Gezondheid
alle pijlers
Mijn moeder is ziek en weigert nu te eten
zaterdag 20 april 2019 om 19:48
Een paar weken geleden heeft mijn moeder (80 jaar) bestralingen gehad. Daarbij hebben ze het darmvlies beschadigd, waar mijn moeder nu erg ziek van is. Ze heeft al 2 weken diarree en moet ook al die tijd overgeven. Ze heeft ook last van darmkrampen, waarbij ze het uitgilt van de pijn. Voor de pijn heeft ze morfinecapsules, tegen de diarree imodium. De morfine slikt ze, de imodium niet altijd. Ze neem het wanneer het haar tijd is zegt ze.
Het ergste nu is dat ze weigert om te eten. Drinken gaat redelijk, al is het nog wel te weinig (haar nieren werken voor 49% en ze heeft al een infuus met vocht gekregen). Maar sinds vorig weekend weigert ze eigenlijk te eten. Woensdag heb ik haar zover gekregen dat ze een flesje bijvoeding van Nutricia (200 ml) ging drinken. Daar is ze woensdag eind van de middag aan begonnen en vrijdagmiddag was het op. 2 Dagen over 200 ml. Gisterenavond dacht ik haar overgehaald te hebben om een banaan te gaan eten. Daar is ze vanmorgen mee begonnen en ze heeft over heel de dag een halve op. Ik heb net de vriend van mijn moeder gebeld en naast de halve banaan is ze ook weer begonnen aan zo'n flesje. Maar dat is natuurlijk veel te weinig. Ze zegt dat ze weet dat ze meer moet eten, maar ze doet het vervolgens niet,
Haar vriend moet haar helpen als ze naar het toilet moet, want ze kan niet meer op haar eigen benen staan. Niet zo gek natuurlijk als je niks eet. Je lichaam krijg geen energie meer. Ze was altijd al te mager, maar zo gaat het lichaam helemaal kapot. Haar vriend is machteloos en ik ook, wij weten het niet meer. Ik dacht zelf het morgen en maandag nog aan te kijken en als ze dan nog steeds niet eet, dan wil ik dinsdagmorgen de huisarts bellen en dan moet ze maar opgenomen worden.
De ene huisarts is donderdag geweest, de andere vrijdag. Zij zeggen ook dat ze meer moet eten. Ik heb het inmiddels 80.000 keer gezegd, haar vriend zegt het, maar ze vertikt het gewoon.
Iemand hier een idee wat we hier verder mee kunnen?
Het ergste nu is dat ze weigert om te eten. Drinken gaat redelijk, al is het nog wel te weinig (haar nieren werken voor 49% en ze heeft al een infuus met vocht gekregen). Maar sinds vorig weekend weigert ze eigenlijk te eten. Woensdag heb ik haar zover gekregen dat ze een flesje bijvoeding van Nutricia (200 ml) ging drinken. Daar is ze woensdag eind van de middag aan begonnen en vrijdagmiddag was het op. 2 Dagen over 200 ml. Gisterenavond dacht ik haar overgehaald te hebben om een banaan te gaan eten. Daar is ze vanmorgen mee begonnen en ze heeft over heel de dag een halve op. Ik heb net de vriend van mijn moeder gebeld en naast de halve banaan is ze ook weer begonnen aan zo'n flesje. Maar dat is natuurlijk veel te weinig. Ze zegt dat ze weet dat ze meer moet eten, maar ze doet het vervolgens niet,
Haar vriend moet haar helpen als ze naar het toilet moet, want ze kan niet meer op haar eigen benen staan. Niet zo gek natuurlijk als je niks eet. Je lichaam krijg geen energie meer. Ze was altijd al te mager, maar zo gaat het lichaam helemaal kapot. Haar vriend is machteloos en ik ook, wij weten het niet meer. Ik dacht zelf het morgen en maandag nog aan te kijken en als ze dan nog steeds niet eet, dan wil ik dinsdagmorgen de huisarts bellen en dan moet ze maar opgenomen worden.
De ene huisarts is donderdag geweest, de andere vrijdag. Zij zeggen ook dat ze meer moet eten. Ik heb het inmiddels 80.000 keer gezegd, haar vriend zegt het, maar ze vertikt het gewoon.
