Gezondheid alle pijlers

(Ouder met) Parkinson

10-03-2021 21:07 60 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zijn er hier meer forummers met Parkinson of familieleden met Parkinson?

Hoe verloopt bij jullie de ziekte? Of hoe gaan jullie om met de ziekte van je ouder? Bezoek je wel eens een Parkinson Cafe, zo ja heb je er iets aan?

In mijn geval heeft mijn moeder Parkinson. Ik heb me er nog niet heel veel mee bezig gehouden qua informatie maar wil er wel meer over weten inmiddels.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me ook een heel naar vooruitzicht Madeleine, steeds minder te kunnen. Ik moet daar bij mijn vader ook nog niet aan denken. Ik kan mij voorstellen dat hij misschien over een paar jaar hulp bij het douchen nodig heeft. En dan wordt het ook de vraag of moeder die hulp gaat bieden of dat ze dat via thuiszorg zouden willen. Het is nog niet zo ver, maar hij heeft nu al enorm veel tijd nodig en ze kunnen s ochtends eigenlijk nergens heen.

Is 66 je geboortejaar?

-

Maar ik kan me ook voorstellen dat als je je zelf bewust wordt van deze dingen dat er niks grappigs aan is.
moon-alisa wijzigde dit bericht op 23-03-2021 11:14
37.75% gewijzigd
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Ja, 66 is mijn geboortejaar.

Ik begrijp wel dat je je af en toe ergert aan de gebreken van je vader. Dat had ik bijv. ook bij mijn vader die Alzheimer had. Ik herken wat je schrijft: het is om te lachen én om te huilen. Misschien helpt het je om te bedenken dat dit niet je vader is die zo doet, maar de ziekte.

Decorumverlies kan ook bij parkinson voorkomen. Dat lijkt me verschrikkelijk.

Wat ik wel merk, is dat je meegroeit met je ziekte. Eerst wilde ik een heleboel dingen niet, maar nu denk ik er toch wat anders over in sommige gevallen. Want ik kan wel zeggen dat ik al die dingen niet wil, zoals hulpmiddelen, thuiszorg en weet ik veel wat er allemaal nog op me af zal komen, maar als ik daarmee geholpen ben en meer mogelijkheden heb dan moet ik die stap toch maar zetten hoe moeilijk ook.
madeleine66 wijzigde dit bericht op 22-03-2021 20:01
0.37% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Confronterend om dit allemaal te lezen.

Ik ben zelf opgegroeid met een vader die parkinson had. Ik heb mijn vader niet anders gekend dan ziek, hij is overleden toen ik 16 jaar was. Met name het 'freezing' had hij erg heftig.

Wat voor mij als jong meisje vooral erg lastig was, was het gebrek aan begrip uit de omgeving.
Alle reacties Link kopieren
Dat kan ik begrijpen Eendje. Kinderen kunnen zich ook maar moeilijk voorstellen wat zo'n ziekte betekent. En 16 is jong om een ouder te verliezen. Had je wel steun aan je moeder?

Madeleine, dan ben je toch nog relatief jong. Want ook al zijn er veel verhalen van mensen van in de 30 of 40, ik denk dat de meesten de diagnose toch na hun 60e krijgen. In ieder geval in de omgeving van mijn vader wel.

Ja je kunt idd ook blij zijn dat de hulpmiddelen bestaan. Al zul je het misschien wel zo lang mogelijk uitstellen.
moon-alisa wijzigde dit bericht op 23-03-2021 11:16
Reden: herkenbaar
48.28% gewijzigd
Je kunt méér.
Hallo dames hier ben ikook weer, ik ben 66 jaar en heb nu sinds een goede 2 jaar de diagnose.
Ik heb geen tremors, maar verder heb ik al veel andere klachten eigelijk zou ik ook met en rollator al moeten lopen, maar zolang als mijn man het nog prima vind om arm in arm te lopen hou ik het daar maar bij.
Alle reacties Link kopieren
Vervelend dat jij het ook hebt Reoba, maar fijn dat je partner arm in arm met je kan lopen.

Sorry voor het geknip in mijn posts... ik vind na een nachtje slapen dat ik er eigenlijk niet zo veel over kan schrijven, omdat het niet over mij zelf gaat. Het zou vervelend zijn als bijv een tante hier komt lezen en dingen leest die zij nog niet wist over de thuissituatie. Dus de hele concrete dingen heb ik er toch uitgehaald.
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Het is 21 jaar geleden dat mijn moeder de diagnose kreeg, op 53 jarige leeftijd. De eerste 12 jaar was het verloop langzaam en kon ze gewoon nog erg veel. Daarna brak er een periode aan waarin ze vaak viel, minder goed tegen drukte en stress kon en steeds stijver werd. Twee jaar geleden was haar medicatie niet goed afgesteld en kreeg ze last van erge verwardheid, overmatige beweeglijkheid en zelfs waanbeelden. Toen maakten we ons erge zorgen. Gelukkig trok mijn vader aan de bel en ging het -na aanpassing van de doses- weer veel beter. Mijn moeder werd weer de ‘oude’ en nu is alles alweer een poos stabieler. Wel is haar zicht door de ziekte ook flink afgenomen de laatste jaren en loopt ze steeds krommer. Maar we zijn blij met al haar goede dagen en dat ze nog relatief veel kan.
Alle reacties Link kopieren
Lieve forummers,

Zojuist bij ‘Mathijs gaat door’ was Rob de Nijs...blikte samen met Mathijs terug op een jaar geleden toen hij voor het laatst optrad met een prachtig lied ‘Niet voor het laatst’. Kwam heel erg binnen hier :cry:
Sinds kort ook een ouder met Parkinson..
Iedereen veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de link van het filmpje in dit topic. Heel interessant.
Alle reacties Link kopieren
https://www.youtube.com/watch?v=zWSKes7fAuA

Dit is ook zo mooi. Voor dit fragment heeft Rob uitgelegd dat hij niet meer live op TV gaat / kan zingen omdat dat te veel van hem vraagt. Het nummer is geschreven door Pascal Jacobsen voor Rob de Nijs.
Je kunt méér.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven