Kinderen
alle pijlers
6 jarige met ADHD,Tips?
vrijdag 5 maart 2021 om 06:19
Onze oudste is rond de kerst onderzocht en blijkt een iets boven gemiddeld IQ en ADHD te hebben. Dit is voor ons geen verassing en geen ramp.
Nu krijgen we natuurlijk tips hoe hier mee om te gaan vanuit de orthopedagoog. Ik werk zelf al jaren als gezinsondersteuner in de jeugdzorg dus weet zelf ook wel het één en andee.Maar ik zou toch graag jullie ervaringen horen.
Het "probleem" is vooral op school (Jenaonderwijs) en in het verkeer zichbaar, thuis kunnen we er prima mee omgaan. Kind heeft ook vaste vriendjes gelukkig.
Op school zien ze slechte concertratie, valt vaak van zijn stoel, dwaalt soms door de klas, ze houdt andere ook van hun werk daarmee. Ook krijgt hij niet alle instructies mee om dat ze afgeleid is door externe prikkels-》 vuilnsiwagen die voorbij komt, de postbode, iemand die hoest etc. Kind moet door de leerkrkacht dan weer aan het werk gezet worden en soms ook terug naar zijn tafeltje teruggebracht worden.
Kind is laatste tijd zelf ook gefrustreerd dat dingen niet lukken hierdoor.
De onderbrekingen door corona hebben ook niet geholpen om structuur aan te brengen.
Wat al gedaan is.
Ze hebben een wiebelkussen geprobeerd, dit werd meer ee soort trampoline
. Kind mag alleen aan een tafeltje ziten ipv aan een tafel.met 4 kinderen, ook met een toets mag ze een koptelefoon op.
Aanvulling. Medicatie is een optie, eind maart hebben we daar een gesprek over.
Nu krijgen we natuurlijk tips hoe hier mee om te gaan vanuit de orthopedagoog. Ik werk zelf al jaren als gezinsondersteuner in de jeugdzorg dus weet zelf ook wel het één en andee.Maar ik zou toch graag jullie ervaringen horen.
Het "probleem" is vooral op school (Jenaonderwijs) en in het verkeer zichbaar, thuis kunnen we er prima mee omgaan. Kind heeft ook vaste vriendjes gelukkig.
Op school zien ze slechte concertratie, valt vaak van zijn stoel, dwaalt soms door de klas, ze houdt andere ook van hun werk daarmee. Ook krijgt hij niet alle instructies mee om dat ze afgeleid is door externe prikkels-》 vuilnsiwagen die voorbij komt, de postbode, iemand die hoest etc. Kind moet door de leerkrkacht dan weer aan het werk gezet worden en soms ook terug naar zijn tafeltje teruggebracht worden.
Kind is laatste tijd zelf ook gefrustreerd dat dingen niet lukken hierdoor.
De onderbrekingen door corona hebben ook niet geholpen om structuur aan te brengen.
Wat al gedaan is.
Ze hebben een wiebelkussen geprobeerd, dit werd meer ee soort trampoline
. Kind mag alleen aan een tafeltje ziten ipv aan een tafel.met 4 kinderen, ook met een toets mag ze een koptelefoon op.Aanvulling. Medicatie is een optie, eind maart hebben we daar een gesprek over.
mevrouw-fluitketell wijzigde dit bericht op 05-03-2021 06:58
4.14% gewijzigd
vrijdag 5 maart 2021 om 09:42
Ah zo, dat klinkt logisch idd.Warrique schreef: ↑05-03-2021 09:38Ik heb ter illustratie altijd een stuiterbal in mijn tas.
De natuurlijke neiging is stuiteren, maar waar dat niet gewenst is, helpt direct bij het eerste omhooggaan, afstoppen het beste. Als je direct zacht een hand op de stuiterbal legt, ontstaat er geen herrie, worden andere ballen niet aangestoten enz. Wacht je met reageren tot de stuiterbal 10 cm boven de tafel hangt, heb je al herrie bij het terugvallen, wacht je tot 30 cm of meer, dan heeft de wind er al vat op en krijg je 1 enorme kettingreactie, waar de stuiterbal uiteindelijk de schuld van krijgt, maar die deed alleen maar wat er bij hem hoorde de omgeving reageerde niet adequaat.
Liefdevol en direct afstoppen van ongewenst gedrag en in oefenen van het juiste gedrag in kleine en haalbare stapjes, zodat jullie kind eb de tools en het zelfvertrouwen krijgt, dat ze het kan én dat ze zelf ook invloed heeft op de situatie, is belangrijk. Daarnaast moet ze, als dat niet verstorend werkt, ook lekker kunnen stuiteren, want daar in ligt ook haar kracht.
