Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg
zaterdag 28 december 2019 om 19:46
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
maandag 13 januari 2020 om 14:44
lientje69 schreef: ↑13-01-2020 14:06Omdat ik zoveel doe vergeleken bij anderen hier. Dan heb ik dus het idee dat mijn pijn vast niet zo erg moet zijn.
In elk geval behoorlijk minder beperkend dan bij velen hier.
En dan denk ik inderdaad, hoor ik nog wel op dit topic thuis?
Aan de andere kant, de titel is : leven met chronische pijn. En dat heb ik toch echt.
Er staat niet : leven met zeer ernstige en bijna niet leefbare chronische pijn.
Lastig hoor.
Maar als ik dan zie hoeveel pijnstillers jij moet gebruiken om al die dingen te kunnen doen? Wat zou je nog kunnen als je dat allemaal niet slikte?
En met het tweede stukje heb je helemaal gelijk
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
ik heb steken bovenin m'n hoofd. Alsof iemand er met tussenpauzen een breinaald insteekt, van boven naar beneden (hoe zou ik nou moeten weten hoe dat voelt? Nouja, ik denk dan dat dat zo voelt)
Later is nu
maandag 13 januari 2020 om 15:23
Ik denk zelfs dat sommige mensen evenveel pijn kunnen hebben en dat de ene persoon meer gedaan krijgt dan de ander.lientje69 schreef: ↑13-01-2020 14:06Omdat ik zoveel doe vergeleken bij anderen hier. Dan heb ik dus het idee dat mijn pijn vast niet zo erg moet zijn.
In elk geval behoorlijk minder beperkend dan bij velen hier.
En dan denk ik inderdaad, hoor ik nog wel op dit topic thuis?
Aan de andere kant, de titel is : leven met chronische pijn. En dat heb ik toch echt.
Er staat niet : leven met zeer ernstige en bijna niet leefbare chronische pijn.
Lastig hoor.
Mijn moeder en ik zijn op papier dezelfde patiënten. Maar mijn moeder die zal nooit toegeven aan haar pijn zoals ik dat doe. Ben ik toch een zwakke millenial.
Nee zelf zie ik dat eigenlijk niet eens als zwakker of sterker. Maar als anders. Het is ook wetenschappelijk bewezen dat ieders pijngrens anders is. R zijn wond is erger maar die jongen komt verder gelopen dan ik.
Die was in het ziekenhuis nog op de grond gaan liggen zodat ik een bed had als je het hem zou vragen.Wel grappig trouwens, we waren net in het ziekenhuis. Horen we zo uit het kamertje “Meneer R. is en ja die komt tegelijk met zijn vrouw”. Dus ik echt gierend van het lachen bijna “RRRRRR waar is mijn ring!”.
R. zijn chirurg vroeg door trouwens. Wanneer ik mijn chirurg weer zag. Dus ik heb verteld dat ik mijn chirurg eigenlijk maar 5 minuten gezien heb naar de operatie en dat ze gezegd heeft dat ik me iedere week bij de wondverpleegkundige moet melden. En toen bood ze aan om me over te nemen want ze vond het slordig. Dus over twee weken hebben we weer een gedeelde afspraak. En toen de chirurg weg was zei de wondverpleegkundige tegen me dat van het ziekenhuis R. zijn chirurg en nu dus ook de mijne wel de beste was op het gebied van wonden dus mooizo! Ze zijn heel positief over R. zijn wondgenezing maar hij blijft een slag om de arm houden.
maandag 13 januari 2020 om 15:49
Wij zijn weer thuis.
Ik had eerst dus een afspraak met de verpleegkundige. Die heeft de hele situatie doorgenomen, begon ook meteen over de hernia en de ingreep. De huisarts was niet slecht begonnen met de medicatie voor de migraine, maar zij hogen de bètablokker wat op. Mijn bloeddruk was ook weer te hoog, maar ze ging die opmeten nadat ze vroeg naar het keuringstraject bij het UWV, dus helemaal betrouwbaar was die meting niet
Toen naar de neurologe, die me kort neurologisch onderzocht heeft en bevestigde dat het inderdaad migraine is. Ze vroeg nog of ik een scan van mijn hoofd wilde en zowel zij als de verpleegkundige waren eigenlijk verbaasd dat ik me geen zorgen maakte over ernstigere dingen
De verpleegkundige zei ook nog tegen mijn man dat hij me eigenlijk extra serieus moet nemen omdat ze het gevoel heeft dat ik de pijn en klachten bagatelliseer en ze zei dus tegen mij dat ik dat eigenlijk niet moet doen.
