Kinderen
alle pijlers
43 en zwanger na one night stand
zondag 30 oktober 2022 om 20:41
Een rare tijd. Na het stranden van mijn huwelijk ben ik in september zwanger geraakt na een one night stand. Eigenlijk ging ik er vanuit dat ik niet zwanger kon raken. Ik heb het in mijn huwelijk, en in relaties daarvoor, nooit veilig gedaan (natuurlijk na de gebruikelijke soa testen). Als het zou gebeuren was het welkom. Zo niet, ook prima. Eigenlijk kan ik me niet herinneren dat ik een kinderwens heb gehad. Soms wel wat fantasieën, of even een moment van gemis, maar nooit genoeg om actie te ondernemen. Het was wat het was. Het voelt nog steeds onwerkelijk, met name omdat ik er al die jaren vanuit ging dat het niet kon. Ik heb meteen heel praktisch een afspraak gemaakt bij een kliniek. Maar wat ik merk is dat ik het ontzettend moeilijk vind, hierna zal het echt nooit meer gebeuren. En ik voel me ontzettend goed. Daar baal ik van. Het liefst voelde ik me slecht zodat ik de keus gemakkelijker zou kunnen maken. Ik ben realistisch; ik vind mijn leeftijd eigenlijk te hoog, het single moederschap spreekt me niet echt aan, de volledige zorg over een baby lijkt me behoorlijk zwaar. En dan druk ik het zacht uit. Eigenlijk weet ik wat ik wil maar ik word overspoelt met fijne gevoelens en gedachten en ik vind het ontzettend moeilijk om tot een keuze te komen. Ik ga hier m'n antwoord niet vinden maar wellicht zijn er dames die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt.
De man in kwestie wil geen kinderen. Ook dat vind ik een belangrijk punt in mijn keuze. Niet omdat hij het zegt, maar wel de gevolgen die dit voor een kind kan hebben.
De man in kwestie wil geen kinderen. Ook dat vind ik een belangrijk punt in mijn keuze. Niet omdat hij het zegt, maar wel de gevolgen die dit voor een kind kan hebben.
maandag 31 oktober 2022 om 16:36
Het is natuurlijk een zwaar taboe om dit te zeggen. Dat zullen mensen dus niet doen. Dat betekent niet dat ze ook daadwerkelijk geen spijt hebben. Over spijt van je kinderen wordt niet hardop gesproken. Dat men niet zegt spijt te hebben, betekent dus niets.Velvetlady schreef: ↑31-10-2022 16:31Maar zeggen die ouders die jij kent dat ze er spijt van hebben?
maandag 31 oktober 2022 om 16:57
Parella schreef: ↑31-10-2022 15:39Wat dan? En wanneer weegt dat nog op tegen wat het je kost? Het kost niet voor iedereen hetzelfde.
Ik ken vooral oudere ouders die géén sociale steun vanuit familie hebben. Dus geen informele oppas, niet logeren bij opa's en oma's en ooms en tantes. Dat betekent 365 dagen per jaar aan staan, 10 jaar lang. Met als enige me-time als ze slapen of als er een betaalde oppas is.
De mensen die ik hoor over dat het vooral leuk is zijn zonder uitzondering mensen die familie in de buurt hebben die helpen.
TO zal de eerstkomende jaren niet eens een boodschapje kunnen doen zonder kind. Voor een kappersbezoek zal ze al een betaalde oppas moeten nemen (of vrij nemen terwijl kind op de opvang zit). Als het kind ziek is zal TO steeds iets moeten regelen met haar werk, en dat kan behoorlijk oplopen, baby's zijn om de haverklap ziek op een kinderopvang. Er zullen zeker de eerste 5 jaar meer vakanties zijn waar ze uitgeput van thuiskomt dan waar ze uitgerust van thuiskomt.
TO moet alles alleen doen hè, laten we het niet romantiseren vanuit een hele andere positie met een partner, gezamenlijk inkomen, aan beide kanten familie enz. Dan is het heel anders.
Alleen TO kent haar specifieke situatie en haar netwerk en haar gezondheid, fitheid, of ze zorgelijk van aard is of juist de dingen makkelijk ziet. Al die dingen zijn mede bepalend in hoe je het ouderschap ervaart.
