Gezondheid
alle pijlers
Huisartsenpost ervaringen
dinsdag 3 februari 2009 om 12:30
Gewoon, uit nieuwsgierigheid. Hebben jullie ervaring met de huisartsenpost?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
In de krant lees je vaak slechte ervaringen. Zelf heb ik er nu voor het eerst contact mee gehad. Omdat ik zelf niet naar de post toe kon zijn ze aan huis gekomen. Moest wel een paar uur wachten vanwege spoedgevallen. (Daar werd ik ook netjes over geinformeerd.) Vreemd om te zien dat ze met een ambulance komen! Niet nodig voor mij gelukkig maar na mij gingen ze snel weer weg naar een spoedgeval. Daardoor konden ze helaas niet echt alle aandacht aan mij besteden. Goed, dat snap ik, toch niet echt leuk.
Kun je eigenlijk nooit meer je eigen huisarts spreken in de avonduren vroeg ik me af?
dinsdag 3 februari 2009 om 13:13
Growing, het is een combinatie van herkenbaarheid (kleuren en uniforms), vervoer hebben en indien nodig met daadwerkelijke spoed (in bepaalde gemeenten mag men geloof ik met licht- en geluidsignalen rijden) als de wiedeweerga naar iemand toe kunnen rijden. Ik kan me indenken dat de herkenbaarheid wellicht net een beetje meer 'respect' oproept in het verkeer om indien nodig de ruimte te krijgen.
Die auto's van de tv zijn niet zo'n gek beeld, maar denk je eens in dat jij daar op de brancard in moet. Past denk ik niet. Zo heb je bijv. ook motoren rondrijden, geloof een aanvulling op daadwerkelijk ambulancezorg.
En als je dan in een gemeente zoals de onze woont, dan herken je 'gewoon' de privé-autos waarin de HA's rondrijden en als ze aan komen stuiven weet je al genoeg; aan de kant!
Wanneer naar de EHBO? De stelregel is dat een huisarts of HAP bij voorkeur dient door te verwijzen. Er zijn steeds meer geluiden van SEH's die je de deur zullen wijzen zónder wanneer het niet een situatie betreft waarin zorg binnen enkele minuten nodig is. Zelf ga ik rechtstreeks door buiten kantooruren wanneer de eigen HA geen dienst heeft. Weet men overigens ook, is geaccoordeerd. De andere twee huisartsen kunnen niet optimaal met mijn chronische ziekte omgaan, waardoor het vervolgens toch wel verwijs SEH wordt. Omdat in die gevallen het vaak een kwestie is van zsm zorg bieden, gaan we dan door zonder verwijs. Buiten de eigen regio volg ik hetzelfde protocol. Idem dito met een rietje wanneer ik een stukje gips nodig heb. Huisarts heeft dan de behandeling al ingezet en afgerond maar kan niet gipsen. Rechtstreeks naar de gipskamer kan niet i.v.m. declareren (tja....) dus loop ik daar altijd even via de SEH binnen. Voor dit soort zaken word ik overigens standaard doorverwezen, incl. telefoontje van de huisarts naar SEH.
Ik heb grofweg de stelling dat de SEH pas komt als er een dusdanige tijdsdruk is dat we praten over minutenwerk specialistische zorg nodig hebben. Daarbuiten huisarts/HAP met waarnodig een doorverwijzing. Maar goed, das persoonlijk naar het schijnt.
Die auto's van de tv zijn niet zo'n gek beeld, maar denk je eens in dat jij daar op de brancard in moet. Past denk ik niet. Zo heb je bijv. ook motoren rondrijden, geloof een aanvulling op daadwerkelijk ambulancezorg.
En als je dan in een gemeente zoals de onze woont, dan herken je 'gewoon' de privé-autos waarin de HA's rondrijden en als ze aan komen stuiven weet je al genoeg; aan de kant!
Wanneer naar de EHBO? De stelregel is dat een huisarts of HAP bij voorkeur dient door te verwijzen. Er zijn steeds meer geluiden van SEH's die je de deur zullen wijzen zónder wanneer het niet een situatie betreft waarin zorg binnen enkele minuten nodig is. Zelf ga ik rechtstreeks door buiten kantooruren wanneer de eigen HA geen dienst heeft. Weet men overigens ook, is geaccoordeerd. De andere twee huisartsen kunnen niet optimaal met mijn chronische ziekte omgaan, waardoor het vervolgens toch wel verwijs SEH wordt. Omdat in die gevallen het vaak een kwestie is van zsm zorg bieden, gaan we dan door zonder verwijs. Buiten de eigen regio volg ik hetzelfde protocol. Idem dito met een rietje wanneer ik een stukje gips nodig heb. Huisarts heeft dan de behandeling al ingezet en afgerond maar kan niet gipsen. Rechtstreeks naar de gipskamer kan niet i.v.m. declareren (tja....) dus loop ik daar altijd even via de SEH binnen. Voor dit soort zaken word ik overigens standaard doorverwezen, incl. telefoontje van de huisarts naar SEH.
