Gezondheid
alle pijlers
We vallen verder af zónder Sonja!
?
zaterdag 3 maart 2007 om 09:52
Susanne: nog van harte gefeliciteerd met jullie dochter! Fijn dat het zo goed gaat.
Jolannn: ik vind het ook niet zo gek dat de koek een keer op is bij jou. Jij hebt al zoveel voor je kiezen gekregen! Maar zelfs als het niet zo goed gaat met je, sluit je je post positief af. En je hebt natuurlijk gelijk, je moet hier ook doorheen. Jou kennende gaat dat ook helemaal goed komen. Ik wens je heel veel sterkte!
Misty, hoe haat het met jou, is het gelukt om de alcohol weer te laten staan? En hoe is het met je paard?
Sorry trouwens voor de late reactie, ik zit niet zoveel achter de computer thuis. Heb het redelijk druk met werk en leuke dingen en natuurlijk op en neer naar mijn moeder. Daar gaat het redelijk mee. Na de tweede chemo wel veel meer klachten dan na de eerste, maar als het goed is volgende week de laatste en dan weer een CT scan, om te zien of het wat heeft uitgehaald.
Veel liefs voor jullie allemaal, Nora
Jolannn: ik vind het ook niet zo gek dat de koek een keer op is bij jou. Jij hebt al zoveel voor je kiezen gekregen! Maar zelfs als het niet zo goed gaat met je, sluit je je post positief af. En je hebt natuurlijk gelijk, je moet hier ook doorheen. Jou kennende gaat dat ook helemaal goed komen. Ik wens je heel veel sterkte!
Misty, hoe haat het met jou, is het gelukt om de alcohol weer te laten staan? En hoe is het met je paard?
Sorry trouwens voor de late reactie, ik zit niet zoveel achter de computer thuis. Heb het redelijk druk met werk en leuke dingen en natuurlijk op en neer naar mijn moeder. Daar gaat het redelijk mee. Na de tweede chemo wel veel meer klachten dan na de eerste, maar als het goed is volgende week de laatste en dan weer een CT scan, om te zien of het wat heeft uitgehaald.
Veel liefs voor jullie allemaal, Nora
zaterdag 3 maart 2007 om 13:57
dinsdag 13 maart 2007 om 20:25
zondag 18 maart 2007 om 09:58
Hoi Jolan, Goof en alle anderen,Ik lees nog steeds mee hoor, maar reageer inderdaad niet meer zo vaak. Met mij gaat het wel oke. Ups en downs ook bij mij, maar langzamerhand meer ups dan downs. Het duurt een ontzettend lange tijd om te wennen aan het single-schap (ben nog steeds niet helemaal gewend geloof ik), maar ik begin m'n draai nu wel een beetje te vinden. Heb bijna geen contact meer met mijn ex, die nu in het buitenland woont. Hij mailde laatst dat hij binnenkort wat spullen komt halen in NL. Dat vind ik wel spannend, want ik blijf een zwak voor hem houden. Volgens mij gaat het wel goed met 'm. Kennelijk werkt het voor ons allebei beter als we niet meer op elkaars lip zitten
vrijdag 6 april 2007 om 20:35
Muisz, toch lijkt het me heel zuur dat ie het nu wel lijkt te kunnen. (beetje late reactie maar ok). Weet je al wanneer ie naar Ned. komt en komt ie dan ook bij jou langs?
Andere meiden, hoe gaat het? Ik mis jullie best wel hoor, vraag me nog geregeld af hoe het met jullie gaat. De groep wordt ook al telkens bijna opgeheven, jammer.....
Liefs, Jolanda
Andere meiden, hoe gaat het? Ik mis jullie best wel hoor, vraag me nog geregeld af hoe het met jullie gaat. De groep wordt ook al telkens bijna opgeheven, jammer.....
Liefs, Jolanda
zaterdag 7 april 2007 om 20:25
Hé Jolan,
Hoe gaat het nu met jou??? Gaat alles een beetje??
Met mij gaat het ff niet zo goed, vorige week een rotweek gehad. Heb een paar dagen dronken op bed gelegen, en het ergste is dat ik niet eens meer weet hoe en wanneer ik begonnen ben. Normaal ben ik ook wel es wat kwijt, maar weet altijd wel hoe ik ben begonnen.
Moet zeggen dit beangstigd me echt heel erg, vind het gewoon eng. Ben ergens gaan drinken en weet gewoon niet hoe. Op deze manier is het nog nooit gebeurd, wordt gewoon een beetje bang van mezelf.
