Gezondheid
alle pijlers
negativiteit van kanker verleggen naar positiviteit
dinsdag 27 augustus 2019 om 14:46
Mijn moeder is met de laatste chemokuur bezig. Wie heeft dit proces al doorlopen? Hoe heb je de negativiteit gehanteerd en verlegd naar zaken waar ze energie van krijgt. Soms het idee dat ik tegen een kind van 6 praat. Moet herhalen of ze haar ontbijt heeft gegeten. En het herhalen dat ze dit beter kan doen
Moeder is depressief en nu dit erbij.
Geen oog voor haar dromen, wensen, enkel negatief. Dan wordt de negativiteit groter.
Heb de indruk dat als ik niet parttime zou werken ze niks meer zou eten
.
Moeder is depressief en nu dit erbij.
Geen oog voor haar dromen, wensen, enkel negatief. Dan wordt de negativiteit groter.
Heb de indruk dat als ik niet parttime zou werken ze niks meer zou eten
.
dinsdag 27 augustus 2019 om 14:56
Je noemt haar een kind van 6 en besluit voor haar dat ze positief moet denken. Dat is niet ok en geen acceptabele insteek. Waar is ruimte voor haar depressie, verdriet, machteloosheid? Wordt ze wel gezien?
Je kunt je niet voorstellen wat ze nu doormaakt. Heb respect voor haar en wees er voor haar waar je kunt (ook binnen jouw eigen grenzen trouwens!), maar laat haar in haar waarde. Ook als je het je niet kunt voorstellen of het er niet mee eens bent.
Veel sterkte voor jullie allebei.
Je kunt je niet voorstellen wat ze nu doormaakt. Heb respect voor haar en wees er voor haar waar je kunt (ook binnen jouw eigen grenzen trouwens!), maar laat haar in haar waarde. Ook als je het je niet kunt voorstellen of het er niet mee eens bent.
Veel sterkte voor jullie allebei.
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:01
Ik wist niet zo goed hoe ik het onder woorden moest brengen, maar jij doet het precies zoals ik wilde zeggen.Koffiehagedis schreef: ↑27-08-2019 14:56Je noemt haar een kind van 6 en besluit voor haar dat ze positief moet denken. Dat is niet ok en geen acceptabele insteek. Waar is ruimte voor haar depressie, verdriet, machteloosheid? Wordt ze wel gezien?
Je kunt je niet voorstellen wat ze nu doormaakt. Heb respect voor haar en wees er voor haar waar je kunt (ook binnen jouw eigen grenzen trouwens!), maar laat haar in haar waarde. Ook als je het je niet kunt voorstellen of het er niet mee eens bent.
Veel sterkte voor jullie allebei.
Tjezus, wat vals
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:13
Vergeet al die halleluja verhalen van vechten tegen kanker en er sterker uitkomen, Het is een K-ziekte en ja dan heb je niet altijd de zin of de moed om toch maar dat ontbijt te eten. Probeer dingen te maken die ze lekker vindt, ook al zijn ze veel minder gezond dan jij in gedachte hebt. En vraag om nazorg als die er is ( vaak wordt er tegen vreemden opener gepraat dan tegen eigen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:14
Meegemaakt, 2x in mijn directe omgeving. Leef je ajb in. Bij mij hadden mijn naasten geen toekomst meer. 1 wilde niets meer, de ander juist nog heel veel, maar kon het niet. Chemo pakt niet alleen de kankercellen aan, maar ook de goede. Dat vreet energie, remt je eetlust, enz. Steun ajb je moeder i.p.v. zo over haar te praten. Geniet van de goede momenten.
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:23
Wat een bizarre vraag.
Er is niets positiefs aan kanker. En het is ook niet zo raar dat je je niet meer richt op je wensen of dromen als je niet weet of je wel een toekomst hebt.
Iedereen gaat op zijn eigen manier om met ziek-zijn en je kunt op zijn minst proberen daar een beetje begrip voor op te brengen.
Er is niets positiefs aan kanker. En het is ook niet zo raar dat je je niet meer richt op je wensen of dromen als je niet weet of je wel een toekomst hebt.
Iedereen gaat op zijn eigen manier om met ziek-zijn en je kunt op zijn minst proberen daar een beetje begrip voor op te brengen.
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:24
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:30
De behandeling bij kanker heeft vaak veel bijwerkingen. Niet alleen kankercellen worden aangevallen, ook andere gezonde cellen in het lichaam. En het kost heel erg veel energie.
Wanneer je haar dan ook nog een keer als 6 jarige gaat behandelen, gaat zij zich niet beter voelen.
Wat je wel kan doen. Zorgen dat je een systeem hebt waardoor zaken niet vergeten worden. Kijk of dat er een onbijtbordje in de gootsteen zit. Zo niet, geef haar dan een boterham of bakje yoghurt, zonder daar nadruk op te leggen.
