Gezondheid
alle pijlers
We vallen verder af zónder Sonja!
dinsdag 31 oktober 2006 om 13:38
Hoi Muisz,
Wat ontzettend erg van je kat, hoop dat je snel wat van (over) haar hoord. Heb het zelf ook een paar jaar geleden meegemaakt, was poes kwijt en bleek na paar dagen dat ze in asiel zat. De buren haden haar laten meenemen, wisten niet dat ze van mij was. Ze hebben haar meegenomen terwijl ze notabene voor mijn deur zat........maar ja, was erg blij dat ik haar weer terug had. Koste wel wat om haar weer mee te krijgen, maar dat is het allemaal wel waard dan. Hoop dat ze snel weer bij je is.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is dat je vriend nu helemaal weg gaat. Maar denk wel dat jeje nu veel gelukkiger voelt dan toen je nog met hem samen was. Toch? Jammer dat hij het niet in jullie tijd kon opbrengen om te stoppen met drinken.
Groetjes Misty
Wat ontzettend erg van je kat, hoop dat je snel wat van (over) haar hoord. Heb het zelf ook een paar jaar geleden meegemaakt, was poes kwijt en bleek na paar dagen dat ze in asiel zat. De buren haden haar laten meenemen, wisten niet dat ze van mij was. Ze hebben haar meegenomen terwijl ze notabene voor mijn deur zat........maar ja, was erg blij dat ik haar weer terug had. Koste wel wat om haar weer mee te krijgen, maar dat is het allemaal wel waard dan. Hoop dat ze snel weer bij je is.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is dat je vriend nu helemaal weg gaat. Maar denk wel dat jeje nu veel gelukkiger voelt dan toen je nog met hem samen was. Toch? Jammer dat hij het niet in jullie tijd kon opbrengen om te stoppen met drinken.
Groetjes Misty
zondag 5 november 2006 om 10:59
Hallo Meiden,
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
zondag 5 november 2006 om 21:50
quote:Hallo Meiden,
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Ik denk dat het heel goed is wat jullie hebben gedaan, hoe moeilijk het ook is. Loslaten is op een gegeven moment echt het beste. Beste voor jullie en ook voor hen.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Nou ik denk dat dit ook geen normale situatie of ruzie is. Ik denk ook dat het een ongezonde situatie is om je oma elke keer lazerus te zien en je tante aan de crackpijp. Crack is echt een heftige en walgelijke verslaving. Je verkoopt bij wijze van spreken zelfs je kinderen ervoor. Zo bizar heftig is het verlangen als je coke hebt gerookt.
Denk dat je als moeder er goed aan doet om je kind hiertegen te beschermen, ook al is het de moeder en zus van je man. En doet het je man verdriet.
Maar deze mensen kunnen jullie geen beloftes maken en die nakomen, ze vertrouwen zichzelf niet eens. Laat ze maal lekker in hun sop gaar koken want je kan ze toch niet helpen als ze het zelf niet willen. Dat is ook het machteloze bij verslaafden, zeker als ze dicht bij je staan.
En helaas kan ik ook uit ervaring vertellen wat cocaine met je doet, en vooral het roken ervan. Is echt heavy shit. Was er bijna aan onderdoor gegaan. En je moet eens weten wat ik heb gelogen, bedrogen en gekwetst.
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
Zou dus niet het probleem negeren, dat doet je schoonmoeder en je schoonzus al. Of ze nog iets van hun leven gaan maken ligt in hun eigen handen, alleen zij kunnen hun probleem oplossen.
Dus ik adviseer echt loslaten, en fijn van je gezin genieten. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk.
Kan ook niet echt geloven dat het contact met oma en tante zo geweldig is als zijn dronken en zij voortdurend stoned is.
Sterkte!
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Ik denk dat het heel goed is wat jullie hebben gedaan, hoe moeilijk het ook is. Loslaten is op een gegeven moment echt het beste. Beste voor jullie en ook voor hen.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Nou ik denk dat dit ook geen normale situatie of ruzie is. Ik denk ook dat het een ongezonde situatie is om je oma elke keer lazerus te zien en je tante aan de crackpijp. Crack is echt een heftige en walgelijke verslaving. Je verkoopt bij wijze van spreken zelfs je kinderen ervoor. Zo bizar heftig is het verlangen als je coke hebt gerookt.
Denk dat je als moeder er goed aan doet om je kind hiertegen te beschermen, ook al is het de moeder en zus van je man. En doet het je man verdriet.
