Gezondheid
alle pijlers
Huisartsenpost ervaringen
dinsdag 3 februari 2009 om 12:30
Gewoon, uit nieuwsgierigheid. Hebben jullie ervaring met de huisartsenpost?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
dinsdag 3 februari 2009 om 12:32
dinsdag 3 februari 2009 om 12:32
quote:Growing schreef op 03 februari 2009 @ 12:30:
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?Lijkt me niet reeel, die mensen hebben tenslotte ook gewoon recht op hun vrije avonden/weekenden en moeten eens in de zoveel tijd 'n avond/weekenddienst draaien. 't Zou wel heel toevallig zijn als je dan net je eigen huisarts treft op 'n moment dat jij in 't weekend/avond zodanig ziek bent dat je niet tot de volgende dag kunt wachten.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?Lijkt me niet reeel, die mensen hebben tenslotte ook gewoon recht op hun vrije avonden/weekenden en moeten eens in de zoveel tijd 'n avond/weekenddienst draaien. 't Zou wel heel toevallig zijn als je dan net je eigen huisarts treft op 'n moment dat jij in 't weekend/avond zodanig ziek bent dat je niet tot de volgende dag kunt wachten.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:34
Nee, bij ons is het zo dat je buiten de openingstijden van de huisarts gewoon naar de huisartsenpost moet. Ik ben er een keer geweest toen ik niet meer wist waar ik het zoeken moest van de pijn. Toen moest ik idd ook een half uur wachten, maar ja, er zijn altijd ergere gevallen natuurlijk. Ondertussen lag ik wel op de grond in de wachtkamer, toen mijn vriend zich er toch maar even mee ging bemoeien werd ik wel snel geholpen. Voor straf heb ik toen niet goed gemikt toen ik moest overgeven in de wc (grapje hoor)
Ben wel blij dat je er altijd terecht kan, wel jammer dat het voor ons ruim drie kwartier rijden is.
Ben wel blij dat je er altijd terecht kan, wel jammer dat het voor ons ruim drie kwartier rijden is.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:37
Dat is ook een van de punten in de zorg idd. (zelf werk ik ook in de zorg) Mensen vergeten weleens dat artsen en hulpverleners ook zelf een (sociaal) leven hebben buiten hun werk om......
Bovendien komen artsen van een huisartsenpost altijd met een soort van ambulance omdat ze niet weten wat ze kunnen verwachten per situatie. Ze moeten overal op voorbereid zijn.
Dus heel vervelend voor jou, maar dit is helaas een "normale" situatie. Overigens heb ik er wel een positieve ervaring mee.
Bovendien komen artsen van een huisartsenpost altijd met een soort van ambulance omdat ze niet weten wat ze kunnen verwachten per situatie. Ze moeten overal op voorbereid zijn.
Dus heel vervelend voor jou, maar dit is helaas een "normale" situatie. Overigens heb ik er wel een positieve ervaring mee.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:37
Heb er een paar jaar geleden gezeten met mijn dochter die haar pols had gebroken.
om 8 uur 's avonds waren wij er en om goed half twaalf waren we thuis.
maar we werden vriendelijk behandeld,dus daar heb ik niets op aan te merken.
Kreeg wel commentaar dat ik niet eerst even gebeld had.
om 8 uur 's avonds waren wij er en om goed half twaalf waren we thuis.
maar we werden vriendelijk behandeld,dus daar heb ik niets op aan te merken.
Kreeg wel commentaar dat ik niet eerst even gebeld had.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
dinsdag 3 februari 2009 om 12:38
Ervaringen huisartsenpost? Niet goed.
1. je moet de klacht zwaar overdrijven aan de telefoon anders mag je niet komen of je wordt bij de deur weggestuurd
2. een arts die niet eens een botbreuk vast kan stellen is incompetent als je het mij vraagt
3.je moet in geval van die vermeende borbreuk zelf aandringen op een verwijzing voor de rontgen, die dan onder protest(!) wordt afgegeven
4. als je de arts later confronteert met zijn verkeerde diagnose kan er nog net 'oh' vanaf, maar geen excuses
1. je moet de klacht zwaar overdrijven aan de telefoon anders mag je niet komen of je wordt bij de deur weggestuurd
2. een arts die niet eens een botbreuk vast kan stellen is incompetent als je het mij vraagt
3.je moet in geval van die vermeende borbreuk zelf aandringen op een verwijzing voor de rontgen, die dan onder protest(!) wordt afgegeven
4. als je de arts later confronteert met zijn verkeerde diagnose kan er nog net 'oh' vanaf, maar geen excuses
dinsdag 3 februari 2009 om 12:41
Growing, het was 99% kans dat het geen ambulance was waar men mee kwam hoor. De artsen van diverse HAP's rijden vaak genoeg in auto's speciaal uitgerust en aangeduid als HAP-auto, vaak genoeg ook met dezelfde kleuren als een ambulance, maar ís geen ambulance.
