1 is genoeg - kletstopic

01-06-2018 11:24 3002 berichten
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. :)

Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.


We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680


Wie schrijven er mee?

* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
En wat mooi dat je een kind in huis neemt trouwens. Waarom doe je dat?
Ik probeer het een beetje los te laten. Mijn moeder was altijd best wel pusherig dat ik vriendjes moest maken, wat er bij mij alleen maar toe leidde dat ik het gevoel had dat ik het niet goed deed en op mijn tenen ging lopen om maar vriendjes te krijgen. Terwijl ik nu als volwassene eigenlijk met dat ik best wel een einzelganger ben.

Zoontje speelt tot nu toe erg leuk met de kinderen van vriendinnen van me, dus daar spreek ik regelmatig mee af en dan krijgt hij ook gelijk zijn speeltijd :) Ook heeft ie in zijn klas een lief vriendinnetje waar hij regelmatig mee speelt.

Als ik zou merken dat hij zich eenzaam voelt zou ik er wel wat harder aan trekken, maar dat is tot nu toe in elk geval totaal niet aan de orde. Als hij even niemand heeft om mee te spelen klaagt hij wel eens dat hj NOOOIIIT iemand heeft ommee te spelen, maargoed, dat is gewoon zijn gevoel voor drama :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd Asperientje! Fijne vakantie Enigme!!
Zoontje houdt van naar buiten gaan, maar echt spelen doet hij nog niet echt. Hij loopt nog niet ook, dat maakt het wat lastiger. Schommelen vind hij dan wel weer heerlijk!


Ik heb 3 zussen, maar had ook moeite met vrienden maken. Ben ook een beetje een einzelganger, vind het heerliji om alleen te zijn soms.


Ceester: wat tof dat jullie dat doen! Wat is het voor organisatie??
Alle reacties Link kopieren
Ah, wat fijn dat jullie vertellen over dat een kind soms ook andere behoeften kan hebben ;) Ben jij nou ook enig kind, Snorriemorrie?

Ik heb twee zussen, maar we hadden altijd plenty vriendinnetjes voor mijn gevoel. Ik ben zelf absoluut geen einzelganger. Mij n vader daarentegen, is dat wel! Hij is ook enig kind en deed altijd precies waar hij zelf zin in had. Als er iemand meedeed, gezellig, maar zijn interesses waren leidend voor wat hij deed. Ik vind mijn zoon erg lijken op mijn vader in heel veel dingen.
Ik denk dat dit ook samenhangt met het feit dat ik nu pas begin te wennen aan het idee dat ik me niet schuldig hoef te voelen voor het hebben van 1 kind. (als jullie nog begrijpen wat ik bedoel, dat stomme nutteloze schuldgevoel waar ik het eerder over had ;))
Ik push hem net echt om speelafspraakjes te maken, maar zeg weleens sochtend op school dat hij, als hij vanmiddag wil spelen, een kindje moet vragen. Soms doet hij dat en soms zegt hij dat dat niet nodig is, ook goed. Ik merk dat hij niet zoveel moeite heeft met alleen spelen als zijn moeder ;)
We zijn de afgelopen paar keren dat er iemand kwam spelen naar het strand geweest... Of ze verdwijnen naar zijn kamer om zich niet meer te laten horen, want: LEGO!
De meeste speeldates zijn inderdaad met vriendinnen van mij met kinderen. Ook weleens nieuwe mensen.
Alle reacties Link kopieren
Uvita:

In de eerste plaats om een kind te helpen, maar ik vraag me ook af of het echt helpt. Dit kind is acht jaar oud, lijkt me retespannend om dan bij een stel vreemden te gaan zitten voor twee weken... maar ook om een speelmaatje in de vakantie te hebben voor T en om een soort van 'familie' idee te creeren. Geen sibling relatie, maar meer iets met een bepaalde vastigheid. Kind kan evt volgende jaren terug komen.
@snorriemorrie, dank voor het delen van jouw ervaring. Op die manier had ik er nog nooit naar gekeken. Dat eventueel gepush juist averechts kan werken! Ik ga er op letten.

@ceester; spannend hoor! Het lijkt me erg bijzonder om te doen en mee te maken. Opeens een onbekend iemand in je gezin. Wanneer begint de logeerpartij?
@Ceester, ik ben geen enig kind, ik heb een zus van ongeveer 6 jaar jonger. Maar ben dus de eerste 6 jaar wel alleen geweest. Volgens mijn moeder was ik dolblij toen ik een zusje kreeg, zelf kan ik me dat niet echt herinneren eigenlijk o_o We hebben een goede band hoor, maar ik was als enig kind volgens mij ook best wel happy.


Wij zijn vandaag naar het strand geweest, eigenlijk zou een vriendin met ook 1 kindje met ons meegaan, maar helaas moest die afzeggen, Dus uiteindelijk samen gegaan. Ik moest zoontje wel even begeleiden, maar uiteindelijk heeft ie daar heel leuk samen gespeeld met een aantal andere kinderen.

Met de moeder van die kindjes kwam het onderwerp enig kind ter sprake. Ik merkte dat ik het lastig vond, maar probeer er nu voor mezelf wat neutraler in te staan... :) Fake it till you make it, LOL :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Ja, Snorrie, ik ben ook hard op zoek naar die neutrale plek ;) mijn schuldgevoel komt ook wel omdat ik prima nog een kind zou kunnen krijgen ( inmiddels beetje bejaard, maar kan nog prima) maar ik het gewoon niet wil...
Maar goed, fake it till you make it klinkt prima!
Alle reacties Link kopieren
Ceester schreef:
19-07-2018 20:36
mijn schuldgevoel komt ook wel omdat ik prima nog een kind zou kunnen krijgen ( inmiddels beetje bejaard, maar kan nog prima) maar ik het gewoon niet wil...
Hier precies hetzelfde, we hebben er geen behoefte aan. Maar goed ons zoontje is pas een dreumes dus de meeste mensen gaan er vast vanuit dat er volgend jaar wel een broertje of zusje zal komen. Als mensen er expliciet naar vragen antwoord ik overigens wel gewoon dat de kans klein is...

Veel bijgeschreven, ik ben vaak ook niet ingelogd dus dat vormt een drempel om te reageren merk ik.

Wat betreft de vakantie: hier nog gewoon kinderdagverblijf. Hij vindt het er zo leuk! Dat is voor nu dus zijn "spelen met andere kindjes". Hij richt zich vooral op oudere kindjes, dus dat sust mijn schuldgevoel weer een beetje 😉 wel jammer dat de oudere jongetjes binnenkort doorschuiven naar een volgende groep.
Alle reacties Link kopieren
Fijn weekend allemaal!

Aftellen: week 1 van de zomervakantie hebben we gehad :) ;) ( én het was een leuke week)

( Niet dat ik mijn kind niet graag zie, eerder het tegenovergestelde, maar die hele weken zorgen voor vermaak, vinden we beiden niet makkelijk)
Haha, ja, hier zit de eerste week er ook weer op. Het is me tot nu toe enorm meegevallen. We hebben ook veel leuke dingen gedaan.... Het leukste uitstapje was naar het strandje hier in de buurt Een meertje dat heel langzaam afloopt, dus kan weinig kwaad.. Zoontje heeft er superlief met andere kinderen gespeeld en ik kon heerlijk in het zonnetje liggend hem in de gaten houden :cheer2: Da's wel het voordeel als ze wat ouder worden. :flirting:
Alle reacties Link kopieren
Wij zijn vandaag ook bij een strandje geweest maar m'n dochter wilde er niks van weten. Ik heb zelf wel in het water gestaan terwijl ik haar vasthield, was opzich best lekker :-P)
Alle reacties Link kopieren
Vanavond toevallig een gesprek gehad met mijn vriend over het wel of niet krijgen van een tweede kind. Onze dochter is net 1 geworden. We hebben het wel eens vaker vluchtig besproken. Vriend nam nooit heel stellig een standpunt in. Nu zat ik te vertellen dat ik het nu nog niet wist..maar dat ik misschien over 2 jaar de stap nog wel een keer durf te wagen om zwanger te raken.. Dat ik altijd voor me heb gezien dat ik 2 kindjes had.. En zo graag nog 1 keer zwanger zo zijn en het dan bewuster en hopelijk positiever kan beleven met de ervaring van nu.. En dat ik het voor dochter ook zo leuk zou vinden... "Wat een ***redenen zijn dat zei hij", "je krijgt een kind omdat je de wens voelt dat je graag een tweede kind wilt. " Ik schrok hier beetje van.. Maar geef hem ook wel gelijk ergens.. Toen zei hij: ik weet niet of wij een tweede kind aan kunnen. Omdat wij nu al zo'n pittig jaar hebben gehad met 1.... En nog steeds het echt heftig vinden. Goh. Nu ben ik hier zo aan het denken door gezet.. Zou dat zo zijn.. Dat wij dat niet aankunnen? Ik snap waar hij vandaan komt. Overigens gaf hij ook aan nu nog geen deuren dicht te willen gooien.. Maar als ik hem zo hoor acht ik de kans reëler dat het bij ons hij 1 kind blijft. En hoe weet je of je het wel of niet aan kunt.. Anderen lijken soms zo logischerwijs bijna de stap naar een tweede te maken.. Voor ons is dat niet zo vanzelfsprekend.
Ik begrijp je vriend wel een beetje Babs. Ik hoor zelf wel vaker dat vrouwen een tweede willen om de ellende met de eerste “goed te maken”. Een soort do over, de tweede keer wel genieten/een goede zwangerschap/bevalling etc. Ik zeg niet dat dit bij jou de enige reden is, maar lees het wel een beetje in je post. Hier ook de twijfel of we twee wel aan zouden kunnen, dus in dat opzicht wel herkenbaar. De kunst is om het idee van hoe je het in je hoofd had/hoe het hoort los te laten en te kijken naar wat je nu echt voelt.
Babs87 schreef:
21-07-2018 20:56
Vanavond toevallig een gesprek gehad met mijn vriend over het wel of niet krijgen van een tweede kind. Onze dochter is net 1 geworden. We hebben het wel eens vaker vluchtig besproken. Vriend nam nooit heel stellig een standpunt in. Nu zat ik te vertellen dat ik het nu nog niet wist..maar dat ik misschien over 2 jaar de stap nog wel een keer durf te wagen om zwanger te raken.. Dat ik altijd voor me heb gezien dat ik 2 kindjes had.. En zo graag nog 1 keer zwanger zo zijn en het dan bewuster en hopelijk positiever kan beleven met de ervaring van nu.. En dat ik het voor dochter ook zo leuk zou vinden... "Wat een ***redenen zijn dat zei hij", "je krijgt een kind omdat je de wens voelt dat je graag een tweede kind wilt. " Ik schrok hier beetje van.. Maar geef hem ook wel gelijk ergens.. Toen zei hij: ik weet niet of wij een tweede kind aan kunnen. Omdat wij nu al zo'n pittig jaar hebben gehad met 1.... En nog steeds het echt heftig vinden. Goh. Nu ben ik hier zo aan het denken door gezet.. Zou dat zo zijn.. Dat wij dat niet aankunnen? Ik snap waar hij vandaan komt. Overigens gaf hij ook aan nu nog geen deuren dicht te willen gooien.. Maar als ik hem zo hoor acht ik de kans reëler dat het bij ons hij 1 kind blijft. En hoe weet je of je het wel of niet aan kunt.. Anderen lijken soms zo logischerwijs bijna de stap naar een tweede te maken.. Voor ons is dat niet zo vanzelfsprekend.
Allemaal heel legitieme redenen hoor, al moet puur de wens voor een tweede er natuurlijk ook zijn, maar daar bovenop mogen en kunnen er toch best allerlei redenen zijn waarom je het nog eens wil en wil meemaken allemaal, voor jezelf en het kind dat er al is. Ik vind daar niks geks of verkeerds aan.

Wat ik je ook wil meegeven is om het gewoon eens op z'n beloop te laten. Jullie kind is nog maar zo klein. Dat eerste jaar is voor veel ouders erg pittig en het is logisch dat je er dan nog niet aan moet denken om het nog eens door te gaan, terwijl je net wat aan het bijkomen bent van de babytijd.

Bij ons begonnen de kriebels ook pas weer te komen toen kind 1 al bijna 2 jaar was. Daarvoor veel over gedacht en getwijfeld, maar we wisten toen echt nog niet of dat tweede kind er ooit zou komen, dat was voor ons niet vanzelfsprekend.

Nu zit er 3 jaar tussen en ik vind het ideaal zo. Kind 1 is zindelijk en al aardig zelfstandig en maakt alles heel bewust mee. En wij hebben kunnen bijkomen tussen de kinderen door en hebben nu genoeg energie om de babytijd van nummer 2 goed door te komen en van beide kinderen te genieten. Wij hadden ook angst dat het te zwaar zou zijn, maar nu we een tweede hebben gaat het prima. Ja, het is zwaar af en toe, zeker! Maar niks wat wij samen niet aankunnen.

