![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Ziekgemeld op werk maar geen idee hoe nu verder
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 10 mei 2022 om 16:43
Twijfel nog waar dit topic het beste onder past: gezondheid, psyche of toch werk. Denk dat mijn issue onder alle 3 zou kunnen, maar toch voor deze pijler gekozen.
Ik loop tegen een paar dingen aan en ben heel benieuwd of er mensen tips hebben hoe ik dit het best aan kan pakken.
Sinds gisteren ben ik ziek gemeld op mijn werk. Heb (nog) geen reden van mijn ziek-zijn opgegeven, maar het een beetje vaag gehouden met 'ik voel me niet goed'. Waar niets aan gelogen is, want ik voel me niet goed.
Situatie: ik ben ongeveer 5 jaar werkzaam bij mijn huidige werkgever. Uitdagende baan (op meerder vlakken) en had en tot een jaar geleden goed naar mijn zin. Sinds een jaar een nieuwe directeur (waar ik aan rapporteer) en we klikken niet met elkaar. Dwz we begrijpen elkaar niet goed en daarom ontstaan er steeds ongemakkelijke situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan. Directeur is statusgevoelig en heeft continue behoefte om aan iedereen in het bedrijf te laten zien 'hoe goed ze is' en wat ze allemaal bereikt heeft. Ik heb die behoefte helemaal niet. Blijf liever een beetje in de luwte en doe gewoon mijn werk. Hoeft verder geen probleem te zijn maar dat wordt het wel steeds meer temeer omdat zij met míjn werk kokketeert alsof het haar verdiensten zijn; alsof zij die dingen bereikt heeft. Om een voorbeeld te geven. Ik heb het afgelopen jaar een mooi project gedaan en nu schrijft zij daar stukken over op de website en op andere social media kanalen. Alsof zij het heeft bereikt ipv ik. Vind ik best irritant (niet omdat ik er zelf mee te koop wil lopen, maar omdat zij zo alle eer krijgt). Heb haar daar meerdere malen op aangesproken, maar dat komt niet bij haar binnen en ze doet er ook niks mee. Ze lacht het eigenlijk gewoon weg.
Nu heb ik sinds een half jaar een grote opdracht bij een grote opdrachtgever. De werkdruk is enorm geweest (als in heel veel avonden doorwerken en vaak ook in het weekend) en gaandeweg begon ik te merken dat het niet meer ging. Lag heel veel wakker 's nachts en merkte dat ik vaak ongeduldig en ook onredelijk op mijn kinderen reageerde (3 pubers). Heb bij haar aangegeven dat het teveel werd en daar is eigenlijk niks mee gedaan. Ze wuifde het een beetje weg en gaf me het gevoel dat ik een aansteller was. Op de één of andere manier ben ik daar gevoelig voor en heb er verder ook niks meer mee gedaan. Was 2 weken geleden een weekje vrij en merkte dat ik pas de laatste dag een beetje kon ontspannen, de dagen daarvoor was ik in mijn hoofd nog steeds met werk bezig en sliep ik heel onrustig. Vorige week voelde ik de spanning alweer door mijn lijf jagen en had ik zelfs een paniekaanval op de snelweg (kon nog net op tijd de vluchtstrook op rijden). Heb hoofdpijn, ben steeds misselijk en voel me de hele dag alsof ik voor een groot examen sta. En nu heb ik me gisteren dus ziek gemeld.. zonder een reden op te geven. Vandaag hebben ze (directeur en secretaresse) al 3x gebeld en geappt met de vraag wanneer ik er weer ben en wat er met mijn afspraken moet gebeuren. Ze willen duidelijkheid (wat ik snap), maar dat kan ik ze niet geven, want ik heb zelf geen idee hoe of wat.
