Gezondheid
alle pijlers
Trombosebeen (gehad), wie ook?
maandag 18 augustus 2008 om 12:34
Hello dames,
Weet niet of er al een topic over is geopend maar ik ben eigenlijk wel erg benieuwd of hier nog meer meiden zijn die in het verleden een trombosebeen (of longembolie) hebben gehad?
Ben nu 24 en op mijn 20e werd er bij mij een trombosebeen (rechts) geconstateerd na maanden met pijn in mijn kuit rond te hebben gelopen. Ik ben in die maanden regelmatig bij de huisarts/fysio geweest en men dacht toen aan zweepslag. Al heb ik nooit een moment van *pats; auw* gehad. Ook was mijn been niet oedemateus en anders van kleur.
Op een ochtend kon ik bijna niet meer kon lopen van de pijn en zag je kleurverschil met mn andere been. Toen ik die dag naar de huisarts ging werd ik met spoed doorgestuurd naar de SEH. Daar werd dmv een duplex onderzoek een diep veneuze trombose geconstateerd. Ik werd 2 weken gezwachteld tot aan mijn lies, moest 2 weken fragmin spuiten. Vervolgens werd een steunkous tot mijn lies aangemeten en begon ik met het slikken van acenocoumarol.
Ik heb in totaal een half jaar acenocoumarol geslikt en 2 jaar een steunkous gedragen. Nu heb ik eigenlijk nergens last meer van afgezien van een snel verzurend rechterbeen bij intensief sporten (door een vermindere circulatie). Ook zit mijn rechteronderbeen vol met 'paarse vaatjes' (geen spataderen). Daarnaast mag ik geen hormonale anticonceptie gebruiken en heb ik gekozen voor een koperspiraal.
Bij mij weten ze niet zeker wat exact de oorzaak was....Maar omdat er bij mij een stollingsafwijking is geconstateerd (Factor V Leiden) nav dit verhaal, ik destijds de pil (diane 35) slikte en daarbij rookte (jaja slecht slecht) zal de trombose door deze opstapeling zijn veroorzaakt.
Wat was bij jullie de oorzaak en hoeveel last ondervinden jullie er van? Dragen jullie steunkous nog en verwachten jullie in de toekomst nog problemen?
Ik ben benieuwd naar andere verhalen
Weet niet of er al een topic over is geopend maar ik ben eigenlijk wel erg benieuwd of hier nog meer meiden zijn die in het verleden een trombosebeen (of longembolie) hebben gehad?
Ben nu 24 en op mijn 20e werd er bij mij een trombosebeen (rechts) geconstateerd na maanden met pijn in mijn kuit rond te hebben gelopen. Ik ben in die maanden regelmatig bij de huisarts/fysio geweest en men dacht toen aan zweepslag. Al heb ik nooit een moment van *pats; auw* gehad. Ook was mijn been niet oedemateus en anders van kleur.
Op een ochtend kon ik bijna niet meer kon lopen van de pijn en zag je kleurverschil met mn andere been. Toen ik die dag naar de huisarts ging werd ik met spoed doorgestuurd naar de SEH. Daar werd dmv een duplex onderzoek een diep veneuze trombose geconstateerd. Ik werd 2 weken gezwachteld tot aan mijn lies, moest 2 weken fragmin spuiten. Vervolgens werd een steunkous tot mijn lies aangemeten en begon ik met het slikken van acenocoumarol.
Ik heb in totaal een half jaar acenocoumarol geslikt en 2 jaar een steunkous gedragen. Nu heb ik eigenlijk nergens last meer van afgezien van een snel verzurend rechterbeen bij intensief sporten (door een vermindere circulatie). Ook zit mijn rechteronderbeen vol met 'paarse vaatjes' (geen spataderen). Daarnaast mag ik geen hormonale anticonceptie gebruiken en heb ik gekozen voor een koperspiraal.
Bij mij weten ze niet zeker wat exact de oorzaak was....Maar omdat er bij mij een stollingsafwijking is geconstateerd (Factor V Leiden) nav dit verhaal, ik destijds de pil (diane 35) slikte en daarbij rookte (jaja slecht slecht) zal de trombose door deze opstapeling zijn veroorzaakt.
Wat was bij jullie de oorzaak en hoeveel last ondervinden jullie er van? Dragen jullie steunkous nog en verwachten jullie in de toekomst nog problemen?
