1 is genoeg kletstopic deel 2

-Rosings- schreef: ↑

20-01-2021 18:01

Mag volgens de Nederlandse regels toch ook zolang kind geen klachten heeft?

De regels hier zijn heel duidelijk. Als je klachten hebt veronderstel dan ook dat je het hebt en ook je huisgenoten. Zij had direct bij symptomen in isolatie moeten gaan inclusief haar dochtertje van de Nursery halen tot dat duidelijk was dat ze geen Covid had. Dat blijkt ze nu helaas wel te hebben. Ze heeft nu anderen mogelijk in gevaar gebracht en gezorgd voor mogelijke verspreiding en eventueel sluiten van de Nursery. Hoop dat het goed afloopt, maar ben wel een beetje pissig.

Baggal schreef: ↑

20-01-2021 18:08

De regels hier zijn heel duidelijk. Als je klachten hebt veronderstel dan ook dat je het hebt en ook je huisgenoten. Zij had direct bij symptomen in isolatie moeten gaan inclusief haar dochtertje van de Nursery halen tot dat duidelijk was dat ze geen Covid had. Dat blijkt ze nu helaas wel te hebben. Ze heeft nu anderen mogelijk in gevaar gebracht en gezorgd voor mogelijke verspreiding en eventueel sluiten van de Nursery. Hoop dat het goed afloopt, maar ben wel een beetje pissig.

Dan is dat hier anders. Ik duim !

Uitslag: dat kind is ook positief getest. Dit betekent dat de nursery sluit. Ik ga morgen ook maar testen en SA ook.

Ik heb wel tegen die moeder gezegd dat ik het gedrag van de moeder simpelweg dom en kortzichtig vind. Ze zei zelfs dat haar dochter het waarschijnlijk daar heeft opgelopen. Dat zal heel goed kunnen, maar zij had symptomen en heeft haar dochter laten gaan terwijl er een vermoeden bestond dat ze Covid heeft. Je kan iemand niet verwijten het virus te hebben. Maar als je vermoed het hebt... dan geldt dat je thuisblijft.

Oh wat balen Baggal! Succes, ook met negatieve testen voor jullie is de nursery nu dicht een grote stressfactor natuurlijk

@Baggal: o nee, wat naar! Ik vind het inderdaad ook behoorlijk onverantwoord van die moeder. Ik hoop dat jij en SA geen corona hebben en dat de test SA meevalt. Succes met thuiswerken met SA, hopelijk kunnen jullie elkaar een beetje afwisselen.

Vandaag kwam er een vriendinnetje van mijn dochter schoolwerk maken, was gezellig. Mijn dochter was erg verdrietig toen het vriendinnetje weer naar huis ging, had graag nog langer willen spelen. Gelukkig zien ze elkaar volgende week weer.
Een van onze katten is op dit moment enthousiast met een confetti-ballon aan het spelen, hopelijk zet ze haar nagels er niet in:-)

Ah nee Baggal !!!! Wat klote !!!
En sjezus wat onverantwoordelijk zeg van die moeder... ik hoop dat jullie gewoon heel fijn negatief testen.

Wij hadden hier ook heel even stress. Waren zondag bij schoonzusje en haar vriend op visite geweest, keurig op afstand. Appte ze gisteren dat ze zich niet goed voelde sinds maandag en naar de teststraat ging
hoera, ze is negatief.
Als ze positief was geweest dan waren wij ook maar gegaan.

Isalinde wat fijn dat het goed ging vandaag. Maar verdrietig dat je dochter ging huilen.

Hier is elke dag een uitputtingsslag... ze wordt giga moe van dat online onderwijs. Het is ook nogal wat, heel de tijd focussen op zo'n scherm, en rekening houden met wanneer je weer een meet in moet etc.
En als klap op de vuurwerp kregen we weer een nieuw taal onderdeel. Het bijwoord. Tjonge jonge wat een ellende

Fanatic: Ik moest serieus nadenken toen je het over het “bijwoord” had. Zo van: ja, wat was dat ook alweer?! Ha-ha! Kan mij best voorstellen dat het zwaar is. Mijn vriendin (en collega) heeft 3 kinderen, eentje in de leeftijd van jouw dochter en die belt mij geregeld in tranen op dat ze het echt niet trekt allemaal, de kinderen constant ruzie hebben en de middelste er niets van snapt en teveel mensen tegelijkertijd op het internet zitten, etc. Doodvermoeiend.

Isalinde: Volgens mij is jouw dochter heel gevoelig (en lief!). Jammer dat ze zo moest huilen. Zo sneu. Gelukkig komt dat meisje weer volgende week: iig iets om naar uit te kijken. SA mist vooral de kinderen van mijn man’s dochter: E. & J. En heeft het er regelmatig over.

Rosings (en anderen): Ik baal wel... uiteraard doen jullie dit al veel langer en mag ik niet zeuren, maar het komt niet echt lekker uit. Ik werk nu 60 uur aan de Nederlandse klus en het is gewoon druk. Ontzettend leuke klus overigens, maar wel eentje waar je moet opletten (zeker omdat bepaalde dingen vanuit de klant vaak veranderen).
Mijn man gaat wel iets minder werken volgende week: hij had nog zoveel vakantie over (vanwege de wereldreis had hij destijds extra vakantie ingeboekt). Voor zover ik kan nagaan hebben wij geen Covid symptomen. Ik heb net wel temperatuur gecheckt (ik zit op 37.7 is wat aan de hoge kant, maar geen koorts). Voel mij niet lekker, maar ben ook ongesteld en heb dan wel vaker een “bleh” dagje. Verder echt niets waardoor ik vermoed Covid te hebben. Ik ga morgen ter zekerheid om 9:30 door de wasstraat en krijg dan de uitslag binnen 24-48 uur. Als het negatief is kan SA denk ik ook niet naar de andere nursery (ze hebben ook nog een locatie in South Woodford). Dus ja: dan moeten we het zelf even oplossen met kunst en vliegwerk. Ik vind het heel gezellig om SA in huis te hebben, maar ik zie haar er ook voor aan gedurende de teams call mama te onderbreken, omdat de Lion King is afgelopen. Ik wil SA ook niet alleen maar voor de buis hebben en vind dat je van een 3 jarige ook niet helemaal kan verlangen dat die zichzelf maar vermaakt. Die wil wel wat aandacht (en terecht). Ik heb het nu al dat wanneer zij thuis komt om 5 uur dat ik vaak nog 1,5 uur werk heb liggen, maar het ook belangrijk vind om haar na een lange dag echt even aandacht te geven.
Met die moeder ben ik wel goed bevriend, we spreken elkaar ook buiten de Nursery, maar dit was een uiterst domme actie. Die moeder had zaterdag al symptomen, vermoedde een “common cold”, ging een test doen “uit nieuwsgierigheid” -en dat is gewoon kul, als je een test doet kun je ook een uitslag verwachten waar je mogelijk iets mee moet- en brengt haar dochter tussendoor lekker naar de Nursery. Vervolgens is de uitslag voor zowel moeder als dochter positief en moet alles dicht en stuurt ze mij een appje dat ze vermoed dat haar dochter het op de Nursery heeft opgelopen. Ja hoor, lekker omgekeerde wereld... Maar goed, het is nou eenmaal zo. Hopelijk is de uitslag negatief (ook voor mijn man wel zo prettig, want het duurt 2 weken voordat het vaccin iets doet). In ieder geval is het morgen vrijdag (voor jullie ook even geen homeschooling na morgen) en kunnen we het weekend lekker transfer dat vieren met taart. Lig nu in bed met SA’s favoriete bunny: die moest bij mama slapen vannacht vond ze. Benieuwd of SA er straks zelf ook bij komt. Ze komt geregeld ‘smorgens bij ons in bed.