Heb nooit eerder in zo'n situatie gezeten en weet eigenlijk niet hoe ik het nu aan moet pakken. Wil eigenlijk gewoon even rust, even niks, even bijkomen maar een stemmetje in mijn hoofd zegt steeds: 'kom op, je bent niet ziek, je hebt geen koorts, stel je niet aan ga gewoon aan het werk dan ben je ook van het gezeur af.. ' maar iets in me zegt dat als ik dat doe ik straks verder van huis ben. Hebben jullie tips? Heb een afspraak met de huisarts staan voor maandag a.s. maar heb geen idee wat ik verder tegen mijn werk moet zeggen. Moet ik zelf naar de bedrijfsarts vragen of afwachten waar zij mee komen?
Sorry als het wat chaotisch is, maar dat weerspiegeld dan een beetje hoe het in mijn hoofd er nu aan toe gaat
.
Update: ik ben inmiddels 3 maanden thuis en het gaat echt niet goed. Zit volop in mijn re-integratie maar voel me niet gezien en gehoord. Loop tegen muren op en heb het gevoel dat het allemaal veel te snel gaat.
Ik loop tegen een paar dingen aan en ben heel benieuwd of er mensen tips hebben hoe ik dit het best aan kan pakken.
Sinds gisteren ben ik ziek gemeld op mijn werk. Heb (nog) geen reden van mijn ziek-zijn opgegeven, maar het een beetje vaag gehouden met 'ik voel me niet goed'. Waar niets aan gelogen is, want ik voel me niet goed.
Situatie: ik ben ongeveer 5 jaar werkzaam bij mijn huidige werkgever. Uitdagende baan (op meerder vlakken) en had en tot een jaar geleden goed naar mijn zin. Sinds een jaar een nieuwe directeur (waar ik aan rapporteer) en we klikken niet met elkaar. Dwz we begrijpen elkaar niet goed en daarom ontstaan er steeds ongemakkelijke situaties waar ik moeilijk mee om kan gaan. Directeur is statusgevoelig en heeft continue behoefte om aan iedereen in het bedrijf te laten zien 'hoe goed ze is' en wat ze allemaal bereikt heeft. Ik heb die behoefte helemaal niet. Blijf liever een beetje in de luwte en doe gewoon mijn werk. Hoeft verder geen probleem te zijn maar dat wordt het wel steeds meer temeer omdat zij met míjn werk kokketeert alsof het haar verdiensten zijn; alsof zij die dingen bereikt heeft. Om een voorbeeld te geven. Ik heb het afgelopen jaar een mooi project gedaan en nu schrijft zij daar stukken over op de website en op andere social media kanalen. Alsof zij het heeft bereikt ipv ik. Vind ik best irritant (niet omdat ik er zelf mee te koop wil lopen, maar omdat zij zo alle eer krijgt). Heb haar daar meerdere malen op aangesproken, maar dat komt niet bij haar binnen en ze doet er ook niks mee. Ze lacht het eigenlijk gewoon weg.
Nu heb ik sinds een half jaar een grote opdracht bij een grote opdrachtgever. De werkdruk is enorm geweest (als in heel veel avonden doorwerken en vaak ook in het weekend) en gaandeweg begon ik te merken dat het niet meer ging. Lag heel veel wakker 's nachts en merkte dat ik vaak ongeduldig en ook onredelijk op mijn kinderen reageerde (3 pubers). Heb bij haar aangegeven dat het teveel werd en daar is eigenlijk niks mee gedaan. Ze wuifde het een beetje weg en gaf me het gevoel dat ik een aansteller was. Op de één of andere manier ben ik daar gevoelig voor en heb er verder ook niks meer mee gedaan. Was 2 weken geleden een weekje vrij en merkte dat ik pas de laatste dag een beetje kon ontspannen, de dagen daarvoor was ik in mijn hoofd nog steeds met werk bezig en sliep ik heel onrustig. Vorige week voelde ik de spanning alweer door mijn lijf jagen en had ik zelfs een paniekaanval op de snelweg (kon nog net op tijd de vluchtstrook op rijden). Heb hoofdpijn, ben steeds misselijk en voel me de hele dag alsof ik voor een groot examen sta. En nu heb ik me gisteren dus ziek gemeld.. zonder een reden op te geven. Vandaag hebben ze (directeur en secretaresse) al 3x gebeld en geappt met de vraag wanneer ik er weer ben en wat er met mijn afspraken moet gebeuren. Ze willen duidelijkheid (wat ik snap), maar dat kan ik ze niet geven, want ik heb zelf geen idee hoe of wat.