Ik moet van de neurologe eigenlijk tien weken stoppen met alle pijnmedicatie, maar ze begreep zelf ook wel dat dat in mijn geval geen optie is.
Ik moet over drie maanden terugkomen bij de verpleegkundige en intussen alle aanvallen bijhouden op papier. De bedoeling is dat we elke drie maanden evalueren en waar nodig bijsturen in medicatie.
Ik had eerst dus een afspraak met de verpleegkundige. Die heeft de hele situatie doorgenomen, begon ook meteen over de hernia en de ingreep. De huisarts was niet slecht begonnen met de medicatie voor de migraine, maar zij hogen de bètablokker wat op. Mijn bloeddruk was ook weer te hoog, maar ze ging die opmeten nadat ze vroeg naar het keuringstraject bij het UWV, dus helemaal betrouwbaar was die meting niet
Toen naar de neurologe, die me kort neurologisch onderzocht heeft en bevestigde dat het inderdaad migraine is. Ze vroeg nog of ik een scan van mijn hoofd wilde en zowel zij als de verpleegkundige waren eigenlijk verbaasd dat ik me geen zorgen maakte over ernstigere dingen
De verpleegkundige zei ook nog tegen mijn man dat hij me eigenlijk extra serieus moet nemen omdat ze het gevoel heeft dat ik de pijn en klachten bagatelliseer en ze zei dus tegen mij dat ik dat eigenlijk niet moet doen.
Ik moet van de neurologe eigenlijk tien weken stoppen met alle pijnmedicatie, maar ze begreep zelf ook wel dat dat in mijn geval geen optie is.
Ik moet over drie maanden terugkomen bij de verpleegkundige en intussen alle aanvallen bijhouden op papier. De bedoeling is dat we elke drie maanden evalueren en waar nodig bijsturen in medicatie.
maandag 13 januari 2020 om 16:23
Yellow en Lise, dit klinkt in elk geval wel of jullie beide serieus genomen worden. Dat is toch wel fijn.
Dreamer, ik denk dat er zonder pijnstillers weinig uit mijn handen zou komen.
Ik heb ook een lage pijngrens volgens mij, bij beide bevallingen moest ik aan de pentidine.
Hoewel dat bij de jongste weinig zin had volgens mij, ze gaven de spuit om half 5 toen ik 5 cm ontsluiting had en tien minuten later gilde ik weer om een arts want kind kwam. Kon niet volgens de verpleegkundige. Maar was toch écht zo.
Tien voor 5 werd ze geboren. Dus of die spuit nog gewerkt heeft ? Ik was in elk geval heerlijk zen toen ze me vertelden dat dochter een handicap had.
Oh? Heeft ze wel teentjes en vingertjes ? was mijn vraag.
Dreamer, ik denk dat er zonder pijnstillers weinig uit mijn handen zou komen.
Ik heb ook een lage pijngrens volgens mij, bij beide bevallingen moest ik aan de pentidine.
Hoewel dat bij de jongste weinig zin had volgens mij, ze gaven de spuit om half 5 toen ik 5 cm ontsluiting had en tien minuten later gilde ik weer om een arts want kind kwam. Kon niet volgens de verpleegkundige. Maar was toch écht zo.
Tien voor 5 werd ze geboren. Dus of die spuit nog gewerkt heeft ? Ik was in elk geval heerlijk zen toen ze me vertelden dat dochter een handicap had.
Oh? Heeft ze wel teentjes en vingertjes ? was mijn vraag.
lientje69 wijzigde dit bericht op 13-01-2020 18:45
0.34% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 13 januari 2020 om 16:41
Lise: zo gaat het bij mij ook. Alleen waren er bij de intake ook een fysiotherapeut en een psycholoog betrokken. Ik heb ook geen scan laten maken, vonden ze ook vreemd.
Donderdag krijg ik mijn tweede botoxbehandeling. En daarna is er waarschijnlijk niks meer. Daar hik ik erg tegenaan op het ogenblik.
Volgens mij was het veertig jaar geleden nog ongebruikelijk om pijnmedicatie te krijgen bij bevallingen. Ik heb dat, ook bij ziekenhuisbevallingen, niet gekregen. Terwijl ik aankondigde dat ik uit het raam ging springen als er niet ingegrepen werd. Waren ze niet van onder de indruk...
Donderdag krijg ik mijn tweede botoxbehandeling. En daarna is er waarschijnlijk niks meer. Daar hik ik erg tegenaan op het ogenblik.
