Gezondheid
alle pijlers
urinestoma of neoblaas
dinsdag 28 juli 2009 om 17:02
Mijn moeder wordt eind augustus geopereerd aan blaaskanker. Haar blaas, baarmoeder en eileiders worden verwijderd. Nu kan ze kiezen: of ze maken tijdens de operatie een nieuwe blaas van darmweefsel (neoblaas) of ze krijgt een urinestoma. Ze is er bijna van overtuigd dat ze voor het stoma kiest vanwege de grotere kans op complicaties bij een neoblaas. Iemand hier ervaring met de keuze. Of ervaring met een urinestoma of met een neoblaas?
dinsdag 28 juli 2009 om 17:27
Mijn vader heeft een neoblaas gekregen. Ook vanwege blaaskanker. Het was een grote operatie van acht uur, met een opname van twee weken. Je moet je voorstellen dat de neoblaas maar heel klein is, en dat er dus niet veel urine in kan. Vlak na de operatie leerde hij zichzelf catheteriseren. Dit deed hij elke twee uur, om 'ongelukjes' te voorkomen. Later leerde hij opnieuw te plassen. Heel bizar dat het kan! Eerst vond hij het maar eng en ging hij echt elk uur naar het toilet 'voor de zekerheid.' Maar later ging het steeds beter. De blaas schijnt ook groter te worden na zo'n operatie, dus er kan steeds meer urine in en de pauzes tussen twee toiletbezoeken worden langer.
Hij heeft vlak na de operatie wel een tijd flink last van zijn darmen gehad. En als hij daar last van had, ging zijn neoblaas meedoen. Omdat het natuurlijk ook darm is.
Mij vader heeft al met al een tijd lang plezier gehad van zijn neoblaas. Helaas bleek een aantal jaar later de kanker te zijn terug gekomen. Door de uitzaaiingen gingen zijn nieren stuwen en heeft hij daar een nefrostomie catheter gekregen. Daarnaast is hij altijd wel gewoon blijven plassen. Dus een deel loopt af via de catheter, en een deel via de 'normale' weg.
Nu heeft hij al heel wat chemo erop zitten. Ze kunnen hem niet meer genezen, maar vooralsnog gaat het gelukkig 'naar omstandigheden prima' met hem.
Ik hoop dat jij je moeder nog lang bij je mag houden en dat ze kiest wat voor haar het beste lijkt. Of het een beter is dan het ander, zou ik niet voor haar durven zeggen. Maar ze zal best wat hulp krijgen die keuze weloverwogen te maken.
Sterkte.
Hij heeft vlak na de operatie wel een tijd flink last van zijn darmen gehad. En als hij daar last van had, ging zijn neoblaas meedoen. Omdat het natuurlijk ook darm is.
Mij vader heeft al met al een tijd lang plezier gehad van zijn neoblaas. Helaas bleek een aantal jaar later de kanker te zijn terug gekomen. Door de uitzaaiingen gingen zijn nieren stuwen en heeft hij daar een nefrostomie catheter gekregen. Daarnaast is hij altijd wel gewoon blijven plassen. Dus een deel loopt af via de catheter, en een deel via de 'normale' weg.
Nu heeft hij al heel wat chemo erop zitten. Ze kunnen hem niet meer genezen, maar vooralsnog gaat het gelukkig 'naar omstandigheden prima' met hem.
Ik hoop dat jij je moeder nog lang bij je mag houden en dat ze kiest wat voor haar het beste lijkt. Of het een beter is dan het ander, zou ik niet voor haar durven zeggen. Maar ze zal best wat hulp krijgen die keuze weloverwogen te maken.
Sterkte.
dinsdag 28 juli 2009 om 17:34
Ja, een neoblaas heeft absoluut meer risico's in zich als je kijkt naar de operatie en het herstel. De beloning kan er echter ook naar zijn.
In mijn situatie hoefde er niets aan de blaas zélf gedaan te worden, slechts aan het legen daarvan. Daarbij had ik de keuze tussen een traditioneel urinestoma of een mitrofanoff (wordt vaak in combinatie gedaan met blaasaugmentatie d.m.v. gebruik darmweefsel) stoma. Ik heb uiteindelijk voor de mitrofanoff gekozen, ondanks de extra initiële risico's.
