Gezondheid
alle pijlers
Iedere 6 tot 10 weken dag in bed
maandag 4 mei 2009 om 10:55
Afgelopen zaterdag was het weer zo ver: ik werd wakker en dacht 'pfff... heb helemaal geen zin om op te staan'. Ik zei nog voor de grap tegen mijn vriend 'ik zal toch niet ziek worden?'. Niet wakker kunnen worden en niet willen opstaan (voor iemand die normaal gesproken vóór de wekker wakker wordt en fluitend het bed uit springt) is bij mij namelijk een indicatie dat ik ziek word. Deze zaterdag had ik geen enkele reden om ziek te worden (hele rustige dagen gehad) en ik had ook een hele leuke dag voor de boeg.
Maar het was al te laat. In de loop van de dag werd ik steeds lamlendiger en uiteindlijk heb ik de hele middag liggen slapen. Gisteren heb ik nog een dag 'bankgehangen' en vandaag voel ik me weer bijna helemaal perfect. Maar. De reden dat ik dit met jullie deel:
Ik heb dit ongeveer iedere 2 maanden!! Het is al een aantal jaar zo (ik denk sinds ik ben begonnen met werken en vlak daarvoor heb ik ook de ziekte van Pfeiffer gehad) en ik kan er maar niet achter komen waar dit door komt. Heb in de loop van de tijd al allerlei bloedonderzoeken gehad, maar geen HA snapt wat dit is.
Het verloop van deze 'ziekte' (het is moeilijk het zo te noemen, omdat het zo vaag en ondefinieerbaar is. Het enige wat ik weet, is dat ik op zulke dagen 1 tot 3 dagen echt niet kan werken en echt heel, heel moe en lamlendig ben, met ook pijn in mijn lichaam, als een soort spierpijn) is iedere keer precies hetzelfde, alleen soms wat langer dan de andere keer.
Mijn vraag aan jullie is, waar zou ik nou eens heen kunnen gaan om dit te laten onderzoeken? Ik ben niet zo heel erg thuis in alternatieve geneeskunst, maar zou ik naar een homeopaat moeten gaan ofzo? Hoe vind ik mijn weg in dat wereldje? Of hebben mensen nog andere tips?
(heb ook het topic van 'ik ben zo moe' gelezen, maar dat is dus echt iets anders. Tussen de dips in ben ik namelijk harstikke fit en energiek)
Maar het was al te laat. In de loop van de dag werd ik steeds lamlendiger en uiteindlijk heb ik de hele middag liggen slapen. Gisteren heb ik nog een dag 'bankgehangen' en vandaag voel ik me weer bijna helemaal perfect. Maar. De reden dat ik dit met jullie deel:
Ik heb dit ongeveer iedere 2 maanden!! Het is al een aantal jaar zo (ik denk sinds ik ben begonnen met werken en vlak daarvoor heb ik ook de ziekte van Pfeiffer gehad) en ik kan er maar niet achter komen waar dit door komt. Heb in de loop van de tijd al allerlei bloedonderzoeken gehad, maar geen HA snapt wat dit is.
Het verloop van deze 'ziekte' (het is moeilijk het zo te noemen, omdat het zo vaag en ondefinieerbaar is. Het enige wat ik weet, is dat ik op zulke dagen 1 tot 3 dagen echt niet kan werken en echt heel, heel moe en lamlendig ben, met ook pijn in mijn lichaam, als een soort spierpijn) is iedere keer precies hetzelfde, alleen soms wat langer dan de andere keer.
Mijn vraag aan jullie is, waar zou ik nou eens heen kunnen gaan om dit te laten onderzoeken? Ik ben niet zo heel erg thuis in alternatieve geneeskunst, maar zou ik naar een homeopaat moeten gaan ofzo? Hoe vind ik mijn weg in dat wereldje? Of hebben mensen nog andere tips?
(heb ook het topic van 'ik ben zo moe' gelezen, maar dat is dus echt iets anders. Tussen de dips in ben ik namelijk harstikke fit en energiek)
maandag 4 mei 2009 om 11:23
Ik zou er persoonlijk niet eens voor naar de huisarts gegaan zijn; laat staan als de huisarts niks weet verder willen dokteren om er een naam aan te kunnen geven. Wat is er mis met 1x in de zoveel weken even opladen? daar vind ik je ziekte namelijk het meest oplijken; je bent energiek zeg je (is druk...?) de rest van de tijd, dan zal dat dipje gewoon even nodig zijn.
maandag 4 mei 2009 om 11:48
Hmm... bedankt voor jullie reacties. Het geeft me in ieder geval stof tot nadenken!
