Gezondheid
alle pijlers
waarschijnlijk longkanker deel 2
zondag 14 september 2014 om 13:01
En we schrijven weer rustig verder.
De titel zegt het al. Een vlekje op mijn longen. Ik was niet bijster ongerust en ben dus gewoon alleen naar de longarts gegaan voor de uitslag van de ct-scan. Maar dat viel even tegen. U kunt zich vergissen zei ik tegen de arts. Hij keek me begripvol aan en zei, ja dat zou kunnen. Maar voorlopig dus al 3 onderzoeken voor de boeg. Mri, pet-scan en een long-of leverpunctie. Als het niet uitgezaaid is kunnen ze een stuk van mijn long afhalen anders niet en wordt het een levenrekkende behandeling. Hij wond er geen doekjes om die lieve dokter en ineens ziet mijn toekomst er heel anders uit. Volgende week gaat het feest beginnen.
De titel zegt het al. Een vlekje op mijn longen. Ik was niet bijster ongerust en ben dus gewoon alleen naar de longarts gegaan voor de uitslag van de ct-scan. Maar dat viel even tegen. U kunt zich vergissen zei ik tegen de arts. Hij keek me begripvol aan en zei, ja dat zou kunnen. Maar voorlopig dus al 3 onderzoeken voor de boeg. Mri, pet-scan en een long-of leverpunctie. Als het niet uitgezaaid is kunnen ze een stuk van mijn long afhalen anders niet en wordt het een levenrekkende behandeling. Hij wond er geen doekjes om die lieve dokter en ineens ziet mijn toekomst er heel anders uit. Volgende week gaat het feest beginnen.
odi et amo
zondag 5 oktober 2014 om 13:57
lamazoon, ik herken heel erg wat je schrijft over deze periode vlak na een overlijden. Het gemis en daarmee het verdriet is hetbsterkste tijdens de momenten die je nu zonder haar gaat meemaken. Die onbelangrijke en belangrijke momenten waarop zij er anders geweest was. De dingen die je samen deed. Doe wat goed voor je voelt, en heel veel sterkte bij alles wat nog komt. Overigens: denk dat je moeder het precies goed had gevonden, zoals je er mee om gaat.
Beter een half motto....
zondag 5 oktober 2014 om 14:01
Lamazoon, de periode waar je nu in zit is een soort niemandsland, je moeder is overleden maar de uitvaart is nog niet geweest. Het is fijn dat je werkgever begripvol is, dat kan ook anders (helaas eigen ervaring).
Doe je ding en luister naar je gevoel. Je kunt het niet verkeerd doen omdat het je eigen beslissingen zijn.
Tijdens je werk kun je gewoon lekker bezig zijn en zijn je gedachten ergens anders, spreek je ook nog andere mensen.
Doe je ding en luister naar je gevoel. Je kunt het niet verkeerd doen omdat het je eigen beslissingen zijn.
Tijdens je werk kun je gewoon lekker bezig zijn en zijn je gedachten ergens anders, spreek je ook nog andere mensen.
zondag 5 oktober 2014 om 16:10
Hee lamazoon, wat een onwerkelijke tijd ga je door hé?
Ik vind dat je moet doen wat voor jou goed voelt, en als dat werken is, dan hoop ik dat het je helpt, en wat afleiding geeft.
Door het schrijven van je moeder heb ik een beeld gevormd van jou. Ze schreef liefdevol over je, en we hebben nog lol gehad om de tattoo die je wilde laten zetten van het geld van het reisje.
Sterkte de komende tijd, ook voor je vader.
Ik vind dat je moet doen wat voor jou goed voelt, en als dat werken is, dan hoop ik dat het je helpt, en wat afleiding geeft.
Door het schrijven van je moeder heb ik een beeld gevormd van jou. Ze schreef liefdevol over je, en we hebben nog lol gehad om de tattoo die je wilde laten zetten van het geld van het reisje.
Sterkte de komende tijd, ook voor je vader.
zondag 5 oktober 2014 om 18:11
zondag 5 oktober 2014 om 19:16
Lamaatje, rust zacht...
Lamazoon en Lamaman, heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat jullie veel steun om je heen ervaren en op een mooie manier afscheid kunnen nemen van Lama.
Lamazoon en Lamaman, heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat jullie veel steun om je heen ervaren en op een mooie manier afscheid kunnen nemen van Lama.
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein
zondag 5 oktober 2014 om 21:45
Hallo Lamazoon 
Jij hebt echt een aardje naar je eeh 'moertjeLamaatje' hè?!
