gynaecoloog, mijn eitjes rijpen een beetje en denken halverwege laat maar en dat veroorzaakt de ellende. Ben nog gezonder gaan eten, veel ijzer, veel groente en fruit, ik vermijd suiker, probeer stress te reduceren, ben dag minder gaan werken en zorg goed voor mezelf. Heeft klachten met 60-70% verminderd.
woensdag 30 januari 2019 om 20:31

woensdag 30 januari 2019 om 20:35
Dit klopt niet.
Overgang : de periode van een veranderend menstruatiepatroon en de eerste menstruatievrije jaren, waarin een vrouw symptomen en klachten kan ervaren die een relatie hebben met een veranderende ovariële functie.
Menopauze : de laatste menstruatie in het leven van een vrouw. Het tijdstip van de menopauze wordt retrospectief bepaald, na een jaar amenorroe.
Premenopauze: de periode voorafgaande aan de menopauze, waarin de menstruele cyclus nog regelmatig is.
Perimenopauze : de periode voor de menopauze, waarin de menstruaties veranderen, tot een jaar na de laatste menstruatie.
Postmenopauze: de periode vanaf een jaar na de laatste menstruatie.
bron: NHG-standaard De overgang

woensdag 30 januari 2019 om 21:27
Wat dacht je van de maatschappij? Ik was me er nooit eerder bewust van hoe invaliderend de symptomen van de overgang kunnen zijn. Maar de maatschappij doet net of vrouwen er gewoon massaal doorheen fietsen.
woensdag 30 januari 2019 om 21:28
Je beschrijft een hoop van mijn klachten. ze zijn na mijn zwangerschap, nu 10 jaar geleden veel erger geworden en nu in de overgang nadert is alles nog erger. Heb je met hormonen meer kans op kanker als je kanker hebt gehad? En welke hormoonsoort slik je?Orangetree schreef: ↑30-01-2019 11:38Hier net als Redbull aan de hormonen gegaan. Ik was mezelf gewoon echt helemaal kwijt en dat kan ik net niet gebruiken nu ik een nieuw bedrijf ben begonnen. Ik was oprecht een soort wandelende granaat die zomaar om niets kon ontploffen. Ik vergat dingen, werd zo seniel als een deurkruk, zo labiel als een gerookte paling, kon ineens uit het niets staan janken. Kreeg niks meer gedaan. Chronisch zo geconstipeerd dat ik niet meer rechtop kon lopen. Meermaals per nacht mijn nest uit wegens 'doorweekt', dus nieuw Tshirt aan, hele bed afhalen en weer opmaken etc. etc. Oogmigraine ook nog eens. En standaard 'moe'. Echt altijd moe.
En ik heb een kanker verleden. Maar liever het (hele kleine) risico dat DAT terugkomt dan me zo nog maar 1 dag verder zo verschrikkelijk te moeten voelen. Deze hormonen hadden na anderhalve dag al effect. ik werd mezelf weer. Voel me echt zo veel beter nu
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
donderdag 31 januari 2019 om 07:55
Helemaal waar redbulletje. En dus voel je jezelf nog meer een aansteller.redbulletje schreef: ↑30-01-2019 21:27Wat dacht je van de maatschappij? Ik was me er nooit eerder bewust van hoe invaliderend de symptomen van de overgang kunnen zijn. Maar de maatschappij doet net of vrouwen er gewoon massaal doorheen fietsen.


donderdag 31 januari 2019 om 07:57
Ja dit vooral alsof alleen opvliegers een symptoom zijn .redbulletje schreef: ↑30-01-2019 21:27Wat dacht je van de maatschappij? Ik was me er nooit eerder bewust van hoe invaliderend de symptomen van de overgang kunnen zijn. Maar de maatschappij doet net of vrouwen er gewoon massaal doorheen fietsen.
donderdag 31 januari 2019 om 08:32
Ik was 39 toen de menstruatie wegbleef. Nooit meer teruggekomen. Ik was mentaal / psychisch mezelf niet: ik herkende mezelf niet meer (net als toen ik zwanger was, of in de puberteit, maar dan in het kwadraat en nog tien keer erger). Naar de huisarts (man) gegaan en die vond dat het geen overgang kon zijn en wilde ook niet testen. Ik was niet assertief en heb geen test gekocht of alsnog gevraagd. Daardoor jaren extreem geworsteld met mezelf en gedacht dat het aan mij moest liggen dat ik zo vreemd was en dacht en deed. Volslagen ontredderd en dacht mijn huisarts te moeten geloven. Geen nachtzweten, wel wat opvliegers, maar niet heel erg veel. Wel dikker worden zonder duidelijke oorzaak.
Enige, maar zeer belangrijke winstpunt: geen migraine of clusterhoofdpijn meer, wat ik daarvoor sinds kleutertijd had gehad.
Nu kan ik zeggen dat het alles bij elkaar zeker tien jaar geduurd heeft. En nu is het voorbij. Ik voel me weer mezelf, heb geen last meer van hormonen. Nog steeds geen clusterhoofdpijn of migraine (hoera!!!). Wel weer af en toe hoofdpijn, maar niets in vergelijking met vóór de overgang. Ik begin eindelijk ook weer af te vallen. (Moeilijker dan vroeger, maar het lukt weer.)
Ik ben woest op mijn (vroegere) huisarts, omdat hij niet fatsoenlijk heeft gecheckt wat er aan de hand was. Omdat hij de mogelijkheid van een vroege overgang meteen heeft uitgesloten en mij niet serieus heeft genomen.
Hormonale veranderingen (van de overgang, maar in mijn geval ook in de puberteit en tijdens zwangerschappen) werden/worden extreem onderschat. Ik vind ook dat daar veel te weinig aandacht voor is, voor wat dat met je kan doen en hoe ernstig de invloed daarvan kan zijn.
Enige, maar zeer belangrijke winstpunt: geen migraine of clusterhoofdpijn meer, wat ik daarvoor sinds kleutertijd had gehad.
Nu kan ik zeggen dat het alles bij elkaar zeker tien jaar geduurd heeft. En nu is het voorbij. Ik voel me weer mezelf, heb geen last meer van hormonen. Nog steeds geen clusterhoofdpijn of migraine (hoera!!!). Wel weer af en toe hoofdpijn, maar niets in vergelijking met vóór de overgang. Ik begin eindelijk ook weer af te vallen. (Moeilijker dan vroeger, maar het lukt weer.)
Ik ben woest op mijn (vroegere) huisarts, omdat hij niet fatsoenlijk heeft gecheckt wat er aan de hand was. Omdat hij de mogelijkheid van een vroege overgang meteen heeft uitgesloten en mij niet serieus heeft genomen.
Hormonale veranderingen (van de overgang, maar in mijn geval ook in de puberteit en tijdens zwangerschappen) werden/worden extreem onderschat. Ik vind ook dat daar veel te weinig aandacht voor is, voor wat dat met je kan doen en hoe ernstig de invloed daarvan kan zijn.
donderdag 31 januari 2019 om 08:36