Maar deze mensen kunnen jullie geen beloftes maken en die nakomen, ze vertrouwen zichzelf niet eens. Laat ze maal lekker in hun sop gaar koken want je kan ze toch niet helpen als ze het zelf niet willen. Dat is ook het machteloze bij verslaafden, zeker als ze dicht bij je staan.
En helaas kan ik ook uit ervaring vertellen wat cocaine met je doet, en vooral het roken ervan. Is echt heavy shit. Was er bijna aan onderdoor gegaan. En je moet eens weten wat ik heb gelogen, bedrogen en gekwetst.
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
Zou dus niet het probleem negeren, dat doet je schoonmoeder en je schoonzus al. Of ze nog iets van hun leven gaan maken ligt in hun eigen handen, alleen zij kunnen hun probleem oplossen.
Dus ik adviseer echt loslaten, en fijn van je gezin genieten. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk.
Kan ook niet echt geloven dat het contact met oma en tante zo geweldig is als zijn dronken en zij voortdurend stoned is.
Sterkte!
zaterdag 11 november 2006 om 10:44
Sorry hoor Sjaantje maar ik vind jou wel erg hard met je uitspraken. Je zit op het andere forum te vertellen dat jezelf ook behoorlijk hebt gedronken deze week. Dan weet je toch ook wel dat het allemaal niet zo makkelijk is als het lijkt. Of zoals zoveel mensen zeggen dan drink je toch niet meer.......als het zo makkelijk zou zijn zou er niemand verslaafd zijn.
zaterdag 11 november 2006 om 20:58
quote:Sorry hoor Sjaantje maar ik vind jou wel erg hard met je uitspraken. Je zit op het andere forum te vertellen dat jezelf ook behoorlijk hebt gedronken deze week. Dan weet je toch ook wel dat het allemaal niet zo makkelijk is als het lijkt. Of zoals zoveel mensen zeggen dan drink je toch niet meer.......als het zo makkelijk zou zijn zou er niemand verslaafd zijn.Hallo Meiden,
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Ik denk dat het heel goed is wat jullie hebben gedaan, hoe moeilijk het ook is. Loslaten is op een gegeven moment echt het beste. Beste voor jullie en ook voor hen.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Nou ik denk dat dit ook geen normale situatie of ruzie is. Ik denk ook dat het een ongezonde situatie is om je oma elke keer lazerus te zien en je tante aan de crackpijp. Crack is echt een heftige en walgelijke verslaving. Je verkoopt bij wijze van spreken zelfs je kinderen ervoor. Zo bizar heftig is het verlangen als je coke hebt gerookt.
Denk dat je als moeder er goed aan doet om je kind hiertegen te beschermen, ook al is het de moeder en zus van je man. En doet het je man verdriet.
Maar deze mensen kunnen jullie geen beloftes maken en die nakomen, ze vertrouwen zichzelf niet eens. Laat ze maal lekker in hun sop gaar koken want je kan ze toch niet helpen als ze het zelf niet willen. Dat is ook het machteloze bij verslaafden, zeker als ze dicht bij je staan.
En helaas kan ik ook uit ervaring vertellen wat cocaine met je doet, en vooral het roken ervan. Is echt heavy shit. Was er bijna aan onderdoor gegaan. En je moet eens weten wat ik heb gelogen, bedrogen en gekwetst.
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
Zou dus niet het probleem negeren, dat doet je schoonmoeder en je schoonzus al. Of ze nog iets van hun leven gaan maken ligt in hun eigen handen, alleen zij kunnen hun probleem oplossen.
Dus ik adviseer echt loslaten, en fijn van je gezin genieten. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk.
Kan ook niet echt geloven dat het contact met oma en tante zo geweldig is als zijn dronken en zij voortdurend stoned is.
Sterkte!
Begrijp niet wat er zo hard is aan mijn antwoordt? Ze hebben duidelijk zelf de behoefte om los te laten, omdat ze bedrogen en belogen worden.
Ik spreek uit ervaring als ik het over het roken van coke heb, been there. En het is echt een kutverslaving waar niemand beter van wordt ook de omgeving niet.
Ik heb mezelf daar uit getrokken maar ik moest het wel zelf willen, anders heeft het geen moer zin als mensen je proberen te helpen. Je lacht ze bij wijze van spreken gewoon uit, om vervolgens weer je volgende base te trekken. Beetje zielig doen en ik had weer 10 eurootjes om te spenderen aan die teringzooi. Dat is dus gewoon junkengedrag.
