Gezondheid alle pijlers

Westerse geneeskunde op vrouwen loopt hopeloos achter

29-06-2024 00:13 252 berichten
PCOS: we kennen de oorzaak net eens, neem maar hormonen.
Endometriose: vaak niet juist gediagnostiseerd, want klachten te vaag.
Herken een hartaanval: pijn uitstralend naar de rechterarm (toch?)
Medicijngebruik en bijwerkingen: 20 jaar lang hebben vrouwen te veel slaapmiddel X voorgeschreven gekregen waardoor ze meer kans hadden op ongelukken tijdens verkeersdeelsname de ochtend daarna. Om over Softenon nog maar te zwijgen.
Overmatig menstrueren: "je verliest maar een klein kopje bloed". 10 op de 100 vrouwen verliezen veel meer.
Crash test dummies gebaseerd op het mannelijke lijf, waardoor vrouwen meer risico lopen op verwondingen bij een kop-staart botsing door spierverdeling.

In 1993 werden vrouwen pas meegenomen in klinische studies. In 2019 waren vrouwen goed voor 40% van de deelname in klinische studies. Kortom: de westerse geneeskunde loopt hopeloos achter op op het vrouwenlichaam. Ervaar je dit, en hoe? Of helemaal niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
viamia schreef:
29-06-2024 09:51
Wat verdrietig van je moeder. Dat moet ontzettend frustrerend zijn geweest voor je en iedereen die van haar hield. :hug:

Ik ben al zo vaak teruggestuurd met de woorden "je moet minder stressen". Nu, na ruim een jaar sinds dat ik de klachten kreeg, heb ik eindelijk een verwijzing te pakken voor de cardioloog. Van een nieuwe, vrouwelijke huisarts.

https://www.bol.com/nl/nl/f/hart-voor-v ... 108613933/ Dit boek wil ik nog lezen trouwens.
Voordat je volgende frustrerende traject ingaat, zorg dat je bij een cardioloog terecht komt die gespecialiseerd is in het vrouwenhart.
Veel cardiologen kijken nog naar de ‘standaard’ dingen; bloeddruk goed? niets te zien op de ct? ecg goed? Dan mag je alsnog gaan!

Vrouwen kunnen echt andere klachten (en ziektebeelden) hebben rondom het hart.
Angela Maas is inderdaad een held op dat gebied, lees dat boek!
En kijk even op vrouwenhart.nl voor een gespecialiseerde cardioloog in jouw omgeving.

Succes!
En ik hoop echt voor je dat het toch iets onschuldigs blijkt te zijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is overigens.ontzettend logisch en verklaarbaar dat de vrouwenzorg achterloopt op de mannenzorg. Ook geen zin om verwijten te maken behalve blij dat men zich realiseert. De wil om dit te veranderen is groot gelukkig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik trouwens achter vind lopen bij mannen, is dat er weinig aandacht is voor ongewild ouderschap bij mannen. Als een stel veel te maken heeft met miskramen of wanneer het helemaal niet lukt, of wanneer er een heel zwaar traject nodig is, dan is er meer aandacht voor wat het emotioneel doet voor de vrouw dan voor de man.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kom zelden bij de huisarts, maar toen ik op mijn 53 ste me zo slecht voelde, ben ik toch maar eens gegaan. Had angst aanvallen, depri, heel opgejaagd gevoel, slecht slapen, onrustig gevoel, zag overal beren op de weg....Kortom ik was mezelf totaal kwijt. De jonge vrouwelijke huisarts constateerde na een gesprek van 10 min dat ik een burn out had en werd doorgestuurd naar poh. na een 2 tal gesprekken constateerde zij dit ook ic met ptss. Ik kon dit alles niet plaatsen, maar he, ik ben geen arts. Werd dus ook bij een psycholoog behandeld met emdr. Toen ik na een aantal maanden toevallig een artikel tegen kwam over de overgang, vielen alle puzzelstukjes in elkaar.
Zelfs de vrouwelijk [ jonge] arts en poh legden geen verband met mijn leeftijd en mijn klachten.
Maleficent schreef:
29-06-2024 11:18
Wat ik trouwens achter vind lopen bij mannen, is dat er weinig aandacht is voor ongewild ouderschap bij mannen. Als een stel veel te maken heeft met miskramen of wanneer het helemaal niet lukt, of wanneer er een heel zwaar traject nodig is, dan is er meer aandacht voor wat het emotioneel doet voor de vrouw dan voor de man.
Eens! Heel gek fenomeen.
Ik vind het ook heel gek dat een man dan als een soort zaadleverancier, je moet echt op het uur af leveren, wordt gezien zonder dat daar enige aandacht voor is.
En ook de andere kant: ik ken veel jongemannen die een kind hebben, maar dat kind niet mogen zien omdat de (ook jonge) moeder dat niet wil, of heel veel conflict met de moeder hebben. Dat is heel naar voor hen en heeft heel grote gevolgen.
anoniem_669679bf76515 wijzigde dit bericht op 29-06-2024 12:18
16.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Maleficent schreef:
29-06-2024 11:18
Wat ik trouwens achter vind lopen bij mannen, is dat er weinig aandacht is voor ongewild ouderschap bij mannen. Als een stel veel te maken heeft met miskramen of wanneer het helemaal niet lukt, of wanneer er een heel zwaar traject nodig is, dan is er meer aandacht voor wat het emotioneel doet voor de vrouw dan voor de man.
100% waar!

Ik denk dat dat ook ligt in het feit dat mannen geneigd zijn zich afzijdig te houden wanneer het wél goed gaat of wanneer ze pas net het traject ingaan. Het gebeurt echt 8-9 van de 10 keer dat de mannen achterover zitten bij zo'n eerste consult (eigen ervaring op de fertpoli als dokter). Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor zodat de mannen die wél betrokken zijn, zodat zij adequate ondersteuning krijgen. Ik hoop dat dit op termijn ook zal leiden tot meer algehele betrokkenheid van mannelijke partners bij een kinderwens of een kindvrijwens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Enneh, voor wie wil lachen, een lekkere banger over "Women's health";
https://www.youtube.com/watch?v=6xFtTDW76Kg
Alle reacties Link kopieren Quote
Absori schreef:
29-06-2024 11:11
Het is overigens.ontzettend logisch en verklaarbaar dat de vrouwenzorg achterloopt op de mannenzorg. Ook geen zin om verwijten te maken behalve blij dat men zich realiseert. De wil om dit te veranderen is groot gelukkig.
Ik maak wel zeker verwijten.
Al sinds de jaren 60 is er dringend aandacht gevraagd om passende medische zorg voor vrouwen. (Door vrouwen. Dus daar luisteren we niet naar, stelletje aanstellers.) De ‘ wil’ om dit te veranderen zeiden ze 20 jaar geleden ook al te hebben.

Er mogen dan meer vrouwelijke artsen zijn tegenwoordig, het geld voor onderzoek en studie wordt veelal nog altijd beheerd door mensen die over de zeven vinkjes beschikken, net als de stoeltjes in de politiek.

Want wat geldt voor de medische zorg, geldt ook voor de politiek en het zakelijk verkeer; de mannelijke maat is de norm.
Alle reacties Link kopieren Quote
kataravrouw schreef:
29-06-2024 11:43
Ik kom zelden bij de huisarts, maar toen ik op mijn 53 ste me zo slecht voelde, ben ik toch maar eens gegaan. Had angst aanvallen, depri, heel opgejaagd gevoel, slecht slapen, onrustig gevoel, zag overal beren op de weg....Kortom ik was mezelf totaal kwijt. De jonge vrouwelijke huisarts constateerde na een gesprek van 10 min dat ik een burn out had en werd doorgestuurd naar poh. na een 2 tal gesprekken constateerde zij dit ook ic met ptss. Ik kon dit alles niet plaatsen, maar he, ik ben geen arts. Werd dus ook bij een psycholoog behandeld met emdr. Toen ik na een aantal maanden toevallig een artikel tegen kwam over de overgang, vielen alle puzzelstukjes in elkaar.
Zelfs de vrouwelijk [ jonge] arts en poh legden geen verband met mijn leeftijd en mijn klachten.

Dit is ook zo'n klassieker. De overgang. Hoeveel vrouwen zullen er wel niet net als jij onterecht de diagnose burn-out of overspannen hebben gekregen? Het is ook heel typisch hoe weinig er eigenlijk over de overgang bekend is. En ook dat zo snel wordt gezegd dat het 'erbij hoort', terwijl er vaak een hoop aan gedaan kan worden.
The impossible just takes a little longer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ervaring is overigens ook dat het lang niet alleen maar mannelijke artsen zijn die zeggen dat het tussen je oren zit. Ik heb eens een vrouwelijke huisarts gehad die deed alsof ik een hypochonder was. Ze zei letterlijk tegen me dat het allemaal mentaal was.