HAP-ervaring? Nop. Ik woon in een gemeente waar we nog het oude bekende systeem hebben van huisartsen die de avond- en weekenddiensten in roulatie draaien. De omliggende gemeenten hebben wel HAP's, dus een redelijk eigen eilandje hier. Mijn eigen huisarts is sowieso nog van het slag plattelandshuisarts (deed tot voor kort nog bevallingen, doet zeer veel zelf, kent alles en iedereen binnen de gemeente, doet ook huisbezoeken zonder hierom verzocht te zijn bij bijv. de oudere patiënten en chronisch zieken om toch een vinger aan de pols te houden etc.). Doordat ze hier maar met 3 huisartsen zijn, is de kans groot dat de eigen HA dienst heeft. En heb ik buiten de eigen regio iets dat niet kan wachten, dan is het eigenlijk altijd seh-materiaal.
Afspreken zoals je gewoon bent van de reguliere diensten, kun je bij verreweg de meeste huisartsen niet in de avonduren. Dan moet de eigen huisarts al net dienst hebben én het niet kunnen wachten tot de reguliere tijden. Natuurlijk kun je voorkeuren hebben, maar de klant is geen koning zullen we maar zeggen.
HAP-ervaring? Nop. Ik woon in een gemeente waar we nog het oude bekende systeem hebben van huisartsen die de avond- en weekenddiensten in roulatie draaien. De omliggende gemeenten hebben wel HAP's, dus een redelijk eigen eilandje hier. Mijn eigen huisarts is sowieso nog van het slag plattelandshuisarts (deed tot voor kort nog bevallingen, doet zeer veel zelf, kent alles en iedereen binnen de gemeente, doet ook huisbezoeken zonder hierom verzocht te zijn bij bijv. de oudere patiënten en chronisch zieken om toch een vinger aan de pols te houden etc.). Doordat ze hier maar met 3 huisartsen zijn, is de kans groot dat de eigen HA dienst heeft. En heb ik buiten de eigen regio iets dat niet kan wachten, dan is het eigenlijk altijd seh-materiaal.
Afspreken zoals je gewoon bent van de reguliere diensten, kun je bij verreweg de meeste huisartsen niet in de avonduren. Dan moet de eigen huisarts al net dienst hebben én het niet kunnen wachten tot de reguliere tijden. Natuurlijk kun je voorkeuren hebben, maar de klant is geen koning zullen we maar zeggen.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 3 februari 2009 om 12:41
dinsdag 3 februari 2009 om 12:43
Wij hebben er laatst bijna anderhalf uur moeten wachten...en toen meenden een mevrouw dat haar schoonmoeder maar eens in de rolstoel moest gaan zitten, want dan waren ze als eerst aan de beurt! Ze kwamen grapjes makend en lachend binnen dus zo spoed leek het mij niet..Daarop ben ik met mijn brullende kind (ooronsteking: ook niet levensbedreigend maar na een nacht lang brullen en hoge koorst zaten wij er ook goed doorheen) voor het glazen raampje van de assistent gaan wachten (de assistent had nl dit goede advies aan deze mensen gegeven) Nou ik was direct na de mevrouw die op sterven na dood was aan de beurt.
Ik heb nog wel aan de dienstdoende arts gevraagd hoe het nu eigenlijk in zijn werk gaat qua urgentie. Ze schatten van tevoren in hoe ernstig de klachten zijn, dus niet op volgorde van binnenkomen. Ik snap het ook wel, maar als je met het zweet op je rug met een gillend kind op schoot zit ben je ook niet meer de meest invoelende persoon...ik in ieder geval niet! Verder goed geholpen, kuurtje gekregen.