Ja, ik vind het ook moeilijk om niet teveel te drinken, maar ik lig niet laveloos naast mijn zoon, sterker nog mijn kind heeft me nog nooit bezopen gezien omdat ik nooit thuis drink en als ik drink dan ben ik uit en is mijn zoon ergens anders.
Ik zeg niet dat ik beter ben dan een ander maar ik weet dondersgoed hoe vernietigend het voor de omstanders is om iemand naar de klote te zien gaan. Been there too.
Dus dan vind je mijn antwoord maar hard, maar er zijn wel twee kinderen bij betrokken die wel iets beters verdienen dan een altijd dronken oma en een tante die aan de basepijp zit te lurken.
Ik denk eerder dat mijn antwoord jou triggert.
Ik heb een paar vragen voor jullie.
Eerst even een kleine inleiding!
Mijn schoonmoeder is een alcoholiste en mijn schoonzus is verslaafd aan de crack en cocaine.
Nu na jaren erin hebben gezeten, hebben mijn man en ik besloten om geen contact meer met ze te hebben. Het is zo ontzettend moeilijk, maar voor nu lijkt het ons het beste. Elke keer weer de teleurstelling dat ze dingen beloven en niet na komen. Elke keer weer de ruzie erover. Ik vind het zo erg voor mijn man dat zijn familie zo ten gronde gaat.
Ik denk dat het heel goed is wat jullie hebben gedaan, hoe moeilijk het ook is. Loslaten is op een gegeven moment echt het beste. Beste voor jullie en ook voor hen.
Maar wij hebben samen twee kinderen en die zien door dit alles hun Opa en Oma en tante ook niet meer en dat maakt het voor mij weer zo moeilijk, want het liefst zie je alles gewoon anders he?
Onze kinderen hebben het daar dan niet over, maar het gevoel van mijzelf komt dan naar boven van "hoe zou ik het zelf vinden als ik later mijn kinderen en kleinkinderen niet meer zie"
Nou ik denk dat dit ook geen normale situatie of ruzie is. Ik denk ook dat het een ongezonde situatie is om je oma elke keer lazerus te zien en je tante aan de crackpijp. Crack is echt een heftige en walgelijke verslaving. Je verkoopt bij wijze van spreken zelfs je kinderen ervoor. Zo bizar heftig is het verlangen als je coke hebt gerookt.
Denk dat je als moeder er goed aan doet om je kind hiertegen te beschermen, ook al is het de moeder en zus van je man. En doet het je man verdriet.
Maar deze mensen kunnen jullie geen beloftes maken en die nakomen, ze vertrouwen zichzelf niet eens. Laat ze maal lekker in hun sop gaar koken want je kan ze toch niet helpen als ze het zelf niet willen. Dat is ook het machteloze bij verslaafden, zeker als ze dicht bij je staan.
En helaas kan ik ook uit ervaring vertellen wat cocaine met je doet, en vooral het roken ervan. Is echt heavy shit. Was er bijna aan onderdoor gegaan. En je moet eens weten wat ik heb gelogen, bedrogen en gekwetst.
Maar mijn vragen zijn, is het goed dat we nu geen contact meer met ze hebben? Zal een alcoholist zo tot inkeer komen om van haar leven iets te maken? Of moeten wij als familie het loslaten en het probleem negeren en gewoon weer contact met ze opnemen? Moeten wij ze altijd steunen of is dit goed een afstand tussen ons?
Misschien kunnen jullie mij helpen. Dank jullie wel!
Liefs, Frummel
Zou dus niet het probleem negeren, dat doet je schoonmoeder en je schoonzus al. Of ze nog iets van hun leven gaan maken ligt in hun eigen handen, alleen zij kunnen hun probleem oplossen.
Dus ik adviseer echt loslaten, en fijn van je gezin genieten. Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk.
Kan ook niet echt geloven dat het contact met oma en tante zo geweldig is als zijn dronken en zij voortdurend stoned is.
Sterkte!
Begrijp niet wat er zo hard is aan mijn antwoordt? Ze hebben duidelijk zelf de behoefte om los te laten, omdat ze bedrogen en belogen worden.
Ik spreek uit ervaring als ik het over het roken van coke heb, been there. En het is echt een kutverslaving waar niemand beter van wordt ook de omgeving niet.