Iemand hier een idee wat we hier verder mee kunnen?
zaterdag 20 april 2019 om 20:06
Er is een verschil tussen willen en kunnen. Ga met Pasen bij haar langs en ga echt diep in gesprek..Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:02Kwalijk niet, maar ik snap niet dat je roept dat je van de pijn af wilt en dat iedereen (ook de artsen) zegt dat dat tijd nodig heeft en dat ze moet eten. Waarom dan niet eten? Natuurlijk niet meteen een half brood achter elkaar opeten, maar kleine beetjes. Het lichaam is uitgeput en kan niet meer herstellen.
zaterdag 20 april 2019 om 20:06
redbulletje schreef: ↑20-04-2019 20:02Dan is het toch niet vreemd dat ze niet meer wil eten? Ze is oud, ernstig ziek en depressief, waarvoor zou ze het leven nog willen rekken? Zou met haar euthanasie en palliatieve sedatie bespreken. Zolang ze nog bij de tijd is kan dat haar een uitweg bieden.
Euthanasie is niet eens nodig op deze manier. Versterving kan (hoe raar het ook klinkt) een hele rustige manier zijn om te gaan (mits daarbij wel goede zorg en begeleiding, optimale pijnstilling, mondzorg e.d.).
.
zaterdag 20 april 2019 om 20:06
Het was in een vroeg stadium en behandelbaar. In eerste instantie wilden ze het doen vanwege haar hartritmestoornissen, maar die waren er niet meer, waardoor ze het wel gingen bestralen.
zaterdag 20 april 2019 om 20:08
Ik hoop het ook niet. Eigenlijk vind ik de bestraling al bizar of stond jouw moeder hierachter Daantje?the_Wicked_Witch schreef: ↑20-04-2019 19:58Ze gaan een 80 jarige echt niet gedwongen aan de sondevoeding doen hoor.
Wil jouw moeder nog wel leven? Probeer duidelijk te krijgen wat je moeder.
Sterkte!
anoniem_63d7ddcace0a9 wijzigde dit bericht op 20-04-2019 20:09
0.88% gewijzigd
zaterdag 20 april 2019 om 20:08
Ik kan niet diep in gesprek gaan, dat heb ik de afgelopen 35 jaar geprobeerd dat is mij nog nooit gelukt. Net als haar broer en zus, net als haar vriend, het lukt niemand. Ook mijn vader is het niet gelukt vroerger. Niemand weet precies wat ze denkt en wat ze voelt.
zaterdag 20 april 2019 om 20:10
Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:05Ik weet echt niet of ze niet meer wil. De was doodsbang dat de kanker, in een vroeg en behandelbaar stadium ontdekt, het einde zou zijn.
Kan me niet voorstellen dat ze dan op deze manier zou willen stoppen.
Het kan best zijn dat haar gevoelens zijn veranderd. Dat ze in het reine is gekomen met de eindigheid van het leven. Dat kan natuurlijk als je op die leeftijd zo'n traject doorstaat.
Mijn moeder wilde ook niet loslaten. Na een diepgaand gesprek is ze diezelfde nacht overleden...
zaterdag 20 april 2019 om 20:10
Bij de SEH kom je niet zomaar, dan moet je echt doodbloeden. Moet altijd via de huisartsenpost. De vriend van mijn moeder weet dan toch niet wat hij moet zeggen. Het is een schat van een man, maar kan dat niet.Belg007 schreef: ↑20-04-2019 20:01Ik zou aan je stiefvader sowieso de raad geven om dinsdag de huisarts alleen te proberen te spreken.
Vertellen hoe het thuis écht gaat en hoe moeilijk het is voor de omgeving om dat te zien.
En als het écht te slecht wordt voor dinsdag ... Gewoon moeder de auto in en naar de SEH.
zaterdag 20 april 2019 om 20:12
Je kan jouw gevoelens wel benoemen en beschrijven. Aangeven wat het met je doet maar dat de keuze aan haar is.Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:08Ik kan niet diep in gesprek gaan, dat heb ik de afgelopen 35 jaar geprobeerd dat is mij nog nooit gelukt. Net als haar broer en zus, net als haar vriend, het lukt niemand. Ook mijn vader is het niet gelukt vroerger. Niemand weet precies wat ze denkt en wat ze voelt.