Waarom? Heel veel redenen. Een traditioneel urinestoma komt met het hogere risico van blaaskanker op lange duur (voor jouw moeder dus helaas geen issue meer), blaasstenen, gruis etc. Bovendien is een traditioneel urinestoma incontinent. Je werkt daarbij met opvang buiten het lichaam. Ik móest er niet aan denken, als ik heel eerlijk ben. Een mitrofanoff is een verbinding (waarvoor men de blinde darm gebruikt) tussen de blaas en de buikwand (vaak in de navel). Esthetisch mooier doordat het nauwelijks opvalt en wat ik mega belangrijk vind; continent! De blaas blijft opvangreservoir voor urine, doordat er klepjes in de blinde darm geplaatst worden net zoals de gewone plasbuis afsluitbaar is.
Een aantal dingen die handig zijn om te bespreken; dient de plasbuis ook verwijdert te worden of niet? Dient deze afgesloten te worden of niet? Welke functionaliteit mag ze verwachten van de neoblaas?
Daarnaast kan ze zelf ook veel 'uitproberen'. Praten met een incontinentieverpleegkundige om ook al wat meer uit de praktijk te ervaren wat beide keuzes in houdt. Materialen vasthouden. Plakken (materiaal waarmee stomazakjes bevestigd worden) uitproberen op haar buikwand. Proberen zelf te catheteriseren (voor als bijv. de plasbuis behouden blijft maar ze zal moeten catheteriseren. Overigens ervaar ik het zelf via de mitrofanoff precies hetzelfde als via de plasbuis, al is het op de buikwand stukken makkelijker bereiken en handig op reis ) Informatie krijgen over de diverse patiëntenorganisaties die er zijn. Via de pleeg en/of organisaties indien ze er behoefte aan heeft in contact komen met andere vrouwen met eenzelfde stoma of neoblaas.
Een goede website met begrijpelijke informatie waar je wellicht ook al e.e.a. vandaan kunt halen; www.stomaatje.nl
En belangrijkste voor mam; kiezen waarvoor haar hart kiest! Grotere (acceptabele!) risico's kan een mens makkelijker velen als het voor iets is dat men enorm graag wil. Minpunten kan men beter velen als men het de beste optie acht. Plassen is persoonlijk, letterlijk en figuurlijk. Daarin wil je dan ook iets wat bij je past.
Mijn weg heb ik gekozen door bovenstaande tactiek. En nu ruim een jaar later? Zéér blij dat ik het zo gedaan heb! Ik heb gekozen voor een veel zwaardere operatie, met hogere risico's en heb daarbij een aardige jackpot gescoord in het herstelproces. En in alle heftigheid die daarbij om de hoek is komen kijken, ben ik nog altijd blij dat ik voor die weg heb gekozen. Dit stoma, de esthetiek en continentie, het hoort gewoonweg bij me.
In mijn situatie hoefde er niets aan de blaas zélf gedaan te worden, slechts aan het legen daarvan. Daarbij had ik de keuze tussen een traditioneel urinestoma of een mitrofanoff (wordt vaak in combinatie gedaan met blaasaugmentatie d.m.v. gebruik darmweefsel) stoma. Ik heb uiteindelijk voor de mitrofanoff gekozen, ondanks de extra initiële risico's.
Waarom? Heel veel redenen. Een traditioneel urinestoma komt met het hogere risico van blaaskanker op lange duur (voor jouw moeder dus helaas geen issue meer), blaasstenen, gruis etc. Bovendien is een traditioneel urinestoma incontinent. Je werkt daarbij met opvang buiten het lichaam. Ik móest er niet aan denken, als ik heel eerlijk ben. Een mitrofanoff is een verbinding (waarvoor men de blinde darm gebruikt) tussen de blaas en de buikwand (vaak in de navel). Esthetisch mooier doordat het nauwelijks opvalt en wat ik mega belangrijk vind; continent! De blaas blijft opvangreservoir voor urine, doordat er klepjes in de blinde darm geplaatst worden net zoals de gewone plasbuis afsluitbaar is.