Heb nooit eerder in zo'n situatie gezeten en weet eigenlijk niet hoe ik het nu aan moet pakken. Wil eigenlijk gewoon even rust, even niks, even bijkomen maar een stemmetje in mijn hoofd zegt steeds: 'kom op, je bent niet ziek, je hebt geen koorts, stel je niet aan ga gewoon aan het werk dan ben je ook van het gezeur af.. ' maar iets in me zegt dat als ik dat doe ik straks verder van huis ben. Hebben jullie tips? Heb een afspraak met de huisarts staan voor maandag a.s. maar heb geen idee wat ik verder tegen mijn werk moet zeggen. Moet ik zelf naar de bedrijfsarts vragen of afwachten waar zij mee komen?
Sorry als het wat chaotisch is, maar dat weerspiegeld dan een beetje hoe het in mijn hoofd er nu aan toe gaat
![Wink ;-)](./../../../../smilies/icon_e_wink.gif)
Update: ik ben inmiddels 3 maanden thuis en het gaat echt niet goed. Zit volop in mijn re-integratie maar voel me niet gezien en gehoord. Loop tegen muren op en heb het gevoel dat het allemaal veel te snel gaat.
anoniem_651ddaf866dc7 wijzigde dit bericht op 15-09-2022 09:10
2.77% gewijzigd
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 09:38
Als het goed is geeft de huisarts aan dat ze naar de bedrijfsarts moet gaan, nogmaals dit zijn arbeidsgerelateerde klachten.Maanmeisje schreef: ↑11-05-2022 09:20. Ik zou altijd eerst uitzoeken (met rust, de huisarts en eventueel praktijkondersteuner) wat er precies aan de hand is en wat er nodig is.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 09:40
Misschien wat ondersteuning van de POH-er, kijken of ze volgende keer sneller en anders om kan gaan met de druk en stress. En sneller keuzes gaat amken die goed voor haar zijn. Dat kan voor prive en werk gewoon ook via de huisarts. Ik zou dat niet via een arboarts willen gaan regelen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 09:46
Dit ja. De bedrijfsarts is er vooral om mee te kijken naar wat haalbaar is qua werk en re-integratie. De praktijkondersteuner wordt dan vaak ingezet voor dit soort klachten omdat overspannenheid/burn-out niet onder de DSM valt en behandeling daarvoor niet wordt vergoed vanuit de zorgverzekering.LuciFee2022 schreef: ↑11-05-2022 09:40Misschien wat ondersteuning van de POH-er, kijken of ze volgende keer sneller en anders om kan gaan met de druk en stress. En sneller keuzes gaat amken die goed voor haar zijn. Dat kan voor prive en werk gewoon ook via de huisarts. Ik zou dat niet via een arboarts willen gaan regelen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 09:52
Ook, maar ook om eerst te kijken wat er precies mis is en welke hulp er nodig is als de ondersteuning van de POH-er niet genoeg is, dat blijkt dan na een paar weken meestal wel, en dan kan er gerichter doorverwezen worden.Maanmeisje schreef: ↑11-05-2022 09:46Dit ja. De bedrijfsarts is er vooral om mee te kijken naar wat haalbaar is qua werk en re-integratie. De praktijkondersteuner wordt dan vaak ingezet voor dit soort klachten omdat overspannenheid/burn-out niet onder de DSM valt en behandeling daarvoor niet wordt vergoed vanuit de zorgverzekering.
Maar dit niet aan een arboarts overlaten nee.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 10:29
Prolo schreef: ↑11-05-2022 08:37Waarom heb je geen ander werk gezocht. Dat begrijp ik nooit zo goed waarom je je mentaal af laat glijden.
En nu weer dat hele ziektetraject af wat weer stress en spanning oplevert. Een mailtje levert al spanning op schrijf je en de afspraken moeten nog komen. Die directeur verandert toch niet.