@Baggal: ah, wat lief! Is ze er zelf uiteindelijk ook nog bij gekomen?

Ik hoop dat jullie snel de (negatieve) uitslag hebben! Hoe worden jonge kinderen trouwens getest? Ik las iets over sabbelen op een bolletje watten in plaats van zo'n wattenstaafje.

Fijn dat je man volgende week wat minder kan werken. Kan me voorstellen dat het verre van ideaal is om thuis te werken met SA, idd logisch dat ze aandacht nodig heeft en dat je haar schermtijd ook niet teveel wil uitbreiden.
Geniet van het taartje morgen!

Klopt, mijn dochter is inderdaad een gevoelig (en lief) meisje. Man en ik zijn allebei ook vrij gevoelig dus we herkennen het wel. Zou goed kunnen dat ze hooggevoelig is maar ik ben niet zo van die labels.

Ik kan me voorstellen dat SA de kinderen van de dochter van je man mist, mijn dochter mist haar neefje en nichtje ook. Die wonen in Parijs en heeft ze van de zomer voor het laatst gezien. De scholen daar zijn nog wel open maar ze moeten (middelbaar onderwijs) wel de hele dag een mondkapje op en hebben een veel strengere avondklok dan wij krijgen (van zes tot zes).

@Fanatic: ik kan me voorstellen dat je dochter moe wordt van de digitale lessen. Zo te horen moet ze ook wel erg veel (online) doen.

Hoor nu wel steeds meer geluiden die erop wijzen dat de basisscholen 8 februari weer open gaan maar durf nog nergens op te rekenen.

Fijn weekend allemaal!

@Isalinde: Ik heb een aantal collega’s in Frankrijk zitten en het is ook daar pittig inderdaad. Ik hou van Parijs (behalve met autorijden). De laatste keer dat ik in Parijs was, was ik hoogzwanger van SA en kocht ik een olifant handpop van Doudou er Compagnie in de uitverkoop. Ik mis mijn zwangerschap geregeld trouwens. En jullie? En toch geniet ik ook enorm van SA’s huidige leeftijd en de interactie. SA is enorm zelfstandig, wil alles zelf doen (behalve opruimen) en heeft sinds kort de douche in haar badkamer ontdekt. Tegenwoordig wil ze liever douchen, maar da’s wel iets minder handig omdat de vloer zo glad is. Dat gezegd hebbende: ik vind het wel leuk om dat soort dingen met haar te ondernemen, of een taart te bakken of met de Barbies te spelen. Ik ben niet van de Play Doh trouwens, of dingen met verf. Heb ik ook het geduld niet voor. Ik weet nog niet of ze met een wattenstaafje door SA’s neus gaan en een swab nemen: ik heb iig een cadeautje in de auto liggen voor dapperheid. Ze merkte wel op dat A. (het betreffende meisje) gisteren niet op de nursery was...

Ook ik ben niet van de labels trouwens. Ik zie in mijn dochter bepaalde eigenschappen die ik ook van mijzelf herken: ze kan drammen omdat ze een sterke eigen wil heeft, maar daar staat ook tegenover dat ze weet wat ze wil en een grote mate van zelfstandigheid heeft. Ze is ook gevoelig hoor: had ik jullie verteld dat ze vlak voor de kerst een aan een dakloze jongen bij de supermarkt had gevraagd of hij een broodje wilde?! Dan smelt ik ook.

@Baggal: ah, wat lief! Volgens mij realiseert ze zich dat ze bevoorrecht is en kan ze goed delen. En een sterke wil werpt idd juist ook vruchten af.
Hopelijk valt de test mee, lief dat ze daarna een cadeautje krijgt.

Ik hou vooral van samen (voor)lezen, knutselen, bakken en spelen. Mijn man is meer van het stoeien en puzzelen:-) Ben ook niet dol op Play Doh.