Een aantal dingen die handig zijn om te bespreken; dient de plasbuis ook verwijdert te worden of niet? Dient deze afgesloten te worden of niet? Welke functionaliteit mag ze verwachten van de neoblaas?
Daarnaast kan ze zelf ook veel 'uitproberen'. Praten met een incontinentieverpleegkundige om ook al wat meer uit de praktijk te ervaren wat beide keuzes in houdt. Materialen vasthouden. Plakken (materiaal waarmee stomazakjes bevestigd worden) uitproberen op haar buikwand. Proberen zelf te catheteriseren (voor als bijv. de plasbuis behouden blijft maar ze zal moeten catheteriseren. Overigens ervaar ik het zelf via de mitrofanoff precies hetzelfde als via de plasbuis, al is het op de buikwand stukken makkelijker bereiken en handig op reis ) Informatie krijgen over de diverse patiëntenorganisaties die er zijn. Via de pleeg en/of organisaties indien ze er behoefte aan heeft in contact komen met andere vrouwen met eenzelfde stoma of neoblaas.
Een goede website met begrijpelijke informatie waar je wellicht ook al e.e.a. vandaan kunt halen; www.stomaatje.nl
En belangrijkste voor mam; kiezen waarvoor haar hart kiest! Grotere (acceptabele!) risico's kan een mens makkelijker velen als het voor iets is dat men enorm graag wil. Minpunten kan men beter velen als men het de beste optie acht. Plassen is persoonlijk, letterlijk en figuurlijk. Daarin wil je dan ook iets wat bij je past.
Mijn weg heb ik gekozen door bovenstaande tactiek. En nu ruim een jaar later? Zéér blij dat ik het zo gedaan heb! Ik heb gekozen voor een veel zwaardere operatie, met hogere risico's en heb daarbij een aardige jackpot gescoord in het herstelproces. En in alle heftigheid die daarbij om de hoek is komen kijken, ben ik nog altijd blij dat ik voor die weg heb gekozen. Dit stoma, de esthetiek en continentie, het hoort gewoonweg bij me.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 28 juli 2009 om 17:48
Alvast heel erg bedankt voor jullie snelle reacties. Ring, ik hoop dat je nog een poos van je vader mag genieten en vooral belangrijk, dat hij zelf geniet!
Roosvrouw, ook bedankt voor je verhaal. Ik zie allerlei termen voorbij komen die ik nog niet ken. Ik ben meegeweest naar de gesprekken bij uroloog, wis-consulente e.d. maar deze termen zijn nieuw. Mijn moeder lijkt het vreselijk om zelf te moeten catheteriseren en ze ziet er tegenop dat ze dat dan s nachts ook moet doen. En ze ziet op tegen de zwaardere operatie en het langere herstel met het risico op infecties en complicaties. Bij een stoma schijnt dat allemaal stukken minder te zijn. Op zich ziet ze er niet tegen op om een stoma te moeten dragen en verzorgen. Haar urinebuis wordt ook zo ver mogelijk weggehaald en zelfs een deel van de vaginawand. Die stomazakjes heeft ze al thuis om mee te oefenen maar daar is ze nog niet mee bezig geweest (eerst de uitslag van de echo van haar lever afgewacht, als die niet goed was geweest zou ze niet eens geopereerd worden). Maar die was gelukkig wel goed. Ik ga zeker even kijken op stomaatje.nl en zal die site ook aan haar doorgeven.
