Tips bij burn-out achtige klachten

viva-amber schreef: ↑

16-10-2019 20:25

Misschien heb je gewoon een moeilijk karakter...heel vervelend maar daar kan je mee leren leven.

Misschien moet jij niet zo moeilijk doen.
Ze schrijft heel duidelijk hoor.

M0RIARTY schreef: ↑

16-10-2019 20:29

Laat je vitamines (B12, D, foliumzuur) en schildklier etc eens prikken. Burnout achtige klachten komen vaak overeen met tekorten aan bepaalde vitamines. En is een kleine moeite om dat uit te laten sluiten.
Beweging en rust pakken is natuurlijk ook heel belangrijk, maar mocht het wel een vitaminetekort oid zijn dan kun je rust pakken/bewegen etc tot je een ons weegt.

Goeie.

Ik had op een gegeven moment tekort aan ijzer, vit D en B6 (die laatste wordt vrijwel nooit genoemd). Allemaal waar je moe, lamlendig en depressieve klachten van kunt krijgen als je tekort hebt.

Schaapje11 schreef: ↑

16-10-2019 21:05

Wat voor kosten kwamen er kijken bij deze behandeling van de POH? of zijn deze gratis? Ik moet namelijk best op de kleintjes letten...

De huisarts wordt vergoed vanuit de zorgverzekering zonder dat je je eigen risico aanspreekt.

Wat mij helpt in moeilijke periodes:

- minderen met alcohol (of gewoon helemaal niet)
- dagelijks bewegen in de buitenlucht (fietsen, wandelen of hardlopen)
- hobbyen zoals schilderen of knutselen
- veel lezen
- weinig social media. Alle apps van mn telefoon afgooien
- op tijd naar bed en op tijd op staan
- goede week en maandplanningen maken. Dit voorkomt dat je een ellenlange to do lijst voor 1 dag maakt. Met een realistische planning zie je beter wat ook tot later kan wachten.

Ik ben voorlopig gestopt met privé dingen die best goed zijn, maar waar ik mezelf druk opleg. Dus hardlopen, dansen, yoga doe ik niet meer. Alleen maar dingen die ik alleen maar leuk vind, soms weken niet hoef en waarin ik mezelf niet hoef te bewijzen.

Qua werk heb ik ook een en ander aangepast, maar daar zul je niet zo heel veel aan hebben denk ik. Wél scheelt dat ik vaker prikkelarme omgevingen opzoek om te werken. Mijn werk is nogal prikkelrijk en elke minuut zónder is meegenomen. Niet zo gezellig, maar dat is dan maar zo.

Schaapje11 schreef: ↑

16-10-2019 21:05

Ik vind wandelen normaal gesproken heel leuk maar alleen durf ik niet (en nu heb ik er ook geen zin in overigens). Ik woon in een gebied waar je in principe niet als vrouw alleen kunt wandelen zonder te worden aangesproken (of erger) door ongure types.

Je kan ook binnenshuis wandelen. Wandelen op de plaats.
Leuke instructrices zijn 1) Jessica Smith en 2) Lucy Wyndham-Read.

Zij hebben vele walking workouts van 10-15 minuten. Gratis, op YouTube.
1)
https://www.youtube.com/watch?v=89SuIvkbees
2)
https://www.youtube.com/watch?v=dhMXxe6AK2Q

3)
Verder is er Leslie Sansone. Prima te volgen voor beginners,
maar misschien tè Amerikaans voor de gemiddelde Nederlander
https://www.youtube.com/watch?v=njeZ29umqVE

Geef jezelf een kwartier en probeer het eens uit.

Succes!

TO je hebt pb terug

Ook ik heb veel gehad aan de POH-GGZ van de huisarts. Is erg toegankelijk en praktisch ingesteld.

Probeer terug te gaan naar de basis. De basis is goed eten, beweging, naar buiten en ontspanning. Kortom: goed voor jezelf zorgen. Je geeft al aan dat je weinig alcohol drinkt, sommige mensen kunnen in een stressvolle situatie ook slecht reageren op cafeïne.

Qua wandelen zou je ook eens kunnen kijken naar een NS-wandeling (als je OV hebt). Is erg leuk om te doen en het zijn prachtige routes.