Kan haar niet eten een reactie zijn op ontstekingen of medicatie? Is dat uitgesloten? Ouderen gaan anders reageren op ontstekingen.
zaterdag 20 april 2019 om 20:12
Ik kan niks met haar bespreken, dat kan ik heel mijn leven al niet. Depressief is ze ook al jaren, zit in onze genen helaas. Daar slikt ze al jaren medicijnen voor. Ze was niet ernstig ziek, ze is nu ziek door pech bij de bestraling. Iets wat tijd nodig heeft om te herstellen. Dat zeggen de specialisten en de huisartsen ook.redbulletje schreef: ↑20-04-2019 20:02Dan is het toch niet vreemd dat ze niet meer wil eten? Ze is oud, ernstig ziek en depressief, waarvoor zou ze het leven nog willen rekken? Zou met haar euthanasie en palliatieve sedatie bespreken. Zolang ze nog bij de tijd is kan dat haar een uitweg bieden.
zaterdag 20 april 2019 om 20:13
Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:08Ik kan niet diep in gesprek gaan, dat heb ik de afgelopen 35 jaar geprobeerd dat is mij nog nooit gelukt. Net als haar broer en zus, net als haar vriend, het lukt niemand. Ook mijn vader is het niet gelukt vroerger. Niemand weet precies wat ze denkt en wat ze voelt.
Kun je niet beter hulp voor jezelf vragen hierin? Je moeder kun je niks opleggen, maar begeleiding voor jouzelf lijkt me wel belangrijk, dit is niet niks. Bel je huisarts eens om je hart te luchten.
.
zaterdag 20 april 2019 om 20:13
Dan maar de auto in naar de HAP.Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:10Bij de SEH kom je niet zomaar, dan moet je echt doodbloeden. Moet altijd via de huisartsenpost. De vriend van mijn moeder weet dan toch niet wat hij moet zeggen. Het is een schat van een man, maar kan dat niet.
Ze gaan jullie echt niet tegenhouden als ze zien hoe je moeder er op dit moment aan toe is én dat ze psychisch gewoon blokkeert op 't telefonisch advies "je moet eten".
Dat lukt haar niet en dus moeten ze maar met wat anders - bijvoorbeeld sondevoeding - komen.
Desnoods ga jij mee met haar ipv die vriend.
anoniem_376630 wijzigde dit bericht op 20-04-2019 20:14
7.88% gewijzigd
zaterdag 20 april 2019 om 20:13
Dan moet ze toch echt aangeven dat ze wil gaan en kunnen er zaken geregeld worden.Anoniem262821034 schreef: ↑20-04-2019 20:06Euthanasie is niet eens nodig op deze manier. Versterving kan (hoe raar het ook klinkt) een hele rustige manier zijn om te gaan (mits daarbij wel goede zorg en begeleiding, optimale pijnstilling, mondzorg e.d.).
zaterdag 20 april 2019 om 20:14
Wat naar. Dat klinkt erg als mijn oma in haar laatste jaar. Al wisten wij wel precies wat ze wilde want mijn oma wilde al jaren niet meer leven. Ze bleef eigenlijk doorgaan voor ons maar had altijd pijn en voelde zich vaak ellendig en depressief. Dat vertelde ze mij gelukkig wel. Ze had een niet reanimeren clausule in haar dossier laten zetten.
Maar tegen de dokters en huisartsenpost deed mijn oma ook altijd alsof het allemaal niet zo erg was terwijl ze het uitkermde van de pijn.
Ze was enorm koppig wat dat betreft. Ook vertrouwde ze de artsen niet.
Lijkt me lastig hoe je dit op kan lossen. Ik zou toch in gesprek gaan met je moeder ook al doen jullie dat nooit. Dat kan toch ineens wel komen als je moeder zo zwak is, zo heeft mijn oma een enorm diepzinnig gesprek met haar schoondochter gevoerd vlak voor ze stierf, terwijl ze elkaar nooit echt gemogen hebben.
Ik zou het toch echt proberen. Hoe moeilijk ook. Vraag haar gewoon wat zij wil. Voor mij klinkt het alsof ze niet meer zo nodig hoeft.
Maar tegen de dokters en huisartsenpost deed mijn oma ook altijd alsof het allemaal niet zo erg was terwijl ze het uitkermde van de pijn.
Ze was enorm koppig wat dat betreft. Ook vertrouwde ze de artsen niet.