Ik heb nog wel aan de dienstdoende arts gevraagd hoe het nu eigenlijk in zijn werk gaat qua urgentie. Ze schatten van tevoren in hoe ernstig de klachten zijn, dus niet op volgorde van binnenkomen. Ik snap het ook wel, maar als je met het zweet op je rug met een gillend kind op schoot zit ben je ook niet meer de meest invoelende persoon...ik in ieder geval niet! Verder goed geholpen, kuurtje gekregen.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:43
Hier hele goede ervaringen. Met beide kinderen regelmatig op de huisartsenpost gezeten, varierend van dubbele oorontstekingen, onstoken keelamandelen, RS-virus, uitdroging door overgeven tot een gebroken sleutelbeen. Als ik opbel kan ik altijd overleggen, bij twijfel laten ze me langskomen en ik ben er ook wel op onchristelijke tijdstippen geweest. De ene arts helpt je beter dan de ander, of je klikt met de ene beter dan met de ander, maar als ik het gevoel had dat het echt niet goed zat, hebben ze me altijd door gestuurd naar de kinderarts. Hier dus goede ervaringen en ik ben ook echt blij met onze huisartsenpost.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:44
Ik heb minder fijne ervaringen met de huisartsenpost, tot twee keer aan toe. En dat ging niet om lullige dingen. De derde keer dat ik acuut hulp nodig had, voor mijn dochter die keer omdat ze met haar hand in het glas was gevallen, ben ik dan ook direct naar de SEH in het ziekenhuis gereden.
Eén keer kwam ik midden in de nacht bij de HA-post met mijn toenmalige vriend, die zowat blauw zag van een zware astma-aanval. Hij kon bijna niet meer praten. Voor ze hem uberhaubt hielpen, moest het eerst verzekeringstechnisch worden uitgezocht hoe het zat met vergoeden, omdat hij amerikaan is. Er ging een kwartier overheen voor er een keer aandacht werd besteed aan zijn benauwdheid, terwijl we ook al een kwartier in de wachtkamer hadden gezeten.
De tweede keer ben ik er heen geweest omdat mijn dochter, toen nog net geen één jaar, haar handpalmen had verbrand aan de kachel. Ze hielpen ons wel snel, maar achteraf bleek dat ze haar ene hand onzorgvuldig hadden verbonden. Er ontstond een verkleving. Op de gipskamer in het ziekenhuis waar we twee dagen later kwamen voor nieuw verband, schrokken ze aardig van de puinhoop en het beroerde verbinden en ze hebben zich best zorgen gemaakt over schade aan de handfunctie daardoor. Dat is gelukkig goed gekomen, ze heeft nu 'alleen maar' een naar litteken in haar hand. Maar dat had ook anders gekund.
Met echt nare dingen, ga ik dus niet meer naar de HA-post.
Eén keer kwam ik midden in de nacht bij de HA-post met mijn toenmalige vriend, die zowat blauw zag van een zware astma-aanval. Hij kon bijna niet meer praten. Voor ze hem uberhaubt hielpen, moest het eerst verzekeringstechnisch worden uitgezocht hoe het zat met vergoeden, omdat hij amerikaan is. Er ging een kwartier overheen voor er een keer aandacht werd besteed aan zijn benauwdheid, terwijl we ook al een kwartier in de wachtkamer hadden gezeten.
De tweede keer ben ik er heen geweest omdat mijn dochter, toen nog net geen één jaar, haar handpalmen had verbrand aan de kachel. Ze hielpen ons wel snel, maar achteraf bleek dat ze haar ene hand onzorgvuldig hadden verbonden. Er ontstond een verkleving. Op de gipskamer in het ziekenhuis waar we twee dagen later kwamen voor nieuw verband, schrokken ze aardig van de puinhoop en het beroerde verbinden en ze hebben zich best zorgen gemaakt over schade aan de handfunctie daardoor. Dat is gelukkig goed gekomen, ze heeft nu 'alleen maar' een naar litteken in haar hand. Maar dat had ook anders gekund.
Met echt nare dingen, ga ik dus niet meer naar de HA-post.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 3 februari 2009 om 12:55
Ik heb 2 keer de huisartsenpost nodig gehad. Een keer omdat mijn dochter een klap op haar oor had gehad van een klasgenootje en het uitgilde van de pijn. En een keer omdat dezelfde dochter een wond in haar gezicht had die niet stopte met bloeden, ook niet na 2 uur (!) dichtdrukken.
