Gezondheid
alle pijlers
Tinteling mond, slappe arm, moeilijk praten
donderdag 12 juni 2008 om 16:20
Behoorlijk k*t inderdaad, wel goed dat jullie toch nog hebben doorgezet en in elk geval een doorverwijzing hebben. Dat is vaak het probleem, op de een of andere manier worden bepaalde klachten snel aan paniek gekoppeld, zelfs als je geen angstaanvalgeschiedenis hebt. Kan je redelijk snel bij de neuroloog terecht?
Sterkte in elk geval!
Sterkte in elk geval!
donderdag 12 juni 2008 om 16:23
Chantal,
Als je idd een TIA of een beroerte gehad hebt (weet niet wat het verschil is) zegt het niks dat je nu weer "normaal" doet. Mijn vriendin had echt een beroerte gehad en is de volgende dag gewoon weer gaan werken en zelfs tijdens haar hartaanval heeft ze zelf de huisarts gebeld en is er zelfs zélf naartoe gereden, kan je nagaan. Ze is nu 28 en heeft 1 beroerte en twee hartaanvallen gehad en staat onder controle van de trombosedienst, de cardioloog en de neuroloog en moet dagelijks bloedverdunners nemen en nog andere medicijnen nemen.
Ik zou je aanraden om nu met je vriend toch even naar het VU of het AMC te rijden (heb zelf goede ervaringen met het AMC met mijn moeder, die is toen weliswaar overleden maar ook die werd afgescheept door de huisarts omdat ze niet in Amsterdam woonde en er dus ook geen huisarts had, maar het AMC kwam wel met de ambulance, was helaas te laat) want ik geloof dat het met TIA's en beroertes enzo nogal van belang is om tijdig met behandelen te beginnen.
Zoals het AMC ook altijd met mijn zoontje (die heeft ook van alles) zegt: beter een keer te vaak gegaan dan een keer te weinig.
Dus vraag maar aan je vriend of hij je even wil brengen, in een ziekenhuis mogen ze je sowieso geen hulp weigeren.
Sterkte.
Als je idd een TIA of een beroerte gehad hebt (weet niet wat het verschil is) zegt het niks dat je nu weer "normaal" doet. Mijn vriendin had echt een beroerte gehad en is de volgende dag gewoon weer gaan werken en zelfs tijdens haar hartaanval heeft ze zelf de huisarts gebeld en is er zelfs zélf naartoe gereden, kan je nagaan. Ze is nu 28 en heeft 1 beroerte en twee hartaanvallen gehad en staat onder controle van de trombosedienst, de cardioloog en de neuroloog en moet dagelijks bloedverdunners nemen en nog andere medicijnen nemen.
Ik zou je aanraden om nu met je vriend toch even naar het VU of het AMC te rijden (heb zelf goede ervaringen met het AMC met mijn moeder, die is toen weliswaar overleden maar ook die werd afgescheept door de huisarts omdat ze niet in Amsterdam woonde en er dus ook geen huisarts had, maar het AMC kwam wel met de ambulance, was helaas te laat) want ik geloof dat het met TIA's en beroertes enzo nogal van belang is om tijdig met behandelen te beginnen.
Zoals het AMC ook altijd met mijn zoontje (die heeft ook van alles) zegt: beter een keer te vaak gegaan dan een keer te weinig.
Dus vraag maar aan je vriend of hij je even wil brengen, in een ziekenhuis mogen ze je sowieso geen hulp weigeren.
Sterkte.
Am Yisrael Chai!
donderdag 12 juni 2008 om 16:28
Onbegrijpelijk die reaktie van beide artsen. Je bent nooit te jong voor een tia, beroerte, hartaanval enz. Onzin!
Niet om je bang te maken, dat wil ik niet maar ik werd een paar jaar geleden wakker met een oog waar ik niks mee zag, het tintelde. Direkt naar de huisartsenpost gegaan en die zei dat het migraine was. Ik geloofde het niet, werk in de zorg en had toevallig net een hoogbejaarde dame in de groep die dezelfde veschijnselen had. Om een lang verhaal kort te maken, ik ben met mijn man naar het oogziekenhuis gereden en daar zagen ze dat ik een oogtrombose had, direkt met bloedverdunners gestart en die slik ik levenslang.
Had ik die kwakzalver met zijn LOI diploma geloofd dan was ik waarschijnlijk blind geweest. Mijn zicht is nu gelukkig weer goed.
Hoop dat jij een goede diagnose krijgt, laat je niet afschepen. Natuurlijk kan het heel goed een paniekaanval of migraine zijn geweest. Heel veel sterkte.