Liever van baan naar een nieuwe baan dan van ziek naar een nieuwe baan.
En ja ik heb wel ervaring met nare werkgevers en stress en ben vertrokken.
De stress verdwijnt gewoon als de stressfactor is opgeheven. Dat rusten helpt echt niet.
Je zegt er is werk genoeg in je vakgebied dan vind ik je keuze om meer stress aan te gaan extra wonderlijk.
Tja heel eerlijk begrijp ik dat ook nooit zo goed. Ik ben zelfs weleens ergens gestopt omdat de werksfeer ronduit kut was voordat ik een andere baan had. Nu is dat natuurlijk weer het andere uiterste want er moet ook geld binnenkomen en dat gaf een ander soort spanning maar ik ben nooit ergens blijven werken waar ik het op wat voor manier dan ook niet naar mijn zin had. Dus die drempel om ander werk te zoeken en ontslag te nemen begrijp ik ook nooit zo goed. Het is uiteindelijk voor beide partijen beter om dan het dienstverband te beëindigen.
woensdag 11 mei 2022 om 10:55
TO heeft het niet (meer) naar haar zin op haar zin op haar werk en heeft problemen met haar leidinggevende. Ik zie niet in wat de huisarts daar aan kan veranderen. Er zijn eigenlijk maar 2 opties: of de leidinggevende verandert haar gedrag, of TO zoekt (na een mediationtraject o.i.d.) een andere baan. Optie 1 zie ik niet zo snel gebeuren, dus optie 2 is de meest waarschijnlijke.LuciFee2022 schreef: ↑11-05-2022 09:40Misschien wat ondersteuning van de POH-er, kijken of ze volgende keer sneller en anders om kan gaan met de druk en stress. En sneller keuzes gaat amken die goed voor haar zijn. Dat kan voor prive en werk gewoon ook via de huisarts. Ik zou dat niet via een arboarts willen gaan regelen.
Leren omgaan met druk en stress in een baan waar je het niet naar je zin hebt en waar je niet met je leidinggevende door 1 deur kan, lijkt mij een kansloze missie. In ieder geval verwacht ik niet dat een huisarts, al dan niet met ondersteuning, daar een grote rol in kan spelen. Dit arbeidsconflict, want dat is het in feite, komt terecht bij de bedrijfsarts die zal doorverwijzen naar mediation. Of TO moet nog zin hebben om terug te keren naar haar huidige werkgever. Dat laatste lijkt mij een recept voor nieuwe (langdurige) uitval.
Thuis op de bank blijven zitten, heeft in dit soort gevallen helemaal geen zin. Hoe sneller er een oplossing komt waar beide partijen zich in kunnen vinden, hoe beter dat ook voor beide partijen is.
woensdag 11 mei 2022 om 10:59
Ik spreek uit ervaring en het mentaal afglijden besef je je vaak pas als het te laat is. Gedachtes als 'het valt wel mee, herpakken en door' had ik doorgaans. Ik had gelukkig op tijd een nieuwe baan en een hoop vakantiedagen, maar ik zat echt op het randje, hoor. En ik bleef maar tegen mezelf zeggen dat ik me niet zo aan moest stellen en dat het aan mij lag. Dat geloofde ik ook echt, dat ik te fijngevoelig was enz.MrsMorrison schreef: ↑11-05-2022 10:29Tja heel eerlijk begrijp ik dat ook nooit zo goed. Ik ben zelfs weleens ergens gestopt omdat de werksfeer ronduit kut was voordat ik een andere baan had. Nu is dat natuurlijk weer het andere uiterste want er moet ook geld binnenkomen en dat gaf een ander soort spanning maar ik ben nooit ergens blijven werken waar ik het op wat voor manier dan ook niet naar mijn zin had. Dus die drempel om ander werk te zoeken en ontslag te nemen begrijp ik ook nooit zo goed. Het is uiteindelijk voor beide partijen beter om dan het dienstverband te beëindigen.
Dus ja, het is m.i. wel begrijpelijk dat dit zo gaat als je de lat hoog legt voor jezelf.
woensdag 11 mei 2022 om 11:17
de huisarts is de eerste stap naar de juiste hulpverleningFizz schreef: ↑11-05-2022 10:55TO heeft het niet (meer) naar haar zin op haar zin op haar werk en heeft problemen met haar leidinggevende. Ik zie niet in wat de huisarts daar aan kan veranderen. Er zijn eigenlijk maar 2 opties: of de leidinggevende verandert haar gedrag, of TO zoekt (na een mediationtraject o.i.d.) een andere baan. Optie 1 zie ik niet zo snel gebeuren, dus optie 2 is de meest waarschijnlijke.
Leren omgaan met druk en stress in een baan waar je het niet naar je zin hebt en waar je niet met je leidinggevende door 1 deur kan, lijkt mij een kansloze missie. In ieder geval verwacht ik niet dat een huisarts, al dan niet met ondersteuning, daar een grote rol in kan spelen. Dit arbeidsconflict, want dat is het in feite, komt terecht bij de bedrijfsarts die zal doorverwijzen naar mediation. Of TO moet nog zin hebben om terug te keren naar haar huidige werkgever. Dat laatste lijkt mij een recept voor nieuwe (langdurige) uitval.
Thuis op de bank blijven zitten, heeft in dit soort gevallen helemaal geen zin. Hoe sneller er een oplossing komt waar beide partijen zich in kunnen vinden, hoe beter dat ook voor beide partijen is.
het is fijn voor TO om aan haarzelf te kunnen werken
woensdag 11 mei 2022 om 11:20
De bedrijfsarts wordt hoe dan ook ingeschakeld. Een bedrijf is dat verplicht.
TO kan prima aan haarzelf werken, maar daar hoef je toch niet de hele week thuis voor op de bank te zitten? Het is toch veel verstandiger op ook gelijk naar een oplossing te zoeken?
woensdag 11 mei 2022 om 11:20
De bedrijfsarts wordt hoe dan ook ingeschakeld. Een bedrijf is dat verplicht.
TO kan prima aan haarzelf werken, maar daar hoef je toch niet de hele week thuis voor op de bank te zitten? Het is toch veel verstandiger op ook gelijk naar een oplossing te zoeken?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 11:26
TO zit niet thuis op de bank omdat ze geen zin heeft om te gaan werken. Ze is gespannen, heeft hoofdpijn, is misselijk en heeft last van paniek. Ze is dus ziek.
Haar systeem is in de war geschopt door aanhoudende stress en daar kun je alleen van herstellen met in de eerste plaats rust. Vanuit daar kun je het probleem gaan aanpakken.
Niemand schrijft dat TO zich de komende maanden ziek blijft. Of geen andere baan moet gaan zoeken. Maar ze moet eerst beter worden zodat ze niet meer continu gespannen is en last heeft van paniek.
Zeg je tegen iemand met griep ook dat diegene niet de hele dag op de bank hoeft te zitten thuis omdat je niet continu op de wc zit?
woensdag 11 mei 2022 om 11:37
Na 6 weken pas verplicht zover ik weet. Tenminste werd bij mij pas na 6 weken ziek ingezet.
woensdag 11 mei 2022 om 11:45
dat is Verstandiger, maar als je er Emotioneel doorheen zit, dan wil het Verstand even niet meewerken
woensdag 11 mei 2022 om 11:49
Idd aangeven dat je er lig tot de afspraak met de huisarts niet bent, en ook nog niet weet wanneer je er weer bent. Dan zullen ze waarschijnlijk een afspraak plannen bij de bedrijfsarts. Daar kun je ook vragen om gesprekken met het bedrijfsmaatschappelijk werk, die kunnen je ook helpen met werkgerelateerde stress/problemen, en kunnen advies geven.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 11 mei 2022 om 11:54
LuciFee2022 schreef: ↑11-05-2022 09:40Misschien wat ondersteuning van de POH-er, kijken of ze volgende keer sneller en anders om kan gaan met de druk en stress. En sneller keuzes gaat amken die goed voor haar zijn. Dat kan voor prive en werk gewoon ook via de huisarts. Ik zou dat niet via een arboarts willen gaan regelen.