Eens met wat het allemaal "kost". Alleen hoeft dat niet zo te voelen zoals jij beschrijft. Ik ben zelf een oudere moeder, alleenstaand, met nauwelijks netwerk in de buurt. Zonder ooit een kinderwens gehad te hebben moeder geworden. Vind ik het soms zwaar? Absoluut. Vind ik het geweldig? Ook absoluut. Niet altijd, maar als ik dan het vrolijke snoetje van mijn kind zie, of zijn verhalen hoor, of als we samen een geweldig dagje uit hebben, of noem maar op, dan weegt het zware deel niet op tegen het mooie deel. Dan levert het me meer op dan dat het me kost.
En dat had ik vantevoren niet bedacht eerlijk gezegd.
Dat is het rottige bij een dergelijke beslissing, je weet het pas als het zover is.
Ik zou zeker de praktische zaken doorlopen, maar het gevoel erbij niet helemaal uitschakelen.
maandag 31 oktober 2022 om 17:06
Alle statistieken? Dat gaat meer over prevalentie, en is niet oorzakelijk. Alleenstaande moeders over de hele linie zijn veel vaker heel jong als ze moeder worden, hebben vaker een laag tot zeer laag inkomen, en zijn vaak tegen hun wil in deze situatie gekomen, vaak conflicten rondom exen.Charlie591 schreef: ↑31-10-2022 13:11Ja, maar dat komt natuurlijk ook wel door de gemiddelde situaties van die gezinnen; dat een gezin met twee ouders nou eenmaal gemiddeld stabieler is dan vader-niet-in-beeld situaties. Ik denk dat je zelf beter in kan schatten hoe jouw situatie is dan dat “een gemiddelde” dat kan.
Dit geldt niet voor een alleenstaande moeder die ervoor kiest een kind te krijgen en een goed inkomen heeft en een stabiel leven. Weet niet TO of dat bij jou zo is natuurlijk.
Ik ben alleenstaande moeder van twee kinderen. Bewust voor gekozen. We bungelen in geen enkele statistiek onderaan. Wel is het inderdaad zo dat je alles zelf moet doen. Maar grappig genoeg komen termen als de ochtendspits en de avondspits in mijn vocabulaire niet voor. Ook heb ik nooit energie verspild aan discussies over wie wat moet doen, dat hij te weinig doet, waarom ik altijd 's nachts op moest staan. Zwaar is het soms zeker, maar ik denk dat alle ruzies en resentment over een man die te weinig doet, ook enorm zwaar zijn.
Ik vind 43 niet te oud, en ik kan me voorstellen dat je even alle tegens goed tegen het licht wil houden. Ik hoop op een goed besluit!
maandag 31 oktober 2022 om 17:11
Velvetlady schreef: ↑31-10-2022 16:31En ook dit is allemaal waar. Maar zeggen die ouders die jij kent dat ze er spijt van hebben? Of zeggen ze het is zwaarder absoluut de moeite waard.
Ja.
Ik ben kinderloos en tegen mij zijn genoeg ouders eerlijk geweest over dat ze een andere keuze zouden maken als ze het opnieuw konden doen. Natuurlijk houden ze van hun kinderen, maar ik heb echt van meerdere mensen gehoord dat ze wel een beetje spijt hadden en dat het zwaarder is dan gedacht.
Coffee is never my cup of tea
maandag 31 oktober 2022 om 17:14
Parella mag ik dan de uitzondering zijn? Twee kinderen alleen, de jongste werd geboren toen ik bijna 39 was. Evenmin logeeradressen etc, en wat je schrijft over betaalde oppas klopt. en over boodschappen ook. En over 'aan staan' ook, al noem ik het niet zo en dat went ook. En je krijgt er ook wel een kick van als het je lukt. Zeker als je ziet dat mensen het samen vaak zo ontzettend zwaar vinden en jij het dan in je eentje doet. Mijn baby's waren niet zo vaak ziek, maar wel vaker dan in de basisschoolleeftijd. Maar ze mikten het vaak zo uit dat ze net in het weekend of in een vakantie niet lekker waren.Parella schreef: ↑31-10-2022 15:39Wat dan? En wanneer weegt dat nog op tegen wat het je kost? Het kost niet voor iedereen hetzelfde.
Ik ken vooral oudere ouders die géén sociale steun vanuit familie hebben. Dus geen informele oppas, niet logeren bij opa's en oma's en ooms en tantes. Dat betekent 365 dagen per jaar aan staan, 10 jaar lang. Met als enige me-time als ze slapen of als er een betaalde oppas is.
De mensen die ik hoor over dat het vooral leuk is zijn zonder uitzondering mensen die familie in de buurt hebben die helpen.
TO zal de eerstkomende jaren niet eens een boodschapje kunnen doen zonder kind. Voor een kappersbezoek zal ze al een betaalde oppas moeten nemen (of vrij nemen terwijl kind op de opvang zit). Als het kind ziek is zal TO steeds iets moeten regelen met haar werk, en dat kan behoorlijk oplopen, baby's zijn om de haverklap ziek op een kinderopvang. Er zullen zeker de eerste 5 jaar meer vakanties zijn waar ze uitgeput van thuiskomt dan waar ze uitgerust van thuiskomt.
TO moet alles alleen doen hè, laten we het niet romantiseren vanuit een hele andere positie met een partner, gezamenlijk inkomen, aan beide kanten familie enz. Dan is het heel anders.
Alleen TO kent haar specifieke situatie en haar netwerk en haar gezondheid, fitheid, of ze zorgelijk van aard is of juist de dingen makkelijk ziet. Al die dingen zijn mede bepalend in hoe je het ouderschap ervaart.
Vakanties klopt: ik ben daar een aantal jaar volledig mee gestopt omdat ik dat niet trok. Maar ook dat vind ik niet zo erg. Ik vind terugkijkend mijn kinderen by far het meest geweldige wat me ooit is overkomen. Van niemand hou ik zoveel als van mijn kinderen en van niemand heb ik zoveel geleerd over het leven als van hun. Alles heb ik voor ze over en ze zijn een bron van groot geluk.
Ik had wel om me heen veel vrienden met kinderen in dezelfde leeftijd, en dat is jammer als je dat niet hebt. Aan de andere kant hebben de goede vrienden van TO misschien nu juist wat meer tijd om wel af en toe haar kindje te logeren te hebben?
maandag 31 oktober 2022 om 17:22
Mijn allerbeste vriendin heeft met 43 nog een baby gekregen. Ook alleenstaand. En dat gaat helemaal goed.
Haar kind is vaak bij ons....ook al is er tussen mijn oudste en haar kind en mijn oudste 12 jaar verschil.
Ik Vind haar een stuk ontspannender dan dat ik dat was toen iknogkleine kinderen had.
Spijt van mijn kinderen heb ik totaal niet. Meer daarvan dat ik niet nog een kind heb gekregen.....
Haar kind is vaak bij ons....ook al is er tussen mijn oudste en haar kind en mijn oudste 12 jaar verschil.
Ik Vind haar een stuk ontspannender dan dat ik dat was toen iknogkleine kinderen had.
Spijt van mijn kinderen heb ik totaal niet. Meer daarvan dat ik niet nog een kind heb gekregen.....
maandag 31 oktober 2022 om 17:29
Dat vind ik nog iets anders dan spijt hebben.Marianneke schreef: ↑31-10-2022 17:11Ja.
Ik ben kinderloos en tegen mij zijn genoeg ouders eerlijk geweest over dat ze een andere keuze zouden maken als ze het opnieuw konden doen. Natuurlijk houden ze van hun kinderen, maar ik heb echt van meerdere mensen gehoord dat ze wel een beetje spijt hadden en dat het zwaarder is dan gedacht.
maandag 31 oktober 2022 om 17:38
Ben je iemand die graag dingen op zijn beloop laat? Gewoon maar doet en dan wel zien wat ervan komt? Omdat je nooit echt werk hebt gemaakt van kinderen krijgen maar ook niet van geen kinderen krijgen? We zijn ongeveer even oud en ik ken echt niemand die er zo laconiek in staat/heeft gestaan. Realiseer je dat die manier van leven met kind, grotendeels voorbij zal zijn. Zeker als alleenstaande ouder.
Als ik jou was, zou ik met het fiom gaan praten. Zij kunnen je goed helpen met op een rijtje zetten wat jou past.