Ik vind Parijs ook een geweldige stad maar we zijn er al lang niet meer geweest. Mis mijn zwangerschap niet echt maar vond het wel een hele mooie periode (had ook een goede zwangerschap, ben geen moment misselijk geweest).

De bevalling zou ik daarentegen niet graag over willen doen:-) Het duurde uiteindelijk 22 uur, had een verloskundige van begin 20 die voornamelijk op haar telefoon keek en op het moment dat ik echt pijnbestrijding wilde, moest ik gaan persen. Toen lukte het niet meer, had er (om met Gerard Joling te spreken) de kracht niet meer voor, uiteindelijk is mijn dochter met de vacuümpomp gehaald.

Ik was ook echt een bitch tijdens de laatste fase van mijn bevalling, mijn man herkende me niet meer:-) Toen hij zei dat ik echt moest gaan persen, riep ik: ga zelf persen! Hij: eh, ja ik zou wel willen....Hij voelde zich ook erg machteloos.

We werden ook echt een beetje aan ons lot overgelaten, kregen al die tijd bijvoorbeeld niets te eten of drinken in het ziekenhuis.

Ik denk dat ik in de begin- en middelste fase te beleefd bleef, daardoor dachten ze dat ik het nog wel trok. De gynaecoloog riep ook nog: je gaat toch ook naar de wc? Ik: nee, nooit! Alsof dat überhaupt vergelijkbaar is met persen...

Nadat mijn dochter gezond geboren was, was ik natuurlijk dolblij (en mijn man erg emotioneel), toen ging er echter nog iets mis met de placenta (hoorde de gynaecoloog 'kut!' zeggen:-) en moest ik alsnog naar de OK. Pas toen ik terugkwam, kwamen bij mij de tranen. Toen vroeg een verpleegkundige (die er tijdens de bevalling ook bij was) ook nog: wat is er? Eh, ik heb net een kind gekregen. Tot zover mijn bevalling:-)

Gelukkig hadden we een engel van een kraamverzorgster, dat maakte veel goed.

Jeetje 22 uur en dan een vacuüm pomp en een OK. Lekker dan... dan zou ik ook niet zo gezellig zijn geloof ik . En wat stom dat je niets te eten kreeg in het ziekenhuis. Ik heb in mijn studententijd in het ziekenhuis gewerkt als voedingsassistente en gaf soms ook het bezoek een kop koffie (was niet het beleid, maar een beetje aardig zijn kost niets). Jammer van zo’n verpleegkundige (en gynaecoloog). Die dingen vergeet je nl. als patiënt niet zo snel. En juist een bevalling is een emotionele gebeurtenis. Ik had het relatief gemakkelijk met een geplande keizersnede en de anesthesist was zo lief. Hij zag in het dossier dat SA een IVF baby was en zei: we’re all very excited to meet your miracle! En de arts heeft ook keurig gesneden: ik had een litteken van een eerdere blaasoperatie en daar werd gewoon op gesneden zodat ik niet allerlei littekens had. Ik vond de kraam afdeling echter niet prettig: veel te druk en de mensen waren niet echt heel aardig. Zeker ‘s nachts niet.
SA werd op dinsdag geboren en op woensdag avond ben ik naar huis gegaan. Trok het echt niet meer...

Hier zijn wij vanmorgen naar de wasstraat gegaan. SA moest wel huilen, maar ze kreeg stickers en de kinderhand is snel gevuld. Thuis had ik een Barbie voor haar. En mijn beste vriendin uit Nederland had een doos gestuurd met drop, stroopwafels, een paar Linda’s en Oilily jurkjes voor SA. Wij krijgen de uitslag binnen 48 uur hopelijk. Ik heb nog gevraagd of SA eventueel naar de andere locatie mag als blijkt dat wij Covid vrij zijn: nee heb je toch?! Ik ga er vanuit dat dit niet kan...