Toevallig moest ik een halfjaar later een operatie ondergaan voor iets heel anders en toevallig ontdekten ze toen de (volslagen fysieke) oorzaak van mijn klachten. En ik heb dan ook nog het geluk gehad dat het gezwel dat ze vonden goedaardig was.
The impossible just takes a little longer.
Avena schreef:
29-06-2024 12:23
Dit is ook zo'n klassieker. De overgang. Hoeveel vrouwen zullen er wel niet net als jij onterecht de diagnose burn-out of overspannen hebben gekregen? Het is ook heel typisch hoe weinig er eigenlijk over de overgang bekend is. En ook dat zo snel wordt gezegd dat het 'erbij hoort', terwijl er vaak een hoop aan gedaan kan worden.
Ik vind het zo vervelend dat er allemaal niet bestaande risico's bij wat er mogelijk is worden verzonnen.
Ik heb een familielid met echt dramatische menstruatieklachten.
Dan mag dus je baarmoeder er niet uit want dan kom je in de overgang, en zometeen wil je nog kinderen of (let op deze) 'wil er een leuke man nog kinderen met jou' 🤮. Zij wil geen kinderen.
Blijkt dat er een manier van verwijderen is waarbij die overgang redelijk wordt uitgesteld. Daar moest ze dus zelf mee komen, de gyneacoloog wist dat niet en toen hij zich daarover had geïnformeerd moest ze eerst nog voor de vorm allerlei medicatie proberen met vreselijke bijwerkingen voordat het 'mocht'.
Met die hormoontherapie voor de overgang ook.
Dan zegt zo'n arts 'nee dat is gevaarlijk want zus en zo". Terwijl je baarmoeder er op eigen verzoek niet uit mag want oh die overgang, dat moet je niet willen.
Aneliz schreef:
29-06-2024 07:18
Ja, ik heb psoriasis. Medicijnen zijn getest op mannen waardoor vrouwen veel meer bijwerkingen krijgen.
Ik gebruik de selsunshampoo (wel voor mijn hoofdhuid dus). Werkt fantastisch. Denorexshampoo (heet dat zo?) deed het niet geweldig en ketacenzol shampoo had ook van alles.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat we dit allemaal wel ervaren als vrouw wanneer je medicijnen moet gebruiken of (peri)menopauzale klachten hebt. Misschien niet altijd bewust.

Meer in het algemeen merk ik dat wanneer ik sceptisch ben over medicijngebruik ik meteen in het hokje wappie of lastige patient terechtkom. Zo heb ik tijdens een ziekenhuisopname oxycodon afgeslagen (omdat ik geen pijn had), er werd een arts bijgehaald en ik moest me verantwoorden waarom ik niet instemde met de behandeling.

Dat vind ik een vreemde en soort van arrogante manier van omgaan met de lichamelijke integriteit van mensen, alsof je je lichaam vanzelfsprekend en blind hoort over te dragen aan de medische wetenschap zodra je iets mankeert. En alsof de rampen en schandalen rondom medicijnen in het verleden zoals Softenon en Oxycontin niet gebeurd zijn.
Avena schreef:
29-06-2024 12:28
Mijn ervaring is overigens ook dat het lang niet alleen maar mannelijke artsen zijn die zeggen dat het tussen je oren zit. Ik heb eens een vrouwelijke huisarts gehad die deed alsof ik een hypochonder was. Ze zei letterlijk tegen me dat het allemaal mentaal was.

