Pijnlijke ervaring coloscopie

Dor donderdag 5 september 2024 om 09:27

Mijn ervaring met een coloscopie ondanks dat ik een roesje kreeg was erg slecht. Ondanks mijn vraag vooraf me maximaal te verdoven hebben ze dat niet helemaal gedaan. Het opvoeren van de slang heb ik helemaal gevoeld en gaf enorme buikkrampen. Ondanks mijn vragen om meer verdoving tijdens het opvoeren van de scoop kreeg ik alleen wat meer pijnstiller maar niet de maximale dosis slaap/kalmeringsmiddel. Ik was gewoon klaar wakker!

Door deze pijnlijke ervaring heb ik een enorme angst voor het volgende onderzoek opgelopen.

Wat is jullie ervaring?

Zarah woensdag 25 september 2024 om 00:21

Wat zou je dan willen? Iedereen uit voorzorg maar onder narcose? Dat lijkt me ook erg onwenselijk... o.a. om de redenen die nausicaa hierboven al noemt. En waarschijnlijk voor veel mensen (waaronder ikzelf) absoluut niet nodig....

Ik had een scopie zonder roesje, wel met pijnstilling en met die pijnstilling had ik echt nergens last van....

nausicaa woensdag 25 september 2024 om 00:30

Zorroo schreef: ↑
24-09-2024 23:21
Het heeft toch wel wat van dat typisch Nederlands-Spartaanse, moet ik zeggen, zoals het er hier bij de pijnbestrijding aan toegaat blijkbaar. Als het standaardmiddel goed werkt heb je geluk en behoor je tot de ongelukkige minderheid bij wie het anders uitpakt, helaas pindakaas, volgende keer beter.
Als ik dit zo lees, zou ik in mijn hart eigenlijk willen dat men als medisch personeel eerst zelf zo'n intern onderzoek zou ondergaan om zich beter in de patiënt te kunnen verplaatsen. Of op zijn minst dan de uitvoerend gastro-enteroloog.

Dit vind ik altijd zo’n onzin. Ook zonder het zelf te ondergaan weten ze echt wel wat het voorstelt hoor. Je zegt toch ook niet dat een oncoloog pas chemo mag geven als hij zelf een kuurtje heeft mee gemaakt?
Feit is gewoon dat het heel vaak niet nodig is. En ja, dan kun je dus kiezen voor ‘voor alle zekerheid altijd toch maar volledige narcose’ of ‘eerst maar eens kijken of het zo ook gewoon gaat’. En hoe vaker het gewoon prima gaat, hoe eerder je voor optie 2 zal kiezen. Nogmaals, vergeet niet dat optie 1 niet simpelweg ‘gewoon het prettigste voor de patiënt’ is. Want er zijn ook mensen die kotsmisselijk wakker worden uit de narcose, maar nul last hebben van een scopie zonder narcose. Of die nog ernstiger bijwerkingen krijgen. En dat is dan nog afgezien van het feit dat de wachtlijsten gewoon veel langer zouden worden. Het is dus niet zo dat je door altijd narcose te geven, je altijd het beste belang van de patiënt dient.

Zorroo woensdag 25 september 2024 om 10:22

nausicaa schreef: ↑
25-09-2024 00:30
Dit vind ik altijd zo’n onzin. Ook zonder het zelf te ondergaan weten ze echt wel wat het voorstelt hoor. Je zegt toch ook niet dat een oncoloog pas chemo mag geven als hij zelf een kuurtje heeft mee gemaakt?

Ik heb genoeg ervaring in ziekenhuizen (professioneel) om te weten dat sommige specialisten echt wel moeite hebben zich in een patiënt te verplaatsen. Helaas. En natuurlijk gaat het nooit gebeuren dat men een onderzoek eerst zelf ondergaat om te ervaren hoe het is. Maar in bepaalde gevallen, bij relatief onschadelijke onderzoeken, zou het wel goed zijn. Dat is puur mijn mening, ireëel, dat weet ik. Een vergelijking met chemo ondergaan vind ik erg mank gaan, dat is natuurlijk van een heel andere orde dan een endoscopie.