Roosvrouw, ook bedankt voor je verhaal. Ik zie allerlei termen voorbij komen die ik nog niet ken. Ik ben meegeweest naar de gesprekken bij uroloog, wis-consulente e.d. maar deze termen zijn nieuw. Mijn moeder lijkt het vreselijk om zelf te moeten catheteriseren en ze ziet er tegenop dat ze dat dan s nachts ook moet doen. En ze ziet op tegen de zwaardere operatie en het langere herstel met het risico op infecties en complicaties. Bij een stoma schijnt dat allemaal stukken minder te zijn. Op zich ziet ze er niet tegen op om een stoma te moeten dragen en verzorgen. Haar urinebuis wordt ook zo ver mogelijk weggehaald en zelfs een deel van de vaginawand. Die stomazakjes heeft ze al thuis om mee te oefenen maar daar is ze nog niet mee bezig geweest (eerst de uitslag van de echo van haar lever afgewacht, als die niet goed was geweest zou ze niet eens geopereerd worden). Maar die was gelukkig wel goed. Ik ga zeker even kijken op stomaatje.nl en zal die site ook aan haar doorgeven.
dinsdag 28 juli 2009 om 18:10
Bianca, haar opzien tegen catheteriseren kan ik wel in komen. Mij leek het ook niet echt.... plezant. Ik ben daar destijds mee begonnen voor ik het stoma had, dus via de plasbuis. En tot mij eigen stomme verbazing had ik het met 1 poging onder de knie en was het eigenlijk helemaal niet zo'n 'gedoe' als ik dacht. Nu via de buikwand helemaal niet. Als het nodig is, zou ik zelfs in een volle kroeg kunnen catheteriseren zonder dat iemand het ook maar door heeft.
's Nachts aan de slag is vaak vooral in het begin. Zeker met een neoblaas zal de blaas langzaam opgerekt moeten worden om meer inhoud te kunnen opvangen. Echter, dat is vaak tijdelijk. In het begin na de operatie hang je veelal aan een catheterzak, dus helemaal geen omkijken naar. Ideaal zijn de nachten aan de slag natuurlijk niet, maar mij persoonlijk is het uiteindelijk meegevallen. Daarnaast kan er besproken worden in hoeverre het een optie zou zijn om bijv. in die eerste periode voor de nacht alsnog terug te vallen op opvangmateriaal. Er zijn meerdere mensen die dat blijvend doen voor de nachten, luie donders.
Als ze zou willen weten hoe het is, dan kan ze in overleg met de inco-pleeg eens catheteriseren. Dat zal anders zijn doordat straks haar plasbuis ook weggehaald wordt, maar de techniek op zich is hetzelfde en qua gevoel/'ligt het me' erg vergelijkbaar met catheteriseren via een andere verbinding in mijn ervaring.
Als ze qua stoma al geen echte hobbels ziet, dan is dat een groot goed. Genoeg mensen zien in beide 'kanten' al veel drempels. Gewoon vooral vragen (zij dus) om datgene waar ze behoefte aan heeft. Informatie, als ze wil uitproberen, anderen spreken met een bepaald stoma of neoblaas etc.
Zelf vond ik het bijv. heel prettig om me te verdiepen in de mogelijke complicaties en mindere kanten en hoe anderen dat in de praktijk ervaren en/of oplossen. Ik kwam er achter dat voor mij de meeste problemen niet zo vervelend/onoverkomelijk bleken als ik ze van te voren had ingeschat. Dat maakt kiezen voor zo'n risico makkelijker. (net zoals het andersom ook goed kan werken)
Het type stoma dat ik heb (mitrofanoff) is overigens niet bekend bij genoeg urologen. Het is een stoma dat veelal door kinderurologen (sja....) wordt gebruikt voor meisjes met een dwarsleasie. Jammer, want voor een bepaalde groep volwassenen is het een goede optie en dan is het zonde als dit niet genoemd wordt door onbekendheid van de arts. Ga wat dat betreft ook vooral 'lekker' neuzen bij stomaatje.nl en consorten. Het zou zo maar eens kunnen zijn dat je op een type stoma stuit wat jouw moeder prettig lijkt. Wellicht kent haar uroloog de optie niet of is het niet (zo duidelijk) besproken. Zo kom je vaak ook vanzelf in een goed gesprek met de uroloog over verschillende opties en helpt het vaak duidelijker krijgen wat jouw moeder zelf prettig vindt of niet.