Wat ook goed helpt is om voor iets te zorgen. Oftewel het gevoel dat je nuttig bent. Een leuk voorbeeld hiervan is om met een hond te gaan wandelen. Er zijn websites waar je een hond kunt 'lenen' van mensen die wat minder tijd hebben bijvoorbeeld.

Heel veel sterkte toegewenst!

Schaapje11 schreef: ↑

16-10-2019 20:51

Ja dit is inderdaad ook het eerste waar mijn moeder aan dacht. Ik heb 3 maanden geleden mijn bloed laten prikken (ivm hartkloppingen) maar volgens de huisarts was ik zo fit als een hoentje. Ik heb deze klachten sinds februari. Ondanks dat mijn bloedwaarden goed waren ben ik wel vitamine D3 en B12 extra gaan slikken (helaas zonder merkbaar resultaat maar niet geschoten is altijd mis!).

Mijn huisarts zei dat ook, maar ik zat met mijn B12 waardes in het "grijze gebied", niet echt minimaal, maar ook niet super goed en mijn vitamine D was toch te laag.
Ondertussen slik ik structureel vitamine D en zet ik injecties vitamine B12, omdat ik een opname probleem heb. Dat geeft dezelfde type klachten als burnout en burnout kan een misdiagnose zijn van B12 tekort. En je kunt het hebben zonder dat je vitamine B12 waarde dramatisch laag is.
Bij een opname probleem gaat het slikken van B12 je niet helpen, maar helaas weten veel huisartsen er maar weinig van of vinden ze het onzin.
Dus terug naar de huisarts om meer uit te laten zoeken.

Uit eigen ervaring kan ik wel afleiden dat jij nog geen burn-out hebt, anders zou je deze levensstijl niet meer kunnen volhouden.

Het is moeilijk gezien je jonge leeftijd en het feit dat je zoveel MOET in deze fase van je leven (studeren, werken, etc).

De klachten die je omschrijft geven mij echter wel te kennen dat als je zo blijft doorgaan (dus zonder grote veranderingen in je leven door te voeren) dat je regelrecht op een burn-out afstevent.

Genezing van een burn-out is een lang proces. In mijn optiek word je nooit meer helemaal de oude.

Het enige wat helpt is rust, rust, rust. En uiteindelijk heb je zoveel rust gehad dat je niet meer aan de gang komt en na je burn-out nog steeds dingen met tegenzin blijft doen.

De nieuwe energie krijg je door nieuwe dingen te gaan ontdekken die je waanzinning leuk vindt.

Als je overigens een perfectionist bent (zoals ik) is een burn-out en het herstel daarvan nog 10x heftiger. En iedereen die perfectionist is, weet dat de teugels laten varen noodzakelijk is igv een burn-out, maar hiervan word je nou niet bepaald gelukkiger als mens, wanneer je nu eenmaal een perfectionist bent. Moeilijk dus....

Voorkomen is beter dan genezen, zeker als je nog jong bent!

Universiteiten hebben vaak ook universiteitspsychologen. Vaak gerichter op jouw klachten en ze hebben soms groepsbijeenkomsten die gericht zijn op bv depressie en studeren enzo. Ik weet dat ze daar ook mindfulnesscursussen deden. Meeste was gratis op indicatie. Zoek even op de site van je universiteit naar studiebegeleiders, decanen en studentenpsychologen.
Mocht je toch dreigen vertraging in je studie op te lopen, geef dat ook aan buj je studie!!! Kan je hoop geld schelen!

Een poh ggz bij de huisarts kan ook prima passend zijn trouwens. En valt onder huisartsenzorg, dus niet eens van je eigen risisco. Maar je uni is een goed alternatief en ook iets wat jou waarschijnlijk niets kost.

kikkerjet schreef: ↑

17-10-2019 09:47

Ook ik heb veel gehad aan de POH-GGZ van de huisarts. Is erg toegankelijk en praktisch ingesteld.

Probeer terug te gaan naar de basis. De basis is goed eten, beweging, naar buiten en ontspanning. Kortom: goed voor jezelf zorgen. Je geeft al aan dat je weinig alcohol drinkt, sommige mensen kunnen in een stressvolle situatie ook slecht reageren op cafeïne.