En men zal hier vast heel overtuigd zijn van de procedure zoals hij nu is, maar in Duitsland en België zijn ze natuurlijk ook niet gek en maken ze dus een andere afweging.

“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk

stokbootje woensdag 25 september 2024 om 10:36

Ik wil aan het gesprek hier ook nog even een andere noot toevoegen over 'zorg in het buitenland', omdat iedereen vaak zo lyrisch is over Duitsland bijvoorbeeld. Maar daar kost de zorgverzekering dus ca 400 euro per MAAND voor iemand met een modaal inkomen. Als je meer verdient, wordt het nog meer.
En: er is een onderscheid tussen collectief verzekerd zijn (dat is die 400 euro) en privaat. Als je collectief verzekerd bent zijn de wachtlijsten enorm lang. Betaal je dus 400 euro per maand om alsnog maanden te moeten wachten op iets simpels als een uitstrijkje.

Het is makkelijk om te verheerlijken dat artsen heel veel doen voor 1 patient, en de patient de maximale mogelijkheden en keuzes krijgt en altijd naar een specialist kan. Maar dat heeft een hoge prijs, zowel letterlijk als in wachttijden. Ik zeg niet dat het in NL goed is, maar in DE echt ook niet, juist door dat over-behandelen.

Zorroo woensdag 25 september 2024 om 11:08

Volgens mij ligt het met het zorgsysteem in Duitsland wel iets complexer dan hierboven beschreven. De premies liggen in DL hoger, dat is een feit (zijn inkomensafhankelijk). Maar daar krijgt men dan ook wel wat voor terug o.a. in de vorm van meer aandacht voor het individu. Voor zo ver ik gehoord heb, zijn de wachtlijsten daar meestal juist korter trouwens. Jouw voorbeeld van het uitstrijkje ken ik niet. Is dat een eigen ervaring?

Waar ik erg op tegen ben is het rijkelijk voorschrijven van antibiotica in landen als Duitsland. Op dat vlak doet Nederland het in mijn ogen aanzienlijk beter.

“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk

Lento woensdag 25 september 2024 om 11:19

Zorroo schreef: ↑
25-09-2024 11:08
Volgens mij ligt het met het zorgsysteem in Duitsland wel iets complexer dan hierboven beschreven. De premies liggen in DL hoger, dat is een feit (zijn inkomensafhankelijk). Maar daar krijgt men dan ook wel wat voor terug o.a. in de vorm van meer aandacht voor het individu. Voor zo ver ik gehoord heb, zijn de wachtlijsten daar meestal juist korter trouwens. Jouw voorbeeld van het uitstrijkje ken ik niet. Is dat een eigen ervaring?

Waar ik erg op tegen ben is het rijkelijk voorschrijven van antibiotica in landen als Duitsland. Op dat vlak doet Nederland het in mijn ogen aanzienlijk beter.

Ik heb veel meer ervaring met de zorg in Duitsland dan in NL en het ligt zeker een stuk genuanceerder. Mijn ervaringen zijn zeker niet altijd even positief. Vooral de huisarts in Duitsland functioneert minder dan de huisarts in NL (een huisarts in Duitsland mag en kan minder en zal dus veel eerder doorverwijzen, wat niet altijd een voordeel is, al lijkt dat misschien wel zo).

En wachtlijsten zijn er in Duitsland ook. En je moet veel zelf regelen. Ik was echt verbaasd, toen ik in NL in aanraking kwam met de zorg, dat ineens alles voor je geregeld werd en je nergens zelf achteraan hoefde. En dat je in het ziekenhuis in NL ook heel vaak alleen op een kamer ligt (ondenkbaar in Duitsland).

De zorgkosten in Duitsland stijgen ook de pan uit en ik snap ook wel waarom. Sommige dingen hebben ze goed voor elkaar, maar er is ook heel veel mis, ook in de academische ziekenhuizen (hier zijn zoveel fouten gemaakt, ik zou er een boek over kunnen schrijven).

Zorroo woensdag 25 september 2024 om 11:29

Interessant wat je schrijft. In mijn ervaring gaat er in Nederlandse ziekenhuizen ook heel veel mis (ook veel goed gelukkig). In academische ziekenhuizen gaat het hier misschien wel minder vaak fout dan in regionale. Maar dat is een gevoel dat ik heb, geen feit.

Ik dacht dat je in Duitsland zonder tussenkomst van een huisarts ook zelf naar een specialist kan gaan? Of klopt dat verhaal niet?

(Dit is mijn laatste post over dit onderwerp want ik ben we ervan bewust dat we nu afdwalen. En ik wil geen topic kapen.)

“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk

nausicaa woensdag 25 september 2024 om 11:34

Zorroo schreef: ↑
25-09-2024 11:08
Volgens mij ligt het met het zorgsysteem in Duitsland wel iets complexer dan hierboven beschreven. De premies liggen in DL hoger, dat is een feit (zijn inkomensafhankelijk). Maar daar krijgt men dan ook wel wat voor terug o.a. in de vorm van meer aandacht voor het individu. Voor zo ver ik gehoord heb, zijn de wachtlijsten daar meestal juist korter trouwens. Jouw voorbeeld van het uitstrijkje ken ik niet. Is dat een eigen ervaring?

Waar ik erg op tegen ben is het rijkelijk voorschrijven van antibiotica in landen als Duitsland. Op dat vlak doet Nederland het in mijn ogen aanzienlijk beter.

Er zijn zonder twijfel dingen beter in Duitsland dan in Nederland. En andersom. Inderdaad (buitenlandse) mensen die klagen dat ze in Nederland maar geen antibiotica krijgen, terwijl dat elders als snoepjes wordt uitgedeeld. In de meerderheid van de gevallen voor virale aandoeningen, waarbij het niet eens helpt.

Hetzelfde geldt voor ‘veel verder doorbehandelen’. Vooral binnen de fertiliteit is dat een groot ding. In Nederland zijn ze inderdaad terughoudend met zomaar iets toepassen omdat het wel aardig klinkt. Dat kàn betekenen dat behandelingen later pas geïntroduceerd worden. Maar het betekent ook dat nutteloze of zelfs nadelige opties minder vaak toegepast worden.
Een paar jaar geleden was er een hele gedoe omdat in veel landen middel X werd gegeven aan vrouwen met verhoogd risico op miskramen. Op papier klonk de redenatie aantrekkelijk, dus grote verontwaardiging dat dat in Nederland niet werd gedaan, ‘wij lopen altijd achter’, in Belgie en Duitsland kan het gewoon etc. Maar er was dus geen bewijs dat het ook echt hielp. Althans, niet totdat een Nederlands centrum dat grondig onderzocht, en duidelijk bewijs vond dat het dus juist echte nadelige gevolgen had. Dan zou je denken: ‘nou, toch maar blij zijn dat we dat niet zomaar gedaan hebben’. Maar nee hoor, het Nederlandse onderzoekscentrum kreeg er van langs omdat ze een deel van hun patiënten hadden blootgesteld aan iets dat dus achteraf nadelig bleek. Dat zonder dat onderzoek nog jaren en jaren wereldwijd mensen daaraan blootgesteld zouden zijn, deed er niet toe, dat dat progressieve Duitsland en België het al jaren op álle patiënten toepasten ook niet, ze hadden dat nooit mogen testen, slecht ziekenhuis! Tja.

