Gezondheid
alle pijlers
Huisartsenpost ervaringen
dinsdag 3 februari 2009 om 12:30
Gewoon, uit nieuwsgierigheid. Hebben jullie ervaring met de huisartsenpost?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
dinsdag 3 februari 2009 om 13:31
Ik was gevallen. Enorm dikke knie en kon niet meer lopen. Op naar de huisartsenpost met een vriendin. Dienstdoende arts had blijkbaar X-ray ogen want kon zonder een foto of ander onderzoek zien dat ik gescheurde kniebanden had. Of mn vriendin dan even naar de apotheek kon gaan om verband te kopen (verbandkast in behandelkamer open en bloot en bomvol verband en toestanden) dan zou de pleeg even een drukverbandje aanleggen en moest ik na een week maar naar de huisarts. Ondertussen een week met een kussen onder mn knie gaan liggen.
Na een week en nog veel en veel meer pijn en nul stabiliteit naar de huisarts die me instuurde voor een foto : gebroken knie, onderbeen gebroken en gescheurd kapsel. Volgens behandelend arts hadden ze me meteen moeten opereren dan was ik nu (na maanden) een stuk verder geweest dan wat gestrompel. Beetje jammer.
Na een week en nog veel en veel meer pijn en nul stabiliteit naar de huisarts die me instuurde voor een foto : gebroken knie, onderbeen gebroken en gescheurd kapsel. Volgens behandelend arts hadden ze me meteen moeten opereren dan was ik nu (na maanden) een stuk verder geweest dan wat gestrompel. Beetje jammer.
dinsdag 3 februari 2009 om 13:39
Ik heb een goede ervaring met de HAP, maar dat kwam vooral omdat mijn eigen toenmalige huisarts een enorme flapdrol was met een peppie&kokkie praktijk. Iedere andere arts was al een verademing t.o.v. hem. En volgens degene die mij bracht, had ik een enorm lekker ding als arts, helaas was ik erg beroerd en had hoge koorts, dus dit lekkere ding heb ik niet meegekregen. Heb je eens een dr. McDreamy...zucht.
dinsdag 3 februari 2009 om 14:19
Ik heb de rest niet gelezen maar, in tegenstelling tot mijn ervaringen met mijn huisarts, ben ik dolgelukkig met de huisartsenpost. Ik heb nooit slechte ervaringen gehad daar en met mijn kind was ik echt een vaste klant. Nu kom ik slechts 4 keer per jaar nog.
Ze hebben een systeem waarbij je belt, een tijdstip krijgt te horen dat jouw afspraak is en je ook echt dan pas hoeft te komen. Soms komt er een spoedgeval tussen maar heel vaak zijn ze stipt op tijd en mag je soms nog wel eerder.
Ze hebben een systeem waarbij je belt, een tijdstip krijgt te horen dat jouw afspraak is en je ook echt dan pas hoeft te komen. Soms komt er een spoedgeval tussen maar heel vaak zijn ze stipt op tijd en mag je soms nog wel eerder.
dinsdag 3 februari 2009 om 14:29
2x geweest, 2 hele slechte ervaringen.
1e keer 10 minuten lang op mijn kop gekregen dat ik het léf had 'met een beetje buikpijn de huisartsenpost lastig te komen vallen', met veel gekreun en gesteun uiteindelijk toch onderzocht, 'sja, gaat u maar even door naar de eerste hulp.' Acute blindedarmontsteking. Nooit excuses gehad.
2e keer: ik had mijn 'enkelbanden een beetje verrekt', verbandje eromheen, moest 'gewoon even 2 dagen niet lopen dan was het wel weer over'. Na 2 dagen kon ik nog geen stap zetten, naar de 1e hulp (aardig ziekenhuis, na mijn verhaal vonden ze een officiële doorverwijzing niet nodig) en ja hoor, enkel gebroken.
Mij zien ze er nooit weer, stelletje prutsers.
1e keer 10 minuten lang op mijn kop gekregen dat ik het léf had 'met een beetje buikpijn de huisartsenpost lastig te komen vallen', met veel gekreun en gesteun uiteindelijk toch onderzocht, 'sja, gaat u maar even door naar de eerste hulp.' Acute blindedarmontsteking. Nooit excuses gehad.
2e keer: ik had mijn 'enkelbanden een beetje verrekt', verbandje eromheen, moest 'gewoon even 2 dagen niet lopen dan was het wel weer over'. Na 2 dagen kon ik nog geen stap zetten, naar de 1e hulp (aardig ziekenhuis, na mijn verhaal vonden ze een officiële doorverwijzing niet nodig) en ja hoor, enkel gebroken.