Natuurlijk de grootste ruzie thuis, kan me dat ook helemaal voorstellen. Hij heeft nu ook zoiets van, ik word niet eens meer boos. Hij is me nu echt helemaal zat....Komt niet meer thuis enz.
Kan het hem niet eens kwalijk nemen, maar het doet me wel ontzettend veel verdriet. Het doet me ook vreselijk pijn dat ik dit mezelf aandoe. Iedere keer weer...
Thuis heb ik geen internet, komen ze vande week naar kijken hoop ik. Zit nu bij een vriendin.
Groetjes Misty
Hoe gaat het nu met jou??? Gaat alles een beetje??
Met mij gaat het ff niet zo goed, vorige week een rotweek gehad. Heb een paar dagen dronken op bed gelegen, en het ergste is dat ik niet eens meer weet hoe en wanneer ik begonnen ben. Normaal ben ik ook wel es wat kwijt, maar weet altijd wel hoe ik ben begonnen.
Moet zeggen dit beangstigd me echt heel erg, vind het gewoon eng. Ben ergens gaan drinken en weet gewoon niet hoe. Op deze manier is het nog nooit gebeurd, wordt gewoon een beetje bang van mezelf.
Natuurlijk de grootste ruzie thuis, kan me dat ook helemaal voorstellen. Hij heeft nu ook zoiets van, ik word niet eens meer boos. Hij is me nu echt helemaal zat....Komt niet meer thuis enz.
Kan het hem niet eens kwalijk nemen, maar het doet me wel ontzettend veel verdriet. Het doet me ook vreselijk pijn dat ik dit mezelf aandoe. Iedere keer weer...
Thuis heb ik geen internet, komen ze vande week naar kijken hoop ik. Zit nu bij een vriendin.
Groetjes Misty
zaterdag 7 april 2007 om 22:08
maandag 9 april 2007 om 20:35
Hoi iedereen,
Ik reageer eigenlijk niet meer omdat mijn woorden niet in goede aarde vallen, dus kan ik ze maar beter achterwege laten.
Maar het gaat goed hier, heb mijn eerste fase van mijn opleiding met succes afgerond en nu ga ik de tweede fase in. Als dit lukt dan heb ik mijn diploma managementassistent.
Met mijn zoontje gaat het goed, we zitten hier in de zindelijkheidstraining wat hilarische taferelen oplevert. Ook heb ik sinds een paar maanden een vriend, we kwamen elkaar bij toeval weer tegen op een verjaardag van een wederzijdse vriendin. En het is tot nu gezellig.
Zit best goed in mijn vel en dat is ook te merken aan het weinige drinken wat ik nog doe. Heb er geen zin meer in. Heb geen zin meer om me kut te voelen, katers te hebben, depri te zijn. Harddrugs gebruik ik sowieso niet meer. En mijn vriend is geen drinker, dus dat bevalt heel erg goed.
Moet eerlijk zeggen dat ik me nog niet helemaal op mijn plek voel sinds de verhuizing. Mis het centrum enorm, maar voor mij en mijn zoontje is het een goede stap geweest.
Ik wens iedereen hier heel veel geluk toe, wijsheid en sterkte!!!!
Knuffel,
Sjaantje
Ik reageer eigenlijk niet meer omdat mijn woorden niet in goede aarde vallen, dus kan ik ze maar beter achterwege laten.
Maar het gaat goed hier, heb mijn eerste fase van mijn opleiding met succes afgerond en nu ga ik de tweede fase in. Als dit lukt dan heb ik mijn diploma managementassistent.
Met mijn zoontje gaat het goed, we zitten hier in de zindelijkheidstraining wat hilarische taferelen oplevert. Ook heb ik sinds een paar maanden een vriend, we kwamen elkaar bij toeval weer tegen op een verjaardag van een wederzijdse vriendin. En het is tot nu gezellig.
Zit best goed in mijn vel en dat is ook te merken aan het weinige drinken wat ik nog doe. Heb er geen zin meer in. Heb geen zin meer om me kut te voelen, katers te hebben, depri te zijn. Harddrugs gebruik ik sowieso niet meer. En mijn vriend is geen drinker, dus dat bevalt heel erg goed.
Moet eerlijk zeggen dat ik me nog niet helemaal op mijn plek voel sinds de verhuizing. Mis het centrum enorm, maar voor mij en mijn zoontje is het een goede stap geweest.
Ik wens iedereen hier heel veel geluk toe, wijsheid en sterkte!!!!