Qua wandelen zou je ook eens kunnen kijken naar een NS-wandeling (als je OV hebt). Is erg leuk om te doen en het zijn prachtige routes.

Wat ook goed helpt is om voor iets te zorgen. Oftewel het gevoel dat je nuttig bent. Een leuk voorbeeld hiervan is om met een hond te gaan wandelen. Er zijn websites waar je een hond kunt 'lenen' van mensen die wat minder tijd hebben bijvoorbeeld.

Heel veel sterkte toegewenst!

Dit is inderdaad mooi gezegd. Het ding is alleen dat als je echt een burn-out hebt, het je geen flikker meer interesseert om voor jezelf te zorgen. Je voelt daar de noodzaak niet meer voor, het boeit je allemaal niet meer. ALLES is te veel. Een boterham smeren is nog geen plausibele mogelijkheid meer.

Ik kon echt op geen enkel vlak meer voor mezelf zorgen en kwam mijn bed nog niet meer uit.

Sensitivenoodle schreef: ↑

17-10-2019 10:03

Universiteiten hebben vaak ook universiteitspsychologen. Vaak gerichter op jouw klachten en ze hebben soms groepsbijeenkomsten die gericht zijn op bv depressie en studeren enzo. Ik weet dat ze daar ook mindfulnesscursussen deden. Meeste was gratis op indicatie. Zoek even op de site van je universiteit naar studiebegeleiders, decanen en studentenpsychologen.
Mocht je toch dreigen vertraging in je studie op te lopen, geef dat ook aan buj je studie!!! Kan je hoop geld schelen!

Een poh ggz bij de huisarts kan ook prima passend zijn trouwens. En valt onder huisartsenzorg, dus niet eens van je eigen risisco. Maar je uni is een goed alternatief en ook iets wat jou waarschijnlijk niets kost.

Dit is ook niet voor iedereen hoor! Er zijn heel veel mensen die er baat bij hebben, maar ook veel mensen die er niet mee uit de voeten kunnen komen. Dan heb je nog een categorie mensen die er wel baat bij lijken te hebben, maar het langzaamaan laten versloffen en weer in het oude patroon van denken vervallen.

Oh en persoonlijk heb ik ook vaak dat het oploopt en ik me overspannen voel. Dat voorstadium voor je gevoel voordat het helemaal mis loopt en je niets meer kan.
Zelf probeer ik de druk te verlagen door taken af te stoten, simpele overzichtelijke dingen te doen waarbij ik niet veel voor hoef te bereiden of na te denken, bv een legpuzzel (ja supersuf maar deed het pas en vond het verrassend leuk), een volwassenen stripboek lezen, een uitgezette route wandelen van 4km, een stukje strandwandelen en cappicino drinken bij strandtent, een rustige paardrijrit met gids(ik kan al paardrijden). Een activiteit die redelijk vaststaat en een duidelijk eind en begin heeft zodat ik me niet ondertussen teveel af hoef te vragen of ik het wel goed doe (dat is bv als ik ga tekenen wel zo). En allemaal dingen die ik alleen kan doen of waarbij ik niet hoef te kletsen. Ik krijg daar namelijk niet meer energie van, maar sommige mensen juist wel.

Schaapje11 schreef: ↑

17-10-2019 10:57

Ja dit is precies hoe ik me voel; ik kan nu nog redelijk nadenken terwijl ik klachten heb. Ik wil het ook graag voor zijn omdat je hoort dat mensen inderdaad (zoals hierboven ook aangegeven) nooit meer echt de oude worden. Ik ben inderdaad perfectionistisch tot het irritante aan toe (andere mensen zouden het kunnen ervaren als controle-freak). Ik heb nu vanaf februari last van deze klachten die steeds erger worden.

Dat van de uni psycholoog ga ik mij ook in verdiepen, had geen idee dat dat bestond dus dankjewel! Ik ben alleen vaak bang dat het niet voor mij weggelegd is omdat mijn klachten niet erg genoeg zijn (lees; ik kan nog wel functioneren maar niet meer zoals ik normaal kon).

Nee, je bent nu juist veel beter te behandelen dan wanneer je echt afknapt en niets meer kan. Dus zoek die hulp nu en ga eraan werken. Als je in het stadium komt dat douchen of een boterham smeren al te veel is, dan kun je ook een behandeling niet aan.

Puz_n_Boots schreef: ↑

17-10-2019 10:07

Dit is ook niet voor iedereen hoor! Er zijn heel veel mensen die er baat bij hebben, maar ook veel mensen die er niet mee uit de voeten kunnen komen. Dan heb je nog een categorie mensen die er wel baat bij lijken te hebben, maar het langzaamaan laten versloffen en weer in het oude patroon van denken vervallen.

Werkt zeker niet voor iedereen. Maar ik noem het omdat je als student er via deze weg gratis of goedkoop toegang tot hebt en het voor sommige mensen echt heel goed kan werken.
Daarnaast hadden ze eerder bij mijn universiteit een uitgebreid aantal cursussen die over planning, stress, sociale vaardigheden en dergelijke gingen die speciaal voor studenten zijn. Misschien dat een andere cursus dan mindfulness beter passend is.

Hoi Schaapje, super vervelend die klachten! Ik ben nu 6 maanden uit de running vanwege Burn-out. En echt wat een hel, ik had angsten, paniek, spanning in mijn hele lichaam en moe zo moe maar slapen ho maar, mijn hele hoofd zat vol. Kon geen geluid verdragen en durfde het huis niet uit zelfs beneden kreeg ik teveel prikkels. Door middel van medicatie, goede begeleiding en veel rust krabbel ik wat op en ben ik voorzichtig aan het re-integreren 2 x 2 uur in de week maar het is nog erg zwaar. Ik begrijp de reacties van oa Viva Amber ook wel, met wat jij beschrijft denkt iemand die echt aan de grond zit nou als je dat een burn-out noemt....maar jouw klachten nu moet je terdege heel serieus nemen! Want het zijn wel tekenen dat het niet goed is zoals je nu doet. Ik heb het genegeerd alle klachten die ik al jaren had onder andere ook veel hartkloppingen, hyperventilatie, ik ging maar door en door met dit tot gevolg.


Ik heb ook hulp van de GGZ ondersteuner van de huisarts, ik heb een hele goede. Het is gratis dus informeer eens bij de huisarts. Net zoals iemand zei dat HBO opleidingen en universiteiten ook een psycholoog hebben. Maak er gebruik van nu je het nodig hebt, ze zijn er niet voor niets. We vinden het allemaal normaal om naar de huisarts te gaan met een verkoudheid die niet weg wil, een verstuikte enkel enz maar als we in een periode zitten dat we eigenlijk even psychische hulp nodig hebben dan is de drempel vaak toch hoog.


Ik ga ook naar een psychosomatisch fysiotherapeut. Daar heb ik heel veel baat bij. Ze masseert mijn nek en schouders los, ze geeft me handvaten hoe ik bij onrust op bijvoorbeeld de werkvloer mij zelf weer tot rust kan brengen zonder dat ik mindfulness oefeningen moet doen. Legt uit wat er in mijn lichaam en hoofd gaande is en geeft handvaten. Want heel eerlijk mindfulness is best oke maar ook een enorme hype en heel veel mensen die er geld aan verdienen.

Kijk eens naar wat nu echt noodzakelijk is om te doen zowel met studie als werk. Daar kun je ook bij hulp bij vragen. Het helpt als je een duidelijk dagritme hebt. Doe dingen die je ontspannen. Ik wist dat in het begin van mijn Burn out helemaal niet meer...ik ging legpuzzels maken, en bullet journal, kleuren maar eigenlijk was het het allemaal niet. Wandelen deed ik wel al want we hebben een hond. Maar ik haal toch veel rust om lekker met een woontijdschrift heerlijk plaatjes te kijken, stekjes van mijn planten te verzorgen, gewoon lekker aanrommelen in huis. En ga op vaste tijden naar en uit bed. En wat ik ook las is minderen met koffie, ik drink nu 1 kopje op een dag na een paar maanden helemaal geen koffie te hebben gedronken


Kortom kijk wat bij je past, wat voor de een goed is, is voor de ander niets. Alleen een vast ritme en weinig schermtijd is voor iedereen goed. Je kunt ook meeschrijven op het Burn-out topic misschien vind je dat fijn.