Volgens mij was het veertig jaar geleden nog ongebruikelijk om pijnmedicatie te krijgen bij bevallingen. Ik heb dat, ook bij ziekenhuisbevallingen, niet gekregen. Terwijl ik aankondigde dat ik uit het raam ging springen als er niet ingegrepen werd. Waren ze niet van onder de indruk...
maandag 13 januari 2020 om 16:44
Ze vroegen bij mij niet naar stressfactoren en zo. Toen ik aangaf dat de huisarts twijfelde of het migraine was gingen ze daar nog even op in, maar voor hun was het meteen duidelijk.cesium24 schreef: ↑13-01-2020 16:41Lise: zo gaat het bij mij ook. Alleen waren er bij de intake ook een fysiotherapeut en een psycholoog betrokken. Ik heb ook geen scan laten maken, vonden ze ook vreemd.
Donderdag krijg ik mijn tweede botoxbehandeling. En daarna is er waarschijnlijk niks meer. Daar hik ik erg tegenaan op het ogenblik.
Volgens mij was het veertig jaar geleden nog ongebruikelijk om pijnmedicatie te krijgen bij bevallingen. Ik heb dat, ook bij ziekenhuisbevallingen, niet gekregen. Terwijl ik aankondigde dat ik uit het raam ging springen als er niet ingegrepen werd. Waren ze niet van onder de indruk...
Vervelend dat je behalve de botox geen opties meer hebt zeg
maandag 13 januari 2020 om 18:03
Sterkte Nartjie.
Lise en Yellow fijn dat er serieus naar jullie geluisterd wordt.
Doro het is inderdaad geen wedstrijd. En zodra ik de balans verlies gaat het ook meteen weer mis qua pijn dus die chronische pijn is er echt wel. Anders was ik ook niet toegelaten tot de revalidatie.
Ik dacht vandaag gezond te eten. Tot ik alles afwoog en schrok van de calorieën van mijn avondeten. Toch iets aan mijn portiegrootte doen denk ik. Alleen als ik minder eet heb ik vanavond weer honger en ga ik aan het snaaien.
Lise en Yellow fijn dat er serieus naar jullie geluisterd wordt.
Doro het is inderdaad geen wedstrijd. En zodra ik de balans verlies gaat het ook meteen weer mis qua pijn dus die chronische pijn is er echt wel. Anders was ik ook niet toegelaten tot de revalidatie.
Ik dacht vandaag gezond te eten. Tot ik alles afwoog en schrok van de calorieën van mijn avondeten. Toch iets aan mijn portiegrootte doen denk ik. Alleen als ik minder eet heb ik vanavond weer honger en ga ik aan het snaaien.
"After all this time?" "Always."
maandag 13 januari 2020 om 19:45
Het is toch geen wedstrijd,wie de meeste pijn heeft ?
Elk voelt zijn eigen pijn, daar met mee gehandeld worden,kan niemand anders voor je doen.
Ik wens je heel veel sterkte, Nartjie,het is en onzettende nare dag voor jou, morgen.
IK hoop van ganse harte dat er iemand te vinden is die jou kan helpen,om het leven,en vooral deze dagen door te komen en jou het leven makkelijker kan maken.
Lise.de arts had gelijk, je bagatelliseert teveel, schreef je ook al een keer eerder.
Wordt hard werken,voor jou, om jou grenzen heel duidelijk te leren zien,want dat is het grootste struikelblok, jouw eigen grenzen zien liggen,zonder er over heen te stappen.
meiden, ik heb het druk, met ...huizen.. kijken.
Morgen gaan we een bod doen, hopen dat het lukt en wij dan een huis hebben.
Elk voelt zijn eigen pijn, daar met mee gehandeld worden,kan niemand anders voor je doen.
Ik wens je heel veel sterkte, Nartjie,het is en onzettende nare dag voor jou, morgen.
IK hoop van ganse harte dat er iemand te vinden is die jou kan helpen,om het leven,en vooral deze dagen door te komen en jou het leven makkelijker kan maken.
Lise.de arts had gelijk, je bagatelliseert teveel, schreef je ook al een keer eerder.
Wordt hard werken,voor jou, om jou grenzen heel duidelijk te leren zien,want dat is het grootste struikelblok, jouw eigen grenzen zien liggen,zonder er over heen te stappen.
meiden, ik heb het druk, met ...huizen.. kijken.
Morgen gaan we een bod doen, hopen dat het lukt en wij dan een huis hebben.
maandag 13 januari 2020 om 21:07
Geloof dat maar rustig Lise.
Ik dacht ook: dat muntje valt wel in een jaar of twee.
Mooi niet dus.
As we speak... vandaag weer teveel over mijn grenzen gegaan.