Fijn weekend allemaal

schrijf je nou expres wasstraat ipv teststraat of is dat een autocorrect

Fijn dat het meeviel!

Hier gisterochtend test aangevraagd, om 13.30 getest en vanochtend lag de uitslag in de emailbox. Zo had het al veel eerder moeten gaan, maar blij dat het nu zo gebeurt is.

Ik noem het hier de wasstraat : vriendin en ik noemen het ook zo als grapje onderling. Ben nog steeds pissig op die moeder... Echt zo dom: iedereen kan het krijgen natuurlijk en als je geen symptomen hebt dan leef je gewoon door. Maar met symptomen en een test je kind lekker wegbrengen is kortzichtig. En nu maar hopen dat ouders voortaan snappen dat t beleid niet licht genomen kan worden...

Ben jij klaar voor de overtocht , Rosings?

@Baggal: fijn dat de test meeviel, hopelijk hebben jullie snel de (negatieve) uitslag. Wat lief, zo'n heerlijk pakket uit Nederland, geniet ervan!

Precies, aardig zijn kost niets en is (zeker tijdens zo'n emotionele gebeurtenis) wel fijn.
Gelukkig heb jij een betere ervaring gehad! Klinkt als een lieve anesthesist. Jammer dat het personeel van de kraamafdeling niet zo aardig was. Was er vlak na de bevalling ook niet een vroedvrouw die tegen je zei: 'je hebt maar 1 kind nodig om moeder te worden, hier is dat van jou!'. Ook zo lief.

@Rosings: ah, gelukkig dat je de uitslag zo snel had.

Ah de vacuumpomp, ja die moest er hier ook aan te pas komen.
is maar goed ook, anders hadden we het misschien allebei niet overleefd

gingen net boodschappen doen en pakketje wegbrengen
en even langs school om nieuwe bladen te halen voor volgende week

Daarna mocht je nog verder aan het werk. Nou dikke doei
dochter heeft om 1400 uur afsluiting in meet, gaat nu nog 20 minuutjes op spelling oefenen en dan vind ik het goed.
we hebben genoeg gedaan deze week

eens kijken wat we volgende week weer voor achterlijke extra opdrachten krijgen.

Rosings, hoe gaat het met de verhuizing?


Ik mis het zwanger zijn niet. Het is voor mij ook al zo lang geleden joh. In de vorige decade

wat betreft labels, ik hou er niet van. Maar moest wel juichen toen het dyscalculie label kwam

@Fanatic: snap ik. Maar dat is ook een label waar je iets mee kan en waardoor je dochter (als het goed is) de juiste hulp kan krijgen.

Begrijp dat je het mooi geweest vond voor vandaag, nu lekker weekend voor je dochter! Haha, achterlijke opdrachten:-) Volgens mij verschilt het ook echt per school hoeveel werk de kinderen krijgen.

Jeetje, dat klinkt pas echt als een heftige bevalling! Is dat ook één van de redenen dat jullie niet voor een tweede kind zijn gegaan?

Ik zit een beetje in limboland met de verhuizing. Stilte tussen de stormen.

Alles wat ik kan regelen is geregeld.

Sleutel komt de 26e, verhuizen de 9e opleveren de 15e. Weekend van 30/31 doen we al wat, weekend er op nog wat drukker, weekend daarna oude huis.

Het is nu echt wachten op de sleutel en tot de vloeren liggen.

In huidig huis heb ik grondig opgeruimd (was ik toevallig al eerder mee begonnen, dus de garage staat vol meuk. En ik vind het nu nog te vroeg om ECHT in te gaan pakken. Vooral druk in mn hoofd nu.

