Gezondheid
alle pijlers
Katheter? Vleesboom? Ziekenhuis?
woensdag 11 november 2020 om 14:44
Hey allemaal,
Ik wil echt even mijn ei kwijt hoor. Ik kon vanochtend ineens niet meer plassen. Nu heb ik dat al langer s'ochtends, dat het wat moeizaam gaat. Lang duurt voordat mijn blaas leeg is en ik moest er ook vaak flink voor persen.
De rest van de dag had ik daar nooit meer last van. Ik had het daar twee weken geleden al eens met de huisarts over gehad maar zij had niet echt een idee wat het kon zijn en er speelden toen ook andere dingen dus we zijn er verder niet op door gegaan.
Afijn, ik dus de huisarts gebeld vanochtend en mocht urine komen inleveren. Daar bleek niets uit, geen blaasontsteking. Ze wilden me al afschepen met een paracetemolletje maar dat pikte ik niet. Ik stond erop mijn dokter te zien. Gelukkig kon dat ook.
Na lang wachten had ze tijd ( haar lunchpauze, arme vrouw ) en ze heeft een echo gemaakt. Mijn blaas was enorm vol ( goh ) en moest eerst leeg. Dus een katheter gekregen. Dat voelde niet lekker maar toch ook wel want de blaas werd eindelijk leeg en de pijn trok weg.
Daarna heeft ze beter kunnen kijken maar mijn baarmoeder zag er niet goed uit, was erg vergroot ( ben niet zwanger, heb vanochtend nog een test voor de zekerheid gedaan en er was ook geen teken van zwangerschap op de echo ) en er zat een soort solide massa.
Maar ze kon het niet goed zien dus ik moet morgenochtend naar het ziekenhuis, afdeling gynacologie.
Zelf denkt ze aan een vleesboom ( en dus dat ik geopereerd moet worden ). De katheter moet ik tot morgenochtend in houden.
Maar wat een ongelooflijk onding zeg. Ik probeer hem handig mee te sjouwen maar niets zit lekker, hij glijd steeds van mijn been af ( ook als ik hem over mijn broek vast maak ) en hij loopt nog steeds snel vol.
Heeft iemand tips hoe je makkelijk met zo'n ding om kan gaan? Logistiek gezien.
Ik zit echt even in de stress en paniek voor morgen hoor, ben zo bang dat het iets ernstigs zal zijn. Kan echt wel even janken.
Heb ik ook al gedaan trouwens. Heb een enorme ziekenhuisfobie dus dat helpt ook niet echt mee.
Ik wil echt even mijn ei kwijt hoor. Ik kon vanochtend ineens niet meer plassen. Nu heb ik dat al langer s'ochtends, dat het wat moeizaam gaat. Lang duurt voordat mijn blaas leeg is en ik moest er ook vaak flink voor persen.
De rest van de dag had ik daar nooit meer last van. Ik had het daar twee weken geleden al eens met de huisarts over gehad maar zij had niet echt een idee wat het kon zijn en er speelden toen ook andere dingen dus we zijn er verder niet op door gegaan.
Afijn, ik dus de huisarts gebeld vanochtend en mocht urine komen inleveren. Daar bleek niets uit, geen blaasontsteking. Ze wilden me al afschepen met een paracetemolletje maar dat pikte ik niet. Ik stond erop mijn dokter te zien. Gelukkig kon dat ook.
Na lang wachten had ze tijd ( haar lunchpauze, arme vrouw ) en ze heeft een echo gemaakt. Mijn blaas was enorm vol ( goh ) en moest eerst leeg. Dus een katheter gekregen. Dat voelde niet lekker maar toch ook wel want de blaas werd eindelijk leeg en de pijn trok weg.
Daarna heeft ze beter kunnen kijken maar mijn baarmoeder zag er niet goed uit, was erg vergroot ( ben niet zwanger, heb vanochtend nog een test voor de zekerheid gedaan en er was ook geen teken van zwangerschap op de echo ) en er zat een soort solide massa.
Maar ze kon het niet goed zien dus ik moet morgenochtend naar het ziekenhuis, afdeling gynacologie.
Zelf denkt ze aan een vleesboom ( en dus dat ik geopereerd moet worden ). De katheter moet ik tot morgenochtend in houden.