Niet om je bang te maken, dat wil ik niet maar ik werd een paar jaar geleden wakker met een oog waar ik niks mee zag, het tintelde. Direkt naar de huisartsenpost gegaan en die zei dat het migraine was. Ik geloofde het niet, werk in de zorg en had toevallig net een hoogbejaarde dame in de groep die dezelfde veschijnselen had. Om een lang verhaal kort te maken, ik ben met mijn man naar het oogziekenhuis gereden en daar zagen ze dat ik een oogtrombose had, direkt met bloedverdunners gestart en die slik ik levenslang.
Had ik die kwakzalver met zijn LOI diploma geloofd dan was ik waarschijnlijk blind geweest. Mijn zicht is nu gelukkig weer goed.
Hoop dat jij een goede diagnose krijgt, laat je niet afschepen. Natuurlijk kan het heel goed een paniekaanval of migraine zijn geweest. Heel veel sterkte.
donderdag 12 juni 2008 om 16:28
Ik heb trouwens zelf alleen maar slechte ervaringen met de huisarts, zowel met mijn moeder dus als met mijn zoon. Mijn moeder is aan iets overleden wat verholpen had kunnen worden als de huisarts het serieus genomen had en haar de eerste keer dat ze belde had doorverwezen, mijn zoon is bijna overleden omdat de huisarts het niet serieus nam. Was beide keren met de huisartsenpost, in het geval van mijn moeder omdat ze dus niet in haar eigen woonplaats was, in het geval van mijn zoon omdat het 's avonds was. Beide keren werd telefonisch een diagnose gesteld en moesten we maar wachten wat de eigen huisarts zei.
Ik ga dus zelf gewoon nooit meer naar de huisarts maar ga altijd direct naar het ziekenhuis met mijn zoon of bel gelijk met het AMC, ik vind de meeste huisartsen echt prutsers.
Ik ga dus zelf gewoon nooit meer naar de huisarts maar ga altijd direct naar het ziekenhuis met mijn zoon of bel gelijk met het AMC, ik vind de meeste huisartsen echt prutsers.
Am Yisrael Chai!
donderdag 12 juni 2008 om 16:29
Nou nou, wat een prutsers toch. Mijn opa had ook TIA's voor hij een echte vette beroerte kreeg, maar na die tia's was hij weer volkomen normaal zeg maar. Dus dat zegt niets. Ik zou het niet vertrouwen en asap naar het ziekenhuis gaan. Je hebt nu een afspraak staan zag ik, wanneer is die?
Ik zou er gewoon niet gerust op zijn, straks gebeurt het weer.
Ik zou er gewoon niet gerust op zijn, straks gebeurt het weer.
donderdag 12 juni 2008 om 16:34
quote:Lieke80 schreef op 12 juni 2008 @ 16:04:
@ Whopper, heeft het bij jou een jaar lang geduurd voordat je van die paniekaanval bekomen was?? Heb je dan een jaar lang nog rare verschijnselen en dergelijke gehad??Nee hoor, ik had deze aanval en ik ben ermee naar een haptonoom gegaan en naar de huisarts, omdat ik wel wist waar het vandaan kwam. Het was het begin van een burnout , ik vertelde de huisarts dat ik dacht dat ik een klein beetje overspannen was en die stuurde me door; de haptonoom vertelde me na een uur praten dat ik volledig burnout was. En dat heeft een jaar geduurd, maar ik moet wel zeggen dat ik van de gevolgen van die paniekaanval (alles viel uit terwijl ik op straat liep) nog erg lang onzeker ben geweest.
@ Whopper, heeft het bij jou een jaar lang geduurd voordat je van die paniekaanval bekomen was?? Heb je dan een jaar lang nog rare verschijnselen en dergelijke gehad??Nee hoor, ik had deze aanval en ik ben ermee naar een haptonoom gegaan en naar de huisarts, omdat ik wel wist waar het vandaan kwam. Het was het begin van een burnout , ik vertelde de huisarts dat ik dacht dat ik een klein beetje overspannen was en die stuurde me door; de haptonoom vertelde me na een uur praten dat ik volledig burnout was. En dat heeft een jaar geduurd, maar ik moet wel zeggen dat ik van de gevolgen van die paniekaanval (alles viel uit terwijl ik op straat liep) nog erg lang onzeker ben geweest.