Ik ben benieuwd naar andere verhalen
maandag 18 augustus 2008 om 12:43
Hai, mijn verhaal ken je een beetje.
Na mijn keizersnede kreeg ik enorme pijn aan de zijkant van mijn kuit. Ik ben er nog even mee doorgelopen, ik dacht gewoon aan een verrekt spiertje ofzo. Een van de verpleegkundigen op de couveuseafdeling waar mijn dochtertje toen lag vertrouwde het niet en zei dat ik naar de HA moest gaan. Daar aangekomen bleek dat ik eigenlijk heel weinig symptomen had die wezen op trombose, maar omdat ik dus net een KS had gekregen stuurde hij me toch meteen door naar het ziekenhuis om een echo van mijn been te laten maken. En daar bleek het dus trombose te zijn. Ze zeiden dat het kwam van drie weken platliggen in combinatie met de ks.
Later toen ik i.v.m. de wens voor een tweede kindje allerlei tests kreeg kwam daaruit dat ik ook een bloedstollingsafwijking heb, de zgn. protrombinemutatie, ofwel trombofilie, ofwel factor 2.
Dit verklaarde meteen waarom mijn placenta bij m'n eerste zwangerschap vol bloedstolsels zat en veel te klein was.
Nu ben ik weer zwanger en spuit tijdens mijn hele zwangerschap fraxiparine en slik ook nog ascal.
Na mijn keizersnede kreeg ik enorme pijn aan de zijkant van mijn kuit. Ik ben er nog even mee doorgelopen, ik dacht gewoon aan een verrekt spiertje ofzo. Een van de verpleegkundigen op de couveuseafdeling waar mijn dochtertje toen lag vertrouwde het niet en zei dat ik naar de HA moest gaan. Daar aangekomen bleek dat ik eigenlijk heel weinig symptomen had die wezen op trombose, maar omdat ik dus net een KS had gekregen stuurde hij me toch meteen door naar het ziekenhuis om een echo van mijn been te laten maken. En daar bleek het dus trombose te zijn. Ze zeiden dat het kwam van drie weken platliggen in combinatie met de ks.
Later toen ik i.v.m. de wens voor een tweede kindje allerlei tests kreeg kwam daaruit dat ik ook een bloedstollingsafwijking heb, de zgn. protrombinemutatie, ofwel trombofilie, ofwel factor 2.
Dit verklaarde meteen waarom mijn placenta bij m'n eerste zwangerschap vol bloedstolsels zat en veel te klein was.
Nu ben ik weer zwanger en spuit tijdens mijn hele zwangerschap fraxiparine en slik ook nog ascal.
maandag 18 augustus 2008 om 13:16
Ik heb een week na mijn bevalling een trombose been gehad was December 2006. Heb 3 maanden accenoumarol ofzo geslikt en moest 1 week fraxodi spuiten voordat ik goed ingesteld was. Loop nu nog met een steunkous tot in mijn lies tot komende December. Heb toen in oktober 2007 een longembolie gehad na de terugvlucht vanuit Thailand. Heb toen 4 dagen in het ziekenhuis gelegen en moest toen bijna 4 weken fraxodi spuiten omdat ik maar niet ingeregeld raakte op de accenoumarol en die hoefde ik maar 3 maanden te slikken weer.
Bij mij begon het met pijn in mijn linkerbeen en koorts op zondag. Ben toen naar de huisarts gegaan omdat ik op dinsdag was bevallen en mijn man die koorst dus niet vertrouwde. De huisarts vond niks ernstigs en ik werd naar huis gestuurd met de melding ga maar naar de fysio voor die been/bil pijn. Ik volgende dag met spoed een afspraak gemaakt bij een manuele therapeut, alle fysio's waren bezet en ik verging zolangzamer hand van de pijn. Die zette mijn SI gewricht weer goed waardoor de pijn in mijn bil verdween maar de pijn in mijn been bleef dus ik kreeg krukken mee. Dinsdag zo goed als het ging met mijn schoonmoeder wezen shoppen. Kwam niet verder dan 1 winkel, maar wel hele leuke outfit voor de kerst kunnen vinden. 'savonds viel het me op dat mijn bovenbeen dikker was dan rechts dus toen wist ik het al voor mezelf (mijn moeder heeft het namelijk ook gehad na mijn geboorte). De huisarts is toen s'avonds langs geweest en constateerde dat mijn bovenbeen links inderdaad dikker was maar mijn kuit was nog helemaal soepel dus hij verwachte een spier probleem. Maar omdat hij een trombosebeen niet kon uitsluiten heeft ie met het ziekenhuis gebeld en in overleg mij toch een spuitje fraxodi voorgeschreven en ik moest me de volgende dag melden op het ziekenhuis voor een echo. De volgende dag was mijn onderbeen been rood en dik dus toen was het helemaal duidelijk. Het deed wel veel pijn maar er zat dan ook wel 2 kilo vocht vast in mijn been. Gelukkig gaat nu alles goed. Heb alleen dat mijn linkerbeen met intensief sporten sneller verzuurd en als ik meerdere dagen weinig uitvoer dan gaat mijn been wel iets pijn doen.