Ik heb mezelf daar uit getrokken maar ik moest het wel zelf willen, anders heeft het geen moer zin als mensen je proberen te helpen. Je lacht ze bij wijze van spreken gewoon uit, om vervolgens weer je volgende base te trekken. Beetje zielig doen en ik had weer 10 eurootjes om te spenderen aan die teringzooi. Dat is dus gewoon junkengedrag.
Ja, ik vind het ook moeilijk om niet teveel te drinken, maar ik lig niet laveloos naast mijn zoon, sterker nog mijn kind heeft me nog nooit bezopen gezien omdat ik nooit thuis drink en als ik drink dan ben ik uit en is mijn zoon ergens anders.
Ik zeg niet dat ik beter ben dan een ander maar ik weet dondersgoed hoe vernietigend het voor de omstanders is om iemand naar de klote te zien gaan. Been there too.
Dus dan vind je mijn antwoord maar hard, maar er zijn wel twee kinderen bij betrokken die wel iets beters verdienen dan een altijd dronken oma en een tante die aan de basepijp zit te lurken.
Ik denk eerder dat mijn antwoord jou triggert.
maandag 20 november 2006 om 23:33
Hoi Jolann!
Met mij is het heel goed! Ben lekker aan het groeien, vooral in borst-en buikomvang en vind het voor eens niet erg dat ik kilo's aan aan het komen ben. Ik mag nog bijna 6 maanden van dit wonder in mijn buik genieten, en van de ene kant kan ik niet wachten, van de andere kant is dit ook heerlijk!
Hoe is het met jou Jolannn, red je het een beetje?
En met de rest?
Ben heel benieuwd!
Liefs Bada
Met mij is het heel goed! Ben lekker aan het groeien, vooral in borst-en buikomvang en vind het voor eens niet erg dat ik kilo's aan aan het komen ben. Ik mag nog bijna 6 maanden van dit wonder in mijn buik genieten, en van de ene kant kan ik niet wachten, van de andere kant is dit ook heerlijk!
Hoe is het met jou Jolannn, red je het een beetje?
En met de rest?
Ben heel benieuwd!
Liefs Bada
dinsdag 21 november 2006 om 09:37
Hoi Jolan,
Bij mij is alles nog steeds goed. Nog steeds 15 kilo eraf, wordt nu alleen wel moeilijker om de andere 10 eraf te krijgen. Maar ga gewoon door. Zaterdag avond feestje gehad en paar wijntjes gedronken. Daarna niks meer gelukkig. Ga zo ff paardrijden en vanmiddag met een vriendin naar de sauna. Lekker dagje dus.
Hoest het met jou? Heeft A nu eindelijk woonplaats voor zichzelf gevonden of nog steeds niet. Ben je nog met de kleine naar sinterklaas wezen kijken? Zal ie nu wel erg interesant vinden of is hij er nog te klein voor. Leuke tijd is dit als je kleine kinderen hebt.
Hoi Bada,
Wat fantastish dat het zo goed met je gaat, leuk hoor. Geniet er maar lekker van.
Liefs Misty
P.S: Prul hoest met jou???*;
Bij mij is alles nog steeds goed. Nog steeds 15 kilo eraf, wordt nu alleen wel moeilijker om de andere 10 eraf te krijgen. Maar ga gewoon door. Zaterdag avond feestje gehad en paar wijntjes gedronken. Daarna niks meer gelukkig. Ga zo ff paardrijden en vanmiddag met een vriendin naar de sauna. Lekker dagje dus.
Hoest het met jou? Heeft A nu eindelijk woonplaats voor zichzelf gevonden of nog steeds niet. Ben je nog met de kleine naar sinterklaas wezen kijken? Zal ie nu wel erg interesant vinden of is hij er nog te klein voor. Leuke tijd is dit als je kleine kinderen hebt.
Hoi Bada,
Wat fantastish dat het zo goed met je gaat, leuk hoor. Geniet er maar lekker van.
Liefs Misty
P.S: Prul hoest met jou???*;
zaterdag 25 november 2006 om 18:09
hoi hier weer een bericht van mij.
ik reageer niet omdat ik niet weet hoe ik moet reageren.
goed he misty dat je zoveel bent afgevallen.
ben zelf gister weer begonnen. moet er ook weer +/- 15 kwijt.
suus je bent nu cker bijna uitgerekend ?
of heb ik 't mis?
bada jij ook nog gefeliciteerd.
muizs jeetje hee wat een rot tijd moet je hebben . die onzekerheid met je kat.
nou een hele dikke *; voor iedereen hierzo.
ik vergeet jullie heus niet maar weet soms gewoon niet (Goed) te reageren.