Iets om mee te nemen
vrijdag 5 maart 2021 om 09:52
Met te veel acceptatie bedoel ik, dat de cultuur van iedereen hoort erbij en is anders ook vanzelfsprekendheid van het accepteren van bepaald gedrag kan zorgen. Omdat het Lisa hoort dat...., wordt het geaccepteerd dat zij iets doet, terwijl andere kinderen al gecorrigeerd zouden zijn, dat is prima, pick your battles, maar kan er ook voor zorgen dat er te weinig aandacht is voor wat het kind ook moet leren. Onze oudste heeft ook ADHD, dus ik ken de ouderkant én de professionele kant. Oudste en ook veel andere kinderen die ik ken, doen het t beste bij leerkrachten die het kind als uniek accepteren, maar wel hoge verwachtingen blijven houden én gedrag direct bijsturen bij de eerste tekenen. Bij oudste schudde de leerkracht van groep 8 haar hoofd en mimde, Doe maar niet x., naar oudste, zodra ze zag dat er iets ging gebeuren, dat werkte geweldig. Er was toen een enorme rust in de klas (38 kinderen) er gebeurde zelden iets echt verstorends in die groep. Te gelijk was er veel aandacht voor bewegen, extra buitenspel, toneelstukjes doen enz. Wel alles vanuit rust en in oefenen.
vrijdag 5 maart 2021 om 10:01
Maar hoe zie je dat dan voor je in de toekomst vraag ik me af? Kind kan een hoger niveau aan mbv medicatie. Gaat mbv medicatie studeren en krijgt dan een baan op hoog niveau. Denk je dat kind ergens onderweg zelf leert omgaan met adhd-kenmerken of dat het vanzelf weg gaat? Een leven lang aan de medicatie?lisbeth schreef: ↑05-03-2021 07:20Je kunt zeker leren met adhd om te gaan maar dat is voor een 6 jarige heel moeilijk.
Mijn jongste heeft adhd en is zeer begaafd. Ik weet zeker dat hij zonder medicatie misschien net vmbo had kunnen afronden. En dan zullen er reacties komen dat er niks mis is met vmbo en dat klopt. Maar waarom zou ik hem de kans op het vwo afnemen vanwege bezwaren op medicatie. Naarmate hij ouder wordt kan hij leren met zijn adhd om te gaan maar eerst wil ik hem de kans bieden om zich te ontwikkelen, de frustraties van adhd hoeven daar niet nog eens extra bij
Ik ken een man van 36 die dit pad gevolgd heeft en van ontslag naar ontslag gaat. Recent toch maar weer gestart met medicatie, terwijl hij dat eigenlijk niet meer wil. Zijn zelfvertrouwen is erg laag na alle faal ervaringen. Ik denk dat hij al met al gelukkiger was geweest op een lager niveau. Het is echt zielig om te zien hoe hij worstelt met verwachtingen, ook van zichzelf. Vraag me af hoe jij dit ziet voor jouw kind voor op de langere termijn.
vrijdag 5 maart 2021 om 10:09
Ja ik denk dat dat kan. Ik ken volwassenen met adhd die gaandeweg hebben geleerd om te gaan met hun adhd en zonder medicatie kunnen functioneren. En dat zijn mensen die de universiteit hebben afgerond. Zelfs daar doceren. Ik vermoed zelf ook iets van adhd of add te hebben. Ik ben behoorlijk intelligent maar school lukte niet. Nu weet ik waarom. Binnen mijn huidige baan weet ik wat ik kan en wat ik niet kan.Baloma schreef: ↑05-03-2021 10:01Maar hoe zie je dat dan voor je in de toekomst vraag ik me af? Kind kan een hoger niveau aan mbv medicatie. Gaat mbv medicatie studeren en krijgt dan een baan op hoog niveau. Denk je dat kind ergens onderweg zelf leert omgaan met adhd-kenmerken of dat het vanzelf weg gaat? Een leven lang aan de medicatie?
Ik ken een man van 36 die dit pad gevolgd heeft en van ontslag naar ontslag gaat. Recent toch maar weer gestart met medicatie, terwijl hij dat eigenlijk niet meer wil. Zijn zelfvertrouwen is erg laag na alle faal ervaringen. Ik denk dat hij al met al gelukkiger was geweest op een lager niveau. Het is echt zielig om te zien hoe hij worstelt met verwachtingen, ook van zichzelf. Vraag me af hoe jij dit ziet voor jouw kind voor op de langere termijn.