Ik zie zelf vooral veel bezwaren, maar ik ben bewust kinderloos. Net als de andere mensen die hier schrijven, wordt mijn blik enorm gekleurd door mijn persoonlijke keuzes/leven/houding. Je bent inmiddels een week of 5+ zwanger, lijkt me, en het is wel echt tijd om serieus na te gaan denken wat je hier mee wil.
Sterkte, het lijkt me een moeilijke afweging.
Als ik jou was, zou ik met het fiom gaan praten. Zij kunnen je goed helpen met op een rijtje zetten wat jou past.
Ik zie zelf vooral veel bezwaren, maar ik ben bewust kinderloos. Net als de andere mensen die hier schrijven, wordt mijn blik enorm gekleurd door mijn persoonlijke keuzes/leven/houding. Je bent inmiddels een week of 5+ zwanger, lijkt me, en het is wel echt tijd om serieus na te gaan denken wat je hier mee wil.
Sterkte, het lijkt me een moeilijke afweging.
Everything is fluid
maandag 31 oktober 2022 om 17:41
Behalve dan dat als je corrigeert voor de sociaal-economische omstandigheden van de moeder. Dan is het hele verschil verdwenen, dat komt dus puur omdat in die groep ‘zonder biologische vader’ relatief veel probleemgevallen zitten (mishandeling, hele jonge moeders, problematische relaties, verslavingen etc). Die drukken het gemiddelde, maar bij gezinnen waar die problemen niet spelen blijkt het niks uit te maken of een kind 1 of 2 ouders heeft, en of die van hetzelfde geslacht zijn of niet.Smickelt schreef: ↑31-10-2022 12:27Je mag verwachten dat je tot je 70e redelijk gezond en fit blijft. Gemiddeld genomen.
Dan is je kind oud genoeg om voor zichzelf te zorgen. Die leeftijd van jou is alleen een beletsel als het aankomt op afwijkingen en degelijke. De belangrijkste risicofactor voor het kind is echter het ontbreken van een vader. Gemiddeld genomen. In alle statistieken staan kinderen van gezinnen zonder biologische vaders stijf onderaan.
Dat maakt overigens niet dat ik dús vindt dat TO dit door moet zetten, dat is wat anders. Maar dat beeld van ‘je wordt vanzelf een sneu geval’ klopt gewoon niet.
En ja, ik ben ook een alleenstaande moeder, met een prima baan en omstandigheden.
Ik heb het eigenlijk tot op heden (kind is bijna 4) helemaal niet zo zwaar gevonden, behalve tijdens een verplichte COVID quarantaine toen ik best ziek was, en dus eigenlijk niemand kind kon komen halen. Maar ik had wel een duidelijke kinderwens, en dat maakt natuurlijk wel uit. Zoals iemand al schreef: ik sta inderdaad altijd ‘aan’. Mijn me-time is tijdens mijn werk. Voor mij weegt dat blije koppie als ik met haar speel, de knuffels, het warme lijfje tegen me aan als ze s ochtends in mijn bed kruipt en de trots op haar gezicht als ze iets nieuws kan daar ruim tegenop. Maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen, en als je daar allemaal niet echt blij van wordt, dan nemen de vermoeiende kanten wel snel de overhand.
maandag 31 oktober 2022 om 18:31
Marianneke schreef: ↑31-10-2022 17:11Ja.
Ik ben kinderloos en tegen mij zijn genoeg ouders eerlijk geweest over dat ze een andere keuze zouden maken als ze het opnieuw konden doen. Natuurlijk houden ze van hun kinderen, maar ik heb echt van meerdere mensen gehoord dat ze wel een beetje spijt hadden en dat het zwaarder is dan gedacht.
Ik ken ook een aantal moeders die het niet opnieuw zouden doen als ze alles vantevoren hadden geweten. Maar die hebben geen spijt van hun kind. Die vinden zichzelf achteraf gezien gewoon niet zo "moederig" en hebben moeite gehad met het opgeven van een vrij en los leven. Bij de meesten hing het bovendien samen met verbroken relaties en gedoe met de exen.
maandag 31 oktober 2022 om 18:33
maandag 31 oktober 2022 om 19:12
S0LEIL schreef: ↑31-10-2022 18:31Ik ken ook een aantal moeders die het niet opnieuw zouden doen als ze alles vantevoren hadden geweten. Maar die hebben geen spijt van hun kind. Die vinden zichzelf achteraf gezien gewoon niet zo "moederig" en hebben moeite gehad met het opgeven van een vrij en los leven. Bij de meesten hing het bovendien samen met verbroken relaties en gedoe met de exen.