Dat heeft weinig te maken met of er botte honden tussen artsen zitten. Zeker, het zijn net mensen. Maar ook dat geldt in Duitsland en alle andere landen net zo goed. Echt niet iedere Duitse specialist is aardig, invoelend, communicatief sterk en medisch kundig. Degenen die door Nederlandse patiënten bezocht worden zijn disproportioneel vaak private klinieken, dus die zullen gemiddeld wel meer tijd hebben voor een patiënt. Maar inderdaad, daar zijn de kosten dan ook naar.

stokbootje woensdag 25 september 2024 om 12:02

Zorroo schreef: ↑
25-09-2024 11:29

Ik dacht dat je in Duitsland zonder tussenkomst van een huisarts ook zelf naar een specialist kan gaan? Of klopt dat verhaal niet?

Dat klopt inderdaad, maar zoals hierboven al iemand schreef, heeft dat dus ook als keerzijde dat je voor veel dingen naar een specialist moet die in NL de huisarts zou doen.
Voorbeeld: ik moet mijn uitstrijkje bij de gynaecoloog laten doen, en toen ik naar een nieuwe stad verhuisde was er geen enkele gyno die nog nieuwe patienten aannam. Ik kon uiteindelijk in een dorp ver weg terecht maanden later, dat was de enige mogelijkheid. Ik moest wel, want mijn uitstrijkje het halfjaar ervoor was slecht, dus ik moest echt dringend op controle. Maar die kon ik dus nauwelijks vinden. Terwijl ondertussen gezonde personen aangemoedigd worden om elke half jaar op controle bij de gyno te komen.. Is dat dan fijn veel aandacht voor de patient? Of is het onhoudbaar qua tijd en geld?
Soms is het fijn hoor, dat een specialist kan meekijken, bijvoorbeeld bij een hardnekkige blessure. Niet alle specialisten kun je zelf zomaar heen trouwens, maar een doorverwijzing krijg je wel makkelijk.

En iemand anders vroeg over korte wachttijden in DE, dat ze daar juist over hoorde. Dat geldt dus alleen voor mensen die privaat verzekerd zijn, en dat is alleen voor mensen met hoge inkomens. Er is dus een flinke scheiding in de kwaliteit van zorg voor mensen met hoge inkomens versus lage en gemiddelde inkomens. (Daar vind ik ethisch nogal wat van, maar dat is nog weer een andere discussie

). Maar ik denk dat de meeste Nederlanders horen over die klinieken etc waar de privaatverzekerden komen, want daar kun je als zelfbetaler (dus ook al Nederlander) terecht. Maar het is niet dat je goedkoop uit bent als collectief verzekerde, want die 400 per maand is geen grap, dat is daadwerkelijk wat er van mijn salaris ingehouden wordt (nog wat meer zelfs).

Zorroo woensdag 25 september 2024 om 12:22

stokbootje schreef: ↑
25-09-2024 12:02
Dat klopt inderdaad, maar zoals hierboven al iemand schreef, heeft dat dus ook als keerzijde dat je voor veel dingen naar een specialist moet die in NL de huisarts zou doen.
etc.

Dank voor je uitgebreide uitleg!

“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk

Yella78 woensdag 25 september 2024 om 17:29

Mensen die vanuit Nederland een onderzoek in Duitsland ondergaan (zoals ook ik heb laten doen), zullen dat denk ik veelal in privéklinieken doen waar je buiten de verzekering om voor betaalt. Ik moest ruim 400 euro betalen voor mijn slokdarm/maagonderzoek onder lichte narcose, maar eigenlijk viel me die prijs mee. Het viel mij wel op dat speciaal voor mij een luxe wachtkamer werd geopend (met fauteuils, mooi ingericht, luxe tijdschrijften op tafel etc) terwijl de andere aanwezige wachtenden in een saaie wachtkamer op houten banken zaten.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

OgenvanTijgers woensdag 25 september 2024 om 17:58

Mijn ervaring met een coloscopie met een roesje is juist erg goed. Ik was compleet wakker, staat ook in het verslag, maar door het roesje ook ontspannen. Ik heb geïnteresseerd meegekeken op het scherm. Ik had me er van te voren ook erg druk om gemaakt, maar het viel allemaal ontzettend mee.

Irisabella dinsdag 15 oktober 2024 om 13:30

Wat slecht zeg!

Ik heb twee keer een colonscopie gehad en beide met roesjes en heb er weinig tot niks van meegekregen. Vraag me af of ze je wel genoeg gegeven hebben.

Hanna maandag 4 november 2024 om 15:00

nausicaa schreef: ↑
24-09-2024 19:41
De meeste mensen vinden het in mijn ervaring prima te doen. Zowel tijdens de scopie als erna. Verreweg de meesten vinden de voorbereiding met laxeren vervelender dan de scopie zelf.
Maar: soms zit er inderdaad iemand tussen bij wie het wèl echt heel pijnlijk is. Dat ontken ik zeker niet. Dat kan allerlei oorzaken hebben, andere pijngrens (niet te verwarren met aanstellen, de een voelt gewoon sneller pijn dan de ander), aanwezigheid van ontsteking, een darm met een lastige bocht om door te komen enz. Dan hangt het van de omstandigheden af wat er gedaan wordt. In eerste instantie meer pijnstilling, maar daar zit een grens aan hoeveel je veilig kunt geven. Als dat niet meer kan, wordt er gekeken hoe noodzakelijk het is. Bij een routine controle op poliepen stop je, want dat kan ook een tijdje later nog een keer. Bij iemand met een acute ernstige bloeding of zoiets, ga je soms wel door, omdat er mogelijk levensgevaar dreigt. Maar dat komt niet vaak voor gelukkig, omdat er dan vaak al anesthesie betrokken is (en volledige narcose dus mogelijk is).

Hoi Nausicaa, Met interesse lees ik je bericht. Ik heb 5 jaar geleden een pijnlijke ervaring gehad met een darmonderzoek met roesje. Er zijn toen poliepen weggehaald die op de overgang van de endeldarm naar de dikke darm zaten. Omdat ik weer aan controle toe was en niet nog een keer zo'n ervaring wilde hebben en ze me dat in Nederland niet konden garanderen heb ik in Duitsland een afspraak gemaakt. Het gaat daar heel efficient. Je wordt ontvangen in de kliniek en staat met een uur weer buiten. En dat alles zonder pijn en ongemak omdat je een Kurznarkoze krijgt.

Toen ik vertelde dat ik in Nederland dit onderzoek met een roesje pijnlijk had ervaren gaven ze ook aan dat ze de praktijk met zo weinig pijnbestrijding "Fürchterlich" vonden en het veel eenvoudiger vinden als de patient volledig ontspannen is doordat deze slaapt. Ik heb in totaal 20 minuten geslapen op 200 mg propofol dat ze continu injecteren en zodra het onderzoek klaar is word je heel snel wakker.
Wat mij opviel is dat ik vrijwel direct helder wakker was en dat had ik de vorige keer niet. Toen kreeg ik 5 mg midazolam en in totaal 100 mcg fentanyl waarvan ik de rest van de dag (slapend) thuis in bed van heb gelegen.

Dit keer trok ik vijf minuten nadat ik wakker was mijn broek weer aan en na 10 minuten heb je samen met je begeleider het eindgesprek. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik dit een heel prettige ervaring vind; Geen (kans) op pijn of darmkrampen, je slaapt heerlijk en je bent veel sneller weer actief. Enige nadeel is dat ik de kosten zelf moet betalen maar die € 500 heb ik er graag voor over. Wat me overigens is opgevallen dat de coloscopie van 5 jaar geleden de verzekering € 895 heeft gekost en mij € 385 eigen risico. Waarom is het hier zoveel duurder dan daar?

