Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn, kletstopic - vervolg
dinsdag 14 juli 2020 om 21:13
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
zondag 19 juli 2020 om 18:43
Ik ga een weekendje weg met man.
Volgend weekend. Ergens tegen de Duitse grens aan onder Doetichem.
3 nachtjes, in een goedkoop hotelletje inclusief ontbijt en 2 keer 4 gangen keuzediner .
Heb lang getwijfeld maar toch maar gedaan. Door de prednison hoest man nauwelijks meer , werkt momenteel toch niet en ik wil toch nog iets van vakantiegevoel hebben.
Bovendien zit er ergens een fout onderbuikgevoel mbt man zijn ziekte. ( waarschijnlijk gewoon uit angst maar toch)
Dus toch maar even wat samen tijd creëren.
Gezien de financiën wel iets super goedkoops gezocht en gevonden.
3 overnachtingen met ontbijt en 2 keer 4 gangen diner voor 200 euro is ten slotte niet duur.
We gaan met mijn auto , die rijdt erg zuinig op lange afstanden. Heb afgelopen week met mijn rit naar Assen 1 op 21,7 gereden!
Volgend weekend. Ergens tegen de Duitse grens aan onder Doetichem.
3 nachtjes, in een goedkoop hotelletje inclusief ontbijt en 2 keer 4 gangen keuzediner .
Heb lang getwijfeld maar toch maar gedaan. Door de prednison hoest man nauwelijks meer , werkt momenteel toch niet en ik wil toch nog iets van vakantiegevoel hebben.
Bovendien zit er ergens een fout onderbuikgevoel mbt man zijn ziekte. ( waarschijnlijk gewoon uit angst maar toch)
Dus toch maar even wat samen tijd creëren.
Gezien de financiën wel iets super goedkoops gezocht en gevonden.
3 overnachtingen met ontbijt en 2 keer 4 gangen diner voor 200 euro is ten slotte niet duur.
We gaan met mijn auto , die rijdt erg zuinig op lange afstanden. Heb afgelopen week met mijn rit naar Assen 1 op 21,7 gereden!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 19 juli 2020 om 19:01
zondag 19 juli 2020 om 19:06
Ach jee Lise. Wat triest zo je verjaardag te moeten eindigen.lise1985 schreef: ↑19-07-2020 19:01Het werd nog erger. Mijn vader vond dat mijn man iets verkeerds zei en viel nogal uit tegen hem. Hij zei daarbij dingen die, als hij er geen spijt van krijgt, wat mij betreft leiden tot een breuk tussen mij en mijn ouders of in elk geval het contact drastisch doet verminderen.
Fijne verjaardag.
Wat ik me wel afvraag , maar ik heb natuurlijk een gekleurde bril omdat ik het verhaal alleen van jouw kant lees,
is of je , puur voor je geestelijke welzijn, inderdaad niet beter af bent zonder contact met je familie. ( of op een laag pitje)
Het geeft je elke keer zo'n knauw....
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 19 juli 2020 om 19:48
lise1985 schreef: ↑19-07-2020 19:01Het werd nog erger. Mijn vader vond dat mijn man iets verkeerds zei en viel nogal uit tegen hem. Hij zei daarbij dingen die, als hij er geen spijt van krijgt, wat mij betreft leiden tot een breuk tussen mij en mijn ouders of in elk geval het contact drastisch doet verminderen.
Fijne verjaardag.
Ach nee.....
De dag begon zo goed......sterkte, dikke
zondag 19 juli 2020 om 19:52
lientje69 schreef: ↑19-07-2020 18:43Ik ga een weekendje weg met man.
Volgend weekend. Ergens tegen de Duitse grens aan onder Doetichem.
3 nachtjes, in een goedkoop hotelletje inclusief ontbijt en 2 keer 4 gangen keuzediner .
Heb lang getwijfeld maar toch maar gedaan. Door de prednison hoest man nauwelijks meer , werkt momenteel toch niet en ik wil toch nog iets van vakantiegevoel hebben.
Bovendien zit er ergens een fout onderbuikgevoel mbt man zijn ziekte. ( waarschijnlijk gewoon uit angst maar toch)
Dus toch maar even wat samen tijd creëren.
Gezien de financiën wel iets super goedkoops gezocht en gevonden.
3 overnachtingen met ontbijt en 2 keer 4 gangen diner voor 200 euro is ten slotte niet duur.
We gaan met mijn auto , die rijdt erg zuinig op lange afstanden. Heb afgelopen week met mijn rit naar Assen 1 op 21,7 gereden!
Wat fijn Lientje, even wat quality time samen.