Bedrijfsarts is sowieso geen behandelaar / verwijzer in dezen.
Daarvoor heb je je huisarts.
woensdag 11 mei 2022 om 11:55
Binnen 6 weken is verplichtDue-scimmie schreef: ↑11-05-2022 11:37Na 6 weken pas verplicht zover ik weet. Tenminste werd bij mij pas na 6 weken ziek ingezet.
Officieel hoeft het pas In de zesde week, maar de meeste bedrijven zetten er meer haast achter
woensdag 11 mei 2022 om 12:10
Hoe kan ze beter worden als ze tegen haar werk op blijft zien, omdat ze het daar niet naar haar zin heeft? Een griep is iets totaal anders. Hier is een duidelijke oorzaak te vinden die niet verdwijnt bij thuiszitten. Sowieso is thuisblijven bij dit soort klachten achterhaald. Het zorgt namelijk niet voor een oplossing.Maanmeisje schreef: ↑11-05-2022 11:26TO zit niet thuis op de bank omdat ze geen zin heeft om te gaan werken. Ze is gespannen, heeft hoofdpijn, is misselijk en heeft last van paniek. Ze is dus ziek.
Haar systeem is in de war geschopt door aanhoudende stress en daar kun je alleen van herstellen met in de eerste plaats rust. Vanuit daar kun je het probleem gaan aanpakken.
Niemand schrijft dat TO zich de komende maanden ziek blijft. Of geen andere baan moet gaan zoeken. Maar ze moet eerst beter worden zodat ze niet meer continu gespannen is en last heeft van paniek.
Zeg je tegen iemand met griep ook dat diegene niet de hele dag op de bank hoeft te zitten thuis omdat je niet continu op de wc zit?
woensdag 11 mei 2022 om 12:13
Hier is in mijn ogen sprake van een arbeidsconflict. Ligt er ook helemaal aan of TO terug wil naar haar huidige werkgever. Ik krijg de indruk van niet en dan schiet je er niets mee op om 6 weken af te wachten. Vraag is of de werkgever in dit geval ook zolang geduld heeft.Due-scimmie schreef: ↑11-05-2022 11:37Na 6 weken pas verplicht zover ik weet. Tenminste werd bij mij pas na 6 weken ziek ingezet.
woensdag 11 mei 2022 om 12:14
woensdag 11 mei 2022 om 12:15
Oh wat balen TO. Ik denk dat het heel goed is als je even je rust pakt. Veel kleiner en vast niet te vergelijken, maar ik heb onlangs in de privésfeer wat heftige dingen meegemaakt en was afgelopen week vrij. Dat was zo fijn. Even alleen maar met mezelf (en gezin) bezig en lekker in het zonnetje zitten. Ik ben er enorm van opgeknapt. Werk wist dat ik dat echt even nodig had, dus ze hebben me ook voor niks benaderd. Was ook heel fijn.
Geef, zoals anderen zeggen, inderdaad op je werk aan dat je echt ziek bent, maandag een afspraak bij de huisarts hebt en helaas niet in staat bent te reageren op vragen of verzoeken. Wees daar heel stellig in en geef goed aan dat je echt ziek bent (en dan hoef je echt niet te vertellen waarvan).
Verder is het denk ik goed om inderdaad naar een andere baan te gaan zoeken. Ik heb ook wel eens op randje burn out gezeten door werk en het weghalen van dat werk zorgde onmiddelijk voor een oplossing. Toen had ik nog steeds wel even rust nodig, maar dat was meer even bijkomen van alles, een beetje zoals eindelijk een maand goed slapen nadat je jarenlang voor je baby drie keer per nacht eruit ging. Maar toen ik eenmaal bijgekomen was (drie weken vrij geweest op kosten van de baas), kon ik prima meteen weer fulltime aan het werk (bij dezelfde werkgever, maar ik had alleen een project-probleem, geen manager-probleem).