Maar wat een ongelooflijk onding zeg. Ik probeer hem handig mee te sjouwen maar niets zit lekker, hij glijd steeds van mijn been af ( ook als ik hem over mijn broek vast maak ) en hij loopt nog steeds snel vol.
Heeft iemand tips hoe je makkelijk met zo'n ding om kan gaan? Logistiek gezien.
Ik zit echt even in de stress en paniek voor morgen hoor, ben zo bang dat het iets ernstigs zal zijn. Kan echt wel even janken.
Heb ik ook al gedaan trouwens. Heb een enorme ziekenhuisfobie dus dat helpt ook niet echt mee.
dinsdag 17 november 2020 om 08:18
Ja, ik probeer ook echt rustig te blijven. Dat lukte tot nu toe erg goed maar ik word nu alweer wat kalmer. Ik doe er toch niets aan, het ligt niet in mijn handen. Ik vertrouw de arsten dat ze me er prima doorheen loodsen. Ik kom er wel doorheen, ik heb al veel erger overleefd ( oke niet qua operaties maar mentaal wel ).
Zoals ze zeggen in die Fantastic beasts films: worrying means you suffer twice.
Het is ook een beetje de controle opgeven wat eng is. Nu heb ik ook niet altijd veel vertrouwen in artsen gehad, mijn opa is overleden dankzij de onkunde van een vervangende huisarst die zijn hartaanval ( met alle normale symptomen ) wegwuifde en zei dat hij maar lekker moest gaan slapen. Dat deed hij dus ook, s'ochtends lag hij dood in bed. Mijn oma is mede door fouten van het ziekenhuis overleden.
Ik vertrouw een arts niet zomaar op zijn blauwe kijkers. Ze maken ook fouten, het zijn net mensen.
Gelukkig had ik wel een goed gevoel bij mijn gynaecoloog. Die was erg aardig. Ook mijn kaakchirurg die mijn verstandskiezen getrokken had twee jaar geleden was super lief en kundig.
Mijn eigen huisarts vertrouw ik ook blind ( is een enorm lieve vrouw ), ondanks dat ze mijn niet kunnen plassen dus onterecht als niets afgedaan had een paar weken geleden.
Daar voelde ze zich ook nu rot over toen ik vorige week bij haar op de tafel lag omdat ik niet kon plassen. Dat hoeft van mij niet, maar ik hoop wel dat ze hier lering uit trekt voor de volgende patient die met dezelfde klachten komt. Hopelijk maakt ze dan direct een echo.
Ik vind medische zaken super interessant en kijk graag ziekenhuisseries en lees me ook vaak in over ziektes en operaties dus ik weet van sommige dingen wel wat af.
Als ik beter tegen bloed zou kunnen zou ik best iets in de zorg willen doen.
Bedankt voor jullie lieve woorden weer.
Zoals ze zeggen in die Fantastic beasts films: worrying means you suffer twice.
Het is ook een beetje de controle opgeven wat eng is. Nu heb ik ook niet altijd veel vertrouwen in artsen gehad, mijn opa is overleden dankzij de onkunde van een vervangende huisarst die zijn hartaanval ( met alle normale symptomen ) wegwuifde en zei dat hij maar lekker moest gaan slapen. Dat deed hij dus ook, s'ochtends lag hij dood in bed. Mijn oma is mede door fouten van het ziekenhuis overleden.
Ik vertrouw een arts niet zomaar op zijn blauwe kijkers. Ze maken ook fouten, het zijn net mensen.
Gelukkig had ik wel een goed gevoel bij mijn gynaecoloog. Die was erg aardig. Ook mijn kaakchirurg die mijn verstandskiezen getrokken had twee jaar geleden was super lief en kundig.
Mijn eigen huisarts vertrouw ik ook blind ( is een enorm lieve vrouw ), ondanks dat ze mijn niet kunnen plassen dus onterecht als niets afgedaan had een paar weken geleden.
Daar voelde ze zich ook nu rot over toen ik vorige week bij haar op de tafel lag omdat ik niet kon plassen. Dat hoeft van mij niet, maar ik hoop wel dat ze hier lering uit trekt voor de volgende patient die met dezelfde klachten komt. Hopelijk maakt ze dan direct een echo.
Ik vind medische zaken super interessant en kijk graag ziekenhuisseries en lees me ook vaak in over ziektes en operaties dus ik weet van sommige dingen wel wat af.
Als ik beter tegen bloed zou kunnen zou ik best iets in de zorg willen doen.