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik er tot nu toe inderdaad gewoon aan toegeef, ik kan ook echt niet anders, maar dat is niet zo makkelijk. En Zamirah, ik wou dat ik gewoon door kon werken, maar dat kan dus écht niet op die dagen. Maar ik vind het niet normaal dat ik dit iedere 2 maanden heb! Jullie wel dan? Soms ben ik bijna een week uit de roulatie. Eerst dacht ik ook dat het altijd na een hele drukke periode kwam (zo van 'ja, natuurlijk word je nu ziek, je bent gewoon te druk geweest') maar dat is dus echt neit altijd zo. Helaas, zou ik bijna zeggen, want anders kon ik het wat beter begrijpen.
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik er tot nu toe inderdaad gewoon aan toegeef, ik kan ook echt niet anders, maar dat is niet zo makkelijk. En Zamirah, ik wou dat ik gewoon door kon werken, maar dat kan dus écht niet op die dagen. Maar ik vind het niet normaal dat ik dit iedere 2 maanden heb! Jullie wel dan? Soms ben ik bijna een week uit de roulatie. Eerst dacht ik ook dat het altijd na een hele drukke periode kwam (zo van 'ja, natuurlijk word je nu ziek, je bent gewoon te druk geweest') maar dat is dus echt neit altijd zo. Helaas, zou ik bijna zeggen, want anders kon ik het wat beter begrijpen.
maandag 4 mei 2009 om 12:00
Heb ook eens in de zoveel weken echt een baaldag. Gewoon lekker op bed, veel slapen (wordt als ik op zo'n dag niet de wekker zet pas wakker als vriend uit zijn werk thuis komt, en de voordeur hard dicht klapt) uren in bad, en te moe om er een boek bij te lezen.
Het voordeel is dat ik, doordat ik in de horeca werk, door de weeks vaak vrij ben, of soms om 18.00 hoef te beginnen. Zo kan ik mijn baaldag als het ware op een vrije dag plannen, zodat de rest van de wereld er geen last van heeft dat Kusunum een dag "buiten gebruik" is
Wat ik ook nog wel eens doe, als ik weet dat ik de laatste tijd teveel energie verbruikt heb op voorhand al een ochtend of middag in bed te plannen, zodat ik er weer fris tegenaan kan de volgende dag.
Tammetuk: Soms hoeft het bij mij niet gepaard te gaan met een drukke periode, het kan ook zijn dat ik gewoon geestelijk
niet goed genoeg heb kunnen rusten, een aantal dagen achter elkaar.
Bij mij is het dus een kwestie van het batterijtje optijd weer op laden. En goed naar mijn lichaam luisteren waarneer die tijd zich aandient.
Succes
Het voordeel is dat ik, doordat ik in de horeca werk, door de weeks vaak vrij ben, of soms om 18.00 hoef te beginnen. Zo kan ik mijn baaldag als het ware op een vrije dag plannen, zodat de rest van de wereld er geen last van heeft dat Kusunum een dag "buiten gebruik" is
Wat ik ook nog wel eens doe, als ik weet dat ik de laatste tijd teveel energie verbruikt heb op voorhand al een ochtend of middag in bed te plannen, zodat ik er weer fris tegenaan kan de volgende dag.
Tammetuk: Soms hoeft het bij mij niet gepaard te gaan met een drukke periode, het kan ook zijn dat ik gewoon geestelijk
niet goed genoeg heb kunnen rusten, een aantal dagen achter elkaar.
Bij mij is het dus een kwestie van het batterijtje optijd weer op laden. En goed naar mijn lichaam luisteren waarneer die tijd zich aandient.
Succes
maandag 4 mei 2009 om 12:03
quote:gigaluilak schreef op 04 mei 2009 @ 11:23:
je bent energiek zeg je (is druk...?) de rest van de tijd, dan zal dat dipje gewoon even nodig zijn.Het zou inderdaad goed kunnen dat je lichaam aangeeft dat het rust en ontspanning nodig heeft. Ik weet niet hoe jouw agenda eruit ziet en of je veel stress hebt, maar daar kan het heel goed aan liggen.
je bent energiek zeg je (is druk...?) de rest van de tijd, dan zal dat dipje gewoon even nodig zijn.Het zou inderdaad goed kunnen dat je lichaam aangeeft dat het rust en ontspanning nodig heeft. Ik weet niet hoe jouw agenda eruit ziet en of je veel stress hebt, maar daar kan het heel goed aan liggen.
maandag 4 mei 2009 om 12:35
Vermoeidheid hoeft ook niet direct na de stressige periode te komen, kan ook langer daarna nog opspelen. Vermoeidheid is niet 'logisch'.