Hoop dat je met je onderbuikgevoel geheel aan de verkeerde kant zit.
zondag 19 juli 2020 om 20:23
Ik zou het heel vervelend vinden als ik met de rest van de familie geen contact meer zou hebben, maar ik sta er op dit moment wel voor open om het contact met mijn ouders te verbreken ja. Het is man nu die mij daarvan weerhoudt.lientje69 schreef: ↑19-07-2020 19:06Ach jee Lise. Wat triest zo je verjaardag te moeten eindigen.
Wat ik me wel afvraag , maar ik heb natuurlijk een gekleurde bril omdat ik het verhaal alleen van jouw kant lees,
is of je , puur voor je geestelijke welzijn, inderdaad niet beter af bent zonder contact met je familie. ( of op een laag pitje)
Het geeft je elke keer zo'n knauw....
Het heeft mij in elk geval doen besluiten om maar meteen morgenochtend te bellen voor een afspraak bij de haio voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Sinds ik bij hem ben geweest en hij mij heeft verwezen naar de POH voor twee sessies op proef ben ik in mijn hoofd heel erg bezig met de situatie nu, maar ook met de invloed van mijn ouders op dingen, mijn opvoeding en zo. Het bepaalt toch mede hoe ik ben geworden en hoe ik met dingen omga. Daardoor loop ik er ook tegenaan dat het mij moeite kost om met hen om te gaan en ik gevoelsmatig telkens opnieuw teleurgesteld wordt, zoals vanmiddag dus. Ik denk dat, om beter met mijn beperkingen en ziekte om te kunnen gaan, ik ook bepaalde dingen moet verwerken en een plek moet geven. En dat lijkt mij toch meer voer voor een psycholoog dan voor de POH-GGZ. In elk geval geen voer voor de huidige.
zondag 19 juli 2020 om 20:24
zondag 19 juli 2020 om 20:25
Het geeft het allemaal wel een nare bijsmaak zo ja.
Ik krijg net een berichtje van mijn oma met de vraag of ik een fijne verjaardag heb gehad en ze sluit af met 'tante Lise'. Ik moet mij daar maar even overheen zetten, ze bedoelt het immers goed.
zondag 19 juli 2020 om 20:39
Je opvoeding kan daarin van grote invloed zijn ja.
Zo ben ik opgevoed met niet aanstellen en doorgaan. Met als gevolg dat ik continu over mijn grenzen ging.
Ik denk dat het goed is dat je hulp van een psycholoog zoekt.
Grootste wijsheid die ik daar opgestoken heb: je kunt iemands gedrag niet veranderen.
Je kunt wél veranderen hoe je er zelf mee omgaat.
Sterkte. Het is gewoon niet leuk.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 19 juli 2020 om 21:06
lise1985 schreef: ↑19-07-2020 20:23Ik zou het heel vervelend vinden als ik met de rest van de familie geen contact meer zou hebben, maar ik sta er op dit moment wel voor open om het contact met mijn ouders te verbreken ja. Het is man nu die mij daarvan weerhoudt.
Het heeft mij in elk geval doen besluiten om maar meteen morgenochtend te bellen voor een afspraak bij de haio voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Sinds ik bij hem ben geweest en hij mij heeft verwezen naar de POH voor twee sessies op proef ben ik in mijn hoofd heel erg bezig met de situatie nu, maar ook met de invloed van mijn ouders op dingen, mijn opvoeding en zo. Het bepaalt toch mede hoe ik ben geworden en hoe ik met dingen omga. Daardoor loop ik er ook tegenaan dat het mij moeite kost om met hen om te gaan en ik gevoelsmatig telkens opnieuw teleurgesteld wordt, zoals vanmiddag dus. Ik denk dat, om beter met mijn beperkingen en ziekte om te kunnen gaan, ik ook bepaalde dingen moet verwerken en een plek moet geven. En dat lijkt mij toch meer voer voor een psycholoog dan voor de POH-GGZ. In elk geval geen voer voor de huidige.
Ik denk dat het een verstandige beslissing is.
En voorlopig even afstand nemen van je ouders. Zover ik het kan beoordelen zullen zij vinden dat ze niets fout hebben gedaan.
Sterkte
zondag 19 juli 2020 om 21:40
Lise, dat is een domper voor jou en jouw man, dat de dag ,die vrolijk moet zijn, zo verlopen.
Ik ken alleen jouw kant van het verhaal, niet van jouw ouders,broer en familie.
Je bent diep en diep teleurgesteld in hun houding naar jou toe,weinig begrip en inlevingsvermogen.