Toevallig moest ik een halfjaar later een operatie ondergaan voor iets heel anders en toevallig ontdekten ze toen de (volslagen fysieke) oorzaak van mijn klachten. En ik heb dan ook nog het geluk gehad dat het gezwel dat ze vonden goedaardig was.
Bij dat familielid waar ik het eerder over had zaten er tig vleesbomen en waren de darmen verkleefd etc. Maar eerst tientallen jaren 'ja de een wordt wat heftiger ingesteld dan de ander en jij hebt gewoon pech'.
Ze is per ongeluk expres op het hoogtepunt van haar ongesteldheid naar een onderzoek gegaan, deed net of ze daar ter plekke ongesteld werd.
De arts zei: ik zie gewoon weeën, dit is onmenselijk.
En dan nog eerst een volgorde moeten volgen van medicatie waarvan al duidelijk is dat het niet werkt en met nare bijwerkingen.
Ze kreeg toen wel goede pijnstilling voor het eerst, dat wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avena schreef:
29-06-2024 12:28
Mijn ervaring is overigens ook dat het lang niet alleen maar mannelijke artsen zijn die zeggen dat het tussen je oren zit. Ik heb eens een vrouwelijke huisarts gehad die deed alsof ik een hypochonder was. Ze zei letterlijk tegen me dat het allemaal mentaal was.
Ik ben gillend gek weg gerend bij onze vrouwelijke 2 huisartsen. Die vonden mij ook maar een aansteller en hypochonder, ik maakte me onterecht zorgen om mijn veel te gezond uitziende baby en wilden ons niet doorsturen. Op een oude doorverwijzing van darmproblemen ons naar binnen geluld bij de kinderarts. Bleek onze baby epilepsie te hebben. Er stond trouwens ook letterlijk in ons dossier dat man en ik overbezorgd en hypochonders waren. Dat had de huisarts naar de kinderarts gefaxt. Kom je ook heel lekker binnen hoor, bij een ziekenhuis.

Doe mij dan toch nog maar liever een man.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Maleficent schreef:
29-06-2024 13:46
Ik ben gillend gek weg gerend bij onze vrouwelijke 2 huisartsen. Die vonden mij ook maar een aansteller en hypochonder, ik maakte me onterecht zorgen om mijn veel te gezond uitziende baby en wilden ons niet doorsturen. Op een oude doorverwijzing van darmproblemen ons naar binnen geluld bij de kinderarts. Bleek onze baby epilepsie te hebben. Er stond trouwens ook letterlijk in ons dossier dat man en ik overbezorgd en hypochonders waren. Dat had de huisarts naar de kinderarts gefaxt. Kom je ook heel lekker binnen hoor, bij een ziekenhuis.

Doe mij dan toch nog maar liever een man.
Dat deze twee artsen vrouw waren maakt voor deze casus toch niks uit?
Als je twee slechte artsen hebt gezien wil je dat de derde goed is, maar ik snap niet wat gender er hier mee van doen heeft eigenlijk.
Als je twee slechte mannelijke groenteboeren hebt gehad hoeft de derde toch ook niet perse een vrouw te zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
ldp schreef:
29-06-2024 14:11
Dat deze twee artsen vrouw waren maakt voor deze casus toch niks uit?
Als je twee slechte artsen hebt gezien wil je dat de derde goed is, maar ik snap niet wat gender er hier mee van doen heeft eigenlijk.
Als je twee slechte mannelijke groenteboeren hebt gehad hoeft de derde toch ook niet perse een vrouw te zijn?
Het was niet alleen deze casus. Ik vond ze bikkelhard. Toen ik spruw had wilde ze geen medicatie voorschrijven, want 'wat een gedoe, geeft toch gewoon de fles!' Ja dat vraag ik niet.
Na de bevalling had ik een ontstoken hechting down under (dacht ik), ze keek er naar, met een heel onprettige blik (alsof ze walgde) en zei dat ze niks ging doen, ik moest maar in de groene biotex gaan zitten. Toen heb ik daarna de VK maar gebeld, die heeft toen dat stukje hechting weggehaald voor me. Het was een knoopje wat niet ging oplossen. Daarna was het zo goed als meteen over.

Ik heb me zelden zo naar gevoeld als bij deze praktijk met deze 2 vrouwelijke huisartsen. Ja, dat zal mijn mening vast verkeerd gekleurd hebben.
Stressed is just desserts spelled backwards
Maleficent schreef:
29-06-2024 13:46
Ik ben gillend gek weg gerend bij onze vrouwelijke 2 huisartsen. [...] Doe mij dan toch nog maar liever een man.
Dus elke mannelijke arts is beter dan een vrouwelijke arts? Elke mannelijke arts is beter dan deze twee vrouwelijke artsen? En wat uit het geslacht van deze artsen maakt dat de vrouwen zo gruwelijk slecht zijn in hun werk en mannen niet. Zit verstand in een piemel? En hoezo is dit een relevante opmerking in een topic over zorg vóór vrouwen?