donderdag 12 juni 2008 om 16:39
Waarmee ik niet wil zeggen dat het ook daadwerkelijk iets anders dan een paniekaanval was maar het moet op z`n minst even goed bekeken worden. Ik heb zelf een fijne ha waar ik alle vertrouwen in heb en tóch zou ik met dit soort klachten naar een ziekenhuis gaan wanneer de huisarts reageerde zoals artsen bij TO reageerden....
anoniem_27760 wijzigde dit bericht op 12-06-2008 16:39
Reden: kmoet ook nie so snel tiepuh
Reden: kmoet ook nie so snel tiepuh
% gewijzigd
donderdag 12 juni 2008 om 16:39
quote:chantaldominique schreef op 12 juni 2008 @ 16:17:
Bij een paniekaanval/hyperventilatie denk ik meteen aan slecht en kort ademhalen. Drukkend gevoel op de borst ect. En daar had ik dus niet last van. Rook en drink trouwens niet.Oh maar dat hoeft helemaal niet hoor. En je sluit nu zelf ook dingen uit aan de hand van aannames, maar goed. Ga inderdaad maar naar het ziekehuis en wacht af wat ze daar zeggen. Sterkte!
Bij een paniekaanval/hyperventilatie denk ik meteen aan slecht en kort ademhalen. Drukkend gevoel op de borst ect. En daar had ik dus niet last van. Rook en drink trouwens niet.Oh maar dat hoeft helemaal niet hoor. En je sluit nu zelf ook dingen uit aan de hand van aannames, maar goed. Ga inderdaad maar naar het ziekehuis en wacht af wat ze daar zeggen. Sterkte!
donderdag 12 juni 2008 om 16:46
Milo, ik geef alleen maar aan dat ik het een beetje flauw vind dat er nu opeens allemaal spookverhalen uit de kast getrokken worden. Ik kan niet oordelen over jouw huisarts maar ik wil wel zeggen dat we allemaal fouten maken (als huisarts mag je dat natuurlijk niet, maar het gebeurt wel) en dat het zakkenvullers zouden zijn; neu...dat geloof ik niet. Ik heb alleen maar goede ervaringen met al mijn huisartsen gehad, en heb veel respect voor de mensen die dit beroep uitoefenen.
donderdag 12 juni 2008 om 16:56
Het heeft echt geen zin om naar de spoedeisende hulp te gaan hoor. Fashionvictim zei zoiets dat een ziekenhuis altijd verplicht is om je te behandelen, maar dat is niet waar. Als je rechtopstaand en goed functionerend de spoedeisende hulp komt oplopen met het verhaal dat je uren eerder niet goed was, sturen ze je gewoon naar huis. Omdat je geen spoedeisende hulp meer nodig hebt.
Wat wel werkt is op het moment dat het weer terug komt onmiddellijk in de auto stappen ( je vriend rijdt uiteraard ) en dán rechtstreeks naar de spoedeisende hulp gaan. Dan helpen ze je wel.
Als ik jou was zou ik even wachten tot de huisartsenpost open is ( na sluiting van de normale openingstijden van de huisarts) en daar je verhaal doen.
Wat wel werkt is op het moment dat het weer terug komt onmiddellijk in de auto stappen ( je vriend rijdt uiteraard ) en dán rechtstreeks naar de spoedeisende hulp gaan. Dan helpen ze je wel.
Als ik jou was zou ik even wachten tot de huisartsenpost open is ( na sluiting van de normale openingstijden van de huisarts) en daar je verhaal doen.
donderdag 12 juni 2008 om 17:00
Dat is dezelfde medaille Whopper, alleen de andere kant. Omdat jíj goede ervaringen hebt met jouw huisartsen, heb je veel respect voor de mensen die dit beroep uitoefenen. Anderen hebben alleen maar slechte ervaringen en hebben dus geen respect voor de mensen die dat beroep uitoefenen.
Het lijkt me beter om artsen gewoon per individu te beoordelen. En het scheelt ook om zelf goed na te denken en je te realiseren dat een huisarts er in principe alleen maar toe dient om je verkoudheid te bestrijden en je voor de rest door te verwijzen naar specialisten.
Het lijkt me beter om artsen gewoon per individu te beoordelen. En het scheelt ook om zelf goed na te denken en je te realiseren dat een huisarts er in principe alleen maar toe dient om je verkoudheid te bestrijden en je voor de rest door te verwijzen naar specialisten.
donderdag 12 juni 2008 om 17:07
Whopper,
Ik ken echt een beetje te veel mensen persoonlijk bij wie zaken maar net-aan goed afgelopen zijn om nog heel veel vertrouwen in huisartsen te hebben. Een van de belangrijkste kritiekpunten die ik heb is dat huisartsen echt heel erg weinig aan onderzoek doen en zowel telefonisch als op basis van 3 zinnen een diagnose stellen. Hoe vaak ik niet zelf tegen de huisarts vertel wat ik mankeer en dat de huisarts dat beaamt en slechts een receptje uitschrijft... Ik moet echt altijd expliciet vragen of de huisarts ook nog even wil kijken/luisteren/onderzoeken omdat ik wel kan vermoeden dat het zusofzo is, maar dat ik natuurlijk geen arts ben en dus ook maar wat lul.
