moe veel slapen

Toen ik zwanger was van mijn eerste zoon kon ik ook hele dagen slapen. We waren op vakantie in Italië, gingen om 22:00 naar bed en sliepen tot 8:30. Dan stond ik op, ging onder de douche en at een vers broodje. Tegen 11:00 was ik weer zo moe dat ik weer de tent indook tot een uurtje of 14:00/15:00.



Ben je zwanger?

Heb je er zomers minder last van? het kan een vitamine gebrek zijn. Ik zou als ik jou was iig vitamine D gaan gebruiken. Dat maakt je lichaam normaal aan door zon/daglicht en kan echt veel schelen in deze donkere dagen!!!!

Ben je pas aan die baan begonnen? Want een nieuwe baan kan veel energie kosten.



Als er niet veel is veranderd in je situatie waar je moeheid vandaan zou kunnen komen, zou ik voor de zekerheid even naar de huisarts gaan. Misschien is het inderdaad een vitaminetekort, of Pfeiffer, of iets anders. Ik zou als ik jou was even laten kijken of medisch alles in orde is.

Ik herken je verhaal, kan altijd slapen .

maakt niet uit waar ,bij wie ,of hoe laat , als ik moe ben ben ik moe en dan kan ik mijn ogen ook echt niet meer open houden.

Ik ben nu 22 en begon op mijn 15e al met moeheid ,

Uiteraard getest op pfeifer 5 x ofzo, de laatste keer kwam het er dus uit , ik had meer het gevoel dat ze gek van me werden dus mij maar gewoon hadden overtuigt dat ik dat had.

Het werd zo erg dat ik wel eens in slaap ben gevallen terwijl ik op visite was, dat is echt vernederend niet alleen voor mij maar ook voor mijn vent. Ik heb er wat ruzies van gehad , niet leuk omdat je weet dat je er gewoon niets aan kan doen. Vorig jaar ben ik weer naar het ziekenhuis geweest ik had zo gedacht ik heb slaap-appneu dat moet het zijn dacht ik. Niet leuk zo'n test moest 24 uur lang elk uur op een watje bijten ieuwwww!!! dan in de vriezer doen , was echt een nacht merrie als ik nu nog dat melodietje hoor van de wekker dan gooi ik me telefoon weg haha kan gewoon echt kwaad worden daar van hihi.

Maarja dus niks uitgekomen het zat tussen mijn oren zei de dokter had het mezelf aan geleerd , ik moet eerlijk bekennen na dat hij dat had gezegt ging het ook goed viel niet zo vaak meer in slaap , maar nu komt het steeds weer vaker terug .

Ik weet het ook niet , moet er maar mee leren leven dat kan ik ook wel slapen is lekker maar voor mijn ventje is het iets minder...

Ook hier een feest van herkenning, en nee ik ben niet zwanger.

Ik heb het ondertussen maar min of meer geaccepteerd, maar mijn omgeving niet. En het ís ook niet normaal dat een jonge meid doordeweeks tot half 4 slaapt, maar er tegen vechten lukt gewoon niet.

Ik wijt het zelf aan gigantisch veel stress de afgelopen jaren. Daardoor kan ik het dus deels accepteren, maar anderzijds ga ik er ook bewust tegenin: plan afspraken op mijn vrije dagen, etc, om ervoor te zorgen dat ik er niet in weg zak.

Ook ik heb er minder last van als de mogelijkheid er simpelweg niet is, kiwiwi, maar als ik dan thuiskom stort ik finaal in.



Je zegt dat je veel aan je hoofd hebt; wat mij een logische oorzaak lijkt. Waar je ook nog aan zou kunnen denken is even naar de opticien lopen, sinds ik een bril heb scheelt het wel.

Een B12 tekort? Dit heb ik zelf, en ik ben extreem vermoeid, kan hele dagen op bed liggen als ik niks te doen heb. Ik zou even eerst een Bloedarmoede testje doen bij de assistente van de dokter (HB-waarde) en als die goed is even bloed laten prikken!



Wie weet heb je bloedarmoede of b12 tekort...

ps: Als je er te lang mee door blijft lopen (en je zou bijv. wél een b12 tekort hebben) kun je lichamelijke klachten juist krijgen, ook blijvende.

Neehoor, klinkt niet raar, ik denk dat iedereen met psychische klachten dit wel (ten dele) herkent. Slapen is heerlijk, je problemen zijn er even niet en je hoeft niet na te denken. Dat opgeteld bij vermoeidheid...