In de volgende zin schreef ik al dat ook over spijt is gesproken met mij. Het is een groot taboe, tegen andere ouders zeggen ze dat niet. Maar wel tegen kinderloze mensen.
Dat geen enkele ouder spijt heeft is dus gewoon niet waar. Het wordt niet snel gezegd maar het bestaat wel degelijk. Net zoals spijt over een abortus of over het niet harder geprobeerd hebben.
Ik zeg niet of TO het wel of niet moet doen. Ik schreef al in mijn eerste reactie dat ze de ratio erop los moet laten. Hoe staat ze er financieel, sociaal, arbeidstechnisch, etc voor. Hoe zijn alle omstandigheden.
Coffee is never my cup of tea
maandag 31 oktober 2022 om 19:25
Marianneke schreef: ↑31-10-2022 19:12In de volgende zin schreef ik al dat ook over spijt is gesproken met mij. Het is een groot taboe, tegen andere ouders zeggen ze dat niet. Maar wel tegen kinderloze mensen.
Dat geen enkele ouder spijt heeft is dus gewoon niet waar. Het wordt niet snel gezegd maar het bestaat wel degelijk. Net zoals spijt over een abortus of over het niet harder geprobeerd hebben.
Ik zeg niet of TO het wel of niet moet doen. Ik schreef al in mijn eerste reactie dat ze de ratio erop los moet laten. Hoe staat ze er financieel, sociaal, arbeidstechnisch, etc voor. Hoe zijn alle omstandigheden.
Ik bedoelde mijn bericht ook niet als ontkenning van wat je schreef. Maar dat ik dus ook wel wat moeders ken die het niet opnieuw zouden kiezen. Maar dan dus zonder spijt. Ik geloof ook zeker dat er ouders zijn die spijt van hun keuze hebben.
Ik ken ook een kind van een moeder die wel spijt had. Die moeder heeft het gezin in de steek gelaten.
Ik ken ook moeders die niet wilden en er achteraf wel blij mee zijn en het dus wel opnieuw zouden doen. Wat ik eerder al schreef, je weet het vantevoren gewoon niet en dat maakt een keuze zoals die van TO zo moeilijk.
maandag 31 oktober 2022 om 20:22
Ja natuurlijk.Marianneke schreef: ↑31-10-2022 19:12In de volgende zin schreef ik al dat ook over spijt is gesproken met mij. Het is een groot taboe, tegen andere ouders zeggen ze dat niet. Maar wel tegen kinderloze mensen.
Dat geen enkele ouder spijt heeft is dus gewoon niet waar. Het wordt niet snel gezegd maar het bestaat wel degelijk. Net zoals spijt over een abortus of over het niet harder geprobeerd hebben.
Ik zeg niet of TO het wel of niet moet doen. Ik schreef al in mijn eerste reactie dat ze de ratio erop los moet laten. Hoe staat ze er financieel, sociaal, arbeidstechnisch, etc voor. Hoe zijn alle omstandigheden.
maandag 31 oktober 2022 om 21:16
Beweer je nou dat ik lieg?
Coffee is never my cup of tea
maandag 31 oktober 2022 om 21:36
25 oud genoeg om het zonder ouders te stellen? Dan moet je toch wel rotouders hebben, als je daar zo over denkt. Het lijkt mij verschrikkelijk om er op je 25e (of zelfs 35e) al helemaal alleen voor te staan, ook zonder broers of zussen.Velvetlady schreef: ↑31-10-2022 08:15Als kind 25 is een leeftijd waarop je het toch wel zonder ouders zou moeten kunnen redden is to slechts 68. Dat is een leeftijd die vrouwen normaal gesproken wel halen. Tenzij ze een ernstige ziekte krijgen. En dat kan je dan ook weer overkomen op je 30e of 40e.