Ik heb grofweg de stelling dat de SEH pas komt als er een dusdanige tijdsdruk is dat we praten over minutenwerk specialistische zorg nodig hebben. Daarbuiten huisarts/HAP met waarnodig een doorverwijzing. Maar goed, das persoonlijk naar het schijnt.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 3 februari 2009 om 13:13
HIer ook eerst een telefonische screening door een zeer bitchy mevrouw die erg uitging van algemeenheden. Erg tegengevallen dus. Vooral toen de kinderarts toch een andere conclusie trok dan deze telefonische assistenten.
En dat artsen ook een sociaal leven hebben snap ik, maar als je dienst hebt heb je toch gewoon dienst?
En dat artsen ook een sociaal leven hebben snap ik, maar als je dienst hebt heb je toch gewoon dienst?
dinsdag 3 februari 2009 om 13:14
De huisartsenpost zit bij ons op een verzamelpunt voor de hele regio, en tot nu toe, heb ik eigenlijk alleen maar goeie ervaringen gehad. Voorwaarde is bij ons wel dat je even moet bellen van te voren, je overlegt dan even, en krijgt dan een tijd door wanneer je kan komen.
Voor echt dringende zaken ga ik gelijk naar de SEH maar ook daar is het soms niet echt je van het zeg maar.. daar hebben ze mijn man ook naar huis gestuurd met een gebroken arm.
Voor echt dringende zaken ga ik gelijk naar de SEH maar ook daar is het soms niet echt je van het zeg maar.. daar hebben ze mijn man ook naar huis gestuurd met een gebroken arm.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 3 februari 2009 om 13:22
O echt? Woon jij in die nieuwe flat? Die is mooi geworden he! Ik stap altijd op de bus daar als ik naar de stad ga. Wij wonen in de straat die begint met een C! Dat is wel echt dichtbij. Zijn we elkaar vast wel eens tegen gekomen bij boodschappen doen bij de Appie grappig hoor.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 13:25
quote:Eowynn_ schreef op 03 februari 2009 @ 13:24:
Nee, niet in die nieuwe flats. Verderop staan nog 4 flats, ik woon in de eerste daarvan. Vlak naast winkelcentrum M.
Maar ben vaak bij de Appie of Lidl
*denkt heel hard over straat met C*
*gaat in Stars hyvevriendjes zoeken naar Mal*
Nee, niet in die nieuwe flats. Verderop staan nog 4 flats, ik woon in de eerste daarvan. Vlak naast winkelcentrum M.
Maar ben vaak bij de Appie of Lidl
*denkt heel hard over straat met C*
*gaat in Stars hyvevriendjes zoeken naar Mal*
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 13:26
Hier slechte ervaring, mijn moeder had een gal-aanval, maar goed dat wisten wij natuurlijk niet. We zagen wel dat ze vreselijke pijn had, wist echt niet meer waar ze het zoeken moest. Hap post wilde niet komen, nog een keer gebeld en kregen we een bitch aan de lijn, daar lusten de honden geen brood van....of we maar meteen wilden ophangen want deze lijn was alleen voor spoed-
gevallen.....ja eh, en wat was mijn moeder dan?, die intussen bewusteloos op de grond lag.
Gelukkig was ze alleen maar flauwgevallen, toen ze weer bij kwam hebben we haar zelf in de auto geladen en naar de EHBO-ziekenhuis gebracht. Daar kreeg ze meteen morfine....en 4 uur later is ze geopereerd aan een galsteen die de doorsnee had van een duive-ei.
Als zoiets weer mocht gebeuren dan ga ik meteen met de auto en de zieke naar het ziekenhuis, wat een gesodemieter!
gevallen.....ja eh, en wat was mijn moeder dan?, die intussen bewusteloos op de grond lag.
Gelukkig was ze alleen maar flauwgevallen, toen ze weer bij kwam hebben we haar zelf in de auto geladen en naar de EHBO-ziekenhuis gebracht. Daar kreeg ze meteen morfine....en 4 uur later is ze geopereerd aan een galsteen die de doorsnee had van een duive-ei.
Als zoiets weer mocht gebeuren dan ga ik meteen met de auto en de zieke naar het ziekenhuis, wat een gesodemieter!
dinsdag 3 februari 2009 om 13:28
Ik heb ervaring met de huisartsenpost in Rotterdam Zuid. Wat een gedoe. Eerst moet je idd. door de telefonische screening heen, vervolgens lang wachten, en dan een oververmoeide arts, die volgens mij niet eens meer in staat was zijn ogen open te houden. Mijn vader was gevallen terwijl hij al een scheurtje in zijn knieband had. Het deed veel pijn, dus naar die huisartsenpost. Na 45 min. wachten eindelijk aan de beurt. En dan die arts, er moet een foto gemaakt worden en hij belt naar de EHBO van aangrenzend ziekenhuis. Hoort een ambulance aankomen en nog een, en zegt dat het daar wel druk zal zijn. Er werd ook niet opgenomen. Vervolgens doet hij niets. Na 2 min. wachten, toch maar eens vragen wat nu? Ja, het is druk. Weer 2 min. stil. Dus ik vraag, wat nu? Tja, ga morgen maar naar je eigen huisarts. Toch maar vragen of mijn vader pijnstillers kon krijgen. Ja dat kon. Weer 2 min. niets. Gaat u die nog voorschrijven? O ja.
Gelukkig komen we daar niet vaak.
Gelukkig komen we daar niet vaak.