Mij zien ze er nooit weer, stelletje prutsers.
dinsdag 3 februari 2009 om 14:44
Over het diensten doen: afhankelijk van de regio, moet een huisarts gemiddeld zo'n een keer per week avonddienst of nachtdienst doen. Geen extra salaris ervoor...Dit terwijl je als huisarts de volgende dag ook weer moet werken in je eigen praktijk..... Niet zo geweldig geregeld dus. Wel zijn er tegenwoordig veel huisartsen die hun praktijk hebben verkocht om minder te gaan werken/ die een paar dagen in dienst van een huisarts werken, die de nachtdiensten overnemen voor een leuk salaris.
Want ja, je zit als patient toch ook niet te wachten op een arts die de hele nacht al dienst heeft gehad?
Want ja, je zit als patient toch ook niet te wachten op een arts die de hele nacht al dienst heeft gehad?
dinsdag 3 februari 2009 om 14:45
dinsdag 3 februari 2009 om 15:32
mijn ervaringen zijn wisselend, maar meestal wel goed. heb een chronische aandoening die vaak zorgt dat ik acute hulp nodig heb. vooral de assistentes van de hap vind ik erg vriendelijk en meedenkend. ik vraag vaak of ze even willen overleggen om te vragen of één van de dienstdoende artsen ervaring heeft met datgene waar ik hulp voor nodig heb, zodat ik niet twee keer hoef te wachten als ze me alsnog doorsturen. en dat doen ze altijd, zonder uitzondering. heb je een enkele keer nog wel eens een arts die tóch niet blijkt te weten waar hij/zij mee bezig is, dan moet ik alsnog door. maar meestal kan ik gewoon meteen door als er geen HA aanwezig is die mij kan helpen. grappig is dat de meeste huisartsen mijn (redelijk zeldzame) aandoening altijd errug interessant vinden. en och, ook wel eens domme reacties gehad, maar meestal goed en vriendelijk geholpen. minpuntje vind ik de hoge drempel voordat een arts aan huis komt, maar daar is natuurlijk ook een reden voor.
trouwens, verschil HAP/SEH: in principe bel je altijd de HAP, en verwijst die (vaak al telefonisch, zoals in mijn geval) indien nodig door. tenzij het idd minutenwerk is. enige uitzondering is in mijn geval bij ongelukjes onderweg, dan laat ik me afzetten bij dichtbijzijnde z'huis, en bel niet eerst eigen ha of hap. doe ik trouwens wél als ik ongeveer langs m'n eigen ziekenhuis kom terwijl ik (seh-)hulp nodig heb, dan bel ik eigen ha met mededeling dat ik langs z'huis kom, en of hij me wil verwijzen.
trouwens, verschil HAP/SEH: in principe bel je altijd de HAP, en verwijst die (vaak al telefonisch, zoals in mijn geval) indien nodig door. tenzij het idd minutenwerk is. enige uitzondering is in mijn geval bij ongelukjes onderweg, dan laat ik me afzetten bij dichtbijzijnde z'huis, en bel niet eerst eigen ha of hap. doe ik trouwens wél als ik ongeveer langs m'n eigen ziekenhuis kom terwijl ik (seh-)hulp nodig heb, dan bel ik eigen ha met mededeling dat ik langs z'huis kom, en of hij me wil verwijzen.