En ja idealiter is je eerste kind een kind krijgen op je 33 fijner dan op je 43e. Maar to was nou eenmaal niet zwanger op haar 33e en nu wel.
.
maandag 31 oktober 2022 om 21:43
Stel het is een gehandicapt kind dat zijn/haar hele leven zorg nodig zal hebben, wie gaat er dan voor zorgen als het voor de moeder echt te zwaar gaat worden, lichamelijk gezien, en of/wanneer ze komt te overlijden. Bij nakomelingetjes willen de broers/zussen dat nog wel op zich nemen, maar als die er ook niet zijn?
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
maandag 31 oktober 2022 om 21:46
En op je 40ste of 43 ben je echt nog een stuk fitter dan wanneer je 50+bent. Dat merk ik bij mezelf en vrijwel al mijn vrienden. Ik zou het qua energie niet meer trekken. Werken én een jong kind hebben.
.
maandag 31 oktober 2022 om 21:55
Ik denk dat je niet door hebt, dat mensen soms dingen tegen jou zeggen omdat ze denken, dat je ze graag hoort
"Oh ja hoor, natuurlijk heb ik wel eens spijt!"
Wat die arme Marianneke heeft geen kinderen, laten we maar een beetje afzwakken hoe veel we van ze houden
maandag 31 oktober 2022 om 22:01
Afzwakken hoeveel we van ze houden?? Mensen denken dat zij dat wil horen??Lila-Linda schreef: ↑31-10-2022 21:55Ik denk dat je niet door hebt, dat mensen soms dingen tegen jou zeggen omdat ze denken, dat je ze graag hoort
"Oh ja hoor, natuurlijk heb ik wel eens spijt!"
Wat die arme Marianneke heeft geen kinderen, laten we maar een beetje afzwakken hoe veel we van ze houden
Het moet niet gekker worden hoor. Hoe kom je erbij.
maandag 31 oktober 2022 om 22:11
Wat een bijzondere situatie. Ik snap wel dat je dat niet aan heb zien komen, omdat er ook zoveel vrouwen hun vruchtbare periode bij moeten houden en er dan nog heel lang over doen om zwanger te worden.
Als je dan 43 bent verwacht je niet dat je spontaan zwanger wordt van een one night stand, omdat de eisprong dan sowieso al minder is.
Ik zou zelf abortus een grote stap vinden, maar aan de andere kant zijn de risico’s ook heel groot.
Kans op een gehandicapt kindje wordt groter als de moeder ouder is en dat kan ook later in de zwangerschap zichtbaar zijn, of bij de geboorte, dus misschien niet van tevoren op de echo te zien.
Dan heb je dus een kind die altijd zorg nodig zal hebben en je staat er alleen voor omdat je ook geen partner heb.
Plus dat er meer dingen kunnen zijn, zoals een huilbaby die niet naar opvang of oppas kan, of een autistisch kind die niet ergens kan logeren.
Dan sta je er echt altijd alleen voor, terwijl je zelf ook ouder wordt.
Want mensen kunnen wel zeggen, met 50 of 60 ben je ook nog jong en fit, maar de meeste mensen veranderen op die leeftijd. Krijgen andere interesses, willen meer rust.
En je moet dan ook nog werken omdat je alles zelf moet betalen.
Misschien ben ik heel negatief, maar denk dat het voor een kind ook eenzamer is, want broers en zussen/ neven en nichten van eigen leeftijd zijn of komen er waarschijnlijk ook niet plus dat de zwangerschap op latere leeftijd ook een groter risico is voor je eigen gezondheid.
Als je dan 43 bent verwacht je niet dat je spontaan zwanger wordt van een one night stand, omdat de eisprong dan sowieso al minder is.
Ik zou zelf abortus een grote stap vinden, maar aan de andere kant zijn de risico’s ook heel groot.
Kans op een gehandicapt kindje wordt groter als de moeder ouder is en dat kan ook later in de zwangerschap zichtbaar zijn, of bij de geboorte, dus misschien niet van tevoren op de echo te zien.
Dan heb je dus een kind die altijd zorg nodig zal hebben en je staat er alleen voor omdat je ook geen partner heb.
Plus dat er meer dingen kunnen zijn, zoals een huilbaby die niet naar opvang of oppas kan, of een autistisch kind die niet ergens kan logeren.