Maar ik kan met foefjes goed functioneren
vrijdag 5 maart 2021 om 10:23
Maar zijn die volwassenen opgegroeid met medicatie? Hebben die juist die foefjes kunnen leren?lisbeth schreef: ↑05-03-2021 10:09Ja ik denk dat dat kan. Ik ken volwassenen met adhd die gaandeweg hebben geleerd om te gaan met hun adhd en zonder medicatie kunnen functioneren. En dat zijn mensen die de universiteit hebben afgerond. Zelfs daar doceren. Ik vermoed zelf ook iets van adhd of add te hebben. Ik ben behoorlijk intelligent maar school lukte niet. Nu weet ik waarom. Binnen mijn huidige baan weet ik wat ik kan en wat ik niet kan.
Maar ik kan met foefjes goed functioneren
Ik zou inzetten op leren omgaan met, ipv onderdrukken. Ik denk dat dat een duurzamer resultaat oplevert. Ben benieuwd of hier onderzoek naar gedaan wordt. Zou wel interessant zijn.
vrijdag 5 maart 2021 om 10:34
Zoveel mensen, zoveel meningen en zoveel ervaringen.... Onze oudste was 6,5 toen hij de diagnose adhd kreeg ( al was al vrij jong duidelijk dat hij het van zijn vader had geërfd 
). Wij stonden lange tijd heel skeptisch tov medicatie en hebben daarom ook (te) lang gewacht met het diagnosetraject.
We besloten toch medicatie te proberen omdat we merkten dat zoon zichzelf erg in de weg zat. Hebben hem uitgelegd dat het mss zou helpen om wat minder druk te zijn. Een half uur na de eerste pil kwam hij naar mij toe met de woorden “ mam, ik weet niet of ik minder druk ben maar het is opeens zo stil in mijn hoofd!”
Er ging een wereld voor hem open! Kon zich beter concerteren, at beter, ging opeens tekenen en knutselen... Op school bleef het lastig door grote klassen en leerkrachten die letterlijk zeiden hem zo zielig te vinden. Daar had hij dus niets aan, hij had duidelijkheid nodig. We hebben de overstap gemaakt naar SBO en dat bleek weer zo’n stap waar we op voorhand erg tegenop keken door alle vooroordelen maar een hele goede stap bleek te zijn.
Hij is nu 10 en doet het goed. De adhd is natuurlijk niet weg maar langzaam maar zeker leert hij er zelf beter mee om te gaan. Heeft nu ook een coach die hem daarbij ondersteund en is ivm heftige rebound ( die pas sinds kort) is ontstaan overgestapt naar langwerkende medicatie. Wij zijn supertrots op onze stuiterbal, al kunnen we hem soms echt nog wel achter het behang plakken ( maar daar helpen onze oudertrainings technieken goed bij)
Luister en kijk goed naar wat je kind ( en jullie als gezin!) nodig hebben TO en dan vinden jullie de weg die het beste bij jullie past!
). Wij stonden lange tijd heel skeptisch tov medicatie en hebben daarom ook (te) lang gewacht met het diagnosetraject. We besloten toch medicatie te proberen omdat we merkten dat zoon zichzelf erg in de weg zat. Hebben hem uitgelegd dat het mss zou helpen om wat minder druk te zijn. Een half uur na de eerste pil kwam hij naar mij toe met de woorden “ mam, ik weet niet of ik minder druk ben maar het is opeens zo stil in mijn hoofd!”
Er ging een wereld voor hem open! Kon zich beter concerteren, at beter, ging opeens tekenen en knutselen... Op school bleef het lastig door grote klassen en leerkrachten die letterlijk zeiden hem zo zielig te vinden. Daar had hij dus niets aan, hij had duidelijkheid nodig. We hebben de overstap gemaakt naar SBO en dat bleek weer zo’n stap waar we op voorhand erg tegenop keken door alle vooroordelen maar een hele goede stap bleek te zijn.
Hij is nu 10 en doet het goed. De adhd is natuurlijk niet weg maar langzaam maar zeker leert hij er zelf beter mee om te gaan. Heeft nu ook een coach die hem daarbij ondersteund en is ivm heftige rebound ( die pas sinds kort) is ontstaan overgestapt naar langwerkende medicatie. Wij zijn supertrots op onze stuiterbal, al kunnen we hem soms echt nog wel achter het behang plakken ( maar daar helpen onze oudertrainings technieken goed bij
)Luister en kijk goed naar wat je kind ( en jullie als gezin!) nodig hebben TO en dan vinden jullie de weg die het beste bij jullie past!
vrijdag 5 maart 2021 om 11:08
Ik las laatst deze twitter thread van een vrouw over het uitvoeren van (school)taken door kinderen met ADHD. Misschien heb je er iets aan: https://twitter.com/sayitslp/status/118 ... 7hNSjMnipA
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
vrijdag 5 maart 2021 om 18:12
Mijn oudste (9) heeft ADHD. Na de diagnose eerst een aantal andere dingen geprobeerd, speciale fysio, supplementen, drukvest. Daarna toch aan medicatie begonnen. Na lang zoeken bleek de 4e soort goed te werken voor hem, dus als je voor medicatie gaat, geef het dan niet meteen op als de eerste soort niet goed werkt of teveel bijwerkingen geeft.
Hij is heel blij met de medicatie, vanaf de eerste keer gaf hij aan dat het zo lekker rustig was in zijn hoofd. Ook raakt hij een stuk minder overprikkeld en zit beter in zijn vel.
Wat zijn de problemen die jouw kind heeft (dus niet de problemen die anderen ermee hebben)? En hoe zijn de resultaten op school? Ontstaan er bv achterstanden door het gedrag?
Mijn kind had altijd een plekje achterin waar hij alles kon overzien, en mocht de klas even uit als het hem te veel werd. Hij mocht ook staan in de klas, eigenlijk kon er heel veel, zolang hij de anderen niet van hun werk hield.
Hij is heel blij met de medicatie, vanaf de eerste keer gaf hij aan dat het zo lekker rustig was in zijn hoofd. Ook raakt hij een stuk minder overprikkeld en zit beter in zijn vel.
Wat zijn de problemen die jouw kind heeft (dus niet de problemen die anderen ermee hebben)? En hoe zijn de resultaten op school? Ontstaan er bv achterstanden door het gedrag?
Mijn kind had altijd een plekje achterin waar hij alles kon overzien, en mocht de klas even uit als het hem te veel werd. Hij mocht ook staan in de klas, eigenlijk kon er heel veel, zolang hij de anderen niet van hun werk hield.
maandag 8 maart 2021 om 09:03
Heel herkenbaar dit!peerke77 schreef: ↑05-03-2021 10:34Zoveel mensen, zoveel meningen en zoveel ervaringen.... Onze oudste was 6,5 toen hij de diagnose adhd kreeg ( al was al vrij jong duidelijk dat hij het van zijn vader had geërfd
We besloten toch medicatie te proberen omdat we merkten dat zoon zichzelf erg in de weg zat. Hebben hem uitgelegd dat het mss zou helpen om wat minder druk te zijn. Een half uur na de eerste pil kwam hij naar mij toe met de woorden “ mam, ik weet niet of ik minder druk ben maar het is opeens zo stil in mijn hoofd!”
Er ging een wereld voor hem open! Kon zich beter concerteren, at beter, ging opeens tekenen en knutselen... Op school bleef het lastig door grote klassen en leerkrachten die letterlijk zeiden hem zo zielig te vinden. Daar had hij dus niets aan, hij had duidelijkheid nodig. We hebben de overstap gemaakt naar SBO en dat bleek weer zo’n stap waar we op voorhand erg tegenop keken door alle vooroordelen maar een hele goede stap bleek te zijn.
Hij is nu 10 en doet het goed. De adhd is natuurlijk niet weg maar langzaam maar zeker leert hij er zelf beter mee om te gaan. Heeft nu ook een coach die hem daarbij ondersteund en is ivm heftige rebound ( die pas sinds kort) is ontstaan overgestapt naar langwerkende medicatie. Wij zijn supertrots op onze stuiterbal, al kunnen we hem soms echt nog wel achter het behang plakken ( maar daar helpen onze oudertrainings technieken goed bij
Luister en kijk goed naar wat je kind ( en jullie als gezin!) nodig hebben TO en dan vinden jullie de weg die het beste bij jullie past!
Jij schrijft over oudertrainingstechnieken. Mag ik vragen wat jullie gevolgd hebben?
vrijdag 11 juni 2021 om 09:30
Hele tijd niet op het forum geschreven dus heb je berichtje gemist. Er zijn verschillende oudertrainingen/ begeleidingen. Wij deden mee aan een onderzoeksstudie van de VU voor online training. Is voorzover mij bekend nog niet echt gestart nu. Via ambulante hulp krijgt hij nu zelf begeleiding en zij bieden ook ouderondersteuning aan. Je kunt altijd eens navraag doen bij de huisarts of gemeente