Mijn moeder wilde zo lang mogelijk zelf de regie houden. (kom uit een gezin met stront eigenwijze vrouwen). Dus bij het innemen van de medicijnen liet ik dit haar zelf doen. Maar was er wel bij, hoeveel van deze pillen ook al weer? (wist ik wel, maar zij wilde dit zelf doen) etc
Verder heeft ze vooral rust nodig. Niet te veel radio, tv aan. Ga er gewoon rustig bij zitten, zonder te praten. Neem haar een keertje mee een stukje auto rijden. Gezellig aan tafel eten, en neem de tijd er voor. Voedsel wat zij lekker vindt, en geen grote porties.
Luister naar haar wensen. Neem af en toe ook afstand, en laat ook andere mensen toe om te helpen.
Wanneer je haar dan ook nog een keer als 6 jarige gaat behandelen, gaat zij zich niet beter voelen.
Wat je wel kan doen. Zorgen dat je een systeem hebt waardoor zaken niet vergeten worden. Kijk of dat er een onbijtbordje in de gootsteen zit. Zo niet, geef haar dan een boterham of bakje yoghurt, zonder daar nadruk op te leggen.
Mijn moeder wilde zo lang mogelijk zelf de regie houden. (kom uit een gezin met stront eigenwijze vrouwen). Dus bij het innemen van de medicijnen liet ik dit haar zelf doen. Maar was er wel bij, hoeveel van deze pillen ook al weer? (wist ik wel, maar zij wilde dit zelf doen) etc
Verder heeft ze vooral rust nodig. Niet te veel radio, tv aan. Ga er gewoon rustig bij zitten, zonder te praten. Neem haar een keertje mee een stukje auto rijden. Gezellig aan tafel eten, en neem de tijd er voor. Voedsel wat zij lekker vindt, en geen grote porties.
Luister naar haar wensen. Neem af en toe ook afstand, en laat ook andere mensen toe om te helpen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:49
o ja vooral geen grote porties. Mijn moeder hoefde al niets meer als er te veel op haar bord lag. agf je ze een hele schnitzel dan was de kans groot dat ze nog geen kwart at, gaf je een halve dan was de kans even groot dat ze hem helemaal of bijna helemaal op at
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 27 augustus 2019 om 15:53
Het is altijd nog maar afwachten of de chemokuren zijn aangeslagen op de langere termijn.
Het is een onvoorspelbare rotziekte, die heel veel onzekerheid geeft.
Daarom baal ik ook zo van die domme teksten: de strijd tegen kanker verloren.
Idioot gewoon, je hebt pech of geluk, een "strijd" is het totaal niet te noemen.
dinsdag 27 augustus 2019 om 16:07
Ja, ik heb dat hele traject doorlopen.
Na het hele gedoe viel ik in een gat. Eerst word je een jaar geleefd, vervolgens mag je het weer alleen gaan doen. En dan heb ik niet eens een depressie maar was toen wel flink down.
Ook bij mij zijn er mensen die, uit liefde en bezorgdheid, dat weet ik, me graag in de gaten houden. Op zich heel fijn want men houdt wel rekening met me, maar soms denk ik 'lahmuhnouweffe!!'.
Ga haar niet als een 6 jarige behandelen alsjeblieft. Haar waardigheid heeft al een flinke optater gehad.
Ze zal nog onder controle staan. Ga bij de eerstvolgende gelegenheid mee en uit je zorgen. Vanuit het zh kan er specialistische hulp geregeld worden.
Edit: ik zie nu dat je moeder nog in haar laatste kuur zit. Ik kan je vertellen dat tijdens de laatste 3 kuren alles, echt álles, naar karton met zand smaakte en bovendien mijn mondhoeken flink kapot waren waardoor eten ook nog eens pijn deed. Dan vergaat je de eetlust wel.
Geef het nog even de ruimte, je wilt te snel. Snap ik, maar zo werkt het dus echt niet. Het maakt me zelfs een beetje boos merk ik.
Na het hele gedoe viel ik in een gat. Eerst word je een jaar geleefd, vervolgens mag je het weer alleen gaan doen. En dan heb ik niet eens een depressie maar was toen wel flink down.
Ook bij mij zijn er mensen die, uit liefde en bezorgdheid, dat weet ik, me graag in de gaten houden. Op zich heel fijn want men houdt wel rekening met me, maar soms denk ik 'lahmuhnouweffe!!'.
Ga haar niet als een 6 jarige behandelen alsjeblieft. Haar waardigheid heeft al een flinke optater gehad.
Ze zal nog onder controle staan. Ga bij de eerstvolgende gelegenheid mee en uit je zorgen. Vanuit het zh kan er specialistische hulp geregeld worden.
Edit: ik zie nu dat je moeder nog in haar laatste kuur zit. Ik kan je vertellen dat tijdens de laatste 3 kuren alles, echt álles, naar karton met zand smaakte en bovendien mijn mondhoeken flink kapot waren waardoor eten ook nog eens pijn deed. Dan vergaat je de eetlust wel.
Geef het nog even de ruimte, je wilt te snel. Snap ik, maar zo werkt het dus echt niet. Het maakt me zelfs een beetje boos merk ik.