Dan sta je er echt altijd alleen voor, terwijl je zelf ook ouder wordt.
Want mensen kunnen wel zeggen, met 50 of 60 ben je ook nog jong en fit, maar de meeste mensen veranderen op die leeftijd. Krijgen andere interesses, willen meer rust.
En je moet dan ook nog werken omdat je alles zelf moet betalen.
Misschien ben ik heel negatief, maar denk dat het voor een kind ook eenzamer is, want broers en zussen/ neven en nichten van eigen leeftijd zijn of komen er waarschijnlijk ook niet plus dat de zwangerschap op latere leeftijd ook een groter risico is voor je eigen gezondheid.
maandag 31 oktober 2022 om 22:14
Eh, maar dat geldt dan toch voor alle enig kinderen? Als die hun hele leven zorg nodig hebben, ontstaat er altijd een probleem. Wat moeten ouders doen dan bij wie hij eerste kind dusdanig gehandicapt is? Verplicht een tweede (en liefst nog derde) krijgen om dat probleem maar op te lossen? Dat lijkt me op zijn zachtst zeer onwenselijk (niet dat ze nog meer kinderen krijgen, maar wel dat dat zou zijn om het probleem van ‘zorg’ voor de 1e op te lossen bedoel ik).Henk-und-Roelie schreef: ↑31-10-2022 21:43Stel het is een gehandicapt kind dat zijn/haar hele leven zorg nodig zal hebben, wie gaat er dan voor zorgen als het voor de moeder echt te zwaar gaat worden, lichamelijk gezien, en of/wanneer ze komt te overlijden. Bij nakomelingetjes willen de broers/zussen dat nog wel op zich nemen, maar als die er ook niet zijn?
Nogmaals, ik kan me heel goed voorstellen als TO er gewoon geen zin in heeft. En dat zou voor mij een prima reden zijn voor abortus. Maar sommige dingen die hier gezegd worden zijn echt vreemde redeneringen. En dit is er 1 van.
43 is niet hoogbejaard, en TO weet zelf wel of ze gezond en fit is, of sowieso wat minder belastbaar. Er zijn hordes 32 jarigen die veel minder kunnen hebben dan 43 jarigen. En andersom. Gemiddelden doen niet heel erg ter zake, want het gaat niet om een gemiddelde, maar om TO.
maandag 31 oktober 2022 om 22:21
Jij maakt er nu zelf ook iets vreemds van. Als je op jongere leeftijd een kind krijgt heeft het kind ook (vaak) jongere familieleden voor eventuele back-up maar als op een veel latere leeftijd ouder wordt dan vallen bepaalde zekerheden weg, zeker als alleenstaande. Plus de kans op een kind met een afwijking/handicap neemt toe al halverwege je dertigste.nausicaa schreef: ↑31-10-2022 22:14Eh, maar dat geldt dan toch voor alle enig kinderen? Als die hun hele leven zorg nodig hebben, ontstaat er altijd een probleem. Wat moeten ouders doen dan bij wie hij eerste kind dusdanig gehandicapt is? Verplicht een tweede (en liefst nog derde) krijgen om dat probleem maar op te lossen? Dat lijkt me op zijn zachtst zeer onwenselijk (niet dat ze nog meer kinderen krijgen, maar wel dat dat zou zijn om het probleem van ‘zorg’ voor de 1e op te lossen bedoel ik).
Nogmaals, ik kan me heel goed voorstellen als TO er gewoon geen zin in heeft. En dat zou voor mij een prima reden zijn voor abortus. Maar sommige dingen die hier gezegd worden zijn echt vreemde redeneringen. En dit is er 1 van.
43 is niet hoogbejaard, en TO weet zelf wel of ze gezond en fit is, of sowieso wat minder belastbaar. Er zijn hordes 32 jarigen die veel minder kunnen hebben dan 43 jarigen. En andersom. Gemiddelden doen niet heel erg ter zake, want het gaat niet om een gemiddelde, maar om TO.
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
maandag 31 oktober 2022 om 22:26
Blader eens door de verschillende kindloze topics
Dat willen sommige posters echt graag horen. Dat ouders eigenlijk spijt hebben. En niet van hun kinderen houden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
