
Tips voor mensen die lijden aan trichotillomanie?
dinsdag 14 mei 2019 om 13:23
Hallo iedereen,
ik kwam net op dit forum terecht toen ik info zocht om mijn dochtertje van 10 jaar te helpen met haar tmm.
Dat wil zeggen dat ze haar wenkbrauwen en wimpers zelf uittrekt.
Spijtig genoeg was het topic dat ik vond van 2014 en ondertussen gesloten.
Mijn dochter heeft nu 5 beurten achter de rug bij een psychiater voor cognitieve gedragstherapie, spijtig genoeg is het gedrag niet verandert.
De Psych geeft aan dat ze alle tools heeft gegeven aan mijn dochter om te stoppen of om haar er bewust van te maken en ze zegt nu is het aan haar, ze kan nog 20x komen m aar ze moet het zelf doen.
Ik vind het nogal confronterend, ze doet het nu 2 jaar, hebben meer dan een jaar op de wachtlijst gestaan voor behandeling en dit is dat dan nu... de kinderen uit haar school kennen haar zo zonder wimpers en wenkbrauwen, maar over een paar jaar gaat ze van de basisschool af en zal ze geconfronteerd worden met jongeren die haar gaan vragen stellen en aanstaren.
Het is nu al vreselijk hoe sommige mensen naar haar kijken, zeker in wintertijd wanneer haar haar in een muts gestopt zit, ziet ze er heel erg ziek uit. Laatst hebben we haar duimen een paar weken ingetaped en inderdaad, er was weer een schijn van wenkbrauwhaartjes, maar 1x niet gedaan en alles was weer geplukt. Maar goed voor die duimen was dat ook niet.
Zelf vindt ze het ook heel erg maar is ze er zich vaak niet eens van bewust dat ze het doet, ze doet het zelfs in haar slaap.
Maar het vaakst als ze stil zit, bv ipad, tv, toneel, bioscoop,... Ze is dan ook nog eens hoogsensitief waardoor alles sowieso al een flinke inpakt heeft op haar, stress periodes (examen, feestdagen,...) komen er zelfs nog andere tics bij...
iemand ervaring of tips hiermee? Ik zou haar zo graag willen helpen...
ik kwam net op dit forum terecht toen ik info zocht om mijn dochtertje van 10 jaar te helpen met haar tmm.
Dat wil zeggen dat ze haar wenkbrauwen en wimpers zelf uittrekt.
Spijtig genoeg was het topic dat ik vond van 2014 en ondertussen gesloten.
Mijn dochter heeft nu 5 beurten achter de rug bij een psychiater voor cognitieve gedragstherapie, spijtig genoeg is het gedrag niet verandert.
De Psych geeft aan dat ze alle tools heeft gegeven aan mijn dochter om te stoppen of om haar er bewust van te maken en ze zegt nu is het aan haar, ze kan nog 20x komen m aar ze moet het zelf doen.
Ik vind het nogal confronterend, ze doet het nu 2 jaar, hebben meer dan een jaar op de wachtlijst gestaan voor behandeling en dit is dat dan nu... de kinderen uit haar school kennen haar zo zonder wimpers en wenkbrauwen, maar over een paar jaar gaat ze van de basisschool af en zal ze geconfronteerd worden met jongeren die haar gaan vragen stellen en aanstaren.
Het is nu al vreselijk hoe sommige mensen naar haar kijken, zeker in wintertijd wanneer haar haar in een muts gestopt zit, ziet ze er heel erg ziek uit. Laatst hebben we haar duimen een paar weken ingetaped en inderdaad, er was weer een schijn van wenkbrauwhaartjes, maar 1x niet gedaan en alles was weer geplukt. Maar goed voor die duimen was dat ook niet.
Zelf vindt ze het ook heel erg maar is ze er zich vaak niet eens van bewust dat ze het doet, ze doet het zelfs in haar slaap.
Maar het vaakst als ze stil zit, bv ipad, tv, toneel, bioscoop,... Ze is dan ook nog eens hoogsensitief waardoor alles sowieso al een flinke inpakt heeft op haar, stress periodes (examen, feestdagen,...) komen er zelfs nog andere tics bij...
iemand ervaring of tips hiermee? Ik zou haar zo graag willen helpen...

dinsdag 14 mei 2019 om 16:56
dinsdag 14 mei 2019 om 17:08
Als de therapie gericht op het haartrekgedrag niet helpt, is het misschien een idee om hulp te zoeken voor het onderliggende probleem. Leren omgaan met stress en prikkels is natuurlijk altijd prettig, en kan als bij-effect hebben dat het haartrekken vermindert.
Onderaan deze pagina staan nog een paar praktische tips.
Onderaan deze pagina staan nog een paar praktische tips.
What a nuanced anxiety
woensdag 15 mei 2019 om 12:56
Een psycholoog die na vijf sessies al niet verder kan. Echt, wat een kluns van een psych is dat! Zeker als het een kind betreft! Lekker makkelijk om de verantwoordelijkheid bij je dochter te leggen, als je om hulp vraagt. Ik kan me je frustratie dan ook goed voorstellen; daar wacht je dan een jaar op zeg...
Gedragsverandering kost nu eenmaal heel veel tijd, moeite, herhaling en aandacht. Zoek een andere psycholoog, want deze lijkt er weinig van te begrijpen.
Ben het ook met Pandax eens dat het wellicht een symptoom is van een ander, onderliggend probleem. Mogelijk dat je daar naar op zoek kunt; dan hoef je ook niet per se een psycholoog te hebben die ik trichotillomanie gespecialiseerd is.
Thuis oefenen en aan de slag lijkt mij trouwens ook belangrijk; is dat wel aan de orde geweest?
Gedragsverandering kost nu eenmaal heel veel tijd, moeite, herhaling en aandacht. Zoek een andere psycholoog, want deze lijkt er weinig van te begrijpen.
Ben het ook met Pandax eens dat het wellicht een symptoom is van een ander, onderliggend probleem. Mogelijk dat je daar naar op zoek kunt; dan hoef je ook niet per se een psycholoog te hebben die ik trichotillomanie gespecialiseerd is.
Thuis oefenen en aan de slag lijkt mij trouwens ook belangrijk; is dat wel aan de orde geweest?

vrijdag 17 mei 2019 om 02:54
Ik zou op zoek naar een hulpverlener die specifiek hiermee ervaring heeft, het klinkt niet alsof jij of je dochter hiermee geholpen zijn...
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ben wel een fervent nagelbijter... misschien toch te vergelijken. Ik ben er na vele jaren en allerlei pogingen helaas niet vanaf, maar ik doe het wel veel minder. Mijn nagels lijken kortgeknipt, ipv volledig weggebeten...
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ben wel een fervent nagelbijter... misschien toch te vergelijken. Ik ben er na vele jaren en allerlei pogingen helaas niet vanaf, maar ik doe het wel veel minder. Mijn nagels lijken kortgeknipt, ipv volledig weggebeten...