Ah - bij mij werd letterlijk precies hetzelfde gezegd Isalinde: “it only takes one to become a mummy and here’s your one”. Op de kraamafdeling waren ze inderdaad niet zo aardig. Ook niet gemeen, maar wel kortaf. En... ik kon niet slapen. Ik ben gewoon in een NHS ziekenhuis bevallen en mijn man mocht niet op zaal blijven slapen. SA heeft alleen zo ontzettend gespookt de eerste nacht. En ik was zo ontzettend moe... de dagen ervoor had ik niet goed geslapen en ik was die eerste nacht echt op. Ik had haar aan de borst, dan viel ze in slaap en als ik haar dan terug probeerde te leggen (ai-ai met die buikwond) begon ze te huilen en dat ging de hele nacht door. Uiteindelijk om 5 uur mijn man gebeld, maar die werd niet binnengelaten, maar is uiteindelijk achter iemand aangelopen. Tja...
Thuis ging het beter. In Engeland is er geen kraamzorg, maar wij konden ons prima redden. En een maand later zat ik op kantoor . Uiteindelijk nog wel 10 maanden borstvoeding gegeven en toen wilde SA niet meer. Jij hebt volgens mij nog best lang borstvoeding gegeven, toch Rosings?

Ik heb hier net McDonalds via Uber eat laten bezorgen. Tja - je moet toch wat?! Doen we zelden overigens. Maar af en toe een binnen picknick is wel gezellig.

Fanatic: lekker weekend vieren! Kan mij heel goed voorstellen dat in jouw geval de diagnose wel fijn was. Dat was het ook wel een beetje bij ons met IVF. Wij wisten dat het op de natuurlijke manier zeer waarschijnlijk nooit zou lukken en dat gaf wel weer een nieuw aanknopingspunt voor verdere behandeling. En voor jouw dochter is dat natuurlijk niet anders.

MvM: hoe is het bij jullie?

Ceester & Enigme: even een snelle zwaai!

@Baggal: ja, ik bedoelde ook dat het tegen jou werd gezegd, niet tegen mij:-)
Jeetje, wat naar dat slaaptekort in het begin. Wel fijn dat jullie je gelijk goed konden redden zonder kraamzorg. Bizar dat je een maand later alweer op kantoor zat! Daar was ik toen echt nog niet toe in staat:-) Knap dat je toch 10 maanden borstvoeding hebt gegeven, ik vond dat kolven echt verschrikkelijk:-) Heb 9 maanden borstvoeding gegeven maar werkte toen ook niet.

Haha, lekker, SA is er vast ook blij mee:-) Leuk dat jullie geregeld binnen picknicken.

Oef Isalinde: lezen is mijn vak, maar jouw post had ik totaal verkeerd gelezen . Idd dat was na de bevalling de opmerking van een midwife. Heel lief . Mijn ouders kwamen vrij snel na de bevalling langs en mijn moeder is verpleegkundige dus ze kwam ook wel een weekje helpen. Ik heb destijds tot de filing eind December gewerkt (dus November en December) en daarna weer 7!weken vrij genomen, om vervolgens midden februari weer volledig aan een nieuwe klus te beginnen. Ik vond het stoppen van de BV best lastig, maar toen het klaar was, was het ook een soort opluchting . Zin in het weekend trouwens...

Baggal schreef: ↑

22-01-2021 14:31

In Engeland is er geen kraamzorg, maar wij konden ons prima redden. En een maand later zat ik op kantoor . Uiteindelijk nog wel 10 maanden borstvoeding gegeven en toen wilde SA niet meer. Jij hebt volgens mij nog best lang borstvoeding gegeven, toch Rosings?

Ehm, ze krijgt nog steeds borstvoeding... in principe alleen sochtends en heel soms nog snachts of savonds.

@Baggal: snap ik, ik ook! Hoop dat je snel bericht van de andere nursery krijgt.
Haha, geen probleem. Anders zou het ook wel erg toevallig zijn geweest:-)
Wat lief dat je moeder kwam helpen na de bevalling.