Beide keren knullig geholpen, geen goed advies. In eerste instantie mochten we niet komen voor het oor, totdat ze haar hoorden gillen. En met de wond moesten we nog maar een uur blijven zitten. Zucht...
Ik ben dus geen dokterloper. Als wij iets hebben, is het buiten de uren. Meestal. En dan krijg je zo'n reactie. MAar goed, dat weten zij niet. Als ik dan op tv zie waarvoor mensen langskomen, denk ik: kan dat niet wachten totdat je eigen arts er weer is en die mensen mogen wel langs komen. Bijvoorbeeld met een pijnlijke teen, waar ze al 5 dagen meelopen...
Beide keren knullig geholpen, geen goed advies. In eerste instantie mochten we niet komen voor het oor, totdat ze haar hoorden gillen. En met de wond moesten we nog maar een uur blijven zitten. Zucht...
Ik ben dus geen dokterloper. Als wij iets hebben, is het buiten de uren. Meestal. En dan krijg je zo'n reactie. MAar goed, dat weten zij niet. Als ik dan op tv zie waarvoor mensen langskomen, denk ik: kan dat niet wachten totdat je eigen arts er weer is en die mensen mogen wel langs komen. Bijvoorbeeld met een pijnlijke teen, waar ze al 5 dagen meelopen...
Volg je hart. Dat klopt.
dinsdag 3 februari 2009 om 12:56
dinsdag 3 februari 2009 om 13:01
He gatver poez...da's niet niks!
Hier alleen maar goede ervaring met de huisartsenpost in het Elkerliek in Helmond.
Paar keer met mijn dochter langsgegaan. Varierend van rode/paarse stipjes die niet weg te drukken zijn (kenmerk hersenvliesontsteking) en ineens door het beentje zakken en pijn hebben, tot het met manlief halsoverkop naar de post moeten gaan omdat dochter een stuk van hoornvlies eraf had gekrast met haar babynagels.
Elke keer zeer prettig en met een luisterend oor worden behandeld.
Heel fijn wanneer je met een gerust gevoel weer naar huis kan.
Hier alleen maar goede ervaring met de huisartsenpost in het Elkerliek in Helmond.
Paar keer met mijn dochter langsgegaan. Varierend van rode/paarse stipjes die niet weg te drukken zijn (kenmerk hersenvliesontsteking) en ineens door het beentje zakken en pijn hebben, tot het met manlief halsoverkop naar de post moeten gaan omdat dochter een stuk van hoornvlies eraf had gekrast met haar babynagels.
Elke keer zeer prettig en met een luisterend oor worden behandeld.
Heel fijn wanneer je met een gerust gevoel weer naar huis kan.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 3 februari 2009 om 13:01
Dramatisch.... onze huisartsenpost zit 20 km verderop in het MCL in Leeuwarden. Ben er 1 keer beland na een extreme griep, dreigde uit te drogen, moest al overgevend in de auto ( man reed) en aan de tel.had ik al uitgelegd dat ik toch wel wat mankeer, ook naast die griep ( kleine tumor in mijn hoofd) . Kreeg ik door een dokter die me amper kon verstaan, was een alochtone arts die gebrekkig NL sprak, het enige medicijn voorgeschreven wat je met een tumor in je hoofd absoluut niet mag nemen! Goddank las ik toch maar even de bijsluiter. Man weer terug voor iets anders...nee ik was daar niet blij mee. Als ik nu iets heb ga ik ook naar mijn eigen internist, ik heb niet veel vertrouwen meer in huisartsen.
dinsdag 3 februari 2009 om 13:02
Wat snel al zoveel reacties!
Wat ik me nu afvraag, wanneer ga je eigenlijk naar de EHBO en wanneer naar de HAP?
Ik realiseer me nu ook dat ik helemaal niet eens weet waar bij ons de HAP zit!
Roosvrouw, oh het kan zijn dat het geen 'echte' ambulance was nu ik jouw tekst lees. Heb het zelf niet eens gezien, Growingman wel toen ie op de uitkijk stond!
Ze waren overigens wel met 2 personen en in speciale kleding dus het leek wel iets anders dan een 'gewone' huisarts. Het deed me wel denken aan die televisieprogramma's! (Alleen was er geen camera bij!)