Het is in elk geval nergens voor nodig om de dingen te overhaasten. Als die wens komt, dan komt het wel en anders niet, dan is het ook goed.
Iedereen een leuk weekend gehad? Wij wel, gelukkig. Gister zijn we naar Linneaushof geweest, echt een aanrader voor mensen met kleuters. Ons zoontje heeft zich er de hele dag enorm vermaakt. Voor de kosten van 1 persoon Efteling waren we nu met zijn drietjes onder de pannen. :)

Verder gaat het hier heel goed eigenlijk. Ik heb echt het idee dat die twijfels over 1 kindje elke keer komen opsteken rond mijn PMS. Waar ik nu dus geen last van heb, en dan heb ik ook helemaal geen twijfel over wel of geen tweede kindje. Het is gewoon goed zo.
Leuk snorriemorrie dat het uitje zo goed beviel. :)

En fijn dat je een patroon herkent wat betreft die twijfel over een tweede. Dan kun je ook rustig tegen jezelf zeggen dat het vanzelf weer weggaat als je weer tot jezelf gekomen bent. ;)
Alle reacties Link kopieren
Dit heb ik precies zo Snorrie. Maar vind het moeilijk dat te zien op momenten dat ik er middenin zit...
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi, het gaat best goed tot nu toe, met ons vakantiekind erbij. Ze hebben lol en ook ruzietjes dus so far so good.
Twee dagen naar het strand geweest en vandaag zwemmen.
Hebben jullie het ook zo warm? Ik kan momenteel maar weinig hebben. Zoontje is hartstikke actief (as always!), maar ik merk dat ik het liefst gewoon de hele dag op de bank zou zitten, naast de ventilator. Dan ben ik echt blij dat ik er maar eentje heb hoor!
Alle reacties Link kopieren
Ja, echt niet te houden inderdaad!

Ons vakantiekind is nogal sjachereinig, voelt zich niet lekker. Op zich niet erg, maar het draagt niet bij aan de goede sfeer.kon gisteren ook niet slapen, vraagt op een rare manier om aandacht die dan vervolgens wordt afgewezen... Uiteindelijk pas om 12 uur gaan slapen... gelukkig kunnen zoon en kind wel leuk spelen samen, maar somsis er ook bazigheid naar zoon toe. Die trekt dat van geen kant trouwens...

Gisteren zwemmen was erg leuk, iedereen deed zijn eigen ding. zoonlief onder begeleiding van mij van de glijbaan af (ook alleen) en kind salto's maken van de hoge duikplank!! Gelukkig zijn er zwemdiploma's ;) Vanmiddag maar even bedenken wat leuk is om te doen...
Alle reacties Link kopieren
Hé allemaal, hier is het ook zo warm, maar minder puf-heet dan in Nederland. Volgende week op vakantie de bergen in dus dan hebben we ook minder last van de warmte.

Ceester, ik heb ook je andere topic over je vakantiekind gelezen. Kan mij voorstellen dat je wel enigszins wilt weten wat de achtergrond situatie is. Goed dat jullie dit doen! Ik denk dat een perfect lief en braaf kind in zo’n situatie ook niet helemaal te verwachten is, het klinkt alsof ze best leuk met elkaar spelen en hopelijk leert je zoon hier ook weer wat van. Hoe lang blijft hij nog?
Hier was het net 36 graden. Heb ruim een half uur gefietst met een kind van 22 kilo achterrop. Ik dacht echt even dat ik het niet zou halen, maar het is uiteindelijk gelukt. Voelde me echt niet goed van dat stuk fieten. Nu zit ik even voor de ventilator en straks even héél rustg aan doen, want anders dan gaat het niet goedkomen geloof ik
Alle reacties Link kopieren
Ik was gister jarig en heb precies niets gedaan!!! Zo warm was het!!

Ik weet niet of ik zou kunnen wat jij doet Ceester. Ik vind het soms al moeilijk om mijn neefjes of nichtjes als logees te hebben, laat staan een onbekens kind.

Fietsen met dit weer is ook geen doen Snorriemorrie.. Lopen is al een hele bedoeling.. 😅
Nee, is ook geen doen. Gelukkig onweert het nu. Het is in een half uur van 32 naar 22 graden gegaan :yes: Ik hoop echt dat we vanavond nu eindelijk eens goed gaan slapen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven