Gezondheid
alle pijlers
Partner ineens aan bed gekluisterd
zaterdag 13 juni 2020 om 08:22
Hoi allemaal,
Ik zoek tips.
Mijn man heeft sinds een tijdje een acute hernia en kon niet meer staan of lopen.
Dit gaat meerdere weken duren... (echt?? Hoe moet dat in ons leven??) Maar dat dit is zoals het is. Man heeft wel pijnstillers, maar kan dus zoals gezegd ook niet zitten of staan als die werken.
We hebben ook een rits kinderen en ik werk 40 uur, maar met Corona iets van 32? Maandag zou ik moeten werken maar dat wordt zorgverlof gok ik (en dan kan ik m’n tijdelijke contract écht vergeten, aangezien ik hiervoor ook al problemen had met uren maken door Corona én thuisonderwijs (loep me maar)).
Er is geen mantelzorg om ons heen
Hoe los ik dit op? Man kan niet eens naar de wc. De huisarts stelde voor poepen op een emmer (valt af vanwege niet kunnen zitten) en anders maar gewoon op kraammatrasjes de boel laten lopen.
Hoop dat iemand praktische tips heeft, want ik heb vannacht wel even een paar uur in blinde paniek naar het plafond liggen staren in m’n eentje....
Edit 8: ik ben herkend door een bekende, dus ik pas m’n tekst iets aan. Ik ben echt heel blij met de tips. Vooral de mensen die me een beetje in de teugels hielden om man niet te veel te pushen. Hielp me om wat makkelijker mee te veren met hetgeen er gebeurde. Ik stond zo met m’n hakken in het zand. In m’n paniek zag ik alles verkeerd gaan, ontslagen, gedwongen verhuizen etc etc. Terwijl we nog helemaal niet weten hoe het afloopt. Denk ook dat dat de reden was dat ik wilde dat hij ging zitten, om de angsten te beteugelen. Als hij maar kan zitten komt het goed.
Nu zie ik wel wat er komt, mijn voornaamste zorg is man en de rest van de fam er door heen trekken inclusief mezelf...
Edit 9:
Man is nu bijna 1,5 maand thuis en gaat langzaam vooruit.
Ik zoek tips.
Mijn man heeft sinds een tijdje een acute hernia en kon niet meer staan of lopen.
Dit gaat meerdere weken duren... (echt?? Hoe moet dat in ons leven??) Maar dat dit is zoals het is. Man heeft wel pijnstillers, maar kan dus zoals gezegd ook niet zitten of staan als die werken.
We hebben ook een rits kinderen en ik werk 40 uur, maar met Corona iets van 32? Maandag zou ik moeten werken maar dat wordt zorgverlof gok ik (en dan kan ik m’n tijdelijke contract écht vergeten, aangezien ik hiervoor ook al problemen had met uren maken door Corona én thuisonderwijs (loep me maar)).
Er is geen mantelzorg om ons heen
Hoe los ik dit op? Man kan niet eens naar de wc. De huisarts stelde voor poepen op een emmer (valt af vanwege niet kunnen zitten) en anders maar gewoon op kraammatrasjes de boel laten lopen.
Hoop dat iemand praktische tips heeft, want ik heb vannacht wel even een paar uur in blinde paniek naar het plafond liggen staren in m’n eentje....
Edit 8: ik ben herkend door een bekende, dus ik pas m’n tekst iets aan. Ik ben echt heel blij met de tips. Vooral de mensen die me een beetje in de teugels hielden om man niet te veel te pushen. Hielp me om wat makkelijker mee te veren met hetgeen er gebeurde. Ik stond zo met m’n hakken in het zand. In m’n paniek zag ik alles verkeerd gaan, ontslagen, gedwongen verhuizen etc etc. Terwijl we nog helemaal niet weten hoe het afloopt. Denk ook dat dat de reden was dat ik wilde dat hij ging zitten, om de angsten te beteugelen. Als hij maar kan zitten komt het goed.
Nu zie ik wel wat er komt, mijn voornaamste zorg is man en de rest van de fam er door heen trekken inclusief mezelf...
Edit 9:
Man is nu bijna 1,5 maand thuis en gaat langzaam vooruit.
jamaarhoe wijzigde dit bericht op 22-08-2020 11:19
40.95% gewijzigd
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 14 juni 2020 om 11:47
Zitten is ook echt de moeilijkste houding in zo'n geval.Jamaarhoe schreef: ↑14-06-2020 11:21Het lukt me echt niet om man überhaupt naar zitten te krijgen. Hij tril huilt zweet en klappertand. En als ik dan zeg dat ie de pijn weg moet puffen, er door heen moet of wat dan ook dan krijgen we ruzie. Hij doet het gewoon niet, en ik kan niet de knop vinden om het hem toch te laten doen
Als ik mezelf weer kon omrollen in bed (zelfs dat kan bij mij in het begin vaak niet), dan rol ik me op mijn buik en dan schuif ik mijn benen van bed af, zodat ik wat kan staan of kruipen. Ik sta dan vaak niet rechtop, maar in een rare vorm, maar kan dan soms wel even plassen.
Als na een paar dagen de pijnstillers wat werken, dan zullen de spieren rondom de hernia hopelijk wat meer ontspannen en kan hij hopelijk wat meer bewegen. De eerste dagen plat liggen en niets kunnen, herken ik helemaal. Ik kan dan vaak niet eens mijn hoofd optillen. Lig dan meestal helemaal recht en zonder kussen.
Erg naar TO, maar wel herkenbaar. Sterkte!
zondag 14 juni 2020 om 11:54
Klopt, gaan zitten (overeind komen vanuit liggen) lukte mij de eerste periode ook niet. Ik rolde (héél langzaam en voorzichtig) op m'n zij en gebruikte mijn armen om op m'n knieën op de grond te komen.
muze84 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 11:59
8.22% gewijzigd
“They slipped briskly into an intimacy from which they never recovered.” ― F. Scott Fitzgerald, This Side of Paradise
zondag 14 juni 2020 om 11:54
Ik ben wel blij dat mensen het plat liggen herkennen. Want ik lees overal (en hier) dat bewegen moet. En dan die po-stoel van de huisarts, die moest ik toch niet voor niets halen....
Naja ik bel dus straks nog een keer de huisarts (voordat iemand denkt dat ik om medisch advies vraag of zo, dat is dus niet zo, ik zoek steun en handige tips
)
Naja ik bel dus straks nog een keer de huisarts (voordat iemand denkt dat ik om medisch advies vraag of zo, dat is dus niet zo, ik zoek steun en handige tips
)
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 14 juni 2020 om 11:55
zondag 14 juni 2020 om 11:56
Ik had al een geschiedenis van rugklachten voordat ik acuut de eerste hernia kreeg dus wellicht scheelde dat. En het kwam niet in mij op om ergens anders dan op het toilet te plassen dus ik moest wel. Mijn man hielp me, ondersteunde me met lopen en ik deed er heel lang over, ondanks dat de badkamer aan de slaapkamer grenst.Jamaarhoe schreef: ↑14-06-2020 11:44Ik heb m gezegd dat ie moet bewegen. Maar hij doet het gewoon niet. Ik denk niet dat als ik zeg Lieve mensen op het forum zeggen dat het moet, dat ie het wel gaat doen.
Hij ligt op z’n rug. Af en toe op z’n zij om te plassen. En hij verplaatst zich op de bank voor de nacht en dan één keer naar een andere hoek voor overdag. Meer lukt niet.
Als ik aandring wordt ie echt boos. Dat ik z’n moeder niet ben, dat ik niet snap hoeveel pijn hij heeft. Als ik zeg dat bevallen ook pijn doet en je ook niet kan stoppen wordt ie boos omdat ik m een mietje noem.
En we hebben 3 kinderen onder de 9 rondlopen dus ook niet echt een moment om dit schreeuwend uit te vechten...
Vandaar dat ik straks de huisarts maar ga bellen. Kunnen ze langskomen om te zeggen dat dit de bedoeling niet is
De huisarts hem laten overtuigen is een goed idee, ook voor verdere stappen als hij weigert.
zondag 14 juni 2020 om 11:57
Zitten vanuit liggen ging de eerste dagen niet. Vanaf de grond op m'n knieën rechtop (nou ja... recht was het niet, behoorlijk scheef) komen uiteindelijk wel maar daar deed ik soms wel een uur over. Ik heb gelukkig altijd de wc bereikt.
Sterkte!
Sterkte!
muze84 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 12:00
44.61% gewijzigd
“They slipped briskly into an intimacy from which they never recovered.” ― F. Scott Fitzgerald, This Side of Paradise
zondag 14 juni 2020 om 11:59
zondag 14 juni 2020 om 12:02
Wat vervelend dat hij zich er niet toe kan zetten. Ja opstaan doet helse pijn en op de wc zitten vond ik in mijn acute fase met hevige rugpijn niet te doen. Maar ja ik had wel de insteek zoals velen, het moet en alleen liggen maakt het niet beter.
Verstandig om de huisarts nog even te bellen. Zorg maar dat ze goed begrijpen hoe de situatie is en dat er gewoon iemand moet langskomen.
Verstandig om de huisarts nog even te bellen. Zorg maar dat ze goed begrijpen hoe de situatie is en dat er gewoon iemand moet langskomen.
zondag 14 juni 2020 om 12:12
Je vervolgens nog wat optrekken aan de deur bij de wc en in een half hangende rare houding zorgen dat je onderkant boven de wc-pot of emmer zit, zodat je boodschap er zo goed mogelijk in komt. Beter kon op dat moment niet bij mij.
Vaak werd het na een paar dafen jn kleine stukjes iets beter, maar het kan weken zo doorgaan.
zondag 14 juni 2020 om 12:20
Opiaten was enige wat werkte bij mijn zenuwpijn. Juist al die andere dingen niet of nauwelijks.lise1985 schreef: ↑13-06-2020 17:03Opiaten werken niet tegen zenuwpijn. Hoewel bij mij de tramadol effectief is tegen de rugpijn heb ik andere medicatie tegen de zenuwpijn.
Maar het beleid is eerst paracetamol en NSAID’s, dan opiaten zoals tramadol en oxycodon en pas dan komt de groep specifiekere medicatie in beeld.
Maar oxycodon, dat wilde ik niet meer na 2 dagen.
Ik had uiteindelijk Buprenorfine-pleisterspleisters, daarvoor morfine.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 12:26
11.50% gewijzigd
zondag 14 juni 2020 om 12:21
Gewoon bellen inderdaad. Nogmaals sterkte.Jamaarhoe schreef: ↑14-06-2020 11:54Ik ben wel blij dat mensen het plat liggen herkennen. Want ik lees overal (en hier) dat bewegen moet. En dan die po-stoel van de huisarts, die moest ik toch niet voor niets halen....
Naja ik bel dus straks nog een keer de huisarts (voordat iemand denkt dat ik om medisch advies vraag of zo, dat is dus niet zo, ik zoek steun en handige tips
zondag 14 juni 2020 om 12:25
Nooit lyrica of gabapentine of iets gehad?Luci_Morgenster schreef: ↑14-06-2020 12:20Opiaten was enige wat werkte bij mijn zenuwpijn. Juist al die andere dingen niet of nauwelijks. Paracetamol voor zenuwpijn.... echt kom op.
En ik ben daar echt niet de enige in.
Paracetamol helpt bij mij inderdaad ook voor geen meter. Ik moest er echt om lachen dat ik dat als pijnstiller kreeg voor de operatie.
Nu gebruik ik tramadol voor de rugpijn en gabapentine voor de zenuwpijn en ben in afwachting van een zenuwblokkade.
zondag 14 juni 2020 om 12:28
Ik benoemde alleen het beleid, ik zei niet dat dat ook werktLuci_Morgenster schreef: ↑14-06-2020 12:20Opiaten was enige wat werkte bij mijn zenuwpijn. Juist al die andere dingen niet of nauwelijks. Paracetamol voor zenuwpijn.... echt kom op.
En ik ben daar echt niet de enige in.
Maar oxycodon, dat wilde ik niet meer na 2 dagen.
Ik had uiteindelijk Buprenorfine-pleisterspleisters, daarvoor morfine. Het is allemaal heftig maar bij een ec hte flinke nare hernia en zenuwpijn red je het juist helemaal niet met die medicatie die jij noemt.
Ik raak verstopt van morfine en ik kan al nauwelijks mijn ontlasting kwijt. Elke keer klysma’s wil ik niet dus vandaar tramadol. En dan gabapentine voor de zenuwpijn.
Maar ik heb nog wat meer klachten en beperkingen door de hernia dan alleen pijn, zoals blaasproblemen en uitval. Symptomen van Cauda syndroom.
zondag 14 juni 2020 om 12:32
Ik heb het beide gehad (met 9 cm lopend door de gang van het ziekenhuis) en zou liever 10 keer bevallen dan nog 1 keer met zo'n acute rugpijn vast komen te liggen. Sorry TOJamaarhoe schreef: ↑14-06-2020 11:44Ik heb m gezegd dat ie moet bewegen. Maar hij doet het gewoon niet. Ik denk niet dat als ik zeg Lieve mensen op het forum zeggen dat het moet, dat ie het wel gaat doen.
Hij ligt op z’n rug. Af en toe op z’n zij om te plassen. En hij verplaatst zich op de bank voor de nacht en dan één keer naar een andere hoek voor overdag. Meer lukt niet.
Als ik aandring wordt ie echt boos. Dat ik z’n moeder niet ben, dat ik niet snap hoeveel pijn hij heeft. Als ik zeg dat bevallen ook pijn doet en je ook niet kan stoppen wordt ie boos omdat ik m een mietje noem.
En we hebben 3 kinderen onder de 9 rondlopen dus ook niet echt een moment om dit schreeuwend uit te vechten...
Vandaar dat ik straks de huisarts maar ga bellen. Kunnen ze langskomen om te zeggen dat dit de bedoeling niet is
Maar hij beweegt dus wel. Al is het minimaal. Omdraaien en verplaatsen op de bank was bij mij de eerste dagen gewoon simpelweg geen optie. Toen ik dat weer een beetje zelfstandig kon zonder dat het er terug in schoot begon ik weer een beetje vertrouwen te krijgen in mijn lijf. Toen pas kon ik gaan nadenken over opstaan. De eerste dagen leken zo uitzichtloos, ik heb toen ook meerdere keren geroepen dat ik toch niet de rest van mijn leven zo door kon. Zo voelde het ook echt. Maar toen er weer wat kleine bewegingen mogelijk waren kreeg ik weer vertrouwen.
Iedereen zegt hier wel: nu gaan bewegen. Maar mijn ervaring was toch dat mijn lijf wel aan gaf wat mogelijk was. En dat was pas na 5 dagen weer op staan. Toen ging het gelukkig elke dag beter. Beweging hielp absoluut, maar was de eerste dagen geen optie.
zondag 14 juni 2020 om 12:35
Het is trouwens niet gezegd dat het na de zomer niet over is of dat jullie niet op vakantie kunnen.
Mijn vriend is doorverwezen naar de pijnpoli. Al met al heeft het twee maanden geduurd voordat hij de beroemde spuit in zijn rug kreeg. Pijnpoli's hebben lange wachtlijsten en rondbellen in de regio helpt niet, het zit overal net zo vol. Dus laat je zodra het kan alvast doorverwijzen.
Hier ging het binnen een week beter na de spuit, elke dag een stukje meer. Mijn vriend kon ook niet zitten, maar wel lopen. Dat deed hij zoveel mogelijk. Ook de eerste dagen.
Ik snap dat je man nu niet kan zitten, maar kun je hem niet (met de tips van hier) uit bed laten glijden en dan wat lopen?
Mijn vriend is doorverwezen naar de pijnpoli. Al met al heeft het twee maanden geduurd voordat hij de beroemde spuit in zijn rug kreeg. Pijnpoli's hebben lange wachtlijsten en rondbellen in de regio helpt niet, het zit overal net zo vol. Dus laat je zodra het kan alvast doorverwijzen.
Hier ging het binnen een week beter na de spuit, elke dag een stukje meer. Mijn vriend kon ook niet zitten, maar wel lopen. Dat deed hij zoveel mogelijk. Ook de eerste dagen.
Ik snap dat je man nu niet kan zitten, maar kun je hem niet (met de tips van hier) uit bed laten glijden en dan wat lopen?
zondag 14 juni 2020 om 12:44
Wauw wat slecht dat ze jullie zo laten aanmodderen en wat erg voor je man die pijn.
Kan hij daar niet meer van lopen of kan hij zijn benen “gewoon” niet meer gebruiken? In dat laatste geval: HAP, neuroloog en ws asap opereren. Als het zo erg is dat je niet kan bewegen (cruciaal bij een hernia weten we tegenwoordig!) dan is opereren meestal de enige uitweg is mijn ervaring. Als je uitvalsverschijnselen negeert kan het blijvende schade opleveren. Heeft hij geen incontinentie klachten?
Kan hij daar niet meer van lopen of kan hij zijn benen “gewoon” niet meer gebruiken? In dat laatste geval: HAP, neuroloog en ws asap opereren. Als het zo erg is dat je niet kan bewegen (cruciaal bij een hernia weten we tegenwoordig!) dan is opereren meestal de enige uitweg is mijn ervaring. Als je uitvalsverschijnselen negeert kan het blijvende schade opleveren. Heeft hij geen incontinentie klachten?
zondag 14 juni 2020 om 13:02
Oh ja dat werd tegen mij ook gezegd. Toen liep ik nog met mijn neus op mijn knieën..
Mentaal heb ik er ook wel tik aan overgehouden toen, heb heel lang paracetamol en ibuprofen bij me gehad voor het geval dat. Keek ook constant waar ik liep, zodat ik me niet verstapte. Dat soort dingen.
zondag 14 juni 2020 om 13:41
Maar ok, hij wil dus én niet op een matje poepen én niet naar de wc. Dat kan dus gewoon niet, hij zal één van de twee moeten doen toch? Ik heb ook weleens een acute hernia gehad en heb sowieso al jarenlang erge rugklachten (in bed van mijn ene zij op andere zij draaien is iets wat mij bijvoorbeeld nauwelijks lukt, sowieso niet zonder flinke pijn, op mijn rug liggen kan ik ook niet), en ik weet inmiddels wel; je kan altijd meer dan je denkt. Dus idd niet vanuit liggende positie naar zitten en dan denken te kunnen lopen, maar bijvoorbeeld je benen uit bed gooien en kruipend naar de wc, of schuifelend als een soort bejaarde met je bovenlichaam op een krukje liggend, één been achter je aan slepend.
En probeer niet al te veel te doemdenken. Dit zijn pas de eerste dagen, je hebt geen idee hoe het verder verloopt. Het heeft echt geen zin om nu al na te denken over hoe het over een paar maanden allemaal moet.
En probeer niet al te veel te doemdenken. Dit zijn pas de eerste dagen, je hebt geen idee hoe het verder verloopt. Het heeft echt geen zin om nu al na te denken over hoe het over een paar maanden allemaal moet.
zondag 14 juni 2020 om 14:02
Hij wil in ieder geval geen laxeermiddel dus dat zou ik dan stiekem moeten gevengizzmo-returns schreef: ↑14-06-2020 13:55Let maar op, als hij moet kakken, gaat hij echt zelf naar de wc. Kruipend of hoe dan ook, maar hij gaat.
.En ik denk.... dat hij inderdaad liever op n matje poept, en mij veel excuses geeft voor de troep dan richting wc of stoel bewegen
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 14 juni 2020 om 14:05
Dat hij de medicatie tegen obstipatie niet wil nemen is echt heel onverstandig.
Ik dacht zelf dat ik het niet nodig had bij een opiaat, omdat ik van tramadol niet verstopt raak. Maar van opiaten dus wel en dat geeft echt enorm veel druk op je rug als je eenmaal
Wel moet. Dus bij opiaten zou ik nu direct wat tegen obstipatie nemen.
Ik zou echt zorgen dat hij die neemt want nu creëert hij er een nieuw probleem bij.
Ik dacht zelf dat ik het niet nodig had bij een opiaat, omdat ik van tramadol niet verstopt raak. Maar van opiaten dus wel en dat geeft echt enorm veel druk op je rug als je eenmaal
Wel moet. Dus bij opiaten zou ik nu direct wat tegen obstipatie nemen.
Ik zou echt zorgen dat hij die neemt want nu creëert hij er een nieuw probleem bij.
