Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - vervolg
donderdag 16 mei 2019 om 22:53
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
zondag 2 juni 2019 om 14:02
Ik schreef ook al dat ik man heb gezegd dat hij vooral moet gaan als hij dat wil, dat ik hem dat gun en het echt niet erg vindt.Dreamer schreef: ↑02-06-2019 13:56Ik ben misschien wat ouder en daardoor meer tevreden met 'stilstaan'. Af en toe baal ik wel, dat ik het werk niet doe waar ik een aantal jaren terug toch een opleiding voor deed en waar ik heel enthousiast stage in liep. Helaas was het toen begin van de crisis, dus werd het niets. Natuurlijk héb ik nog werk, dat scheelt wel denk ik. En ik probeer vooral m'n vrije tijd zo prettig mogelijk in te delen.
Suzy doet cursussen online. Zo kun je ook ontwikkelen misschien? Het is voor jou zoeken naar wat je kunt gaan doen nu, natuurlijk. Zoeken naar een andere richting dan die je in gedachte had. En misschien iets zoeken dat jullie samen kunnen doen?
Daarnaast hebben mijn man en ik sowieso heel veel verschillende interesses en activiteiten.
Verder zou ik man laten gaan. Sowieso ging man, toen de kinderen nog kleiner waren, vaak een week(end) weg met vrienden voor toernooien. Tegenwoordig ga ik wel eens mee, maar ik vind thuisblijven ook heel lekker
Als man dit al deed toen jij nog niet ziek was, zou het zonde zijn als je het hem nu gaat ontzeggen, denk ik.
Ik denk dat het bij mij heel erg speelt dat juist op mijn leeftijd je echt bezig kunt zijn met je carrière opbouwen, jezelf ontwikkelen en bezig kunt zijn met doelen en wensen. Kinderen bijvoorbeeld, maar ook een studie en doorgroeien in het werk. Die studie afronden, dat gaat misschien nog lukken. De studieleiding heeft laten weten dat ze ervoor open staan en van mij een concrete invulling willen zien omdat ze er graag aan mee willen werken. Maar qua werk, dagelijks leven, kinderen etc. lijkt er gewoon weinig meer in te zitten. Ik vind het heel mooi om te zien hoe mijn man zich wel ontwikkeld, zijn eigen bedrijf aan het uitbouwen is en echt verder groeit. Ik steun hem daar ook zoveel mogelijk in, maar tegelijkertijd maakt het me soms wel bang dat ik straks niet meer bij hem pas.
zondag 2 juni 2019 om 14:03
Ik had trouwens net volgens mij een goudwesp in de tuin? De eerste informatie over dat beest op internet zegt dat het leeft in Zuid Europa, maar de volgende link was bij een pad bij ons in de buurt, dus het zal wel waar zijn
Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar hij bleef niet zitten. Stom beest. Vandaar dus deze van internet geplukt.
Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar hij bleef niet zitten. Stom beest. Vandaar dus deze van internet geplukt.
Later is nu
zondag 2 juni 2019 om 14:03
Wat zegt obs identify?Dreamer schreef: ↑02-06-2019 14:03Ik had trouwens net volgens mij een goudwesp in de tuin? De eerste informatie over dat beest op internet zegt dat het leeft in Zuid Europa, maar de volgende link was bij een pad bij ons in de buurt, dus het zal wel waar zijn
Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar hij bleef niet zitten. Stom beest. Vandaar dus deze van internet geplukt.
zondag 2 juni 2019 om 14:44
Dreamer, dat durf ik juist niet. Mijzelf laten zien. Als je al 47 jaar gewend bent dat je er niet toe doet. In het verdomhoekje te worden geplaatst. Ben altijd op mijn hoede, vertrouw ook niemand. Mijzelf vertrouw ik al niet, hoe moet ik andere mensen dan vertrouwen.
Heb veel woede in mij, maar durf het niet los te laten, ben bang dat ik dat of op mijzelf ga richten of op mijn chins.
zondag 2 juni 2019 om 14:53
Kwebbel, ik heb al pijnlijke handen waarvoor ik nog naar huisarts moet. Sowieso moet ik afspraak maken bij huisarts, want pijn in mijn rug word steeds erger. En ja 133 kilo er op is ook niet bevorderlijk. En dan eis ik de sterkste pijnstiller die er is, en oké is met mijn diabetes. En maar weer een x ray
zondag 2 juni 2019 om 15:17
nartjie schreef: ↑02-06-2019 14:44Dreamer, dat durf ik juist niet. Mijzelf laten zien. Als je al 47 jaar gewend bent dat je er niet toe doet. In het verdomhoekje te worden geplaatst. Ben altijd op mijn hoede, vertrouw ook niemand. Mijzelf vertrouw ik al niet, hoe moet ik andere mensen dan vertrouwen.
Heb veel woede in mij, maar durf het niet los te laten, ben bang dat ik dat of op mijzelf ga richten of op mijn chins.
Je bent hier anoniem. In feite laat je jezelf dus niet zien, maar je alter ego
Hier kun je dus best laten staan wat je neergezet hebt. Geen probleem.
Later is nu
zondag 2 juni 2019 om 15:27
Ik denk dat blijven praten belangrijk is. En ook samen dingen blijven doen en zorgen dat je iets hebt dat van jullie samen is.lise1985 schreef: ↑02-06-2019 13:47Misschien willen jullie hier eens over mee praten.
Een paar weken geleden zat ik er behoorlijk doorheen en heb ik tegen man verteld dat ik het gevoel heb dat mijn leven stil blijft staan en hij wel doorgroeit en ontwikkeld. Dat is uiteraard logisch en gun ik hem ook, maar ik ben soms bang dat we elkaar daardoor ontgroeien en kwijt raken.
Hij begreep mij, dacht er zelf ook over na en probeert wat meer rekening met mij te houden. Kortom, opgelost dus.
Nu heeft een vriend hem gevraagd om weer eens samen op vakantie te gaan. Dat deden ze vroeger ook wel eens en dat wil die vriend nog wel eens doen. Die vriend is alleenstaand en heeft qua werk ook alle vrijheid. Man heeft natuurlijk mij, maar ook wat meer verantwoordelijkheden. Maar alles valt wel in te passen.
Hij twijfelt echter vooral vanwege bovenstaand gesprek van een paar weken geleden. Ik heb aangegeven dat hij vooral moet gaan, dat ik hem dat gun en het vooral heel leuk vindt dat hij weer eens wat met die vriend gaat ondernemen.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie hiermee omgaan. Niet de situatie van een partner die met een vriend op vakantie gaat, maar de angst dat je zelf stil blijft staan en daardoor uit elkaar groeit.
Ik had dat gevoel erg toen ik in de kleine kinderen zat. Ik ben best wel ambitieus en had allemaal plannen voor na de zwangerschap maar toen moest ex-man om zijn baan te behouden een tweede bevoegdheid halen en kwam bij mij alles on hold. Dus kwam ik nog niet verder en hij vond dat ik dan maar moest wachten (want stel je voor dat hij zijn ding niet kon doen).
Maar jezelf ontwikkelen kan ook in kleine dingen zitten. Een online cursus bijvoorbeeld. Futurelearn of Coursera bieden gratis cursussen aan. Of Khan Academy.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 2 juni 2019 om 15:41
Samen dingen blijven doen, we realiseren ons steeds meer hoe belangrijk dat is.suzyqfive schreef: ↑02-06-2019 15:27Ik denk dat blijven praten belangrijk is. En ook samen dingen blijven doen en zorgen dat je iets hebt dat van jullie samen is.
Ik had dat gevoel erg toen ik in de kleine kinderen zat. Ik ben best wel ambitieus en had allemaal plannen voor na de zwangerschap maar toen moest ex-man om zijn baan te behouden een tweede bevoegdheid halen en kwam bij mij alles on hold. Dus kwam ik nog niet verder en hij vond dat ik dan maar moest wachten (want stel je voor dat hij zijn ding niet kon doen).
Maar jezelf ontwikkelen kan ook in kleine dingen zitten. Een online cursus bijvoorbeeld. Futurelearn of Coursera bieden gratis cursussen aan. Of Khan Academy.
Mijn ontwikkeling gaat bij ons gelukkig niet ten koste van dat van mijn man. Het is gelukkig niet dat ik mijn dingen moet opgeven voor hem. Maar afgezien van dat is het wel herkenbaar. Ik ben ook best ambitieus, had allerlei plannen voor na mijn studie en nu staat alles stil. Ik blijf wel bij in mijn vakgebied en heb me ook wat andere dingen eigen gemaakt, maar mijn beperking is best verstrekkend en wat ik ook doe, mijn gezondheid is er niet goed genoeg voor.
Mijn bestuursfunctie was voor mij een manier om toch mee te draaien in de maatschappij en actief te blijven, maar zelfs dat is te zwaar. Sorry, dit klinkt wat dramatisch, maar het is wel de realiteit.
zondag 2 juni 2019 om 15:51
Ik vind het lastig om in te schatten wat je wel of niet zou kunnen doen, Lise. En ook wat je zou willen. Meedraaien in de maatschappij hoeft niet alleen op basis van een carrière te zijn, natuurlijk. Tzt zou je misschien kunnen kijken naar laagdrempelig vrijwilligerswerk; ouderen bezoeken of voorlezen, bijvoorbeeld. (ik wil nog steeds kijken wat 'taalcafé' nou precies inhoudt) Dat neemt niet weg dat het gevoelsmatig nog steeds stilstand zal betekenen, juist omdat je ambitieus bent.
Ik ben nooit ambitieus geweest en daardoor is het voor mij waarschijnlijk makkelijker. Ik kijk vooral naar leuk werk.
Ik ben nooit ambitieus geweest en daardoor is het voor mij waarschijnlijk makkelijker. Ik kijk vooral naar leuk werk.
Later is nu
zondag 2 juni 2019 om 17:38
Dreamer: ken je de site waarneming.nl? Kun je ook determineren dmv foto’s. Lijkt me echt iets voor jou.Dreamer schreef: ↑02-06-2019 14:03Ik had trouwens net volgens mij een goudwesp in de tuin? De eerste informatie over dat beest op internet zegt dat het leeft in Zuid Europa, maar de volgende link was bij een pad bij ons in de buurt, dus het zal wel waar zijn
Ik heb geprobeerd een foto te maken, maar hij bleef niet zitten. Stom beest. Vandaar dus deze van internet geplukt.
zondag 2 juni 2019 om 17:40
Ik snap je. Ik heb, zoals eerder beschreven, ook veel bestuurswerk gedaan als vrijwilligerswerk. Misschien hangt het er net van af bij wat voor organisatie je het makkelijker vol kan houden.
Bij de bewonersorganisatie was het vrij zuigend omdat er voortdurend mensen hun pik aan het meten waren maar bij de sportvereniging was het juist heel anders en was ik meer bezig met wedstrijdschema’s en contacten met de sportbonden. Een vriendin van mij heeft een poos bij stichting leergeld van de provincie gezeten en dat was dan weer heel gemoedelijk.
Mijn geheugen is momenteel even slecht en heb even niet goed onthouden wat je ook alweer hebt.
Bij de bewonersorganisatie was het vrij zuigend omdat er voortdurend mensen hun pik aan het meten waren maar bij de sportvereniging was het juist heel anders en was ik meer bezig met wedstrijdschema’s en contacten met de sportbonden. Een vriendin van mij heeft een poos bij stichting leergeld van de provincie gezeten en dat was dan weer heel gemoedelijk.
Mijn geheugen is momenteel even slecht en heb even niet goed onthouden wat je ook alweer hebt.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 2 juni 2019 om 17:52
Had net mijn zonnescherm omhoog gedaan, hoor ik ineens een bonk en is mijn scherm anderhalve meter weer terug uit gerold. Knopjes deden niets meer, na lang priegelen is hij weer omhoog, maar weer iets waar ik achteraan moet 
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zondag 2 juni 2019 om 18:23
Ik sluit me hierbij aan. Ik las je vraag Lise, en wist niet echt wat ik moest antwoorden. Totdat ik het berichtje van Dreamer las.Dreamer schreef: ↑02-06-2019 15:51Ik vind het lastig om in te schatten wat je wel of niet zou kunnen doen, Lise. En ook wat je zou willen. Meedraaien in de maatschappij hoeft niet alleen op basis van een carrière te zijn, natuurlijk. Tzt zou je misschien kunnen kijken naar laagdrempelig vrijwilligerswerk; ouderen bezoeken of voorlezen, bijvoorbeeld. (ik wil nog steeds kijken wat 'taalcafé' nou precies inhoudt) Dat neemt niet weg dat het gevoelsmatig nog steeds stilstand zal betekenen, juist omdat je ambitieus bent.
Ik ben nooit ambitieus geweest en daardoor is het voor mij waarschijnlijk makkelijker. Ik kijk vooral naar leuk werk.
Vooral de laatste 2 zinnen zijn voor mij erg herkenbaar. Daarom ben ik ook van werk gewisseld. Het werk wat ik nu doe is (nog) onder mijn niveau maar ik geniet er met volle teugen van.
Wat balen Kohaku! Misschien door de warmte uitgezet en daardoor geknapt?
Hier een heerlijke dag gehad. Wel wat last van de hypermobiliteit helaas.
Ik ging vrijdagavond uit met een vriendin. We deden een combinatie van film en een muziekband. Bij de film zaten we, dat scheelde. Maar bij de muziekband stonden we natuurlijk, en ik merk toch dat als ik langer dan een uur sta, toch last van mijn rug krijg.
Nu ga ik binnenkort naar een groot evenement, wat de hele avond duurt, en wat ook lang staan is. Ik heb het er uiteraard voor over, maar ik zorg wel dat ik de dag(en) erna niks meer doe. Nu is het op een vrijdag, dat scheelt.
Toch ook best confronterend. Ik ben echt bijna jaloers op mensen die én een werkweek van 40/50 uur hebben, en nog bakken energie overhouden om nog in de weekenden uit te gaan. En daarna hebben ze nog energie over. Ik zou dat echt niet trekken.
zondag 2 juni 2019 om 18:41
Dat is onhandig... hoort het gewoon bij het gebouw?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 2 juni 2019 om 18:48
Dat is zeker confronterend. Wij hebben jaarlijks een volleybalweekend op Ameland en normaliter is dat op vrijdag aankomen, ‘anaconda feest met band en DJ (twee zalen), zaterdag de hele dag ballen en dan ‘s avonds weer band en DJ en zondags weer ballen en dan gingen we maandags naar huis maar dat gaat al jaren niet meer. Dus de laatste jaren maakte ik de keuze om even naar het feest te gaan op vrijdag. Op zaterdag ook even. Overigens is dat ballen een paar wedstrijdjes van 20 minuten en vooral veel niets doen (kletsen). Maar ik ben er al vijf jaar niet geweest. Het gaat niet meer.Kwebbeltje91 schreef: ↑02-06-2019 18:23Ik sluit me hierbij aan. Ik las je vraag Lise, en wist niet echt wat ik moest antwoorden. Totdat ik het berichtje van Dreamer las.
Vooral de laatste 2 zinnen zijn voor mij erg herkenbaar. Daarom ben ik ook van werk gewisseld. Het werk wat ik nu doe is (nog) onder mijn niveau maar ik geniet er met volle teugen van.
Wat balen Kohaku! Misschien door de warmte uitgezet en daardoor geknapt?
Hier een heerlijke dag gehad. Wel wat last van de hypermobiliteit helaas.
Ik ging vrijdagavond uit met een vriendin. We deden een combinatie van film en een muziekband. Bij de film zaten we, dat scheelde. Maar bij de muziekband stonden we natuurlijk, en ik merk toch dat als ik langer dan een uur sta, toch last van mijn rug krijg.
Nu ga ik binnenkort naar een groot evenement, wat de hele avond duurt, en wat ook lang staan is. Ik heb het er uiteraard voor over, maar ik zorg wel dat ik de dag(en) erna niks meer doe. Nu is het op een vrijdag, dat scheelt.
Toch ook best confronterend. Ik ben echt bijna jaloers op mensen die én een werkweek van 40/50 uur hebben, en nog bakken energie overhouden om nog in de weekenden uit te gaan. En daarna hebben ze nog energie over. Ik zou dat echt niet trekken.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 2 juni 2019 om 19:46
Ja,nu heb ik natuurlijk beeldsuzyqfive schreef: ↑02-06-2019 17:40Ik snap je. Ik heb, zoals eerder beschreven, ook veel bestuurswerk gedaan als vrijwilligerswerk. Misschien hangt het er net van af bij wat voor organisatie je het makkelijker vol kan houden.
Bij de bewonersorganisatie was het vrij zuigend omdat er voortdurend mensen hun pik aan het meten waren maar bij de sportvereniging was het juist heel anders en was ik meer bezig met wedstrijdschema’s en contacten met de sportbonden. Een vriendin van mij heeft een poos bij stichting leergeld van de provincie gezeten en dat was dan weer heel gemoedelijk.
Mijn geheugen is momenteel even slecht en heb even niet goed onthouden wat je ook alweer hebt.
Later is nu
zondag 2 juni 2019 om 19:47
zondag 2 juni 2019 om 22:49
Hahaha! Het zijn natuurlijk ook twee woest aantrekkelijke mannen
Omg... nu ga ik er dus over doordenken
de een met zijn klompen en de ander met zijn wilde grijze haardos. Nee, laat maar.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 2 juni 2019 om 23:44
Ik distancieer mezelf van het gesprek over het gevoel hebben dat je achterblijft, stil staat, etc. De dag was te leuk om over die pijn na te denken.
Ik was duidelijk de winnaar bij het waterpistolen gevecht (als Regenboog nu opeens reageert dan weet ik hoe vaak hij leest
).
De thermometer gaf 40 graden aan in de zon.
Ik was duidelijk de winnaar bij het waterpistolen gevecht (als Regenboog nu opeens reageert dan weet ik hoe vaak hij leest
). De thermometer gaf 40 graden aan in de zon.