Fijn weekend allemaal!

Isalinde schreef: ↑

22-01-2021 13:55

@Fanatic: snap ik. Maar dat is ook een label waar je iets mee kan en waardoor je dochter (als het goed is) de juiste hulp kan krijgen.

Begrijp dat je het mooi geweest vond voor vandaag, nu lekker weekend voor je dochter! Haha, achterlijke opdrachten:-) Volgens mij verschilt het ook echt per school hoeveel werk de kinderen krijgen.

Jeetje, dat klinkt pas echt als een heftige bevalling! Is dat ook één van de redenen dat jullie niet voor een tweede kind zijn gegaan?

Mijn bevalling was verre van fantastisch. Ben ingeleid.
uuuuuren lang gebeurde er helemaal niks. toen ik ging bevallen om 2300 uur toen ging de gynaecoloog naar huis
die is nooit bij me komen kijken.
Een uur later stond de verloskundige telefonisch te gillen dat hij terug moest komen omdat het "helemaal helemaal harstikke mis ging"
nou toen wou ie eerst nog niet komen. Belde ze hem na een kwartier weer, JE KOMT NU - BEGREPEN - ANDERS HEBBEN WE NOG EEN VEEL GROTER PROBLEEM.

Ach ja, het was een verschrikking. Ik heb orders gekregen om nooit meer natuurlijk te bevallen.
ze hebben me na het krijgen van 1 kind nog op kunnen lappen
maar voor ons was het risico te groot om het lot te tarten en dan nog voor een 2e te gaan.
wat heb je er aan als je zelf misschien in een rolstoel komt te zitten? Of dat je helemaal ontwricht bent?
nee hoor, dat was het voor ons niet waard.
en de angst he, dat een 2e uit zichzelf razendsnel zou komen en dat ik het dan zou MOETEN doen zonder ks...
Dus is het bij 1 kind gebleven, en dat was in het begin heel verdrietig en hebben er ook echt om zitten huilen
maar soms is het wat het is...

@Fanatic: jeetje, wat een heftig verhaal! Wat een ongelooflijke hork van een gynaecoloog. Belachelijk dat hij in eerste instantie al niet eens bij je kwam kijken en toen ook nog weigerde te komen. Wekt ook lekker veel vertrouwen, een verloskundige die (waar jij bij bent) gilt dat het helemaal mis gaat.

Heb je hulp gehad om de bevalling te verwerken? Het is niet niets wat je hebt meegemaakt.

Ik kan me heel goed voorstellen dat het bij jullie om die reden bij 1 kind is gebleven, en ook dat jullie daar verdrietig om zijn geweest.
Toch klink je nu altijd alsof je het helemaal geaccepteerd hebt dat jullie een gezin van 3 zijn, daar heb ik bewondering voor want bij jullie is het dus ook geen vrijwillige keuze geweest. In een ander topic las ik dat je dochter soms wel voor 3 telt:-)

Gynaecoloog heeft bij het 6 weken gesprek zijn excuses aangeboden. Hij zei echt : Ik heb een inschattingsfout gemaakt. Ik had moeten kijken toen het personeel van de middag ploeg (zeer ervaren vrouwen waren dat) me vroeg om bij u te kijken voor dat ik weg ging... ik had hun ervaring serieus moeten nemen.

En hij zei ook : Mocht u nog een kind willen dan zie ik u graag terug voor een geplande keizersnede, want ik weet niet of ik een zelfde situatie nog een keer goed zou kunnen herstellen (dus ik denk dat je nu wel weet wat er lichamelijk bij mij nog meer mis is gegaan)

Ik heb geen hulp gehad bij het verwerken. Dat is me trouwens ook niet aangeboden.

Wij hebben het al jaren geaccepteerd. Het is wat het is. Janken om wat had kunnen zijn dat heeft voor mij persoonlijk geen zin. Soms gaan dingen anders. Het zij zo