dinsdag 3 februari 2009 om 15:40
mijn zoon heeft de gave om altijd in het weekend behoorlijk ziek te worden. Ik beschouw mezelf als een moeder die het eerst even aankijkt, dus als ik bel is het ook echt prijs. Ben er nu 6 keer geweest. Aan de telefoon moet ik altijd praten als Brugman, maar mocht wel altijd komen. Als assistente moeilijk doet vraag ik altijd of ze even wil overleggen met arts of dat ik de arts even kan spreken. Dit is een paar keer gebeurt en na enige uitleg mag ik altijd komen. Zoon is gevoelig voor luchtweginfecties, inmiddels weet ik wel wanneer het raak is (tot spugen en stikken aan toe hoesten, daar ga je niet de nacht mee in). Ook heeft hij een keer onder de galbulten gezeten en een behoorlijke /oorkeelontsteking gehad. En elke keer was er de dagen daarvoor niets aan hem te merken. Soms lang wachten, maar goed, dat snap ik ook wel. Bij ons werken er meestal 3 artsen dus gaat het wel redelijk snel. Tot nu toe ook steeds gelijk gekregen dat ik kwam. Dus op zich prima, alleen zou men aan de telefoon iets minder mogen afschepen. Als moeder van een kind van anderhalf weet ik prima wanneer het niet goed gaat, voor een simpel griepje kom ik echt niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 15:48
quote:gizz schreef op 03 februari 2009 @ 15:40:
mijn zoon heeft de gave om altijd in het weekend behoorlijk ziek te worden. Ik beschouw mezelf als een moeder die het eerst even aankijkt, dus als ik bel is het ook echt prijs. Ben er nu 6 keer geweest. Aan de telefoon moet ik altijd praten als Brugman, maar mocht wel altijd komen. Als assistente moeilijk doet vraag ik altijd of ze even wil overleggen met arts of dat ik de arts even kan spreken. Dit is een paar keer gebeurt en na enige uitleg mag ik altijd komen. Zoon is gevoelig voor luchtweginfecties, inmiddels weet ik wel wanneer het raak is (tot spugen en stikken aan toe hoesten, daar ga je niet de nacht mee in). Ook heeft hij een keer onder de galbulten gezeten en een behoorlijke /oorkeelontsteking gehad. En elke keer was er de dagen daarvoor niets aan hem te merken. Soms lang wachten, maar goed, dat snap ik ook wel. Bij ons werken er meestal 3 artsen dus gaat het wel redelijk snel. Tot nu toe ook steeds gelijk gekregen dat ik kwam. Dus op zich prima, alleen zou men aan de telefoon iets minder mogen afschepen. Als moeder van een kind van anderhalf weet ik prima wanneer het niet goed gaat, voor een simpel griepje kom ik echt niet.Bij mij werd dus altijd gezegd: het is nog zo'n ukkie, kom voor de zekerheid maar gewoon even langs.
mijn zoon heeft de gave om altijd in het weekend behoorlijk ziek te worden. Ik beschouw mezelf als een moeder die het eerst even aankijkt, dus als ik bel is het ook echt prijs. Ben er nu 6 keer geweest. Aan de telefoon moet ik altijd praten als Brugman, maar mocht wel altijd komen. Als assistente moeilijk doet vraag ik altijd of ze even wil overleggen met arts of dat ik de arts even kan spreken. Dit is een paar keer gebeurt en na enige uitleg mag ik altijd komen. Zoon is gevoelig voor luchtweginfecties, inmiddels weet ik wel wanneer het raak is (tot spugen en stikken aan toe hoesten, daar ga je niet de nacht mee in). Ook heeft hij een keer onder de galbulten gezeten en een behoorlijke /oorkeelontsteking gehad. En elke keer was er de dagen daarvoor niets aan hem te merken. Soms lang wachten, maar goed, dat snap ik ook wel. Bij ons werken er meestal 3 artsen dus gaat het wel redelijk snel. Tot nu toe ook steeds gelijk gekregen dat ik kwam. Dus op zich prima, alleen zou men aan de telefoon iets minder mogen afschepen. Als moeder van een kind van anderhalf weet ik prima wanneer het niet goed gaat, voor een simpel griepje kom ik echt niet.Bij mij werd dus altijd gezegd: het is nog zo'n ukkie, kom voor de zekerheid maar gewoon even langs.
dinsdag 3 februari 2009 om 15:57
donderdag 5 februari 2009 om 08:58
Goeiemorgen,
Ik heb jullie verhalen gelezen. Behalve de negatieve (die je meestal breed uitgemeten op verjaardagen enzo hoort) gelukkig ook positieve verhalen.
Ik werk als leidinggevende op een HAP, en doe daarnaast ook dienst op de werkvloer. Ik zou een meter tekst en uitleg kunnen geven hier, maar dat zal ik jullie besparen
Wat ik me wel afvraag, als je een slechte ervaring hebt, doe je daar dan ook iets mee?
Als het goed is heeft de HAP een klachtencommissie, maar vaak hoeft het niet eens zo ver te komen. Mijn ervaring is dat een telefoontje, luisteren naar het verhaal van de patient, en uitleggen wat de werkwijze is vaak genoeg is om mensen gerust te stellen en wederzijds begrip te krijgen.
Natuurlijk worden er fouten gemaakt, dat zal ik echt niet ontkennen. Als je vind dat je slecht behandeld bent, hebt moeten praten als brugman, je niet begrepen voelt door de arts of door de assistente, meld het dat, dat is de enige manier waarop wij onze dienstverlening kunnen verbeteren.
Groetjes,
NannieB
Ik heb jullie verhalen gelezen. Behalve de negatieve (die je meestal breed uitgemeten op verjaardagen enzo hoort) gelukkig ook positieve verhalen.