Terwijl ik vind dat ik nog véél te weinig heb gedaan.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 13 januari 2020 om 21:46
Ik ga er geen olympische medaille in winnen vrees ik.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 13 januari 2020 om 23:13
Ik gebruik helemaal geen pijnstillers meer (echt incidenteel zoals de vorige week met de enorme pijn aan mijn pols). Alleen nog medicatie voor mijn bloeddruk die ook migraine onderdrukt. Maar ik blijf erbij: ik had normaliter maar drie/vier migraine-aanvallen in een jaar.
De andere hoofdpijnaanvallen, waarvan ik zelf al dacht dat het geen migraine was, worden denk ik uitgelokt door koorts of de koorts komt na die hoofdpijnaanval. Het voelt namelijk ook niet als migraine. Ben er nog niet helemaal uit hoe dat werkt.
Morgen naar de internist.
Wil eigenlijk dat ze ook eens naar het auto-immuungebeuren gaan kijken.
Vannacht droomde ik dat ik op een open dag was van een school en zoals gewoonlijk veel bekenden tegen kwam (mijn dochter zit in groep 8) . Op een gegeven moment werd er in de drukte een soort knopspeld in mijn zij geduwd. Veel pijn. Maar ik kon hem er niet uithalen. Ik werd er beroerd van en toen ik wakker werd had ik dus die pijn en kotsmisselijk. Ben er wel een beetje klaar mee eigenlijk.
De andere hoofdpijnaanvallen, waarvan ik zelf al dacht dat het geen migraine was, worden denk ik uitgelokt door koorts of de koorts komt na die hoofdpijnaanval. Het voelt namelijk ook niet als migraine. Ben er nog niet helemaal uit hoe dat werkt.
Morgen naar de internist.
Wil eigenlijk dat ze ook eens naar het auto-immuungebeuren gaan kijken.
Vannacht droomde ik dat ik op een open dag was van een school en zoals gewoonlijk veel bekenden tegen kwam (mijn dochter zit in groep 8) . Op een gegeven moment werd er in de drukte een soort knopspeld in mijn zij geduwd. Veel pijn. Maar ik kon hem er niet uithalen. Ik werd er beroerd van en toen ik wakker werd had ik dus die pijn en kotsmisselijk. Ben er wel een beetje klaar mee eigenlijk.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 13 januari 2020 om 23:29
Ik had van haar echt nooit gedacht dat ze transgender is. Vond haar vorig jaar bij widm wel groter dan ik had gedacht maar dit? Nee.
Niet dat ik haar video’s bekijk maar van leerlingen of toevallig kwam ze wel eens voorbij.
Niet dat ik haar video’s bekijk maar van leerlingen of toevallig kwam ze wel eens voorbij.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 14 januari 2020 om 00:10
Je bent me net voor.
Had bij haar wel het idee dat ze wellicht transgender was gezien haar grootte. Als in: het schoot door mijn hoofd toen ik haar zag. Maar nooit verder over nagedacht, want het is natuurlijk niet relevant.
Wel absurd dat ze nu uit de kast wordt gedwongen door een stel low life losers die haar wilden chanteren. Heel goed dat ze daar niet in meeging. Maar wel triest dat ze niet haar eigen moment kon kiezen. Of het voor zich kon houden, want voor de buitenwereld is het niet relevant natuurlijk.
dinsdag 14 januari 2020 om 00:19
Suzy, heb je al beslist of je in bezwaar gaat tegen de UWV beslissing, vroeg ik me af? Of is het zonder bezwaar al rechtgezet?
Cesium, geen opties meer hebben lijkt me inderdaad ook naar. Hopelijk komen er snel weer nieuwe medicijnen op de markt.
Heel veel sterkte, Nartjie
Ik hoop dat je knuffel-konijn troost kan bieden.
Severus, fijn dat de revalidatie je zoveel heeft gebracht! Portie grootte is inderdaad een vaak onderschatte factor. Ik gebruik zelf een keukenweegschaal en de app van het Voedingscentrum om alles bij te houden. Althans, het is nu meer routine, dus het hoeft niet meer elke dag.
Cesium, geen opties meer hebben lijkt me inderdaad ook naar. Hopelijk komen er snel weer nieuwe medicijnen op de markt.
Heel veel sterkte, Nartjie
Ik hoop dat je knuffel-konijn troost kan bieden. Severus, fijn dat de revalidatie je zoveel heeft gebracht! Portie grootte is inderdaad een vaak onderschatte factor. Ik gebruik zelf een keukenweegschaal en de app van het Voedingscentrum om alles bij te houden. Althans, het is nu meer routine, dus het hoeft niet meer elke dag.
