Totaalruptuur - Vragen over ervaringsverhalen

Yakuzakiko schreef: ↑

07-04-2025 16:58

Mijn man vond het ook een gekke vraag. Maar we waren zo bezig met pasgeboren kind, was een enorm zware bevalling, dat we er niet meer aan gedacht hebben. Het was ook wel een heel groot kind, misschien was de boel dusdanig opgerekt dat de gynaecoloog dacht dat het nooit meer goed zou komen. Maar dat is dus wel gebeurd, ben weer superstrak.

Dan had ie dat er beter bij kunnen vertellen, tssss. Maar fijn dat het weer goed is gekomen met je onderkantje

Dank je
Gyn was trouwens een vrouw.

Moiren schreef: ↑

06-04-2025 11:34

Een knipje is toch ook totaal iets anders dan een totaal ruptuur?

Knipje

Ik heb een 'knipje' gehad en een natuurlijke subtotaal ruptuur. Dat knipje was een flinke knip, genas een stuk slechter dan de ruptuur en ik voel 'm, 15 jaar later, nog steeds.

Wombat schreef: ↑

03-04-2025 11:16

Enerzijds denk ik ook wel: het kwam er in eerste instantie een beetje rottig uit maar hij bedoelt het wel echt goed, en wil graag zijn vrouw helpen. Hak er niet al te zeer op in.

Anderzijds vraag ik me af: zou je dit topic ook hebben geopend als je vrouw niet pas bevallen was, maar een auto-ongeluk had gehad met complexe verwondingen aan bijv. rug en nek? Iets zegt me dat dat niet het geval is, terwijl je ook dan een lange tijd uit de running kunt zijn met onzekere uitkomsten.

De vader van mijn kinderen was gelukkig een stuk meer betrokken en behulpzaam na de bevalling, dan mijn
vriend na een ongeluk met ernstige verwondingen aan mijn rug. Al gauw exit dus….

On topic : ik heb een suptotaalruptuur gehad (gelukkig niet totaal) en was ingescheurd tot mijn baarmoedermond. Na de bevalling afgevoerd naar het ziekenhuis en daar zijn ze een uur aan het hechten geweest. Hel!
Na de eerste bevalling geen scheurtje, en bij de tweede ging het helemaal mis.

Een week op bed gelegen en daarna weer rond gaan schuifelen. Heel wat tranen gevloeid over de onzekerheid zag de verhalen over weken in de biotex in mijn dromen voorbijkomen. Maar uiteindelijk is het mij zo meegevallen. Vooral de eerste week was zeer pijnlijk, ik lag constant met een blok ijs in een washandje tussen mijn benen tegen de pijn, maar nul complicaties gehad. Geen ontstekingen o.i.d. Wel veel hulp gehad van de vader van mijn kinderen, en toen kon je gelukkig al boodschappen laten bezorgen. Niks getild wekenlang, ook niet 1e kind, huishouden werd overgenomen.

Ik had ook ruim 4 maanden vrij na de bevalling, zo lang vrij gaf ook rust. Na zo’n 4 maanden zat ik weer op de fiets, ook weer voorzichtig sex, het viel verre van tegen allemaal en toen bedacht ik mij: joh, ik ben uiteindelijk net zo snel hersteld al na de 1e bevalling.
Wel met kanttekening dat je met een totaalruptuur veel meer hechtingen aan de buitenkant hebt, dus vooral zitten veel pijnlijker is.

Mijn tips: laat haar lekker liggen, rondschuifelen, alles op haar tempo. Laat haar NIKS tillen, geen boodschappen, geen pan eten tillen, jij kookt, jij tilt de baby uit het wiegje, jij verschoont de baby, jij doet het badderen (en dat hoeft niet elke dag of om de dag) en jij maakt eventueel flesjes.

Waak ervoor dat ze zo fijn mogelijk kan zitten en liggen, kijk naar kussens, fijne stoel etc.

En laat merken dat je haar zoveel mogelijk wil ontzien, en zo trots op haar bent!