Yella78 dinsdag 5 november 2024 om 11:21

Helemaal mee eens Hanna. En het verschil in kosten is inderdaad een ding, daar ben ik ook benieuwd naar.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

nausicaa dinsdag 5 november 2024 om 12:35

Kosten in de zorg worden op zo’n rare manier bepaald, dat is totaal niet te vergelijken. Ieder ziekenhuis moet elk jaar over alle soorten behandelingen in onderhandeling met de verzekeraar (elke apart nota bene). Bizar genoeg dus zelfs over ingrepen die ze niet eens doen. Ik werk in een academisch ziekenhuis huis, en wij doen dus zelden tot nooit simpele dingen als amandelen verwijderen bij verder gezonde kinderen, of routine knieoperaties. We kunnen daarvoor dus een hele goede prijs aanbieden bij de verzekeraar, want we doen het toch niet. Vervolgens gaat de verzekeraar naar een ander ziekenhuis, en zegt: ja, ziekenhuis A kan dit voor 100 euro doen, dus moeten jullie dat ook kunnen. Maar ziekenhuis B moet het ook daadwerkelijk doen, en kan het voor die prijs helemaal niet uitvoeren. Omdat ze niet veel meer voor dezelfde ingreep mogen vragen, maar ze ook niet ten onder moeten gaan, moeten ze dan dus ergens anders relatief veel voor vragen. Want uiteindelijk gaat het om het hele pakket van dingen die je daadwerkelijk ook doet, en niet om de individuele ingrepen qua financiering.

Losse behandelcentra zijn sowieso vaak goedkoper omdat ze eenvoudiger zorg verlenen. Voor een behandeling krijg je een vast bedrag. Dus bv voor ‘scopie incl consult en nazorg’. Maar in mijn ziekenhuis doen we veel moeilijker patiënten dan in zo’n los centrum. Want alle moeilijke gevallen wijzen ze af, alle risico patiënten, iedereen die niet de meest simpele casus is. Gemiddeld duurt ‘dezelfde’ behandeling bij ons dus veel langer (meer overleg vooraf, langere scopie, meer expertise nodig, vaker biopten afnemen, meer nazorg nodig). En dat is uiteraard duurder en daarom moet je meer geld per behandeling vragen. Dat is gemiddeld terecht, maar wel lullig voor die ene wel simpele patiënt. Want in de financiële afhandeling, kun je dat onderscheid niet maken (nogmaals, niet omdat het ziekenhuis dat niet wil, maar omdat dat nou eenmaal is hoe het systeem in Nederland werkt).

Daarom is het totaal onterecht om ziekenhuizen op prijs van een specifieke behandeling te vergelijken. En verschillende types ziekenhuizen (algemeen, zelfstandig behandelcentrum, academisch) al helemaal niet.

Anoniem_673f1606898b0 dinsdag 5 november 2024 om 23:15

Hanna schreef: ↑
04-11-2024 15:00
Hoi Nausicaa, Met interesse lees ik je bericht. Ik heb 5 jaar geleden een pijnlijke ervaring gehad met een darmonderzoek met roesje. Er zijn toen poliepen weggehaald die op de overgang van de endeldarm naar de dikke darm zaten. Omdat ik weer aan controle toe was en niet nog een keer zo'n ervaring wilde hebben en ze me dat in Nederland niet konden garanderen heb ik in Duitsland een afspraak gemaakt. Het gaat daar heel efficient. Je wordt ontvangen in de kliniek en staat met een uur weer buiten. En dat alles zonder pijn en ongemak omdat je een Kurznarkoze krijgt.

Toen ik vertelde dat ik in Nederland dit onderzoek met een roesje pijnlijk had ervaren gaven ze ook aan dat ze de praktijk met zo weinig pijnbestrijding "Fürchterlich" vonden en het veel eenvoudiger vinden als de patient volledig ontspannen is doordat deze slaapt. Ik heb in totaal 20 minuten geslapen op 200 mg propofol dat ze continu injecteren en zodra het onderzoek klaar is word je heel snel wakker.
Wat mij opviel is dat ik vrijwel direct helder wakker was en dat had ik de vorige keer niet. Toen kreeg ik 5 mg midazolam en in totaal 100 mcg fentanyl waarvan ik de rest van de dag (slapend) thuis in bed van heb gelegen.

Dit keer trok ik vijf minuten nadat ik wakker was mijn broek weer aan en na 10 minuten heb je samen met je begeleider het eindgesprek. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik dit een heel prettige ervaring vind; Geen (kans) op pijn of darmkrampen, je slaapt heerlijk en je bent veel sneller weer actief. Enige nadeel is dat ik de kosten zelf moet betalen maar die € 500 heb ik er graag voor over. Wat me overigens is opgevallen dat de coloscopie van 5 jaar geleden de verzekering € 895 heeft gekost en mij € 385 eigen risico. Waarom is het hier zoveel duurder dan daar?

Dat vind ik nou echt een hele slechte reden om iemand onder narcose te brengen.

Ik heb best veel coloscopien gehad en ik wil helemaal geen narcose. Zo’n topic als dit waarin een deel van de posters doet alsof ze voor alle patiënten spreken als ze narcose eisen vind ik alleen maar irritant.

Lento woensdag 6 november 2024 om 08:23

Ik heb een aantal coloscopieën in Duitsland gehad en dat ging gewoon met een roesje (en de keer met spoed zonder). Ik vermoed dat narcose meer iets is van privéklinieken, of er moet in de laatste 10 jaar iets enorm veranderd zijn.
Roesje was ook prima, natuurlijk zal het niet voor iedereen gelden, maar ik vind het ook onzinnig om voor sterkere middelen te kiezen om een "wat als"-scenario te vermijden.

Marianneke woensdag 6 november 2024 om 19:18

Dor schreef: ↑
18-09-2024 09:40
Toen ik het er gisteren met een vriend over had vertelde hij dat hij het geluid van de coloscopie had opgenomen. Ook hij kreeg een roesje maar echt hielp dat niet. Toen het onderzoek begon had hij bij het nemen van de eerste bocht al veel pijn en vroeg om meer pijnbestrijding en uiteindelijk kreeg hij een tweede shot fentanyl bij. Daarna bleef het pijnlijk en hoorde hij op de geluidsopname gedurende ruim 5 minuten steeds zichzelf regelmatig kermen van de pijn. De verpleging zei steeds: Hou vol we zijn er bijna! Toen de scoop helemaal was opgevoerd en het terugtrekken begon heeft hij nog 1 keer flink pijn gehad. De fase van terugtrekken is veel minder pijnlijk.

Toen het onderzoek klaar was werd hij overgedragen aan de verpleging op de zaal en daar werd door het scopie-team verteld dat hij het moeilijk had gehad. Zelf zei hij ook dat het afschuwelijk was geweest en zonder het roesje vast en zeker helemaal niet te doen was. De verpleegster reageerde daarop met de woorden dat het ook echt een vervelend onderzoek is.

Nu komt het: Een uur later ziet hij zijn vrouw weer en die vraagt hoe het is gegaan en de eerste woorden die hij zegt DAT HIJ HELEMAAL NIETS HEEFT GEVOELD! WTF! Je geheugen wordt gewist door de midazolam waardoor je geen herinnering meer hebt aan hoe beroerd het onderzoek aanvoelde.

Op zich is het fijn dat je denkt niet geleden te hebben maar ethisch gezien vind ik dat niet OK!
Men laat je dus onnodig (soms flink) pijn leiden, al is het maar 5 minuten, doordat je onvoldoende bent verdoofd. Er was in het dossier ook opgeschreven dat de procedure voor de patient geheel comfortabel was geweest. DAT KLOPTE DUS NIET!

Achteraf was hij geschokt dat hij feitelijk niet goed behandeld is!

In deze post zeg je iets wat totaal tegenovergesteld is aan je wens in de openingspost. Daar gaf je aan meer slaap/kalmeringsmiddel te willen, en hier zeg dat dat juist enorm fout is.

Op zich doen endorfines (die je lichaam dus zelf aanmaakt) ook ongeveer zoiets he. Achteraf kun je je meestal niet herinneren hoe verschrikkelijk veel pijn bijv een bevalling deed.

Coffee is never my cup of tea

Actieve topics