Weet je rouwen is iets persoonlijks en unieks. Iedereen doet het op zijn/haar eigen manier. De ene klimt subiet in een hol en een andere gaat het liefst aan het werk. So what? Niets is fout in dezen immers.
Ik heb vandaag gesproken met iemand van een palliatieve zorgdienst en hypotetisch gevraagd naar de onrust van 'iemand' tijdens palliatieve sedatie. En dan specifiek of de persoon zelf hier enige hinder van ondervindt.
Ze zei me dat er tijdens de palliatieve sedatie speciaal gekozen is voor een soort slaapmedicatie die ervoor zorgt dat het geheugen van de betroffene automatisch steeds opnieuw gewist wordt als het ware. Voor de omgeving kan de onrust er echt akelig uitzien maar voor de persoon in kwestie is het vrijwel 100 procent zeker niet eng of naar. Hij of zij krijgt zijn eigen onrust dus niet mee, gelukkig.
Daarom wordt er dus al speciaal uit voorzorg gekozen voor deze vorm van slaapmedicatie in de palliatievesedatie, hoewel zo'n onrust niet eens zo vaak voor komt.
Waarschijnlijk heeft de onrust te maken met een soort gewenning aan pijnmedicatie, rustgevers en inslapers dat al (enige tijd) voor de palliatieve sedatie werd ingenomen.
Ik wil jou dit graag meegeven opdat je weet dat jouw mam zelf geen hinder had van haar eigen onrust. Ze heeft dus niet geleden onder de fysieke en psychische onrust.
Lamaatje leeft voort in onze harten en onze gedachten zo zie je maar weer hè?
Liefs van Shalimar
Jij hebt echt een aardje naar je eeh 'moertjeLamaatje' hè?!
Weet je rouwen is iets persoonlijks en unieks. Iedereen doet het op zijn/haar eigen manier. De ene klimt subiet in een hol en een andere gaat het liefst aan het werk. So what? Niets is fout in dezen immers.
Ik heb vandaag gesproken met iemand van een palliatieve zorgdienst en hypotetisch gevraagd naar de onrust van 'iemand' tijdens palliatieve sedatie. En dan specifiek of de persoon zelf hier enige hinder van ondervindt.
Ze zei me dat er tijdens de palliatieve sedatie speciaal gekozen is voor een soort slaapmedicatie die ervoor zorgt dat het geheugen van de betroffene automatisch steeds opnieuw gewist wordt als het ware. Voor de omgeving kan de onrust er echt akelig uitzien maar voor de persoon in kwestie is het vrijwel 100 procent zeker niet eng of naar. Hij of zij krijgt zijn eigen onrust dus niet mee, gelukkig.
Daarom wordt er dus al speciaal uit voorzorg gekozen voor deze vorm van slaapmedicatie in de palliatievesedatie, hoewel zo'n onrust niet eens zo vaak voor komt.
Waarschijnlijk heeft de onrust te maken met een soort gewenning aan pijnmedicatie, rustgevers en inslapers dat al (enige tijd) voor de palliatieve sedatie werd ingenomen.
Ik wil jou dit graag meegeven opdat je weet dat jouw mam zelf geen hinder had van haar eigen onrust. Ze heeft dus niet geleden onder de fysieke en psychische onrust.
Lamaatje leeft voort in onze harten en onze gedachten zo zie je maar weer hè?
Liefs van Shalimar
anoniem_190269 wijzigde dit bericht op 06-10-2014 01:16
Reden: Tikfoutjes
Reden: Tikfoutjes
% gewijzigd
Niets menselijks is mij vreemd.
zondag 5 oktober 2014 om 23:02
Vanavond ging Dorian weer moeilijk slapen. Ik had hem op de arm, tegen mijn schouder aan. Zijn kiesje komt door en rechtop omhoog is de beste houding. Hij kriebelde weer door mijn haar en moest opeens denken dat ik het aan je moeder had geschreven en hoe een lol we even hadden om de opvatting van de 'babymassage'. Ik schoot helemaal vol. Baby massage is dus ook al niet meer zonder herinnering aan haar
zondag 5 oktober 2014 om 23:10
Hoi Lamazoon, ik heb vandaag de topic van je lieve moeder doorgelezen. Ik ben hier niet eerder geweest, maar ik wilde jou en je stiefvader veel kracht en sterkte wensen de komende tijd. Ik heb de topic van je moeder gelezen met een lach en een traan. Een vrouw om respect voor te hebben. Wat een sterke vrouw en inderdaad wees trots dat ze jouw mama mocht zijn.