Wat ik niet goed begrijp: hoe doe je dat bij je werkgever? Gewoon ziekmelden? Ik heb ook regelmatig een lamlendig oververmoeid gevoel en niet willen opstaan (en heel soms meld ik me dan inderdaad ziek) maar kan dat echt niet alle 6 a 10 weken een hele week doen!
Wat ik niet goed begrijp: hoe doe je dat bij je werkgever? Gewoon ziekmelden? Ik heb ook regelmatig een lamlendig oververmoeid gevoel en niet willen opstaan (en heel soms meld ik me dan inderdaad ziek) maar kan dat echt niet alle 6 a 10 weken een hele week doen!
maandag 4 mei 2009 om 13:08
Qwertu, ik had de laatste tijd ook 'watten in mijn hoofd', voelde me dood en doodmoe en had afschuwelijk veel hoofdpijn. Ik naar de dokter, bleek een te hoge bloeddruk te hebben. Sinds ik daarvoor medicijnen krijg heb ik het al veel minder! Het kan dus misschien ook wel een hele andere oorzaak hebben.
maandag 4 mei 2009 om 13:16
mijn man heeft dit ook gehad, heel soms heeft hij 1 dag last, en het bleek bij hem een 48uurtje te zijn. hij kwam vrijdag thuis uit school of van zijn werk, dook zijn bed in, kwam er uit om te eten en naar de wc te gaan en op zondagavond was het weer over.
bij hem was het in eerste instantie gewoon weer wat cm gegroeid en dat klinkt heel stom maar het is daadwerkelijk een keer gemeten en nu heeft hij het als hij gewoon te veel hooi op zijn vork heeft genomen.
het toevallige in dit geval is dat hij het pas heeft sinds hij als kind ziekte van pfeifer heeft gehad.
dus of het daar mee te maken heeft weet ik niet. maar bij hem is het dus gewoon een oplaadmomentje.
moet ik zeggen dat sinds we 6 jaar geleden onze twins hebben gekregen, hij er minder last van heeft en ook minder aan toegeeft. kennelijk houden zijn kids hem wel op de been op zo een dag.
bij hem was het in eerste instantie gewoon weer wat cm gegroeid en dat klinkt heel stom maar het is daadwerkelijk een keer gemeten en nu heeft hij het als hij gewoon te veel hooi op zijn vork heeft genomen.
het toevallige in dit geval is dat hij het pas heeft sinds hij als kind ziekte van pfeifer heeft gehad.
dus of het daar mee te maken heeft weet ik niet. maar bij hem is het dus gewoon een oplaadmomentje.
moet ik zeggen dat sinds we 6 jaar geleden onze twins hebben gekregen, hij er minder last van heeft en ook minder aan toegeeft. kennelijk houden zijn kids hem wel op de been op zo een dag.
maandag 4 mei 2009 om 13:22
hahaha, duploo, om zulke 'verlezingen' kan ik wel lachen hoor!! Ga mezelf vanaf nu op zulke dagen gewoon 'lammetak' noemen...
En Qwertu, erg bedankt voor je reactie. Het moeilijkste aan dit verschijnsel vind ik, dat veel mensen denken 'ja hoor, ik heb ook wel eens geen zin', maar dat is het bij mij dus niet. Ik heb nooit geen zin!! Ok, heeeeel soms wel, maar dat is dus juist níet op zulke dagen, en dan zeg ik het gewoon of regel ik iets of wat dan ook, maar op dagen dat ik mijn bed niet uit kan komen, is het echt ernstiger.
Ik ben ook heel blij met jouw reactie Hermoine, want met het oog op eventuele kinderen, ben ik af en toe doodsbang. Ik zie en hoor overal om me heen hoe vermoeiend die eerste maanden zijn, en heb geen idee hoe ik dat moet combineren met zo'n 'aanval' als ik hier beschreven heb. Maar wat dat betreft is er dus nog hoop!