's Nachts aan de slag is vaak vooral in het begin. Zeker met een neoblaas zal de blaas langzaam opgerekt moeten worden om meer inhoud te kunnen opvangen. Echter, dat is vaak tijdelijk. In het begin na de operatie hang je veelal aan een catheterzak, dus helemaal geen omkijken naar. Ideaal zijn de nachten aan de slag natuurlijk niet, maar mij persoonlijk is het uiteindelijk meegevallen. Daarnaast kan er besproken worden in hoeverre het een optie zou zijn om bijv. in die eerste periode voor de nacht alsnog terug te vallen op opvangmateriaal. Er zijn meerdere mensen die dat blijvend doen voor de nachten, luie donders.
Als ze zou willen weten hoe het is, dan kan ze in overleg met de inco-pleeg eens catheteriseren. Dat zal anders zijn doordat straks haar plasbuis ook weggehaald wordt, maar de techniek op zich is hetzelfde en qua gevoel/'ligt het me' erg vergelijkbaar met catheteriseren via een andere verbinding in mijn ervaring.
Als ze qua stoma al geen echte hobbels ziet, dan is dat een groot goed. Genoeg mensen zien in beide 'kanten' al veel drempels. Gewoon vooral vragen (zij dus) om datgene waar ze behoefte aan heeft. Informatie, als ze wil uitproberen, anderen spreken met een bepaald stoma of neoblaas etc.
Zelf vond ik het bijv. heel prettig om me te verdiepen in de mogelijke complicaties en mindere kanten en hoe anderen dat in de praktijk ervaren en/of oplossen. Ik kwam er achter dat voor mij de meeste problemen niet zo vervelend/onoverkomelijk bleken als ik ze van te voren had ingeschat. Dat maakt kiezen voor zo'n risico makkelijker. (net zoals het andersom ook goed kan werken)
Het type stoma dat ik heb (mitrofanoff) is overigens niet bekend bij genoeg urologen. Het is een stoma dat veelal door kinderurologen (sja....) wordt gebruikt voor meisjes met een dwarsleasie. Jammer, want voor een bepaalde groep volwassenen is het een goede optie en dan is het zonde als dit niet genoemd wordt door onbekendheid van de arts. Ga wat dat betreft ook vooral 'lekker' neuzen bij stomaatje.nl en consorten. Het zou zo maar eens kunnen zijn dat je op een type stoma stuit wat jouw moeder prettig lijkt. Wellicht kent haar uroloog de optie niet of is het niet (zo duidelijk) besproken. Zo kom je vaak ook vanzelf in een goed gesprek met de uroloog over verschillende opties en helpt het vaak duidelijker krijgen wat jouw moeder zelf prettig vindt of niet.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 29 juli 2009 om 10:14
Meestal laat men hierin de leeftijd en conditie van de patiënt een grote rol in spelen. Maw: bij jonge mensen kiest men sneller voor een neo-blaas, bij oudere voor een bricker-stoma. Daarin speelt mee de zwaarte van de operatie en de risico's op langere termijn. Bij mij speelt een beetje een vergelijkbaar iets als bij Roosvrouw, maar dan minder ernstig. Maar het gaat dus om het legen van de blaas. Ik heb een suprapubische katheter (katheter via de buikwand) maar omdat ik daar heel veel problemen mee heb gehad (incontinentie, retentie, infecties) is bij mij ook de optie van een stoma besproken. Mijn uroloog legde uit dat een Bricker (traditioneel 'nat' stoma) bij jongere mensen minder gunstig is, omdat op termijn de nierfunctie achteruit kan gaan. Om die reden zou hij (mocht dat op termijn nodig zijn) in mijn geval liever kiezen voor een katheteriseerbaar stoma, zoals Roosvrouw ook heeft dus. Nu heb ik altijd begrepen dat de risico's die jij noemt bij een 'nat' stoma, Roos, de risico's zijn van een suprapubische- of verblijfskatheter, en dat de risico's van een Bricker op de lange termijn vooral over de nierfunctie gaan, maar dat kan ik ook verkeerd begrepen hebben. Maar bij het aanleggen van een Bricker wordt de blaas óf verwijderd óf volledig z'n functie ontnomen, dus volgens mij heb je dan niet de risico's op gruis en stenen e.d. Maar jij bent daar dieper ingedoken dan ik natuurlijk, dus misschien ben jij weer dingen tegengekomen die ik gemist heb.