Maar aan de andere kant, ze hebben meerdere kinderen en hun zoon maakt hun opa en oma ,de vrolijke kant van het leven.
Voor jouw ouders is het ontzettend dubbel, blij zijn met kleinkind, en dan ook weten,dat jij hun hoogstwaarschijnlijk geen kleinkind kan geven .
Ik vermoed ook,dat er bij hun ook onmacht is,hoe hoe gaan ze er mee om.
Want het is moeilijk,een kind te hebben die kinderloos is/blijft,terwijl het andere ki d wel een kindje heeft gekregen.hoe oud jouw ouders ook zijn, het is ook boor hun niet gemakkelijk.( ervaringsdeskundige)
Ik heb geen woorden om jou te sterken, ik begrijp heel goed dat het voor jou en jouw man het heel erg moeilijk is ,zoals het nu gaat.
Hopelijk vinden jij en jouw man hier een weg in, want blokken met ouders, dat is afscheid nemen bij het leven.
Het is goed om dat met een Spych door te gaan spreken, is er een lange wachtlijst, probeer dan een vrijgevestigde Spych.
Ik heb ontzetten veel aan een een antroposofische Spych gehad ,die keek verder dan zijn neus lang was.
Lientje, geweldig,even met man een paar dagen ertussen uit.
Dat zijn ervaringen,herinneringen die niemand jullie kan afpakken, kwaliteit time.
Ik ben net terug van een paar dagen kamperen bij de oosterburen, denk ik, nette moderne camping.humhum
Geen internet, ik had beter moeten kijken, maar helaas, geen internet, wel mobieltje en die was Oooooozooooo traag.
Dus een paar dagen alleen tv op schotel,dat was het.
Maar onze vrienden waren er ook en we hebben ontzettend veel pret gehad.
Buikpijn van het lachen, kilo gegroeid,vanwege de bbq , wijn en hapjes .
Internet dus ook amper gemist.
Morgen de sleurhut poetsen, kan die wie naar de stalling.
Dan met mijn bril naar de brillenzaak , het zit niet goed ik blijf turen, knijp mijn ogen dicht, en heb hoofdpijn.
Maar eens kijken,wat het nu precies is.
Ik twijfel, ik heb mijn vorige vitrage op de weggeefhoek gezet, meerdere reacties, ik heb inmiddels op drie reacties gereageerd, eerste twee zeggen niets terug. Nummer drie wil ze dolgraag hebben, ze heeft mijn adres, maar ze is vanaf woensdag al bezig vervoer te regelen, ik vanaf donderdag geen reactie meer gehad op mijn vraag of ze het rond kreeg.
Ik kan daar zo pissig om worden, ik zit nu te twijfelen, zet ik het er nog een keer weer op, of breng ik het naar de kringloop.
Ik ken alleen jouw kant van het verhaal, niet van jouw ouders,broer en familie.
Je bent diep en diep teleurgesteld in hun houding naar jou toe,weinig begrip en inlevingsvermogen.
Maar aan de andere kant, ze hebben meerdere kinderen en hun zoon maakt hun opa en oma ,de vrolijke kant van het leven.
Voor jouw ouders is het ontzettend dubbel, blij zijn met kleinkind, en dan ook weten,dat jij hun hoogstwaarschijnlijk geen kleinkind kan geven .
Ik vermoed ook,dat er bij hun ook onmacht is,hoe hoe gaan ze er mee om.
Want het is moeilijk,een kind te hebben die kinderloos is/blijft,terwijl het andere ki d wel een kindje heeft gekregen.hoe oud jouw ouders ook zijn, het is ook boor hun niet gemakkelijk.( ervaringsdeskundige)
Ik heb geen woorden om jou te sterken, ik begrijp heel goed dat het voor jou en jouw man het heel erg moeilijk is ,zoals het nu gaat.
Hopelijk vinden jij en jouw man hier een weg in, want blokken met ouders, dat is afscheid nemen bij het leven.
Het is goed om dat met een Spych door te gaan spreken, is er een lange wachtlijst, probeer dan een vrijgevestigde Spych.
Ik heb ontzetten veel aan een een antroposofische Spych gehad ,die keek verder dan zijn neus lang was.
Lientje, geweldig,even met man een paar dagen ertussen uit.
Dat zijn ervaringen,herinneringen die niemand jullie kan afpakken, kwaliteit time.
Ik ben net terug van een paar dagen kamperen bij de oosterburen, denk ik, nette moderne camping.humhum
Geen internet, ik had beter moeten kijken, maar helaas, geen internet, wel mobieltje en die was Oooooozooooo traag.
Dus een paar dagen alleen tv op schotel,dat was het.