Al die bezuinigingen in zorgland hebben de kwaliteit van zorg echt niet verbeterd, maar dat is mijn mening.
Ik ken echt een beetje te veel mensen persoonlijk bij wie zaken maar net-aan goed afgelopen zijn om nog heel veel vertrouwen in huisartsen te hebben. Een van de belangrijkste kritiekpunten die ik heb is dat huisartsen echt heel erg weinig aan onderzoek doen en zowel telefonisch als op basis van 3 zinnen een diagnose stellen. Hoe vaak ik niet zelf tegen de huisarts vertel wat ik mankeer en dat de huisarts dat beaamt en slechts een receptje uitschrijft... Ik moet echt altijd expliciet vragen of de huisarts ook nog even wil kijken/luisteren/onderzoeken omdat ik wel kan vermoeden dat het zusofzo is, maar dat ik natuurlijk geen arts ben en dus ook maar wat lul.
Al die bezuinigingen in zorgland hebben de kwaliteit van zorg echt niet verbeterd, maar dat is mijn mening.
Am Yisrael Chai!
donderdag 12 juni 2008 om 17:11
Ik deel die mening, maar ik wil ook even laten weten dat ik zelf goede ervaringen heb, na zoveel bagger over de huisarts in het algemeen. Ik wilde gewoon even voor ze opkomen.
Maar goed, ieder zijn mening, ik ben ervan overtuigd dat ze nu niets doen bij de SH met de klachten van TO. Dus nu snel naar het ziekehuis heeft echt niet zoveel zin.
Maar goed, ieder zijn mening, ik ben ervan overtuigd dat ze nu niets doen bij de SH met de klachten van TO. Dus nu snel naar het ziekehuis heeft echt niet zoveel zin.
donderdag 12 juni 2008 om 17:28
Chantaldominique,
Ik denk dat je misschien de huisartsen niet helemaal goed heb begrepen, als zij echt twijfelde of je een TIA hebt gehad, dan hadden ze je wel doorverwezen! Niet dat ik je verhaal niet serieus neem hoor, of je niet geloof, dat doe ik beide absoluut wel. Maar soms (zeker in een situatie dat je zelf ongerust bent, en terrecht) kun je dingen wat anders begrijpen.
Of die huisarts ook gelijk hadden, om dus niet (!) te denken dat het een TIA was, is een tweede daar kan ik niet over oordelen.
Sowieso lijkt het me zeer op z'n plaats om inderdaad naar een neuroloog te gaan hiervoor. Ook als het een migraine aanval was, ben je bij deze arts volgens mij op de goede plek. En ook dat is ernstig genoeg om het zeker te weten, te meer omdat er goede medicijnen voor kunnen zijn om het tegen te gaan.
Ik denk zelf, uit persoonlijke ervaring, eerder aan migraine. Ook omdat je schreef dat je al hoofdpijn had. Mijn vader had dit soort migraine aanvallen, ik heb weleens op het punt gestaan om 112 te bellen omdat de verschijnselen zo erg lijken om een beroerte. (was het niet dat hij er toen al bekend mee was, dus dat we eigenlijk wel wisten dat het weer migraine was. Maar het is zo beangstigend) Hij kan allerlei uitvalsverschijnselen krijgen. Heeft ook weleens langs de kant van weg gestaan, omdat zijn arm het gewoon 'niet meer deed'. En het ergste was een keer dat hij niet meer wist wie ik was, (of het vooral niet meer kon zeggen dan), hij wist nog wel dat het heel belangrijk was. Zal nooit vergeten hoe hulpeloos hij me aankeek.
Hij heeft nu hele goede medicatie hiertegen (het heeft te maken met de bloedvaten in je hersenen die verwijden of juist vernauwen...weet het niet meer)
Ik kan me dus heel goed voorstellen dat dit heel beangstigend voor je was. En dus ook heel goed dat je dit verder laat onderzoeken. TIA, migraine of evt die paniekaanval..wie zal het zeggen. Niemand hier die het zeker weet iniedergeval (ik ook zeker niet!) maar dat het moet worden uitgezocht lijkt me duidelijk.
succes en sterkte waar nodig! En ik hoop dat het voorlopig wegblijft!