Lijkt me lastig hoe je dit op kan lossen. Ik zou toch in gesprek gaan met je moeder ook al doen jullie dat nooit. Dat kan toch ineens wel komen als je moeder zo zwak is, zo heeft mijn oma een enorm diepzinnig gesprek met haar schoondochter gevoerd vlak voor ze stierf, terwijl ze elkaar nooit echt gemogen hebben.
Ik zou het toch echt proberen. Hoe moeilijk ook. Vraag haar gewoon wat zij wil. Voor mij klinkt het alsof ze niet meer zo nodig hoeft.
zaterdag 20 april 2019 om 20:15
Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:03Echt niet? Ik heb geen idee. Hoe moet ze anders herstellen? Laten ze haar dan gewoon doodgaan?
Je moeder is wilsbekwaam, als zij niet wil gebeurd dat niet.
En er zijn best veel bejaarden die stoppen met eten en drinken en daardoor sterven ja.
zaterdag 20 april 2019 om 20:15
He bah... je brengt me aan het huilen. Bedankt voor het advies, ik zal eraan denken. Ik heb geen goede band met mijn moeder, maar op deze manier wil ik het niet natuurlijk. Ik wil helemaal niet dat ze doodgaat, ze is toch mijn moeder.Anoniem262821034 schreef: ↑20-04-2019 20:13Kun je niet beter hulp voor jezelf vragen hierin? Je moeder kun je niks opleggen, maar begeleiding voor jouzelf lijkt me wel belangrijk, dit is niet niks. Bel je huisarts eens om je hart te luchten.
zaterdag 20 april 2019 om 20:16
Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:13Dan moet ze toch echt aangeven dat ze wil gaan en kunnen er zaken geregeld worden.
Ze moet helemaal niks. Het zou fijn zijn, maar ze moet niks.
Als ik lees dat jullie zo’n oppervlakkig contact hebben, lijkt het me eigenlijk helemaal niet raar dat ze ook nu niet duidelijk aangeeft wat ze wil.
Je kunt er naar vragen, dat is alles.
.
zaterdag 20 april 2019 om 20:17
Ik weet het helaas. Zo is bij mijn schoonmoeder ook gegaan. En je hebt gelijk, als zij het niet wil dan gebeurt het niet. Zo gaat het helaas ook al jaren bij ons.the_Wicked_Witch schreef: ↑20-04-2019 20:15Je moeder is wilsbekwaam, als zij niet wil gebeurd dat niet.
En er zijn best veel bejaarden die stoppen met eten en drinken en daardoor sterven ja.
zaterdag 20 april 2019 om 20:17
Dan kan ze het op z'n minst tegen haar vriend zeggen. Hij is toch degene die nu 24 uur per dag voor haar zorgt.Anoniem262821034 schreef: ↑20-04-2019 20:16Ze moet helemaal niks. Het zou fijn zijn, maar ze moet niks.
Als ik lees dat jullie zo’n oppervlakkig contact hebben, lijkt het me eigenlijk helemaal niet raar dat ze ook nu niet duidelijk aangeeft wat ze wil.
Je kunt er naar vragen, dat is alles.
zaterdag 20 april 2019 om 20:19
dit.Anoniem262821034 schreef: ↑20-04-2019 19:51Dit klinkt heel hard hoor, maar waarom moet ze eten/ drinken van jou?
Als ze niet wil, dan wil ze gewoon niet.
En dat is helemaal niet erg als je al 80 bent.
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.
zaterdag 20 april 2019 om 20:19
Ze wil echt helemaal niks proberen. Daarom wilde ik banaan proberen, wat dat vind ze wel lekker. Vorige week heeft ze aan halve krentenbol op. Ze zegt nu iedere keer dat ze zich daarna wel wat beter voelde. En toch wil ze het niet meer eten.
zaterdag 20 april 2019 om 20:20
Daantje1970 schreef: ↑20-04-2019 20:15He bah... je brengt me aan het huilen. Bedankt voor het advies, ik zal eraan denken. Ik heb geen goede band met mijn moeder, maar op deze manier wil ik het niet natuurlijk. Ik wil helemaal niet dat ze doodgaat, ze is toch mijn moeder.
Sorry, bedoel het goed.
Ik snap wel dat je koste wat kost wil dat ze niet zo gaat, dat moet hartstikke machteloos voelen dat je erbij staat en er naar kijkt.
Echt, bel je huisarts dinsdag, dit hoef je niet alleen te doen.
.