Anyway: de risico's van een suprapub zijn niet relevant als de blaas verwijderd moet worden. Dan is de keus tussen een neoblaas (en ik neem aan dat als een deel van de plasbuis verwijderd zal worden, dat zal zijn in combinatie met een kanaal op de buik om te catheteriseren? of zijn er nog andere opties?) en een gewoon (Bricker) stoma. Vanwege de langere operatieduur en het grotere risico op complicaties en opstartproblemen, kiest men bij oudere patiënten of mensen in een slechte lichamelijk conditie meestal voor een Bricker. Bij jongere mensen doet men dat weer liever níet, o.a. vanwege het risico op achteruitgang van de nierfunctie op langere termijn (volgens mijn uroloog althans). Maar verder is het, zoals Roos al aangeeft, een heel persoonlijke keus. Voor mij persoonlijk geldt dat ik een enorme weerstand heb tegen de gedachte om te moeten gaan werken met extern opvangmateriaal. Maar voor een ander kan gelden dat de weerstand tegen het moeten gaan katheteriseren veel groter is, of dat men uit angst voor complicaties liever kiest voor de meest eenvoudige optie. Maar laat je goed informeren, neem vast contact op met een stomaverpleegkundige en neus eens rond op de sites die Roos vermeldt. Soms zijn er inderdaad mogelijkheden die je nog niet kent, en het is op z'n zachtst gezegd erg jammer om daar pas ná de operatie achter te komen.
Overigens is een goede vraag om aan de uroloog te stellen of het mogelijk is om -eenmaal gekozen voor een bepaald soort stoma- bijvoorbeeld een paar jaar later toch voor iets anders te kiezen. In sommige gevallen is het heel goed mogelijk om op een latertijdstip alsnog een andere optie te kiezen, ik weet dat men bijvoorbeeld bij het aanleggen van een pouch (voor de darm) dit vaak in twee stappen doet, dus eerst een tijdelijk 'gewoon' stoma aanlegt, en pas op een later stadium de pouch (vergelijkbaar met de functie van de neo-blaas, maar dan voor de darm). Dus eigenlijk is je vraag dan hoe definitief je keus (of in dit geval: die van je moeder) eigenlijk is.
Anyway: de risico's van een suprapub zijn niet relevant als de blaas verwijderd moet worden. Dan is de keus tussen een neoblaas (en ik neem aan dat als een deel van de plasbuis verwijderd zal worden, dat zal zijn in combinatie met een kanaal op de buik om te catheteriseren? of zijn er nog andere opties?) en een gewoon (Bricker) stoma. Vanwege de langere operatieduur en het grotere risico op complicaties en opstartproblemen, kiest men bij oudere patiënten of mensen in een slechte lichamelijk conditie meestal voor een Bricker. Bij jongere mensen doet men dat weer liever níet, o.a. vanwege het risico op achteruitgang van de nierfunctie op langere termijn (volgens mijn uroloog althans). Maar verder is het, zoals Roos al aangeeft, een heel persoonlijke keus. Voor mij persoonlijk geldt dat ik een enorme weerstand heb tegen de gedachte om te moeten gaan werken met extern opvangmateriaal. Maar voor een ander kan gelden dat de weerstand tegen het moeten gaan katheteriseren veel groter is, of dat men uit angst voor complicaties liever kiest voor de meest eenvoudige optie. Maar laat je goed informeren, neem vast contact op met een stomaverpleegkundige en neus eens rond op de sites die Roos vermeldt. Soms zijn er inderdaad mogelijkheden die je nog niet kent, en het is op z'n zachtst gezegd erg jammer om daar pas ná de operatie achter te komen.