Met de longembolie waren we donderdag thuisgekomen en zaterdag ochtend kreeg ik in eens pijn met ademen om 08.20 en om 08.40 heb ik de weekendarts gebeld want ik had een sterk vermoeden dat het niet goed zat. Daar een ct scan met contrast vloeistof gehad en daar bleken meerdere kleine propjes te zien. De propjes waren nog erg klein omdat ik er zo snel bijwas dus op alleen de ct scan konden ze niet 100% zeker zijn. Maar op grond van mijn klachten en mijn bloedbeeld waren ze er wel van overtuigd dat het niet goed was. Ik hoef nu niets meer te slikken of te spuiten alleen zodra ik met risicofactoren zoals bedlegerig of lange vliegreis of kraamtijd te maken krijg zal ik preventief moeten spuiten. Bij zijn er geen stollingsafwijkingen gevonden.
Bij mij begon het met pijn in mijn linkerbeen en koorts op zondag. Ben toen naar de huisarts gegaan omdat ik op dinsdag was bevallen en mijn man die koorst dus niet vertrouwde. De huisarts vond niks ernstigs en ik werd naar huis gestuurd met de melding ga maar naar de fysio voor die been/bil pijn. Ik volgende dag met spoed een afspraak gemaakt bij een manuele therapeut, alle fysio's waren bezet en ik verging zolangzamer hand van de pijn. Die zette mijn SI gewricht weer goed waardoor de pijn in mijn bil verdween maar de pijn in mijn been bleef dus ik kreeg krukken mee. Dinsdag zo goed als het ging met mijn schoonmoeder wezen shoppen. Kwam niet verder dan 1 winkel, maar wel hele leuke outfit voor de kerst kunnen vinden. 'savonds viel het me op dat mijn bovenbeen dikker was dan rechts dus toen wist ik het al voor mezelf (mijn moeder heeft het namelijk ook gehad na mijn geboorte). De huisarts is toen s'avonds langs geweest en constateerde dat mijn bovenbeen links inderdaad dikker was maar mijn kuit was nog helemaal soepel dus hij verwachte een spier probleem. Maar omdat hij een trombosebeen niet kon uitsluiten heeft ie met het ziekenhuis gebeld en in overleg mij toch een spuitje fraxodi voorgeschreven en ik moest me de volgende dag melden op het ziekenhuis voor een echo. De volgende dag was mijn onderbeen been rood en dik dus toen was het helemaal duidelijk. Het deed wel veel pijn maar er zat dan ook wel 2 kilo vocht vast in mijn been. Gelukkig gaat nu alles goed. Heb alleen dat mijn linkerbeen met intensief sporten sneller verzuurd en als ik meerdere dagen weinig uitvoer dan gaat mijn been wel iets pijn doen.
Met de longembolie waren we donderdag thuisgekomen en zaterdag ochtend kreeg ik in eens pijn met ademen om 08.20 en om 08.40 heb ik de weekendarts gebeld want ik had een sterk vermoeden dat het niet goed zat. Daar een ct scan met contrast vloeistof gehad en daar bleken meerdere kleine propjes te zien. De propjes waren nog erg klein omdat ik er zo snel bijwas dus op alleen de ct scan konden ze niet 100% zeker zijn. Maar op grond van mijn klachten en mijn bloedbeeld waren ze er wel van overtuigd dat het niet goed was. Ik hoef nu niets meer te slikken of te spuiten alleen zodra ik met risicofactoren zoals bedlegerig of lange vliegreis of kraamtijd te maken krijg zal ik preventief moeten spuiten. Bij zijn er geen stollingsafwijkingen gevonden.
maandag 18 augustus 2008 om 13:20
Ja ik heb ook op mijn 20e een trombosebeen gehad, dat is nu 11 jaar geleden. Ik heb ongeveer een maand rondgelopen met een verschrikkelijke pijn in mijn knieholte. Dacht nog dat ik een spiertje verrekt had. Ik had op dat moment nog geen dokter omdat ik verhuisd was in dezelfde tijd en in de stad niemand me wilde aannemen aangezien praktijken vol zaten.