Bedankt voor jullie lieve woorden weer.
dinsdag 17 november 2020 om 08:43
Oh grappig, dan liggen we tegelijkertijd op de operatietafelMadrid87 schreef: ↑17-11-2020 07:11
Bridge, ik snap dat ook niet dat mensen seks hebben met zo'n ding in, dat lijkt me echt zo pijnlijk. Ik vind het douchen vooral ruk, dan voel je het de hele tijd trekken omdat er geen pleister of ondergoed zit om het omhoog te houden.
Net lekker mijn haar gewassen zodat ik dat morgen niet hoef te doen. Als het goed is sta ik voor morgenochtend 8 uur op de planning voor de OK. Dat zou wel fijn zijn, ben ik er snel vanaf.
Mijn tante zat in de auto nog even fijntjes te vertellen dat zij wakker geworden was tijdens haar operatie. Dat helpt echt hoor.
Ik sta ook voor acht uur ingepland morgen, als eerste dus.
Dat wakker worden tijdens een narcose is echt een hele zeldzaamheid. Dat gezegd hebbende ben ik wel blij dat ik niet onder narcose hoef. Daarentegen zal mijn operatie niet pijnloos verlopen, dus wat dan het vooordeel is...
Gelukkig krijg ik wel sedatie. Ik hield met douchen gewoon de slang op z'n plek met een stukje tape. En ik sliep ook met de zak naast bed, ook omdat man als de dood was dat dat ding zou knappen 's nachts in bed
dinsdag 17 november 2020 om 09:02
Ik moet input geven of ze op de goede plek zitten blijkbaar.In_Tenebris schreef: ↑17-11-2020 08:57Succes morgen dames. Volgens mij hoef je met sedatie ook niets te voelen toch? Gehad bij verstandskiezen
Edit: bij verstandskiezen kunnen ze het gebied van ingrijpen helemaal verdoven, dat gaat bij mijn operatie niet.
Maar ik zal TO's topic verder niet kapen. En dank je wel!
dinsdag 17 november 2020 om 09:56
Bridge, voel je alsjeblieft vrij om hier gewoon over je operatie en je klachten te praten hoor. Dat mag echt. Iedereen wil zijn ei kwijt. 
Ik vind al die medische informatie alleen maar interessant ook.
Wat toevallig dat we ( waarschijnlijk ) tegelijkertijd onder het mes gaan. Ik ga voor jou duimen dat het niet teveel pijn doet.
Laat je even weten hoe het ging?
Ik leg mijn nachtzak ook naast het bed in een afwasteil voor de zekerheid. Tot nu toe ging dat elke nacht goed, ik val op mijn zij in slaap en word daar ook weer op wakker. Volgens mij draai ik amper s'nachts. Normaal wel, ik ben heel bewegelijk maar nu even niet. Ik merk dat ik nu toch echt wel zenuwachtig aan het worden ben, voel me duizelig, zweet als een gek en zit maar te wachten op een telefoontje van het ziekenhuis over die corona test.
Probeer me rustig te houden maar dat lukt niet meer.
Ik vind al die medische informatie alleen maar interessant ook.
Wat toevallig dat we ( waarschijnlijk ) tegelijkertijd onder het mes gaan. Ik ga voor jou duimen dat het niet teveel pijn doet.
Laat je even weten hoe het ging?
Ik leg mijn nachtzak ook naast het bed in een afwasteil voor de zekerheid. Tot nu toe ging dat elke nacht goed, ik val op mijn zij in slaap en word daar ook weer op wakker. Volgens mij draai ik amper s'nachts. Normaal wel, ik ben heel bewegelijk maar nu even niet. Ik merk dat ik nu toch echt wel zenuwachtig aan het worden ben, voel me duizelig, zweet als een gek en zit maar te wachten op een telefoontje van het ziekenhuis over die corona test.
Probeer me rustig te houden maar dat lukt niet meer.
dinsdag 17 november 2020 om 10:46
dinsdag 17 november 2020 om 10:54
Ik zit nu muziek te luisteren, heb net met de ASS coach gebeld. Probeer mezelf af te leiden maar wil mijn huis ook een beetje opruimen en schoonmaken, misschien komt een vriendin van me hier logeren morgen als ik nog in het ziekenhuis moet blijven. Zij heeft geen woning en verblijft noodgedwongen in hotels, maar daar moet ze vandaag uit en als ik morgen toch nog in het ziekenhuis ben kan ze net zo goed hier slapen. Ben ik er toch niet. Het is hier echt een zwijnenstal.