Ik denk dat je misschien de huisartsen niet helemaal goed heb begrepen, als zij echt twijfelde of je een TIA hebt gehad, dan hadden ze je wel doorverwezen! Niet dat ik je verhaal niet serieus neem hoor, of je niet geloof, dat doe ik beide absoluut wel. Maar soms (zeker in een situatie dat je zelf ongerust bent, en terrecht) kun je dingen wat anders begrijpen.
Of die huisarts ook gelijk hadden, om dus niet (!) te denken dat het een TIA was, is een tweede daar kan ik niet over oordelen.
Sowieso lijkt het me zeer op z'n plaats om inderdaad naar een neuroloog te gaan hiervoor. Ook als het een migraine aanval was, ben je bij deze arts volgens mij op de goede plek. En ook dat is ernstig genoeg om het zeker te weten, te meer omdat er goede medicijnen voor kunnen zijn om het tegen te gaan.
Ik denk zelf, uit persoonlijke ervaring, eerder aan migraine. Ook omdat je schreef dat je al hoofdpijn had. Mijn vader had dit soort migraine aanvallen, ik heb weleens op het punt gestaan om 112 te bellen omdat de verschijnselen zo erg lijken om een beroerte. (was het niet dat hij er toen al bekend mee was, dus dat we eigenlijk wel wisten dat het weer migraine was. Maar het is zo beangstigend) Hij kan allerlei uitvalsverschijnselen krijgen. Heeft ook weleens langs de kant van weg gestaan, omdat zijn arm het gewoon 'niet meer deed'. En het ergste was een keer dat hij niet meer wist wie ik was, (of het vooral niet meer kon zeggen dan), hij wist nog wel dat het heel belangrijk was. Zal nooit vergeten hoe hulpeloos hij me aankeek.
Hij heeft nu hele goede medicatie hiertegen (het heeft te maken met de bloedvaten in je hersenen die verwijden of juist vernauwen...weet het niet meer)
Ik kan me dus heel goed voorstellen dat dit heel beangstigend voor je was. En dus ook heel goed dat je dit verder laat onderzoeken. TIA, migraine of evt die paniekaanval..wie zal het zeggen. Niemand hier die het zeker weet iniedergeval (ik ook zeker niet!) maar dat het moet worden uitgezocht lijkt me duidelijk.
succes en sterkte waar nodig! En ik hoop dat het voorlopig wegblijft!
donderdag 12 juni 2008 om 17:40
donderdag 12 juni 2008 om 17:41
ChantalDominique,
als ik jou was zou ik me toch snel laten onderzoeken door een neuroloog. Mijn vader heeft drie jaar geleden een zware hersenbloeding gehad en is in het ziekenhuis beland. Daar bleek na het maken van scans dat er al eerder twee bloedingen zijn geweest in het jaar er voor afgaand. En dat hebben wij allemaal niet in de gaten gehad!!! Laat je bloeddruk meten en ga naar een neuroloog. Achteraf had mijn vader wel klachten (slecht kunnen praten en moeite met evenwicht) en had ik al eens geroepen dat hij naar de neuroloog moest. Zijn klachten werden toen ook op stress gezet. Maar als ik jou verhaal zo lees lijkt het haast op een TIA en die zijn vaak ook voorboden van grotere problemen en volgens mij kunnen de klachten van een TIA ook snel weer vedwijnen omdat de blokkade snel weer is opgelost.
Sterkte en better safe then sorry toch??
J.
als ik jou was zou ik me toch snel laten onderzoeken door een neuroloog. Mijn vader heeft drie jaar geleden een zware hersenbloeding gehad en is in het ziekenhuis beland. Daar bleek na het maken van scans dat er al eerder twee bloedingen zijn geweest in het jaar er voor afgaand. En dat hebben wij allemaal niet in de gaten gehad!!! Laat je bloeddruk meten en ga naar een neuroloog. Achteraf had mijn vader wel klachten (slecht kunnen praten en moeite met evenwicht) en had ik al eens geroepen dat hij naar de neuroloog moest. Zijn klachten werden toen ook op stress gezet. Maar als ik jou verhaal zo lees lijkt het haast op een TIA en die zijn vaak ook voorboden van grotere problemen en volgens mij kunnen de klachten van een TIA ook snel weer vedwijnen omdat de blokkade snel weer is opgelost.
Sterkte en better safe then sorry toch??
J.