ik reageer niet omdat ik niet weet hoe ik moet reageren.
goed he misty dat je zoveel bent afgevallen.
ben zelf gister weer begonnen. moet er ook weer +/- 15 kwijt.
suus je bent nu cker bijna uitgerekend ?
of heb ik 't mis?
bada jij ook nog gefeliciteerd.
muizs jeetje hee wat een rot tijd moet je hebben . die onzekerheid met je kat.
nou een hele dikke *; voor iedereen hierzo.
ik vergeet jullie heus niet maar weet soms gewoon niet (Goed) te reageren.
zondag 26 november 2006 om 18:15
hallo allemaal,
Hier gaat alles prima. We zijn nu bezig met de babykamer, maar ik moet nog erg veel doen en heb nog maar 10 weken. Voor mijn gevoel gaat het zo ontzettend hard!! en helaas blijft de fut in alles ontbreken...............Tot nu toe ben ik nog niet zo erg gegroeid, alleen een buikje maar niemand geeft het al 30 weken, morgen weer naar de vk dus ben benieuwd of de kleine voldoende groeid, maar dat zal vast wel. Ben vorige week wel behoorlijk ziek van de griep geweest en helaas speeld de reuma ook weer op wat natuurlijk een tegenvaller is. Het lijkt wel een klaagzang, maar zo is het absoluut niet bedoeld hoor!!!!!
Hoi Bada,
Bij jouw gaat het dus ook lekker!! Ik probeer er nu echt bewust van te genieten omdat je voor je het weet alweer af gaat tellen ipv de weken optellen! Het is ook zo'n spannende tijd. Weet je wat het gaat worden of wil je het ook een verrassing laten??
Hoi MIsty,
Wat ga je goed hè! Fijn om te lezen dat bij jouw ook alles op de rit is en dat je het nu bij af en toe een glaasje kunt houden.
Hoi goof,
Gaat alles wel goed met je??
Jolann, prulleke ook alles goed met jullie??
Gina lees je ook nog mee?? Ik denk regelmatig aan je omdat we ook wel op msn hebben gezeten en ik benieuwd ben of alles goed met je gaat...Als je nog meeleest, laat je dan nog wat horen????
en voor wie ik vergeten ben, sorry, maar ben echt een zeef momenteel en in namen was ik toch al nooit een ster...................
groetjes susanne
Hier gaat alles prima. We zijn nu bezig met de babykamer, maar ik moet nog erg veel doen en heb nog maar 10 weken. Voor mijn gevoel gaat het zo ontzettend hard!! en helaas blijft de fut in alles ontbreken...............Tot nu toe ben ik nog niet zo erg gegroeid, alleen een buikje maar niemand geeft het al 30 weken, morgen weer naar de vk dus ben benieuwd of de kleine voldoende groeid, maar dat zal vast wel. Ben vorige week wel behoorlijk ziek van de griep geweest en helaas speeld de reuma ook weer op wat natuurlijk een tegenvaller is. Het lijkt wel een klaagzang, maar zo is het absoluut niet bedoeld hoor!!!!!
Hoi Bada,
Bij jouw gaat het dus ook lekker!! Ik probeer er nu echt bewust van te genieten omdat je voor je het weet alweer af gaat tellen ipv de weken optellen! Het is ook zo'n spannende tijd. Weet je wat het gaat worden of wil je het ook een verrassing laten??
Hoi MIsty,
Wat ga je goed hè! Fijn om te lezen dat bij jouw ook alles op de rit is en dat je het nu bij af en toe een glaasje kunt houden.
Hoi goof,
Gaat alles wel goed met je??
Jolann, prulleke ook alles goed met jullie??
Gina lees je ook nog mee?? Ik denk regelmatig aan je omdat we ook wel op msn hebben gezeten en ik benieuwd ben of alles goed met je gaat...Als je nog meeleest, laat je dan nog wat horen????
en voor wie ik vergeten ben, sorry, maar ben echt een zeef momenteel en in namen was ik toch al nooit een ster...................
groetjes susanne
donderdag 30 november 2006 om 17:21
Hoi Susan,
Nog maar 10 weken........wat gaat het ontzettend snel zeg. Lijkt me ongelooflijk spannend die laatste paar weken. Ben wel heel benieuwd wat het gaat worden. Weet je eigenlijk zelf al of het een jongetje of meisje wordt, of wil je het helemaal niet weten?
Héél veel sterkte de laatste weken, maar ongetwijfeld zien we je hier nog wel langs komen.