Uiteindelijk kon ik echt niet meer lopen en heeft mijn vader me bij de eerste hulp afgezet. Daar ook gelijk een veneuze trombosebeen geconstateerd. Bij mijn zijn ook geen oorzaken gevonden. Maar ook ik gebruikte de pil/ en rookte.
Ik heb de eerste weken bloedverdunners via mijn buik ingespoten gekregen en daarna alleen pillen. Ben de namen daarvan vergeten. Heb dat een jaar geslikt + 2 keer per week bloedprikken.
Nu is dit allemaal lang geleden en op de achtergrond geraakt. Maar af en toe wel een beetje angst als ik een pijntje in mijn been voel. Ik ben wat nalatig geweest in het dragen van de steunkous. Maar je ziet niets. Geen spataders. Ik draag wel de steunkous als ik weet als ik ergens lang moet staan.
Uiteindelijk kon ik echt niet meer lopen en heeft mijn vader me bij de eerste hulp afgezet. Daar ook gelijk een veneuze trombosebeen geconstateerd. Bij mijn zijn ook geen oorzaken gevonden. Maar ook ik gebruikte de pil/ en rookte.
Ik heb de eerste weken bloedverdunners via mijn buik ingespoten gekregen en daarna alleen pillen. Ben de namen daarvan vergeten. Heb dat een jaar geslikt + 2 keer per week bloedprikken.
Nu is dit allemaal lang geleden en op de achtergrond geraakt. Maar af en toe wel een beetje angst als ik een pijntje in mijn been voel. Ik ben wat nalatig geweest in het dragen van de steunkous. Maar je ziet niets. Geen spataders. Ik draag wel de steunkous als ik weet als ik ergens lang moet staan.
maandag 18 augustus 2008 om 13:26
quote:Voyager schreef op 18 augustus 2008 @ 13:14:
Oh, nou even overleggen met de gyn maar dan!Bemoeial ben ik hè, maar vind het zooo belangrijk dat artsen goed uitleggen waarom ze afwijken van zaken. Lees de bijsluiter zelf ff goed door dan weet je precies wat je wel en niet moet vragen. Laat de gyn maar eens goed uitleggen van hoe en wat...
Oh, nou even overleggen met de gyn maar dan!Bemoeial ben ik hè, maar vind het zooo belangrijk dat artsen goed uitleggen waarom ze afwijken van zaken. Lees de bijsluiter zelf ff goed door dan weet je precies wat je wel en niet moet vragen. Laat de gyn maar eens goed uitleggen van hoe en wat...
woensdag 20 augustus 2008 om 01:14
Ik moest in mijn eerste zwangerschap 6 weken plat, ik kreeg geen spuitjes tegen trombose wat ik al vreemd vond (1993) en vond op een avond mijn been wat anders van kleur. Verpleegkundige erbij geroepen en die was ineens in rep en roer. Er is toen gelijk een echo gemaakt en ik had een trombose in mijn lies/bovenbeen. Ik werd gelijk aan de heparinepomp gelegd.
Tot na de bevalling KS, heb ik aan de heparine gelegen wat me bijna fataal is geworden, omdat ik een nabloeding kreeg en de artsen in eerste instantie de heparine er niet af wilden halen. Het bloed liep even snel uit me dan dat het er via transfusie, in kwam. Ik moest een steunkous dragen toen ik uit bed mocht en zou dat een half jaar moeten, niet gedaan en er niets aan over gehouden en ik moest nog 3 maanden sintromitis slikken en elke week prikken bij de trombosedienst.
Bij mijn tweede zwangerschap mocht ik de eerste 3 maanden sintrom slikken, daarna spuiten en de laatste 6 weken en 3 maanden na de bevalling weer sintrom.
Mijn bloed is onderzocht en ik heb een afwijking in factor V. Bij lange ritten en vliegreizen moet ik eigenlijk preventief sintrom slikken, wat ik eigenlijk nooit heb gedaan.
Wel mocht ik gewoon de Mirena spiraal en heb deze ook laten plaatsen.
Tot na de bevalling KS, heb ik aan de heparine gelegen wat me bijna fataal is geworden, omdat ik een nabloeding kreeg en de artsen in eerste instantie de heparine er niet af wilden halen. Het bloed liep even snel uit me dan dat het er via transfusie, in kwam. Ik moest een steunkous dragen toen ik uit bed mocht en zou dat een half jaar moeten, niet gedaan en er niets aan over gehouden en ik moest nog 3 maanden sintromitis slikken en elke week prikken bij de trombosedienst.
Bij mijn tweede zwangerschap mocht ik de eerste 3 maanden sintrom slikken, daarna spuiten en de laatste 6 weken en 3 maanden na de bevalling weer sintrom.
Mijn bloed is onderzocht en ik heb een afwijking in factor V. Bij lange ritten en vliegreizen moet ik eigenlijk preventief sintrom slikken, wat ik eigenlijk nooit heb gedaan.
Wel mocht ik gewoon de Mirena spiraal en heb deze ook laten plaatsen.
woensdag 20 augustus 2008 om 18:56
Enigme, ik heb net de bijsluiter van de ascal gelezen, en er stond bij dat je het mocht gebruiken tijdens de zwangerschap, in overleg met je arts. Verder niets erbij over tot hoeveel weken ofzo...
Er stond wel iets anders wat ik zorgelijk vind, namelijk bij "wanneer mag u dit niet gebruiken" stond: "als u met antistolling behandeld wordt". En ik slik dus ascal, en ik spuit ook! Dus dat ga ik wel even navragen.
Misschien zijn er verschillende varianten van die ascal?? De mijne heet voluit:
Acetylsalicylzuur Sandoz cardio tablet 80.
Er stond wel iets anders wat ik zorgelijk vind, namelijk bij "wanneer mag u dit niet gebruiken" stond: "als u met antistolling behandeld wordt". En ik slik dus ascal, en ik spuit ook! Dus dat ga ik wel even navragen.
Misschien zijn er verschillende varianten van die ascal?? De mijne heet voluit:
Acetylsalicylzuur Sandoz cardio tablet 80.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:23
Hmm dat is wat anders dan Ascal....het hoofdbestanddeel van ascal is carbasalaatcalcium..Jij gebruikt dus Acetylsalicylzuur..dat is iets anders:
http://apotheek.nl/Medisc...io.aspx?mId=10704&rId=764
Ik vind het wel vreemd dat je 2 soorten antistolling gebruikt. Deze combinatie (fraxiparine+acetylsalicylzuur) versterkt elkanders werking ook nog eens...Misschien dat dat bewust is gedaan hoor maar blijkbaar heb je daar geen duidelijke uitleg over gehad? Krijg je er trouwens ook calciumtabletten bij? Dit vraag ik omdat er een kans op botontkalking bestaat als je fraxiparine langer spuit dan 3 maanden.
http://apotheek.nl/Medisc...io.aspx?mId=10704&rId=764
Ik vind het wel vreemd dat je 2 soorten antistolling gebruikt. Deze combinatie (fraxiparine+acetylsalicylzuur) versterkt elkanders werking ook nog eens...Misschien dat dat bewust is gedaan hoor maar blijkbaar heb je daar geen duidelijke uitleg over gehad? Krijg je er trouwens ook calciumtabletten bij? Dit vraag ik omdat er een kans op botontkalking bestaat als je fraxiparine langer spuit dan 3 maanden.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:51
voyager, ascal en fraxiparine werken allebei op een andere manier anti stollend, de hele bloedstolling is een iets van 12 stappen in een proces en elke stap heeft gevolgen voor de volgende, het kan dus heel goed dat je op 2 manieren in dat proces in moet grijpen en verschillende medicatie moet slikken. Volgens mij hebben jij en enigme het trouwens over hetzelfde medicijn.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:54
Ik heb ook een trombosebeen gehad. Bij mij kwam het op in de laatste 6 weken van de zwangerschap. Veel pijn gehad, kon niet meer lopen. Behandeling was met fraxi tot ruim na de zwangerschap. Wel bloed laten onderzoeken, er is geen afwijking gevonden. Nu nog 2 jaar een steunkous tot mijn lies dragen en als ik weer zwanger word een dubbele steunkous en spuiten natuurlijk met fraxi.
woensdag 20 augustus 2008 om 19:55
ik heb het even opgezocht, maar het is inderdaad hetzelfde medicijn. jullie hebben het allebei over ascal
www.farmacotherapeutischkompas.nl
www.farmacotherapeutischkompas.nl
woensdag 20 augustus 2008 om 19:57
woensdag 20 augustus 2008 om 20:04
quote:Voyager schreef op 20 augustus 2008 @ 19:44:
Ik heb niks gehoord over extra calcium, maar met mijn volle melk verslaving van de afgelopen weken maak ik me daar niet heel veel zorgen over. Ik slik trouwens al vanaf dag 1 gravitamon en daar zit ook extra calcium in.
Ah volgens mij is dat al toereikend. Zou het nog wel ff navragen voor de zekerheid
Wat betreft Ascal en Acetylsalicylzuur...Het is idd bijna hetzelfde. Ik zei ook dat het 'iets' anders was. Ascal is het calciumureumzout van Acetylsalicylzuur. Is allemaal op i-net te vinden.
Maar het is wel belangrijk dat duidelijk is waarom jij deze 2 moet gebruiken. Het kan goed zijn dat het vanwege je stollingsafwijking af die niet overeenkomt met die van mij.
Als ik vervelend word meld je dat wel ff Voyager? Wil je niet in verwarring/onzekerheid brengen.
Ik heb niks gehoord over extra calcium, maar met mijn volle melk verslaving van de afgelopen weken maak ik me daar niet heel veel zorgen over. Ik slik trouwens al vanaf dag 1 gravitamon en daar zit ook extra calcium in.
Ah volgens mij is dat al toereikend. Zou het nog wel ff navragen voor de zekerheid
Wat betreft Ascal en Acetylsalicylzuur...Het is idd bijna hetzelfde. Ik zei ook dat het 'iets' anders was. Ascal is het calciumureumzout van Acetylsalicylzuur. Is allemaal op i-net te vinden.
Maar het is wel belangrijk dat duidelijk is waarom jij deze 2 moet gebruiken. Het kan goed zijn dat het vanwege je stollingsafwijking af die niet overeenkomt met die van mij.
Als ik vervelend word meld je dat wel ff Voyager? Wil je niet in verwarring/onzekerheid brengen.
woensdag 20 augustus 2008 om 20:07
quote:arwen173 schreef op 20 augustus 2008 @ 19:38:
2 soorten antistolling komt vaker voor hoor, dat is niet zo gek. Vraag me niet naar de hoed en de rand van (anti-) stolling, dat is zo ingewikkeld, maar ik geef het allebei vaker aan dezelfde patient.Ik geef soms wel 3 verschillende soorten antistolling aan een patient Arwen maar aangezien Voyager zwanger is, een tromboseverleden heeft en een stollingsafwijking heeft kan het maar beter 100% duidelijk zijn niet?
2 soorten antistolling komt vaker voor hoor, dat is niet zo gek. Vraag me niet naar de hoed en de rand van (anti-) stolling, dat is zo ingewikkeld, maar ik geef het allebei vaker aan dezelfde patient.Ik geef soms wel 3 verschillende soorten antistolling aan een patient Arwen maar aangezien Voyager zwanger is, een tromboseverleden heeft en een stollingsafwijking heeft kan het maar beter 100% duidelijk zijn niet?
woensdag 20 augustus 2008 om 20:08
quote:Voyager schreef op 20 augustus 2008 @ 20:01:
Ik kan het trouwens niet helemaal vinden in het kompas..
Hoe weet jij dit eigenlijk allemaal Arwen, ben je een arts?hoi, nee, ik werk als verpleegkundige op een intensive care. En heb uitgebreid les gehad over stolling en anti stolling, maar ben alles bijna weer vergeten zo moeilijk is dat. Maar bijna elke patient op de ic gebruikt anti stollingsmiddelen en ascal en fraxiparine is daar een heel gebruikelijke combinatie. Toch goed om het na te vragen voor jouw specifieke geval, maar ik zou me geen zorgen maken.
Ik kan het trouwens niet helemaal vinden in het kompas..
Hoe weet jij dit eigenlijk allemaal Arwen, ben je een arts?hoi, nee, ik werk als verpleegkundige op een intensive care. En heb uitgebreid les gehad over stolling en anti stolling, maar ben alles bijna weer vergeten zo moeilijk is dat. Maar bijna elke patient op de ic gebruikt anti stollingsmiddelen en ascal en fraxiparine is daar een heel gebruikelijke combinatie. Toch goed om het na te vragen voor jouw specifieke geval, maar ik zou me geen zorgen maken.