Overigens is een goede vraag om aan de uroloog te stellen of het mogelijk is om -eenmaal gekozen voor een bepaald soort stoma- bijvoorbeeld een paar jaar later toch voor iets anders te kiezen. In sommige gevallen is het heel goed mogelijk om op een latertijdstip alsnog een andere optie te kiezen, ik weet dat men bijvoorbeeld bij het aanleggen van een pouch (voor de darm) dit vaak in twee stappen doet, dus eerst een tijdelijk 'gewoon' stoma aanlegt, en pas op een later stadium de pouch (vergelijkbaar met de functie van de neo-blaas, maar dan voor de darm). Dus eigenlijk is je vraag dan hoe definitief je keus (of in dit geval: die van je moeder) eigenlijk is.
woensdag 29 juli 2009 om 10:54
Bij mijn moeder wordt zowiezo de gehele blaas verwijderd vanwege een tumor. Dus de opties die jij noemt zijn niet mogelijk. De keus is echt alleen tussen neoblaas of stoma. De keus voor stoma is dus definitief. Als ze voor een neoblaas zou kiezen is wellicht later een stoma mogelijk maar dan moet ze weer een zware buikoperatie ondergaan en dat is geen aanrader.
woensdag 29 juli 2009 om 14:31
Mijn vader had ook blaaskanker en stond een jaar geleden voor dezelfde keus.
Wij hadden ook heel erg het gevoel om voor een stoma te gaan.
Na veel gesprekken met een verpleegkundige en arts heeft mijn vader besloten toch voor een nieuwe blaas te gaan,
Mijn vader is 64 jaar.
we zijn nu een jaar verder en het gaat heel goed met mijn vader hij gaat op vaste tijden naar de wc maar draagt verder geen incomateriaal.
Hoeft ook niet te catheteriseren en verliest maar heel af en toe wat urine vaak s nachts.
Het was een zware operatie en een zware tijd daarna maar we zijn blij met deze keuze.
succes
Wij hadden ook heel erg het gevoel om voor een stoma te gaan.
Na veel gesprekken met een verpleegkundige en arts heeft mijn vader besloten toch voor een nieuwe blaas te gaan,
Mijn vader is 64 jaar.
we zijn nu een jaar verder en het gaat heel goed met mijn vader hij gaat op vaste tijden naar de wc maar draagt verder geen incomateriaal.
Hoeft ook niet te catheteriseren en verliest maar heel af en toe wat urine vaak s nachts.
Het was een zware operatie en een zware tijd daarna maar we zijn blij met deze keuze.
succes
woensdag 29 juli 2009 om 15:52
heb net vader gebeld over je vraag als je wil kan je hem mailen op
hw43@live.nl
hij kan je veel meer vertellen dan ik zelf.
Hij wil je dan ook wel zijn telefoonnummer geven om zijn ervaring te vertellen.
Hij heeft net jaarlijks controle gahad en alles is goed
hw43@live.nl
hij kan je veel meer vertellen dan ik zelf.
Hij wil je dan ook wel zijn telefoonnummer geven om zijn ervaring te vertellen.
Hij heeft net jaarlijks controle gahad en alles is goed
vrijdag 31 juli 2009 om 15:34
Bianca
Ja t is elke keer weer spannend zo een controle en we zijn dan ook blij als het weer goed is.
Mijn vader miste heel erg info over een nieuwe blaas veel van wat we vonden was negatief,een man in het ziekenhuis had hetzelfde hij was alleen veel eerder geopereerd.
Wel heef hij mijn vader veel vertelt over hoe het met hem was gegaan,mijn vader heeft hier veel een gehad en wil graag jou moeder dingen vertellen als ze dat wil.
Ja t is elke keer weer spannend zo een controle en we zijn dan ook blij als het weer goed is.
Mijn vader miste heel erg info over een nieuwe blaas veel van wat we vonden was negatief,een man in het ziekenhuis had hetzelfde hij was alleen veel eerder geopereerd.
Wel heef hij mijn vader veel vertelt over hoe het met hem was gegaan,mijn vader heeft hier veel een gehad en wil graag jou moeder dingen vertellen als ze dat wil.