Wat ik me nu afvraag, wanneer ga je eigenlijk naar de EHBO en wanneer naar de HAP?
Ik realiseer me nu ook dat ik helemaal niet eens weet waar bij ons de HAP zit!
Roosvrouw, oh het kan zijn dat het geen 'echte' ambulance was nu ik jouw tekst lees. Heb het zelf niet eens gezien, Growingman wel toen ie op de uitkijk stond!
Ze waren overigens wel met 2 personen en in speciale kleding dus het leek wel iets anders dan een 'gewone' huisarts. Het deed me wel denken aan die televisieprogramma's! (Alleen was er geen camera bij!)
dinsdag 3 februari 2009 om 13:03
quote:Spijker schreef op 03 februari 2009 @ 12:56:
De huisartsenpost is bij ons alleen zo ver weg! Ik snap wel dat het een beetje een groot gebied moet bestrijken, maar voor iemand zonder auto is het bij ons echt een probleem om er te komen!Inderdaad een minpunt van bepaalde HAP's. In deze regio is het aardig platteland. Onze buurgemeente heeft een HAP, die in het streekziekenhuis zit. An sich handig voor die gevallen die door moeten, maar wel met als resultaat dat diverse mensen 20 km of meer mogen reizen. Grappig bij een erg beperkte OV in de regio.
De huisartsenpost is bij ons alleen zo ver weg! Ik snap wel dat het een beetje een groot gebied moet bestrijken, maar voor iemand zonder auto is het bij ons echt een probleem om er te komen!Inderdaad een minpunt van bepaalde HAP's. In deze regio is het aardig platteland. Onze buurgemeente heeft een HAP, die in het streekziekenhuis zit. An sich handig voor die gevallen die door moeten, maar wel met als resultaat dat diverse mensen 20 km of meer mogen reizen. Grappig bij een erg beperkte OV in de regio.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 3 februari 2009 om 13:03
Hier alleen maar goed ervaringen. Ik heb een aantal keren gebeld voor overleg omdat ik twijfelde over langskomen. Werd altijd goed te woord gestaan, werd goed naar me geluisterd en ik werd serieus genomen. Bij twijfel mocht ik langskomen, of belde de arts zelf terug ipv de assistente.
Nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus werd genomen, ook altijd snel geholpen. Alleen maar goed dus.
Nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus werd genomen, ook altijd snel geholpen. Alleen maar goed dus.
dinsdag 3 februari 2009 om 13:03
Ik ben er vorig jaar 19 keer geweest met zoontje en het jaar ervoor 17 keer dus vraag maar raak
Over het algemeen worden we wel goed geholpen. Ik vind het wel een beetje jammer dat de huisartsen en assistenten zo weinig weten van epilepsie/stofwisselingsziekten etc, ik krijg echt soms domme vragen en aannames, best kwetsend af en toe. En we hebben een protocol dat hij bij hoge koorts en ontsteking antibiotica MOET hebben en dan gaan sommige huisartsen helemaal in discussie over het nut van antibiotica en dat je dat niet te vaak moet doen, blabla. Dat is niet echt leuk dat je steeds die discussie aan moet gaan. Kijk dan in de computer en lees het protocol. het is voor ons ouders echt niet leuk om steeds die discussie aan te moeten gaan. Maar over het algemeen ben ik dik tevreden.
Wat ik wel zorgelijk vind is dat je soms uren hebt dat je helemaal geen zorg kunt ontvangen. Onze huisarts is niet meer te bereiken na 14 uur, maar de post is ook pas te bereiken na 18 uur. Nu hebben wij een noodnummer van de kinderartsen omdat ons zoontje in dossier zit voor speciale gevallen zeg maar, maar dat is lang niet voor iedereen zo.
Over het algemeen worden we wel goed geholpen. Ik vind het wel een beetje jammer dat de huisartsen en assistenten zo weinig weten van epilepsie/stofwisselingsziekten etc, ik krijg echt soms domme vragen en aannames, best kwetsend af en toe. En we hebben een protocol dat hij bij hoge koorts en ontsteking antibiotica MOET hebben en dan gaan sommige huisartsen helemaal in discussie over het nut van antibiotica en dat je dat niet te vaak moet doen, blabla. Dat is niet echt leuk dat je steeds die discussie aan moet gaan. Kijk dan in de computer en lees het protocol. het is voor ons ouders echt niet leuk om steeds die discussie aan te moeten gaan. Maar over het algemeen ben ik dik tevreden.