Maar onze vrienden waren er ook en we hebben ontzettend veel pret gehad.
Buikpijn van het lachen, kilo gegroeid,vanwege de bbq , wijn en hapjes .
Internet dus ook amper gemist.
Morgen de sleurhut poetsen, kan die wie naar de stalling.
Dan met mijn bril naar de brillenzaak , het zit niet goed ik blijf turen, knijp mijn ogen dicht, en heb hoofdpijn.
Maar eens kijken,wat het nu precies is.
Ik twijfel, ik heb mijn vorige vitrage op de weggeefhoek gezet, meerdere reacties, ik heb inmiddels op drie reacties gereageerd, eerste twee zeggen niets terug. Nummer drie wil ze dolgraag hebben, ze heeft mijn adres, maar ze is vanaf woensdag al bezig vervoer te regelen, ik vanaf donderdag geen reactie meer gehad op mijn vraag of ze het rond kreeg.
Ik kan daar zo pissig om worden, ik zit nu te twijfelen, zet ik het er nog een keer weer op, of breng ik het naar de kringloop.
zondag 19 juli 2020 om 22:40
Hemke, dat is ook naar zo'n bril die niet goed kijkt.
Wel fijn dat je zulke leuke dagen hebt gehad op de camping.
Wat betreft je vitrage, ik was er al niet eens aan begonnen dat op internet te zetten.
Om de reden die jij ook hebt dus, meestal geen reacties of positief maar dan hoor je niks meer. Of kan je het niet brengen want ik heb geen vervoer.
Mij teveel gedoe dan
Ik vraag meestal rond bij familie , buren of kennissen of die interesse hebben. En anders gaat het gewoon weg.
Wel fijn dat je zulke leuke dagen hebt gehad op de camping.
Wat betreft je vitrage, ik was er al niet eens aan begonnen dat op internet te zetten.
Om de reden die jij ook hebt dus, meestal geen reacties of positief maar dan hoor je niks meer. Of kan je het niet brengen want ik heb geen vervoer.
Mij teveel gedoe dan
Ik vraag meestal rond bij familie , buren of kennissen of die interesse hebben. En anders gaat het gewoon weg.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 19 juli 2020 om 22:43
@hemke, ik denk dat juist omdat het voor hun zo dubbel is, hij mede daarom zo heftig reageerde.
Ik kreeg vanavond een appje dat hij het vervelend vond dat het zo gelopen is en dat ze het willen uitpraten.
Ik vind het een beetje raar dat hij het naar mij stuurt terwijl hij met man ruzie ging maken. Ik heb nog niet geantwoord.
Ik kreeg vanavond een appje dat hij het vervelend vond dat het zo gelopen is en dat ze het willen uitpraten.
Ik vind het een beetje raar dat hij het naar mij stuurt terwijl hij met man ruzie ging maken. Ik heb nog niet geantwoord.
zondag 19 juli 2020 om 22:43
Schoonzus ja. En de relatie met haar en mijn broertje is ronduit slecht.Nankurunaisa schreef: ↑19-07-2020 18:24Lise van harte gefeliciteerd!
Ik heb denk ik eea gemist ? Is het jouw (schoon)zus die is bevallen?
zondag 19 juli 2020 om 22:49
heel herkenbaarlientje69 schreef: ↑19-07-2020 20:39Je opvoeding kan daarin van grote invloed zijn ja.
Zo ben ik opgevoed met niet aanstellen en doorgaan. Met als gevolg dat ik continu over mijn grenzen ging.
Ik denk dat het goed is dat je hulp van een psycholoog zoekt.
Grootste wijsheid die ik daar opgestoken heb: je kunt iemands gedrag niet veranderen.
Je kunt wél veranderen hoe je er zelf mee omgaat.
zondag 19 juli 2020 om 22:52
Dank je wellientje69 schreef: ↑19-07-2020 20:39Je opvoeding kan daarin van grote invloed zijn ja.
Zo ben ik opgevoed met niet aanstellen en doorgaan. Met als gevolg dat ik continu over mijn grenzen ging.
Ik denk dat het goed is dat je hulp van een psycholoog zoekt.
Grootste wijsheid die ik daar opgestoken heb: je kunt iemands gedrag niet veranderen.
Je kunt wél veranderen hoe je er zelf mee omgaat.
Sterkte. Het is gewoon niet leuk.
Ik realiseer me ook dat ik een manier moet zien te vinden om ermee om te gaan. Ik ga morgen een afspraak maken bij de haio voor na dinsdag want dan heb ik nog die afspraak bij de POH.
maandag 20 juli 2020 om 00:02