Xaloy, 'gelukkig' heb ik deze dagen ook wel eens in het weekend en hoef ik me dus niet écht iedere 6 weken ziek te melden, maar ja, er zijn wel periodes dat dat dus gewoon gebeurt... dan ben ik gewoon 3 keer per jaar een week uit de roulatie, maar geloof me, er is niemand die dat vervelender vind dan ik! Wat betreft 'andere oorzaken', omdat ik dit dus al jaren heb, en de huisarts al heel veel onderzoeken heeft gedaan, heb ik daar niet zo veel vertrouwen meer in. Vandaar dit topic ook, om te kijken of iemand nog tips heeft die juist buiten het 'normale te ontdekken' vallen.
En Qwertu, erg bedankt voor je reactie. Het moeilijkste aan dit verschijnsel vind ik, dat veel mensen denken 'ja hoor, ik heb ook wel eens geen zin', maar dat is het bij mij dus niet. Ik heb nooit geen zin!! Ok, heeeeel soms wel, maar dat is dus juist níet op zulke dagen, en dan zeg ik het gewoon of regel ik iets of wat dan ook, maar op dagen dat ik mijn bed niet uit kan komen, is het echt ernstiger.
Ik ben ook heel blij met jouw reactie Hermoine, want met het oog op eventuele kinderen, ben ik af en toe doodsbang. Ik zie en hoor overal om me heen hoe vermoeiend die eerste maanden zijn, en heb geen idee hoe ik dat moet combineren met zo'n 'aanval' als ik hier beschreven heb. Maar wat dat betreft is er dus nog hoop!
Xaloy, 'gelukkig' heb ik deze dagen ook wel eens in het weekend en hoef ik me dus niet écht iedere 6 weken ziek te melden, maar ja, er zijn wel periodes dat dat dus gewoon gebeurt... dan ben ik gewoon 3 keer per jaar een week uit de roulatie, maar geloof me, er is niemand die dat vervelender vind dan ik! Wat betreft 'andere oorzaken', omdat ik dit dus al jaren heb, en de huisarts al heel veel onderzoeken heeft gedaan, heb ik daar niet zo veel vertrouwen meer in. Vandaar dit topic ook, om te kijken of iemand nog tips heeft die juist buiten het 'normale te ontdekken' vallen.
maandag 4 mei 2009 om 13:45
tja, ik herken het maar ik weet precies waardoor het komt.
leven in de vierde versnelling, alles willen doen, niks willen missen, 5 a 6 uur slaap per nacht, altijd bezoek, werk, uitgaan, kinderen..en dan een lang weekend crashen.
(zoals afgelopen weekend, met de laptop op schoot gehangen en geen poot uitgestoken)
Heb het geaccepteerd, het is een patroon wat me wel past inmiddels.
leven in de vierde versnelling, alles willen doen, niks willen missen, 5 a 6 uur slaap per nacht, altijd bezoek, werk, uitgaan, kinderen..en dan een lang weekend crashen.
(zoals afgelopen weekend, met de laptop op schoot gehangen en geen poot uitgestoken)
Heb het geaccepteerd, het is een patroon wat me wel past inmiddels.
maandag 4 mei 2009 om 13:57
Ik kamp dagelijks met vermoeidheid. En rond de maandelijkse ongesteldheid is het nog erger. Soms sleep ik mezelf door zo'n dag heen, probeer toch nog wat dingen aan te pakken maar ik herken het ook dat het soms gewoon echt niet lúkt of kán. Je geest kan dan wel willen maar het lichaam wil niet.
Heb destijds ook bloed laten prikken maar daar kwamen geen noemenswaardige afwijkingen uit.
Ik denk dat het bij mij een combi is van medicatie, verleden en een lichaam wat door omstandigheden zwakker is geworden of zo. Zou ook niet weten wat daar verder aan te doen valt, anders dan er rekening mee houden.
Heb destijds ook bloed laten prikken maar daar kwamen geen noemenswaardige afwijkingen uit.
Ik denk dat het bij mij een combi is van medicatie, verleden en een lichaam wat door omstandigheden zwakker is geworden of zo. Zou ook niet weten wat daar verder aan te doen valt, anders dan er rekening mee houden.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 4 mei 2009 om 15:37
shahla geloof het of niet, door multivitaminene slikken, elke dag een vezel en proteineshake en een goed eetpatroon in combi met een goed sportpatroon en af en toe echt nee zeggen tegen sommige dingen, dat heeft bij mij die balans terug gebracht
en als ik nee zeg dan leg ik ook gewoon uit dat ik het echt niet trek als ik wel kom en dat ik dan echt niet gezellig ben. ik voel me een zoveel gelukkiger mens dat zelfs voetballen met mijn kids me makkelijk afgaat.
misschien heb je er niets aan, misschien helpt het als je sommige dingen verandert, ik weet het niet. maar baadt het niet schaadt het ook niet
en als ik nee zeg dan leg ik ook gewoon uit dat ik het echt niet trek als ik wel kom en dat ik dan echt niet gezellig ben. ik voel me een zoveel gelukkiger mens dat zelfs voetballen met mijn kids me makkelijk afgaat.
misschien heb je er niets aan, misschien helpt het als je sommige dingen verandert, ik weet het niet. maar baadt het niet schaadt het ook niet
maandag 4 mei 2009 om 15:46
Fijn om dit te lezen!
Ik heb het soms ook, dat ik eigenlijk een hele dag in bed zou willen blijven. Niet omdat ik me down voel dan, maar omdat ik teveel spanningen / indrukken gehad heb en een dag 'helemaal niks' nodig heb om weer tot mezelf te komen.
Ik woon nu bij familie en dat maakt het lastiger. Als ik zomaar een dag niet ten tonele verschijn maken ze zich zorgen. Maar als ik op mezelf zou wonen zou ik er gewoon lekker aan toegeven, mits het in het weekend is of op een andere vrije dag.
Zorgen dat je altijd nog wat eten in de diepvries hebt en dan lekker de hele dag in pyjama liggen suffen.
Ik heb het soms ook, dat ik eigenlijk een hele dag in bed zou willen blijven. Niet omdat ik me down voel dan, maar omdat ik teveel spanningen / indrukken gehad heb en een dag 'helemaal niks' nodig heb om weer tot mezelf te komen.
Ik woon nu bij familie en dat maakt het lastiger. Als ik zomaar een dag niet ten tonele verschijn maken ze zich zorgen. Maar als ik op mezelf zou wonen zou ik er gewoon lekker aan toegeven, mits het in het weekend is of op een andere vrije dag.
Zorgen dat je altijd nog wat eten in de diepvries hebt en dan lekker de hele dag in pyjama liggen suffen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 5 mei 2009 om 10:49
Hey Jessy!
Bedankt voor de tip, ik zal het eens uitgebreid gaan bestuderen. Ook dat van die vitamines waar hermione het over heeft kan wss geen kwaad. Al eet en leef ik behoorlijk gezond dus of dat nu veel uitmaakt. Ok, ik snoep te veel, maar ook drie maanden geen suiker, wat ik een paar jaar geleden heb geprobeerd, leek niet echt te helpen.
En voor iedereen die het steeds over vermoeidheid heeft enzo, ik noem het toch echt 'ziek'. Als ik dit heb, kan ik een dag later namelijk nog niet eens de twee trappen van mijn flat af en boodschappen doen, zonder helemaal nat van het zweet te worden. Dat is dan de 'herstelfase' zeg maar, maar ook de reden waarom ik dit ziek noem en niet alleen maar vermoeidheid (wat voor degenen die het hebben ook erg, echt en vervelend genoeg is, maar in mijn ogen dus wel écht een ander verschijnsel).
Bedankt voor de tip, ik zal het eens uitgebreid gaan bestuderen. Ook dat van die vitamines waar hermione het over heeft kan wss geen kwaad. Al eet en leef ik behoorlijk gezond dus of dat nu veel uitmaakt. Ok, ik snoep te veel, maar ook drie maanden geen suiker, wat ik een paar jaar geleden heb geprobeerd, leek niet echt te helpen.
En voor iedereen die het steeds over vermoeidheid heeft enzo, ik noem het toch echt 'ziek'. Als ik dit heb, kan ik een dag later namelijk nog niet eens de twee trappen van mijn flat af en boodschappen doen, zonder helemaal nat van het zweet te worden. Dat is dan de 'herstelfase' zeg maar, maar ook de reden waarom ik dit ziek noem en niet alleen maar vermoeidheid (wat voor degenen die het hebben ook erg, echt en vervelend genoeg is, maar in mijn ogen dus wel écht een ander verschijnsel).