Liefs Misty
Nog maar 10 weken........wat gaat het ontzettend snel zeg. Lijkt me ongelooflijk spannend die laatste paar weken. Ben wel heel benieuwd wat het gaat worden. Weet je eigenlijk zelf al of het een jongetje of meisje wordt, of wil je het helemaal niet weten?
Héél veel sterkte de laatste weken, maar ongetwijfeld zien we je hier nog wel langs komen.
Liefs Misty
maandag 4 december 2006 om 20:04
woensdag 6 december 2006 om 23:12
Hoi allemaal, ik las jullie verhalen en er was zoveel herkenbaar dat ik besloot te reageren. Het verhaal van Jolann is superherkenbaar voor mij. Ik ben getrouwd geweest met een cokesnuiver in comb. met alcohol (dan zoooooop ie als een tierelier) en gokte er ook rustig op los. En ook gewoon allemaal terwijl ik zwanger was. Ik ben er gewoon ingestonken en heb me kop in het zand gestoken voor wat betreft het cokeprobleem. Heb altijd gehoopt dat het 'vanzelf overging', niet dus. Heb na veel drama's, ellende (deuren intrappen, politie in huis, mij auto vernielen) de stap gezet en ben gescheiden. Ben sindsdien samen met mijn kindje (nu vijf, destijds twee). Heb ook het drama meegemaakt van geen huis krijgen en heb moeten knokken voor mijn eigen huis. Mijn ex loog en bedroog de hele boel vanwege de coke, ik wou het natuurlijk hebben! Bah, werkte zelfstandig wat betekende dat hij stopte wanneer hij wilde met werken om soms te gaan zuipen, snuiven en gokken. Leuk he met een klein kindje! En kon dan de volgende dag natuurlijk niet werken omdat hij een houten kop had van het vele zuipen. Overigens zuip ik zelf ook aardig hoor, laat ik daar eerlijk in zijn. Maar het cokegedoe riep altijd agressie op en gebeurde altijd wel wat idioots! Afijn, om een lang verhaal redelijk kort te houden, ik ben nu gescheiden al een paar jaar en woon dus met mijn dochtertje (zij is wel vaak ook bij hem hoor) maar blijf een beetje verdrietig om de hele situatie. Voel me zo belazerd door hem door gelieg en bedrieg en kom er maar niet overheen, omdat ik echt van plan was met hem een gezinnetje te stichten en gelukkig te worden en het doet zo een pijn dat dat niet gelukt is. Kunnen jullie mij soms opvrolijken?
vrijdag 8 december 2006 om 21:24
Hoi Miserabeltje, ik wou dat ik je kon opvrolijken maar ik zou zelf al een stuk vrolijker zijn als ik zover was als jij..... Huizen schieten echt niet op, die kamer werkt voor geen meter, hij is meer hier dan daar, het kost me alleen maar geld (die huur kan hij mij minder betalen), en nu wil ie die kamer opzeggen!!!! Heeft nog wel ergens anders n kansje, maar hij moet echt n huis hebben. Dus Sowhat, nog steeds geen goed nieuws. Maar ik kom er wel, ben al veel sterker en ren niet meer bij elk wissewasje naar de pc om het jullie te schrijven . Kleine D heeft er nog meer allergieen bij, maar alles onder controle en het is een schat, en zo ondeugend, echt een boeffie!!! Die pakken ze me lekker niet meer af! Liefs, Jolanda
zondag 10 december 2006 om 13:08
He Jolan,Ik hoop echt dat je snel meer rust krijgt, dat hebben jij en D wel verdiend.Afgelopen week ben ik naar een begrafenis van een verre kennis geweest. Ze is overleden aan de gevolgen van een alcoholverslaving (haar lever deed het niet meer). Pas op de begrafenis hoorde ik dat haar moeder ook een probleemdrinker was. Het deed me wel weer denken over de eventuele erfelijke kanten van alcoholproblemen.Vorige week is mijn ex definitief uit NL vertrokken. Hij gaat wonen en werken in het buitenland. Ik zag als een berg op tegen het afscheid en ik vind het heel moeilijk dat hij zo ver weg is nu. We hebben tien jaar lang lief en leed gedeeld.. Maar ja, het is voor ons allebei wel beter zo. Nu kunnen we waarschijnlijk pas echt loskomen van elkaar.
zondag 10 december 2006 om 21:55
dinsdag 12 december 2006 om 09:30
quote:
He Jolan,
Ik hoop echt dat je snel meer rust krijgt, dat hebben jij en D wel verdiend.