Ik heb wijze levenslessen getrokken uit haar woorden en de manier waarop ze met deze vreselijke ziekte is omgegaan.
Ook ik zal altijd aan je moeder denken bij het zien van een Lama. Hier brand woensdag ook een kaarsje voor haar.
Dikke knuffel
Ik heb wijze levenslessen getrokken uit haar woorden en de manier waarop ze met deze vreselijke ziekte is omgegaan.
Ook ik zal altijd aan je moeder denken bij het zien van een Lama. Hier brand woensdag ook een kaarsje voor haar.
Dikke knuffel
maandag 6 oktober 2014 om 10:43
Lamazoon, een ieder rouwt op een andere manier. Dat je nu gaat werken kan ik mij heel goed voorstellen, herken ik van mijzelf namelijk. Het is niet raar. Ik heb de eerste weken na het overlijden van mijn moeder vooral als opluchting ervaren. Het echte verdriet kwam later. Rouwen komt en gaat, het is een proces dat een ieder anders doorstaat.
Sterkte woensdag.
Sterkte woensdag.
maandag 6 oktober 2014 om 11:07
@madammemoulin
dank je wel voor je bericht en wat fijn om te horen dat je deze informatie hebt nagevraagd.ik zelf heb wat betreft de laatste onrust die ze had ook niet het idee gehad dat ze er zelf last van ondervond,als ik er zo over terugdenk dan leek het voor mij meer dat ze aan het dromen was dat ze nog even die fijne momenten van haar leven mocht beleven.of dit dan ook echt zo is zullen we nooit weten maar het is iig een fijne gedachte.
heb mijn eerste werkdag gister gehad en ben erg blij dat ik maar gewoon ben gegaan.ook kreeg ik van veel collega's steun en sterkte en er was ook iemand die aangaf dat hij hetzelfde had meegemaakt en ik voor elke vraag bij hem terecht kon.
zo weer lekker aan de slag.
hier nog een liedje om even bij weg te zakken
http://www.youtube.com/watch?v=3fmbDPWTC-E
dank je wel voor je bericht en wat fijn om te horen dat je deze informatie hebt nagevraagd.ik zelf heb wat betreft de laatste onrust die ze had ook niet het idee gehad dat ze er zelf last van ondervond,als ik er zo over terugdenk dan leek het voor mij meer dat ze aan het dromen was dat ze nog even die fijne momenten van haar leven mocht beleven.of dit dan ook echt zo is zullen we nooit weten maar het is iig een fijne gedachte.
heb mijn eerste werkdag gister gehad en ben erg blij dat ik maar gewoon ben gegaan.ook kreeg ik van veel collega's steun en sterkte en er was ook iemand die aangaf dat hij hetzelfde had meegemaakt en ik voor elke vraag bij hem terecht kon.
zo weer lekker aan de slag.
hier nog een liedje om even bij weg te zakken
http://www.youtube.com/watch?v=3fmbDPWTC-E
what breaks you, makes you stronger.
maandag 6 oktober 2014 om 12:37
Denk dat wanneer het werken gewoon goed voelt of wanneer je gaat werken om je gedachten even te verzetten dat dit helemaal niet verkeerd is. Wanneer iemand gaat werken om helemaal niet te hoeven voelen en dan dus eigenlijk vlucht voor het gevoel die krijgt vaak later de klap. Maar zoals ik het lees is dat bij jou niet het geval Lamazoon. Fijn dat er op je werk ook de ruimte is om je verhaal te doen.
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen.
maandag 6 oktober 2014 om 19:57
Hoi Lamazoon,
Wat fijn om jou hier te zien. Ik wil jou, je vader en alle andere familie heel veel sterkte wensen.
Je schrijft er eigenlijk heel mooi over. Ik hoop dat het je helpt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en een lied met je delen.
https://www.youtube.com/watch?v=hZCdgsF0Hn0
Ik vind de tekst echt prachtig.
Wat fijn om jou hier te zien. Ik wil jou, je vader en alle andere familie heel veel sterkte wensen.
Je schrijft er eigenlijk heel mooi over. Ik hoop dat het je helpt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en een lied met je delen.
https://www.youtube.com/watch?v=hZCdgsF0Hn0
Ik vind de tekst echt prachtig.
She needed a hero. So that's what she became.
maandag 6 oktober 2014 om 20:32
maandag 6 oktober 2014 om 20:42