Ik werk als leidinggevende op een HAP, en doe daarnaast ook dienst op de werkvloer. Ik zou een meter tekst en uitleg kunnen geven hier, maar dat zal ik jullie besparen
Wat ik me wel afvraag, als je een slechte ervaring hebt, doe je daar dan ook iets mee?
Als het goed is heeft de HAP een klachtencommissie, maar vaak hoeft het niet eens zo ver te komen. Mijn ervaring is dat een telefoontje, luisteren naar het verhaal van de patient, en uitleggen wat de werkwijze is vaak genoeg is om mensen gerust te stellen en wederzijds begrip te krijgen.
Natuurlijk worden er fouten gemaakt, dat zal ik echt niet ontkennen. Als je vind dat je slecht behandeld bent, hebt moeten praten als brugman, je niet begrepen voelt door de arts of door de assistente, meld het dat, dat is de enige manier waarop wij onze dienstverlening kunnen verbeteren.
Groetjes,
NannieB
donderdag 5 februari 2009 om 10:15
Ik heb persoonlijk wel goede ervaringen met onze HAP, ondanks dat die naast het ziekenhuis zit waar zowel mijn vriend als ik niet behandeld willen worden. Dat ziekenhuis heeft mijn vriend schandalig behandeld na een auto-ongeluk en we hebben ook een officiële klacht ingediend.
Laatst had ik zelf de HAP nodig omdat ik mijn enkel had verzwikt. Heb dat wel eens vaker gehad (enkelbanden verrekt), maar dit voelde anders aan. Mocht gewoon komen, en voor de zekerheid zou er wel een foto gemaakt moeten worden. Heb netjes aangegeven dat ik niet naar het naastgelegen zh wilde en we zijn toen naar een zh 40 km verderop gereden. En daar prima behandeld.
Ook heb ik ze eens nodig gehad voor mijn vriend, die na zijn operatie (rug gebroken en met behulp van donorbot een ruggewervel vervangen) een heftige infectie kreeg. Ze kwamen idd netjes aan huis (nadat ik benadrukt had dat mijn vriend echt niet vervoerd kon worden in een personenauto). Alles onderzocht, en overleg gevoerd met het behandelend ziekenhuis. Als hij de volgende ochtend nog zo'n hoge koorts had mocht hij naar het zh komen. Via de gewone huisarts de ambulance laten komen (anders werd het niet vergoed) en daar werd hij meteen opgenomen. Dus ik heb wel goede ervaringen met de HAP, alleen is het bij ons ook zo'n 20 km verderop. Gelukkig hebben we een auto....
Laatst had ik zelf de HAP nodig omdat ik mijn enkel had verzwikt. Heb dat wel eens vaker gehad (enkelbanden verrekt), maar dit voelde anders aan. Mocht gewoon komen, en voor de zekerheid zou er wel een foto gemaakt moeten worden. Heb netjes aangegeven dat ik niet naar het naastgelegen zh wilde en we zijn toen naar een zh 40 km verderop gereden. En daar prima behandeld.
Ook heb ik ze eens nodig gehad voor mijn vriend, die na zijn operatie (rug gebroken en met behulp van donorbot een ruggewervel vervangen) een heftige infectie kreeg. Ze kwamen idd netjes aan huis (nadat ik benadrukt had dat mijn vriend echt niet vervoerd kon worden in een personenauto). Alles onderzocht, en overleg gevoerd met het behandelend ziekenhuis. Als hij de volgende ochtend nog zo'n hoge koorts had mocht hij naar het zh komen. Via de gewone huisarts de ambulance laten komen (anders werd het niet vergoed) en daar werd hij meteen opgenomen. Dus ik heb wel goede ervaringen met de HAP, alleen is het bij ons ook zo'n 20 km verderop. Gelukkig hebben we een auto....
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
donderdag 5 februari 2009 om 10:20
de huisartsenpost bij ons is ronduit kut. Ik heb een dikkedarm ontsteking gehad, mijn ontlasting bestond alleen nog maar uit bloed en noem maar op, zeiden ze: Ga morgenvroeg maar gewoon naar je eigen huisarts. Het zal niet zo'n vaart lopen.
Ik had heel erg veel pijn (ben echt niet kleinzerig) en heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen omdat het gewoon niet goed ging. Fijn zo......darmen zaten onder de zweren en pushaarden. Heeft nog heel lang geduurd voordat ik me wat beter voelde.
Ja, ze kunnen hele goede diagnoses stellen bij onze huisartsenpost. Is niet de eerste keer dat er zoiets gebeurde.