Afgelopen week ben ik naar een begrafenis van een verre kennis geweest. Ze is overleden aan de gevolgen van een alcoholverslaving (haar lever deed het niet meer). Pas op de begrafenis hoorde ik dat haar moeder ook een probleemdrinker was. Het deed me wel weer denken over de eventuele erfelijke kanten van alcoholproblemen.
Vorige week is mijn ex definitief uit NL vertrokken. Hij gaat wonen en werken in het buitenland. Ik zag als een berg op tegen het afscheid en ik vind het heel moeilijk dat hij zo ver weg is nu. We hebben tien jaar lang lief en leed gedeeld.. Maar ja, het is voor ons allebei wel beter zo. Nu kunnen we waarschijnlijk pas echt loskomen van elkaar. vorige week dinsdag hebben wij mijn vader begraven,
doodsoorzaak levercirrose door alcoholgebruik.
mijn opa raakte vroeger de fles ook goed graag en regelmatig,
ik heb vrees voor de erfelijke factor die er duidelijk is
op de begravenis heb ik wat voorgelezen
X is een leuke man geweest, een harde werker en een echte gangmaker.
zo omschreef men hem.
het is jammer dat wij ; zijn kinderen, daar zo weinig van hebben meegekregen.
X was niet de enige notoire drankvogel in de familie.
hij was ziek.
Niet alleen de afgelopen maand in het ziekenhuis, maar hij was al jaren ziek
zijn ziekte dwong hem ertoe zijn drank te verkiezen boven zijn huwelijk, boven zijn kinderen alsook zijn sociale leven.
wij hebben allemaal - net als hij - te lijden gehad onder zijn ziekte.
als kind voelde ik mij niet goed genoeg niet waardig genoeg, onbelangrijk genoeg; omdat hij zijn drank verkoos boven mij.
meerdere keren heb ik hem gevraagd om alstjeblieft te stoppen met drinken.
met mijn kinderlijke naïviteit dacht ik als ik maar lief genoeg ben en hard genoeg mijn best doe dan kan ik hem helpen.....
mijn broers hebben dit op hun eigen wijze ook beleeft. ook zij dragen de littekens op hun ziel.
om niet steeds gekwetst te worden hebben we ieder op zijn eigen tijd afstand genomen. vandaag moeten we opnieuw afscheid nemen.
de vraag waarmee wij worstelen is: hoe neem je afscheid van iets wat we al jaren niet hadden. een vader.
het is nu aan ons om te laten zien dat we het anders kunnen, beter en verstandiger.
dat wij in iedergeval leren van zijn voorbeeld.
en zo een beter voorbeeld geven voor ons toekomstige kinderen.
Drank maakt meer kapot dan je lief is
deze stelling gaat nog altijd op
daarom zijn we hier bijeen
He Jolan,
Ik hoop echt dat je snel meer rust krijgt, dat hebben jij en D wel verdiend.
Afgelopen week ben ik naar een begrafenis van een verre kennis geweest. Ze is overleden aan de gevolgen van een alcoholverslaving (haar lever deed het niet meer). Pas op de begrafenis hoorde ik dat haar moeder ook een probleemdrinker was. Het deed me wel weer denken over de eventuele erfelijke kanten van alcoholproblemen.
Vorige week is mijn ex definitief uit NL vertrokken. Hij gaat wonen en werken in het buitenland. Ik zag als een berg op tegen het afscheid en ik vind het heel moeilijk dat hij zo ver weg is nu. We hebben tien jaar lang lief en leed gedeeld.. Maar ja, het is voor ons allebei wel beter zo. Nu kunnen we waarschijnlijk pas echt loskomen van elkaar. vorige week dinsdag hebben wij mijn vader begraven,
doodsoorzaak levercirrose door alcoholgebruik.
mijn opa raakte vroeger de fles ook goed graag en regelmatig,
ik heb vrees voor de erfelijke factor die er duidelijk is
op de begravenis heb ik wat voorgelezen
X is een leuke man geweest, een harde werker en een echte gangmaker.
zo omschreef men hem.
het is jammer dat wij ; zijn kinderen, daar zo weinig van hebben meegekregen.
X was niet de enige notoire drankvogel in de familie.
hij was ziek.