Knuffel,
Sjaantje
maandag 9 april 2007 om 20:49
Lieve Misty,
Als ik jouw berichtje lees dan krijg ik iets meer begrip voor mijn moeder. Zij heeft afgelopen week ook alweer 's ochtends al gedronken terwijl ze wist dat mijn zus en kinderen zou komen. Wij begrijpen dan niet waarom ze ervoor kiest om juist op zo'n dag dronken te zijn, terwijl mijn zus nog maar amper komt. Ze weet dat mijn zus het verschrikkelijk vindt als mijn moeder dronken is overdag en toch "kiest" ze ervoor om ze zo te ontvangen? Ik snap het niet.
Maar nu ik jouw bericht lees begrijp ik dat je het soms zelf ook niet snapt. Misschien heeft mijn moeder ook zoiets. Wat lijkt me dat verschrikkelijk.
Kun je geen hulp gaan inroepen bij je huisarts? Dit maakt je toch ook niet gelukkig? Het ergste vind ik om te lezen dat je je vriend snapt en er toch niks aan kunt doen. Kom op Misty, kies voor jezelf en ga hulp halen. Alleen lukt het waarschijnlijk niet. Laat niet alles de knoppen op gaan. En in eerste instantie doe je het voor jezelf! Je bent het waard.
Ik denk aan je *;
Als ik jouw berichtje lees dan krijg ik iets meer begrip voor mijn moeder. Zij heeft afgelopen week ook alweer 's ochtends al gedronken terwijl ze wist dat mijn zus en kinderen zou komen. Wij begrijpen dan niet waarom ze ervoor kiest om juist op zo'n dag dronken te zijn, terwijl mijn zus nog maar amper komt. Ze weet dat mijn zus het verschrikkelijk vindt als mijn moeder dronken is overdag en toch "kiest" ze ervoor om ze zo te ontvangen? Ik snap het niet.
Maar nu ik jouw bericht lees begrijp ik dat je het soms zelf ook niet snapt. Misschien heeft mijn moeder ook zoiets. Wat lijkt me dat verschrikkelijk.
Kun je geen hulp gaan inroepen bij je huisarts? Dit maakt je toch ook niet gelukkig? Het ergste vind ik om te lezen dat je je vriend snapt en er toch niks aan kunt doen. Kom op Misty, kies voor jezelf en ga hulp halen. Alleen lukt het waarschijnlijk niet. Laat niet alles de knoppen op gaan. En in eerste instantie doe je het voor jezelf! Je bent het waard.
Ik denk aan je *;
maandag 9 april 2007 om 21:39
Sjaantje, ik weet niet of je mij daarmee bedoelt, met sommige dingen was ik het inderdaad niet eens, maar van mij mag iedereen z'n eigen mening geven en je hebt ook een hoop goede dingen geschreven. Ik ben iig blij dat het zo goed met je gaat!
Dusty, ja door jouw berichtje ga ik ook weer denken. Vergelijkbare situaties met mijn ex. Begrijp ik goed dat het weer minder gaat met je moeder? En hoe is het met jou en je dochter?
Misty je bent het zeker waard, en inderdaad, misschien moet je eens professionele hulp zoeken, je bent iig gemotiveerd en dat is al stap 1. Sterkte meis!
Liefs, Jolanda
Dusty, ja door jouw berichtje ga ik ook weer denken. Vergelijkbare situaties met mijn ex. Begrijp ik goed dat het weer minder gaat met je moeder? En hoe is het met jou en je dochter?
Misty je bent het zeker waard, en inderdaad, misschien moet je eens professionele hulp zoeken, je bent iig gemotiveerd en dat is al stap 1. Sterkte meis!
Liefs, Jolanda
maandag 9 april 2007 om 22:23
Hoi Jolannn,
Met mij en mijn dochter gaat het goed. Mijn dochter heeft de Wajong maar heeft momenteel ook alweer via het reintegratiebureau werk dat de Wajong uitkering overtreft, dus het gaat goed met haar. Tevens loopt er een traject voor begeleid zelfstandig wonen voor haar. Ze wilt het heel graag en toch heeft ze dan iets om terug te vallen. De financieen worden geregeld door een bewindvoerdster dus in principe kan haar niet veel meer gebeuren
Het is wel een pak van mijn hart. En wij hebben nu andere onderwerpen in huis om over te praten en dat doet ons beiden goed.
Ik drink zelf maar heel erg weinig sinds ik mijn vriend ken. Ik merk achteraf dat ik toch meer een emotiedrinker geweest ben. Gelukkig ook maar, want nu staat de drank me al tegen als ik soms het 3e glas al opdrink. Dan valt het niet goed en stop ik snel. Wie had dat ook gedacht...haha.
Mijn moeder is helaas sporadisch weer aan de drank. Soms een paar dagen en dan weer maanden niet. Toevallig afgelopen week wel weer. En juist afgelopen donderdag zou mijn zus met de kinderen komen. Ik belde om 10.30 mijn moeder op vanuit het werk of ze wist hoe laat ze kwamen en toen hoorde ik het al aan haar stem. Ze had al de nodige achter de kiezen. Bah, wat is dat toch altijd een vreselijk moment. Ik kan dan niet reageren omdat ik collega;s om mij heen heb zitten en ik wil ook mijn moeder niet dronken aan de telefoon hebben. En vooral omdat ik weet dan mijn zus 's middags arriveert met de kinderen. Ik zie dan al het beeld voor me. Ik baal dan echt. Begrijp het dan ook niet.
Misschien ben ik zelf nog (niet) zover heen dat mij dit ooit zal overkomen. Maar ik begrijp dan niet waarom ze juist op die dag NIET kan drinken, terwijl haar dat vaak zoveel maanden wel lukt. Kan iemand me dat uitleggen? Dan kan ik misschien mijn moeder hulp bieden ipv boos op haar te zijn.
Jolannn, hoe gaat het met A? En met kleine D en zijn exceem. Ik moest vorige week aan jou denken toen een collegaatje van mij met haar zoontje ook naar het ziekenhuis moest vanwege extreme reactie (tot en met etterbulten aan toe op zijn hoofdje). Hij heeft het ook zo erg en ze weten nog niet precies waarvan.
Met mij en mijn dochter gaat het goed. Mijn dochter heeft de Wajong maar heeft momenteel ook alweer via het reintegratiebureau werk dat de Wajong uitkering overtreft, dus het gaat goed met haar. Tevens loopt er een traject voor begeleid zelfstandig wonen voor haar. Ze wilt het heel graag en toch heeft ze dan iets om terug te vallen. De financieen worden geregeld door een bewindvoerdster dus in principe kan haar niet veel meer gebeuren
Het is wel een pak van mijn hart. En wij hebben nu andere onderwerpen in huis om over te praten en dat doet ons beiden goed.
Ik drink zelf maar heel erg weinig sinds ik mijn vriend ken. Ik merk achteraf dat ik toch meer een emotiedrinker geweest ben. Gelukkig ook maar, want nu staat de drank me al tegen als ik soms het 3e glas al opdrink. Dan valt het niet goed en stop ik snel. Wie had dat ook gedacht...haha.
Mijn moeder is helaas sporadisch weer aan de drank. Soms een paar dagen en dan weer maanden niet. Toevallig afgelopen week wel weer. En juist afgelopen donderdag zou mijn zus met de kinderen komen. Ik belde om 10.30 mijn moeder op vanuit het werk of ze wist hoe laat ze kwamen en toen hoorde ik het al aan haar stem. Ze had al de nodige achter de kiezen. Bah, wat is dat toch altijd een vreselijk moment. Ik kan dan niet reageren omdat ik collega;s om mij heen heb zitten en ik wil ook mijn moeder niet dronken aan de telefoon hebben. En vooral omdat ik weet dan mijn zus 's middags arriveert met de kinderen. Ik zie dan al het beeld voor me. Ik baal dan echt. Begrijp het dan ook niet.
Misschien ben ik zelf nog (niet) zover heen dat mij dit ooit zal overkomen. Maar ik begrijp dan niet waarom ze juist op die dag NIET kan drinken, terwijl haar dat vaak zoveel maanden wel lukt. Kan iemand me dat uitleggen? Dan kan ik misschien mijn moeder hulp bieden ipv boos op haar te zijn.
Jolannn, hoe gaat het met A? En met kleine D en zijn exceem. Ik moest vorige week aan jou denken toen een collegaatje van mij met haar zoontje ook naar het ziekenhuis moest vanwege extreme reactie (tot en met etterbulten aan toe op zijn hoofdje). Hij heeft het ook zo erg en ze weten nog niet precies waarvan.
dinsdag 10 april 2007 om 20:53
Hi Dusty!
Dat klinkt goed zeg, en je dochter nu ook een bewindsvoerder, ik had er destijds een beetje een hard hoofd in dat dat zou lukken. Super dat je dat allemaal voor elkaar hebt gekregen! En super van je dochter dat ze meewerkt, want ook dat is een hele stap.
Nee dat van je moeder kan ik ook niet verklaren. Misschien toch de spanning omdat je zus kwam? Omdat ze juist dan niet moet drinken?
Met A gaat het niet zo best, een huis schiet nog niet op, drinkt en gokt, en zit enorm met zichzelf in de knoop. Afgelopen weekend toen ie hier was, ging het trouwens wel goed, was het zelfs gezellig, lekker met D. eropuit geweest.
Met mij gaat het redelijk, probeer nu wel 's avonds te schrijven om dingen naar boven te krijgen maar ik heb een enorme blokkade. Heb al als kind een mechanisme ontwikkeld om ellende snel opzij te schuiven en te 'vergeten' en weer snel door te gaan. En zie dat maar eens te doorbreken.
Arme collega van je, die zit nog midden in de begin-ellende. Zeg haar wel dat ze naar haar eigen gevoel moet luisteren en moet doorbijten hoor! Eigen verstand gaat boven een hoop artsen. Met D hebben we het goed onder controle, al komt er steeds meer bij. Nu ook 2 medicijnen tegen de inhalatie-allergieen waardoor ie het minder benauwd heeft. Maar het blijft lastig: een paasontbijtje zonder eieren, zonder lekkere broodjes enz., eieren zoeken op het kinderdagverblijf, tja, hij mag natuurlijk geen chocola. Dat soort momenten is lastig, maar ook op het kdv gaan ze er goed mee om vind ik. Vrijdag weer naar de dietiste, nu gaan we ook aan de calorierijke poeders (ook op advies van de kinderarts) voor de tijden dat ie slecht eet (wat heeeel vaak is) om de schommelingen in zn gewicht wat tegen te gaan. Hij heeft al zo weinig reserve, zo klein als ie is, en telkens dat afvallen schiet ook niet op. Zal wat meer rust geven. En zo modderen we door, maar al met al gaat het prima! En hij blijft vrolijk en is een echte dondersteen .
Liefs, Jolanda
Dat klinkt goed zeg, en je dochter nu ook een bewindsvoerder, ik had er destijds een beetje een hard hoofd in dat dat zou lukken. Super dat je dat allemaal voor elkaar hebt gekregen! En super van je dochter dat ze meewerkt, want ook dat is een hele stap.
Nee dat van je moeder kan ik ook niet verklaren. Misschien toch de spanning omdat je zus kwam? Omdat ze juist dan niet moet drinken?
Met A gaat het niet zo best, een huis schiet nog niet op, drinkt en gokt, en zit enorm met zichzelf in de knoop. Afgelopen weekend toen ie hier was, ging het trouwens wel goed, was het zelfs gezellig, lekker met D. eropuit geweest.
Met mij gaat het redelijk, probeer nu wel 's avonds te schrijven om dingen naar boven te krijgen maar ik heb een enorme blokkade. Heb al als kind een mechanisme ontwikkeld om ellende snel opzij te schuiven en te 'vergeten' en weer snel door te gaan. En zie dat maar eens te doorbreken.
Arme collega van je, die zit nog midden in de begin-ellende. Zeg haar wel dat ze naar haar eigen gevoel moet luisteren en moet doorbijten hoor! Eigen verstand gaat boven een hoop artsen. Met D hebben we het goed onder controle, al komt er steeds meer bij. Nu ook 2 medicijnen tegen de inhalatie-allergieen waardoor ie het minder benauwd heeft. Maar het blijft lastig: een paasontbijtje zonder eieren, zonder lekkere broodjes enz., eieren zoeken op het kinderdagverblijf, tja, hij mag natuurlijk geen chocola. Dat soort momenten is lastig, maar ook op het kdv gaan ze er goed mee om vind ik. Vrijdag weer naar de dietiste, nu gaan we ook aan de calorierijke poeders (ook op advies van de kinderarts) voor de tijden dat ie slecht eet (wat heeeel vaak is) om de schommelingen in zn gewicht wat tegen te gaan. Hij heeft al zo weinig reserve, zo klein als ie is, en telkens dat afvallen schiet ook niet op. Zal wat meer rust geven. En zo modderen we door, maar al met al gaat het prima! En hij blijft vrolijk en is een echte dondersteen .
Liefs, Jolanda
maandag 16 april 2007 om 23:33
We hebben een zoontje!
Gisteren is mijn vriendin bevallen van een gezonde zoon met de naam Taro, hij weegt 3400 gram en is 51 cm lang,
Mijn vriendin was pas over 4 weken uitgerekend maar schijnbaar zijn de berekeningen niet helemaal goed geweest en hebben we een voldragen zoon, die helemaal gezond is,
Groetjes vriend van Bada
Gisteren is mijn vriendin bevallen van een gezonde zoon met de naam Taro, hij weegt 3400 gram en is 51 cm lang,
Mijn vriendin was pas over 4 weken uitgerekend maar schijnbaar zijn de berekeningen niet helemaal goed geweest en hebben we een voldragen zoon, die helemaal gezond is,
Groetjes vriend van Bada