Dus neem je rust, kom echt even bij, en spreek met jezelf af dat je pas over 2 weken gaat bedenken of je dan puf hebt een nieuwe baan te zoeken. Dat hoeft nu nog niet meteen he. Dat kan ook best even wachten terwijl je even je rust pakt. En dan kijk je over 2 weken hoe de vlag erbij hangt mentaal en of je puf hebt iets nieuws te gaan zoeken.
Geef, zoals anderen zeggen, inderdaad op je werk aan dat je echt ziek bent, maandag een afspraak bij de huisarts hebt en helaas niet in staat bent te reageren op vragen of verzoeken. Wees daar heel stellig in en geef goed aan dat je echt ziek bent (en dan hoef je echt niet te vertellen waarvan).
Verder is het denk ik goed om inderdaad naar een andere baan te gaan zoeken. Ik heb ook wel eens op randje burn out gezeten door werk en het weghalen van dat werk zorgde onmiddelijk voor een oplossing. Toen had ik nog steeds wel even rust nodig, maar dat was meer even bijkomen van alles, een beetje zoals eindelijk een maand goed slapen nadat je jarenlang voor je baby drie keer per nacht eruit ging. Maar toen ik eenmaal bijgekomen was (drie weken vrij geweest op kosten van de baas), kon ik prima meteen weer fulltime aan het werk (bij dezelfde werkgever, maar ik had alleen een project-probleem, geen manager-probleem).
Dus neem je rust, kom echt even bij, en spreek met jezelf af dat je pas over 2 weken gaat bedenken of je dan puf hebt een nieuwe baan te zoeken. Dat hoeft nu nog niet meteen he. Dat kan ook best even wachten terwijl je even je rust pakt. En dan kijk je over 2 weken hoe de vlag erbij hangt mentaal en of je puf hebt iets nieuws te gaan zoeken.
woensdag 11 mei 2022 om 12:17
ik denk niet, dat wij, op afstand, kunnen bepalen of het wijs is, dat TO thuis blijft of juist nietFizz schreef: ↑11-05-2022 12:10Hoe kan ze beter worden als ze tegen haar werk op blijft zien, omdat ze het daar niet naar haar zin heeft? Een griep is iets totaal anders. Hier is een duidelijke oorzaak te vinden die niet verdwijnt bij thuiszitten. Sowieso is thuisblijven bij dit soort klachten achterhaald. Het zorgt namelijk niet voor een oplossing.
woensdag 11 mei 2022 om 12:20
To heeft stressklachten. Heeft lang te veel gewerkt, (avonden en weekenden) heeft nu ziekteverschijnselen als paniekaanval, misselijk, spanning en hoofdpijn. Dat is zeker voor nu een ziekmelding.Fizz schreef: ↑11-05-2022 12:10Hoe kan ze beter worden als ze tegen haar werk op blijft zien, omdat ze het daar niet naar haar zin heeft? Een griep is iets totaal anders. Hier is een duidelijke oorzaak te vinden die niet verdwijnt bij thuiszitten. Sowieso is thuisblijven bij dit soort klachten achterhaald. Het zorgt namelijk niet voor een oplossing.
Als het een burn out is (wat kan, maar niet hoeft) dan ligt het aan de fase van uitval wat helpend is. En soms is dat advies zeker eerst rust nemen.
@TO: werkgever en werknemer hebben plichten (en rechten natuurlijk) in het geval van een ziekmelding. Je hoeft niet specifiek te zeggen wat je hebt, maar je moet wel aangeven wat niet kan en samen in contact blijven. Ik zou eenmalig bellen met WG, daarin aangeven dat je nu volledig bent uitgevallen en dus geen werkgerelateerde apps/mails/telefoontjes kunt beantwoorden en spreek samen met WG af wat de contactmomenten (na bezoek huisarts of eens per week oid) zijn tijdens je ziekteverzuim. Dan stuur je nadien je mail met de afspraken die jullie samen gemaakt hebben.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in