Waar komt die behoefte vandaan om een draadje over de mate waarin vrouwen worden genegeerd of gekleineerd door de medische wetenschap en zorg direct om te draaien en daarbij ook nog even een trap na te hebben aan vrouwelijke artsen in het algemeen? Ik snap jou niet.
Gemberthee schreef:
29-06-2024 14:29
Dus elke mannelijke arts is beter dan een vrouwelijke arts? Elke mannelijke arts is beter dan deze twee vrouwelijke artsen? En wat uit het geslacht van deze artsen maakt dat de vrouwen zo gruwelijk slecht zijn in hun werk en mannen niet. Zit verstand in een piemel? En hoezo is dit een relevante opmerking in een topic over zorg vóór vrouwen?

Waar komt die behoefte vandaan om een draadje over de mate waarin vrouwen worden genegeerd of gekleineerd door de medische wetenschap en zorg direct om te draaien en daarbij ook nog even een trap na te hebben aan vrouwelijke artsen in het algemeen? Ik snap jou niet.
Er werd in een eerdere post gesproken over dat vrouwen onderling nog harder kunnen zijn dan mannen.
Daar geeft deze poster een voorbeeld van. Het is een wereldwijd probleem, kijk naar de vrouwen die onderling besnijdenissen uitvoeren etc.
Kijk naar de strijd die jonge moeder smet elkaar voeren en de bikkelharde oordelen over en weer over borstvoeding ja en nee, etc.
Ook op de werkvloer is de 'mijn collega's wisten niet eens dat ik kinderen had en toen bestond er nog geen eens kinderopvang' zestiger vrouw een bekend fenomeen. We kunnen onszelf ook flink in de weg zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gemberthee schreef:
29-06-2024 14:29
Dus elke mannelijke arts is beter dan een vrouwelijke arts? Elke mannelijke arts is beter dan deze twee vrouwelijke artsen? En wat uit het geslacht van deze artsen maakt dat de vrouwen zo gruwelijk slecht zijn in hun werk en mannen niet. Zit verstand in een piemel? En hoezo is dit een relevante opmerking in een topic over zorg vóór vrouwen?

Waar komt die behoefte vandaan om een draadje over de mate waarin vrouwen worden genegeerd of gekleineerd door de medische wetenschap en zorg direct om te draaien en daarbij ook nog even een trap na te hebben aan vrouwelijke artsen in het algemeen? Ik snap jou niet.
Dat zegt ze toch helemaal niet? Ik snap wel dat zij haar vertrouwen heeft verloren. Ik heb vier goede vrouwelijke huisartsen achter elkaar gehad de afgelopen 25 jaar, echt allemaal kanjers, maar die ervaring van Maleficent is niet bepaald een gemist puistje. Daar mag je best een kutgevoel aan overhouden. Arme baby en arme kersverse moeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga nu lezen, maar kun je je voorstellen hoeveel ouder we worden dan mannen als de medische wetenschap ook meer gaat testen op het vrouwenlichaam?
Er zijn nu al veel meer weduwen dan weduwnaars.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Surebaby schreef:
29-06-2024 14:44
Er werd in een eerdere post gesproken over dat vrouwen onderling nog harder kunnen zijn dan mannen.
Daar geeft deze poster een voorbeeld van. Het is een wereldwijd probleem, kijk naar de vrouwen die onderling besnijdenissen uitvoeren etc.
Kijk naar de strijd die jonge moeder smet elkaar voeren en de bikkelharde oordelen over en weer over borstvoeding ja en nee, etc.
Ook op de werkvloer is de 'mijn collega's wisten niet eens dat ik kinderen had en toen bestond er nog geen eens kinderopvang' zestiger vrouw een bekend fenomeen. We kunnen onszelf ook flink in de weg zitten.
Vrouwen die besnijdenissen uitvoeren is onder de druk dat ze anders worden verbannen of dat hun dochter niet zal trouwen. Als je niet rein en maagdelijk bent kan het zomaar je leven kosten, dan lijkt het risico van een verminking acceptabel. Het is een norm, van bovenaf opgelegd, die in een bepaalde zin wordt bekrachtigt door vrouwen onderling. Maar de standaard die wordt gesteld is zeer zeker, niet door hen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lento schreef:
29-06-2024 10:49
Ja, herkenbaar helaas. Lang geleden niet serieus genomen worden door de huisarts. Jaren lopen tobben, voordat een (ernstige) diagnose gesteld werd.

En nu in de overgang ontloop ik de huisarts zoveel mogelijk, want mijn indruk is dat alle symptomen en klachten die ik noem, zonder verder te kijken, aan de overgang gerelateerd worden.