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 27-08-2019 16:56
25.42% gewijzigd
dinsdag 27 augustus 2019 om 16:09
Op allebei je opmerkingen:swannie12 schreef: ↑27-08-2019 15:53Het is altijd nog maar afwachten of de chemokuren zijn aangeslagen op de langere termijn.
Het is een onvoorspelbare rotziekte, die heel veel onzekerheid geeft.
Daarom baal ik ook zo van die domme teksten: de strijd tegen kanker verloren.
Idioot gewoon, je hebt pech of geluk, een "strijd" is het totaal niet te noemen.
Á-men!!
dinsdag 27 augustus 2019 om 16:26
Herkenbaar. Ik ben - veel minder ernstig gelukkig - langdurig ziek, en ik heb een vriendin die vrijwel elke dag appt met de vraag 'hoe gaat het vandaag?'. Lief, maar ik word er gek vanGrobbekuiken_ schreef: ↑27-08-2019 16:07
Ook bij mij zijn er mensen die, uit liefde en bezorgdheid, dat weet ik, me graag in de gaten houden. Op zich heel fijn want men houdt wel rekening met me, maar soms denk ik 'lahmuhnouweffe!!'.
Ik kan gewoon niet meer op een nóg andere manier vertellen dat ik me moe en energieloos voel en als ik elke dag hetzelfde zeg voel ik me een zeikerd. Dus inmiddels negeer ik de vraag en app gewoon over iets anders terug 
Tjezus, wat vals
dinsdag 27 augustus 2019 om 16:35
De laatste chemo. Maar is het aangeslagen of is dit echt het laatste, dat lijkt me toch wel heel belangrijk om te vermelden to.
En dromen en wensen? Joh die heb je dan toch niet mee. Je bent lijkt me puur bezig met het heden. In mijn geval is mijn moeder bezig met hoe lang ze nog heeft.
Daar wordt je niet vrolijk van dus begrijp dat dan ook. Wat hierboven is geschreven, haal er een professional bij. Dan kan je moeder in ieder geval dáár eens lekker even negatief tegen doen.
En misschien voor jou ook een idee om met iemand te gaan praten? Het is niet niks namelijk.
En dromen en wensen? Joh die heb je dan toch niet mee. Je bent lijkt me puur bezig met het heden. In mijn geval is mijn moeder bezig met hoe lang ze nog heeft.
Daar wordt je niet vrolijk van dus begrijp dat dan ook. Wat hierboven is geschreven, haal er een professional bij. Dan kan je moeder in ieder geval dáár eens lekker even negatief tegen doen.
En misschien voor jou ook een idee om met iemand te gaan praten? Het is niet niks namelijk.
dinsdag 27 augustus 2019 om 17:04
Ik ben depressief en heb ook nauwelijks nog oog voor dromen, wensen, enz. Ik zie de wereld zwart. En dan heb ik niet eens kanker erbij.
In mijn omgeving ook mensen met kanker en dat weinige eten hoort erbij. Het is niet niks, zo'n chemokuur. Het maakt ook alle goede cellen in je lichaam kapot. Geef je moeder wat meer ruimte om zich te voelen hoe ze voelt en ga eens kijken of psychische ondersteuning mss zou kunnen helpen voor jullie beide. Het is echt zwaar.
In mijn omgeving ook mensen met kanker en dat weinige eten hoort erbij. Het is niet niks, zo'n chemokuur. Het maakt ook alle goede cellen in je lichaam kapot. Geef je moeder wat meer ruimte om zich te voelen hoe ze voelt en ga eens kijken of psychische ondersteuning mss zou kunnen helpen voor jullie beide. Het is echt zwaar.
dinsdag 27 augustus 2019 om 19:44
De dietiste adviseerde hier idd kleine porties maar je kan ook bijvoeden met nutridrink of verrijkte appelmoes of vla. Dat zijn milde smaken die geen pijn doen in de mond.
Als ze depressief is, heb je dan al een psycholoog als optie met haar besproken. Veel kanker en ex kanker patiënten hebben hier last van.
Het is zwaar. Voor jou en je moeder. Sterkte.
Als ze depressief is, heb je dan al een psycholoog als optie met haar besproken. Veel kanker en ex kanker patiënten hebben hier last van.
Het is zwaar. Voor jou en je moeder. Sterkte.
dinsdag 27 augustus 2019 om 20:01
Er zijn speciale kookboeken voor mensen met kanker. Die nutridrink vinden de meeste mensen niet te drinken.juflena schreef: ↑27-08-2019 19:44De dietiste adviseerde hier idd kleine porties maar je kan ook bijvoeden met nutridrink of verrijkte appelmoes of vla. Dat zijn milde smaken die geen pijn doen in de mond.
Als ze depressief is, heb je dan al een psycholoog als optie met haar besproken. Veel kanker en ex kanker patiënten hebben hier last van.
Het is zwaar. Voor jou en je moeder. Sterkte.
Wellicht is een verwijzing naar bijv Helen Downing een optie. Ook zijn er veel inloophuizen die veel kunnen betekenen. Die kan je vinden op ipso.nl