Ik had heel erg veel pijn (ben echt niet kleinzerig) en heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen omdat het gewoon niet goed ging. Fijn zo......darmen zaten onder de zweren en pushaarden. Heeft nog heel lang geduurd voordat ik me wat beter voelde.
Ja, ze kunnen hele goede diagnoses stellen bij onze huisartsenpost. Is niet de eerste keer dat er zoiets gebeurde.
donderdag 5 februari 2009 om 10:25
Mijn man heeft er ook een handje van om op de meest onmogelijke momenten ergens mee te kampen. Ik probeer hem altijd te laten wachten tot hij naar de huisarts kan, maar als hij ineens midden in de nacht helemaal in paniek wakker schiet omdat hij geen lucht krijgt en zijn huigje schrikbarend gezwollen is, tsja, dan ga je toch maar even bellen.
Dan luisteren ze naar je verhaal, gaan in overleg met een arts, en bellen je binnen 30 minuten terug met hun conclusie. (was met een anti-allergiepilletje gelukkig snel opgelost, hebben wel even moeten wachten, maar was lekker dicht bij huis).
Tweede keer werd hij wakker met wat huiduitslag. Is gaan werken. Maar bij thuiskomst was die uitslag aardig gegroeid en je zag het bijna aangroeien!!! Ook jeukte het heel erg. Weer bellen. Kon een anti-allergie pilletje gaan halen bij het ziekenhuis.
Pillen opgehaald, maar toen begon de uitslag ook pijn te doen. Dus maar doorgelopen naar de Eerste Hulp. Sterker pilletje ingenomen en gekeken of de uitslag minder werd... En een zalfje tegen de jeuk.
Nog steeds geen idee waar die heftige reacties vandaan komen. Maar wel netjes geholpen.
Dan luisteren ze naar je verhaal, gaan in overleg met een arts, en bellen je binnen 30 minuten terug met hun conclusie. (was met een anti-allergiepilletje gelukkig snel opgelost, hebben wel even moeten wachten, maar was lekker dicht bij huis).
Tweede keer werd hij wakker met wat huiduitslag. Is gaan werken. Maar bij thuiskomst was die uitslag aardig gegroeid en je zag het bijna aangroeien!!! Ook jeukte het heel erg. Weer bellen. Kon een anti-allergie pilletje gaan halen bij het ziekenhuis.
Pillen opgehaald, maar toen begon de uitslag ook pijn te doen. Dus maar doorgelopen naar de Eerste Hulp. Sterker pilletje ingenomen en gekeken of de uitslag minder werd... En een zalfje tegen de jeuk.
Nog steeds geen idee waar die heftige reacties vandaan komen. Maar wel netjes geholpen.
donderdag 5 februari 2009 om 14:44
[quote]Starshine schreef op 03 februari 2009 @ 12:38:
Ervaringen huisartsenpost? Niet goed.
1. je moet de klacht zwaar overdrijven aan de telefoon anders mag je niet komen of je wordt bij de deur weggestuurd
Jammer dat je ontevreden bent over je huisartsenpost.
Wat betreft dat je moet overdrijven over de telefoon....
De triagiste die je aan de telefoon krijgt moet telefonisch een inschattig maken over het spoedeisend karakter van je klacht. De huisartsenpost is namelijk alleen voor spoedgevallen. Helaas denken steeds meer mensen dat het gewoon een weekendarts is waar je gewoon naar toe kan. Hierdoor neemt de drukte toe, met als gevolg langere wachttijden voor de echt zieke patienten, onderbezetting van de huisartsenpost en enorm stijgende ziektekosten.
Ik beweer overigens niet dat jij niet voor spoed belde hoor..
Groetjes
Ervaringen huisartsenpost? Niet goed.
1. je moet de klacht zwaar overdrijven aan de telefoon anders mag je niet komen of je wordt bij de deur weggestuurd
Jammer dat je ontevreden bent over je huisartsenpost.
Wat betreft dat je moet overdrijven over de telefoon....
De triagiste die je aan de telefoon krijgt moet telefonisch een inschattig maken over het spoedeisend karakter van je klacht. De huisartsenpost is namelijk alleen voor spoedgevallen. Helaas denken steeds meer mensen dat het gewoon een weekendarts is waar je gewoon naar toe kan. Hierdoor neemt de drukte toe, met als gevolg langere wachttijden voor de echt zieke patienten, onderbezetting van de huisartsenpost en enorm stijgende ziektekosten.
Ik beweer overigens niet dat jij niet voor spoed belde hoor..
Groetjes