Niet alleen de afgelopen maand in het ziekenhuis, maar hij was al jaren ziek
zijn ziekte dwong hem ertoe zijn drank te verkiezen boven zijn huwelijk, boven zijn kinderen alsook zijn sociale leven.
wij hebben allemaal - net als hij - te lijden gehad onder zijn ziekte.
als kind voelde ik mij niet goed genoeg niet waardig genoeg, onbelangrijk genoeg; omdat hij zijn drank verkoos boven mij.
meerdere keren heb ik hem gevraagd om alstjeblieft te stoppen met drinken.
met mijn kinderlijke naïviteit dacht ik als ik maar lief genoeg ben en hard genoeg mijn best doe dan kan ik hem helpen.....
mijn broers hebben dit op hun eigen wijze ook beleeft. ook zij dragen de littekens op hun ziel.
om niet steeds gekwetst te worden hebben we ieder op zijn eigen tijd afstand genomen. vandaag moeten we opnieuw afscheid nemen.
de vraag waarmee wij worstelen is: hoe neem je afscheid van iets wat we al jaren niet hadden. een vader.
het is nu aan ons om te laten zien dat we het anders kunnen, beter en verstandiger.
dat wij in iedergeval leren van zijn voorbeeld.
en zo een beter voorbeeld geven voor ons toekomstige kinderen.
Drank maakt meer kapot dan je lief is
deze stelling gaat nog altijd op
daarom zijn we hier bijeen
dinsdag 12 december 2006 om 11:56
Yamuna, je afscheidsspeech raakt me, ik kan me zo voorstellen hoe je je voelt. Het zou zo mijn verhaal kunnen gaan zijn.
Drie jaar geleden heb ik het contact met mijn vader verbroken, vanwege zijn alcoholverslaving. Wat jij ook zegt; hij is al lang mijn vader niet meer.
Maar na het overlijden van een ouder van een dierbare vriendin van me, heb ik toch weer contact gezocht met hem (per mail tot nu toe, niet IRL). Om te voorkomen dat ik - net als jij nu - uiteindelijk bij zijn graf mijn laatste woorden aan hem kan richten.
Hij is afgekickt, zegt hij. Voor het eerst in zijn - en mijn leven - zegt hij zelf verantwoordelijk te zijn voor zijn leven. En ik heb hem, voor het eerst in mijn leven - verteld wat zijn alcoholmisbruik met mij heeft gedaan.
Maar wat nu? Weer gezellig vadertje - dochtertje gaan spelen? Heb ik daar nog wel zin in?
Sorry trouwens naar alle vaste posters toe, voor mijn plotselingen 'inbreuk' op dit topic.
Drie jaar geleden heb ik het contact met mijn vader verbroken, vanwege zijn alcoholverslaving. Wat jij ook zegt; hij is al lang mijn vader niet meer.
Maar na het overlijden van een ouder van een dierbare vriendin van me, heb ik toch weer contact gezocht met hem (per mail tot nu toe, niet IRL). Om te voorkomen dat ik - net als jij nu - uiteindelijk bij zijn graf mijn laatste woorden aan hem kan richten.
Hij is afgekickt, zegt hij. Voor het eerst in zijn - en mijn leven - zegt hij zelf verantwoordelijk te zijn voor zijn leven. En ik heb hem, voor het eerst in mijn leven - verteld wat zijn alcoholmisbruik met mij heeft gedaan.
Maar wat nu? Weer gezellig vadertje - dochtertje gaan spelen? Heb ik daar nog wel zin in?
Sorry trouwens naar alle vaste posters toe, voor mijn plotselingen 'inbreuk' op dit topic.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
dinsdag 12 december 2006 om 12:08
Hoi Doornroosje
Dit topic over alcoholgebruik/misbruik is er voor iedereen!
Zoals je misschien wel weet,is het hier een groep met verschillende vormen van alcoholmisbruik.
Er zitten hier kinderen van alcoholisten,gewezen drinkers en mensen die aan het minderen of aan het stoppen zijn,en partners van drinkers.
We proberen elkaar in ieder geval tot steun te zijn,en daar is iedereen welkom bij.
Groet Sowhat(ex drinker)
Dit topic over alcoholgebruik/misbruik is er voor iedereen!
Zoals je misschien wel weet,is het hier een groep met verschillende vormen van alcoholmisbruik.
Er zitten hier kinderen van alcoholisten,gewezen drinkers en mensen die aan het minderen of aan het stoppen zijn,en partners van drinkers.
We proberen elkaar in ieder geval tot steun te zijn,en daar is iedereen welkom bij.
Groet Sowhat(ex drinker)