Wat ik wel zorgelijk vind is dat je soms uren hebt dat je helemaal geen zorg kunt ontvangen. Onze huisarts is niet meer te bereiken na 14 uur, maar de post is ook pas te bereiken na 18 uur. Nu hebben wij een noodnummer van de kinderartsen omdat ons zoontje in dossier zit voor speciale gevallen zeg maar, maar dat is lang niet voor iedereen zo.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 13:04
quote:Eowynn_ schreef op 03 februari 2009 @ 13:03:
Hier alleen maar goed ervaringen. Ik heb een aantal keren gebeld voor overleg omdat ik twijfelde over langskomen. Werd altijd goed te woord gestaan, werd goed naar me geluisterd en ik werd serieus genomen. Bij twijfel mocht ik langskomen, of belde de arts zelf terug ipv de assistente.
Nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus werd genomen, ook altijd snel geholpen. Alleen maar goed dus.Ik heb vernomen van Star, dat wij dezelfde huisartsenpost bezoeken . Ik heb wel dezelfde mening. Eigenlijk mogen wij bij twijfel wel direct komen.
Hier alleen maar goed ervaringen. Ik heb een aantal keren gebeld voor overleg omdat ik twijfelde over langskomen. Werd altijd goed te woord gestaan, werd goed naar me geluisterd en ik werd serieus genomen. Bij twijfel mocht ik langskomen, of belde de arts zelf terug ipv de assistente.
Nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus werd genomen, ook altijd snel geholpen. Alleen maar goed dus.Ik heb vernomen van Star, dat wij dezelfde huisartsenpost bezoeken . Ik heb wel dezelfde mening. Eigenlijk mogen wij bij twijfel wel direct komen.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 13:07
Growing, volgens mij is het beleid met de meeste HAP's dat je altijd eerst naar de HAP gaat en zij dan beoordelen of je naar de SEH door mag. Als je in acute gevallen niet is staat bent zelf een HAP te bezoeken en een ambulance belt, dan doen zij de eerste check en wat nodig is, en brengen je dan naar de SEH als dit nodig is.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 3 februari 2009 om 13:08
quote:Growing schreef op 03 februari 2009 @ 13:02:
Wat snel al zoveel reacties!
Wat ik me nu afvraag, wanneer ga je eigenlijk naar de EHBO en wanneer naar de HAP?
Ik realiseer me nu ook dat ik helemaal niet eens weet waar bij ons de HAP zit!
de naam zegt het al Eerste hulp bij ongelukken. Dus als je het vermoeden hebt van een breuk, je hebt een flinke snee of forse hoofdwond, dan ga je naar de EHBO. Bij het vermoeden van een ziekte ga je naar de HAP.
Wat snel al zoveel reacties!
Wat ik me nu afvraag, wanneer ga je eigenlijk naar de EHBO en wanneer naar de HAP?
Ik realiseer me nu ook dat ik helemaal niet eens weet waar bij ons de HAP zit!
de naam zegt het al Eerste hulp bij ongelukken. Dus als je het vermoeden hebt van een breuk, je hebt een flinke snee of forse hoofdwond, dan ga je naar de EHBO. Bij het vermoeden van een ziekte ga je naar de HAP.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 13:09
quote:Poezewoes schreef op 03 februari 2009 @ 13:07:
Growing, volgens mij is het beleid met de meeste HAP's dat je altijd eerst naar de HAP gaat en zij dan beoordelen of je naar de SEH door mag. Als je in acute gevallen niet is staat bent zelf een HAP te bezoeken en een ambulance belt, dan doen zij de eerste check en wat nodig is, en brengen je dan naar de SEH als dit nodig is. O, ik ben altijd direct naar de EHBO gegaan als ik dacht dat ik iets gebroken had.
Growing, volgens mij is het beleid met de meeste HAP's dat je altijd eerst naar de HAP gaat en zij dan beoordelen of je naar de SEH door mag. Als je in acute gevallen niet is staat bent zelf een HAP te bezoeken en een ambulance belt, dan doen zij de eerste check en wat nodig is, en brengen je dan naar de SEH als dit nodig is. O, ik ben altijd direct naar de EHBO gegaan als ik dacht dat ik iets gebroken had.
Stressed is just desserts spelled backwards
