![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Ziekgemeld op werk maar geen idee hoe nu verder
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 10 mei 2022 om 16:43
Twijfel nog waar dit topic het beste onder past: gezondheid, psyche of toch werk. Denk dat mijn issue onder alle 3 zou kunnen, maar toch voor deze pijler gekozen.
Ik loop tegen een paar dingen aan en ben heel benieuwd of er mensen tips hebben hoe ik dit het best aan kan pakken.
Sinds gisteren ben ik ziek gemeld op mijn werk. Heb (nog) geen reden van mijn ziek-zijn opgegeven, maar het een beetje vaag gehouden met 'ik voel me niet goed'. Waar niets aan gelogen is, want ik voel me niet goed.
Situatie: ik ben ongeveer 5 jaar werkzaam bij mijn huidige werkgever. Uitdagende baan (op meerder vlakken) en had en tot een jaar geleden goed naar mijn zin. Sinds een jaar een nieuwe directeur (waar ik aan rapporteer) en we klikken niet met elkaar. Dwz we begrijpen elkaar niet goed en daarom ontstaan er steeds ongemakkelijke situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan. Directeur is statusgevoelig en heeft continue behoefte om aan iedereen in het bedrijf te laten zien 'hoe goed ze is' en wat ze allemaal bereikt heeft. Ik heb die behoefte helemaal niet. Blijf liever een beetje in de luwte en doe gewoon mijn werk. Hoeft verder geen probleem te zijn maar dat wordt het wel steeds meer temeer omdat zij met míjn werk kokketeert alsof het haar verdiensten zijn; alsof zij die dingen bereikt heeft. Om een voorbeeld te geven. Ik heb het afgelopen jaar een mooi project gedaan en nu schrijft zij daar stukken over op de website en op andere social media kanalen. Alsof zij het heeft bereikt ipv ik. Vind ik best irritant (niet omdat ik er zelf mee te koop wil lopen, maar omdat zij zo alle eer krijgt). Heb haar daar meerdere malen op aangesproken, maar dat komt niet bij haar binnen en ze doet er ook niks mee. Ze lacht het eigenlijk gewoon weg.
Nu heb ik sinds een half jaar een grote opdracht bij een grote opdrachtgever. De werkdruk is enorm geweest (als in heel veel avonden doorwerken en vaak ook in het weekend) en gaandeweg begon ik te merken dat het niet meer ging. Lag heel veel wakker 's nachts en merkte dat ik vaak ongeduldig en ook onredelijk op mijn kinderen reageerde (3 pubers). Heb bij haar aangegeven dat het teveel werd en daar is eigenlijk niks mee gedaan. Ze wuifde het een beetje weg en gaf me het gevoel dat ik een aansteller was. Op de één of andere manier ben ik daar gevoelig voor en heb er verder ook niks meer mee gedaan. Was 2 weken geleden een weekje vrij en merkte dat ik pas de laatste dag een beetje kon ontspannen, de dagen daarvoor was ik in mijn hoofd nog steeds met werk bezig en sliep ik heel onrustig. Vorige week voelde ik de spanning alweer door mijn lijf jagen en had ik zelfs een paniekaanval op de snelweg (kon nog net op tijd de vluchtstrook op rijden). Heb hoofdpijn, ben steeds misselijk en voel me de hele dag alsof ik voor een groot examen sta. En nu heb ik me gisteren dus ziek gemeld.. zonder een reden op te geven. Vandaag hebben ze (directeur en secretaresse) al 3x gebeld en geappt met de vraag wanneer ik er weer ben en wat er met mijn afspraken moet gebeuren. Ze willen duidelijkheid (wat ik snap), maar dat kan ik ze niet geven, want ik heb zelf geen idee hoe of wat.
Heb nooit eerder in zo'n situatie gezeten en weet eigenlijk niet hoe ik het nu aan moet pakken. Wil eigenlijk gewoon even rust, even niks, even bijkomen maar een stemmetje in mijn hoofd zegt steeds: 'kom op, je bent niet ziek, je hebt geen koorts, stel je niet aan ga gewoon aan het werk dan ben je ook van het gezeur af.. ' maar iets in me zegt dat als ik dat doe ik straks verder van huis ben. Hebben jullie tips? Heb een afspraak met de huisarts staan voor maandag a.s. maar heb geen idee wat ik verder tegen mijn werk moet zeggen. Moet ik zelf naar de bedrijfsarts vragen of afwachten waar zij mee komen?
Sorry als het wat chaotisch is, maar dat weerspiegeld dan een beetje hoe het in mijn hoofd er nu aan toe gaat
.
Update: ik ben inmiddels 3 maanden thuis en het gaat echt niet goed. Zit volop in mijn re-integratie maar voel me niet gezien en gehoord. Loop tegen muren op en heb het gevoel dat het allemaal veel te snel gaat.
Ik loop tegen een paar dingen aan en ben heel benieuwd of er mensen tips hebben hoe ik dit het best aan kan pakken.
Sinds gisteren ben ik ziek gemeld op mijn werk. Heb (nog) geen reden van mijn ziek-zijn opgegeven, maar het een beetje vaag gehouden met 'ik voel me niet goed'. Waar niets aan gelogen is, want ik voel me niet goed.
Situatie: ik ben ongeveer 5 jaar werkzaam bij mijn huidige werkgever. Uitdagende baan (op meerder vlakken) en had en tot een jaar geleden goed naar mijn zin. Sinds een jaar een nieuwe directeur (waar ik aan rapporteer) en we klikken niet met elkaar. Dwz we begrijpen elkaar niet goed en daarom ontstaan er steeds ongemakkelijke situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan. Directeur is statusgevoelig en heeft continue behoefte om aan iedereen in het bedrijf te laten zien 'hoe goed ze is' en wat ze allemaal bereikt heeft. Ik heb die behoefte helemaal niet. Blijf liever een beetje in de luwte en doe gewoon mijn werk. Hoeft verder geen probleem te zijn maar dat wordt het wel steeds meer temeer omdat zij met míjn werk kokketeert alsof het haar verdiensten zijn; alsof zij die dingen bereikt heeft. Om een voorbeeld te geven. Ik heb het afgelopen jaar een mooi project gedaan en nu schrijft zij daar stukken over op de website en op andere social media kanalen. Alsof zij het heeft bereikt ipv ik. Vind ik best irritant (niet omdat ik er zelf mee te koop wil lopen, maar omdat zij zo alle eer krijgt). Heb haar daar meerdere malen op aangesproken, maar dat komt niet bij haar binnen en ze doet er ook niks mee. Ze lacht het eigenlijk gewoon weg.
Nu heb ik sinds een half jaar een grote opdracht bij een grote opdrachtgever. De werkdruk is enorm geweest (als in heel veel avonden doorwerken en vaak ook in het weekend) en gaandeweg begon ik te merken dat het niet meer ging. Lag heel veel wakker 's nachts en merkte dat ik vaak ongeduldig en ook onredelijk op mijn kinderen reageerde (3 pubers). Heb bij haar aangegeven dat het teveel werd en daar is eigenlijk niks mee gedaan. Ze wuifde het een beetje weg en gaf me het gevoel dat ik een aansteller was. Op de één of andere manier ben ik daar gevoelig voor en heb er verder ook niks meer mee gedaan. Was 2 weken geleden een weekje vrij en merkte dat ik pas de laatste dag een beetje kon ontspannen, de dagen daarvoor was ik in mijn hoofd nog steeds met werk bezig en sliep ik heel onrustig. Vorige week voelde ik de spanning alweer door mijn lijf jagen en had ik zelfs een paniekaanval op de snelweg (kon nog net op tijd de vluchtstrook op rijden). Heb hoofdpijn, ben steeds misselijk en voel me de hele dag alsof ik voor een groot examen sta. En nu heb ik me gisteren dus ziek gemeld.. zonder een reden op te geven. Vandaag hebben ze (directeur en secretaresse) al 3x gebeld en geappt met de vraag wanneer ik er weer ben en wat er met mijn afspraken moet gebeuren. Ze willen duidelijkheid (wat ik snap), maar dat kan ik ze niet geven, want ik heb zelf geen idee hoe of wat.
Heb nooit eerder in zo'n situatie gezeten en weet eigenlijk niet hoe ik het nu aan moet pakken. Wil eigenlijk gewoon even rust, even niks, even bijkomen maar een stemmetje in mijn hoofd zegt steeds: 'kom op, je bent niet ziek, je hebt geen koorts, stel je niet aan ga gewoon aan het werk dan ben je ook van het gezeur af.. ' maar iets in me zegt dat als ik dat doe ik straks verder van huis ben. Hebben jullie tips? Heb een afspraak met de huisarts staan voor maandag a.s. maar heb geen idee wat ik verder tegen mijn werk moet zeggen. Moet ik zelf naar de bedrijfsarts vragen of afwachten waar zij mee komen?
Sorry als het wat chaotisch is, maar dat weerspiegeld dan een beetje hoe het in mijn hoofd er nu aan toe gaat
![Wink ;-)](./../../../../smilies/icon_e_wink.gif)
Update: ik ben inmiddels 3 maanden thuis en het gaat echt niet goed. Zit volop in mijn re-integratie maar voel me niet gezien en gehoord. Loop tegen muren op en heb het gevoel dat het allemaal veel te snel gaat.
anoniem_651ddaf866dc7 wijzigde dit bericht op 15-09-2022 09:10
2.77% gewijzigd
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 16 september 2022 om 17:52
Die zitten ook niet om je te springen, logisch ook.MadeleineSophia schreef: ↑16-09-2022 12:59Dit heet een tweede spoor traject. Wanneer een reïntegratie bij je eigen werkgever, vanwege elke reden dan ook, geen optie is dan wordt er gekeken naar reïntegratie elders.
vrijdag 16 september 2022 om 19:15
Waarom kan jij maar niet geloven dat je van de langdurige stress bij een "foute" werkgever, heel ziek kunt worden? Zo ziek dat je niet kunt solliciteren en/of een nieuwe baan opstarten.
Als het eenmaal zo ver is, is roepen "ga gewoon elders werken!" te laat en slecht advies, het zet TO alleen maar op voor falen. In een nieuwe baan kom je al snel je proeftijd niet door als je je niet kunt concentreren, geen leervermogen hebt enzovoorts, puur doordat je die verschijnselen nog hebt door de ziekte die je bij je vorige werkgever hebt opgelopen.
vrijdag 16 september 2022 om 19:28
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 16 september 2022 om 19:35
Wie zegt dat ik dat niet snap dat je ongelofelijk uitgeput kunt raken van een dergelijke situatie. Misschien weet ik dat wel beter dan je denkt.Ik vind jullie adviezen alleen invaliderend. En nee ik geloof juist dat dit traject je nog zieker maakt. Als ze los van die werkgever was, vakantie dagen had opgenomen en gesolliciteerd zag haar leven er heel anders uit. Nu heeft ze totaal geen perspectief.Irma_3110 schreef: ↑16-09-2022 19:15Waarom kan jij maar niet geloven dat je van de langdurige stress bij een "foute" werkgever, heel ziek kunt worden? Zo ziek dat je niet kunt solliciteren en/of een nieuwe baan opstarten.
Als het eenmaal zo ver is, is roepen "ga gewoon elders werken!" te laat en slecht advies, het zet TO alleen maar op voor falen. In een nieuwe baan kom je al snel je proeftijd niet door als je je niet kunt concentreren, geen leervermogen hebt enzovoorts, puur doordat je die verschijnselen nog hebt door de ziekte die je bij je vorige werkgever hebt opgelopen.
vrijdag 16 september 2022 om 19:42
Heb jezelf het idee, dat natrappen helpt??Prolo schreef: ↑16-09-2022 19:35Wie zegt dat ik dat niet snap dat je ongelofelijk uitgeput kunt raken van een dergelijke situatie. Misschien weet ik dat wel beter dan je denkt.Ik vind jullie adviezen alleen invaliderend. En nee ik geloof juist dat dit traject je nog zieker maakt. Als ze los van die werkgever was, vakantie dagen had opgenomen en gesolliciteerd zag haar leven er heel anders uit. Nu heeft ze totaal geen perspectief.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 16 september 2022 om 20:37
Lila-Linda schreef: ↑16-09-2022 19:42Heb jezelf het idee, dat natrappen helpt??
[
Jammer dat je het zo ervaart.
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in