Wacht nog tot een uur of twee en dan ga ik naar het ziekenhuis voor het bloed prikken. Neem aan dat als de corona test positief is dat ik voor die tijd wel gebeld ben. Moet ook tussen twee en vier bellen naar de opname afdeling om te kijken hoe laat ik mag komen morgen.
Ik probeer ook sterk te blijven maar het lukt me niet zo goed meer. Mijn energie is een beetje op merk ik. Het is allemaal zo veel geweest, zo snel.
Wacht nog tot een uur of twee en dan ga ik naar het ziekenhuis voor het bloed prikken. Neem aan dat als de corona test positief is dat ik voor die tijd wel gebeld ben. Moet ook tussen twee en vier bellen naar de opname afdeling om te kijken hoe laat ik mag komen morgen.
Ik probeer ook sterk te blijven maar het lukt me niet zo goed meer. Mijn energie is een beetje op merk ik. Het is allemaal zo veel geweest, zo snel.
dinsdag 17 november 2020 om 11:47
Lieve Madrid, je hoeft niet perse sterk te blijven. Het is niet niks wat je nu meemaakt, daar mag je best verdrietig door zijn. Verdrietig zijn is heel normaal.
Wat die vriendin betreft: lief dat je een slaapplaats aanbiedt. Als het een goede vriendin is, vindt ze he5 vast niet erg dat het een bende is bij jou. En misschien kan zij voor of met je opruimen. Ik zou dat graag doen voor een vriendin die zo'n nare tijd meemaakt. Bovendien bied je haar een slaapplaats aan,dus ze zal je daarvoor vast al dankbaar zijn en je graag willen helpen. (Althans, dat mag ik hopen)
Wat die vriendin betreft: lief dat je een slaapplaats aanbiedt. Als het een goede vriendin is, vindt ze he5 vast niet erg dat het een bende is bij jou. En misschien kan zij voor of met je opruimen. Ik zou dat graag doen voor een vriendin die zo'n nare tijd meemaakt. Bovendien bied je haar een slaapplaats aan,dus ze zal je daarvoor vast al dankbaar zijn en je graag willen helpen. (Althans, dat mag ik hopen)
dinsdag 17 november 2020 om 11:55
Dank je Zizo. Ik probeer wel sterk te blijven want in elkaar storten schiet je niets mee op, dat mag ik pas van mezelf na morgen. Ik moet het mentaal even op de rit houden voor nu. Ik moet zo nog in de bus naar het ziekenhuis, moet nog bloed laten prikken en daar is altijd de kans dat het zwart voor mijn ogen word. Dus als ik mezelf nu laat gaan kan ik niet meer stoppen vrees ik.
Nog even doorbijten. Als ik morgen lig te janken om mijn infuus dan is dat maar zo. Maar nu kan ik mezelf dat nog niet veroorloven.
Ik ga zo even stofzuigen en wat dingen opruimen, gewoon voor mijn eigen gemoedsrust en om mezelf af te leiden. Het is best een goede vriendin maar ik heb er moeite mee dat ze zo'n rommel maakt van haar leven.
Ze maakt hele rare beslissingen en zit nu dankzij haar eigen domme fout ( om gewelddadige, stalkerige ex weer een kans te geven ) zonder huis. Nu is dat weer ontspoort en zit ze dus zonder woning, ook staat ze nergens ingeschreven. Ik heb haar al meermaals sites gestuurd en informatie gegeven maar ze doet er niet echt wat mee.
Ze kan op zich ook bij mijn moeder logeren maar dat heb ik liever niet, als gekke ex haar volgt ( en dat doet hij wel eens ) dan weet hij waar mijn moeder woont.
Het is allemaal een enorme bende en geeft mij nog meer kopzorgen nu. Ik vind dat ze het zelf maar op moet lossen voor nu. Ze rookt ook en geeft haar geld aan gekke dingen uit, dus dat het nu op is, tja, daar kan ik niet zoveel mee. Dan leent ze maar wat van haar eigen moeder.
Ik wil haar echt graag helpen maar het is lastig mensen te helpen die liever in de stront blijven zitten. Ben er al maanden mee bezig geweest maar het schiet niet op.
Nog even doorbijten. Als ik morgen lig te janken om mijn infuus dan is dat maar zo. Maar nu kan ik mezelf dat nog niet veroorloven.
Ik ga zo even stofzuigen en wat dingen opruimen, gewoon voor mijn eigen gemoedsrust en om mezelf af te leiden. Het is best een goede vriendin maar ik heb er moeite mee dat ze zo'n rommel maakt van haar leven.
Ze maakt hele rare beslissingen en zit nu dankzij haar eigen domme fout ( om gewelddadige, stalkerige ex weer een kans te geven ) zonder huis. Nu is dat weer ontspoort en zit ze dus zonder woning, ook staat ze nergens ingeschreven. Ik heb haar al meermaals sites gestuurd en informatie gegeven maar ze doet er niet echt wat mee.
Ze kan op zich ook bij mijn moeder logeren maar dat heb ik liever niet, als gekke ex haar volgt ( en dat doet hij wel eens ) dan weet hij waar mijn moeder woont.
Het is allemaal een enorme bende en geeft mij nog meer kopzorgen nu. Ik vind dat ze het zelf maar op moet lossen voor nu. Ze rookt ook en geeft haar geld aan gekke dingen uit, dus dat het nu op is, tja, daar kan ik niet zoveel mee. Dan leent ze maar wat van haar eigen moeder.
Ik wil haar echt graag helpen maar het is lastig mensen te helpen die liever in de stront blijven zitten. Ben er al maanden mee bezig geweest maar het schiet niet op.
dinsdag 17 november 2020 om 12:23
Ik sluit me hier volledig bij aan. Kies voor jezelf Madrid
dinsdag 17 november 2020 om 12:38
Ja, dat is ook zo. Ze neemt het ook niet zo nauw met de Corona maatregelen, dat helpt ook niet echt.
Heel onaardig misschien maar ik vind dat ze zichzelf maar eens uit de shit moet trekken. Ik heb het geprobeerd, maandenlang. Maar het is praten tegen de muur.
Heel frustrerend voor mij. Ik hou haar inderdaad maar even op afstand voorlopig. Heb nog niks gehoord van het ziekenhuis dus ga er van uit dat de corona test negatief is. Ga om twee uur de bus in. Mijn moeder haalt me op bij het ziekenhuis na het bloed prikken.
Heel onaardig misschien maar ik vind dat ze zichzelf maar eens uit de shit moet trekken. Ik heb het geprobeerd, maandenlang. Maar het is praten tegen de muur.
Heel frustrerend voor mij. Ik hou haar inderdaad maar even op afstand voorlopig. Heb nog niks gehoord van het ziekenhuis dus ga er van uit dat de corona test negatief is. Ga om twee uur de bus in. Mijn moeder haalt me op bij het ziekenhuis na het bloed prikken.
dinsdag 17 november 2020 om 12:39
Verstandige beslissing!
dinsdag 17 november 2020 om 16:38
dinsdag 17 november 2020 om 16:58
Verstandig Madrid, laat haar maar even voor wat het is. Vaak helpt het toch niet als je lang tegen een muur staat te praten. Ik spreek uit ervaring helaas 
Ze moet toch zelf actie ondernemen wil ze hieruit kunnen komen.
Jammer dat je moeder niet mee naar binnen mag.
Wat wel een voordeel is, is dat je gelijk morgenvroeg aan de beurt bent. Het was nog ellendiger geweest als je pas 's middags wordt geholpen, dan loop je er nog veel meer tegenaan te hikken denk ik
Ze moet toch zelf actie ondernemen wil ze hieruit kunnen komen. Jammer dat je moeder niet mee naar binnen mag.
Wat wel een voordeel is, is dat je gelijk morgenvroeg aan de beurt bent. Het was nog ellendiger geweest als je pas 's middags wordt geholpen, dan loop je er nog veel meer tegenaan te hikken denk ik
dinsdag 17 november 2020 om 17:30
Nog even doorbijten en dan is het zover. Weet je hoe lang de operatie zelf duurt?Madrid87 schreef: ↑17-11-2020 16:38Dank jullie wel. Prikken ging weer goed, ben morgen om 7 uur bij het ziekenhuis, om 8 uur is de operatie. Mijn moeder mag niet mee naar binnen, dat vind ik wel naar maar ja, het is niet anders.
Mijn hoofd tolt ondertussen enorm en rustig worden lukt niet meer. Ik knijp hem goed.