Ik merk dat ik hierdoor de huisarts erg vermijd.
Hier is het juist andersom: al mijn klachten zouden louter psychisch zijn. Ik heb talloze keren gevraagd: kunnen dit geen overgangsklachten zijn? Maar nee, dat kon niet want ik menstrueerde nog.

Therapie sloeg amper aan. Ik raakte in een depressie, had angstklachten, verloor mijn baan. Enige dat ze me wilden aansmeren was een antidepressivum. Alles in mij gilde dat dat het niet was. Er klopte teveel niet.

Toen het nachtzweten begon, kreeg ik nog steeds 0 op request en zelfs de ingeschakelde gynaecoloog wilde antidepressiva voorschrijven.

Ik werd gek van de onkunde en me niet gehoord voelen.

Pas na de vuist op tafel, mocht ik bij gratie aan de hormonen, een proefperiode. En mijn hemel, wat ben ik daar van opgeknapt.

De ongelijkheid in behandeling is veel en veel te groot. "Het zit tussen je oren" en "het hoort er bij".

Het heeft er bij mij zelfs voor gezorgd dat mijn kijk op gezondheidzorg veranderd is. Gezondheidzorg is geen maatwerk, maar massa werk. Vinkjescultuur. En bij één vinkje te weinig pas je niet in een bepaald hokje en kan het dus niet zo zijn dat je betreffend ziektebeeld of aandoening hebt.

Holistische visie, waar ik in de zorg mee ben opgevoed, is ver te zoeken en specialisten kijken niet verder dan hun eigen eiland en werken onvoldoende multidisciplinair samen. Of gooien zaken weer terug over de schutting naar een huisarts.
Alle reacties Link kopieren Quote
takkentrol schreef:
29-06-2024 07:59
Onderzoek richt zich hoofdzakelijk op witte mannen. Dat vrouwen naar ook gekleurde mensen anders reageren op medicatie, daar werd helemaal geen rekening mee gehouden.
Tja, en mijn ziekenhuis werd op de vingers getikt omdat er in sommige dossiers stond ‘let op dosering, patiënt van negroïde afkomst’. Want dat mag je er helemaal niet inzetten, is niet relevant en mag je niet eens opgevallen zijn. Voor de geneeskunde (en het onderzoek, wat meer mijn tak van sport is), zijn sommige hokjes ook juist wél relevant. Biologische afkomst, biologisch geslacht. Dat maakt uit. Maar als we dat niet meer mogen vastleggen, kunnen we er dus niks mee.

Het klopt dat onderzoeken vaak een flinke oververtegenwoordigd hebben van blanke mannen. Maar tegelijk is dat niet zo gek. Vrouwen kunnen aan allerlei onderzoeken niet meedoen ivm mogelijke schadelijkheid voor ingeboren kinderen. En het grootste deel van het onderzoek wordt gedaan in rijkere westerse landen. En daar wonen nou eenmaal heel veel caucasische mensen.et in de VS dan ook nog eens dat studies met name in duurdere ziekenhuizen gebeuren, waar het armere deel van de bevolking geen toegang toe heeft, wat nog meer scheefgroei oplevert.
Er moet aandacht voor zijn (geen zorgen, dat is er, je kunt geen studie meer doen zonder hele paragrafen over hoe je liefst alle mogelijke variaties van de wereldbevolking meeneemt), en we moeten kijken hoe we het kunnen verbeteren. Maar tegelijk is het wel veel te kort door de bocht om net te doen alsof dit komt omdat vrouwen of andere groepen ze geen bal konden schelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gemberthee schreef:
29-06-2024 14:29


Waar komt die behoefte vandaan om een draadje over de mate waarin vrouwen worden genegeerd of gekleineerd door de medische wetenschap en zorg direct om te draaien en daarbij ook nog even een trap na te hebben aan vrouwelijke artsen in het algemeen? Ik snap jou niet.
De behoefte voel ik, omdat het voor mij onbegrijpelijk was dat ik geen solidariteit voelde. De gezondheidszorg is teveel gericht op mannen, ook door (sommige) vrouwelijke huisartsen. En dat ook (sommige) vrouwelijke huisartsen meedoen aan dat stigma, dat bij veel vrouwen die klachten ervaren of ze zien bij hun kind, als hysterische wezens worden gezien en dat is iets een lelijk en hardnekkig overblijfsel uit de oude geneeskunst. Iets wat ik juist niet verwacht bij vrouwen onderling.
Stressed is just desserts spelled backwards

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven